Nadmi

• Kraj:Polska
• : Język.:deutsch
• : Utworzony.: 06-10-15
• : Ostatnie Logowanie.: 30-11-25

×

: Kontakt.

: Imię.

: E-mail.

: Wiadomość.

Proszę zamienić znaczniki %d na własne liczby

: Dodaj.

Wiadomość nie może być pusta!

Wiadomość zostanie przetłumaczona po wysłaniu (jeżeli środki są wystarczające)

: Captcha. Kod Ochronny.

Załączniki:

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

Ilość dopuszczalnych plików: 5

JPEG, JPG, PNG, GIF, DOC, PDF, ZIP, RAR, TAR, HTML, SWF, TXT, XLS, DOCX, XLSX : lub : ODT : tylko formaty:.

: Maksymalny rozmiar pliku. 3MB.

: Wyślij Wiadomość.

70 years of the Marshall plan. Facts and myths about the largest development program of the 20th century

: Opis.: 70 years of the Marshall plan. Facts and myths about the largest development program of the 20th century   This plan has become a model of effective and effective economic assistance. His influence on the reconstruction of Europe, however, can be exaggerated. Gen. George Marschall, one of the initiators of the US assistance program for Europe. Universal Images Group / Corbis Raise debris and build modern, developed economies. What Western Europe did after World War II often stimulates the imagination of those who dream of rapid development. References to the American program more than half a century ago appear constantly in public debate, also in Poland. Donald Tusk in the summer, and Ewa Kopacz in the autumn argued in the Sejm that EU funds for Poland are greater than the funds of the Marshall plan. At the beginning of January, the British "The Guardian" issued an appeal by European intellectuals for a "Marshall plan for Ukraine." Rockman Bob Geldof and Bono, in turn, urged the Marshall Plan for Africa when they organized a series of Live 8 concerts in 2005. For proponents of introducing similar programs for poor countries today, the Marshall Plan is the main historical argument for the effectiveness of external financial assistance. However, what do we know today about its impact on the reconstruction of Europe? This issue has become the subject of interesting debate among historians. The beginning of 30 years of glory: On one of the posters promoting the Marshall plan there is a ship symbolizing European countries, in whose sails the American aid wind blows. The message was clear: financial support from the New World drives the integration and economic development of the Old Continent. This goal was reflected in the official name: European Recovery Program. It was commonly described by the name of George Marshall, then Secretary of State of the United States, one of the initiators of the project. In four years, from 1948 to 1951, the US allocated over $ 13 billion to 16 European countries. Under these funds, the United States shipped raw materials (including coal), food, machinery and other products. European governments sold donated goods on internal markets, and the money collected in this way was allocated for investments, loans to enterprises, covering budget deficits, repayment of debt or subsequent orders. In the opinion of American diplomacy, Europe was in a deep economic and political crisis that could make it the spoil of communists. The Marshall Plan was therefore part of the tactic announced by Truman to stop communism. Under the pressure of the Soviet Union, Eastern European countries, including Poland, refused to participate in the program. American assistance coincided with the beginning of an era of unprecedented development in Western Europe. For almost 30 years, until the early 1970s, economic growth reached an average of 5 percent. annually. This was not the case earlier or later in this area. The Old Continent not only quickly rebuilt after two world wars, but also dynamically developed. The per capita income in the early 1970s was almost two and a half times higher than before the war. Europeans have achieved virtually the same standard of living as Americans. The wages of workers, who also benefited from the welfare of the welfare provided by the state, increased, and more and more consumer goods appeared in stores, which more and more buyers could afford. In France, it is customary to refer to this time as 30 years of glory (les trente glorieuses), in Sweden - record years (rekordaren). In 1970, British historian Richard Mayne was not alone when he wrote: "From a 20-year perspective, it can be said with certainty that the Marshall Plan was a major leap forward for Europe. Investment aid, fertilizers, machinery and tools, production programs and growth planning laid the foundation for later development. Thanks to the supply of food and raw materials, the Marshall plan saved Europeans from an imminent economic disaster. " In this sense, help from across the Atlantic saved European democracy, averted the communist threat, and led European economies to a path of growth. It became a catalyst for the European economic miracle. Europe could do it alone? In the 1980s, however, more voices began to appear suggesting that the importance of the Marshall plan for the reconstruction of Europe was exaggerated. British historian Alan Milward, who published the book "The Reconstruction of Western Europe" in 1984, pointed out that Western Europe entered the path of growth right after the war before the Marshall plan was implemented. By the end of 1947, Great Britain and France had reached pre-war production levels by in the middle of the following year, the average