0 : Odsłon:
Tenochtitlán [tenoːʧ'titɬaːn] (w języku nahuatl oznacza „Miejsce Owocu Kaktusa” lub „Kaktusowa Skała”) – stolica państwa Azteków, założona około 1325 roku na wyspie pośrodku (oraz na sztucznych pływających wyspach) jeziora Texcoco.
Zbudowano w niej sieć kanałów i groble łączące miasto ze stałym lądem. Poziom wody był regulowany przy pomocy tam. Woda pitna dostarczana była z pobliskich gór przy pomocy akweduktów. Wewnątrz miasta powstały pływające ogrody, pałace i ogromne centrum ceremonialne, otoczone murem o wysokości 2,5 m. Centrum stanowił czworokąt o boku długości około 300 m. Mur zdobiły wizerunki Quetzalcoatla. Najważniejszym obiektem centrum była Templo Mayor – schodkowa piramida z umieszczoną na jej szczycie świątynią z podwójnym sanktuarium (podwójne sanktuaria to zwyczaj Cziczimeków). Jedno z nich było poświęcone Tlalocowi, a drugie Huitzilopochtli. Wewnątrz centrum znajdowała się także świątynia Quetzalcoatla oraz boisko do gry w ullamaliztli (pelotę).
Bogom składano ofiary z ludzi. Czaszki ofiar przechowywano w tzw. tzompantli. Był to zbiornik otoczony kamiennym murem o wymiarach 52 × 22 × 9,0 m. Zbiorniki tego typu stanowiły swoisty powód dumy Azteków, świadczący o ich wkładzie w ocalenie świata (karmienie bogów). W mieście znajdowało się 7 takich konstrukcji, szacuje się, że największa z nich zawierała około 11 700 czaszek. Na ogół zabijano mężczyzn, jeńców wojennych, wśród czaszek znajdują się nieliczne należące do dzieci.
Pałac Montezumy II był jednym z kilku pałaców znajdujących się w Tenochtitlánie. Zbudowany został na planie kwadratu o boku długości 200 m. Składał się z kilku budynków jedno- i dwupiętrowych. Budynki usytuowano wśród ogrodów. W skład założeń pałacowych wchodziły także dziedzińce oraz ogród zoologiczny.
Tenochtitlán z czasem stał się najbardziej znaczącym miastem regionu. Prowadziły przezeń liczne szlaki handlowe wiodące do Zatoki Meksykańskiej i Oceanu Spokojnego.
Na początku XVI wieku w Tenochtitlán mieszkało ponad 200 tysięcy ludzi, co czyniło je jednym z największych miast świata. Pierwsza próba zdobycia miasta przez hiszpańskiego konkwistadora Hernána Cortésa w 1519 roku zakończyła się niepowodzeniem. Jednak 13 sierpnia 1521 roku, po długich i zaciętych bojach, Hiszpanom i ich indiańskim sojusznikom udało się zająć stolicę Azteków.
Zdobywcy zburzyli dużą część budynków i świątyń (w tym Templo Mayor), a z pozyskanych w ten sposób materiałów zbudowali na ruinach Tenochtitlán nowe miasto – Meksyk.
„Tyle tam było wysokich wież i świątyń, i budowli wznoszących się wprost z wody, a wszystko murowane z kamienia, że niektórzy żołnierze nasi pytali, czy to, co widzimy, nie jest snem” – pisał hiszpański żołnierz i kronikarz o stolicy Azteków, Tenochtitlán. Czy miasto rzeczywiście było tak niezwykłe?
