ODSŁONIĘCIE STANOWISKA GÖBEKLI TEPE.
Göbekli Tepe – w porównaniu z innymi stanowiskami archeologicznymi w okolicy – jest stosunkowo małe. Brytyjski pisarz Andrew Collins porównał jego rozmiar do “trzech kortów tenisowych”. Jego ekskawatorami był Klaus Schmidt i Harald Hauptmann z niemieckiego Instytutu Archeologicznego w Stambule. Wszystkie kompleksy w Göbekli Tepe, które do tej pory zostały odkryte charakteryzuje struktura zawierająca tzw. T – filary.

Filary te są wykorzystane w charakterze „desek kreślarskich” i na wielu z nich widnieją wizerunki niedźwiedzi, lisów, gadów, lwów, krokodyli oraz ptaków, a także pająków i innych insektów. Większość z nich wyryto na płaskich powierzchniach filarów. Niektóre z nich są trójwymiarowe, w tym jeden, odkryty w czasie wykopalisk prowadzonych w sezonie wykopaliskowym roku 2006, przedstawia jakiegoś gada opuszczającego się po jednej stronie filara-T, dowodząc, że ten, kto stworzył to dzieło, opanował sztukę rzeźbienia w kamieniu w stopniu porównywalnym z tym, co osiągnięto tysiące lat później w Sumerze i Egipcie.

Jak dotąd udało się odkopać cztery koliste/owalne kompleksy. Ich ściany są wykonane z nie obrobionego, surowego kamienia a podłogi z lastryko. Wewnątrz murów znajdowało się zwykle kilka filarów-T ustawionych promieniście wzdłuż nich, tak że dwie ich główne powierzchnie mogły być pokryte rzeźbami i każdy, kto znajdował się w obrębie murów, mógł je oglądać. Wzdłuż zewnętrznej ściany każdego kompleksu biegnie niska ława.

Budowle te znajdują się na południowym stoku wzgórza i są zorientowane z grubsza w kierunku północ-południe z wejściami od południa. Wszystkie filary-T wydobyto z kamieniołomu w dolnej części południowo-zachodniego stoku wzgórza. Jeden z nich wciąż pozostaje w swoim pierwotnym miejscu w kamieniołomie – ma siedem metrów długości i trzy metry szerokości i gdyby go ukończono ważyłby około 50 ton. Tak więc budowanie z kamieni ważących wiele ton nie rozpoczęło się w Egipcie ani w angielskim Stonehenge.

Kompleksowi A, pierwszej okrągłej konstrukcji, jaką odkopano, nadano przydomek „budowla wężowych kolumn” ze względu na dominujące na tamtejszych filarach-T wizerunki węży. Na jednym z nich jest „sieć” zawierająca węże. Na innym filarze przedstawiono triadę złożoną z byka, lisa i żurawia umieszczonych jeden nad drugim. Na niektórych filarach wyryty jest tylko byk, na innych lis itd.

Kompleks B ma średnicę dziewięciu metrów mierzoną ze wschodu na zachód i od 10 do 15 metrów z północy na południe (części jeszcze nie odkopano). Jest to jedyny kompleks odkopany do poziomu podłogi ujawniający jej lastrykową powierzchnię. Na dwóch centralnych filarach przedstawione są duże lisy. Jeden z centralnych filarów, oznaczony numerem 9, ma 3,4 metra wysokości, a filar numer 10 – 3,6 metra, z kolei ich wagi wynoszą odpowiednio 7,1 i 7,2 tony. Kompleks najwyraźniej został zbudowany jako pomieszczenie dla tych monolitycznych filarów, co dowodzi, jak dobrymi specjalistami w zakresie obróbki gigantycznych bloków kamiennych byli nasi przodkowie, którzy nie tylko potrafili je wydobywać z kamieniołomów, ale też nadawać im kształt i ozdabiać.

Archeolodzy uważają, że początkowo w Göbekli Tepe było 200 filarów-T. Jeśli każdy z nich waży tylko 5 ton, to oznacza to, że łączna waga wydobytych i ozdobionych filarów wynosi 1000 ton, co podkreśla znaczenie tego miejsca i wysiłek, jaki włożono w jego budowę.

Kompleks C ma przydomek „koło odyńca”, jako że zdobią go wizerunki dzikich świń. Jest tam jeszcze dziewięć filarów usytuowanych przy murze, ale wiele z nich usunięto w jakimś momencie w przeszłości. Na jednym z nich są przedstawione ptaki w sieci. Jak wiadomo, późniejsze kultury chwytały w sieci migrujące żurawie. Czyżby więc był to praktykowany znacznie wcześniej, niż dotychczas zakładano, zwyczaj? Kompleks C jest również interesujący z tego względu, że znaleziono w nim kamień w kształcie litery „U”, który uważa się za wejściowy. Ma on w środku otwór o szerokości 70 cm. Na jednym z jego ramion znajduje się wizerunek dzika, drugiej strony, niestety, brak. Uformowanie tego kamienia na kształt litery „U” oraz dzik stanowią dowód technicznej biegłości budowniczych tego kompleksu. Jeszcze dobitniej widać to na przykładzie filaru nr 27, na którym znajduje się wspomniane już stworzenie przypominające gada. Tę skomplikowaną rzeźbę można uznać za dorównującą posągowi Dawida autorstwa Michała Anioła.

Kompleksowi D nadano przydomek „zoo z epoki kamiennej”. Na filarze nr 43 umieszczono wizerunki skorpionów. Niektóre filary są tak obficie zdobione – znacznie bardziej niż w pozostałych kompleksach – że określenie „zoo” wydaje się całkiem trafne. Niektóre z tamtejszych filarów opatrzone są symbolami – jeden na kształt litery „H” a drugi litery „H” obróconej o 90 stopni. Są tam też inne symbole, na przykład krzyża, leżącego półksiężyca i poziomych kresek, co prowadzi do wniosku, że początki pisma sięgają znacznie dalej w czasie, niż się obecnie zakłada. Filar nr 33 to „gwiazda” tego kompleksu. Schmidt twierdzi, że przestawione na nim kształty bardzo przypominają egipskie hieroglify, i zakłada istnienie piktograficznego języka w 10 tysiącleciu p.n.e.

Te cztery kompleksy i te jeszcze nie odkopane to seria owali, które przypominają układem owalne kompleksy pochodzące z epoki kamiennej znajdujące się na Malcie.

Wszystko to jest tym bardziej doniosłe, że maltańskie owalne formacje były uważane za coś unikalnego, mimo iż niektóre megality z Sardynii również posiadają owalny kształt, aczkolwiek nie tak wyraźny jak w Göbekli Tepe.

Położona niżej na zboczu „skalna świątynia” również ma owalny kształt, a także wejście do „komory grzebalnej”. Podczas gdy na innych stanowiskach te otwory są tak wąskie, że żaden człowiek nie dostałby się do środka, tutaj jest on wystarczająco szeroki, by można było przezeń przejść.

W innym miejscu stanowiska, na północnym stoku wzgórza, znajduje się prostokątny kompleks nazwany „budynkiem lwich kolumn”. Jego cztery filary ozdobione są wizerunkami podobnych do lwów stworzeń, które równie dobrze mogą być tygrysami lub lampartami. Na jednym z filarów znajduje się trzydziestocentymetrowy wizerunek siedzącej w kucki kobiety, która wydaje się rodzić.

SPEKULACJE NA TEMAT GÖBEKLI TEPE
Wykopaliska w Gobekli Tepe wciąż trwają; tylko czwarta część interesujących 200 T – filarów została odkryta i nie wszystkie struktury zostały jeszcze odkopane. Po drodze archeolodzy wciąż mogą natknąć się na nowe niespodzianki. Zdecydowanie za wcześnie jeszcze na rysowanie pierwszych wniosków, ale co to wszystko może oznaczać? Wszystko wskazuje na to, że miejsc to jest znacznie starsze niż dotychczas sądzono. Cywilizacja, która zamieszkiwała niegdyś ten region istniała tutaj już 10 tysiącleciu p.n.e.