level of industrial production in Western Europe exceeded the level before the war. The Marshall Plan was adopted by the American Congress in April 1948, and aid did not start flowing to Europe until the summer of 1948. Milward claimed that by assigning the lead role to the Marshall plan, Europe's potential was underestimated. Already in 1945–47 European governments made a huge effort, creating the foundations of a welfare state and preparing reconstruction programs. The prosperity was influenced by the public investment plan of the French Commissioner for Planning Jean Monnet and the reform of West German Minister of Economy Ludwig Erhard. The economic problems of Europe in 1947 were rather a temporary shortage of dollars, caused by large imports from the United States. They resulted not from a deep economic collapse, but from the economic boom in 1945–47. According to Milward, help under the Marshall plan was significant and could slightly increase the rate of economic growth. However, it was too small to significantly affect the condition of European economies and bring about the growth effect that Europe experienced in the next two decades. The value of products reaching Europe under US assistance accounted for an average of 1 to 4 percent. Host countries' GDP. For comparison - the inflow of European funds to Poland is about 2 percent. GDP per year (after deducting Polish contributions to the EU budget). The Marshall plan is different if you look at its total value. For example, France received almost $ 2.5 billion under the four-year Marshall Plan, which accounted for 11 percent. its 1948 GDP EUR 105 billion, which will come to Poland from EU funds for the years 2014–20 (under the cohesion policy and the common agricultural policy), constitutes about 25 percent. current Polish GDP. And the total sum of all money received from the Union in the years 2007–20 will be about 60 percent. Polish GDP from 2007. These sums actually exceed several times the support received by Europe under the Marshall plan. So, did the Americans look at post-war Europe in too dark glasses, and their help was unnecessary? Help alleviates conflicts: Milward's revelations, although they brought a fresh perspective on the role of the Marshall plan and stripped his myth, were considered too harmful for the American aid program. Historians tended towards an indirect assessment: without apotheosis, but also without diminishing the role of this, as it were, a serious injection to the economy. Barry Eichengreen, a well-known economic historian at Berkeley University, confirmed Milward's findings - in total, American aid has raised European GDP by around 2 percent. at a time when it increased by more than 20 percent. This does not mean that the Marshall plan played a negligible role. As Eichengreen pointed out, the improvement of social moods and living conditions of the population did not follow the post-war economic recovery and the progress of reconstruction. To a large extent, this was due to high expenditure on reconstruction and investment, which forced governments to reduce consumption expenditure. Workers' strikes, especially organized by communist trade unions, troubled Europe. In the spring and summer of 1947, a wave of strikes went through France. A year later, in Western Germany, trade unions announced a strike under the slogan "against the economic policy of exploiting the people." According to Eichengreen, there was a risk of repetition in Europe of the events of the interwar period, when some European governments - yielding to pressure - increased wages and pursued protectionist customs policy (they imposed high duties on imported products to protect domestic industry and jobs). In this way, rising inflation and high tariffs were destroying the European economy. The Marshall Plan helped alleviate social conflicts. This facilitated the accumulation of funds for investments. According to Eichengreen, the conditions under which this aid was granted also determined the importance of the Marshall Plan. They forced European countries to cooperate (the European Organization for Economic Cooperation was founded then) and to give up protectionism. That is why the American historian called the Marshall Plan the most successful program of structural adjustment in history, that is, help that is also followed by specific directives on reforms and legal solutions. Also the British historian Tony Judt, author of the popular monograph on the history of Europe "Postwar", distanced himself from the views of Milward. In his opinion, the Marshall plan was primarily psychological and political. By addressing food shortages, supporting economic growth in the short term, and reducing the burden of post-war chaos and destruction, he helped Europeans believe in the future. The improvement in moods clearly translated into the political situation. "The Marshall Plan has allowed Europeans to gain greater confidence. He ultimately helped them break with the legacy of chauvinism, depression and authoritarian solutions. (...) He made protectionist policy of the 1930s backward, unnecessary and ultimately absurd. " Regardless of the discrepancy in assessments regarding the impact of American aid, all researchers agree that it did not hit the vacuum. The Marshall Plan has helped Europe tap into its potential. His story proves that external help can be a significant support for economic success, but not necessarily its direct cause.