Glif oznaczający Tenochtitlán (il. AztecEmpireEmbassy, CC BY-SA 4.0)
Historia założenia Tenochtitlán przedstawia się w azteckiej tradycji dość prosto. Mexikowie (kwestia nazwy tego ludu jest skomplikowana, na potrzeby tego tekstu przyjmijmy, że Aztekowie i Mexikowie to to samo) podróżowali z mitycznej krainy Aztlán w poszukiwaniu miejsca, w którym mogliby się osiedlić. Po wielu niezbyt przyjemnych przygodach dotarli do niezamieszkanej wyspy na jeziorze Texcoco, gdzie ujrzeli kaktus rosnący na kamieniu. Na kaktusie z kolei siedział orzeł pożerający węża. Ten znak przekonał Mexików, że to właśnie tu powinni założyć swoją stolicę.
Według najczęściej przyjmowanej interpretacji było to w 1325 roku, niektórzy autorzy wspominają także o roku 1345. Tak wygląda legendarna wersja, jednak badania archeologiczne wskazują, że wyspa była zasiedlona jeszcze wcześniej. Według tradycji w 1337 roku część Mexików zdecydowała się na secesję i założyła osadę nazwaną Tlatelolco, która potem stała się centrum handlu dla całej Mezoameryki.
Pierwsze stulecie istnienie Tenochtitlán to powolny rozwój miasta, które było w tym czasie wasalem potężnego Azcapotzalco. Dopiero zawiązanie sojuszu z Texcoco i Tlacopan (w języku nahuatl nazywanego Ēxcān Tlahtōlōyān – Trójprzymierzem) pozwoliło na wyzwolenie się z zależności i czerpanie korzyści z bycia miastem-hegemonem. W 1473 roku Tenochtitlán pokonało bliźniacze Tlatelolco i w ten sposób powstało miasto będące de facto stolicą imperium Azteków.
Czy Tenochtitlán rzeczywiście było tak wielkie?
Jak wyglądało zatem Tenochtitlán, gdy Hiszpanie ujrzeli je po raz pierwszy, w 1519 roku? Żołnierz i kronikarz Bernal Díaz del Castillo tak pisał nieco później o stolicy Azteków:
Kiedy ujrzeliśmy tyle miast i wiosek pobudowanych na wodzie; inne wielkie miejscowości na lądzie stałym oraz na powierzchni wód ową prostą groblę wiodącą do Meksyku, wpadliśmy w zdumienie. Oświadczyliśmy, że wydaje się to być krajobrazem, o jakim opowiadają księgi Amadisa. Tyle tam było wysokich wież i świątyń, i budowli wznoszących się wprost z wody, a wszystko murowane z kamienia, że niektórzy żołnierze nasi pytali, czy to, co widzimy, nie jest snem. Nie dziwota, że tak się o tym rozpisuję, wiele rzeczy nawet pomniejszając, gdyż nie wiem, jak je wyrazić: widzieliśmy bowiem rzeczy, jakich nigdy nie widziano ani o jakich nigdy nie słyszano.
Czy miasto naprawdę było tak imponujące? Być może trudno w to uwierzyć, ale odpowiedź jest twierdząca. Szacunki dotyczące zaludnienia Tenochtitlán w tym czasie wahają się między 200 a 250 tysięcy osób, przy czym bardziej prawdopodobna jest ta niższa liczba, choć zdarzają się i wyższe szacunki. Nawet dzisiaj byłoby to spore miasto, a w tamtym czasie było jednym z największych na świecie. Dla porównania ówczesny Paryż miał populację około 300 000 osób, Londyn 50 000, a znana konkwistadorom Sewilla – 60 000–70 000. Powierzchnia miasta wynosiła 13,5 km². Również w realiach Mezoameryki Tenochtitlán było miastem zupełnie wyjątkowym. Na przykład Texcoco, ważny ośrodek intelektualny, członek Trójprzymierza i miasto o naprawdę długich tradycjach, liczyło zaledwie około 24 000 mieszkańców.