Klaus Schmidt określił Göbekli Tepe jako „pierwszą świątynię” i „sanktuarium łowcy epoki kamiennej”. Uważa on, że to miejsce było częścią kultu śmierci, niekoniecznie związanego z jakąś osiadłą grupą, być może rodzajem centralnego sanktuarium kilku mieszkających w tym regionie plemion.

Uważa się, że wyryte tam zwierzęta miały chronić zmarłych. W Çayönü, jak już wcześniej wspominaliśmy, jedna z budowli ma piwnicę zawierającą ludzkie czaszki i kości. Z kolei w Göbekli Tepe nie natrafiono jak dotąd na ślady osadnictwa i stąd wniosek, że miało ono charakter czysto religijny.

Wydaje się, że tak jak w przypadku starożytnych Egipcjan, cywilizacja, która zbudowała Göbekli Tepe, darzyła znacznie większym szacunkiem swoje religijne budowle niż budowle o „praktycznym”, związanym z życiem codziennym przeznaczeniu. Jednak przy kompleksie B, jedynym odkopanym do poziomu podłogi, do dziś nie znaleziono żadnych nagrobków lub grobów.

Niektórzy wątpią, czy myśliwi-zbieracze mogli stworzyć coś takiego jak Göbekli Tepe. Te wątpliwości zdają się wspierać krzemienne groty strzał (i brak narzędzi służących do budowy) znalezione wokół tego stanowiska. Równie dobrze można wyobrazić sobie te artefakty jako część świętych łowów, a nie jako element działalności, której celem było dostarczenie jadła na stół, jeśli w ogóle posiadano tam stoły.

Schmidt utrzymuje, że myśliwi-zbieracze gromadzili się tam w określonych porach roku. Można się jedynie domyślać, czy te spotkania wyznaczano na podstawie cykli słonecznych lub księżycowych. Można też założyć, że budowniczowie tego miejsca mieszkali tam i stanowili oddzielną grupę wspieraną przez innych, którzy zaspokajali jej potrzeby żywnościowe i mieszkalne. Archeolodzy szacują, że do wydobywania filarów ważących od 10 do 20 ton i przemieszczania ich na odległość od 100 do 500 metrów z kamieniołomu na miejsce ich przeznaczenia potrzeba było około 500 osób. Schmidt uważa, że utrzymanie zespołu budowniczych stało się faktycznym powodem „wynalezienia” przez naszych przodków rolnictwa: zaczęli uprawiać dzikie trawy na wzgórzach, aby zapewnić byt tej osiadłej populacji. Krótko mówiąc, według niego „religia zmotywowała ludzi do zajęcia się rolnictwem”.

Göbekli Tepe z jego dużymi i nienagannie ozdobionymi kamiennymi blokami dowodzi, że jego twórcy posiadali nadzwyczajną zdolność obróbki kamienia i rzeźbienia w nim. To, że nasi przodkowie byli w roku 10000 p.n.e. tak zręczni, czyni z tego archeologicznego odkrycia coś, co rozbija w pył od dawna hołubione przekonania o początkach cywilizacji.

Jeśli chodzi o wizerunki, dlaczego wybrano akurat te a nie inne zwierzęta? Dlaczego nie są jasno i wyraźnie uporządkowane i zamiast tego sprawiają wrażenie przypadkowego zbioru? Tak naprawdę nie wiemy, dlaczego tak jest. Wszystkie późniejsze kultury nadawały tym zwierzętom atrybuty boskości. Pewne kultury wybrały węże, ponieważ zrzucają one skórę, co traktowano jako symbol odradzania. Inni woleli inne zwierzęta z innych powodów. Jak dotąd nie wiemy, jak poznać wierzenia budowniczych i użytkowników Göbekli Tepe.

Część obserwatorów podkreśla, że niektóre żurawie są przedstawione z podobnymi do ludzkich kolanami i sugerują, że w tej świątyni praktykowano jakąś formę szamanizmu. Na siostrzanych stanowiskach odkryto rzeźby będące mieszaniną cech ludzkich i zwierzęcych, z których najbardziej wyróżniają się te, które przedstawiają ptaki o ludzkich głowach. Tak się złożyło, że tysiące lat później starożytni Egipcjanie wykorzystali ten symbol jako hieroglif oznaczający ba, ludzkiego ducha uwolnionego z ciała w momencie śmierci lub w czasie szamańskiego lotu.

KOLEBKA CYWILIZACJI
Göbekli Tepe i jego siostrzane stanowiska cofnęły mocno w czasie okres wznoszenia monolitycznych budowli. Dotychczas skupialiśmy naszą uwagę na Stonehenge i egipskich piramidach, ale teraz możemy śmiało twierdzić, że nasi prehistoryczni przodkowie zaciągali ociosane, masywne kamienie do budowy konstrukcji ponad 12 tysięcy lat temu. Nawet jeśli statua Sfinksa okaże się mieć 10 tysięcy lat, to możemy teraz powiedzieć: “no i co z tego?”. Co więcej, w sytuacji, gdy datowanie tych stanowisk w Turcji poprzedza zakładane ramy czasowe takich wydarzeń, jak zniknięcie Atlantydy i Wielki Potop, trudno będzie uznać bez zgrzytów ich starożytnych budowniczych za „ocalałych z potopu”.

Trudno oprzeć się pokusie przypisania temu regionowi etykietki „kolebka cywilizacji”, choć jest też dowiedzionym faktem, że mniej więcej w tym samym czasie w Meksyku wyhodowano kukurydzę, co pokazuje, że granica początku „cywilizacji” jest stale cofana w czasie na obu kontynentach. Prawdę mówiąc, są dowody hodowania przez naszych przodków w północnej Afryce owcy grzywiastej już 20000 lat temu. Co więcej, na palestyńskim stanowisku Nahal Oren znaleziono kilka ziaren pszenicy płaskurki, co sugeruje, że to zboże uprawiano już 16000 lat temu.

Na razie jest zbyt wcześnie, aby na podstawie tych stanowisk wyciągać jakieś daleko idące wnioski, poza tym, że nasza historia nie jest już taka, jaką znamy. Tak jak Jerycho udowodniło, że Biblia opisuje historyczne zdarzenia, tak te stanowiska mogą potwierdzić niektóre sumeryjskie mity, które głoszą, że rolnictwo, hodowla zwierząt i tkactwo zostały przekazane ludzkości na świętej górze Du-Ku, na której osiedliły się bóstwa Anunna. Chociaż jest mało prawdopodobne, że tą górą było Göbekli Tepe, to jednak jest możliwe, że jesteśmy we właściwej okolicy.

Około roku 8000 p.n.e. potomkowie budowniczych Göbekli Tepe zakopali wzniesioną przez swoich przodków świątynię, pokrywając ją tysiącami ton ziemi, w wyniku czego powstało sztuczne wzgórze – „brzuch” – które możemy oglądać po dziś dzień. Nie wiemy, dlaczego to zrobili, niemniej ta decyzja pozwoliła zachować ten pomnik dla przyszłych pokoleń, mimo iż wymagało to ogromnego nakładu pracy i czasu. Schmidt przekonuje, że w tym czasie zaczął zmieniać się lokalny krajobraz: wraz z wycinaniem drzew ziemia zaczęła tracić żyzność, okolica stała się jałowa i ludzie musieli przenieść się gdzie indziej. Czy jest możliwe, że to oni zaczęli schodzić (z gór w doliny) i po wielu wiekach stworzyli to, co znamy dzisiaj jako cywilizację sumeryjską? Taki scenariusz jest możliwy.

