Nadmi
- Kraj:Polska
- : Język.:deutsch
- : Utworzony.: 06-10-15
- : Ostatnie Logowanie.: 16-04-25
: Opis.: Laboratoryjne podejście do grzybów daje nam jeden zasadniczy atut. Możemy spojrzeć na nie w całości, zobaczyć to, co zazwyczaj umyka naszym oczom, choć stanowi ponad połowę grzybowego bytu. Skupiając się jedynie na kapeluszach osadzonych na trzonkach, zapominamy o całej ogromnej grzybni, bez której w ogóle by one nie powstały. Tu, w żelu agarowym, wszystko staje się jasne. Grzyby to potężne królestwo. Na świecie występuje kilka milionów ich gatunków. Póki co, znamy jednak parę procent z nich. W zasadzie są one wszędzie, choć, naturalnie, my przypominamy sobie o nich dopiero na jesień, gdyż interesują nas szczególnie te, które można zgarnąć do koszyczka w trakcie leśnej przechadzki. Zbieramy więc piękne brązowe kapelusze, albo robimy im całkiem niezłe zdjęcia. Nie zdając sobie sprawy z tego, że pod naszymi stopami "zasiały" one potężną podziemną sieć. Wszak podnosząc grudkę ziemi, unosimy także grzybniowy łańcuch o długości przewyższającej wysokość Wieży Eiffla. Ta sieć w zasadzie trzyma w ryzach całe środowisko. Gdyby bowiem jej zabrakło, całe leśne życie zostałoby pogrzebane pod górą martwej materii i przestałoby istnieć. To właśnie grzybnia posiada tę niezwykłą zdolność do rozkładania prawie wszystkich znanych naturalnie występujących związków organicznych, w zamian oferując składniki odżywcze, które tworzą nowe życie. To ona rozprawia się ze szkodliwymi substancjami i toksynami w naszym środowisku. Jest więc pośrednim ogniwem pomiędzy tym, co martwe, a tym, co się odradza. Dlatego też aż 90% roślin pozostaje z nią w stałym "kontakcie". Nikt głośno o tym nie mówi, ale to także dzięki grzybom my, ludzie, mogliśmy zbudować potężną cywilizację. Z chwilą, gdy je udomowiliśmy, uczyniliśmy potencjalnie skażoną wodę bezpieczną do picia, gdyż alkohol, czyli produkt ich fermentacji, zabijał bakterie. Upiekliśmy chleb, który stał się podwaliną rewolucji agrarnej Homo sapiens. Stworzyliśmy antybiotyki, które uratowały miliony ludzi. Bez grzybów świat jaki znamy, nasz świat, nie istniałby. Oczywiście, grzyby pewnie jeszcze nie jednym nas zaskoczą. Już teraz zadziwia choćby i fakt, że potrafią one odtworzyć schemat tokijskiego metra (tak, to nie szwindel, naprawdę to robią, pisali o tym badacze w 'Science'). Być może pomogą nam też w wielu palących kwestiach wymagających bardzo szybkich i skutecznych rozwiązań. Już teraz naukowcy testują możliwości kierowania wzrostem ich włókien, co ma potężny potencjał w wytwarzaniu nowych materiałów. I to nie tylko do pakowania żywności, produkowania odzieży, żywności czy konstrukcji, ale i na przykład jako rusztowania dla rosnących organów, jako zastępstwa tworzyw sztucznych i wszechogarniającego nas plastiku lub jako samonaprawczych struktur, którym wystarczy jedynie parę kropel wody. Jak widać, także i w tym przypadku najważniejsze jest niewidoczne dla oczu. Może więc warto, przy okazji następnego sezonu grzybowego (a najlepiej i wcześniej), zastanowić się na moment nad tym, jak niezwykły i fascynujący świat one tworzą, i jak wiele mu zawdzięczamy. #NaukaNaLuzie /Fot. Los Árboles Mágicos/ Oscar Gaitan/ The laboratory approach to mushrooms gives us one major advantage. We can look at them in full, see what usually eludes our eyes, although it is more than half of the mushroom existence. Focusing only on the caps mounted on the handles, we forget about the entire huge mycelium, without which they would not be formed at all. Here in the agar gel, everything becomes clear. Mushrooms are a mighty kingdom. There are several million of their species in the world. So far, however, we know a few percent of them. In fact, they are everywhere, although, of course, we only remember them in autumn, because we are particularly interested in those that can be collected in a basket during a forest walk. So we collect beautiful brown hats or take some pretty good pictures of them. Not realizing that under our feet they "planted" a powerful underground network. After all, by lifting a lump of earth, we are also lifting a mycelium chain that is longer than the height of the Eiffel Tower. This network basically keeps the whole environment in check. If it were not there, all forest life would be buried under a mountain of dead matter and would cease to exist. It is the mycelium that has this remarkable ability to break down almost all known naturally occurring organic compounds, in return offering nutrients that create new life. It deals with harmful substances and toxins in our environment. It is therefore an intermediate link between what is dead and what is reborn. Therefore, as much as 90% of plants remain in constant "contact" with it. Nobody talks about it loudly, but it is also thanks to mushrooms that we humans were able to build a powerful civilization. Once we domesticated them, we made potentially contaminated water safe to drink as alcohol, the product of their fermentation, killed the bacteria. We baked the bread that laid the foundation for the Homo sapiens agrarian revolution. We created antibiotics that saved millions of people. Without mushrooms, the world as we know it, our world, would not exist. Of course, mushrooms will probably surprise us with more than one. It is already amazing that they can recreate the scheme of the Tokyo metro (yes, it's not a fake, they really do, researchers wrote in Science). Perhaps they will also help us in many pressing issues that require very quick and effective solutions. Scientists are already testing the possibilities of directing the growth of their fibers, which has enormous potential for the production of new materials. And not only for food packaging, production of clothing, food or construction, but also, for example, as scaffolding for growing organs, as a replacement for plastics and all-encompassing plastic, or as self-repairing structures that only need a few drops of water. As you can see, also in this case the most important thing is invisible to the eyes. So maybe it is worth, on the occasion of the next mushroom season (and preferably also earlier), to reflect for a moment how unusual and fascinating world they create, and how much we owe it. #ScienceNaLuzie / Photo. Los Árboles Mágicos / Oscar Gaitan / Der Laboransatz für Pilze verschafft uns einen großen Vorteil. Wir können sie vollständig betrachten, sehen, was unseren Augen