DIANA

• Kraj:Polska
• : Język.:polski
• : Utworzony.: 30-12-17
• : Ostatnie Logowanie.: 16-03-22

×

: Kontakt.

: Imię.

: E-mail.

: Wiadomość.

Proszę zamienić znaczniki %d na własne liczby

: Dodaj.

Wiadomość nie może być pusta!

Wiadomość zostanie przetłumaczona po wysłaniu (jeżeli środki są wystarczające)

: Captcha. Kod Ochronny.

Załączniki:

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

Ilość dopuszczalnych plików: 5

JPEG, JPG, PNG, GIF, DOC, PDF, ZIP, RAR, TAR, HTML, SWF, TXT, XLS, DOCX, XLSX : lub : ODT : tylko formaty:.

: Maksymalny rozmiar pliku. 3MB.

: Wyślij Wiadomość.

Antibakterielle Eigenschaften von Bryophyten: Antitumor-Eigenschaften von Bryophyten:

: Opis.: Antibakterielle Eigenschaften von Bryophyten : Ein interessanter Aspekt der Forschungsarbeit ist die Beobachtung der synergistischen Wirkung von Extraktkomponenten aus Moosen. Sie zeigen eine höhere Aktivität als isolierte einzelne Wirkstoffe. Dies ist ein ziemlich häufig beobachtetes Phänomen bei einer Kräutermedizin. Einige Wissenschaftler sagen, dass die antibakterielle Aktivität von Bryophytenextrakten nicht auf die Pflanzen selbst zurückzuführen ist, sondern auf Organismen, die in ihren Geweben leben, wie Penicillium sp. Und Cyanobakterien. Die Bedeutung und Verwendung von Moosen in der traditionellen Volksmedizin legt nahe, dass diese Pflanzen wahrscheinlich antibakterielle Eigenschaften haben. Zeitgenössische wissenschaftliche Forschung bestätigt diese Annahmen. Die Suche nach bakteriziden oder bakteriostatischen bioaktiven Verbindungen ist besonders wichtig, wenn die Häufigkeit von Antibiotika-resistenten bakteriellen Infektionen zunimmt. Ein Beispiel für wissenschaftliche Arbeiten in dieser Richtung kann die Forschung von prof. Yoshinori Asakawa von der Tokushima Bunri University. Während der Tests testete sein Team bis zu 1.000 Arten von Bryophyten von den 27.000, die auf der Erde vorkommen. Es ist jedoch zu beachten, dass das Wissen über die antibakteriellen Eigenschaften von Arten in Europa noch immer gering ist. Ein interessantes und berührendes Thema bei der Erforschung der Aktivität von Bryophyten ist die Kopplung zwischen Pflanzenstress und der Produktion von Wirkstoffen. Die Daten legen nahe, dass sie als Reaktion auf Stressoren antimikrobielle Verbindungen produzieren.   Antitumor-Eigenschaften von Bryophyten :  Die ersten Studien zur Antitumoraktivität von Substanzen in Bryophytengeweben wurden 1952 von einem wissenschaftlichen Team unter der Leitung von Beklin durchgeführt. Während der Arbeit wurde die Aktivität von Polytrichum juniperinum Moosextrakten gegenüber Sarkom 37 bei Mäusen beschrieben. Wissenschaftler konnten die Ergebnisse in der medizinischen Praxis jedoch nicht bestätigen. 1976 präsentierte ein anderer Wissenschaftler (Adamek) die Ergebnisse von Tests, die zeigten, dass Sphagnum-Extrakte möglicherweise bei der Therapie einiger Krebsarten beim Menschen Anwendung finden können. Ein Jahr später berichtete ein von Oht geführtes Forscherteam, dass aus dem Thalamom von Diplophyllum albicans und D. taxifolium isolierte Substanzen eine hohe Aktivität gegen die KB-Tumorzelllinie aufweisen. Forschungsarbeiten von prof. Asakawa und Kollegen zeigten 1981, dass die Bryophyten Marchantia palacea, M. polymorpha, M. Tosana, Riccardia multifida und Radula perrottetii Phytochemikalien enthalten, die durch Zytotoxizität gegenüber der KB-Leukämie-Zelllinie gekennzeichnet sind. Professor Asakawa ist ein Wissenschaftler, der eine große Anzahl von Bryophytenarten hinsichtlich des Gehalts an bioaktiven Substanzen in ihren Geweben untersucht hat, einschließlich Er isolierte Sequenzer und Tulipinolid aus den Arten Conocephalum supradecompositum, Frullania monocera, F. tamarisci, Marchantia polymorpha, Porella japonica und Wiesnerella denudata. Während der Forschung isolierte Verbindungen haben die therapeutische Wirkung auf nasopharyngeale Krebszelllinien bestätigt. 1988 wurden Studien veröffentlicht, die die Antitumoraktivität von Substanzen in Frage stellten, die von Bryophytengeweben produziert wurden. Spjut hat das Vorhandensein des Nostoc vgl. Cyanobakterien nachgewiesen. Mikroskopie in Proben von Arten, die die höchste Aktivität in Studien zeigten, die zwei Jahre zuvor von seinem Team durchgeführt wurden. Der Wissenschaftler stellte die Hypothese auf, dass Bryophyten selbst nicht in der Lage sind, Antikrebsstoffe zu produzieren. Bioaktive Substanzen sind Produkte von Bakterien, die in ihrem Gewebe leben.   Die Bedeutung weiterer Forschung Die Erweiterung des Wissens über in Pflanzenmaterialien enthaltene bioaktive Substanzen, ihre chemische Struktur und ihre pharmakologische Natur ist die Hauptrichtung der modernen Kräutermedizin. Zu Bryophyten gehörende Arten sind ein interessantes, noch unzureichend verstandenes Forschungsobjekt. Die Inspiration für zukünftige innovative Forschung kann das Wissen über diese Pflanzen sein, die in der Volkskräutermedizin angesammelt sind. http://www.e-manus.pl/ Bryophyten. >

