Błękitna krew naprawdę istnieje, nie jest mitem ani fikcyjnym obrazem artystycznym. Tak niezwykłą krew można znaleźć u około 7000 współczesnych ludzi. Co wpływa na kolor naszej krwi? Oczywiście czerwone krwinki. To właśnie te komórki są „odpowiedzialne” za przenoszenie tlenu z ludzkich płuc do tkanek organizmu i transport dwutlenku węgla w przeciwnym kierunku. Z reguły czerwone krwinki zawierają żelazo, które ma czerwonawy odcień. Dlatego nasza krew jest czerwona .
Okazuje się jednak, że zamiast żelaza erytrocyty mogą zawierać inne pierwiastki. Na przykład miedź. Taka niezwykła krew również z powodzeniem spełnia swoje funkcje, przenosząc tlen przez narządy wewnętrzne człowieka i zabierając dwutlenek węgla. Tylko dzięki miedzi jej kolor staje się niebieskoliliowy lub niebieski. Badania pokazują, że ludzie ci są znacznie bardziej odporni i mniej podatni na choroby niż osoby z normalną, czerwoną krwią. Nie cierpią na wirusy i infekcje, do których jesteśmy przyzwyczajeni.
Mikroby po prostu nie mogą przebić się przez gęstą obronę komórek miedzianych. W rezultacie ludzie niebieskokrwiści żyją znacznie dłużej. Powszechnie wiadomo, że miedź ma wyraźne właściwości przeciwbakteryjne i przeciwzapalne. W medycynie ludowej starożytne miedziane bransoletki wykonane z miedzianego drutu są często używane w leczeniu rwy kulszowej i bólu stawów.
Niebieska krew krzepnie lepiej i szybciej, a nawet poważne obrażenia i nie prowadzą do obfitego krwawienia. Krążą legendy o starożytnych rycerzach, którzy w czasie bitwy wywołali przerażenie wśród swoich przeciwników, ponieważ nawet z ich głębokich ran nie popłynęła krew.
Ale skąd pochodzą ludzie z tak niezwykłą krwią nasyconą miedzią? Dlaczego w naszej współczesnej kulturze „niebieska” krew jest uważana za znak wysokiego pochodzenia, wrodzonej arystokracji? Jak dotąd współczesna nauka nie daje nam odpowiedzi na te pytania.
Prawdopodobnie każdy, kto nawet nie zanurzył się bardzo głęboko w niezwykle ciekawą kulturę Indii i spojrzał na wizerunki starożytnych hinduskich bogów, zauważył, że niektórzy z nich mają bardzo dziwny niebieski kolor skóry.
Najsłynniejszy i najbardziej czczony awatar Wisznu - Kryszna jest również niebieskoskóry.
Ale nie tylko starożytni Hindusi przedstawiali swoich Bogów z tak niezwykłą skórą. Na przykład w ten sposób czasami Egipcjanie przedstawiali swojego boga Ptaha, a Meksykanie mieli niebieskiego boga Quetzalcoatla.
Starożytni ludzie byli bardzo praktyczni, nie traktowali swoich bóstw jako nieokreślonego, bezkształtnego ducha. Postrzegali swoich Bogów jako bardzo specyficzne osobowości, pomagające, nauczające i karzące. A przedstawiając Bóstwo, dążyli do osiągnięcia zewnętrznego podobieństwa, czyli uwydatnienia i podkreślenia ważnych z ich punktu widzenia atrybutów.
Najwyraźniej niebieski kolor boskiej skóry był dla nich bardzo ważnym znakiem.
Być może niektóre z tych Bóstw przybyły do nas z innych planet. Oczywiście warunki, do jakich byli przyzwyczajeni w swojej ojczyźnie, znacznie różniły się od tych na ziemi. A ich wygląd wydawał się nam bardzo dziwny.
Załóżmy, że niebieska krew jest fizyczną cechą tych Bogów, ze względu na wysoką zawartość miedzi i niewielką ilość żelaza na ich rodzimej planecie. Jak to jest, że żyją z taką krwią na naszej Ziemi?
