Nadmi

• Kraj:Polska
• : Język.:deutsch
• : Utworzony.: 06-10-15
• : Ostatnie Logowanie.: 27-09-25

×

: Kontakt.

: Imię.

: E-mail.

: Wiadomość.

Proszę zamienić znaczniki %d na własne liczby

: Dodaj.

Wiadomość nie może być pusta!

Wiadomość zostanie przetłumaczona po wysłaniu (jeżeli środki są wystarczające)

: Captcha. Kod Ochronny.

Załączniki:

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

Ilość dopuszczalnych plików: 5

JPEG, JPG, PNG, GIF, DOC, PDF, ZIP, RAR, TAR, HTML, SWF, TXT, XLS, DOCX, XLSX : lub : ODT : tylko formaty:.

: Maksymalny rozmiar pliku. 3MB.

: Wyślij Wiadomość.

Uzdrowienie nie tylko twoich potomków, ale także twoich przodków.

: Opis.: Uzdrowienie nie tylko twoich potomków, ale także twoich przodków. Kiedy przodek pozostawia coś niedokończonego, na przykład nieuznany gniew, niespełnione pragnienie zemsty, nieuznaną winę lub poczucie winy, otwiera się pole „ARCHICZNEJ KOMPENSACJI”. Rodzina nieświadomie wyznacza wnuka, aby dokończył nierozwiązany problem i zamknął cykl. Rodowód, przez swoją wyobraźnię zostaje złapany w to pole „archaicznej kompensacji" i nie może nic zrobić, tylko powtarzać tę przeszłość, dopóki nie zrozumie, nie uświadomi sobie, że nie musi tego robić. Próbuje się oderwać i przejąć teraźniejszość. Cały ten proces jest całkowicie nieświadomy. A życie zsyła nam sytuacje, które odzwierciedlają to, czego doświadczyli nasi przodkowie, abyśmy mogli doświadczyć tych sytuacji w teraźniejszości i jako dorośli. Gdy tylko doświadczymy tego samego konfliktu wchodząc w dorosłość , nasi przodkowie uzdrawiają się równolegle i pozbywają się ciężaru jaki na nas zostawili. Powiedz głośno i wyraźnie: ”Powstrzymuję ich przekazywanie mojemu pokoleniu. Odcinam swoje dzieci, uwalniam się” Heilung nicht nur Ihrer Nachkommen, sondern auch Ihrer Vorfahren. Wenn ein Vorfahre etwas unvollendet hinterlässt, wie zum Beispiel unerkannte Wut, unerfülltes Verlangen nach Rache, unerkannte Schuld oder Schuldgefühle, öffnet sich das Feld der „ARCHISCHEN KOMPENSATION“. Die Familie beauftragt unwissentlich einen Enkel, ein ungelöstes Problem zu lösen und den Kreislauf zu schließen. Die Abstammungslinie ist durch ihre Vorstellungskraft in diesem Bereich der „archaischen Kompensation“ gefangen und kann nichts anderes tun, als die Vergangenheit zu wiederholen, bis sie versteht und erkennt, dass dies nicht notwendig ist. Er versucht, sich zu lösen und die Gegenwart zu übernehmen. Der gesamte Vorgang läuft völlig unbewusst ab. Und das Leben schickt uns Situationen, die das widerspiegeln, was unsere Vorfahren erlebt haben, damit wir diese Situationen in der Gegenwart und als Erwachsene erleben können. Sobald wir im Erwachsenenalter den gleichen Konflikt erleben, heilen unsere Vorfahren parallel und werden die Last los, die sie uns hinterlassen haben. Sagen Sie laut und deutlich: „Ich verhindere, dass sie an meine Generation weitergegeben werden. Ich habe meine Kinder abgeschnitten, ich habe mich selbst befreit“

: Data Publikacji.: 31-08-25

Finansowane przez Billa Gatesa badanie kliniczne plastra podawania leków i szczepionek, „Microneedle”.