Nawet religijne budowle starożytnego Egiptu bywały po pewnym czasie opuszczane, a nawet rozbierane, ponieważ należały do szczególnego „cyklu” czasu, który przeminął. Jeśli tak właśnie było w przypadku Göbekli Tepe, oznaczałoby to, że wiedza astronomiczna liczy wiele tysięcy lat. Ostatnie pięćdziesiąt lat tak radykalnie zmieniło nasze poglądy na okres między 12000 a 6000 lat temu, a zwłaszcza na poziom „cywilizacji”, jaki udało się naszym przodkom w tamtym czasie osiągnąć, że nie powinno to być dla nikogo zaskoczeniem. Wydaje się też niemal pewne, że na odkopanie czekają gdzieś jeszcze starsze miasta.

Autor: Philip Coppens






Göbekli Tepe – najstarsza na świecie świątynia nieznanej presumeryjskiej kultury.








The unveiling of GÖBEKLA TEPE's position.

Göbekli Tepe - compared to other archaeological sites in the area - is relatively small. British writer Andrew Collins compared its size to "three tennis courts". Its excavators were Klaus Schmidt and Harald Hauptmann from the German Archaeological Institute in Istanbul. All complexes in Göbekli Tepe that have been discovered so far are characterized by a structure containing the so-called T - pillars.


These pillars are used as "drawing boards" and many of them feature images of bears, foxes, reptiles, lions, crocodiles and birds, as well as spiders and other insects. Most of them were carved into the flat surfaces of the pillars. Some are three-dimensional, including one, discovered during the 2006 excavation season, depicts some reptile exiting one side of a T-pillar, proving that whoever created the work has mastered the art of stone carving to a degree comparable to what was achieved thousands of years later in Sumer and Egypt.


So far, four circular / oval complexes have been unearthed. Their walls are made of untreated, raw stone and floors are made of terrazzo. Inside the walls, there were usually several T-pillars arranged radially along them, so that their two main surfaces could be carved and anyone within the walls could view them. A low bench runs along the outer wall of each complex.


These structures are situated on the southern slope of the hill and are oriented roughly north-south with entrances on the south. All the T-pillars were excavated from the quarry at the bottom of the southwestern slope of the hill. One of them still remains in its original place in the quarry - it is seven meters long and three meters wide, and if it were completed it would weigh about 50 tons. So building from stones weighing many tons did not start in Egypt or Stonehenge in England.


Complex A, the first circular structure to be excavated, was nicknamed the "serpentine column structure" because of the images of snakes that dominated the T-pillars there. One of them has a "net" of snakes. Another pillar shows a triad consisting of a bull, a fox and a crane placed one above the other. Some pillars only bear a bull, others a fox, etc.


Complex B has a diameter of nine meters measured east to west and 10 to 15 meters north to south (parts not yet excavated). It is the only complex excavated to floor level revealing its terrazzo surface. Large foxes are depicted on the two central pillars. One of the central pillars, marked with the number 9, is 3.4 meters high, and the pillar number 10 - 3.6 meters, while their weights are respectively 7.1 and 7.2 tons. The complex apparently was built to house these monolithic pillars, which proves how skilled our ancestors were at machining giant stone blocks, not only able to extract them from quarries, but also to shape and decorate them.


Archaeologists believe that there were initially 200 T-pillars at Göbekli Tepe. If each of them weighs only 5 tons, it means that the total weight of the excavated and decorated pillars is 1000 tons, which underlines the importance of the site and the effort put into its construction.


Complex C is nicknamed the "wheel of the boar" as it is decorated with images of wild pigs. There are still nine pillars situated against the wall, but many of them have been removed at some point in the past. One of them shows birds on the web. As you know, later cultures caught migrating cranes in the net. Was it practiced much earlier than previously assumed, a custom? Complex C is also interesting because a U-shaped stone was found in it, which is believed to be the entrance. It has a 70 cm wide opening in the center. On one of his arms there is an image of a wild boar, the other side, unfortunately, is missing. The U-shape of this stone and the wild boar are proof of the technical proficiency of the builders of this complex. This can be seen even more clearly on the example of pillar 27, on which there is the aforementioned reptile-like creature. This intricate sculpture can be regarded as rivaling the statue of David by Michelangelo.


Complex D has been nicknamed the "Stone Age Zoo". On pillar no. 43 there are images of scorpions. Some pillars are so lavishly decorated - much more so than in the rest of the complexes - that the term "zoo" seems quite accurate. Some of the pillars there have symbols - one in the shape of the letter "H" and the other the letter "H" rotated by 90 degrees. There are other symbols, such as a cross, a reclining crescent, and horizontal dashes, leading to the conclusion that the origins of writing go back much further in time than is currently assumed.
Pillar No. 33 is the "star" of this complex. Schmidt claims that the shapes depicted on it closely resemble Egyptian hieroglyphs, and assumes the existence of a pictographic language in the 10th millennium BC.


These four complexes, and those not yet unearthed, are a series of ovals that resemble oval stone age complexes in Malta.


All this is all the more significant as the Maltese oval formations were considered unique, even though some Sardinian megaliths also have an oval shape, albeit not as pronounced as in Göbekli Tepe.


The "rock temple" located lower on the slope also has an oval shape, as well as the entrance to the "burial chamber". While at other sites these openings are so narrow that no human could get in, here they are wide enough to pass through.


Elsewhere on the site, on the northern slope of the hill, there is a rectangular complex called the "building of the lion columns". Its four pillars are decorated with images of lion-like creatures, which might as well be tigers or leopards. On one of the pillars there is a thirty-centimeter image of a squatting woman who seems to be giving birth.

SPECULATIONS ON GÖBEKLA TEPE
The excavations at Gobekli Tepe are still ongoing; only a quarter of the interesting 200 T - pillars have been discovered and not all structures have been excavated yet. Archaeologists can still stumble upon new surprises along the way. It is definitely too early to draw the first conclusions, but what can all this mean? Everything indicates that this place is much older than previously thought. The civilization that once inhabited this region existed here already in the 10th millennium BC.
Klaus Schmidt described Göbekli Tepe as "the first temple" and "the sanctuary of a Stone Age hunter". He believes that the site was part of a death cult, not necessarily associated with some settled group, perhaps a kind of central sanctuary for several tribes living in the region.

It is believed that the animals carved there were supposed to protect the dead. In Çayönü, as mentioned before, one of the buildings has a basement containing human skulls and bones. In turn, in Göbekli Tepe no traces of settlement have been found so far, and hence the conclusion that it was purely religious.
It seems that, as with the ancient Egyptians, the civilization that built the Gobekli Tepe held much more respect for its religious structures than those with a "practical" destiny for daily life. However, at complex B, the only one excavated to the floor level, no tombstones or graves have been found to this day.
Some people doubt that hunter-gatherers could have created something like Gobekli Tepe. These doubts seem to be supported by the flint arrowheads (and the lack of construction tools) found around this site. You might as well imagine these artifacts as part of the sacred hunt, and not as part of an activity aimed at bringing food to the table, if there were tables at all.

Schmidt maintains that hunter-gatherers flocked there at certain times of the year. One can only guess whether these meetings were determined on the basis of the solar or lunar cycles. It can also be assumed that the builders of this place lived there and constituted a separate group supported by others who met her food and housing needs. Archaeologists estimate that around 500 people were required to extract pillars weighing 10 to 20 tons and move them 100 to 500 meters from the quarry to their destination. Schmidt believes that the maintenance of the team of builders was the real reason our ancestors "invented" agriculture: they started growing wild grass in the hills to support this sedentary population. In short, according to him, "religion motivated people to turn to agriculture."

Göbekli Tepe with its large and impeccably decorated stone blocks proves that its creators possessed an extraordinary ability to process stone and carve it. That our ancestors were in 10,000 B.C. so skillful, it makes this archaeological discovery something that shatters to dust long-cherished beliefs about the origins of civilization.
When it comes to images, why were these particular animals chosen and not others? Why are they not clearly and clearly orderly and instead give the impression of a random collection? We don't really know why this is so. All later cultures endowed these animals with attributes of divinity. Certain cultures chose snakes because they shed their skin, which was taken as a symbol of rebirth. Others preferred other animals for different reasons. So far, we do not know how to know the beliefs of the builders and users of Göbekli Tepe.
Some observers emphasize that some cranes are depicted with human-like knees and suggest that some form of shamanism was practiced in this temple.