Starożytne legendy opisują, jak jedli zwykłe ziemskie jedzenie, spędzali czas na długich ucztach z obfitymi libacjami, radośnie angażując się w miłosne zabawy z ziemskimi kobietami, a potem narodziły się piękne dzieci półbogów.
Aby utrzymać funkcję hematopoezy, obcy bogowie musieli spożywać duże ilości pokarmów zawierających miedź, aby stale utrzymywać pożądaną równowagę pierwiastków we krwi. Ale żelazo jest bardziej aktywne chemicznie niż miedź, dlatego dostając się do krwi bogów, powinno dążyć do wyparcia miedzi z jej związków, to znaczy nadmiar żelaza może być szkodliwy dla ich ciał fizycznych.
W tym przypadku Bogowie cały czas musieli „siedzieć” na określonej diecie, spożywając pokarmy bogate w miedź (zboża, płatki zbożowe, chleb) i ubogie w żelazo (mięso, warzywa, fasola, niektóre owoce).
Bogowie musieli uczyć ludzi rolnictwa, całkowicie zmieniając ich sposób życia. W mitach różnych narodów świata mówi się, że to Bogowie dali ludziom nasiona pierwszych zbóż, kukurydzy i ryżu, ucząc ich orania ziemi i dając narzędzia pracy do tych celów.
Oczywiście o wiele bardziej opłacalna i łatwiejsza byłaby dla ludzi uprawa warzyw bulwiastych, fasoli i hodowla zwierząt niż oranie ziemi i sadzenie ryżu w pocie czoła, ale Bogowie chcieli czegoś innego od nich.
Może dlatego ludzie poszukujący duchowego oświecenia stają się wegetarianami, skupiając się na zbożach oraz niektórych owocach i warzywach? Okazuje się, że dosłownie naśladują swoich niebieskokrwistych Bogów.
Ale funkcją krwi w ludzkim ciele jest nie tylko dostarczanie tlenu do tkanek. Konieczne jest również usunięcie dwutlenku węgla. I tutaj zalety czerwonych krwinek zawierających żelazo, które łatwo reagują z tymi gazami, są dość oczywiste.
Okazuje się, że aby utrzymać niezbędną równowagę kwasowo-zasadową w niebieskiej krwi, potrzebuje stałego karmienia roztworami zasadowymi.
Prawdopodobnie napoje alkoholowe, które reagują z kwasami organicznymi, których ilość stale przekraczała optymalną ilość we krwi niebieskiej, tworzyły estry i uwalniały krew od nadmiaru dwutlenku węgla. W tym przypadku Bogowie stale potrzebowali wystarczającej ilości napojów o niskiej zawartości alkoholu. Według legend bogowie chętnie z niego korzystali, dając ludziom przepisy na ich wytwarzanie z improwizowanych produktów.
Jeśli przypomnimy sobie tradycje naszych starożytnych słowiańskich ofiar, to starali się przebłagać Bogów przede wszystkim odurzającym miodem i chlebem rytualnym. Najwyraźniej nasi starożytni bogowie błękitnej krwi woleli obejść się bez mięsa.
Kiedy w indyjskich Puranach opisano zewnętrzny wygląd Kryszny, trudno nie zwrócić uwagi na wielką różnorodność złotych ozdób noszonych na jego Boskim, niebieskim ciele. Są to bransoletki i naszyjniki z kamieniami szlachetnymi. Wiadomo jednak, że w starożytnych Indiach bardzo powszechne były stopy zawierające miedź, które na zewnątrz były prawie nie do odróżnienia od złota. Być może te ozdoby były miedziane i z ich pomocą Kryszna stale utrzymywał wymaganą ilość tego pierwiastka w ciele.
A w jakich miejscach starożytni Bogowie woleli osiedlać się? Olimp, Szambala, Kailash… Czyli gdzieś wysoko w górach, przy niskim ciśnieniu atmosferycznym, Bogowie czuli się znacznie lepiej niż na równinach. Może ma to też jakiś związek ze stale podwyższaną zawartością dwutlenku węgla w ich niebieskiej krwi?
Ludzka krew też może być zielona. Jeden z takich przypadków kilka lat temu zaszokował kanadyjskich lekarzy. Analiza chemiczna krwi 42-letniego pacjenta wykazała, że do białka hemoglobiny został przyłączony atom siarki, co zmieniło strukturę hemoglobiny i jednocześnie kolor krwi .