: Opis.: Finansowane przez Billa Gatesa badanie kliniczne plastra podawania leków i szczepionek, „Microneedle”. Mikroigły zostały po raz pierwszy opracowane do dostarczania leków wiele dekad temu, ale stały się przedmiotem znaczących badań dopiero w połowie lat 90., (ii) mikroigły pokryte lekiem, który rozpuszcza się w skórze, (iii) polimerowe mikroigły, które otaczają lek i całkowicie rozpuszczają się w skórze oraz (iv) wydrążone mikroigły do wlewu leku do skóry. Większość bioterapeutyków i szczepionek wstrzykuje się za pomocą igły podskórnej. Wstrzyknięcie zapewnia tani, szybki i bezpośredni sposób dostarczania niemal każdego rodzaju cząsteczki do organizmu. https://www.sciencedirect.com/.../abs/pii/S0169409X12001251 Die klinische Untersuchung des von Bill Gates "Microneedle" finanzierten klinischen Fabriks der Medikamentenverabreichung und -impfstoffe. Mikronadeln wurden erstmals vor Jahrzehnten für die Arzneimittelverabreichung entwickelt, gerieten aber erst Mitte der 1990er Jahre in den Mittelpunkt bedeutender Forschung: (ii) Mikronadeln, die mit einem Arzneimittel beschichtet sind, das sich in der Haut auflöst, (iii) Polymer-Mikronadeln, die das Arzneimittel umgeben und sich vollständig auflösen in der Haut und (iv) hohle Mikronadeln, um das Medikament in die Haut zu injizieren. Die meisten Biotherapeutika und Impfstoffe werden mit einer Injektionsnadel injiziert. Die Injektion bietet eine kostengünstige, schnelle und direkte Möglichkeit, nahezu jede Art von Molekül in den Körper zu transportieren. https://www.sciencedirect.com/.../abs/pii/S0169409X12001251 Abstract Microneedles were first conceptualized for drug delivery many decades ago, but only became the subject of significant research starting in the mid-1990's when microfabrication technology enabled their manufacture as (i) solid microneedles for skin pretreatment to increase skin permeability, (ii) microneedles coated with drug that dissolves off in the skin, (iii) polymer microneedles that encapsulate drug and fully dissolve in the skin and (iv) hollow microneedles for drug infusion into the skin. As shown in more than 350 papers now published in the field, microneedles have been used to deliver a broad range of different low molecular weight drugs, biotherapeutics and vaccines, including published human studies with a number of small-molecule and protein drugs and vaccines. Influenza vaccination using a hollow microneedle is in widespread clinical use and a number of solid microneedle products are sold for cosmetic purposes. In addition to applications in the skin, microneedles have also been adapted for delivery of bioactives into the eye and into cells. Successful application of microneedles depends on device function that facilitates microneedle insertion and possible infusion into skin, skin recovery after microneedle removal, and drug stability during manufacturing, storage and delivery, and on patient outcomes, including lack of pain, skin irritation and skin infection, in addition to drug efficacy and safety. Building off a strong technology base and multiple demonstrations of successful drug delivery, microneedles are poised to advance further into clinical practice to enable better pharmaceutical therapies, vaccination and other applications. Introduction Most biotherapeutics and vaccines are injected using a hypodermic needle. Injection provides a low-cost, rapid and direct way to deliver almost any type of molecule into the body. However, hypodermic needles cannot be easily used by patients themselves and are therefore utilized primarily in the clinic or at home by patients who have received special training on correct injection method, safe needle disposal, and other issues . Patient compliance is further limited by pain and needle-phobia experienced by many patients , . Spread of bloodborne pathogens by needle re-use is also a major concern, especially in developing countries , . Oral delivery largely overcomes these problems, but many drugs cannot be given by this route due to poor absorption and drug degradation in the gastrointestinal tract and liver . Other routes of administration have also been