Energie Ziemi i Linie Energetyczne.
Linie są dosłownie rzekami energii, które nie tylko przepływają przez Ziemię, ale także między światami i wszechświatami.
Porównywano je do żył , podczas gdy inni postrzegają je jako uniwersalny system transportu. Przyciągają ich miejsca, do których naturalnie się dostrajają, znane jako punkty węzłowe.
Pradawni postrzegali gwiazdy jako główne źródło magicznej energii. Słońca mają tendencję do bycia punktami węzłowymi wewnątrz systemu dla linii geomantycznych, ale energia wypływa z nich, a nie do nich. Wielu magów wierzy, że w centrum każdej gwiazdy znajduje się mały punkcik, który przecina się z bezwymiarową przestrzenią, w której przetrzymywani są 'Prawieczni'.
Zdarzenia słoneczne i księżycowe zapewniają nieregularne linie geomantyczne. W obszarach o intensywnej grawitacji, takich jak pulsary i inne „wypaczone” gwiazdy, energia linii prostych ma tendencję do gromadzenia się w znacznie większym stopniu. Linie Leya mają tendencję do luźnego podążania za wymaganiami grawitacji, ale wiadomo, że robią niezwykle dziwne rzeczy. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby te linie przebiegały przez jądro planety, obiekty podwodne lub stałe.
W skali planetarnej linie mają tendencję do tworzenia sieci dość spójnych linii opartych na wszystkich magicznych gorących punktach na całej planecie. Tak jak linie zbierają się wokół „świętych miejsc ” , tak samo podążają za punktami psychicznymi.
Czasami te słabe linie nigdy nie łączą się z żadnymi innymi i ostatecznie wylewają się z otoczeniem, ale wiadomo, że w wielu przypadkach słabsze linie przyczepiają się do silniejszych, stając się trwałym dodatkiem do sieci.
Linie Ley różnią się intensywnością w zależności od składu geograficznego obszaru, takiego jak złoża mineralne, podziemne strumienie i siły grawitacyjne. W zależności od lokalizacji, linie geomantyczne albo podtrzymują życie, albo będą mu szkodzić.
Odkryto, że pod każdym ważnym świętym miejscem jest woda.
Istnieją jednak dwa rodzaje wody. Istnieje woda zwierciadlana, która jest uważana za wodę deszczową wchłanianą przez ziemię. Druga nazywana jest „wodą pierwotną”, która powstaje w trzewiach ziemi jako produkt uboczny różnych reakcji chemicznych. Woda ta jest wypychana pod ciśnieniem w kierunku powierzchni Ziemi, co różdżkarze nazywają „kopułami”.
Można je opisać jako gejzery, które nie docierają na powierzchnię.
Woda kontynuuje podróż w górę, aż uderzy w warstwę skały lub gliny. Ciśnienie następnie wypycha wodę (poziomo) w tak zwanym przez różdżkarzy żyłach przez pęknięcia i szczeliny w skałach. Wodę pierwotną można znaleźć pod każdym ważnym miejscu świętym.
Kiedy te żyły wody wychodzą na powierzchnię, są uważane za święte studnie, miejsca uzdrawiania i kontemplacji duchowych.
Te święte miejsca są celowo zlokalizowane nad wodą pierwotną w wyniku używania przez naszych przodków różdżkarzy. Wiadomo również, że przepływają wzdłuż nich strumienie energii. Leje energii mają zwykle szerokość od sześciu do ośmiu stóp i są rzekami energii, które biegną w linii prostej. Od zarania dziejów korzystaliśmy z mocy tych wyrównań.
Waszyngton Baly Dom jest celowo dostosowany, aby w pełni wykorzystać moc linii energetycznych, wykorzystując pomnik Lincolna, basen Tidal Basin i kopułę Rotundy nad stolicą.
Źródło: Nicholas Roerich, Shambhala: W poszukiwaniu nowej ery, Rochester, VE: Inner Traditions, 1990