Ufo space.com







Blue blood does exist, it is not a myth or a fictional artistic image. Such unusual blood can be found in about 7,000 modern people. What affects the color of our blood? Of course, red blood cells. It is these cells that are "responsible" for carrying oxygen from the human lungs to the body's tissues and transporting carbon dioxide in the opposite direction. As a rule, red blood cells contain iron, which has a reddish tinge. That's why our blood is red.
It turns out, however, that erythrocytes may contain other elements instead of iron. For example, copper. Such unusual blood also successfully performs its functions, carrying oxygen through the internal organs of a person and taking away carbon dioxide. Only thanks to copper, its color becomes bluish-lilac or blue. Research shows that these people are much more resistant and less prone to disease than people with normal red blood. They don't suffer from the viruses and infections we are used to.
Microbes just can't break through the dense defenses of the copper cells. As a result, blue-blooded people live much longer. It is well known that copper has pronounced antibacterial and anti-inflammatory properties. In folk medicine, ancient copper bracelets made of copper wire are often used to treat sciatica and joint pain.
Blue blood clots better and faster, and even serious injuries and does not lead to profuse bleeding. There are legends about ancient knights who caused terror among their opponents during the battle, because even from their deep wounds no blood flowed.
But where do people with such unusual copper-infused blood come from? Why in our contemporary culture is "blue" blood considered a sign of high origin, innate aristocracy? So far, modern science does not answer these questions.
Probably everyone who has not even plunged very deeply into the extremely interesting culture of India and looked at the images of ancient Hindu gods, noticed that some of them have a very strange blue skin color.
The most famous and revered avatar of Vishnu, Krishna, is also blue-skinned.
But not only the ancient Hindus portrayed their Gods with such an unusual skin. For example, this is how the Egyptians sometimes portrayed their god Ptah, and the Mexicans had the blue god Quetzalcoatl.
The ancient people were very practical, they did not treat their deities as a vague, formless spirit. They saw their Gods as very specific personalities, helping, teaching and punishing. And by presenting the Deity, they strove to achieve external similarity, that is to emphasize and emphasize the attributes that were important from their point of view.
Apparently, the blue color of the divine skin was a very important sign for them.
Perhaps some of these Deities came to us from other planets. Of course, the conditions to which they were accustomed in their homeland were very different from those on earth. And their appearance seemed very strange to us.
Suppose blue blood is a physical trait of these Gods, due to the high copper content and low iron content of their home planet. How is it that they live with such blood on our Earth?
Ancient legends describe how they ate ordinary earthly food, spent their time at long feasts with copious libations, joyfully engaging in amorous games with earthly women, and then the beautiful children of the demigods were born.
To maintain the function of hematopoiesis, the alien gods had to eat large amounts of copper-containing foods to constantly maintain the desired balance of elements in the blood. But iron is more chemically active than copper, therefore, getting into the blood of the gods, it should strive to displace copper from its compounds, that is, excess iron can be harmful to their physical bodies.
In this case, the Gods had to "sit" on a certain diet all the time, eating foods rich in copper (grains, cereals, bread) and low in iron (meat, vegetables, beans, some fruits).
The gods had to teach people to agriculture, completely changing their way of life. In the myths of various nations of the world, it is said that the Gods gave people the seeds of the first grains, corn and rice, teaching them to plow the land and giving them the tools of work for these purposes.
Of course, it would be much more profitable and easier for humans to grow tuberous vegetables, beans, and raise animals than plowing the land and planting rice in the sweat of their brow, but the gods wanted something different from them.
Maybe that is why people seeking spiritual enlightenment become vegetarians, focusing on cereals and some fruits and vegetables? It turns out that they are literally imitating their blue blooded gods.
But the function of blood in the human body is not only to deliver oxygen to the tissues. It is also necessary to remove carbon dioxide. And here the advantages of iron-containing red blood cells that react easily with these gases are quite obvious.
It turns out that to to maintain the necessary acid-base balance in blue blood, it needs constant feeding with alkaline solutions.
