ŚWIT

daao.e.aaa :

 już poranne wstają zorze, rolnik już traktorem orze, pszczółka w ulu w wosk się tuli niczym córka do matuli. W garnku, wrzątku już pęcherze weszły w stan oswobodzenia, a amonit w sedymencie daje znak osamotnienia. I chlorofil już buzuje dając czadu rodopsynie. Idą skrzaty pod grzybkami zanim przejdą tędy świnie. Kromki się smarują masłem, w którym noże od niechcenia wycinają śniadaniowe rectum dictum: ave Ziemia! Dzieci robią sursum kołdra i ziewają rozwydrzone. Znów do armat je zagoni nudny codzienności goniec. Słonko przeto coraz wyżej i odparowało rosy, z listków wiatr przeskoczył żwawo na górnika tłuste włosy. Ksiądz w nieszporach grzebie ręką idąc w ślady zapomnienia. mogli ludzie dobrzy męką ulżyć w tym celu grzebienia.
















>
:
Poprzedni rozdział:      Następny rozdział:
:
Automat tłumaczył ten tekst na 91 języków z oryginalnego języka polskiego. Tytuł oryginału "Teoria Strzałek" . Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawo autorskie: Jakub Nowak  TS033