investigated , , but none offer the broad effectiveness of direct injection using a needle. Rather than avoiding needles, we and others have proposed shrinking the needle to micron dimensions in order to make use of its powerful delivery capabilities while improving patient compliance and safety. As a micron-scale device, a microneedle should be large enough to deliver almost any drug or small particulate formulation, but still be small enough to avoid pain, fear and the need for expert training to administer. In addition, a microneedle allows precise tissue localization of delivery, such as within the skin, the suprachoroidal space of the eye, and the cell nucleus. Most applications of microneedles studied to date have emphasized drug and vaccine delivery to the skin. Conventional transdermal delivery is limited by the barrier properties of the outermost skin layer, the stratum corneum . Various chemical, biochemical and physical methods have been studied to increase skin permeability. However, chemical and biochemical methods do not appear to be broadly useful for delivery of biotherapeutics and vaccines across skin. While physical methods have greater promise for delivery of macromolecules, they typically involve the use of sophisticated devices that are relatively large, costly and require training to use. Microneedles, in contrast, can be prepared as a low-cost patch that is simple for patients to apply for delivery of biomacromolecules, as discussed further in this review. Targeting vaccine delivery to antigen-presenting cells in the skin using microneedles is also of particular interest . Other applications of microneedles have also been explored. Drug delivery to the eye, especially via the suprachoroidal space, has received recent attention . As an extension of micropipette techniques, microneedles have been used to deliver molecules into cells and their nuclei, among other laboratory applications , . Since the first papers were published on drug delivery using microneedles in the late 1990's, research activity has grown exponentially (Fig. 1), which has led to published clinical trials, approved products and an active community of academic and industry researchers in the field today. Section snippets Fabrication of microneedles Individual small needles have been hand-crafted for research purposes for decades and already in the 1970's low-cost microneedle arrays were envisioned for drug delivery . However, it was not until the 1990's that the microelectronics industry provided the microfabrication tools needed to make microneedles suitable for pharmaceutical applications . Given the field's beginnings using microelectronics industry technology, the first microneedles were fabricated out of silicon. Since Applications of microneedles When microneedles were first introduced for drug delivery applications, the main goal was either to increase skin permeability through a solid microneedle pretreatment or to make hollow microneedles with advanced functionality over conventional hypodermic needles (see Section 5.1 Historical perspective). Today, the applications of microneedles have been extended to many fields, including transdermal, ocular and intracellular delivery. However, the transdermal route is still the dominant area of Microneedle insertion into skin Most applications require insertion of microneedles into the skin or other tissue of interest. Because skin is composed of nonlinear viscoelastic layers, it is easily deformed when microneedles are applied to its surface , , , , . This means that microneedle design and insertion method can influence whether microneedles fully penetrate, partially penetrate or do not penetrate at all into the skin. Microneedles have been inserted into the skin by hand or using mechanical Historical perspective Active research in the field of microneedles for drug delivery began in the mid-1990's, largely through three isolated efforts operated in parallel at Becton Dickinson (BD), Alza Corporation and the Georgia Institute of Technology. In the early 1990's, BD was interested to improve upon the well-established hypodermic needle for parenteral