Probably alcoholic beverages that react with organic acids, the amount of which constantly exceeded the optimal amount in blue blood, formed esters and freed the blood of excess carbon dioxide. In this case, the gods constantly needed a sufficient amount of low-alcohol drinks. According to legends, the gods willingly used it, giving people recipes for making them from improvised products.
If we recall the traditions of our ancient Slavic sacrifices, they tried to appease the Gods primarily with intoxicating honey and ritual bread. Apparently, our ancient gods of blue blood preferred to do without meat.
When Krishna's outward appearance is described in the Indian Puranas, it is difficult not to notice the great variety of gold ornaments worn on his Divine heavenly body. These are bracelets and necklaces with precious stones. However, it is known that in ancient India, copper-containing alloys were very common, which were externally almost indistinguishable from gold. Perhaps these ornaments were copper, and with their help Krishna kept keeping the required amount of this element in the body.
And where did the ancient gods prefer to settle? Olympus, Shambhala, Kailash… So somewhere high in the mountains, with low atmospheric pressure, the Gods felt much better than on the plains. Maybe it also has something to do with the constantly increasing carbon dioxide content in their blue blood?
Human blood can also be green. One such case shocked Canadian doctors a few years ago. Chemical analysis of the blood of a 42-year-old patient showed that a sulfur atom was attached to the hemoglobin protein, which changed the structure of hemoglobin and at the same time the color of the blood.
Ufo space.com







Blaues Blut existiert, es ist kein Mythos oder ein fiktives künstlerisches Bild. Ein solches ungewöhnliches Blut kann bei etwa 7.000 modernen Menschen gefunden werden. Was beeinflusst die Farbe unseres Blutes? Natürlich rote Blutkörperchen. Es sind diese Zellen, die dafür verantwortlich sind, Sauerstoff von der menschlichen Lunge in das Körpergewebe zu transportieren und Kohlendioxid in die entgegengesetzte Richtung zu transportieren. In der Regel enthalten rote Blutkörperchen Eisen, das einen rötlichen Schimmer hat. Deshalb ist unser Blut rot.
Es stellt sich jedoch heraus, dass Erythrozyten anstelle von Eisen andere Elemente enthalten können. Zum Beispiel Kupfer. Solch ungewöhnliches Blut erfüllt auch erfolgreich seine Funktionen, indem es Sauerstoff durch die inneren Organe einer Person transportiert und Kohlendioxid entfernt. Nur dank Kupfer wird seine Farbe bläulich-lila oder blau. Untersuchungen zeigen, dass diese Menschen viel widerstandsfähiger und weniger anfällig für Krankheiten sind als Menschen mit normalem roten Blut. Sie leiden nicht unter den Viren und Infektionen, an die wir gewöhnt sind.
Mikroben können die dichten Abwehrkräfte der Kupferzellen einfach nicht durchbrechen. Infolgedessen leben blaublütige Menschen viel länger. Kupfer hat bekanntlich ausgeprägte antibakterielle und entzündungshemmende Eigenschaften. In der Volksmedizin werden uralte Kupferarmbänder aus Kupferdraht häufig zur Behandlung von Ischias- und Gelenkschmerzen verwendet.
Blaues Blut gerinnt besser und schneller bis hin zu schweren Verletzungen und führt nicht zu starken Blutungen. Es gibt Legenden über uralte Ritter, die während der Schlacht bei ihren Gegnern Schrecken verursachten, weil selbst ihre tiefen Wunden kein Blut bluteten.
Aber woher kommen Menschen mit so ungewöhnlichem kupferinfundiertem Blut? Warum gilt "blaues" Blut in unserer zeitgenössischen Kultur als Zeichen hoher Herkunft, angeborener Aristokratie? Bisher beantwortet die moderne Wissenschaft diese Fragen nicht.
Wahrscheinlich jedem, der noch nicht einmal sehr tief in die äußerst interessante Kultur Indiens eingetaucht ist und sich die Bilder alter Hindu-Götter angesehen hat, ist aufgefallen, dass einige von ihnen eine sehr seltsame blaue Hautfarbe haben.
Der berühmteste und verehrte Avatar von Vishnu, Krishna, ist ebenfalls blauhäutig.