Ze stałym lądem łączyły Tenochtitlán trzy groble, po jednej wychodzącej na południe, zachód i północ. W centrum miasta znajdował się dzielnica ceremonialna o powierzchni 25 ha, w której wzniesiono liczne świątynie. Największą z nich była Templo Mayor (Wielka Świątynia) – piramida o wysokości około 45 m. Na jej szczycie znajdowały się dwa sanktuaria: jedno poświęcone Huitzilopochtli, który był jednocześnie bóstwem wojny i opiekunem Mexików, i drugie dedykowane Tlalocowi, bogowi deszczu.
Templo Mayor była rozbudowywana w kilku etapach. W trakcie jednego z nich, w 1487 roku, dla uświetnienia uroczystości kapłani mieli złożyć w ofierze 80 000 jeńców. Choć ta liczba jest zapewne mocno przesadzona, to jednak nie ulega wątpliwości, że na szczycie Wielkiej Świątyni przez cały czas jej istnienia zginęły tysiące ludzi.
W ceremonialnej dzielnicy znajdowało się także tzompantli, rodzaj drewnianej platformy, na której umieszczano czaszki złożonych w ofierze jeńców. Według (po raz kolejny: przesadzonej) relacji jednego z konkwistadorów na tzompantli miało się znajdować 136 000 czaszek. Poza tą makabryczną konstrukcją w tej części miasta można było znaleźć także piramidę Tezcatlipoki, boisko do gry w piłkę i szereg mniejszych świątyń i sanktuariów.
Arystokraci i targ
W pobliżu dzielnicy ceremonialnej znajdowały się także pałace kolejnych władców i budynki związane z zarządzaniem ogromnym imperium. To właśnie tutaj składowano część towarów wysyłanych do Tenochtitlán jako trybut z podbitych prowincji, jak i uzbrojenie przeznaczone dla wojowników. Zlokalizowany tutaj gigantyczny pałac Motecuhzomy był zbudowany na planie kwadratu o boku 200 m. W środku zamieszkiwał nie tylko władca, ale także jego słudzy, artyści i urzędnicy, a sam budynek służył jako ośrodek administracji państwa. Motecuhzoma utrzymywał także swego rodzaju zoo i ptaszarnię.
W prestiżowym centrum swoje rezydencje miało również wielu arystokratów. Oczywiście domy azteckich możnych były zdecydowanie większe i bardziej okazałe niż te należące do pospólstwa. Przede wszystkim liczyły znacznie więcej komnat, w ich środku znajdowało się patio, a niekiedy zdarzało się, że miały dwa piętra. Rozmach wynikał z konieczności ostentacyjnego demonstrowania swojego prestiżu, dlatego potrzebne były również pokoje dla służby, kuchnie, jadalnie, osobne salony dla kobiet i mężczyzn itd. Żeby łatwiej było uzmysłowić sobie okazałość tych rezydencji, wspomnę tylko, że podczas konkwisty cała wyprawa dowodzona przez Cortésa, licząca ponad 400 żołnierzy, kwaterowała w jednym tylko pałacu, należącym wcześniej do Axacayatla, jednego z azteckich władców.
W trakcie zwiedzania Tenochtitlán duże wrażenie wywarł na Hiszpanach wielki targ w Tlatelolco. Tak pisał na jego temat Cortés do Karola I:
Jest w tym mieście wiele placów, gdzie odbywają się stałe targi i kwitnie handel. Na jednym z nich, otoczonym wokół podcieniami i dwakroć większym niż plac w Salamance, dzień w dzień przebywa ponad sześćdziesiąt tysięcy kupujących i sprzedających.
Dalej Cortés dość szczegółowo wymienia towary, które można znaleźć na targu, a następnie podsumowuje:
Jednym słowem handluje się tu wszystkim, co tylko w kraju istnieje. A poza wymienionymi rzeczami jest tego jeszcze tyle i w takiej rozmaitość, że resztę muszę pominąć, żeby uniknąć dłużyzn, ale i dlatego, iż nie wszystkie towary utkwiły mi w pamięci, wielu zaś nie umiałbym nawet nazwać. Każdy rodzaj towaru sprzedawany jest w osobnym rzędzie straganów i baczy się pilnie, żeby nie mieszać go z innymi.