injection that formed a large part of their business and envisioned that microfabrication technology could enable smaller needles with enhanced clinical or Acknowledgements We thank Dr. Jun Ki Jung in KRIBB and Dr. Jin Ho Choy in Ehwa Womens' University for helpful discussions and support. We also thank Min-Ji Kim for drawing the images in Fig. 2. This work was carried out with support from the US National Institutes of Health and the Basic Science Research Program of the National Research Foundation of Korea funded by the Ministry of Education, Science and Technology (2011–0022214). Mark Prausnitz serves as a consultant to companies, is a founding share-holder of  Abstrakt: Mikroigły zostały po raz pierwszy opracowane do dostarczania leków wiele dziesięcioleci temu, ale stały się przedmiotem znaczących badań dopiero w połowie lat 90. z lekiem, który rozpuszcza się w skórze, (iii) polimerowe mikroigły, które otaczają lek i całkowicie rozpuszczają się w skórze oraz (iv) wydrążone mikroigły do wlewu leku do skóry. Jak pokazano w ponad 350 artykułach opublikowanych obecnie w tej dziedzinie, mikroigły były wykorzystywane do dostarczania szerokiej gamy różnych leków o niskiej masie cząsteczkowej, bioterapeutyków i szczepionek, w tym opublikowanych badań na ludziach z wieloma lekami małocząsteczkowymi i białkowymi oraz szczepionkami. Szczepienie przeciwko grypie za pomocą pustej w środku mikroigły jest szeroko stosowane w praktyce klinicznej, a do celów kosmetycznych sprzedawanych jest wiele stałych produktów z mikroigłami. Oprócz zastosowań w skórze, mikroigły zostały również przystosowane do dostarczania substancji bioaktywnych do oka i do komórek. Pomyślne zastosowanie mikroigieł zależy od funkcji urządzenia, która ułatwia wprowadzanie mikroigieł i ewentualną infuzję do skóry, regenerację skóry po usunięciu mikroigieł oraz stabilność leku podczas wytwarzania, przechowywania i dostarczania, a także od wyników leczenia, w tym braku bólu, podrażnienia skóry i zakażenia skóry, Oprócz skuteczności i bezpieczeństwa leku. Opierając się na solidnej bazie technologicznej i wielu demonstracjach skutecznego dostarczania leków, mikroigły są gotowe do dalszej praktyki klinicznej, aby umożliwić lepsze terapie farmaceutyczne, szczepienia i inne zastosowania. Wstęp: Większość bioterapeutyków i szczepionek wstrzykuje się za pomocą igły podskórnej. Wstrzyknięcie zapewnia tani, szybki i bezpośredni sposób dostarczania niemal każdego rodzaju cząsteczki do organizmu. Jednak igły podskórne nie mogą być łatwo używane przez samych pacjentów i dlatego są używane głównie w klinice lub w domu przez pacjentów, którzy przeszli specjalne szkolenie w zakresie prawidłowej metody wstrzykiwania, bezpiecznego usuwania igieł i innych kwestii . Zgodność pacjenta jest dodatkowo ograniczona przez ból i lęk przed igłą, których doświadcza wielu pacjentów , . Rozprzestrzenianie się patogenów przenoszonych przez krew poprzez ponowne użycie igieł jest również poważnym problemem, zwłaszcza w krajach rozwijających się , . Podawanie doustne w dużej mierze przezwycięża te problemy, ale wielu leków nie można podawać tą drogą ze względu na słabą absorpcję i degradację leku w przewodzie pokarmowym i wątrobie . Badano również inne drogi podania , , ale żadna nie oferuje tak szerokiej skuteczności bezpośredniego wstrzyknięcia za pomocą igły. Zamiast unikać igieł, my i inni zaproponowaliśmy zmniejszenie igły do wymiarów mikronowych, aby wykorzystać jej potężne możliwości podawania, jednocześnie poprawiając przestrzeganie zaleceń i bezpieczeństwo pacjenta. Jako urządzenie w skali mikronowej, mikroigła powinna być wystarczająco duża, aby dostarczyć prawie każdy lek lub preparat o małych cząsteczkach, ale nadal być wystarczająco mała, aby uniknąć bólu, strachu i potrzeby specjalistycznego szkolenia w zakresie podawania. Ponadto mikroigła umożliwia precyzyjną lokalizację dostawy w tkance, na przykład w skórze, przestrzeni nadnaczyniówkowej oka i jądrze komórkowym. Większość dotychczas zbadanych zastosowań mikroigieł kładła nacisk na dostarczanie leków i szczepionek do skóry. Konwencjonalne podawanie przezskórne jest ograniczone właściwościami