To Franca Viola, jedna z pierwszych kobiet, które przeciwstawiły się włoskiej tradycji, odmawiając poślubienia swojego gwałciciela.
W tym czasie praktyka małżeństwa z gwałcicielem była bardziej powszechna w południowych Włoszech, zwłaszcza na Sycylii, skąd pochodziła Franca Viola. Prawo stanowiło, że przestępstwa gwałciciela zostaną wymazane, jeśli ofiara wyjdzie za niego za mąż i nie zostało to prawo uchylone do 1981 roku, a przestępstwo gwałtu nie było przestępstwem przeciwko osobie aż do lat 90-tych. Wcześniej traktowano to jako przestępstwo przeciwko „moralności publicznej”.
26 grudnia 1965 Franca Viola została uprowadzona przez Filippo Melodię, lokalnego drobnego przestępcę, którego zaloty Franca wielokrotnie odrzucała. Z pomocą 12 swoich przyjaciół Melodia wciągnęła ją do samochodu; zawiózł ją na farmę na obrzeżach miasta, gdzie ją zgwałcił i trzymał w odosobnieniu przez ponad tydzień.
Kiedy wróciła do domu, zbuntowała się i powiedziała ojcu, że pod żadnym pozorem nie poślubi Melodii. Z pomocą ojca jej porywacze zostali aresztowani przez miejscową policję. Kosztowało to drogo zarówno Francę, jak i jej rodzinę. Większość mieszkańców miasta ich zastraszała i odrzucała, jej ojcu grożono śmiercią, a stodołę i winnicę doszczętnie spalono.
Melodia został ostatecznie skazany na 10 lat więzienia. W końcu wydostał się z więzienia w 1976 r. i został zabity w kwietniu 1978 r. w mafijnej egzekucji.
W 1968 roku Franca poślubiła ukochanego z dzieciństwa, z którą miała później troje dzieci. Do dziś mieszkają razem w Alcamo (miasto na Sycylii we Włoszech).
Franca w końcu stała się symbolem postępu kulturowego i emancypacji kobiet w powojennych Włoszech i przeciwstawiła się tradycyjnym konwencjom społecznym w południowych Włoszech, zgodnie z którymi kobieta straciła honor, gdyby nie poślubiła mężczyzny, z którym straciła dziewictwo.