Pierwszy podział mejotyczny

Profaza |

• najdłuższa faza mejozy
• kondensacja fibrylli chromatynowych w chromosomy
• powstaje wrzeciono podziałowe (z mikrotubul)
• zanika jąderko i rozpada się otoczka jądrowa
• koniugacja chromosomów homologicznych – łączą się w pary tworząc tzw. biwalenty
• zachodzi crossing-over – wymiana fragmentów chromatyd chromosomów homologicznych --> rekombinacja materiału genetycznego!
• pod koniec: chromosomy w biwalentach odsuwają się od siebie
• jedynie miejsca, w których są połączone to chiazmy

Metafaza I

• biwalenty chromosomów homologicznych ustawiają się w płaszczyźnie równikowej
• włókna wrzeciona podziałowego przyłączają się do centromerów chromosomów
• biwalenty połączone z biegunami komórki
• pękają chiazmy (połączenia) w biwalentach --> rozpad biwalentów na chromosomy

Anafaza I

• włókna wrzeciona podziałowego odciągają chromosomy do przeciwległych biegunów komórki
• chromosomy rozchodzą się do biegunów losowo!!!

Telofaza I

• dekondensacja chromosomów w nieuporządkowane fibrylle chromatynowe
• odtworzenie jąderka i otoczki jądrowej wokół powstałych jąder
• ma miejsce cytokineza (podział cytoplazmy)

Skutek I podziału mejotycznego

• Pierwszy podział mejotyczny to podział redukcyjny!
• Z jednej komórki diploidalnej powstają dwie różne komórki o zredukowanej liczbie chromosomów (n)

Drugi podział mejotyczny

Profaza II

• Formowanie wrzeciona podziałowego
• Kondensacja chromosomów
• Zanika jąderko i rozpada się otoczka jądrowa

Metafaza II

• do centromerów dołączają się włókna wrzeciona podziałowego
• chromosomy ustawiają się w płaszczyźnie równikowej
• pęknięcie centromerów

Anafaza II

• chromatydy po podziale centromerów rozchodzą się do przeciwległych biegunów
• chromatydy jednego chromosomu nie są identyczne (jak w mitozie), ponieważ zaszło crossing-over

Telofaza II

• odtworzenie otoczki wokół chromatyd
• dekondensacja chromatyd w fibrylle chromatynowe
• odtworzenie jąderka
• ma miejsce cytokineza

Skutek II podziału mejotycznego:

• Bardzo krótka
• każda komórka dzieli się na dwie potomne, haploidalne, różne pod względem genetycznym od komórki macierzystej
• Różnice są spowodowane zachodzącym w profazie I crossing-over – rekombinacją materiału genetycznego
• Powstają cztery komórki haploidalne

Wnioski i podsumowaniia : :))

Znaczenie biologiczne mitozy i mejozy

Mitoza może stanowić rodzaj rozmnażania bezpłciowego. Dzieje się tak u jednokomórkowych organizmów eukariotycznych, czyli pierwotniaków i glonów. Komórki potomne tych organizmów są identyczne z organizmem rodzicielskim. Mitoza może być również napędzać wzrost i rozwój. Organizmy wielokomórkowe powstają przecież w wyniku wielokrotnych podziałów mitotycznych komórki macierzystej. Jest nią zygota, która powstaje z połączenia dwóch haploidalnych komórek rozrodczych – gamet w czasie zapłodnienia. Wielokomórkowy organizm to zespół identycznych genetycznie komórek.

Mejoza odgrywa ważną rolę w rozmnażaniu płciowym. Dzięki temu, iż jest to podział redukcyjny, komórki, które rozmnażają się płciowo wytwarzają komórki rozrodcze, które są haploidalne. Dzięki czemu łącząc się w procesie zapłodnienia tworzą diploidalną zygotę, z której rozwinie się cały dojrzały organizm. Ponadto dzięki mejozie możliwe jest występowanie przemiany faz jądrowych w cyklach życiowych organizmów (haplofaza i diplofaza). W organizmach roślinnych przemiana faz jądrowych wiąże się ściśle z przemianą pokoleń. Haplofazę stanowi wielokomórkowy organizm, który rozmnaża się za pomocą gamet. Jest to gametofit. Wielokomórkowy organizm, który rozmnaża się za pomocą zarodników (spor) reprezentuje diplofazę. Jest to sporofit.

Podział komórki

Znaczenie mejozy nie skupia się jedynie na redukcji liczby chromosomów. Dzięki temu procesowi możliwe są różnice między organizmami tego samego gatunku występującymi na Ziemi. Jest to zapewnione dzięki zachodzącemu w profazie pierwszego podziału crossing-over, w wyniku, którego ma miejsce rekombinacja materiału genetycznego oraz dzięki losowemu rozchodzeniu się chromosomów do przeciwległych biegunów komórki podczas anafazy pierwszego podziału. To wszystko warunkuje występowanie zmienności osobniczej, a konkretnie zmienności rekombinacyjnej.