In the sister sites, sculptures were discovered that are a mixture of human and animal features, of which the most notable are those depicting birds with human heads. It so happened that thousands of years later, the ancient Egyptians used this symbol as a hieroglyph for ba, the human spirit freed from the body at death or during a shamanic flight.

The cradle of civilization
Göbekli Tepe and his sister posts put a long time back on the construction of monolithic buildings. Until now, we have focused our attention on Stonehenge and the Egyptian pyramids, but now we can confidently say that our prehistoric ancestors used hewn, massive stones to build structures over 12,000 years ago. Even if the statue of the Sphinx turns out to be 10,000 years old, we can now say "so what?" Moreover, with the dating of these sites in Turkey predating the assumed timeframe of events such as the disappearance of Atlantis and the Great Flood, it will be difficult to consider their ancient builders as "Flood Survivors" without grating.

It is hard to resist the temptation to label this region "cradle of civilization", although it is also a proven fact that maize was grown in Mexico around the same time, which shows that the frontier of "civilization" is constantly being retracted in both continents. In fact, there is evidence of our ancestors breeding Maned Sheep in North Africa as early as 20,000 years ago. Moreover, several grains of emmer wheat were found at the Palestinian site of Nahal Oren, suggesting that this grain was cultivated as early as 16,000 years ago.

For now, it is too early to draw any far-reaching conclusions from these standpoints, other than that our history is no longer as we know it. Just as Jericho has proved that the Bible describes historical events, these positions can confirm some of the Sumerian myths that agriculture, animal husbandry, and weaving were handed down to mankind on the holy mountain of Du-Ku, where the Anunna deities had settled. While it is unlikely that this mountain was Göbekli Tepe, it is possible that we are in the right area.


About 8,000 B.C. the descendants of the builders of Göbekli Tepe buried the temple erected by their ancestors, covering it with thousands of tons of soil, resulting in an artificial hill - the "belly" - that we can still see today. We do not know why they did this, but this decision allowed to preserve this monument for future generations, even though it required an enormous amount of work and time. Schmidt argues that around this time the local landscape began to change: as trees were cleared, the soil began to lose its fertility, the area became barren and people had to move elsewhere. Is it possible that they began to descend (from mountains to valleys) and, after many centuries, created what we know today as the Sumerian civilization? Such a scenario is possible.


Even the religious buildings of ancient Egypt were abandoned after some time, or even dismantled, because they belonged to a specific "cycle" of time that has passed. If that was the case with Göbekli Tepe, it would mean that astronomical knowledge is many thousands of years old. The last fifty years have radically changed our views between 12,000 and 6,000 years ago, and especially on the level of "civilization" that our ancestors managed to achieve at that time, that it should come as no surprise to anyone. It also seems almost certain that even older cities are waiting to be excavated somewhere.


Author: Philip Coppens







Die Enthüllung der Position von GÖBEKLA TEPE.

Göbekli Tepe ist – im Vergleich zu anderen archäologischen Stätten in der Umgebung – relativ klein. Der britische Schriftsteller Andrew Collins verglich seine Größe mit „drei Tennisplätzen“. Ihre Ausgräber waren Klaus Schmidt und Harald Hauptmann vom Deutschen Archäologischen Institut in Istanbul. Alle bisher entdeckten Komplexe in Göbekli Tepe zeichnen sich durch eine Struktur aus, die das sogenannte T - Säulen.


Diese Säulen werden als "Zeichenbretter" verwendet und viele von ihnen zeigen Bilder von Bären, Füchsen, Reptilien, Löwen, Krokodilen und Vögeln sowie Spinnen und anderen Insekten. Die meisten von ihnen waren in die flachen Oberflächen der Säulen eingemeißelt. Einige sind dreidimensional, darunter eines, das während der Ausgrabungssaison 2006 entdeckt wurde und ein Reptil darstellt, das an einer Seite einer T-Säule austritt, was beweist, dass derjenige, der das Werk geschaffen hat, die Kunst der Steinmetzarbeit in einem Maße beherrscht, das mit dem vergleichbar ist, was Tausende erreicht haben Jahre später in Sumer und Ägypten.


Bisher wurden vier kreisförmige / ovale Komplexe ausgegraben. Ihre Wände sind aus unbehandeltem, rohem Stein und Böden aus Terrazzo. Innerhalb der Mauern waren normalerweise mehrere T-Säulen radial entlang ihnen angeordnet, so dass ihre beiden Hauptflächen geschnitzt werden konnten und jeder innerhalb der Mauern sie sehen konnte. An der Außenwand jedes Komplexes verläuft eine niedrige Bank.


Diese Bauten befinden sich am Südhang des Hügels und sind etwa Nord-Süd ausgerichtet mit Eingängen im Süden. Alle T-Säulen wurden aus dem Steinbruch am Fuße des Südwesthangs des Hügels ausgegraben. Einer von ihnen steht noch an seinem ursprünglichen Platz im Steinbruch – er ist sieben Meter lang und drei Meter breit und würde, wenn er fertig wäre, etwa 50 Tonnen wiegen. Das Bauen aus tonnenschweren Steinen begann also nicht in Ägypten oder Stonehenge in England.


Komplex A, das erste runde Bauwerk, das ausgegraben wurde, wurde wegen der Schlangenbilder, die dort die T-Säulen dominierten, als "Serpentinensäulenstruktur" bezeichnet. Einer von ihnen hat ein "Netz" von Schlangen. Eine weitere Säule zeigt einen Dreiklang aus Stier, Fuchs und Kranich übereinander. Manche Säulen tragen nur einen Stier, andere einen Fuchs usw.


Komplex B hat einen Durchmesser von neun Metern, gemessen von Osten nach Westen und von 10 bis 15 Metern von Norden nach Süden (Teile noch nicht ausgegraben). Es ist der einzige Komplex, der bis zum Boden ausgegraben wurde und seine Terrazzo-Oberfläche freilegt. Auf den beiden Mittelsäulen sind große Füchse abgebildet. Einer der zentralen Pfeiler mit der Nummer 9 ist 3,4 Meter hoch und der Pfeiler mit der Nummer 10 - 3,6 Meter, während ihr Gewicht 7,1 bzw. 7,2 Tonnen beträgt. Der Komplex wurde anscheinend gebaut, um diese monolithischen Säulen zu beherbergen, was beweist, wie geschickt unsere Vorfahren darin waren, riesige Steinblöcke zu bearbeiten, sie nicht nur aus Steinbrüchen zu gewinnen, sondern sie auch zu formen und zu dekorieren.


Archäologen gehen davon aus, dass es am Göbekli Tepe zunächst 200 T-Säulen gab. Wenn jeder von ihnen nur 5 Tonnen wiegt, bedeutet dies, dass das Gesamtgewicht der ausgegrabenen und verzierten Säulen 1000 Tonnen beträgt, was die Bedeutung der Stätte und den Aufwand für ihren Bau unterstreicht.


Der Komplex C trägt den Spitznamen "Rad des Ebers", da er mit Bildern von Wildschweinen verziert ist. An der Wand stehen noch neun Säulen, von denen jedoch viele irgendwann entfernt wurden. Einer von ihnen zeigt Vögel im Netz. Wie Sie wissen, haben spätere Kulturen wandernde Kraniche im Netz gefangen. War es viel früher praktiziert als bisher angenommen, ein Brauch? Komplex C ist auch deshalb interessant, weil darin ein U-förmiger Stein gefunden wurde, der vermutlich der Eingang ist. Es hat eine 70 cm breite Öffnung in der Mitte. Auf einem seiner Arme ist ein Wildschwein abgebildet, die andere Seite fehlt leider. Die U-Form des Steins und des Wildschweins zeugen vom handwerklichen Können der Erbauer dieser Anlage. Dies ist am Beispiel der Säule 27 noch deutlicher zu erkennen, auf der sich das bereits erwähnte Reptilienwesen befindet. Diese komplizierte Skulptur kann als Konkurrenz zu der David-Statue von Michelangelo angesehen werden.