Codzienne życie w Tenochtitlán
No dobrze, tyle już było świątyniach, targach i arystokracji, a jak to było być przeciętnym mieszkańcem Tenochtitlán? Poza pałacowym i ceremonialnym centrum miasto dzieliło się na cztery dzielnice: Cuepopan, Teopan, Moyotlan i Atzacoalco. Te dzielnice z kolei dzieliły się na mniejsze jednostki nazwane calpulli, które były centrum życia lokalnej społeczności. W każdym znajdowała się szkoła kształcąca chłopców nazywana telpochcalli, świątynie bóstwa opiekuńczego i budynek administracyjny. Szacuje się, że całe Tenochtitlán liczyło sobie około 80 calpulli. Niektóre z nich składały się z rodzin zajmujących się określonym rodzajem rzemiosła, np. złotnictwem, przez co można je porównać do średniowiecznych gildii działających w Europie.
Tunel wodociągowy dochodzący do Templo Mayor (fot. Öskr Rck, CC BY-SA 3.0)
Prości mieszkańcy Tenochtitlán zamieszkiwali na ogół w jedno- lub dwuizbowych domach zbudowanych z suszonej cegły adobe, z dachami pokrytymi słomą. Powierzchnia pojedynczego domostwa wynosiła na ogół między 30 a 40 m², choć najmniejsze mierzyły zaledwie 10 m². Niekiedy kilka domów budowano obok siebie wokół wspólnego patio. Wielkość domostwa zależała oczywiście od zamożności jego mieszkańców. Wyspecjalizowani rzemieślnicy pracujący dla władcy (jak wspomniani złotnicy) mogli liczyć na wyższy komfort życia niż zwykli rolnicy.
Dla członków pospólstwa istniała możliwość awansu społecznego i dołączenia do szeregów arystokracji. Warunkiem były zasługi na polu bitwy, a konkretnie schwytanie odpowiednio dużej liczby wrogów, którzy potem mogli być złożeni w ofierze. Zdaniem większości badaczy Motecuhzoma II (władca, który zginął podczas konkwisty) zabronił nadawania plebejuszem tego specjalnego statusu. Odtąd przywilejami mieli się cieszyć tylko arystokraci z urodzenia.
Poza pospólstwem i arystokracją istniała jeszcze swego rodzaju klasa średnia, którą stanowili kupcy nazywani w języku nahuatl pochteca. O ile źródłem dochodów i prestiżu dla warstw wyższych była przede wszystkim praca podległych im chłopów, to dla pochteca najważniejszy był handel. Rozwój tej grupy społecznej zbiegł się z dynamiczną ekspansją wymiany towarowej w późnym okresie postklasycznym, kiedy sieci kupieckie oplotły całą Mezoamerykę.
Jak każde wielkie miasto, Tenochtitlán miało także swoją mroczną stronę. Bernardino de Sahagún wspomina w dziesiątej księdze swojego dzieła o nieco mniej chwalebnych profesjach, takich jak złodzieje czy prostytutki. Zaskakująco dużo uwagi poświęcił tym ostatnim, m.in. przytoczył mowę matki, która napomina swoją córkę, by ta nie używała za dużo makijażu, bo może ją to sprowadzić na złą drogę. Prostytutki miały być powszechnym widokiem na ulicach miasta, kiedy przechadzały się w poszukiwaniu klientów. Kronikarz wspomina też o istnieniu sutenerów, choć nie o zorganizowanych domach publicznych.
Tenochtitlán i inne miasta wokół jeziora Texcoco (il. Madman2001, CC BY-SA 3.0)
Tenochtitlán prawdopodobnie było najbardziej kosmopolitycznym z miast Mezoameryki. Ogromny targ przyciągał kupców, a centrum władzy – dyplomatów. Część miast-trybutariuszy opłacała swoje zobowiązania w żywności, dzięki czemu mieszkańcy stolicy byli mniej narażeni na głód. Mimo to w latach 1450–1454, kiedy susza zniszczyła zbiory, niektórzy Mexikowie zmuszeniu byli sprzedawać swoje dzieci w zamian za pożywienie.