: Data Publikacji.: 22-11-25

Anti-tumor properties of bryophytes: Antibacterial properties of bryophytes:

: Opis.: Antibacterial properties of bryophytes: An interesting aspect of the research work is the observation regarding the synergistic action of extract components obtained from mosses. They show higher activity than isolated individual active compounds. This is a fairly frequently observed phenomenon with a herbal medicine. Some scientists say that the antibacterial activity of bryophyte extracts is not due to the plants themselves, but organisms residing in their tissues such as Penicillium sp. And cyanobacteria. The importance and use of mosses in traditional folk medicine suggests that these plants probably have antibacterial properties. Contemporary scientific research confirms these assumptions. The search for bioactive compounds of a bactericidal or bacteriostatic nature is particularly important in the event of an increase in the incidence of bacterial infections resistant to antibiotics. An example of scientific work carried out in this direction may be the research of prof. Yoshinori Asakawa from Tokushima Bunri University. During the tests, his team tested as many as 1,000 species of bryophytes, out of the 27,000 that occur on Earth. However, it should be noted that knowledge about the antibacterial properties of species found in Europe is still scarce. In researching the activity of bryophytes, an interesting and worth touching issue is the coupling between plant stress and the production of active substances. The data suggest that they produce antimicrobial compounds in response to stressors.   Anti-tumor properties of bryophytes: The first studies on the antitumor activity of substances contained in bryophyte tissues were carried out in 1952 by a scientific team headed by Beklin. During the work, the activity of Polytrichum juniperinum moss extracts towards sarcoma 37 in mice was described. However, scientists failed to confirm the results in medical practice. In 1976, another scientist (Adamek) presented the results of tests that showed that sphagnum extracts may have potential application in the therapy of some types of human cancers. A year later, a research team led by Oht reported that substances isolated from thalamoma of Diplophyllum albicans and D. taxifolium have high activity against the KB tumor cell line. Research work carried out by prof. Asakawa and colleagues in 1981 showed that bryophytes Marchantia palacea, M. polymorpha, M. Tosana, Riccardia multifida and Radula perrottetii contain phytochemicals characterized by cytotoxicity towards the KB leukemia cell line. Professor Asakawa is a scientist who has studied a huge number of bryophyte species in terms of the content of bioactive substances in their tissues, including he isolated sequencers and tulipinolid from the species Conocephalum supradecompositum, Frullania monocera, F. tamarisci, Marchantia polymorpha, Porella japonica and Wiesnerella denudata. Compounds isolated during research have confirmed therapeutic effect on nasopharyngeal cancer cell lines. In 1988, studies were published that questioned the antitumor activity of substances produced by bryophyte tissues. Spjut has detected the presence of the Nostoc cf. cyanobacteria. microscopicum in samples of species that showed the highest activity in studies conducted two years earlier by his team. The scientist hypothesized that bryophytes themselves do not have the capacity to produce anti-cancer substances. Bioactive substances are products of bacteria inhabiting their tissues.   The importance of further research Expanding knowledge about bioactive substances contained in plant materials, their chemical structure and pharmacological nature is the main direction of modern herbal medicine. Species belonging to bryophytes are an interesting, still insufficiently understood research object. The inspiration for future innovative research can be knowledge about these plants accumulated in folk herbal medicine.

