„LATAJĄCY DYWAN” KRÓLA SALOMONA
Na kartach Kebra Nagast, czyli „Chwały Królów”, starożytny tekst etiopski o dużym znaczeniu historycznym, religijnym i archeologicznym, datowany na okres między IV a VI wiekiem p.n.e., jest opisany król Salomon wraz z jego żoną, czyli królową Saba, miał dostęp do konkretnej maszyny latającej lub lepiej, do legendarnego „latającego dywanu”, dzięki któremu oprócz szybkiego przemieszczania się z miejsca na miejsce potrafił tworzyć precyzyjne mapy świata. Jednak określenie „latający dywan” pojawia się w kilku dziełach literackich z tej części świata, właśnie tam, gdzie rozgrywały się wydarzenia opowiedziane w Kebra Nagast. Sugeruje to, że autorzy tej ery zaczęli używać znanych im słów do opisania swego rodzaju „latającej maszyny”, z którą zapewne mieli do czynienia kilkakrotnie. Ale także tybetańskie tradycje mówią o tym, jak ten król przeleciał nad niebem Tybetu na tym „medium”. W tradycji Bliskiego Wschodu mówi się o tym, jak król Salomon wykorzystał ten niesamowity samolot, aby dotrzeć do różnych miejsc na Bliskim Wschodzie, w tym do tak zwane Góry Króla Salomona opisane, ze miały równy i spłaszczony szczyt; cecha, która dla starożytnych teoretyków astronautów mogła wskazywać na obecność potencjalnych „lotnisk dla starożytnych samolotów”, podobnie jak legendarny „latający dywan” króla Salomona.