: Data Publikacji.: 11-11-25

70 lat planu Marshalla. Fakty i mity o największym programie rozwojowym XX wieku

: Opis.: 70 lat planu Marshalla. Fakty i mity o największym programie rozwojowym XX wieku   Ten plan stał się wzorem skutecznej i przynoszącej imponujące efekty pomocy gospodarczej. Jego wpływ na odbudowę Europy bywa jednak wyolbrzymiany. Gen. George Marschall, jeden z inicjatorów programu pomocy USA dla Europy. Universal Images Group/Corbis Podnieść się z gruzów i zbudować nowoczesne, rozwinięte gospodarki. To, co udało się Europie Zachodniej po drugiej wojnie światowej, często pobudza wyobraźnię tych, którzy marzą o gwałtownym rozwoju. Odniesienia do amerykańskiego programu sprzed ponad pół wieku pojawiają się stale w publicznej debacie, również w Polsce. Donald Tusk latem, a Ewa Kopacz jesienią przekonywali w Sejmie, że fundusze unijne dla Polski są większe niż środki planu Marshalla. Na początku stycznia w brytyjskim „The Guardian” ukazał się apel europejskich intelektualistów o „plan Marshalla dla Ukrainy”. Do „planu Marshalla dla Afryki” namawiali z kolei rockmani Bob Geldof i Bono, kiedy w 2005 r. organizowali serię koncertów Live 8.  Dla zwolenników wprowadzenia dzisiaj podobnych programów dla krajów ubogich plan Marshalla stanowi główny historyczny argument przemawiający za skutecznością zewnętrznej pomocy finansowej. Co jednak współcześnie wiemy o jego wpływie na odbudowę Europy? Ta kwestia stała się wśród historyków przedmiotem interesującej debaty. Początek 30 lat chwały : Na jednym z plakatów propagujących plan Marshalla widnieje symbolizujący europejskie kraje okręt, w którego żagle dmucha wiatr amerykańskiej pomocy. Przekaz był jasny: wsparcie finansowe z Nowego Świata stanowi napęd integracji i rozwoju gospodarczego na Starym Kontynencie. Ten cel znalazł odzwierciedlenie w oficjalnej nazwie: Europejski Program Ożywienia. Potocznie opisywano go nazwiskiem George’a Marshalla, ówczesnego sekretarza stanu Stanów Zjednoczonych, jednego z inicjatorów projektu. W ciągu czterech lat, od 1948 do 1951 r., USA przeznaczyły dla 16 krajów Europy ponad 13 mld dol. W ramach tych funduszy Stany Zjednoczone dostarczały statkami surowce (m.in. węgiel), żywność, maszyny i inne produkty. Europejskie rządy sprzedawały podarowany towar na rynkach wewnętrznych, a zgromadzone w ten sposób pieniądze przeznaczały na inwestycje, kredyty dla przedsiębiorstw, pokrycie deficytów budżetowych, spłatę zadłużenia bądź kolejne zamówienia. W opinii amerykańskiej dyplomacji Europa znajdowała się w głębokim kryzysie ekonomicznym i politycznym, który mógł ją uczynić łupem komunistów. Plan Marshalla był zatem elementem ogłoszonej przez Trumana taktyki powstrzymywania komunizmu. Pod presją Związku Sowieckiego kraje wschodniej Europy, w tym Polska, odmówiły udziału w programie. Amerykańska pomoc zbiegła się w czasie z początkiem ery bezprecedensowego rozwoju w Europie Zachodniej. Przez niemal 30 lat, do początku lat 70., wzrost gospodarczy sięgał średnio 5 proc. rocznie. Nie miało to miejsca ani wcześniej, ani później na tym obszarze. Stary Kontynent nie tylko szybko odbudował się po dwóch wojnach światowych, ale i dynamicznie rozwinął. Dochód na głowę mieszkańca na początku lat 70. był niemal dwuipółkrotnie wyższy niż przed wojną. Europejczycy osiągnęli praktycznie ten sam standard życia co Amerykanie. Rosły płace robotników, którzy korzystali także z zapewnianych przez państwo dobrobytu zabezpieczeń