W XIX lub na początku XX wieku miała miejsce wyniszczająca wojna światowa. Ramy czasowe są w pewnym stopniu nieznane, natomiast podobieństwo wydarzeń sugeruje, że rozkład chronologiczny może być sztuczny.
Pozostaje ustalić, czy nasza Planeta została zaatakowana z zewnątrz, czy też była to wojna wewnętrzna toczona na skalę globalną. To jedyne dwa scenariusze. Scenariusze te pociągają za sobą dwa charakterystyczne wydarzenia:

Wojna wewnętrzna – oznaczałaby zniszczenie architektonicznego podpisu poprzedniej zaawansowanej cywilizacji obecnej na całym świecie na skalę niewytłumaczalną. Celem takiego ataku byłoby wymazanie tego podpisu i sprowadzenie go do poziomu możliwego do opanowania przez naukę dogmatyczną. Dlaczego nie powinniśmy wiedzieć o tej cywilizacji, to pytanie bez odpowiedzi. Istnieje wiele możliwości biblijnych proroctw.

Atak z zewnątrz – sugerowałby, że poprzednia cywilizacja została unicestwiona przez jakieś nieznane siły. Gdyby rzeczywiście tak było, to nasza obecna cywilizacja mogłaby być tą siłą okupacyjną. Pytanie, czy jesteśmy tymi „złymi istotami”?
Jest taka możliwość.
Jest oczywiste, że czynniki przyczyniające się do niszczycielskich pożarów pozostały takie same przez około 150 lat. Ale dlaczego te złe doświadczenia sąsiednich miast były powszechnie ignorowane podczas budowy nowych miast.
Poniżej znajduje się przykład działań naprawczych, jakie powinny podjąć spalone miasta, aby zapobiec ponownemu wystąpieniu pożarów. W rzeczywistości te działania naprawcze byłyby takie same w przypadku niemal każdego pożaru miejskiego w ciągu około 150 lat.

1788 Wielki pożar Nowego Orleanu „Urzędnicy mieli zastąpić drewniane budynki konstrukcjami murowanymi, które miały grube ceglane ściany, arkady i balkony z kutego żelaza”

1802 Wielki pożar Portsmouth „W wyniku pożaru miasto głosowało za wnioskiem stanowym ustawodawstwo zakazujące konstrukcji drewnianych o wysokości jednego piętra w granicach miasta.”

Wielki pożar Nowego Jorku w 1835 r . „Zniszczone drewniane budynki szybko zastąpiono większymi kamiennymi i ceglanymi, mniej podatnymi na spalanie”.

Wielki pożar w Chicago w 1871 r . „Władze uważały, że przy ceglanych ścianach liczba ofiar śmiertelnych i szkód byłaby znacznie mniejsza”.

1889 Wielki pożar w Seattle: „Nowe rozporządzenie budowlane spowodowało, że w centrum miasta powstały budynki z cegły i kamienia, a nie z drewna”.

1914 Wielki pożar w Salem: „Radny Salem wprowadził zarządzenie, które wymagało, aby wszystkie nowe lub zamienne pokrycia dachowe nie były palne."
Mamy setki, a może tysiące pożarów miejskich, które niszczą ogromne fragmenty miast z XVIII, XIX i początku XX wieku na całym świecie. Trudno znaleźć miasto, które nie spotkało takiego losu. Chicago, Toronto, Nowy Jork, Seattle, Montreal, Boston, Pittsburgh, Filadelfia, Sydney, Moskwa, Wellington, Salzburg, Detroit, Lizbona, Nowy Orlean, itd., itd., itd....
Te „pożary miejskie” mają pewne cechy uderzającego podobieństwa. Cechy te oddają pewien i niezaprzeczalny związek pomiędzy wszystkimi tymi pożarami.

Niszczycielskie szkody wyrządzone budynkom z cegły i zaprawy / betonu

Brak charakterystycznych sygnatur uszkodzeń spowodowanych pożarem na zawalonych konstrukcjach

Obecność dziwnych ukośnych nacięć w ścianach

Drzewa i drewniane słupy energetyczne tak naprawdę nie spłonęły

Często absurdalnie nieznaczny poziom ofiar śmiertelnych

Obecność podobnych osób pozujących do zdjęć przypominających trofea

Brak dowodów fotograficznych działań porządkowych

Super szybkie działania odbudowujące

Brak dowodów fotograficznych działań odbudowy

Obecność znaków zapowiadających przyszły projekt do realizacji w określonej lokalizacji

Obecność niemożliwych do zbadania, ślepych uliczek „mianowanych” architektów

Obecność budynków, których nie można zbadać

Dziwne historie o wzniecaniu pożaru (szewc, krowa etc...)

1842 – Pożar w Hamburgu – 51 zabitych. Zniszczona została 1/4 centrum miasta, a szacunkowo 20 000 bezdomnych.
1845 r. – pożar w Pittsburghu – 2 osoby zabite. Ogień zniszczył aż 1200 budynków .
1871 – Pożar w Chicago – 120 zabitych. Zniszczonych zostało 17 500 budynków, ponad 73 mil (117 km) dróg i 120 mil (190 km) chodników.
1872 – Pożar w Bostonie – 76 zabitych. Zniszczono 776 budynków .
1889 – Pożar w Seattle – 0 zabitych . Do 64 bloków miejskich zniszczonych w pożarze.
1889 — Wielki pożar w Bakersfield — 1 osoba nie żyje . Zniszczono 196 budynków.
1901 – Pożar w Jacksonville – 7 zabitych. 146 bloków miejskich zniszczyło ponad 2368 budynków .
1916 – Paryż, pożar w Teksasie – 3 ofiary śmiertelne. Zniszczono 1400 budynków .
Odbudowa musiała przyciągnąć wielu architektów. Z pewnością tak. Niestety zaglądanie w przeszłość tych architektów okazuje się ślepą uliczką. Nazwiska wyglądają na jakieś wyznaczone postacie historyczne.
Patrząc na zdjęcia zaprzeczają one informacjom, że budynki były drewniane.