Komplex D trägt den Spitznamen „Steinzeit-Zoo“. Auf Säule Nr. 43 sind Skorpione abgebildet. Einige Säulen sind so üppig verziert - viel mehr als in den anderen Komplexen -, dass der Begriff "Zoo" ziemlich zutreffend erscheint. Einige der dortigen Säulen haben Symbole - eine in Form des Buchstabens "H" und die andere als um 90 Grad gedrehter Buchstabe "H". Andere Symbole wie ein Kreuz, eine liegende Sichel und horizontale Striche lassen vermuten, dass die Ursprünge der Schrift viel weiter zurückreichen, als derzeit angenommen wird.
Säule Nr. 33 ist der "Star" dieser Anlage. Schmidt behauptet, dass die darauf abgebildeten Formen den ägyptischen Hieroglyphen stark ähneln, und geht von der Existenz einer Bildsprache im 10. Jahrtausend v. Chr. aus.


Diese vier Komplexe und die noch nicht ausgegrabenen sind eine Reihe von Ovalen, die ovalen Steinzeitkomplexen in Malta ähneln.


All dies ist umso bedeutsamer, als die maltesischen Ovalformationen als einzigartig galten, obwohl auch einige sardische Megalithen eine ovale Form aufweisen, wenn auch nicht so ausgeprägt wie in Göbekli Tepe.


Der weiter unten am Hang gelegene "Felsentempel" hat ebenfalls eine ovale Form, ebenso der Eingang zur "Grabkammer". Während an anderen Stellen diese Öffnungen so schmal sind, dass kein Mensch hineinkommt, sind sie hier breit genug, um hindurchzukommen.


An anderer Stelle auf dem Gelände, am Nordhang des Hügels, befindet sich ein rechteckiger Komplex, der "Gebäude der Löwensäulen" genannt wird. Seine vier Säulen sind mit Bildern von löwenähnlichen Kreaturen geschmückt, die genauso gut Tiger oder Leoparden sein könnten. Auf einer der Säulen hängt ein dreißig Zentimeter großes Bild einer hockenden Frau, die zu gebären scheint.

SPEKULATIONEN ZUM GÖBEKLA TEPE
Die Ausgrabungen bei Göbekli Tepe dauern noch an; nur ein Viertel der interessanten 200 T - Säulen sind entdeckt und noch nicht alle Strukturen ausgegraben. Archäologen können unterwegs immer noch auf neue Überraschungen stoßen. Es ist definitiv zu früh, um erste Schlüsse zu ziehen, aber was kann das alles bedeuten? Alles deutet darauf hin, dass dieser Ort viel älter ist als bisher angenommen. Bereits im 10. Jahrtausend v. Chr. existierte hier die Zivilisation, die einst diese Region bewohnte.
Klaus Schmidt bezeichnete Göbekli Tepe als „den ersten Tempel“ und „das Heiligtum eines steinzeitlichen Jägers“. Er glaubt, dass die Stätte Teil eines Totenkults war, der nicht unbedingt mit einer sesshaften Gruppe in Verbindung gebracht wurde, vielleicht eine Art zentrales Heiligtum für mehrere in der Region lebende Stämme.

Es wird angenommen, dass die dort geschnitzten Tiere die Toten schützen sollten. In Çayönü hat, wie bereits erwähnt, eines der Gebäude einen Keller mit menschlichen Schädeln und Knochen. In Göbekli Tepe wiederum wurden bisher keine Siedlungsspuren gefunden, daher der Schluss, dass es sich um eine rein religiöse handelte.
Es scheint, dass die Zivilisation, die den Gobekli Tepe gebaut hat, wie bei den alten Ägyptern viel mehr Respekt vor seinen religiösen Strukturen hatte als diejenigen mit einer "praktischen" Bestimmung für das tägliche Leben. In Komplex B, dem einzigen, der bis zum Boden ausgegraben wurde, wurden jedoch bis heute keine Grabsteine oder Gräber gefunden.
Manche Leute bezweifeln, dass Jäger und Sammler so etwas wie Göbekli Tepe erschaffen haben könnten. Diese Zweifel scheinen durch die Pfeilspitzen aus Feuerstein (und das Fehlen von Konstruktionswerkzeugen) auf dieser Site gestützt zu werden. Sie können sich diese Artefakte genauso gut als Teil der heiligen Jagd vorstellen und nicht als Teil einer Aktivität, die darauf abzielt, Essen auf den Tisch zu bringen, wenn es überhaupt Tische gibt.

Schmidt behauptet, dass zu bestimmten Jahreszeiten Jäger und Sammler hierher strömten. Ob diese Treffen auf der Grundlage des Sonnen- oder Mondzyklus bestimmt wurden, lässt sich nur vermuten. Es ist auch anzunehmen, dass die Erbauer dieses Ortes dort lebten und eine separate Gruppe bildeten, die von anderen unterstützt wurde, die ihren Bedarf an Nahrung und Wohnung deckten. Archäologen schätzen, dass etwa 500 Menschen benötigt wurden, um 10 bis 20 Tonnen schwere Säulen zu bergen und sie 100 bis 500 Meter vom Steinbruch an ihren Bestimmungsort zu transportieren. Schmidt glaubt, dass die Instandhaltung des Bauteams der wahre Grund war, warum unsere Vorfahren die Landwirtschaft "erfunden" haben: Sie begannen, wildes Gras in den Hügeln anzubauen, um diese sesshafte Bevölkerung zu ernähren. Kurz gesagt, "die Religion motivierte die Menschen, sich der Landwirtschaft zuzuwenden", sagte er.

Göbekli Tepe mit seinen großen und tadellos verzierten Steinblöcken beweist, dass seine Schöpfer eine außergewöhnliche Fähigkeit besaßen, Steine zu bearbeiten und zu schnitzen. Dass unsere Vorfahren im Jahr 10.000 v. Diese archäologische Entdeckung ist so geschickt, dass sie lang gehegte Überzeugungen über die Ursprünge der Zivilisation zu Staub zerschmettert.
Wenn es um Bilder geht, warum wurden diese speziellen Tiere ausgewählt und nicht andere? Warum sind sie nicht klar und deutlich geordnet und erwecken stattdessen den Eindruck einer zufälligen Ansammlung? Wir wissen nicht genau, warum das so ist. Alle späteren Kulturen statteten diese Tiere mit Attributen der Göttlichkeit aus. Bestimmte Kulturen wählten Schlangen, weil sie ihre Haut ablegten, was als Symbol der Wiedergeburt galt. Andere bevorzugten andere Tiere aus anderen Gründen. Bisher wissen wir nicht, wie wir die Überzeugungen der Erbauer und Benutzer von Göbekli Tepe kennen.
Einige Beobachter betonen, dass einige Kraniche mit menschenähnlichen Knien dargestellt sind und vermuten, dass in diesem Tempel irgendeine Form von Schamanismus praktiziert wurde.

In den Schwesterstandorten wurden Skulpturen entdeckt, die eine Mischung aus menschlichen und tierischen Merkmalen darstellen, von denen die bekanntesten Vögel mit menschlichen Köpfen darstellen. Es geschah, dass die alten Ägypter Tausende von Jahren später dieses Symbol als Hieroglyphe für ba verwendeten, den menschlichen Geist, der beim Tod oder während einer schamanischen Flucht vom Körper befreit wurde.