Aber nicht nur die alten Hindus haben ihre Götter mit solch einer ungewöhnlichen Haut dargestellt. So stellten zum Beispiel die Ägypter manchmal ihren Gott Ptah dar, und die Mexikaner hatten den blauen Gott Quetzalcoatl.
Die alten Leute waren sehr praktisch, sie behandelten ihre Gottheiten nicht als vagen, formlosen Geist. Sie sahen ihre Götter als sehr spezifische Persönlichkeiten an, die helfen, lehren und bestrafen. Und durch die Darstellung der Gottheit strebten sie nach äußerer Ähnlichkeit, das heißt, die aus ihrer Sicht wichtigen Attribute hervorzuheben und hervorzuheben.
Anscheinend war die blaue Farbe der göttlichen Haut ein sehr wichtiges Zeichen für sie.
Vielleicht kamen einige dieser Gottheiten von anderen Planeten zu uns. Natürlich waren die Bedingungen, an die sie in ihrer Heimat gewöhnt waren, ganz andere als auf der Erde. Und ihr Aussehen kam uns sehr fremd vor.
Angenommen, blaues Blut ist aufgrund des hohen Kupfergehalts und des niedrigen Eisengehalts ihres Heimatplaneten ein physisches Merkmal dieser Götter. Wie kommt es, dass sie mit solchem Blut auf unserer Erde leben?
Alte Legenden beschreiben, wie sie gewöhnliches irdisches Essen aßen, ihre Zeit bei langen Festen mit reichlichen Trankopfern verbrachten, sich freudig in Liebesspiele mit irdischen Frauen einließen und dann die schönen Kinder der Halbgötter geboren wurden.
Um die Funktion der Hämatopoese aufrechtzuerhalten, mussten die außerirdischen Götter große Mengen kupferhaltiger Lebensmittel zu sich nehmen, um ständig das gewünschte Gleichgewicht der Elemente im Blut aufrechtzuerhalten. Aber Eisen ist chemisch aktiver als Kupfer, daher sollte es, wenn es in das Blut der Götter gelangt, danach streben, Kupfer aus seinen Verbindungen zu verdrängen, dh überschüssiges Eisen kann für ihren physischen Körper schädlich sein.
In diesem Fall mussten die Götter die ganze Zeit auf einer bestimmten Diät "sitzen", indem sie kupferreiche (Getreide, Getreide, Brot) und eisenarme Lebensmittel (Fleisch, Gemüse, Bohnen, einige Früchte) zu sich nahmen.
Die Götter mussten den Menschen die Landwirtschaft beibringen und ihre Lebensweise völlig ändern. In den Mythen verschiedener Nationen der Welt heißt es, dass die Götter den Menschen die Samen der ersten Körner, Mais und Reis gaben, ihnen beibrachten, wie man die Erde pflügt, und ihnen Arbeitswerkzeuge für diese Zwecke gaben.
Natürlich wäre es für Menschen viel profitabler und einfacher, Knollengemüse und Bohnen anzubauen und Tiere zu züchten, als im Schweiße ihres Angesichts das Land zu pflügen und Reis zu pflanzen, aber die Götter wollten etwas anderes als sie.
Vielleicht werden deshalb Menschen, die spirituelle Erleuchtung suchen, Vegetarier und konzentrieren sich auf Getreide und etwas Obst und Gemüse? Es stellt sich heraus, dass sie buchstäblich ihre blaublütigen Götter imitieren.
Die Funktion des Blutes im menschlichen Körper besteht jedoch nicht nur darin, das Gewebe mit Sauerstoff zu versorgen. Es ist auch notwendig, Kohlendioxid zu entfernen. Und hier liegen die Vorteile eisenhaltiger roter Blutkörperchen, die leicht mit diesen Gasen reagieren, auf der Hand.
Es stellt sich heraus, dass zu um das notwendige Säure-Basen-Gleichgewicht im blauen Blut aufrechtzuerhalten, muss es ständig mit alkalischen Lösungen gefüttert werden.
Wahrscheinlich alkoholische Getränke, die mit organischen Säuren reagieren, deren Menge die optimale Menge im blauen Blut ständig überstieg, Ester bildeten und das Blut von überschüssigem Kohlendioxid befreiten. In diesem Fall brauchten die Götter ständig eine ausreichende Menge an alkoholarmen Getränken. Der Legende nach benutzten die Götter es bereitwillig und gaben den Menschen Rezepte, um sie aus improvisierten Produkten herzustellen.