Wody jeziora otaczające miasto zawierały zbyt dużo soli, więc aby zapewnić dostawy wody pitnej, Aztekowie skonstruowali akwedukt dostarczający słodką wodę ze źródeł na wzgórzu Cahpultepec. O ile członkowie najznamienitszych rodów arystokratycznych mogli liczyć na doprowadzenie wody bezpośrednio do ich pałaców, to większości mieszkańców nieznane były takie luksusy. Musieli oni kupować wodę na rynku lub od sprzedawców, którzy rozwozili ją po całym mieście przy pomocy łodzi.
Życie na wodzie
Ogólnie zarządzanie zasobami wodnymi wychodziło mieszkańcom Tenochtitlán całkiem nieźle. Aby zyskać przestrzeń pod uprawy, konstruowali platformy nazywane chinampas. Budowano je w następujący sposób: na położonych w pobliżu jeziora terenach bagiennych kopano rowy odwadniające, następnie między tymi rowami wytyczano długie prostokątne działki, których brzegi zabezpieczano przy pomocy palików i drzew dobrze znoszących dużą wilgotność podłoża. Tak przygotowane poletka były bardzo żyzne (błoto i gnijące szczątki organiczne zdecydowanie pomagały) i dobrze nawodnione. Rozwój chinampas przypadł na XIV–XVI wiek, co koreluje ze wzrostem liczby ludności w Dolinie Meksyku. Do najważniejszych roślin uprawianych na tego rodzaju działkach należały kukurydza, fasola, chili i pomidory.
Bliskość jeziora pozwalała także na urozmaicenie diety o ryby, ptactwo wodne, a także larwy, szarańczę i rozmaite żyjątka wodne. Oczywiście była także druga strona tego medalu: Tenochtitlán było regularnie zagrożone przez powodzie. Problem ten udało się rozwiązać dzięki zbudowaniu w połowie XV wieku tamy oddzielającej zachodnią część zbiornika.
Rozwój miasta powodował, że często trzeba było niejako konstruować działki pod budowę kolejnych domów, wydzierając je jezioru. W rezultacie Tenochtitlán było istną plątaniną ulic, kanałów i mostów, którą porównać można tylko do Wenecji. Taka sytuacja miała też swoje zalety, np. wszelkie towary można było łatwo dostarczać przy pomocy łodzi. Było to niezwykle istotne, jeśli weźmiemy pod uwagę, że Aztekowie nie znali żadnych jucznych zwierząt. Z drugiej jednak strony sieć kanałów wymagała znacznych nakładów na jej konserwację.
Miasto dalej kwitnie
Co stało się z Tenochtitlán? W ostatniej fazie konkwisty miasto zostało zniszczone niemal w całości podczas kilkumiesięcznego oblężenia. Oblężenie trwało kilka miesięcy, mimo że siły oblegających liczyły blisko 1000 Hiszpanów dysponujących artylerią i flotą, a także 70 000 miejscowych sojuszników, co świadczy o znakomitym położeniu strategicznym azteckiej stolicy.
Ostatecznie miasto upadło 13 sierpnia 1521 roku. Duża część jego mieszkańców zginęła w walkach, umarła z głodu, na ospę lub została zamordowana przez zwycięzców. Ci, którzy przeżyli, zmuszeni byli pracować przy odbudowie, teraz już kolonialnej stolicy. Tam, gdzie kiedyś wznosiło się Tenochtitlán, dziś znajduje się miasto Meksyk. Nawet centralny plac – Zócalo – leży tam, gdzie kiedyś Aztekowie odprawiali swoje ceremonie religijne.
: Wyślij Wiadomość.