Die Wiege der Zivilisation
Göbekli Tepe und seine Schwesterposten setzen schon lange auf den Bau monolithischer Gebäude. Bisher haben wir unsere Aufmerksamkeit auf Stonehenge und die ägyptischen Pyramiden gerichtet, aber jetzt können wir mit Sicherheit sagen, dass unsere prähistorischen Vorfahren vor über 12.000 Jahren behauene, massive Steine verwendeten, um Strukturen zu bauen. Auch wenn sich herausstellt, dass die Statue der Sphinx 10.000 Jahre alt ist, können wir jetzt sagen "Na und?" Da die Datierung dieser Stätten in der Türkei vor dem angenommenen Zeitrahmen von Ereignissen wie dem Verschwinden von Atlantis und der großen Flut liegt, wird es außerdem schwierig sein, ihre alten Erbauer ohne Gitter als "Überlebende der Flut" zu betrachten.

Man kann der Versuchung nicht widerstehen, diese Region als "Wiege der Zivilisation" zu bezeichnen, obwohl nachweislich auch in Mexiko Mais angebaut wurde, was zeigt, dass die Grenze der "Zivilisation" in beiden immer wieder zurückgezogen wird Kontinente. Tatsächlich gibt es Beweise dafür, dass unsere Vorfahren bereits vor 20.000 Jahren Mähnenschafe in Nordafrika züchteten. Darüber hinaus wurden in der palästinensischen Stätte Nahal Oren mehrere Körner von Emmerweizen gefunden, was darauf hindeutet, dass dieses Getreide bereits vor 16.000 Jahren angebaut wurde.

Für weitreichende Schlussfolgerungen aus diesen Gesichtspunkten ist es derzeit noch zu früh, abgesehen davon, dass unsere Geschichte nicht mehr so ist, wie wir sie kennen. So wie Jericho bewiesen hat, dass die Bibel historische Ereignisse beschreibt, können diese Positionen einige der sumerischen Mythen bestätigen, dass Landwirtschaft, Viehzucht und Weberei auf dem heiligen Berg Du-Ku, wo sich die Anunna-Gottheiten niedergelassen hatten, an die Menschheit weitergegeben wurden. Obwohl es unwahrscheinlich ist, dass dieser Berg Göbekli Tepe war, ist es möglich, dass wir in der richtigen Gegend sind.


Ungefähr 8000 v. die Nachfahren der Erbauer von Göbekli Tepe begruben den von ihren Vorfahren errichteten Tempel und bedeckten ihn mit Tausenden Tonnen Erde, wodurch ein künstlicher Hügel - der "Bauch" - entstand, den wir heute noch sehen können. Wir wissen nicht, warum sie dies taten, aber diese Entscheidung ermöglichte es, dieses Denkmal für zukünftige Generationen zu erhalten, obwohl es einen enormen Arbeits- und Zeitaufwand erforderte. Schmidt argumentiert, dass sich um diese Zeit die lokale Landschaft zu verändern begann: Als die Bäume gerodet wurden, begann der Boden seine Fruchtbarkeit zu verlieren, die Gegend wurde unfruchtbar und die Menschen mussten umziehen. Ist es möglich, dass sie begannen abzusteigen (von Bergen zu Tälern) und nach vielen Jahrhunderten das geschaffen haben, was wir heute als sumerische Zivilisation kennen? Ein solches Szenario ist möglich.


Auch die religiösen Bauten des alten Ägyptens wurden nach einiger Zeit aufgegeben oder gar abgebaut, weil sie einem bestimmten „Zyklus“ der vergangenen Zeit angehörten. Wäre dies bei Göbekli Tepe der Fall, würde das astronomische Wissen viele Jahrtausende alt sein. Die letzten fünfzig Jahre haben unsere Ansichten zwischen 12.000 und 6.000 Jahren radikal verändert, und insbesondere auf dem Niveau der "Zivilisation", das unsere Vorfahren damals erreichten, sollte es niemanden überraschen. Fast sicher scheint auch, dass noch ältere Städte darauf warten, irgendwo ausgegraben zu werden.


Autor: Philip Coppens







الكشف عن موقف GÖBEKLA TEPE.

Göbekli Tepe - مقارنة بالمواقع الأثرية الأخرى في المنطقة - صغيرة نسبيًا. قارن الكاتب البريطاني أندرو كولينز حجمه بـ "ثلاثة ملاعب تنس". حفارها كلاوس شميت وهارالد هاوبتمان من المعهد الألماني للآثار في اسطنبول. جميع المجمعات في Göbekli Tepe التي تم اكتشافها حتى الآن تتميز ببنية تحتوي على ما يسمى تي - أعمدة.


تستخدم هذه الأعمدة كـ "لوحات رسم" والعديد منها تتميز بصور الدببة والثعالب والزواحف والأسود والتماسيح والطيور ، وكذلك العناكب والحشرات الأخرى. تم نحت معظمهم في الأسطح المستوية للأعمدة. بعضها ثلاثي الأبعاد ، بما في ذلك واحد ، تم اكتشافه خلال موسم التنقيب عام 2006 ، يصور بعض الزواحف تخرج من جانب واحد من عمود T ، مما يثبت أن من ابتكر العمل قد أتقن فن نحت الحجر بدرجة تضاهي ما تم تحقيقه بالآلاف. بعد سنوات في سومر ومصر.


حتى الآن ، تم اكتشاف أربعة مجمعات دائرية / بيضاوية. جدرانها مصنوعة من الحجر الخام غير المعالج والأرضيات مصنوعة من التيرازو. داخل الجدران ، كان هناك عادة عدة أعمدة على شكل حرف T مرتبة بشكل شعاعي على طولها ، بحيث يمكن نحت سطحين رئيسيين ويمكن لأي شخص داخل الجدران رؤيتها. مقعد منخفض يمتد على طول الجدار الخارجي لكل مجمع.


تقع هذه الهياكل على المنحدر الجنوبي للتل وهي موجهة تقريبًا بين الشمال والجنوب مع مداخل في الجنوب. تم حفر جميع أعمدة T من المحجر في أسفل المنحدر الجنوبي الغربي من التل. واحد منهم لا يزال في مكانه الأصلي في المحجر - يبلغ طوله سبعة أمتار وعرضه ثلاثة أمتار ، وإذا تم الانتهاء منه فسوف يزن حوالي 50 طنًا. لذلك لم يبدأ البناء من أحجار تزن أطنانًا في مصر أو في ستونهنج في إنجلترا.


أُطلق على المركب أ ، وهو أول هيكل دائري يتم التنقيب عنه ، اسم "هيكل العمود السربنتيني" بسبب صور الثعابين التي كانت تهيمن على الأعمدة التي على شكل حرف T هناك. واحد منهم لديه "شبكة" من الثعابين. يظهر عمود آخر ثالوث يتكون من ثور وثعلب ورافعة موضوعة واحدة فوق الأخرى. بعض الأعمدة تحمل ثورًا فقط ، والبعض الآخر ثعلبًا ، إلخ.


يبلغ قطر المجمع B تسعة أمتار ويقاس من الشرق إلى الغرب ومن 10 إلى 15 مترًا من الشمال إلى الجنوب (الأجزاء التي لم يتم حفرها بعد). إنه المجمع الوحيد الذي تم حفره حتى مستوى الأرض ليكشف عن سطحه المصنوع من التيرازو. تم تصوير الثعالب الكبيرة على الركيزتين الرئيسيتين. يبلغ ارتفاع أحد الأعمدة المركزية والمميز بالرقم 9 3.4 أمتار ، والعمود رقم 10 - 3.6 متر ، بينما يبلغ وزنهما 7.1 و 7.2 طن على التوالي. تم بناء المجمع على ما يبدو لإيواء هذه الأعمدة المتجانسة ، مما يثبت مدى مهارة أسلافنا في تصنيع الكتل الحجرية العملاقة ، ليس فقط قادرين على استخراجها من المحاجر ، ولكن أيضًا لتشكيلها وتزيينها.


يعتقد علماء الآثار أنه كان هناك في البداية 200 عمود T في Göbekli Tepe. إذا كان وزن كل منها 5 أطنان فقط ، فهذا يعني أن الوزن الإجمالي للأعمدة المحفورة والمزخرفة هو 1000 طن ، مما يؤكد أهمية الموقع والجهد المبذول في بنائه.