barierowymi najbardziej zewnętrznej warstwy skóry, warstwy rogowej naskórka . Badano różne metody chemiczne, biochemiczne i fizyczne w celu zwiększenia przepuszczalności skóry. Jednak metody chemiczne i biochemiczne nie wydają się być ogólnie przydatne do dostarczania bioterapeutyków i szczepionek przez skórę. Podczas gdy metody fizyczne są bardziej obiecujące w dostarczaniu makrocząsteczek, zazwyczaj wymagają użycia skomplikowanych urządzeń, które są stosunkowo duże, kosztowne i wymagają przeszkolenia w obsłudze. Z kolei mikroigły można przygotować jako tani plaster, który jest łatwy dla pacjentów do ubiegania się o dostarczenie biomakromolekuł, jak omówiono w dalszej części tego przeglądu. Szczególnie interesujące jest również ukierunkowanie dostarczania szczepionki do komórek prezentujących antygen w skórze za pomocą mikroigieł . Zbadano również inne zastosowania mikroigieł. Ostatnio zwrócono uwagę na podawanie leków do oka, zwłaszcza przez przestrzeń nadnaczyniówkową . Jako rozszerzenie technik mikropipet, mikroigły były wykorzystywane do dostarczania cząsteczek do komórek i ich jąder, między innymi w zastosowaniach laboratoryjnych , . Odkąd pod koniec lat 90. opublikowano pierwsze artykuły na temat dostarczania leków za pomocą mikroigieł, aktywność badawcza wzrosła wykładniczo (ryc. 1), co doprowadziło do opublikowanych badań klinicznych, zatwierdzonych produktów i aktywnej społeczności badaczy akademickich i przemysłowych w tej dziedzinie. Produkcja mikroigieł: Pojedyncze małe igły były wytwarzane ręcznie do celów badawczych przez dziesięciolecia , a już w latach 70. przewidywano tanie zestawy mikroigieł do dostarczania leków . Jednak dopiero w latach 90. przemysł mikroelektroniczny dostarczył narzędzi do mikrowytwarzania potrzebnych do wytwarzania mikroigieł odpowiednich do zastosowań farmaceutycznych . Biorąc pod uwagę początki dziedziny wykorzystującej technologię przemysłu mikroelektronicznego, pierwsze mikroigły zostały wykonane z krzemu. Zastosowania mikroigieł Kiedy mikroigły zostały po raz pierwszy wprowadzone do zastosowań związanych z dostarczaniem leków, głównym celem było albo zwiększenie przepuszczalności skóry poprzez wstępne przygotowanie litych mikroigieł, albo wykonanie wydrążonych mikroigieł o zaawansowanej funkcjonalności w porównaniu z konwencjonalnymi igłami podskórnymi (patrz punkt 5.1 Perspektywa historyczna). Obecnie zastosowania mikroigieł zostały rozszerzone na wiele dziedzin, w tym podawanie przezskórne, do oczu i wewnątrzkomórkowe. Jednak droga przezskórna jest nadal dominującym obszarem Wprowadzenie mikroigły w skórę Większość aplikacji wymaga wprowadzenia mikroigieł do skóry lub innej tkanki będącej przedmiotem zainteresowania. Ponieważ skóra składa się z nieliniowych warstw lepkosprężystych, łatwo ulega deformacji, gdy mikroigły są przykładane do jej powierzchni , , , , . Oznacza to, że konstrukcja i metoda wprowadzania mikroigieł mogą mieć wpływ na to, czy mikroigły wnikają w skórę całkowicie, częściowo lub wcale. Mikroigły wprowadzane są w skórę ręcznie lub mechanicznie: Perspektywa historyczna Aktywne badania w dziedzinie mikroigieł do dostarczania leków rozpoczęły się w połowie lat 90-tych, w dużej mierze dzięki trzem odizolowanym działaniom prowadzonym równolegle w Becton Dickinson (BD), Alza Corporation i Georgia Institute of Technology. Na początku lat 90-tych firma BD była zainteresowana ulepszeniem dobrze znanej igły podskórnej do wstrzyknięć pozajelitowych, która stanowiła dużą część jej działalności, i przewidziała, że technologia mikrowytwarzania może umożliwić zastosowanie mniejszych igieł o ulepszonych właściwościach klinicznych lub Podziękowanie Dziękujemy dr Jun Ki Jung z KRIBB i dr Jin Ho Choy z Ehwa Womens' University za pomocne dyskusje i wsparcie. Dziękujemy również Min-Ji Kim za narysowanie obrazów na ryc. 2. Ta praca została wykonana przy wsparciu amerykańskich Narodowych Instytutów Zdrowia i Programu Badań Nauk Podstawowych Koreańskiej Narodowej Fundacji Badawczej, finansowanej przez Ministerstwo Edukacji, Nauka i technologia (2011–0022214). Mark Prausnitz służy jako konsultant firm, jest założycielem akcjonariuszem.

