Żyworódka gości w wielu domach jako jedna z roślin doniczkowych. Niestety mało kto jest świadomy jej niezwykłych właściwości leczniczych. Poznajmy żyworódkę pierzastą i jej możliwe zastosowania. Żyworódka pierzasta to roślina wieloletnia pochodząca z Madagaskaru. 

Rośnie głównie w Azji, Australii, Ameryce Środkowej oraz można ją znaleźć w Europie jako roślinę ozdobną. Żyworódka nie ma wielu wymagań, dlatego jej uprawa nie powinna sprawiać żadnych problemów. Należy jedynie pamiętać o tym, aby zapewnić jej odpowiednią temperaturę, ziemię i podlewać 1–2 razy w tygodniu. Żyworódka ma grube, zielone liście z lekko czerwonymi i nieregularnymi brzegami. Maksymalnie może osiągnąć 1 m wysokości.

Żyworódka pierzasta – właściwości Liście żyworódki są bogate w wiele substancji leczniczych. Do najważniejszych można zaliczyć: flawonoidy, garbniki, witaminy (najwięcej zawiera witaminy C) i składniki mineralne. 


Główne właściwości żyworódki: 
przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybiczne. Hamuje rozwój gronkowców, paciorkowców, pierwotniaków oraz niektórych pleśni oraz drożdży; przeciwzapalne; regenerujące – przyspiesza gojenie się ran, odnowę naskórka, koi podrażnienia i inne uszkodzenia skóry, może łagodzić dolegliwości przy oparzeniach, owrzodzeniach, swędzeniach skóry; działa oczyszczająco i ściągająco na skórę, może złagodzić objawy trądziku i zmniejszyć zaskórniki; ułatwia leczenie stanów zapalnych gardła, błony śluzowej jamy ustnej, stanów zapalanych dziąseł; pomaga w walce z łupieżem; przeciwdziała wypadaniu włosów; działa wybielająco (może wybielić nawet piegi!); podnosi odporność organizmu, ułatwia szybsze przechodzenie przez infekcje różnego rodzaju np. katar, kaszel, angina, zapalenie oskrzeli; obniża poziom cukru we krwi; reguluje pracę układu krążenia; wykazuje działanie przeciwbólowe, np. na bóle głowy, bóle reumatyczne, bóle zębów, bóle kręgosłupa; działa uspokajająco.

Żyworódka pierzasta – zastosowanie 

Żyworódkę można stosować zarówno wewnętrznie oraz zewnętrznie w zależności od dolegliwości. Dokładnie umyte liście można żuć, przygotować sok lub nalewkę z żyworódki, ewentualnie można również dodać kilka kropel np. do herbaty. 
Zewnętrznie najlepiej sprawdzają się okłady wacikiem nasączonym sokiem lub okłady z rozgniecionych liści na chorobowo zmienione miejsca. Dostępne są również gotowe preparaty (maści i krople) z żyworódką.


Żyworódka pierzasta – przepisy


 Oprócz soku można również przygotowywać żyworódkę z miodem, krople, maści i nalewki. 

Oto kilka prostych przepisów. sok – oprócz okładów z rozgniecionych liści żyworódki popularną formą stosowania jest sok. Można kupić gotowy lub przygotować samemu w domu. Dojrzałe, soczyste liście żyworódki należy bardzo dokładnie umyć, osuszyć i na ok. 5–7 dni włożyć do lodówki. Następnie liście należy drobno posiekać, przełożyć do szklanego naczynia i ponownie włożyć do lodówki na 3–4 dni. Po tym czasie sok można już przelać np. do słoika lub innego pojemnika z przykryciem; nalewka z żyworódki – 0.5 lub 0.25 szklanki soku w żyworódki zmieszać z jedną szklanką spirytusu lub wódki; żyworódka z miodem – jedną łyżkę miodu rozpuścić w letniej przegotowanej wodzie i odstawić na ok. 10 h, po tym czasie dolać jedną łyżkę soku z żyworódki. Należy pić 1 stołową łyżkę raz dziennie przed posiłkiem najlepiej w okresach obniżonej odporności i w czasie zwiększonej podatności na infekcje; maść z żyworódki – należy zmieszać 40 ml soku, 60 g bezwonnej lanoliny, 0.25 g Furazolidonu, 0.25 g Novocainy. W przypadku gdy nie mamy dostępu do leków aptecznych można zrobić maść wykorzystując składniki domowe. W takim przypadku należy zmieszać ok. 10–15 dag świeżego i ciepłego smalcu (bez przypraw) z 1 łyżką soku żyworódki. Sok powinien wcześniej zostać przesączony przez gazę. Przygotowaną maść można wcierać w chorobowo zmienione miejsca na skórze. Jednakże nie powinno się jej stosować w otwarte lub ropiejące rany. Żyworódka pierzasta to naprawdę niezwykła roślina. Stosowana w odpowiedni sposób może być dobrym, naturalnym lekiem na trudno gojące się rany i infekcyjne zmiany skórne. Ponadto ma pozytywny wpływ na cały organizm. Można stosować ją zewnętrznie na skórę oraz wewnętrznie pijąc np. sok. Stanowi także ozdobną roślinę doniczkową, więc zrywając jej liście możemy pozbawić ją uroku. Miejsca oberwania mogą obsychać i wyglądać nieestetycznie. Chcąc tego uniknąć można zdecydować się na gotowe preparaty dostępne na rynku.

e-manus.pl