Przetłumacz ten tekst na 91 języków
: Podobne ogłoszenia.
Teoria Strzałek. ZATOKAKA. TS063
d.p.dzziaza ZATOKAKA Wieki mijają a on rzucony przez przypadek tkwi wczepiony w kamień między powierzchniami kwarcu. Tam, gdzie kazała mu czekać nadejścia swego Isztar, tam gdzie wiosła wypadły mu z dłoni a woda niesie jego łódkę bez steru,…
Sumerian chronicles about the causes of a nuclear war with the Anunnaki aliens.
Sumeryjskie kroniki o przyczynach wojny nuklearnej z obcymi Anunnaki. Starożytne teksty sumeryjskie, takie jak Erra Epos i Lamentations Of Ur, które szczegółowo opisują wojnę nuklearną Anunnaki, w której starożytni bogowie astronauci Anunnaki użyli broni…
მაგნიუმის იონების განაწილება, დამუშავება და შენახვა ადამიანის სხეულში:12
მაგნიუმის იონების განაწილება, დამუშავება და შენახვა ადამიანის სხეულში: 70 კგ წონის ადამიანის სხეულში დაახლოებით 24 გრ მაგნიუმია (ეს მნიშვნელობა მერყეობს 20 გ-დან 35 გ-მდე, დამოკიდებულია წყაროზე). ამ თანხის დაახლოებით 60% არის ძვლებში, 29% კუნთში, 10%…
777: ਮੈਡੀਟੇਸ਼ਨ. ਆਪਣੇ ਪੁਰਾਣੇ ਤੋਂ ਅਜ਼ਾਦੀ ਕਿਵੇਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੀਏ ਅਤੇ ਪਿਛਲੇ ਦੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰੀਏ.
ਮੈਡੀਟੇਸ਼ਨ. ਆਪਣੇ ਪੁਰਾਣੇ ਤੋਂ ਅਜ਼ਾਦੀ ਕਿਵੇਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੀਏ ਅਤੇ ਪਿਛਲੇ ਦੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰੀਏ. ਮਨਨ ਇਕ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਅਭਿਆਸ ਹੈ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਮਨ ਅਤੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਕਰਨ ਲਈ ਇਕ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਸਾਧਨ ਹੈ. ਅਭਿਆਸ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਤਣਾਅ ਅਤੇ ਤਣਾਅ-ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਸਿਹਤ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਵਿਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰ…
Jak wtedy świecił żyrandol i dlaczego żyrandol miał przeciwwagę z otworem?
„W katalogu reklamowym do 1911 r. żyrandole nie miały przewodów ani części do wyprowadzenia kabla, chociaż wszystkie były elektryczne. (Lampa naftowa z kloszem nie jest kompatybilna). Jak wtedy świecił żyrandol i dlaczego żyrandol miał przeciwwagę z…
SAPT. Producent. Notesy. Dodatki do notesów.
Firma SAPT na rynku wydawniczym istnieje od 25 lat. Jako producent kalendarzy szczególną uwagę przywiązujemy do jakości wykonywania naszych kalendarzy oraz usług. Staramy się jak najlepiej spełniać Państwa oczekiwania, dlatego też oferujemy Państwu…
SUTTON. Company. Power tools, tools, accessories.
Founded in 1917, Sutton Tools began as a family enterprise, manufacturing threads and gauges, and over time has expanded its expertise into a broader portfolio of cutting tools. Today, Sutton Tools remains an Australian family business that is renowned…
SUCHANEK. Producent. Zabawki do pchania. Zabawki do ciągnięcia
Serdecznie witamy i zachęcamy do zapoznania się z ofertą produkowanych przez nas zabawek. Firma "Zabawkarstwo Wiesław Suchanek" istnieje na rynku zabawek od 1981 roku, kontynuując tradycje rodzinne. Należymy do ścisłej czołówki polskich producentów…
Dlaczego pszczoły żądlą?