: Data Publikacji.: 22-11-25

Folk medicine and modern research: ethnomedicine, bryophytes, Chinese medicine, herbal medicine, phytotherapy:

: Opis.: Bryophytes as potential medicinal herbal raw materials: Folk medicine and modern research: ethnomedicine, bryophytes, Chinese medicine, herbal medicine, phytotherapy: Bryophytes as potential medicinal herbal raw materials - folk medicine and modern studies Bryophytes are a common element of flora found on all continents. Their therapeutic use is a margin of both traditional and conventional medicine. From a scientific phytochemistry perspective, they are still a poorly understood and described group of plants. There are studies indicating that bryophyte tissues contain numerous bioactive compounds of an antibacterial, antifungal or anticancer nature. Antioxidant potential of extracts obtained from some bryophytes has also been demonstrated.   Mosses and liverworts belonging to bryophytes can prove to be a treasury of a huge number of substances with therapeutic potential. This is especially true for liverworts. These plants are characterized by small size and slow growth. The high content of bioactive substances in bryophyte tissues is probably due to evolutionary reasons. During the history of species development, higher plants developed external structures, such as spines, to protect them from animals. Bryophytes have chosen a different strategy of survival, "investing" in chemical safeguards. By developing an arsenal of compounds with bioactive potential, they retained their original small size and primitive morphology. The role of substances contained in bryophyte tissues is, for example, to protect against insect eating or fungal and bacterial diseases. There is a chance that the same chemical compounds may prove useful in the treatment of human diseases. We know from research that mosses and liverworts contain various types of potentially useful substances, such as oligosaccharides, polysaccharides, sugar alcohols, amino acids and fatty acids. Another important task is to combine the phytochemical composition of these herbal raw materials with therapeutic effects.   The use of bryophytes in traditional medicine Bryophytes have found various uses in traditional ethnomedicines around the world. There are sources indicating that the Chinese, Indians and Native Americans used mosses as a valuable herbal raw material. In traditional Chinese medicine, species belonging to the pollen moss (Polytrichum sp.) Were considered herbs with diuretic and antipyretic properties. Records regarding the use of mosses come from Chinese books from the 11th century. In traditional Chinese medicine, as many as 40 species of bryophytes have been assigned medicinal properties. Recommendations for their use included conditions such as tonsillitis, urinary tract diseases, and bronchitis. Mosses were also used as dressings used for burns and skin diseases. The Seminole Indians used mosses of the species Barbula unguiculata, Bryum capillare and Octoblepharum albidum as anti-inflammatory drugs. These raw materials were also used in the form of external compresses. It is often the case that the use of bryophytes in ethnomedicines does not translate into subsequent clinical and preclinical results. This is due to the fact that many plant species have been attributed therapeutic properties, guided by the belief that the medical strength of the herb is inscribed in its appearance. For example, multiform liverwort (Marchantia polymorpha) was a drug used for liver disease, not because of its actual properties, but because of its shape resembling that organ. This was not an isolated case. Riccia bryophytes were used in the Himalayas to fight lichens and mycoses. This therapeutic recommendation was guided by a round shape of the thallus resembling skin lesions. Studies on Riccia fluitans indicate that the plant does not contain compounds with bactericidal or anti-fungal activity.