socjalnych, a w sklepach pojawiało się coraz więcej dóbr konsumpcyjnych, na które mogło sobie pozwolić coraz więcej nabywców. We Francji przyjęło się określać ten czas mianem 30 lat chwały (les trente glorieuses), w Szwecji – rekordowymi latami (rekordaren). W 1970 r. brytyjski historyk Richard Mayne nie był odosobniony, gdy pisał: „Z perspektywy 20 lat można stwierdzić z pewnością, że plan Marshalla był wielkim skokiem Europy do przodu. Pomoc inwestycyjna, nawozy, maszyny i narzędzia, programy produkcyjne i planowanie wzrostu położyły fundament pod późniejszy rozwój. Dzięki dostawom pożywienia i surowców plan Marshalla uratował Europejczyków przed rychłą gospodarczą katastrofą”. W tym ujęciu pomoc zza Atlantyku uratowała europejską demokrację, zażegnała komunistyczne zagrożenie i naprowadziła europejskie gospodarki na ścieżkę wzrostu. Stała się katalizatorem europejskiego cudu gospodarczego. Europa dałaby radę sama? W latach 80. zaczęło się jednak pojawiać więcej głosów sugerujących, że znaczenie planu Marshalla dla odbudowy Europy było wyolbrzymiane. Brytyjski historyk Alan Milward, który w 1984 r. opublikował książkę „The Reconstruction of Western Europe”, zwrócił uwagę, że Europa Zachodnia weszła na ścieżkę wzrostu zaraz po zakończeniu wojny, nim plan Marshalla został wdrożony. Przed końcem 1947 r. Wielka Brytania i Francja osiągnęły przedwojenny poziom produkcji przemysłowej, a w połowie następnego roku średni poziom produkcji przemysłowej w Europie Zachodniej przekroczył poziom sprzed wojny. Plan Marshalla został uchwalony przez Kongres amerykański w kwietniu 1948 r., a pomoc zaczęła napływać do Europy dopiero latem 1948 r. Milward twierdził, że przypisując główną rolę planowi Marshalla, nie docenia się potencjału Europy. Już w latach 1945–47 europejskie rządy wykonały olbrzymi wysiłek, tworząc podstawy państwa dobrobytu i przygotowując programy odbudowy. Na dobrą koniunkturę wpłynęły plan inwestycji publicznych francuskiego komisarza ds. planowania Jeana Monneta oraz reformy ministra gospodarki Niemiec zachodnich Ludwiga Erharda. Problemy ekonomiczne Europy w 1947 r. sprowadzały się raczej do przejściowego niedoboru dolarów, spowodowanego dużym importem ze Stanów Zjednoczonych. Wynikały one nie z głębokiej zapaści gospodarczej, ale z boomu gospodarczego w latach 1945–47. Zdaniem Milwarda pomoc w ramach planu Marshalla była znacząca i mogła nieco zwiększyć tempo wzrostu gospodarczego. Była jednak zbyt mała, aby w istotny sposób wpłynąć na kondycję europejskich gospodarek i wywołać efekt wzrostu, którego Europa doświadczyła w następnych dwóch dekadach. Wartość produktów trafiających do Europy w ramach amerykańskiej pomocy stanowiła średnio od 1 do 4 proc. PKB krajów przyjmujących. Dla porównania – napływ funduszy europejskich do Polski wynosi ok. 2 proc. PKB rocznie (po odjęciu polskich wpłat do unijnego budżetu). Inaczej plan Marshalla przedstawia się, jeśli spojrzy się na jego całkowitą wartość. Na przykład Francja otrzymała w ramach rozłożonego na cztery lata planu Marshalla prawie 2,5 mld dol., co stanowiło 11 proc. jej PKB z 1948 r. 105 mld euro, które napłynie do Polski z funduszy unijnych na lata 2014–20 (w ramach polityki spójności i wspólnej polityki rolnej), stanowi ok. 25 proc. obecnego PKB Polski. A łączna suma wszystkich pieniędzy otrzymanych z Unii w latach 2007–20 wyniesie ok. 60 proc. polskiego PKB z 2007 r. Sumy te faktycznie kilkakrotnie przekraczają wsparcie, jakie otrzymała