Dlaczego pszczoły żądlą? Czy pszczoły umierają po użądleniu? Czy użądlenie pszczoły jest trujące? Przede wszystkim, jak każda żywa istota, pszczoły chcą chronić swoje gniazda. Zwykle pszczoła zbierająca pyłek nie ma zamiaru cię użądlić. Jeśli zostaniesz…
PROMA. Firma. Materiały chemiczne. Materiały własnej produkcji.
„Zakład Produkcyjno-Budowlany, Jerzy Maciejewski”, obecnie producent chemii budowlanej pod marką „Proma®”, powstał w roku 1990. Początkowo firma była dużym wykonawcą ociepleń. Wykonała ponad 500 tys. m2 elewacji w Warszawie, Toruniu i na terenie…
Teoria Strzałek. BIBLIOTEKA. TS149
BIBLIOTEKA. Zryżałe wygięcie. Ryżawe wygięcie spowodowane kolorem włosa. Na napierśnicy. W Gnuji odwiedziłem padre Antonio, który posunął był się w latach tak dalece, że nie wychodził już z domu. Teraz na starość powrócił do swego rodzinnego domostwa i…
KEEPCOMPANY. Company. Shoes for women and men. Kids shoes.
Launched in the summer of 2006, Keep came into being through the solid combination of timing, auspicious zodiacal forecasts and the deep desire to make classic, clean shoes without the bulk and bother of other brands. Keep is a shoe company, an apparel…
Нүүрний үрчлээс, ялтасны баялаг сийвэнг арилгах.
Нүүрний үрчлээс, ялтасны баялаг сийвэнг арилгах. Үрчлээг багасгах эсвэл бүрмөсөн салгах хамгийн үр дүнтэй бөгөөд нэгэн зэрэг хамгийн найдвартай аргуудын нэг бол ялтас агуулсан плазмаар эмчилдэг. Энэ бол өвчтөн / өвчтөнөөс цуглуулсан материалыг ашиглан…
Wśród nas są ludzie bardzo podobni i zupełnie niepodobni – zarówno z wyglądu, jak i charakteru.
Wśród nas są ludzie bardzo podobni i zupełnie niepodobni – zarówno z wyglądu, jak i charakteru. Niemal na pewno każdy z Was przynajmniej raz w życiu spotkał dwie zupełnie identyczne osoby, które nigdy nie były ze sobą spokrewnione. Ludzie różnią się od…
UFO wylądowało sto kilometrów od Gliwic? Pisały o tym światowe media. Co się wydarzyło w Jarnołtówku 16 lat temu?
UFO wylądowało sto kilometrów od Gliwic? Pisały o tym światowe media. Co się wydarzyło w Jarnołtówku 16 lat temu? 2025.01.20 AD. Jarnołtówek to niewielka, licząca niespełna 800 mieszkańców miejscowość położona niedaleko Głuchołaz, tuż przy granicy z…
మీరు డేటింగ్ చేస్తున్న 10 సంకేతాలు మానసికంగా అందుబాటులో లేని గై:
మీరు డేటింగ్ చేస్తున్న 10 సంకేతాలు మానసికంగా అందుబాటులో లేని గై: మనమందరం బేషరతుగా మరియు ఎప్పటికీ మనల్ని ప్రేమిస్తున్న వ్యక్తి కోసం శోధిస్తున్నాము, కాదా? ప్రేమలో ఉండి, ప్రేమించబడే అవకాశం మీ కడుపులో సీతాకోకచిలుకలను అనుభవించగలిగినప్పటికీ, మీరు బాధపడకుండా…
Kumaha milih jaket awéwé pikeun tokoh anjeun:
Kumaha milih jaket awéwé pikeun tokoh anjeun: Unggal papakéan awéwé anu elegan kedah ngagaduhan rohangan pikeun kaos anu cocog sareng leres. Ieu bagian tina papakéan berpungsi boh kanggo toko ageung sareng dina sapopoé, gaya looser. Nanging, konci…
CENTRUM PAPIERU. Producent. Papier do drukarek. Akcesoria do drukarek.