normalerweise entgeht, obwohl es mehr als die Hälfte der Pilzexistenz ist. Wenn wir uns nur auf die an den Griffen montierten Kappen konzentrieren, vergessen wir das gesamte riesige Myzel, ohne das sie überhaupt nicht gebildet würden. Hier im Agargel wird alles klar. Pilze sind ein mächtiges Königreich. Weltweit gibt es mehrere Millionen ihrer Arten. Bisher kennen wir jedoch einige Prozent davon. Tatsächlich gibt es sie überall, obwohl wir uns natürlich nur im Herbst an sie erinnern, weil wir uns besonders für diejenigen interessieren, die man bei einem Waldspaziergang in einem Korb sammeln kann. Also sammeln wir schöne braune Hüte oder machen ein paar schöne Fotos davon. Nicht ahnend, dass sie unter unseren Füßen ein mächtiges unterirdisches Netzwerk "gepflanzt" haben. Schließlich heben wir durch das Heben eines Erdklumpens auch eine Myzelkette, die länger ist als die Höhe des Eiffelturms. Dieses Netzwerk hält im Grunde die gesamte Umgebung in Schach. Wenn es nicht da wäre, würde alles Waldleben unter einem Berg toter Materie begraben und würde aufhören zu existieren. Es ist das Myzel, das diese bemerkenswerte Fähigkeit besitzt, fast alle bekannten natürlich vorkommenden organischen Verbindungen abzubauen und im Gegenzug Nährstoffe zu liefern, die neues Leben schaffen. Es beschäftigt sich mit Schadstoffen und Giftstoffen in unserer Umwelt. Es ist daher ein Zwischenglied zwischen dem, was tot ist, und dem, was wiedergeboren wird. Daher bleiben bis zu 90% der Pflanzen in ständigem "Kontakt" damit. Niemand spricht laut darüber, aber es ist auch den Pilzen zu verdanken, dass wir Menschen eine mächtige Zivilisation aufbauen konnten. Nachdem wir sie domestiziert hatten, machten wir potenziell kontaminiertes Wasser trinkbar, da Alkohol, das Produkt ihrer Gärung, die Bakterien abtötete. Wir haben das Brot gebacken, das den Grundstein für die Agrarrevolution des Homo sapiens gelegt hat. Wir haben Antibiotika entwickelt, die Millionen von Menschen gerettet haben. Ohne Pilze würde die Welt, wie wir sie kennen, unsere Welt nicht existieren. Natürlich werden uns Pilze wahrscheinlich mit mehr als einem überraschen. Es ist schon erstaunlich, dass sie das Schema der Tokioter U-Bahn nachbilden können (ja, es ist keine Fälschung, sie tun es wirklich, schrieben Forscher in Science). Vielleicht helfen sie uns auch in vielen drängenden Fragen, die sehr schnelle und effektive Lösungen erfordern. Wissenschaftler testen bereits die Möglichkeiten, das Wachstum ihrer Fasern zu steuern, die ein enormes Potenzial für die Herstellung neuer Materialien haben. Und das nicht nur für Lebensmittelverpackungen, Bekleidungs-, Lebensmittel- oder Bauindustrie, sondern beispielsweise auch als Gerüst für wachsende Organe, als Ersatz für Kunststoffe und allumfassende Kunststoffe oder als selbstreparierende Konstruktionen, die nur wenige Tropfen benötigen aus Wasser. Wie Sie sehen, ist auch hier das Wichtigste für die Augen unsichtbar. Vielleicht lohnt es sich also, anlässlich der nächsten Pilzsaison (und am besten auch schon früher) für einen Moment darüber nachzudenken, wie ungewöhnlich und faszinierend sie eine Welt schaffen und wie viel wir ihr verdanken. #ScienceNaLuzie / Foto. Los Arboles Mágicos / Oscar Gaitan / يمنحنا النهج المختبري للفطر ميزة رئيسية واحدة. يمكننا أن ننظر إليهم بالكامل ، ونرى ما يراوغ أعيننا عادة ، على الرغم من أنه يمثل أكثر من نصف وجود الفطر. بالتركيز فقط على القبعات المثبتة على المقابض ، ننسى كل مايسيلوم ضخم ، والتي بدونها لن تتشكل على الإطلاق. هنا في هلام أجار ، كل شيء يصبح واضحا. الفطر مملكة عظيمة. هناك عدة ملايين من أنواعهم في العالم. لكننا نعرف حتى الآن نسبة قليلة منهم. في الواقع ، هم في كل مكان ، على الرغم من أننا بالطبع نتذكرهم فقط في الخريف ، لأننا مهتمون بشكل خاص بتلك التي يمكن جمعها في سلة أثناء المشي في الغابة. لذلك نجمع قبعات بنية جميلة أو نلتقط بعض الصور الجيدة لها. غير مدركين أنهم "زرعوا" تحت أقدامنا شبكة قوية تحت الأرض. بعد كل شيء ، من خلال رفع كتلة من الأرض ، فإننا نرفع أيضًا سلسلة فطرية أطول من ارتفاع برج إيفل. تحافظ هذه الشبكة بشكل أساسي على البيئة بأكملها تحت المراقبة. إذا لم يكن هناك ، لكانت الحياة في الغابات مدفونة تحت جبل من المواد الميتة وستتوقف عن الوجود. إن الفطريات هي التي تتمتع بهذه القدرة الرائعة على تحطيم جميع المركبات العضوية المعروفة التي تحدث بشكل طبيعي تقريبًا ، في المقابل تقدم العناصر الغذائية التي تخلق حياة جديدة. يتعامل مع المواد والسموم الضارة في بيئتنا. ولذلك فهو رابط وسيط بين ما هو ميت وما يولد من جديد. لذلك ، فإن ما يصل إلى 90٪ من النباتات تظل على "اتصال" دائم معها. لا أحد يتحدث عن ذلك بصوت عالٍ ، ولكن بفضل الفطر أيضًا ، تمكنا نحن البشر من بناء حضارة قوية. بمجرد أن قمنا بتدجينها ، جعلنا المياه التي يحتمل أن تكون ملوثة صالحة للشرب لأن الكحول ، نتاج تخميرها ، قتل البكتيريا. خبزنا الخبز الذي وضع الأساس للثورة الزراعية للإنسان العاقل. لقد صنعنا مضادات حيوية أنقذت الملايين من الناس. بدون الفطر ، العالم كما نعرفه ، عالمنا ، لن يكون موجودًا. بالطبع ، من المحتمل أن يفاجئنا الفطر بأكثر من نوع. من المدهش بالفعل أن يتمكنوا من إعادة إنشاء مخطط مترو طوكيو (نعم ، إنه ليس مزيفًا ، لقد فعلوا ذلك بالفعل ، كما كتب الباحثون في Science). ربما سيساعدوننا أيضًا في العديد من القضايا الملحة التي تتطلب حلولًا سريعة وفعالة للغاية. يختبر العلماء بالفعل إمكانيات توجيه نمو أليافهم ، والتي لديها إمكانات هائلة لإنتاج مواد جديدة. وليس فقط لتغليف المواد الغذائية ، أو إنتاج الملابس ، أو الطعام ، أو البناء ، ولكن أيضًا ، على سبيل المثال ، كسقالات للأعضاء المتنامية ، أو كبديل للبلاستيك والبلاستيك الشامل ، أو كهياكل ذاتية الإصلاح لا تحتاج سوى بضع قطرات من الماء. كما ترون ، في هذه الحالة أيضًا يكون الشيء الأكثر أهمية غير مرئي للعيون. لذلك ربما يكون من المفيد ، بمناسبة موسم الفطر القادم (ويفضل أيضًا في وقت سابق) ، أن نفكر للحظة في كيف يخلقون العالم الرائع والرائع ، وكم نحن مدينون به. #ScienceNaLuzie / صورة فوتوغرافية. لوس أربوليس ماجيكوس / أوسكار جيتان / Лабораторный подход к грибам дает нам одно важное преимущество. Мы можем взглянуть на них полностью, увидеть то, что обычно ускользает от нашего глаза, хотя это больше половины существования грибов. Ориентируясь только на шляпки, закрепленные на ручках, мы забываем обо всем огромном мицелии, без которого они бы вообще не образовались. Здесь, в геле агара, все становится ясно. Грибы - могущественное царство. В мире насчитывается несколько миллионов их видов. Однако пока мы знаем несколько процентов из них. На самом деле они есть везде, хотя, конечно, мы вспоминаем о них только осенью, потому что нас особенно интересуют те, которые можно собрать в корзину во время лесной