Do roku 1850 w Indiach było 750.000 wiosek. Prawie każda wioska miała Gurukuli(szkoły), a wszyscy ci Gurukule byli kiedyś „Instytutami Wyższej Nauki” w dzisiejszym języku. We wszystkich nauczano 18 przedmiotów i ludzie z Gurukul Samaj prowadzili je razem, a nie przez króla.
Edukacja była udzielana bezpłatnie.
Gurukule zostały zniesione, zalegalizowano angielską edukację i otwarto pierwszą szkołę klasztorną w Kalkucie. Wtedy nazywało się to „szkołą darmową”. Zgodnie z tym prawem, Calcutta University, Bombay University & Madras. Utworzono uniwersytet. Te trzy uniwersytety z czasów niewolnictwa są nadal w kraju!
Macaulay napisał list do ojca. Jest to bardzo znany list, w którym pisze: ′′ Te przyklasztorne szkoły będą wychowywały dzieci, które wyglądają jak Hindusi, ale w mózgu będą Anglikami i nie wiedzą nic o swoim kraju. Nie będą wiedzieć nic o swojej kulturze, nie będą mieli pojęcia o swoich tradycjach, nie będą znali swoich idiomów, jak takie dzieci będą w tym kraju, nawet jeśli Brytyjczycy odejdą? Anglicy nie wyjadą z tego kraju .′′
Prawdę pisanego wówczas listu widać w naszym kraju do dziś. Zobacz nieszczęście stworzone przez to. Czujemy się gorsi od siebie, którzy wstydzą się mówić we własnym języku i rozpoznawać własną kulturę.
Społeczeństwo odcięte od ojczystego języka nigdy nie kwitnie! Dzisiejsza młodzież wie więcej o Europie niż Indie. Uważa kulturę indyjską za niezbyt fajną, ale imituje kraj zachodni.