يُطلق على المركب C اسم "عجلة الخنزير" حيث تم تزيينه بصور الخنازير البرية. لا تزال هناك تسعة أعمدة موضوعة مقابل الجدار ، ولكن تم إزالة العديد منها في وقت ما في الماضي. يظهر أحدهم الطيور على الويب. كما تعلم ، فقد اكتشفت الثقافات اللاحقة طيور الكركي المهاجرة في الشبكة. هل كانت تمارس في وقت أبكر بكثير مما كان يُفترض سابقًا ، عادة؟ المجمع C مثير للاهتمام أيضًا لأنه تم العثور فيه على حجر على شكل حرف U ، والذي يُعتقد أنه المدخل. فتحة بعرض 70 سم في المنتصف. على أحد ذراعيه صورة لخنزير بري ، والجانب الآخر مفقود للأسف. شكل U للحجر والخنزير البري دليل على الكفاءة التقنية لبناة هذا المجمع. يمكن رؤية هذا بشكل أكثر وضوحًا في مثال العمود 27 ، حيث يوجد المخلوق الشبيه بالزواحف المذكورة أعلاه. يمكن اعتبار هذا التمثال المعقد منافسًا لتمثال ديفيد لمايكل أنجلو.


أُطلق على المركب D لقب "حديقة حيوانات العصر الحجري". في العمود رقم 43 صور للعقارب. بعض الأعمدة مزينة ببذخ - أكثر بكثير من باقي المجمعات - أن مصطلح "حديقة الحيوان" يبدو دقيقًا تمامًا. تحتوي بعض الأعمدة هناك على رموز - أحدهما على شكل الحرف "H" والآخر الحرف "H" مستدير بزاوية 90 درجة. هناك رموز أخرى ، مثل الصليب ، والهلال المتكئ ، والشرطات الأفقية ، مما يؤدي إلى استنتاج مفاده أن أصول الكتابة تعود إلى زمن أبعد مما هو مفترض حاليًا.
العمود رقم 33 هو "نجمة" هذا المجمع. يدعي شميدت أن الأشكال المرسومة عليه تشبه إلى حد بعيد الهيروغليفية المصرية ، ويفترض وجود لغة تصويرية في الألفية العاشرة قبل الميلاد.


هذه المجمعات الأربعة ، وتلك التي لم يتم اكتشافها بعد ، هي سلسلة من الأشكال البيضاوية التي تشبه مجمعات العصر الحجري البيضاوي في مالطا.


كل هذا أكثر أهمية لأن التكوينات البيضاوية المالطية كانت تعتبر فريدة من نوعها ، على الرغم من أن بعض صخور سردينيا لها شكل بيضاوي ، وإن لم يكن واضحًا كما هو الحال في Göbekli Tepe.


كما أن "المعبد الصخري" الواقع أسفل المنحدر له شكل بيضاوي ، بالإضافة إلى مدخل "حجرة الدفن". بينما تكون هذه الفتحات في المواقع الأخرى ضيقة جدًا بحيث لا يمكن لأي إنسان الدخول إليها ، فهنا واسعة بما يكفي للمرور من خلالها.


في مكان آخر بالموقع ، على المنحدر الشمالي للتل ، يوجد مجمع مستطيل يسمى "بناء أعمدة الأسد". تم تزيين أعمدته الأربعة بصور لمخلوقات تشبه الأسد ، والتي قد تكون أيضًا نمورًا أو نمورًا. يوجد على أحد الأعمدة صورة طولها ثلاثون سنتيمتراً لامرأة جالسة على الأرض ويبدو أنها تلد.

المضاربات على GÖBEKLA TEPE
الحفريات في Gobekli Tepe لا تزال جارية ؛ تم اكتشاف ربع الأعمدة التي يبلغ عددها 200 T فقط ولم يتم التنقيب عن جميع الهياكل حتى الآن. لا يزال بإمكان علماء الآثار أن يعثروا على مفاجآت جديدة على طول الطريق. من السابق لأوانه بالتأكيد استخلاص الاستنتاجات الأولى ، لكن ماذا يمكن أن يعني كل هذا؟ كل شيء يشير إلى أن هذا المكان أقدم بكثير مما كان يعتقد سابقًا. الحضارة التي سكنت هذه المنطقة ذات يوم موجودة هنا بالفعل في الألفية العاشرة قبل الميلاد.
وصف كلاوس شميت غوبيكلي تيبي بأنه "المعبد الأول" و "ملاذ صياد من العصر الحجري". يعتقد أن الموقع كان جزءًا من عبادة الموت ، وليس بالضرورة مرتبطًا ببعض المجموعات المستقرة ، وربما نوعًا من الملاذ المركزي للعديد من القبائل التي تعيش في المنطقة.

يُعتقد أن الحيوانات المنحوتة هناك كان من المفترض أن تحمي الموتى. في Çayönü ، كما ذكرنا سابقًا ، يحتوي أحد المباني على قبو يحتوي على جماجم وعظام بشرية. في المقابل ، لم يتم العثور في Göbekli Tepe على أي آثار للاستيطان حتى الآن ، ومن هنا استنتاج أنها كانت دينية بحتة.
يبدو أنه ، كما هو الحال مع قدماء المصريين ، كانت الحضارة التي بنت Gobekli Tepe تحظى باحترام أكبر بكثير لهياكلها الدينية من تلك التي لديها مصير "عملي" للحياة اليومية. ومع ذلك ، في المجمع B ، وهو الوحيد الذي تم حفره على مستوى الأرض ، لم يتم العثور على شواهد قبور أو قبور حتى يومنا هذا.
يشك بعض الناس في أن الصيادين وجامعي الثمار قد صنعوا شيئًا مثل Gobekli Tepe. يبدو أن هذه الشكوك تدعمها رؤوس سهام الصوان (ونقص أدوات البناء) الموجودة حول هذا الموقع. يمكنك أيضًا تخيل هذه القطع الأثرية كجزء من الصيد المقدس ، وليس كجزء من نشاط يهدف إلى إحضار الطعام إلى المائدة ، إذا كانت هناك طاولات على الإطلاق.

يؤكد شميدت أن الصيادين وجامعي الثمار توافدوا هناك في أوقات معينة من العام. لا يسع المرء إلا أن يخمن ما إذا كانت هذه الاجتماعات قد تم تحديدها على أساس الدورات الشمسية أو دورات القمر. يمكن الافتراض أيضًا أن بناة هذا المكان عاشوا هناك وشكلوا مجموعة منفصلة يدعمها الآخرون الذين لبوا احتياجاتها الغذائية والسكنية. يقدر علماء الآثار أنه كان هناك حاجة لحوالي 500 شخص لاستخراج أعمدة تزن من 10 إلى 20 طنًا ونقلها من 100 إلى 500 متر من المحجر إلى وجهتهم. يعتقد شميدت أن صيانة فريق البنائين كانت السبب الحقيقي وراء "اخترع" أسلافنا الزراعة: لقد بدأوا في زراعة العشب البري في التلال لدعم هذه المجموعة المستقرة. باختصار ، حسب قوله ، "لقد دفع الدين الناس إلى التحول إلى الزراعة".

تثبت Göbekli Tepe بكتلها الحجرية الكبيرة والمزخرفة بدقة أن صانعيها يمتلكون قدرة غير عادية على معالجة الحجر ونحته. أن أسلافنا كانوا في 10000 قبل الميلاد. إنه ماهر للغاية ، يجعل هذا الاكتشاف الأثري شيئًا يحطم غبار المعتقدات التي طالما اعتز بها حول أصول الحضارة.
عندما يتعلق الأمر بالصور ، لماذا تم اختيار هذه الحيوانات بعينها وليس غيرها؟ لماذا هم ليسوا منظمين بشكل واضح وواضح وبدلاً من ذلك يعطون انطباعًا عن مجموعة عشوائية؟ لا نعرف حقًا سبب ذلك. أعطت جميع الثقافات اللاحقة هذه الحيوانات صفات الألوهية. اختارت ثقافات معينة الثعابين لأنها تزيل جلدها ، وهو ما تم اعتباره رمزًا للولادة الجديدة. فضل آخرون الحيوانات الأخرى لأسباب مختلفة. حتى الآن ، لا نعرف كيف نعرف معتقدات بناة ومستخدمي Göbekli Tepe.
يؤكد بعض المراقبين أن بعض الرافعات تم تصويرها بركبتين شبيهة بالإنسان وتشير إلى أن شكلاً من أشكال الشامانية كان يمارس في هذا المعبد.