прогулки. Так что мы собираем красивые коричневые шляпы или делаем несколько хороших снимков. Не понимая, что у нас под ногами «подложили» мощную подземную сеть. В конце концов, поднимая кусок земли, мы также поднимаем цепь мицелия, длина которой превышает высоту Эйфелевой башни. Эта сеть в основном контролирует всю среду. Если бы его не было, вся лесная жизнь была бы похоронена под горой мертвой материи и прекратила бы свое существование. Именно мицелий обладает этой замечательной способностью расщеплять почти все известные органические соединения природного происхождения, взамен предлагая питательные вещества, которые создают новую жизнь. Он имеет дело с вредными веществами и токсинами в нашей окружающей среде. Следовательно, это промежуточное звено между мертвым и возрожденным. Поэтому до 90% растений остаются с ним в постоянном «контакте». Никто не говорит об этом громко, но именно благодаря грибам мы, люди, смогли построить могущественную цивилизацию. После того, как мы их одомашнили, мы сделали потенциально загрязненную воду безопасной для питья, поскольку алкоголь, продукт их брожения, убивал бактерии. Мы испекли хлеб, положивший начало аграрной революции Homo sapiens. Мы создали антибиотики, которые спасли миллионы людей. Без грибов мир, каким мы его знаем, не существовал бы. Конечно, грибы нас удивят не одним. Уже удивительно, что они могут воссоздать схему токийского метро (да, это не фальшивка, это действительно так, писали исследователи в Science). Возможно, они также помогут нам во многих насущных вопросах, требующих очень быстрых и эффективных решений. Ученые уже тестируют возможности управления ростом своих волокон, что имеет огромный потенциал для производства новых материалов. И не только для упаковки пищевых продуктов, производства одежды, продуктов питания или строительства, но также, например, в качестве строительных лесов для растущих органов, в качестве замены пластмасс и всеохватывающего пластика или как самовосстанавливающиеся конструкции, которым требуется всего несколько капель. воды. Как видите, и в этом случае самое главное невидимо для глаз. Так что, может быть, по случаю следующего сезона грибов (а желательно и раньше) стоит задуматься на мгновение, какой необычный и увлекательный мир они создают, и насколько мы им обязаны. #ScienceNaLuzie / Фото. Los Árboles Mágicos / Оскар Гайтан /
: Data Publikacji.: 19-03-25
: Opis.: Po lewej - przekrój przez stopę słonia; po prawej - przekrój przez stopę człowieka. Im bardziej przyglądamy się innym ssakom, tym więcej podobieństw dostrzegamy. Bardzo to ciekawe. Zupełnie tak, jakbyśmy mieli wspólnego przodka. Wróćmy więc na moment do tego konkretnego przykładu słoniowej stopy skonfrontowanej z jakże elegancką ludzką kończyną, przyozdobioną butem na obcasie. No właśnie, obcasy. Każdy z was, kto miał tę niechybną przyjemność przejścia się nieco dłużej w szpilkach pewnie wie z jakimi nieprzyjemnościami się to wiąże. Abstrahując od dyskomfortu i samookaleczania, wysokie obcasy zmuszające stopę do wymuszonej i niefizjologicznej pozycji przyczyniają się m.in. do skrócenia ścięgna Achillesa, zmiany napięcia torebek stawowych, wad przystopia, deformacji palców, przeciążenia mięśni czworogłowych uda, zmniejszenia zakresu ruchu w stawach kolanowych czy powstania obrzęków spowodowanych zastojem krwi żylnej. Dosyć kiepski pakiecik, trzeba przyznać. No dobrze więc, to teraz zerknijmy na stopę słonia, która - wedle tego, co widać na przekroju - również przybiera pozycję szpilkową. I to cały czas, bo przecież obudowa zewnętrzna nie pozwala na jakiekolwiek manewry w tej materii. Czy więc słonie także cierpią na wszelkie te niedogodności, na które każdego dnia dobrowolnie skazuje się tysiące osób? Odpowiedź jest prosta - w żadnym wypadku! Mimo tak wyraźnych podobieństw, dzieli nas bowiem ze słoniami kilka niezmiernie zasadniczych kończynowych różnic. Kwestia pierwsza ➡ Człowiek jest stopochodny. To znaczy, że naturalną formą chodzenia jest dla niego poruszanie się na całych powierzchniach podeszw stóp. Do stopochodnych zalicza się głownie człekokształtne i niedźwiedzie, nie jest to więc jakoś wyjątkowo powszechna cecha. Niezależnie od tego, ogrom zwierząt ma pięty, kolana i stawy palców w niezmiernie podobnej formie i umiejscowieniu jak człowiek. Słoń z kolei nie jest stopochodny. Należy on do ssaków półstopochodnych - to forma pośrednia między stopochodami a palcochodami, która oznacza, że jego pięty są uniesione, a porusza się na palcach i śródstopiu. Podobnie mają psy - chodzą tylko na fragmencie stopy, unosząc przy tym całą "piętę" w górze (to ta część, która wygląda trochę jak kolano wywrócone na drugą stronę). Dopóki nie usiądą lub nie położą się - nie dotknie ona ziemi. Kwestia druga ➡ Czworonogi osiągają nieco lepszy poziom stabilności, dlatego też właśnie mogą sobie pozwolić na "szpilkowe unoszenie pięt" bez żadnych konsekwencji. Jedną z prawdopodobnych hipotez wyjaśniających to, że człowiek wyewoluował w stronę chodzenia na piętach, jest przypuszczenie, że taka płaska pozycja poprawiała wydajność w walce, zapewniając mocniejszą postawę w trakcie uderzeń. A jako że chodzenie na piętach charakteryzuje gatunki, które nie wyspecjalizowały się w bieganiu, tak też biorąc pod uwagę reakcję "walcz lub uciekaj" ewolucja uposażyła ludzi w ten sposób, by wygodniej byłoby im wybierać pierwszą opcję (i dlatego m.in. szybciej biega się na palcach). Wynalezienie buta na obcasie zniekształciło więc nasz naturalny chód, przenosząc obciążenia z pięt na palce. No i kwestia trzecia ➡ Stopy słonia są naprawdę unikalnie zaprojektowane. Muszą one bowiem podtrzymywać ciężar największego zwierzęcia lądowego, a to nie byle gratka. Dlatego do swojego naturalnego ułożenia z piętą u góry dostał on w pakiecie niezwykłą podskórną tłuszczową poduszkę, amortyzującą siły generowane podczas przenoszenia ciężaru w trakcie poruszania się (to ten podpiętowy koturn). Kiedy więc podczas chodzenia pięty słonia ściskają się (trochę, jak zawieszenie w aucie), może on uniknąć przesuwania środka ciężkości w górę i w dół. A to oznacza, że utrzymuje go na stałej wysokości, w ten też sposób wykonując dużo mniej pracy. Jak się domyślacie, przy takim ogromie masy jest to niezmiernie istotne, ponieważ w przeciwnym razie wiązałoby się to z gigantycznym marnotrawstwem energii, a z tym matce naturze, jak wiadomo, zupełnie nie po drodze. Pamiętajmy o tym, że wszystkie ssaki wyewoluowały od wspólnego przodka i z