DIANA

• Kraj:Polska
• : Język.:polski
• : Utworzony.: 30-12-17
• : Ostatnie Logowanie.: 16-03-22

×

: Kontakt.

: Imię.

: E-mail.

: Wiadomość.

Proszę zamienić znaczniki %d na własne liczby

: Dodaj.

Wiadomość nie może być pusta!

Wiadomość zostanie przetłumaczona po wysłaniu (jeżeli środki są wystarczające)

: Captcha. Kod Ochronny.

Załączniki:

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

Ilość dopuszczalnych plików: 5

JPEG, JPG, PNG, GIF, DOC, PDF, ZIP, RAR, TAR, HTML, SWF, TXT, XLS, DOCX, XLSX : lub : ODT : tylko formaty:.

: Maksymalny rozmiar pliku. 3MB.

: Wyślij Wiadomość.

Magnesium functions in cellular biochemical processes:

: Opis.: Magnesium functions in cellular biochemical processes: The main role of magnesium in the cell is the activation of over 300 enzymatic reactions and the impact on the formation of high energy ATP bonds through the activation of adenyl cyclase. Magnesium also plays the role of a great stabilizer, stabilizing not only cell membranes, but also the structure of cell organelles such as ribosomes, nucleic acids, reducing the permeability of cell membranes. Is a cofactor of enzymes involved in the transformation of proteins, carbohydrates and fats. Magnesium has a huge impact on the stability of cellular mitochondria, in which phosphorylation and oxidation processes occur at the same time with high efficiency. Magnesium deficiency leads to swelling of these structures and decomposition of phosphorylation and cellular oxidation. There is a situation where cellular respiration is accelerated while the phosphorylation reaction is slowed down. The decrease in the production of high-energy bonds results in disturbed organ work. More than half of the magnesium contained in the cell nucleus is closely related to nucleic acids. Magnesium ion is necessary not only in the process of DNA repair, but also in the process of stabilizing RNA particles, as well as t-RNA replication. The effect of magnesium on the nervous system: It has been known for many years that magnesium is an ion that stabilizes the membranes of neurons, thereby reducing the excitability of nerve cells. This fact is used in the supportive treatment of many neurological diseases. The most common neurological diseases associated with cellular magnesium deficiency include: 1. Latent tetany, neuromuscular hyperactivity syndrome 2. Attention deficit hyperactivity disorder 3. Headache migraine 4. Headaches associated with emotional tension 5. Loss of consciousness 6. Anxiety and depression syndromes. There are also many neurological pathologies not directly related to cellular magnesium deficiency but aggravated by this deficit. These are: disease of tics and involuntary movements, myoclonic, dystonic disorders, dyskinetic disorders, cognitive disorders, epilepsy and other seizure disorders, diseases with increased muscle tone, peripheral neuron diseases, neurological form of Lyme disease. Magnesium has adjuvant therapy in these disease states. http://www.e-manus.pl/

: Data Publikacji.: 08-11-24

Funksionet e magnezit në proceset biokimike qelizore:

: Opis.: Funksionet e magnezit në proceset biokimike qelizore: Roli kryesor i magnezit në qelizë është aktivizimi i mbi 300 reaksioneve enzimatike dhe ndikimi në formimin e lidhjeve ATP me energji të lartë përmes aktivizimit të adenil ciklazës. Magnezi gjithashtu luan rolin e një stabilizuesi të shkëlqyeshëm, duke stabilizuar jo vetëm membranat qelizore, por edhe strukturën e organeleve qelizore si ribozomet, acidet nukleike, duke zvogëluar përshkueshmërinë e membranave qelizore. Shtë një koofaktor i enzimave të përfshira në transformimin e proteinave, karbohidrateve dhe yndyrnave. Magnezi ka një ndikim të madh në stabilitetin e mitokondrive qelizore, në të cilën proceset e fosforilimit dhe oksidimit ndodhin në të njëjtën kohë me efikasitet të lartë. Mungesa e magnezit çon në ënjtje të këtyre strukturave dhe dekompozimin e fosforilimit dhe oksidimin qelizor. Ekziston një situatë ku frymëmarrja qelizore përshpejtohet ndërsa reagimi i fosforilimit ngadalësohet. Një rënie në prodhimin e obligacioneve me energji të lartë rezulton në punën e organeve të trazuara. Më shumë se gjysma e magnezit që përmbahet në bërthamën e qelizave është e lidhur ngushtë me acidet nukleike. Joni i magnezit është i domosdoshëm jo vetëm në procesin e riparimit të ADN-së, por edhe në procesin e stabilizimit të grimcave të ARN-së, si dhe përsëritje të t-ARN-së. Efekti i magnezit në sistemin nervor: Hasshtë e njohur për shumë vite se magnezi është një jon që stabilizon membranat e neuroneve, duke zvogëluar kështu ngacmueshmërinë e qelizave nervore. Ky fakt përdoret në trajtimin mbështetës të shumë sëmundjeve neurologjike. Sëmundjet neurologjike më të zakonshme që lidhen me mungesën qelizore të magnezit përfshijnë: 1. Tetani i fshehtë, sindromi i hiperaktivitetit neuromuskular 2. disorderrregullimi i deficitit të vëmendjes së hiperaktivitetit 3. Migrena e dhimbjes së kokës 4. Dhimbje koke të shoqëruara me tension emocional 5. Humbja e vetëdijes 6. Sindromat e ankthit dhe depresionit. Ekzistojnë gjithashtu shumë patologji neurologjike që nuk lidhen drejtpërdrejt me mungesën qelizore të magnezit, por rëndohen nga ky deficit. Këto janë: sëmundja e tikave dhe lëvizjeve të pavullnetshme, çrregullimet mioklonike, distonike, çrregullimet dyskinetike, çrregullimet konjitive, epilepsia dhe çrregullimet e tjera të konfiskimit, sëmundje me rritjen e tonit të muskujve, sëmundjet e neuroneve periferike, formën neurologjike të sëmundjes Lyme. Magnezi ka terapi ndihmëse në këto gjendje sëmundjesh. http://www.e-manus.pl/

: Data Publikacji.: 08-11-24

Magnesium funksioneer in sellulêre biochemiese prosesse:

: Opis.: Magnesium funksioneer in sellulêre biochemiese prosesse: Die hoofrol van magnesium in die sel is die aktivering van meer as 300 ensiematiese reaksies en die impak op die vorming van hoë-energie ATP-bindings deur die aktivering van adenylsiklas. Magnesium speel ook die rol van 'n groot stabiliseerder, wat nie net die selmembrane stabiliseer nie, maar ook die struktuur van die selorganelle soos ribosome, nukleïensure, waardeur die deurlaatbaarheid van die selmembrane verminder word. Is 'n kofaktor van ensieme wat betrokke is by die transformasie van proteïene, koolhidrate en vette. Magnesium het 'n groot invloed op die stabiliteit van sellulêre mitochondria, waarin fosforilering en oksidasieprosesse terselfdertyd met 'n hoë doeltreffendheid plaasvind. Magnesiumtekort lei tot swelling van hierdie strukture en ontbinding van fosforylering en sellulêre oksidasie. Daar is 'n situasie waar sellulêre asemhaling versnel terwyl die fosforileringsreaksie vertraag word. Die afname in die produksie van hoë-energie-bindings lei tot versteurde orgaanwerk. Meer as die helfte van die magnesium in die selkern is nou verwant aan nukleïensure. Magnesiumioon is nie net nodig vir die herstel van DNA nie, maar ook vir die stabilisering van RNA-deeltjies, sowel as t-RNA-replikasie. Die effek van magnesium op die senuweestelsel: Dit is al baie jare bekend dat magnesium 'n ioon is wat die membrane van neurone stabiliseer en sodoende die opgewondenheid van senuweeselle verminder. Hierdie feit word gebruik in die ondersteunende behandeling van baie neurologiese siektes. Die mees algemene neurologiese siektes wat verband hou met sellulêre magnesiumtekort sluit in: 1. Latente tetanie, neuromuskulêre hiperaktiwiteitsindroom 2. Aandagstekort hiperaktiwiteitsversteuring 3. Hoofpyn migraine 4. Hoofpyn wat verband hou met emosionele spanning 5. Verlies van bewussyn 6. Angs- en depressiesindrome. Daar is ook baie neurologiese patologieë wat nie direk verband hou met sellulêre magnesiumtekort nie, maar wat vererger word deur hierdie tekort. Dit is die volgende: siekte van tics en onwillekeurige bewegings, miokloniese, dystoniese afwykings, dyskinetiese afwykings, kognitiewe afwykings, epilepsie en ander aanvalle, siektes met verhoogde spiertonus, perifere neuronsiektes, neurologiese vorm van Lyme-siekte. Magnesium het aanvullende terapie in hierdie siektetoestande. http://www.e-manus.pl/