Europa w ramach planu Marshalla. Czyżby więc Amerykanie patrzyli na powojenną Europę w zbyt ciemnych okularach, a ich pomoc była niepotrzebna? Pomoc łagodzi konflikty : Rewelacje Milwarda, aczkolwiek wniosły świeże spojrzenie na rolę planu Marshalla i odbrązowiły jego mit, zostały jednak uznane za zbyt krzywdzące dla amerykańskiego programu pomocy. Historycy skłaniali się ku ocenie pośredniej: bez apoteozy, ale też bez umniejszania roli tego, jakby nie było, poważnego zastrzyku zasilającego gospodarkę. Barry Eichengreen, znany historyk gospodarki z Uniwersytetu Berkeley, potwierdził ustalenia Milwarda – łącznie amerykańska pomoc podniosła europejski PKB o ok. 2 proc. w czasie, gdy wzrósł on o ponad 20 proc. Nie oznacza to, że plan Marshalla odegrał znikomą rolę. Jak wskazywał Eichengreen, za powojennym ożywieniem gospodarczym i postępami odbudowy nie szła poprawa nastrojów społecznych i warunków bytu ludności. W znacznej mierze wynikało to z wysokich nakładów na odbudowę i inwestycje, co zmuszało rządy do ograniczania wydatków na konsumpcję. Europę trapiły strajki robotnicze, organizowane zwłaszcza przez komunistyczne związki zawodowe. Wiosną i latem 1947 r. fala strajków przeszła przez Francję. Rok później w Niemczech zachodnich związki zawodowe ogłosiły strajk pod hasłem „przeciw polityce gospodarczej wyzyskiwania ludu”. Zdaniem Eichengreena istniało wówczas ryzyko powtórzenia się w Europie wydarzeń z okresu międzywojennego, kiedy niektóre europejskie rządy – ulegając presji – podwyższały płace i prowadziły protekcjonistyczną politykę celną (nakładały wysokie cła na importowane produkty, by chronić krajowy przemysł i miejsca pracy). W ten sposób rosnąca inflacja i wysokie cła niszczyły europejską gospodarkę. Plan Marshalla pozwolił na załagodzenie konfliktów społecznych. Ułatwiało to gromadzenie środków na inwestycje. Według Eichengreena o znaczeniu planu Marshalla zdecydowały również warunki, na jakich ta pomoc została udzielona. Wymusiły one bowiem na krajach europejskich współpracę (powstała wówczas Europejska Organizacja Współpracy Gospodarczej) i rezygnację z protekcjonizmu. Dlatego amerykański historyk nazwał plan Marshalla najbardziej udanym w historii programem strukturalnego dostosowania, czyli taką pomocą, za którą idą również konkretne dyrektywy dotyczące reform i rozwiązań prawnych. Również brytyjski historyk Tony Judt, autor popularnej monografii historii Europy „Powojnie”, zdystansował się wobec poglądów Milwarda. Jego zdaniem plan Marshalla miał przede wszystkim znaczenie psychologiczne i polityczne. Rozwiązując problem niedoborów żywności, wspierając w krótkim okresie wzrost gospodarczy, a także zmniejszając uciążliwości powojennego chaosu i zniszczeń, pomógł Europejczykom uwierzyć w przyszłość. Poprawa nastrojów wyraźnie przekładała się na sytuację polityczną. „Plan Marshalla pozwolił Europejczykom zyskać większą pewność siebie. Pomógł im zerwać ostatecznie z dziedzictwem szowinizmu, depresji i rozwiązań autorytarnych. (…) Uczynił protekcjonistyczną politykę lat 30. zacofaną, niepotrzebną i w końcu absurdalną”. Niezależnie od rozbieżności w ocenach dotyczących wpływu amerykańskiej pomocy, wszyscy badacze zgodnie podkreślają, że nie trafiła ona w próżnię. Plan Marshalla pomógł Europie wykorzystać potencjał, który już w niej tkwił. Jego historia dowodzi, że zewnętrzna pomoc może stanowić istotne wsparcie sukcesu gospodarczego, niekoniecznie jednak jego bezpośrednią przyczynę.