tego też powodu nie powinno nas jakoś zanadto dziwić wielkie podobieństwo, które łączy nas z innymi gatunkami. Nasze miejsce na ewolucyjnej osi czasu jest naprawdę znikome w porównaniu z całą ogromną bioróżnorodnością, która urządziła się dużo wcześniej. #NaukaNaLuzie /Grafika: Jeffrey D'Alessandro via @Twitter/ Слева - разрез слоновьей ноги; справа - разрез стопы человека. Чем больше мы смотрим на других млекопитающих, тем больше видим сходств. Это очень интересно. Как будто у нас был общий предок. Давайте ненадолго вернемся к этому конкретному примеру, где нога слона сталкивается с изящной человеческой конечностью, украшенной туфлей на высоком каблуке. Собственно, каблуки. Любой из вас, кто имел это безошибочное удовольствие еще немного прогуляться на высоких каблуках, вероятно, знает, какие неприятности это влечет за собой. Помимо дискомфорта и членовредительства, высокие каблуки, которые заставляют ступню принимать вынужденное и нефизиологическое положение, помимо прочего, способствуют: для укорочения ахиллова сухожилия, изменения напряжения суставных капсул, гемопатии, деформации пальцев рук, перегрузки четырехглавой мышцы бедра, уменьшения объема движений в коленных суставах или отека, вызванного застоем венозной крови. Должен признать, довольно паршивая упаковка. Что ж, теперь давайте посмотрим на ногу слона, которая, судя по поперечному сечению, также занимает положение булавки. И все время, потому что внешний кожух не допускает никаких маневров в этом вопросе. Так страдают ли слоны от всех этих неудобств, которым ежедневно добровольно посвящают себя тысячи людей? Ответ прост - ни в коем случае! Несмотря на такое явное сходство, у нас и слонов есть несколько чрезвычайно фундаментальных различий в конечностях. Выпуск первый ➡ Человек похож на ногу. Это означает, что естественная форма ходьбы для него - это движение по всей поверхности подошв ступней. Производные от стопы в основном включают гуманоидов и медведей, поэтому это не очень распространенная особенность. Тем не менее, у подавляющего большинства животных пятки, колени и суставы пальцев ног чрезвычайно похожи по форме и положению на человеческие. С другой стороны, слон не похож на ногу. Он относится к полу млекопитающим - это промежуточная форма между ступнями и пальцами ног, что означает, что его пятки приподняты, и он перемещается на пальцах ног и плюснах. Собаки делают то же самое - они ходят только на части стопы, поднимая при этом всю «пятку» вверх (это часть, которая немного похожа на вывернутое наизнанку колено). Пока они не сядут или не лягут, он не коснется земли. Вторая проблема Четвероногие собаки достигают несколько более высокого уровня устойчивости, поэтому они могут позволить себе «приподнять пятку» без каких-либо последствий. Одна из возможных гипотез о том, что люди эволюционировали в ходьбу на пятках, заключается в том, что эта плоская позиция улучшила боевые характеристики, обеспечивая более сильную стойку во время ударов. А так как ходьба на каблуках характеризует виды, не специализирующиеся на беге, то с учетом реакции «бей или беги» эволюция вооружила людей таким образом, что им было бы удобнее выбрать первый вариант (а значит, беги быстрее). на цыпочках). Таким образом, изобретение обуви на высоком каблуке исказило нашу естественную походку, перенеся нагрузку с пяток на пальцы ног. И третий момент Слоновьи лапы действительно уникальны. Они должны выдерживать вес самого большого наземного животного, и это не просто удовольствие. Таким образом, для естественного положения с пяткой вверху он получил в упаковке необычную подкожно-жировую подушку, поглощающую силы, возникающие при переносе веса при движении (это клиновидная пятка). Поэтому, когда пятки слона сжимаются при ходьбе (немного похоже на подвеску автомобиля), он может избежать смещения центра тяжести вверх и вниз. Это означает, что он удерживает его на постоянной высоте, а значит, делает гораздо меньше работы. Как вы понимаете, при такой огромной массе это чрезвычайно важно, потому что в противном случае это была бы гигантская трата энергии, а для матери-природы, как вы знаете, совершенно не мешает. Помните, что все млекопитающие произошли от общего предка, и по этой причине мы не должны слишком удивляться тому огромному сходству, которое мы разделяем с другими видами. Наше место на эволюционной шкале времени действительно ничтожно по сравнению со всем огромным биоразнообразием, имевшим место намного раньше. #ScienceNaLuzie / Изображение: Джеффри Д'Алессандро через @ Twitter / على اليسار - المقطع العرضي لقدم الفيل ؛ على اليمين - المقطع العرضي لقدم الإنسان. كلما نظرنا إلى الثدييات الأخرى ، زاد التشابه الذي نلاحظه. إنه مشوق جدا. يبدو الأمر كما لو كان لدينا سلف مشترك. دعونا نعود للحظة إلى هذا المثال الخاص لقدم الفيل التي تواجه طرفًا بشريًا أنيقًا ، مزينًا بحذاء عالي الكعب. بالضبط ، الكعب. من المحتمل أن يعرف أي شخص منكم كان يتمتع بهذه المتعة التي لا تخطئها العين وهو المشي لفترة أطول قليلًا مرتديًا الكعب العالي ما الذي ينطوي عليه ذلك من سوء. بصرف النظر عن الانزعاج وإيذاء النفس ، فإن الكعب العالي الذي يجبر القدم على اتخاذ وضعية قسرية وغير فسيولوجية يساهم ، من بين أمور أخرى ، في لتقصير وتر العرقوب ، وتغيير توتر كبسولات المفصل ، واعتلال الدم ، وتشوه الأصابع ، والحمل الزائد على عضلات الفخذ الرباعية ، وتقليل نطاق الحركة في مفاصل الركبة أو الوذمة الناتجة عن ركود الدم الوريدي. حزمة رديئة للغاية ، يجب أن أعترف. حسنًا ، الآن دعنا نلقي نظرة على قدم الفيل ، والتي - وفقًا للمقطع العرضي - تأخذ أيضًا موضع الدبوس. وطوال الوقت لأن الغلاف الخارجي لا يسمح بأي مناورات في هذا الشأن. فهل تعاني الأفيال أيضًا من كل هذه المضايقات التي يلتزم بها آلاف الأشخاص طواعية كل يوم؟ الجواب بسيط - بأي حال من الأحوال! على الرغم من أوجه التشابه الواضحة هذه ، هناك العديد من الاختلافات الأساسية للغاية في الأطراف بيننا وبين الأفيال. الإصدار الأول ➡ الرجل يشبه القدم. وهذا يعني أن الشكل الطبيعي للمشي بالنسبة له هو التحرك على كامل أسطح باطن القدمين. تشمل مشتقات القدم بشكل أساسي أشباه البشر والدببة ، لذا فهي ليست سمة شائعة بشكل استثنائي. بغض النظر ، فإن الغالبية العظمى من الحيوانات لها الكعب والركبتين ومفاصل أصابع القدم في شكل وموقف مشابه جدًا للإنسان. من ناحية أخرى ، لا يشبه الفيل القدم. ينتمي إلى الثدييات شبه الثديية - وهو شكل وسطي بين القدمين وأصابع القدمين ، مما يعني أن كعبيها مرتفعان ويتحركان على أصابع القدم والمشط. تفعل الكلاب الشيء نفسه - فهي تمشي فقط على جزء من القدم ، بينما ترفع "الكعب" بالكامل لأعلى (هذا هو الجزء الذي يشبه الركبة قليلاً إلى الخارج). حتى يجلسوا أو يستلقيوا ، لن يلمس الأرض. المسألة الثانية: تحقق الكلاب ذات الأرجل الأربعة مستوى أفضل قليلاً من الاستقرار ، وهذا هو السبب في أنها تستطيع تحمل "رفع كعوبها" دون أي عواقب. إحدى الفرضيات المحتملة التي تشير إلى أن البشر قد تطوروا إلى المشي على الكعب هي أن هذا الوضع المسطح أدى إلى تحسين الأداء القتالي من خلال توفير وقفة أقوى أثناء الضربات. وبما أن المشي على الكعب يميز الأنواع التي لا تتخصص في الجري ، لذا مع الأخذ في الاعتبار رد فعل "القتال أو الهروب" ، فإن التطور قد جهز الناس بطريقة تجعلهم أكثر ملاءمة لاختيار الخيار الأول (وبالتالي ركض أسرع). على أصابع قدميك). وبالتالي ، أدى اختراع حذاء الكعب العالي إلى تشويه مشيتنا الطبيعية ، وتحويل الحمل من الكعب إلى أصابع القدم. والقضية الثالثة أقدام الفيل مصممة بشكل فريد حقًا. عليهم أن يتحملوا وزن أكبر حيوان بري ، وهذا ليس مجرد علاج. لذلك ، من أجل وضعه الطبيعي مع الكعب في الأعلى ، تلقى وسادة دهنية غير عادية تحت الجلد في العبوة ، تمتص القوى الناتجة أثناء نقل الوزن أثناء الحركة (هذا هو كعب الوتد). لذلك عندما ينضغط كعب الفيل عند المشي (يشبه إلى حد ما تعليق السيارة) ، يمكنه تجنب تحويل مركز جاذبيته لأعلى ولأسفل. هذا يعني أنها تحافظ على ارتفاعها ثابتًا ، وبالتالي تقوم أيضًا بعمل أقل بكثير. كما يمكنك أن تتخيل ، مع مثل هذه الكتلة الضخمة ، من المهم للغاية ، لأنه بخلاف ذلك سيكون إهدارًا هائلاً للطاقة ، وللطبيعة الأم ، كما تعلم ، بعيدًا تمامًا عن الطريق. تذكر أن جميع الثدييات تطورت من سلف مشترك ، ولهذا السبب لا ينبغي أن نتفاجأ كثيرًا من التشابه الكبير الذي نشاركه مع الأنواع الأخرى. إن مكانتنا في الجدول الزمني التطوري لا تذكر حقًا مقارنة بكل التنوع البيولوجي الواسع الذي حدث قبل ذلك بكثير. #ScienceNaLuzie / الصورة: Jeffrey D'Alessandro عبر @ Twitter / Links - ein Elefantenfußquerschnitt; rechts - menschlicher Fußquerschnitt. Je mehr wir uns andere Säugetiere ansehen, desto mehr Ähnlichkeiten sehen wir. Es ist sehr interessant. Es ist, als hätten wir einen gemeinsamen Vorfahren. Kehren wir für einen Moment zu diesem besonderen Beispiel eines Elefantenfußes zurück, der einem eleganten menschlichen Glied gegenübersteht, das mit einem hochhackigen Schuh geschmückt ist. Genau, Fersen. Wer schon einmal das unverkennbare Vergnügen hatte, in High Heels noch etwas länger zu laufen, weiß wahrscheinlich, welche Unannehmlichkeiten damit verbunden sind. Neben Beschwerden und Selbstverletzung tragen unter anderem High Heels, die den Fuß in eine erzwungene und unphysiologische Position zwingen, zu zur Verkürzung der Achillessehne, Veränderung der Spannung der Gelenkkapseln, Hämopathie, Deformation der Finger, Überlastung der Quadrizepsmuskulatur des Oberschenkels, Einschränkung des Bewegungsumfangs in den Kniegelenken oder Ödeme durch venöse Blutstauung. Ein ziemlich mieses Paket, muss ich zugeben. Na dann werfen wir nun einen Blick auf den Elefantenfuß, der - dem Querschnitt entsprechend - auch eine Pin-Position einnimmt. Und das ständig, denn die Außenhülle lässt in dieser Angelegenheit keine Manöver zu. Leiden Elefanten also auch unter all diesen Unannehmlichkeiten, zu denen sich Tausende von Menschen jeden Tag freiwillig verpflichten? Die Antwort ist einfach – auf keinen Fall! Trotz dieser klaren Ähnlichkeiten gibt es einige äußerst grundlegende Unterschiede zwischen uns und Elefanten. Erste Ausgabe ➡ Der Mensch ist fußartig. Das heißt, die natürliche Form des Gehens besteht für ihn darin, sich über die gesamten Flächen der Fußsohlen zu bewegen. Zu Fuß-Derivaten gehören hauptsächlich Humanoide und Bären, daher ist dies kein außergewöhnlich häufiges Merkmal. Unabhängig davon hat die überwiegende Mehrheit der Tiere Fersen, Knie und Zehengelenke in einer dem Menschen äußerst ähnlichen Form und Position. Der Elefant hingegen ist nicht fußartig. Es gehört zu den Halbsäugetieren - es ist eine Zwischenform zwischen Füßen und Zehen, was bedeutet, dass seine Fersen angehoben sind und es sich auf den Zehen und dem Mittelfuß bewegt. Hunde machen das gleiche - sie laufen nur auf einem Teil des Fußes, während sie die gesamte "Ferse" anheben (dies ist der Teil, der ein bisschen wie ein umgedrehtes Knie aussieht). Bis sie sich hinsetzen oder hinlegen, berührt sie den Boden nicht. Das zweite Thema ➡ Vierbeinige Hunde erreichen eine etwas bessere Stabilität, weshalb sie es sich leisten können, ohne Konsequenzen „die Fersen zu heben“. Eine mögliche Hypothese, dass sich der Mensch zum Fersengang entwickelt hat, ist, dass diese flache Position die Kampfleistung verbessert, indem sie bei Schlägen eine stärkere Haltung bietet. Und da das Gehen auf den Fersen Arten charakterisiert, die sich nicht auf das Laufen spezialisiert haben, hat die Evolution die Menschen unter Berücksichtigung der "Kampf-oder-Flucht"-Reaktion so ausgestattet, dass es für sie bequemer wäre, die erste Option zu wählen (und daher schneller laufen) auf den Zehen). Die Erfindung des Absatzschuhs hat daher unseren natürlichen Gang verzerrt und die Last von den Fersen auf die Zehen verlagert. Und die dritte Ausgabe ➡ Elefantenfüße sind wirklich einzigartig gestaltet. Sie müssen das Gewicht des größten Landtiers tragen, und das ist nicht irgendein Leckerbissen. Daher erhielt er für seine natürliche Positionierung mit der Ferse nach oben ein ungewöhnliches subkutanes Fettpolster in der Verpackung, das die bei der Gewichtsverlagerung während der Bewegung erzeugten Kräfte absorbiert (dies ist der Keilabsatz). Wenn sich die Fersen eines Elefanten beim Gehen zusammendrücken (ähnlich wie bei einer Autoaufhängung), kann er eine Verschiebung seines Schwerpunkts nach oben und unten vermeiden. Dadurch hält er ihn auf einer konstanten Höhe und leistet somit auch deutlich weniger Arbeit. Wie Sie sich vorstellen können, ist es bei so einer riesigen Masse extrem wichtig, denn sonst wäre es eine gigantische Energieverschwendung und für Mutter Natur, wie Sie wissen, völlig aus dem Weg geräumt. Denken Sie daran, dass alle Säugetiere aus einem gemeinsamen Vorfahren hervorgegangen sind, und aus diesem Grund sollten wir nicht allzu überrascht sein über die große Ähnlichkeit, die wir mit anderen Arten teilen. Unser Platz in der evolutionären Zeitachse ist im Vergleich zu all der enormen Artenvielfalt, die viel früher stattgefunden hat, wirklich vernachlässigbar. #ScienceNaLuzie / Bild: Jeffrey D'Alessandro via @ Twitter / On the left - an elephant's foot cross-section; on the right - human foot cross-section. The more we look at other mammals, the more similarities we see. It is very interesting. It's as if we had a common ancestor. Let us return for a moment to this particular example of an elephant foot confronted with an