في المواقع الشقيقة ، تم اكتشاف منحوتات هي مزيج من السمات البشرية والحيوانية ، وأبرزها تلك التي تصور الطيور برؤوس بشرية. لقد حدث أنه بعد آلاف السنين ، استخدم المصريون القدماء هذا الرمز كهيروغليفية للبا ، الروح البشرية التي تحررت من الجسد عند الموت أو أثناء رحلة شامانية.

مهد الحضارة
أعاد Göbekli Tepe وشقيقاته وقتًا طويلاً إلى تشييد المباني المتجانسة. حتى الآن ، ركزنا اهتمامنا على ستونهنج والأهرامات المصرية ، ولكن الآن يمكننا أن نقول بثقة أن أسلافنا في عصور ما قبل التاريخ استخدموا أحجارًا ضخمة محفورة لبناء الهياكل منذ أكثر من 12000 عام. حتى لو تبين أن تمثال أبو الهول يبلغ من العمر 10000 عام ، يمكننا الآن أن نقول "وماذا في ذلك؟" علاوة على ذلك ، نظرًا لأن تأريخ هذه المواقع في تركيا يسبق الإطار الزمني المفترض للأحداث مثل اختفاء أتلانتس والفيضان العظيم ، سيكون من الصعب اعتبار بنائيها القدامى على أنهم "ناجون من الفيضانات" دون قلق.

من الصعب مقاومة إغراء تسمية هذه المنطقة بأنها "مهد الحضارة" ، على الرغم من أنه من الحقائق المثبتة أيضًا أن الذرة نمت في المكسيك في نفس الوقت تقريبًا ، مما يدل على أن حدود "الحضارة" تتراجع باستمرار في كليهما. القارات. في الواقع ، هناك أدلة على قيام أسلافنا بتربية الأغنام مانيد في شمال إفريقيا منذ 20000 عام. علاوة على ذلك ، تم العثور على عدة حبات من قمح الإمر في موقع ناحال أورن الفلسطيني ، مما يشير إلى أن هذه الحبوب كانت تزرع منذ 16000 عام.

في الوقت الحالي ، من السابق لأوانه استخلاص أي استنتاجات بعيدة المدى من وجهات النظر هذه ، بخلاف أن تاريخنا لم يعد كما نعرفه. مثلما أثبتت أريحا أن الكتاب المقدس يصف الأحداث التاريخية ، فإن هذه المواقف يمكن أن تؤكد بعض الأساطير السومرية بأن الزراعة وتربية الحيوانات والنسيج قد تم نقلها للبشرية على جبل دو كو المقدس ، حيث استقر آلهة أنونا. في حين أنه من غير المحتمل أن يكون هذا الجبل هو Göbekli Tepe ، فمن المحتمل أننا في المنطقة الصحيحة.


حوالي 8000 ق. قام أحفاد بناة جوبيكلي تيبي بدفن المعبد الذي أقامه أسلافهم ، وغطوه بآلاف الأطنان من التربة ، مما أدى إلى تلة اصطناعية - "البطن" - التي ما زلنا نراها اليوم. لا نعرف لماذا فعلوا ذلك ، لكن هذا القرار سمح بالحفاظ على هذا النصب التذكاري للأجيال القادمة ، رغم أنه تطلب قدراً هائلاً من العمل والوقت. يجادل شميدت أنه في هذا الوقت تقريبًا بدأ المشهد المحلي يتغير: مع إزالة الأشجار ، بدأت التربة تفقد خصوبتها ، وأصبحت المنطقة قاحلة واضطر الناس إلى الانتقال إلى مكان آخر. هل من الممكن أنهم بدأوا في النزول (من الجبال إلى الوديان) وبعد قرون عديدة خلقوا ما نعرفه اليوم باسم الحضارة السومرية؟ مثل هذا السيناريو ممكن.


حتى المباني الدينية في مصر القديمة تم هجرها بعد فترة ، أو حتى تفكيكها ، لأنها تنتمي إلى "دورة" زمنية محددة مرت. إذا كان هذا هو الحال مع Göbekli Tepe ، فهذا يعني أن المعرفة الفلكية عمرها عدة آلاف من السنين. لقد غيرت السنوات الخمسون الماضية وجهات نظرنا بشكل جذري بين 12000 و 6000 سنة ، وخاصة على مستوى "الحضارة" التي تمكن أسلافنا من تحقيقها في ذلك الوقت ، بحيث لا ينبغي أن يكون ذلك مفاجئًا لأحد. يبدو أيضًا أنه من شبه المؤكد أنه حتى المدن القديمة تنتظر التنقيب في مكان ما.


المؤلف: فيليب كوبينز







Открытие офиса GÖBEKLA TEPE.


Гёбекли-Тепе - по сравнению с другими археологическими памятниками в этом районе - относительно невелик. Британский писатель Эндрю Коллинз сравнил его размер с «тремя теннисными кортами». Его экскаваторами были Клаус Шмидт и Харальд Хауптманн из Немецкого археологического института в Стамбуле. Все комплексы в Гёбекли-Тепе, которые были обнаружены к настоящему времени, характеризуются структурой, содержащей так называемые Т - стойки.


Эти столбы используются как «доски для рисования», и на многих из них изображены медведи, лисы, рептилии, львы, крокодилы и птицы, а также пауки и другие насекомые. Большинство из них было вырезано на плоских поверхностях столбов. Некоторые из них трехмерны, в том числе один, обнаруженный во время раскопок 2006 года, изображает какую-то рептилию, выходящую с одной стороны Т-образной стойки, доказывая, что тот, кто создал произведение, овладел искусством резьбы по камню в степени, сопоставимой с тем, что было достигнуто тысячами лет спустя в Шумере и Египте.


К настоящему времени обнаружено четыре комплекса круглой / овальной формы. Их стены сделаны из необработанного необработанного камня, а полы - из терраццо. Внутри стен обычно было несколько Т-образных столбов, расположенных радиально вдоль них, так что две их основные поверхности могли быть вырезаны, и любой в стенах мог их видеть. Вдоль внешней стены каждого комплекса проходит невысокая скамейка.


Эти сооружения расположены на южном склоне холма и ориентированы примерно с севера на юг с входами с юга. Все Т-образные столбы были выкопаны из карьера у подножия юго-западного склона холма. Один из них до сих пор остается на прежнем месте в карьере - он семь метров в длину и три метра в ширину, а если бы его достроили, он бы весил около 50 тонн. Итак, строительство из камней весом в несколько тонн началось не в Египте или Стоунхендже в Англии.


Комплекс A, первое круглое сооружение, которое было раскопано, получил прозвище «змеевидная колонна» из-за изображений змей, которые доминировали на Т-образных столбах. В одном из них есть «сеть» из змей. На другом столбе изображена триада, состоящая из быка, лисы и журавля, помещенных друг над другом. На одних столбах изображен только бык, на других - лиса и т. Д.


Комплекс B имеет диаметр 9 метров с востока на запад и от 10 до 15 метров с севера на юг (части еще не раскопаны). Это единственный комплекс, раскопанный до уровня пола, открывающий его поверхность терраццо. На двух центральных столбах изображены крупные лисы. Одна из центральных опор, обозначенная цифрой 9, имеет высоту 3,4 метра, а столба номер 10 - 3,6 м