Wenn wir uns an die Traditionen unserer alten slawischen Opfergaben erinnern, versuchten sie die Götter vor allem mit berauschendem Honig und rituellem Brot zu besänftigen. Anscheinend verzichteten unsere alten Götter des blauen Blutes lieber auf Fleisch.
Wenn Krishnas äußere Erscheinung in den indischen Puranas beschrieben wird, fällt es schwer, die große Vielfalt an Goldornamenten zu übersehen, die an seinem göttlichen Himmelskörper getragen werden. Dies sind Armbänder und Halsketten mit Edelsteinen. Es ist jedoch bekannt, dass im alten Indien kupferhaltige Legierungen sehr verbreitet waren, die äußerlich kaum von Gold zu unterscheiden waren. Vielleicht waren diese Ornamente aus Kupfer, und mit ihrer Hilfe behielt Krishna die erforderliche Menge dieses Elements im Körper.
Und wo haben sich die alten Götter am liebsten niedergelassen? Olympus, Shambhala, Kailash ... Also, irgendwo hoch in den Bergen, bei niedrigem Luftdruck, fühlten sich die Götter viel besser als auf der Ebene. Vielleicht hat es auch etwas mit dem ständig steigenden Kohlendioxidgehalt in ihrem blauen Blut zu tun?
Menschliches Blut kann auch grün sein. Ein solcher Fall schockierte vor einigen Jahren kanadische Ärzte. Die chemische Analyse des Blutes eines 42-jährigen Patienten zeigte, dass an das Hämoglobin-Protein ein Schwefelatom gebunden war, das die Struktur des Hämoglobins und gleichzeitig die Farbe des Blutes veränderte.
Ufo space.com







Голубая кровь действительно существует, это не миф или вымышленный художественный образ. Такую необычную кровь можно найти примерно у 7000 современных людей. Что влияет на цвет нашей крови? Конечно, красные кровяные тельца. Именно эти клетки «ответственны» за перенос кислорода из легких человека в ткани организма и перенос углекислого газа в обратном направлении. Как правило, красные кровяные тельца содержат железо, имеющее красноватый оттенок. Вот почему наша кровь красная.
Однако оказывается, что эритроциты могут содержать не железо, а другие элементы. Например, медь. Такая необычная кровь тоже успешно выполняет свои функции, разнося кислород по внутренним органам человека и унося углекислый газ. Только благодаря меди его цвет становится голубовато-сиреневым или голубым. Исследования показывают, что эти люди намного более устойчивы и менее подвержены болезням, чем люди с нормальной красной кровью. Они не страдают от привычных нам вирусов и инфекций.
Микробы просто не могут прорваться сквозь плотную защиту медных клеток. В результате люди с голубой кровью живут намного дольше. Хорошо известно, что медь обладает ярко выраженными антибактериальными и противовоспалительными свойствами. В народной медицине старинные медные браслеты из медной проволоки часто используются для лечения радикулита и боли в суставах.
Голубая кровь сворачивается лучше и быстрее, даже при серьезных травмах и не приводит к обильному кровотечению. Ходят легенды о древних рыцарях, которые наводили ужас на своих противников во время битвы, потому что даже их глубокие раны не кровоточили.
Но откуда берутся люди с такой необычной, насыщенной медью кровью? Почему в нашей современной культуре «голубая» кровь считается признаком высокого происхождения, прирожденной аристократии? Пока что современная наука не дает ответа на эти вопросы.
Наверное, каждый, кто даже не очень глубоко погрузился в чрезвычайно интересную культуру Индии и смотрел на изображения древних индуистских богов, заметил, что у некоторых из них очень странный синий цвет кожи.
Самый известный и почитаемый аватар Вишну, Кришна, тоже голубокожий.
Но не только древние индусы изображали своих богов такой необычной кожей. Например, так египтяне иногда изображали своего бога Птаха, а у мексиканцев - синего бога Кецалькоатля.