elegant human limb, adorned with a high heel shoe. Exactly, heels. Any of you who have had this unmistakable pleasure of walking a bit longer in high heels probably knows what unpleasantness it entails. Apart from discomfort and self-harm, high heels that force the foot into a forced and non-physiological position contribute, among others, to to shorten the Achilles tendon, change the tension of the joint capsules, hemopathy, deformation of the fingers, overload of the quadriceps muscles of the thigh, reduction of the range of motion in the knee joints or edema caused by venous blood stasis. Quite a lousy package, I must admit. Well, now let's take a look at the elephant's foot, which - according to the cross section - also takes a pin position. And all the time, because the outer casing does not allow for any maneuvers in this matter. So do elephants also suffer from all these inconveniences that thousands of people are voluntarily committed to each day? The answer is simple - by no means! Despite such clear similarities, there are several very fundamental limb differences between us and elephants. First issue ➡ Man is foot-like. This means that the natural form of walking for him is to move over the entire surfaces of the soles of the feet. Foot-derivatives mainly include humanoids and bears, so it is not an exceptionally common feature. Regardless, the vast majority of animals have heels, knees, and toe joints in an exceedingly similar shape and position to humans. The elephant, on the other hand, is not stop-like. It belongs to semi-mammalian mammals - it is an intermediate form between feet and toes, which means that its heels are raised and it moves on the toes and metatarsus. Dogs do the same - they only walk on a part of the foot, while lifting the whole "heel" up (this is the part that looks a bit like a knee turned inside out). Until they sit down or lie down, it will not touch the ground. The second issue ➡ Four-legged dogs achieve a slightly better level of stability, which is why they can afford to "lift their heels" without any consequences. One possible hypothesis that humans evolved into heel walking is that this flat position improved combat performance by providing a stronger stance during strikes. And since walking on heels characterizes species that do not specialize in running, so taking into account the "fight or flight" reaction, evolution has equipped people in such a way that it would be more convenient for them to choose the first option (and therefore run faster). on your toes). The invention of the high heel shoe has therefore distorted our natural gait, shifting the load from the heels to the toes. And the third issue ➡ Elephant feet are really uniquely designed. They have to support the weight of the largest land animal, and that's not just a treat. Therefore, for its natural positioning with the heel at the top, it got an unusual subcutaneous fat pillow in the package, absorbing the forces generated during weight transfer while moving (this is the wedge heel). So when an elephant's heels compress when walking (a bit like a car suspension), it can avoid shifting its center of gravity up and down. This means that it keeps it at a constant height, thus also doing much less work. As you can imagine, with such a huge mass it is extremely important, because otherwise it would be a gigantic waste of energy, and for mother nature, as you know, completely out of the way. Remember that all mammals evolved from a common ancestor, and for this reason we should not be too surprised by the great similarity that we share with other species. Our place in the evolutionary timeline is really negligible compared to all the vast biodiversity that happened much earlier. #ScienceNaLuzie / Image: Jeffrey D'Alessandro via @ Twitter /
: Data Publikacji.: 17-03-25
: Opis.: Ponieważ komary żywią się krwią, oznacza to, że zasadniczo piją to, co ich ofiara jadła lub piła w ciągu ostatnich kilku dni. Jeśli komar pije krew pijanej osoby, czy upija się tą krwią? Według BBC komary nie mogą się upić krwią pijanej osoby. Nieprzyjemne owady mają oddzielny worek trawienny zawierający enzymy, które rozkładają wszystkie płyny z wyjątkiem krwi. Dzięki tym unikalnym enzymom komary są w stanie wytrzymać stosunkowo wysoki procent alkoholu w organizmie. Naukowcy odkryli, że komary mają dość imponującą wrażliwość na alkohol: niektóre gatunki mogą rozłożyć roztwór zawierający 60 procent alkoholu. Nawet bardzo pijana osoba ma we krwi znacznie mniej alkoholu. Jednak pijanych ludzi pociągają komary. W badaniu z 2002 roku opublikowanym w Journal of the American Mosquito Control Association naukowcy odkryli, że ludzie, którzy wypili tylko jedną butelkę piwa, byli znacznie bardziej skłonni do przyciągania komara. Naukowcy zidentyfikowali kilka powodów, dla których alkohol może przyciągać komary. Po pierwsze, owady bardzo lubią etanol. Pocenie się etanolem jest jak głośne ugryzienie. Po drugie, alkohol podnosi temperaturę ciała, co sprawia, że krew jest atrakcyjniejsza i smaczniejsza. Witalij Marszak Поскольку комары питаются кровью, это означает, что они по сути пьют то, что их жертва ела или пила за последние несколько дней. Если комар выпьет кровь пьяного человека, напьется ли он этой кровью? По данным BBC, комары не могут напиться крови пьяного человека. У неприятных насекомых есть отдельный пищеварительный мешок, содержащий ферменты, расщепляющие все жидкости, кроме крови. Благодаря этим уникальным ферментам комары способны выдерживать относительно высокий процент содержания алкоголя в организме. Ученые выяснили, что у комаров весьма впечатляющая чувствительность к алкоголю: некоторые виды могут разлагать раствор, содержащий 60% спирта. Даже у очень пьяного человека в крови значительно меньше алкоголя. Однако пьяных людей привлекают комары. В исследовании 2002 года, опубликованном в Журнале Американской ассоциации по борьбе с комарами, исследователи обнаружили, что люди, которые выпили только одну бутылку пива, с гораздо большей вероятностью привлекали комаров. Ученые выделили несколько причин, по которым алкоголь может привлекать комаров. Во-первых, насекомые очень любят этанол. Потоотделение с этанолом похоже на громкий укус. Во-вторых, алкоголь повышает температуру тела, что делает кровь более привлекательной и вкусной. Виталий Маршак نظرًا لأن البعوض يتغذى على الدم ، فهذا يعني أنه يشرب بشكل أساسي ما أكله أو شربه ضحيته في الأيام القليلة الماضية. إذا شربت البعوضة دم المخمور فهل تسكر بهذا الدم؟ وفقًا لهيئة الإذاعة البريطانية (بي بي سي) ، لا يمكن أن يشرب البعوض بدم شخص في حالة سكر. الحشرات غير السارة لها كيس هضمي منفصل يحتوي على إنزيمات تفكك جميع السوائل باستثناء الدم. بسبب هذه الإنزيمات الفريدة ، فإن البعوض قادر على تحمل نسبة عالية نسبيًا من الكحول في الجسم. لقد وجد العلماء أن البعوض لديه حساسية مثيرة للإعجاب تجاه الكحول: فبعض الأنواع يمكن أن تتحلل بمحلول يحتوي على 60٪ كحول. حتى الشخص المخمور جدًا لديه نسبة كحول أقل بشكل ملحوظ في دمه. ومع ذلك ، فإن الناس في حالة سكر ينجذبون إلى البعوض. في دراسة نشرت عام 2002 في مجلة الجمعية الأمريكية لمكافحة البعوض ، وجد الباحثون أن الأشخاص الذين شربوا زجاجة بيرة واحدة فقط كانوا أكثر عرضة لجذب البعوض. حدد العلماء عدة أسباب تجعل الكحول يجذب البعوض. أولاً ، الحشرات مغرمة جدًا بالإيثانول. التعرق مع الإيثانول يشبه لدغة عالية. ثانيًا ، يرفع الكحول درجة حرارة الجسم ، مما يجعل الدم أكثر جاذبية ولذيذًا. فيتالي مارشاك Da sich Mücken von Blut ernähren, bedeutet dies, dass sie im Wesentlichen das trinken, was ihr Opfer in den letzten Tagen gegessen oder getrunken hat. Wenn eine Mücke das Blut einer betrunkenen Person trinkt, betrinkt sie sich dann mit diesem Blut? Laut BBC können sich Mücken nicht am Blut einer betrunkenen Person betrinken. Unangenehme Insekten haben einen separaten Verdauungsbeutel, der Enzyme enthält, die alle Flüssigkeiten außer Blut abbauen. Aufgrund dieser einzigartigen Enzyme können Mücken einen relativ hohen Alkoholanteil im Körper aushalten. Wissenschaftler haben herausgefunden, dass Mücken eine beeindruckende Empfindlichkeit gegenüber Alkohol haben: Einige Arten können eine Lösung mit 60 Prozent Alkohol zersetzen. Selbst ein stark betrunkener Mensch hat deutlich weniger Alkohol im Blut. Betrunkene Menschen werden jedoch von Mücken angezogen. In einer 2002 im Journal of the American Mosquito Control Association veröffentlichten Studie fanden Forscher heraus, dass Menschen, die nur eine Flasche Bier tranken, viel eher Mücken anlockten. Wissenschaftler haben mehrere Gründe identifiziert, warum Alkohol Mücken anlocken kann. Erstens mögen Insekten Ethanol sehr. Schwitzen mit Ethanol ist wie ein lauter Bissen. Zweitens erhöht Alkohol Ihre Körpertemperatur, was Blut attraktiver und schmackhafter macht. Vitaliy Marshak Since mosquitoes feed on blood, this means that they essentially drink what their victim has eaten or drank in the past few days. If a mosquito drinks the blood of a drunk person, does it get drunk with that blood? According to the BBC, mosquitoes cannot get drunk on the blood of a drunk person. Unpleasant insects have a separate digestive bag containing enzymes that break down all fluids except blood. Due to these unique enzymes, mosquitoes are able to withstand a relatively high percentage of alcohol in the body. Scientists have found that mosquitoes have quite an impressive sensitivity to alcohol: some species can decompose a solution containing 60 percent alcohol. Even a very drunk person has significantly less alcohol in their blood. However, drunk people are attracted to mosquitoes. In a 2002 study published in the Journal of the American Mosquito Control Association, researchers found that people who drank only one bottle of beer were much more likely to attract mosquitoes. Scientists have identified several reasons why alcohol may attract mosquitoes. First, insects are very fond of ethanol. Sweating with ethanol is like a loud bite. Second, alcohol raises your body temperature, which makes blood more attractive and tastier. Vitaliy Marshak
: Data Publikacji.: 14-04-25
: Opis.: Jak sprawdzić, czy Twój kot Cię lubi. Koty to bardzo kapryśne stworzenia. Jednego dnia są gotowi schlebiać, a następnego zaczynają cię nienawidzić z całego serca! Skąd wiesz, że futrzany zwierzak nadal cię kocha? Jeśli psy są gotowe do przebywania ze swoim właścicielem w każdej minucie swojego istnienia, to koty najwyraźniej nie są gotowe spędzać tak dużo czasu na „tych nonsensach”. Czy to oznacza, że koty w ogóle nie lubią ludzi? Pomimo tego, że koty lubią „chodzić same” i czasami nie wykazują zainteresowania domownikami, istnieją dowody na to, że zwierzęta te nawiązują emocjonalne więzi z ludźmi. Nie skaczą z radości jak psy, kiedy wracamy do domu, ale wciąż mają sposoby na okazanie współczucia. Jednak wszystko bardzo zależy od nastroju zwierzaka. Koty mają zdolność adaptacji. Są bardzo wyczulone na nastrój wokół nich, dzięki czemu mogą z łatwością „czytać”, a nawet kopiować zachowanie swojego właściciela. Nieprzyjemne otoczenie może negatywnie wpłynąć na nastrój kota. A wspierające środowisko może mieć korzystny wpływ na jej zachowanie. Uważa się, że hałaśliwe, stresujące otoczenie prowadzi do agresywnych zachowań. Jeśli jednak Twój kot czuje się bezpieczny, dobrze odżywiony i zadowolony z życia, prawdopodobnie może okazać Ci współczucie. Uważa się, że jednym z głównych sposobów wyrażania przez koty współczucia jest ocieranie głowy lub części ciała o właściciela. W naturze czynność ta jest uważana za czynność znakowania węchowego , to znaczy, gdy osobnik pozostawia swój zapach na innym zwierzęciu. Wielu biologów uważa, że w ten sposób koty okazują swoje uczucia. I dotyczy to nie tylko ludzi! Kot może flirtować z psem, innym kotem, a nawet twoją papugą! Inne badanie mówi, że pewnym znakiem „aprobaty dla kotów” jest zez! Naukowcy zauważyli, że koty, które były szczególnie blisko swoich właścicieli, często odwzajemniały im spojrzenie. Как узнать, нравитесь ли вы вашей кошке. Кошки - существа очень капризные. Сегодня они готовы вам льстить, а на следующий день начинают ненавидеть вас всем сердцем! Откуда вы знаете, что пушистый питомец все еще любит вас? Если собаки готовы быть со своим хозяином каждую минуту своего существования, кошки явно не готовы тратить столько времени на «эту ерунду». Означает ли это, что кошки вообще не любят людей? Хотя кошки любят «гулять в одиночестве» и иногда не проявляют особого интереса к своему домашнему хозяйству, есть свидетельства того, что эти животные устанавливают эмоциональные связи с людьми. Когда мы приходим домой, они не прыгают от радости, как собаки, но у них все же есть способы проявить сострадание. Однако все очень сильно зависит от настроения питомца. Кошки легко приспосабливаются. Они очень чувствительны к окружающему настроению, поэтому легко «читают» и даже копируют поведение своего хозяина. Неприятное окружение может негативно повлиять на настроение