To jest pies Pep.
W 1924 roku Pep został aresztowany i skazany na dożywocie bez możliwości wcześniejszego zwolnienia za zabicie kota żony gubernatora Pensylwanii. Gubernator Gifford Pinchot wysłał psiaka do więzienia Eastern State Penitentiary w celu odbycia kary. Pep otrzymał numer DC i nawet zrobiono mu zdjęcie policyjne. Sprawa trafiła do wiadomości ogólnokrajowych i wkrótce „Pep, pies mordujący koty” stał się szeroko znany.
Kilka lat później Kornelia, żona gubernatora, postanowiła wyznać prawdę. Nigdy nie było żadnego martwego kota, Pep był dobrym chłopcem! W gospodarstwie Pinchotów było po prostu za dużo zwierząt i gubernator nie mógł przyjąć kolejnego. W ich okolicy było tak wiele niekochanych i niechcianych psów, że nie mogli znieść myśli o zabraniu go do schroniska, więc gubernator zdecydował, że tak szczeniaka należy wsadzić do więzienia. Pep dawał więźniom coś do kochania i pielęgnowania i był traktowany jak król.
Pep miał wspaniałe życie, miał wolny wybieg w więzieniu i uwielbiał dotrzymywać towarzystwa więźniom; można śmiało powiedzieć, że było to dobre doświadczenie dla wszystkich zaangażowanych. Cóż, wszyscy oprócz naczelnika więzienia, o którym wiadomo, że Pep poszarpał poduszki na kanapie!
Kiedy ukochany psiak zmarł, więźniowie pochowali go na terenie więzienia. Dziś widywanie w więzieniu zwierzaka, zwłaszcza psa, nie jest niczym niezwykłym, ale w 1924 roku było to czymś niespotykanym – uważa się, że Pep był pierwszy. Być może zapoczątkował pewien trend.