: Data Publikacji.: 31-08-25

Bisfenol A to składnik poliwęglanu, znany z tego, że zaburza gospodarkę hormonalną człowieka.

: Opis.: Według norweskich badań uniwersyteckich w wyniku zużycia łopaty turbin wiatrowych uwalniają duże ilości BISFENOLU A, zanieczyszczając pobliskie źródła wody i glebę. Bisfenol A jest związkiem toksycznym, powodującym stan zapalny oraz choroby narządów płciowych (prostaty, endometrium, jajników) oraz piersi. Powoduje również wczesne dojrzewanie płciowe. Wysokie stężenia BPA w organizmie człowieka może wiązać się z chorobami układu krążeniowego oraz cukrzycą . Bisfenol A to składnik poliwęglanu, znany z tego, że zaburza gospodarkę hormonalną człowieka. Uwalnia się z tworzywa, w którego skład wchodzi, szczególnie wtedy gdy opakowanie jest podgrzewane, myte detergentami czy poddawane rozciąganiu, gnieceniu i innym mechanicznym obciążeniom. Najbardziej narażoną na działanie bisfenolu grupą są niemowlęta i małe dzieci. Młody organizm nie jest bowiem przygotowany na kontakt z toksycznymi substancjami, bo nie ma jeszcze w pełni wykształconych mechanizmów obronnych. Zaburzenia hormonalne, do których prowadzi kontakt z BPA, mogą objawiać się cukrzycą, otyłością, problemami ze wzrostem, z układem rozrodczym, z płodności, a także zaburzeniami w rozwoju narządów rodnych. Einer norwegischen Universitätsstudie zufolge setzen die Rotorblätter von Windkraftanlagen durch Verschleiß große Mengen BISPHENOL A frei und verunreinigen so nahegelegene Wasserquellen und den Boden. Bisphenol A ist eine giftige Verbindung, die Entzündungen und Erkrankungen der Geschlechtsorgane (Prostata, Gebärmutterschleimhaut, Eierstöcke) und der Brüste verursacht. Es verursacht auch eine frühe Pubertät. Hohe BPA-Konzentrationen im menschlichen Körper können mit Herz-Kreislauf-Erkrankungen und Diabetes in Verbindung gebracht werden. Bisphenol A ist ein Bestandteil von Polycarbonat, der bekanntermaßen das menschliche Hormonsystem stört. Es wird aus dem Material, aus dem es besteht, freigesetzt, insbesondere wenn die Verpackung erhitzt, mit Reinigungsmitteln gewaschen oder Dehnungen, Falten und anderen mechanischen Belastungen ausgesetzt wird. Säuglinge und Kleinkinder sind die am stärksten gefährdete Gruppe gegenüber Bisphenol. Der junge Organismus ist nicht auf den Kontakt mit giftigen Substanzen vorbereitet, da er noch nicht über vollständig entwickelte Abwehrmechanismen verfügt. Durch den Kontakt mit BPA verursachte hormonelle Störungen können sich in Diabetes, Fettleibigkeit, Problemen mit Wachstum, Fortpflanzungssystem, Fruchtbarkeit sowie Störungen in der Entwicklung der Fortpflanzungsorgane äußern.

: Data Publikacji.: 31-08-25

Keely przy różnych okazjach przedstawiał opisy rzekomych zasad swojego procesu.

