DIANA

• Kraj:Polska
• : Język.:polski
• : Utworzony.: 30-12-17
• : Ostatnie Logowanie.: 16-03-22

×

: Kontakt.

: Imię.

: E-mail.

: Wiadomość.

Proszę zamienić znaczniki %d na własne liczby

: Dodaj.

Wiadomość nie może być pusta!

Wiadomość zostanie przetłumaczona po wysłaniu (jeżeli środki są wystarczające)

: Captcha. Kod Ochronny.

Załączniki:

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

Ilość dopuszczalnych plików: 5

JPEG, JPG, PNG, GIF, DOC, PDF, ZIP, RAR, TAR, HTML, SWF, TXT, XLS, DOCX, XLSX : lub : ODT : tylko formaty:.

: Maksymalny rozmiar pliku. 3MB.

: Wyślij Wiadomość.

Folk medicine and modern research: ethnomedicine, bryophytes, Chinese medicine, herbal medicine, phytotherapy:

: Opis.: Bryophytes as potential medicinal herbal raw materials: Folk medicine and modern research: ethnomedicine, bryophytes, Chinese medicine, herbal medicine, phytotherapy: Bryophytes as potential medicinal herbal raw materials - folk medicine and modern studies Bryophytes are a common element of flora found on all continents. Their therapeutic use is a margin of both traditional and conventional medicine. From a scientific phytochemistry perspective, they are still a poorly understood and described group of plants. There are studies indicating that bryophyte tissues contain numerous bioactive compounds of an antibacterial, antifungal or anticancer nature. Antioxidant potential of extracts obtained from some bryophytes has also been demonstrated.   Mosses and liverworts belonging to bryophytes can prove to be a treasury of a huge number of substances with therapeutic potential. This is especially true for liverworts. These plants are characterized by small size and slow growth. The high content of bioactive substances in bryophyte tissues is probably due to evolutionary reasons. During the history of species development, higher plants developed external structures, such as spines, to protect them from animals. Bryophytes have chosen a different strategy of survival, "investing" in chemical safeguards. By developing an arsenal of compounds with bioactive potential, they retained their original small size and primitive morphology. The role of substances contained in bryophyte tissues is, for example, to protect against insect eating or fungal and bacterial diseases. There is a chance that the same chemical compounds may prove useful in the treatment of human diseases. We know from research that mosses and liverworts contain various types of potentially useful substances, such as oligosaccharides, polysaccharides, sugar alcohols, amino acids and fatty acids. Another important task is to combine the phytochemical composition of these herbal raw materials with therapeutic effects.   The use of bryophytes in traditional medicine Bryophytes have found various uses in traditional ethnomedicines around the world. There are sources indicating that the Chinese, Indians and Native Americans used mosses as a valuable herbal raw material. In traditional Chinese medicine, species belonging to the pollen moss (Polytrichum sp.) Were considered herbs with diuretic and antipyretic properties. Records regarding the use of mosses come from Chinese books from the 11th century. In traditional Chinese medicine, as many as 40 species of bryophytes have been assigned medicinal properties. Recommendations for their use included conditions such as tonsillitis, urinary tract diseases, and bronchitis. Mosses were also used as dressings used for burns and skin diseases. The Seminole Indians used mosses of the species Barbula unguiculata, Bryum capillare and Octoblepharum albidum as anti-inflammatory drugs. These raw materials were also used in the form of external compresses. It is often the case that the use of bryophytes in ethnomedicines does not translate into subsequent clinical and preclinical results. This is due to the fact that many plant species have been attributed therapeutic properties, guided by the belief that the medical strength of the herb is inscribed in its appearance. For example, multiform liverwort (Marchantia polymorpha) was a drug used for liver disease, not because of its actual properties, but because of its shape resembling that organ. This was not an isolated case. Riccia bryophytes were used in the Himalayas to fight lichens and mycoses. This therapeutic recommendation was guided by a round shape of the thallus resembling skin lesions. Studies on Riccia fluitans indicate that the plant does not contain compounds with bactericidal or anti-fungal activity.

: Data Publikacji.: 15-11-24

Medycyna ludowa oraz współczesne badania: etnomedycyna, mszaki, medycyna chińska, ziołolecznictwo, fitoterapia:

: Opis.: Mszaki jako potencjalne lecznicze surowce zielarskie: Medycyna ludowa oraz współczesne badania: etnomedycyna, mszaki, medycyna chińska, ziołolecznictwo, fitoterapia: Mszaki jako potencjalne lecznicze surowce zielarskie – medycyna ludowa oraz współczesne bad Mszaki stanowią powszechny element flory występujący na wszystkich kontynentach. Ich wykorzystanie terapeutyczne stanowi margines zarówno tradycyjnej, jak i konwencjonalnej medycyny. Z perspektywy naukowej fitochemii są wciąż słabo poznaną i opisaną grupą roślin. Istnieją badania wskazujące na to, że tkanki mszaków zawierają liczne związki bioaktywne o charakterze przeciwbakteryjnym, przeciwgrzybiczym czy przeciwnowotworowym. Wykazano również potencjał antyoksydacyjny ekstraktów otrzymanych z niektórych gatunków mszaków. Należące do mszaków mchy i wątrobowce mogą okazać się skarbnicą ogromnej liczby substancji o potencjale terapeutycznym. Dotyczy to szczególnie wątrobowców. Rośliny te cechują małe rozmiary oraz powolny wzrost. Duża zawartość substancji bioaktywnych w tkankach mszaków wynika prawdopodobnie z przyczyn ewolucyjnych. W trakcie historii rozwoju gatunków rośliny wyższe wykształciły zewnętrzne struktury, takie jak kolce, mające je chronić przed zwierzętami. Mszaki obrały odmienną strategię przetrwania, „inwestując” w zabezpieczenia chemiczne. Rozwijając arsenał związków o potencjale bioaktywnym, zachowały pierwotne małe rozmiary oraz prymitywną morfologię. Rolą substancji zawartych w tkankach mszaków jest, przykładowo, ochrona przed zjedzeniem przez owady lub chorobami grzybiczymi i bakteryjnymi. Istnieje szansa, że te same związki chemiczne mogą okazać się przydatne w leczeniu schorzeń występujących u ludzi. Z badań wiemy, że mchy i wątrobowce zawierają różnego rodzaju potencjalnie użyteczne substancje, takie jak oligosacharydy, polisacharydy, alkohole cukrowe, aminokwasy oraz kwasy tłuszczowe. Kolejnym istotnym zadaniem jest połączenie składu fitochemicznego tych surowców zielarskich z działaniem terapeutycznym. Zastosowanie mszaków w medycynie tradycyjnej Mszaki znalazły różnego rodzaju zastosowanie w tradycyjnych etnomedycynach całego świata. Istnieją źródła wskazujące na to, że Chińczycy, Hindusi oraz rdzenni Amerykanie sięgali po mchy jako wartościowy surowiec zielarski. W tradycyjnej medycynie chińskiej uważano gatunki należące do mchów płonników (Polytrichum sp.) za zioła o właściwościach diuretycznych i przeciwgorączkowych. Zapisy dotyczące zastosowań mchów pochodzą z chińskich ksiąg z XI w. W tradycyjnej medycynie chińskiej właściwości lecznicze przypisano aż 40 gatunkom mszaków. Zalecenia do ich stosowania obejmowały takie schorzenia jak: zapalenie migdałków, choroby dróg moczowych czy zapalenie oskrzeli. Mchy wykorzystywano również jako opatrunki używane przy oparzeniach i chorobach skóry. Indianie z plemienia Seminole używali mchów z gatunków Barbula unguiculata, Bryum capillare oraz Octoblepharum albidum jako leków przeciwzapalnych. Wymienione surowce były tam również używane w formie zewnętrznych okładów. Często zdarza się, że zastosowania mszaków w etnomedycynach nie mają przełożenia na późniejsze wyniki badań klinicznych i przedklinicznych. Związane jest to z faktem, że wielu gatunkom roślin przypisywano właściwości terapeutyczne, kierując się wiarą w to, iż siła medyczna zioła zapisana jest w jego wyglądzie. Przykładowo, porostnica wielokształtna (Marchantia polymorpha) stanowiła lek stosowany w schorzeniach wątroby, nie ze względu na jej rzeczywiste właściwości, a kształt przypominający ten narząd. Nie był to przypadek odosobniony. Mszaki z rodzaju Riccia wykorzystywano w Himalajach w walce z liszajami i grzybicami. Przy tym zaleceniu terapeutycznym kierowano się okrągłym kształtem plechy, przypominającym chorobowe zmiany skórne. Badania nad Riccia fluitans wskazują na to, że roślina nie zawiera związków o aktywności bakteriobójczej czy antygrzybicznej. http://www.e-manus.pl/ Antytumor. >

: Data Publikacji.: 15-11-24

Volksmedizin und moderne Forschung: Ethnomedizin, Bryophyten, Chinesische Medizin, Kräutermedizin, Phytotherapie:

: Opis.: Bryophyten als potenzielle Heilkräuter: Volksmedizin und moderne Forschung: Ethnomedizin, Bryophyten, Chinesische Medizin, Kräutermedizin, Phytotherapie: Bryophyten als potenzielle Heilkräuter - Volksmedizin und moderne Studien Bryophyten sind ein gemeinsames Element der Flora auf allen Kontinenten. Ihre therapeutische Verwendung ist ein Rand sowohl der traditionellen als auch der konventionellen Medizin. Aus wissenschaftlich-phytochemischer Sicht sind sie immer noch eine schlecht verstandene und beschriebene Gruppe von Pflanzen. Es gibt Studien, die darauf hinweisen, dass Bryophytengewebe zahlreiche bioaktive Verbindungen antibakterieller, antimykotischer oder krebserregender Natur enthalten. Das Antioxidationspotential von Extrakten aus einigen Bryophyten wurde ebenfalls nachgewiesen.   Moose und Leberblümchen von Bryophyten können sich als Schatzkammer einer Vielzahl von Substanzen mit therapeutischem Potenzial erweisen. Dies gilt insbesondere für Leberblümchen. Diese Pflanzen zeichnen sich durch geringe Größe und langsames Wachstum aus. Der hohe Gehalt an bioaktiven Substanzen in Bryophytengeweben ist wahrscheinlich auf evolutionäre Gründe zurückzuführen. Während der Geschichte der Artenentwicklung entwickelten höhere Pflanzen äußere Strukturen wie Stacheln, um sie vor Tieren zu schützen. Bryophyten haben eine andere Überlebensstrategie gewählt und in chemische Schutzmaßnahmen "investiert". Durch die Entwicklung eines Arsenals von Verbindungen mit bioaktivem Potenzial behielten sie ihre ursprüngliche geringe Größe und primitive Morphologie bei. Die Rolle von Substanzen, die in Bryophytengeweben enthalten sind, besteht beispielsweise darin, vor Insektenfressen oder Pilz- und Bakterienkrankheiten zu schützen. Es besteht die Möglichkeit, dass sich dieselben chemischen Verbindungen bei der Behandlung menschlicher Krankheiten als nützlich erweisen. Wir wissen aus der Forschung, dass Moose und Leberblümchen verschiedene Arten potenziell nützlicher Substanzen enthalten, wie Oligosaccharide, Polysaccharide, Zuckeralkohole, Aminosäuren und Fettsäuren. Eine weitere wichtige Aufgabe besteht darin, die phytochemische Zusammensetzung dieser pflanzlichen Rohstoffe mit therapeutischen Wirkungen zu kombinieren.   Die Verwendung von Bryophyten in der traditionellen Medizin Bryophyten haben in der traditionellen Ethnomedizin auf der ganzen Welt verschiedene Anwendungen gefunden. Es gibt Quellen, die darauf hinweisen, dass Chinesen, Inder und Indianer Moose als wertvollen pflanzlichen Rohstoff verwendeten. In der traditionellen chinesischen Medizin wurden Arten des Pollenmoos (Polytrichum sp.) Als Kräuter mit harntreibenden und fiebersenkenden Eigenschaften angesehen. Aufzeichnungen über die Verwendung von Moosen stammen aus chinesischen Büchern aus dem 11. Jahrhundert. In der traditionellen chinesischen Medizin wurden bis zu 40 Arten von Bryophyten heilende Eigenschaften zugeschrieben. Zu den Empfehlungen für ihre Anwendung gehörten Erkrankungen wie Mandelentzündung, Harnwegserkrankungen und Bronchitis. Moose wurden auch als Verbände für Verbrennungen und Hautkrankheiten verwendet. Die Seminole-Indianer verwendeten Moose der Arten Barbula unguiculata, Bryum capillare und Octoblepharum albidum als entzündungshemmende Medikamente. Diese Rohstoffe wurden auch in Form von externen Kompressen verwendet. Es ist häufig der Fall, dass die Verwendung von Bryophyten in Ethnomedizin nicht zu späteren klinischen und präklinischen Ergebnissen führt. Dies ist auf die Tatsache zurückzuführen, dass vielen Pflanzenarten therapeutische Eigenschaften zugeschrieben wurden, die von der Annahme geleitet werden, dass die medizinische Stärke des Krauts in seinem Aussehen eingeschrieben ist. Zum Beispiel war das multiforme Leberblümchen (Marchantia polymorpha) ein Medikament, das bei Lebererkrankungen verwendet wurde, nicht wegen seiner tatsächlichen Eigenschaften, sondern wegen seiner Form, die diesem Organ ähnelt. Dies war kein Einzelfall. Riccia-Bryophyten wurden im Himalaya zur Bekämpfung von Flechten und Mykosen eingesetzt. Diese therapeutische Empfehlung wurde von einer runden Form des Thallus geleitet, die Hautläsionen ähnelt. Studien an Riccia fluitans zeigen, dass die Pflanze keine Verbindungen mit bakterizider oder antimykotischer Wirkung enthält. http://www.e-manus.pl/ Antithumor. > 

: Data Publikacji.: 15-11-24

Наша кожа - зеркало души?

: Opis.: Наша кожа - зеркало души? «Это попадает под твою кожу!» - говорят они, когда опыт особенно интенсивен. На самом деле кожа - это не просто самый большой человеческий орган. Это также зеркало нашей души. Стресс, влияние окружающей среды и возраст - наша кожа реагирует на все это очень чувствительным образом. Мы имеем дело с захватывающим органом, а также объясняем, почему прикосновение жизненно важно для людей с раннего возраста. Со следующими вопросами: Кожа защищает - а если нет? Почему прикосновение необходимо для выживания - поиск причин Истории на коже - происхождение и значение татуировки Кожа помогает излечиться - что натуропатия может прочитать с кожи

: Data Publikacji.: 13-11-24