вашей кошки. А благоприятная среда может благотворно повлиять на ее поведение. Считается, что шумная, стрессовая среда ведет к агрессивному поведению. Однако, если ваша кошка чувствует себя в безопасности, сыта и довольна своей жизнью, она, вероятно, может проявить к вам сочувствие. Одним из основных проявлений сострадания кошек считается трение головой или частью тела о своего хозяина. В природе считается, что эта деятельность связана с обонятельной маркировкой, то есть когда человек оставляет свой запах на другом животном. Многие биологи считают, что так кошки проявляют свои чувства. И это касается не только людей! Кошка может флиртовать с собакой, другой кошкой и даже с вашим попугаем! Другое исследование утверждает, что верным признаком «одобрения кошек» является косоглазие! Ученые обнаружили, что кошки, которые были особенно близки со своими хозяевами, часто оглядывались на них. كيف تعرف ما إذا كانت قطتك تحبك. القطط مخلوقات متقلبة للغاية. في يوم من الأيام ، سيكونون مستعدين لإطراءتك ، وفي اليوم التالي بدأوا يكرهونك من كل قلوبهم! كيف تعرف أن الحيوان الأليف ما زال يحبك؟ إذا كانت الكلاب مستعدة لتكون مع صاحبها في كل دقيقة من وجودها ، فمن الواضح أن القطط ليست مستعدة لقضاء الكثير من الوقت في "هذا الهراء". هل هذا يعني أن القطط لا تحب البشر على الإطلاق؟ على الرغم من أن القطط تحب "المشي بمفردها" وفي بعض الأحيان تظهر القليل من الاهتمام بأسرتها ، إلا أن هناك أدلة على أن هذه الحيوانات تقيم روابط عاطفية مع البشر. لا يقفزون من الفرح مثل الكلاب عندما نعود إلى المنزل ، لكن لا يزال لديهم طرق لإظهار التعاطف. ومع ذلك ، كل هذا يتوقف إلى حد كبير على الحالة المزاجية للحيوان الأليف. القطط قابلة للتكيف. إنهم حساسون جدًا للمزاج المحيط بهم ، لذلك يمكنهم بسهولة "القراءة" وحتى نسخ سلوك مالكهم. البيئة غير السارة يمكن أن تؤثر سلبًا على مزاج قطتك. ويمكن أن يكون للبيئة الداعمة تأثير مفيد على سلوكها. يُعتقد أن البيئات الصاخبة والمرهقة تؤدي إلى سلوك عدواني. ومع ذلك ، إذا شعرت قطتك بالأمان والتغذية الجيدة والرضا عن حياتها ، فمن المحتمل أن تظهر تعاطفها معك. يعتبر فرك رأس أو جزء من الجسم ضد صاحبه أحد التعبيرات الرئيسية عن التعاطف. في الطبيعة ، يعتبر هذا النشاط نشاطًا لوضع العلامات على حاسة الشم ، أي عندما يترك الفرد رائحته على حيوان آخر. يعتقد العديد من علماء الأحياء أن هذه هي الطريقة التي تظهر بها القطط مشاعرهم. وهذا لا ينطبق فقط على الناس! يمكن للقط أن يغازل كلبًا أو قطة أخرى أو حتى ببغاءك! دراسة أخرى تقول أن الحول هو علامة مؤكدة على "الموافقة على القطط"! وجد العلماء أن القطط التي كانت قريبة بشكل خاص من أصحابها غالبًا ما كانت تنظر إليها مرة أخرى. So finden Sie heraus, ob Ihre Katze Sie mag. Katzen sind sehr launische Wesen. An einem Tag sind sie bereit, dir zu schmeicheln, und am nächsten Tag fangen sie an, dich von ganzem Herzen zu hassen! Woher weißt du, dass das pelzige Haustier dich immer noch liebt? Wenn Hunde bereit sind, jede Minute ihres Lebens bei ihrem Besitzer zu sein, sind Katzen offensichtlich nicht bereit, so viel Zeit mit "diesem Unsinn" zu verbringen. Heißt das, Katzen mögen Menschen überhaupt nicht? Obwohl Katzen gerne „allein laufen“ und manchmal wenig Interesse an ihrem Haushalt zeigen, gibt es Hinweise darauf, dass diese Tiere emotionale Bindungen zum Menschen aufbauen. Sie hüpfen nicht vor Freude wie Hunde, wenn wir nach Hause kommen, aber sie haben immer noch Möglichkeiten, Mitgefühl zu zeigen. Es hängt jedoch alles sehr von der Stimmung des Haustieres ab. Katzen sind anpassungsfähig. Sie reagieren sehr empfindlich auf die Stimmung um sie herum, sodass sie das Verhalten ihres Besitzers leicht "lesen" und sogar kopieren können. Unangenehme Umgebungen können die Stimmung Ihrer Katze negativ beeinflussen. Und eine unterstützende Umgebung kann sich positiv auf ihr Verhalten auswirken. Es wird angenommen, dass laute, stressige Umgebungen zu aggressivem Verhalten führen. Wenn sich Ihre Katze jedoch sicher, wohlgenährt und zufrieden mit ihrem Leben fühlt, kann sie wahrscheinlich Mitleid mit Ihnen zeigen. Eine der wichtigsten Ausdrucksformen von Mitgefühl von Katzen ist das Reiben eines Kopfes oder Körperteils an ihrem Besitzer. In der Natur wird diese Aktivität als olfaktorische Markierungsaktivität angesehen, dh wenn ein Individuum seinen Geruch an einem anderen Tier hinterlässt. Viele Biologen glauben, dass Katzen auf diese Weise ihre Gefühle zeigen. Und das gilt nicht nur für Menschen! Eine Katze kann mit einem Hund, einer anderen Katze und sogar Ihrem Papagei flirten! Eine andere Studie sagt, dass Strabismus ein sicheres Zeichen für "Zustimmung für Katzen" ist! Wissenschaftler fanden heraus, dass Katzen, die ihren Besitzern besonders nahe standen, oft auf sie zurückblickten. How to find out if your cat likes you. Cats are very capricious creatures. One day they are ready to flatter you, and the next day they begin to hate you with all their heart! How do you know the furry pet still loves you? If dogs are ready to be with their owner every minute of their existence, cats are clearly not prepared to spend that much time on "that nonsense." Does this mean cats don't like humans at all? Although cats like to "walk by themselves" and sometimes show little interest in their household, there is evidence that these animals establish emotional bonds with humans. They don't jump for joy like dogs when we come home, but they still have ways of showing compassion. However, it all very much depends on the mood of the pet. Cats are adaptable. They are very sensitive to the mood around them, so they can easily "read" and even copy their owner's behavior. Unpleasant surroundings can negatively affect your cat's mood. And a supportive environment can have a beneficial effect on her behavior. Noisy, stressful environments are believed to lead to aggressive behavior. However, if your cat feels safe, well-fed, and content with her life, she can probably show sympathy for you. One of the main expressions of compassion by cats is considered to be by rubbing a head or body part against its owner. In nature, this activity is considered to be an olfactory tagging activity, that is, when an individual leaves his scent on another animal. Many biologists believe that this is how cats show their feelings. And this applies not only to people! A cat can flirt with a dog, another cat, and even your parrot! Another study says that a sure sign of "approval for cats" is strabismus! Scientists found that cats that were particularly close to their owners often looked back at them.
: Data Publikacji.: 14-04-25
© Web Powered by Open Classifieds 2009 - 2025