: Opis.: W XIX wieku większość fizyków uważała, że cała przestrzeń jest wypełniona ośrodkiem zwanym „świetlistym eterem”, hipotetyczną substancją, która uważana była za niezbędną do przenoszenia fal elektromagnetycznych i propagacji światła, co uważano za niemożliwe w „pustej” przestrzeni. Amerykański wynalazca John Keely, twierdził, że odkrył nową siłę napędową, którą pierwotnie opisywano jako siłę „parową” lub „eteryczną”, a później jako nienazwaną siłę opartą na „sympatii wibracyjnej”, za pomocą której wytworzył „eter międzyatomowy” z wody i powietrza. Keely przy różnych okazjach przedstawiał opisy rzekomych zasad swojego procesu. W 1884 r., zademonstrował swój „pistolet parowy”: "Pozbawiając ten proces wszelkich terminów technicznych, jest on po prostu następujący: biorę wodę i powietrze, dwa ośrodki o różnym ciężarze właściwym, i wytwarzam z nich poprzez generowanie efektu pod wpływem wibracji, które uwalniają z powietrza i wody międzyatomowy eter. Energia tego eteru jest nieograniczona i trudno ją pojąć. Ciężar właściwy eteru jest około cztery razy mniejszy niż ciężar właściwy wodoru, najlżejszego dotychczas odkrytego gazu." — New York Times, 22 września 1884 Po demonstracji w czerwcu 1885, napisał: "Jest to opracowanie eteru międzyatomowego za pomocą wibracji. Eter atomowy wibruje wokół cząsteczek materii. W tym samym czasie jest do niego przyczepiona siła magnetyczna, która asymiluje się z cząsteczkowymi skupiskami atomów - to znaczy asymiluje się z pewną siłą przyciągania, którą trudno określić. Nazywam to negatywem wibracyjnym. Nie działa jak magnes przyciągający do siebie metale. Jest w nim pewien efekt magnetyczny, który powoduje, że przylega on poprzez wibracyjny obrót do różnych form materii – to jest molekularnej, atomowej, eterycznej i etero-eterycznej. Impuls jest nadawany przez impulsy metaliczne, siła obrotowa jest tworzona przez wibrację eteryczną - to jest siła, która utrzymuje ją w miejscu. — New York Times, 7 czerwca 1885 r.  Das Innenleben von Keelys Globe Motor. Im 19. Jahrhundert glaubten die meisten Physiker, dass der gesamte Weltraum mit einem Medium namens „Lichtäther“ gefüllt sei, einer hypothetischen Substanz, von der man annahm, dass sie für die Übertragung elektromagnetischer Wellen und die Ausbreitung von Licht notwendig sei, was im „Leeren“ für unmöglich gehalten wurde. Raum. Der amerikanische Erfinder John Keely behauptete, eine neue Antriebskraft entdeckt zu haben, die ursprünglich als „Dampf“ oder „ätherische“ Kraft beschrieben wurde, und später als eine unbenannte Kraft, die auf „Schwingungssympathie“ basierte, mit der er einen „interatomaren Äther“ erzeugte Wasser und Luft. Keely hat bei verschiedenen Gelegenheiten Beschreibungen der angeblichen Grundsätze seines Prozesses vorgelegt. 1884 führte er seine „Dampfpistole“ vor: „Ohne Fachbegriffe läuft dieser Prozess einfach wie folgt ab: Ich nehme Wasser und Luft, zwei Medien mit unterschiedlichem spezifischem Gewicht, und erzeuge daraus, indem ich unter dem Einfluss von Vibrationen einen Effekt erzeuge, der interatomaren Äther aus Luft und Wasser freisetzt. Die Energie.“ Die Menge dieses Äthers ist unbegrenzt und schwer zu verstehen. Das spezifische Gewicht des Äthers ist etwa viermal geringer als das spezifische Gewicht von Wasserstoff, dem leichtesten Gas, das bisher entdeckt wurde. – New York Times, 22. September 1884 Nach einer Demonstration im Juni 1885 schrieb er: „Dies ist die Bearbeitung des interatomaren Äthers durch Schwingung. Der atomare Äther schwingt um die Moleküle der Materie herum. Gleichzeitig wird eine magnetische Kraft an ihn angelegt, die sich mit molekularen Atomclustern assimiliert – das heißt, er assimiliert sich mit einem bestimmten.“ Anziehungskraft, die schwer zu definieren ist. Ich nenne es ein Schwingungsnegativ. Es wirkt nicht wie ein Magnet, der Metalle anzieht. Es hat einen bestimmten magnetischen Effekt, der dazu führt, dass es durch Schwingungsrotation an verschiedenen Formen der Materie haftet – das heißt, molekular, atomar, ätherisch und ätherisch. Der Impuls wird durch metallische Impulse gegeben, die Rotationskraft wird durch ätherische Schwingung erzeugt – es ist die Kraft, die es an Ort und Stelle hält. – New York Times, 7. Juni 1885

: Data Publikacji.: 31-08-25