Centrum Papieru to firma z ponad 20-letnim doświadczeniem, naszym logiem jest charakterystyczne pomarańczowe C (orange C). Przez te lata udało nam się ugruntować silną pozycję na rynku urządzeń drukujących, usług oraz materiałów eksploatacyjnych. Było to…
1: राम्रो पूरकहरू प्रभावकारी छन्:
पूरकहरू: किन तिनीहरूलाई प्रयोग गर्ने? हामी मध्ये केही विश्वास र उत्सुकतापूर्वक पूरक आहार पूरकहरू प्रयोग गर्छौं, जबकि अरूहरू तिनीहरूबाट टाढा रहन्छन्। एकातिर, तिनीहरू आहार वा उपचारको लागि राम्रो पूरक मानिन्छ, र अर्कोतर्फ, तिनीहरू काम नगरेको आरोप लगाइन्छन्।…
PLAST MEDIA. Producent. Reklamy podświetlane.
Plastmedia to firma z wieloletnim doświadczeniem w produkcji nośników reklamowych. dzięki wiedzy zdobytej na przestrzeni lat, tworzymy rozwiązania idealnie dopasowane do potrzeb naszych Klientów. Nasze doświadczenie i znajomość procesów technologicznych…
2: మీ ఫిగర్ కోసం మహిళల కోటును ఎలా ఎంచుకోవాలి:
మీ ఫిగర్ కోసం మహిళల కోటును ఎలా ఎంచుకోవాలి: ప్రతి సొగసైన మహిళ యొక్క వార్డ్రోబ్లో చక్కగా సరిపోయే మరియు ఖచ్చితంగా ఎంచుకున్న కోటు కోసం స్థలం ఉండాలి. వార్డ్రోబ్ యొక్క ఈ భాగం పెద్ద అవుట్లెట్ల కోసం మరియు రోజువారీ, వదులుగా ఉండే శైలులలో పనిచేస్తుంది. అయితే,…
mRNA-1273: Ваксинаи коронавирус, ки барои санҷиши клиникӣ омода аст:
mRNA-1273: Ваксинаи коронавирус, ки барои санҷиши клиникӣ омода аст: Ваксинаи коронавирус барои санҷиши клиникӣ омода аст Ширкати биотехнологии Moderna, аз Кембриҷ, Массачусетс, эълон кард, ки ваксинааш mRNA-1273 барои паҳншавии вируси Covid-19 ба зудӣ…
冥想。如何摆脱过去的束缚,摆脱过去的伤痛。
冥想。如何摆脱过去的束缚,摆脱过去的伤痛。 冥想是古老的实践,是治愈身心的有效工具。练习冥想可以帮助减轻压力和压力引起的健康问题。通过以放松的姿势坐着并专注于呼吸,您可以体验镇定,增强的心理平衡,身体放松和整体健康。数百年来,人们一直在进行各种冥想,以寻求内心的平静。现在的研究表明,冥想实际上可以有益于我们的健康。…
Frygowie to starożytny lud, o którym zaskakująco niewiele wiemy.
Frygowie to starożytny lud, o którym zaskakująco niewiele wiemy. Po raz pierwszy zaczęły pojawiac sie wzmianki od 1200 roku p.n.e., a już około 700 roku p.n.e. Frygia stała się ważnym ośrodkiem sztuki i kultury . Można o nich przeczytać w dziełach Homera…
MAXIFORCE. Company. Engines. Diesiel engine parts.
Maxiforce, an ISO Certified company, is a brand devoted to manufacturing and distributing diesel engine parts for John Deere®, Cummins® B &C, Perkins® and Caterpillar® engines. Our range of engine replacement parts includes the most complete Overhaul (Out…