Prawdziwi mieszkańcy Hellady nie mieli „profilu greckiego”. Profil ten wyróżnia linia nosa, prawie prosto do czoła, bez podkreślania grzbietu nosa. Najpierw profil grecki pojawia się w malarstwie w późnym okresie archaicznym, a później w rzeźbie okresu klasycznego. Prosty nos i małe usta - taki profil miał znacznie większą plastyczną ekspresję niż zwykły, więc starożytni artyści obdarzyli ich bogów i bohaterów. W końcu pozytywne postacie musiały być piękne fizycznie. Platon uważał, że wyraźnie zaznaczona górna część twarzy (nos i czoło) w porównaniu z niewyrażonymi ustami i podbródkiem wskazuje na dominującą sferę świadomości nad sferą uczuć. Ale „bezduszne” negatywne postacie były przedstawiane z haczykowatymi lub spłaszczonymi nosami. Realistyczne portrety (popiersia) pojawiły się dopiero w epoce hellenistycznej i świadczą o tym, że sylwetki prawdziwych starożytnych Greków nie różniły się od tych naszych współczesnych. Mówią o tym naukowcy, którzy z zachowanych czaszek zrekonstruowali wygląd ówczesnych ludzi. Otóż „profil grecki” został wymyślony, aby wyrazić piękno twarzy, równie idealne i nieosiągalne jak proporcje ciała, odpowiadające „kanonom” Polikleta.







Настоящие жители Эллады не имели «греческого профиля». Этот профиль отличается линией носа, почти прямой ко лбу, без подчеркивания переносицы. Сначала греческий профиль появляется в живописи позднего архаического периода, а затем в скульптуре классического периода. Прямой нос и маленький рот - такой профиль имел гораздо более пластичное выражение, чем обычный, поэтому древние художники наделили их богами и героями. Ведь положительные персонажи должны быть красивыми физически. Платон считал, что четко обозначенная верхняя часть лица (нос и лоб) по сравнению с невыразимым ртом и подбородком указывает на доминирующую сферу сознания над сферой чувств. А вот «бездушных» отрицательных персонажей изображали с крючковатыми или приплюснутыми носами. Реалистичные портреты (бюсты) появились только в эпоху эллинизма и свидетельствуют о том, что силуэты настоящих древних греков не отличались от силуэтов наших современников. Об этом говорят ученые, реконструировавшие внешность людей того времени по сохранившимся черепам. Что ж, «греческий профиль» был изобретен, чтобы выразить красоту лица, такую же совершенную и недостижимую, как пропорции тела, соответствующие «канонам» Поликлета.







Die echten Einwohner von Hellas hatten kein "griechisches Profil". Dieses Profil zeichnet sich durch die Nasenlinie aus, die fast gerade zur Stirn führt, ohne den Nasenrücken zu betonen. Das griechische Profil erscheint zunächst in der Malerei der späten Archaik, später in der Skulptur der Klassik. Eine gerade Nase und ein kleiner Mund - ein solches Profil hatte einen viel plastischeren Ausdruck als das übliche, daher statteten antike Künstler sie mit Göttern und Helden aus. Schließlich mussten positive Charaktere körperlich schön sein. Platon glaubte, dass der deutlich markierte obere Teil des Gesichts (Nase und Stirn) im Vergleich zu dem unaussprechlichen Mund und Kinn die dominierende Bewusstseinssphäre über der Gefühlssphäre anzeigt. Aber die "seelenlosen" Negativfiguren wurden mit krummen oder plattgedrückten Nasen dargestellt. Realistische Porträts (Büsten) erschienen erst in der hellenistischen Zeit und bezeugen, dass sich die Silhouetten der echten alten Griechen nicht von denen unserer Zeitgenossen unterschieden. Wissenschaftler, die das Aussehen der Menschen dieser Zeit aus den erhaltenen Schädeln rekonstruierten, sagen darüber. Nun, das "griechische Profil" wurde erfunden, um die Schönheit des Gesichts auszudrücken, die so perfekt und unerreichbar ist wie die Körperproportionen, die den "Kanonen" von Polykletos entsprechen.