Древние люди были очень практичными, они не относились к своим божествам как к смутному бесформенному духу. Они видели своих богов как очень специфических личностей, помогающих, обучающих и наказывающих. И, представляя Божество, они стремились добиться внешнего сходства, то есть подчеркнуть и подчеркнуть атрибуты, важные с их точки зрения.
Видимо, голубой цвет божественной кожи был для них очень важным знаком.
Возможно, некоторые из этих Божеств пришли к нам с других планет. Конечно, условия, в которых они использовались у себя на родине, сильно отличались от земных. И их внешний вид нам показался очень странным.
Предположим, голубая кровь - физическая черта этих богов из-за высокого содержания меди и низкого содержания железа на их родной планете. Как же они живут с такой кровью на нашей Земле?
Древние легенды описывают, как они ели обычную земную пищу, проводили время на долгих пирах с обильными возлияниями, радостно участвовали в любовных играх с земными женщинами, а затем родились прекрасные дети полубогов.
Чтобы поддерживать функцию кроветворения, инопланетным богам приходилось употреблять в пищу большое количество медьсодержащей пищи, чтобы постоянно поддерживать желаемый баланс элементов в крови. Но железо химически активнее меди, поэтому, попадая в кровь богов, оно должно стремиться вытеснить медь из своих соединений, то есть избыток железа может нанести вред их физическим телам.
В этом случае Богам приходилось все время «сидеть» на определенной диете, употребляя в пищу продукты, богатые медью (зерна, крупы, хлеб) и с низким содержанием железа (мясо, овощи, бобы, некоторые фрукты).
Боги должны были научить людей земледелию, полностью изменив их образ жизни. В мифах разных народов мира говорится, что боги дали людям семена первых зерен, кукурузы и риса, обучая их пахать землю и давая им орудия труда для этих целей.
Конечно, людям было бы намного выгоднее и проще выращивать клубневые овощи, бобы и разводить животных, чем вспахивать землю и сажать рис в поте лица, но боги хотели чего-то иного от них.
Может быть, поэтому люди, ищущие духовного просветления, становятся вегетарианцами, сосредотачиваясь на злаках и некоторых фруктах и овощах? Оказывается, они буквально подражают своим голубокровным богам.
Но функция крови в организме человека заключается не только в доставке кислорода тканям. Также необходимо удалить углекислый газ. И здесь очевидны преимущества железосодержащих эритроцитов, легко реагирующих с этими газами.
Оказывается, чтобы для поддержания необходимого кислотно-щелочного баланса в голубой крови ему необходимо постоянное кормление щелочными растворами.
Вероятно, алкогольные напитки, вступающие в реакцию с органическими кислотами, количество которых постоянно превышало оптимальное количество в голубой крови, образовывали сложные эфиры и освобождали кровь от избытка углекислого газа. При этом богам постоянно требовалось достаточное количество слабоалкогольных напитков. Согласно легендам, его охотно использовали боги, давая людям рецепты их изготовления из подручных продуктов.
Если вспомнить традиции наших древнеславянских жертвоприношений, богов старались умилостивить прежде всего хмельным медом и обрядовым хлебом. Видимо, наши древние боги голубой крови предпочитали обходиться без мяса.
Когда в индийских пуранах описывается внешний вид Кришны, трудно не заметить огромное разнообразие золотых украшений, которые носят на его Божественном небесном теле. Это браслеты и ожерелья с драгоценными камнями. Однако известно, что в Древней Индии были очень распространены медьсодержащие сплавы, внешне почти неотличимые от золота. Возможно, эти украшения были медными, и с их помощью Кришна удерживал необходимое количество этого элемента в теле.
А где предпочитали селиться древние боги? Олимп, Шамбала, Кайлас ... Итак, где-то высоко в горах, при низком атмосферном давлении, Боги чувствовали себя намного лучше, чем на равнинах. Может быть, это тоже как-то связано с постоянно увеличивающимся содержанием углекислого газа в их голубой крови?
Кровь человека тоже может быть зеленой. Один такой случай несколько лет назад шокировал канадских врачей. Химический анализ крови пациента 42 лет показал, что к белку гемоглобина прикрепился атом серы, что изменило структуру гемоглобина и одновременно цвет крови.
Ufo space.com