: Data Publikacji.: 11-11-25

Pelikane: Bingo-Flügel: Schlaffe Schulterhäute: Übungen zur Beseitigung schlaffer Pelikane auf den Schultern.

: Opis.: Pelikane: Bingo-Flügel: Schlaffe Schulterhäute: Übungen zur Beseitigung schlaffer Pelikane auf den Schultern. Hast du auch Pelikane? Diese 3-minütige Übung hilft Ihnen, sie loszuwerden:   Pelikan: Praktisch jeder kennt die Falten, die durch überschüssiges Fett verursacht werden und von Jahr zu Jahr im unteren Teil der Arme wachsen. Diese Falten werden oft als "Pelikane" bezeichnet. Viele Menschen fragen sich, warum sie überhaupt entstehen. Sogar Menschen, die relativ schlank sind, haben manchmal hängende Hautfalten um die Schultern. Wenn Sie auch Opfer von Pelikanen sind, haben Sie wahrscheinlich bereits viele verschiedene Übungen ausprobiert, ohne positive Auswirkungen zu erzielen. Zittern Ihre Schultern wie Gelee, wenn Sie sie winken? Wenn ja, müssen Sie diese Übungen ausprobieren! Sie wurden entwickelt, um dieses Problem zu lösen, und das Ganze dauert nur 3 Minuten pro Tag. Tun Sie sie jeden Tag und Sie werden großartige Ergebnisse sehen!   Drei Minuten pro Tag: Sie können die Übungen intensiver gestalten, indem Sie mit Wasser gefüllte Flaschen in jeder Hand halten. Natürlich gibt es keine magische Möglichkeit, Pelikane zu entfernen, aber schnelle und effektive Übungen werden sicherlich zu ihrer Reduzierung beitragen. Sie brauchen nur drei Minuten pro Tag. Bisher haben wir das Wichtigste nicht erwähnt: Sie können sie in sitzender Position ausführen, daher gibt es hier keine Ausreden! Wir wünschen Ihnen Motivation und viel Glück! Wir empfehlen, diese Übungen am Morgen zu machen, sobald Sie aufwachen, damit Sie sie jeden Tag machen können. Es wird dann sehr einfach sein, sie in Ihren Alltag einzuführen. Steh auf, geh auf die Toilette, trink ein Glas Wasser und mache die Übungen. Alles was Sie brauchen ist ein bisschen Motivation! Sehen Sie sich ein Video an, das zeigt, wie diese Übungen ausgeführt werden: 0GRsBJZ2Fb4

: Data Publikacji.: 09-11-25

Pelikany: Bingo wings: Obwisłe skóry na ramionach: Ćwiczenia do likwidacji obwisłych pelikanów na ramionach.

: Opis.: Pelikany: Bingo wings: Obwisłe skóry na ramionach: Ćwiczenia do likwidacji obwisłych pelikanów na ramionach. Czy ty też masz pelikany? To 3-minutowe ćwiczenie pomoże Ci się ich pozbyć: Pelikany: Praktycznie każdy z nas wie o fałdach spowodowanych nadmiarem tłuszczu, narastających z roku na rok w dolnej części ramion. Te fałdy często są określane jako ‘pelikany’. Wiele osób zastanawia się, dlaczego w ogóle powstają. Nawet ludzie, którzy są relatywnie szczupli, czasami mają wiszące fałdy skórne w okolicy ramion. Jeśli też jesteś ofiarą pelikanów, to prawdopodobnie do tej pory próbowałeś już wielu różnych ćwiczeń, nie uzyskując pozytywnych efektów. Czy Twoje ramiona trzęsą się jak galareta, kiedy nimi machasz? Jeśli tak, to koniecznie musisz spróbować tych ćwiczeń! Zostały opracowane w celu rozwiązania tego problemu, a całość trwa tylko 3 minuty dziennie. Wykonuj je każdego dnia, a na pewno zobaczysz świetne rezultaty! Trzy minuty każdego dnia: Możesz sprawić, by ćwiczenia były bardziej intensywne, trzymając butelki, wypełnione wodą w każdej ręce. Oczywiście nie ma magicznego sposobu na usunięcie pelikanów, nie mniej jednak szybkie i efektywne ćwiczenia z pewnością przyczynią się do ich redukcji. Każdego dnia będziesz potrzebował tylko trzech minut. Do tej pory jeszcze nie wspomnieliśmy o najważniejszym: możesz je wykonywać w pozycji siedzącej, więc nie ma tu mowy o żadnych wymówkach! Życzymy wam motywacji i powodzenia! Zalecamy wykonywanie tych ćwiczeń z samego rana, zaraz po przebudzeniu się, tak abyś mógł je przeporwadzać każdego dnia. Wprowadzenie ich do codziennej rutyny będzie wtedy bardzo łatwe. Wstań, pójdź do łazienki, wypij szklankę wody i wykonaj ćwiczenia. Wszystko, czego potrzebujesz to odrobina motywacji! Zobacz film, przedstawiający wykonywanie tych ćwiczeń: 0GRsBJZ2Fb4

: Data Publikacji.: 09-11-25