: Data Publikacji.: 08-11-24

Funkcje magnezu w komórkowych procesach biochemicznych:

: Opis.: Funkcje magnezu w komórkowych procesach biochemicznych: Główną rolą magnezu w komórce jest aktywacja ponad 300 reakcji enzymatycznych oraz wpływ na tworzenie wiązań wysokoenergetycznych ATP poprzez aktywację cyklazy adenylowej. Magnez pełni również rolę wielkiego stabilizatora stabilizując nie tylko błony komórkowe, ale też strukturę organelli komórkowych jak rybosomy, kwasy nukleinowe, zmniejszając przepuszczalność błon komórkowych. Jest kofaktorem enzymów biorących udział w przemianach białek, węglowodanów i tłuszczów. Magnez ma ogromny wpływ na stabilność pracy mitochondriów komórkowych, w których procesy fosforylacji i utleniania przebiegają z jednoczesną wysoką wydajnością. Niedobór magnezu doprowadza do obrzęku tych struktur i rozprzężenia reakcji fosforylacji i utleniania komórkowego. Dochodzi do sytuacji gdzie oddychanie komórkowe jest przyspieszane, podczas gdy reakcja fosforylacji ulega spowolnieniu. Spadek wytwarzania wysokoenergetycznych wiązań skutkuje zaburzoną pracą organu. Ponad połowa magnezu zawartego w jądrze komórkowym jest ściśle związana z kwasami nukleinowymi. Jon magnezu jest niezbędny nie tylko w procesie naprawy DNA, ale także w procesie stabilizacji cząstek RNA, a także replikacji t-RNA. Wpływ magnezu na układ nerwowy: Od wielu lat wiadomo, że magnez jest jonem stabilizującym błony neuronów, przez co zmniejsza pobudliwość komórek nerwowych. Fakt ten jest wykorzystywany w leczeniu wspomagającym wielu neurologicznych schorzeń. Do najczęstszych chorób neurologicznych związanych z deficytem magnezu komórkowego należą: 1. Tężyczka utajona, zespół nadpobudliwości nerwowo-mięśniowej 2. Nadpobudliwość psychoruchowa z deficytem uwagi 3. Bóle migrenowe głowy 4. Bóle głowy związane z napięciem emocjonalnym 5. Utraty przytomności 6. Zespoły lękowo-depresyjne. Istnieje również wiele patologii neurologicznych niezwiązanych bezpośrednio z niedoborem magnezu komórkowego, ale pogłębiających się w wyniku tego deficytu. Są to: choroba tików i ruchów mimowolnych, zaburzenia miokloniczne, dystoniczne, zaburzenia dyskinetyczne, zaburzenia poznawcze, padaczka i inne zaburzenia napadowe, choroby przebiegające ze wzmożonym napięciem mięśniowym, choroby neuronu obwodowego, neurologiczna postać boreliozy. W tych stanach chorobowych magnez ma leczenie uzupełniające. http://www.e-manus.pl/

: Data Publikacji.: 08-11-24