Rozszerzenie zakresu częstotliwości odbieranej energii.
Kamera pokazana na obrazku 1 jest w odbiorniku dźwięku wykutym w dużej skale.
Trzystopniowy odbiornik został wyrzeźbiony z dużego, samotnego kamienia. Ponadto był w kamieniu jak w kokonie.
Ponadto zwróć uwagę, że wewnętrzna komora nie pasuje do wielkości samej konstrukcji.
W porównaniu z nim wygląda na bardzo uproszczoną i nie nadaje się do pochówku.
W górnej części kamery widzimy wielokanałowe wycięcie, które służy do rozszerzenia zakresu częstotliwości odbiornika.
Takie elementy ekspansji częstotliwości można zaobserwować w wielu budynkach w różnych częściach świata.
Tutaj widać, że w krypcie domosów nie ma zamku, ponieważ anteny kamertonu nie mogą być ze sobą połączone.
Archeolodzy twierdzą, że budowniczowie nie znali jeszcze kamiennego zamku!
Jak więc zbudowali idealną podziemną kopułę ???
Rozszerzenie zasięgu odbieranego sygnału następuje dzięki stosowi kamertonów umieszczonych jeden na drugim.
Ponadto kamertony w tym stosie mają różne rozmiary, co umożliwia odbiór różnych częstotliwości.
Oczywiście, jeśli zewrze się pręty kamertonu, ten system nie zadziała.
Wyznaczanie konstrukcji prętowo-prętowych w gruncie:
Zgodnie ze wskazanymi cechami można wyróżnić struktury rezonansowe wnękowe w archeologii:
- obecność studni kontrolnych;
- obecność podłużnych nisz w ścianach;
- obecność schodkowych występów i szczelin;
- obecność rezonatorów prętowych;
- obecność elementów wolumetrycznych i ogniskujących.
Zródło:V. Yashkardin. Rezonatory kamienne w archeoakustyce. Analiza działania konstrukcji prętowo-wnękowych