: Data Publikacji.: 22-11-25

Medycyna ludowa oraz współczesne badania: etnomedycyna, mszaki, medycyna chińska, ziołolecznictwo, fitoterapia:

: Opis.: Mszaki jako potencjalne lecznicze surowce zielarskie: Medycyna ludowa oraz współczesne badania: etnomedycyna, mszaki, medycyna chińska, ziołolecznictwo, fitoterapia: Mszaki jako potencjalne lecznicze surowce zielarskie – medycyna ludowa oraz współczesne bad Mszaki stanowią powszechny element flory występujący na wszystkich kontynentach. Ich wykorzystanie terapeutyczne stanowi margines zarówno tradycyjnej, jak i konwencjonalnej medycyny. Z perspektywy naukowej fitochemii są wciąż słabo poznaną i opisaną grupą roślin. Istnieją badania wskazujące na to, że tkanki mszaków zawierają liczne związki bioaktywne o charakterze przeciwbakteryjnym, przeciwgrzybiczym czy przeciwnowotworowym. Wykazano również potencjał antyoksydacyjny ekstraktów otrzymanych z niektórych gatunków mszaków. Należące do mszaków mchy i wątrobowce mogą okazać się skarbnicą ogromnej liczby substancji o potencjale terapeutycznym. Dotyczy to szczególnie wątrobowców. Rośliny te cechują małe rozmiary oraz powolny wzrost. Duża zawartość substancji bioaktywnych w tkankach mszaków wynika prawdopodobnie z przyczyn ewolucyjnych. W trakcie historii rozwoju gatunków rośliny wyższe wykształciły zewnętrzne struktury, takie jak kolce, mające je chronić przed zwierzętami. Mszaki obrały odmienną strategię przetrwania, „inwestując” w zabezpieczenia chemiczne. Rozwijając arsenał związków o potencjale bioaktywnym, zachowały pierwotne małe rozmiary oraz prymitywną morfologię. Rolą substancji zawartych w tkankach mszaków jest, przykładowo, ochrona przed zjedzeniem przez owady lub chorobami grzybiczymi i bakteryjnymi. Istnieje szansa, że te same związki chemiczne mogą okazać się przydatne w leczeniu schorzeń występujących u ludzi. Z badań wiemy, że mchy i wątrobowce zawierają różnego rodzaju potencjalnie użyteczne substancje, takie jak oligosacharydy, polisacharydy, alkohole cukrowe, aminokwasy oraz kwasy tłuszczowe. Kolejnym istotnym zadaniem jest połączenie składu fitochemicznego tych surowców zielarskich z działaniem terapeutycznym. Zastosowanie mszaków w medycynie tradycyjnej Mszaki znalazły różnego rodzaju zastosowanie w tradycyjnych etnomedycynach całego świata. Istnieją źródła wskazujące na to, że Chińczycy, Hindusi oraz rdzenni Amerykanie sięgali po mchy jako wartościowy surowiec zielarski. W tradycyjnej medycynie chińskiej uważano gatunki należące do mchów płonników (Polytrichum sp.) za zioła o właściwościach diuretycznych i przeciwgorączkowych. Zapisy dotyczące zastosowań mchów pochodzą z chińskich ksiąg z XI w. W tradycyjnej medycynie chińskiej właściwości lecznicze przypisano aż 40 gatunkom mszaków. Zalecenia do ich stosowania obejmowały takie schorzenia jak: zapalenie migdałków, choroby dróg moczowych czy zapalenie oskrzeli. Mchy wykorzystywano również jako opatrunki używane przy oparzeniach i chorobach skóry. Indianie z plemienia Seminole używali mchów z gatunków Barbula unguiculata, Bryum capillare oraz Octoblepharum albidum jako leków przeciwzapalnych. Wymienione surowce były tam również używane w formie zewnętrznych okładów. Często zdarza się, że zastosowania mszaków w etnomedycynach nie mają przełożenia na późniejsze wyniki badań klinicznych i przedklinicznych. Związane jest to z faktem, że wielu gatunkom roślin przypisywano właściwości terapeutyczne, kierując się wiarą w to, iż siła medyczna zioła zapisana jest w jego wyglądzie. Przykładowo, porostnica wielokształtna (Marchantia polymorpha) stanowiła lek stosowany w schorzeniach wątroby, nie ze względu na jej rzeczywiste właściwości, a kształt przypominający ten narząd. Nie był to przypadek odosobniony. Mszaki z rodzaju Riccia wykorzystywano w Himalajach w walce z liszajami i grzybicami. Przy tym zaleceniu terapeutycznym kierowano się okrągłym kształtem plechy, przypominającym chorobowe zmiany skórne. Badania nad Riccia fluitans wskazują na to, że roślina nie zawiera związków o aktywności bakteriobójczej czy antygrzybicznej. http://www.e-manus.pl/ Antytumor. >

: Data Publikacji.: 22-11-25