0 : Odsłon:
Tenochtitlán [tenoːʧ'titɬaːn] (w języku nahuatl oznacza „Miejsce Owocu Kaktusa” lub „Kaktusowa Skała”) – stolica państwa Azteków, założona około 1325 roku na wyspie pośrodku (oraz na sztucznych pływających wyspach) jeziora Texcoco.
Zbudowano w niej sieć kanałów i groble łączące miasto ze stałym lądem. Poziom wody był regulowany przy pomocy tam. Woda pitna dostarczana była z pobliskich gór przy pomocy akweduktów. Wewnątrz miasta powstały pływające ogrody, pałace i ogromne centrum ceremonialne, otoczone murem o wysokości 2,5 m. Centrum stanowił czworokąt o boku długości około 300 m. Mur zdobiły wizerunki Quetzalcoatla. Najważniejszym obiektem centrum była Templo Mayor – schodkowa piramida z umieszczoną na jej szczycie świątynią z podwójnym sanktuarium (podwójne sanktuaria to zwyczaj Cziczimeków). Jedno z nich było poświęcone Tlalocowi, a drugie Huitzilopochtli. Wewnątrz centrum znajdowała się także świątynia Quetzalcoatla oraz boisko do gry w ullamaliztli (pelotę).
Bogom składano ofiary z ludzi. Czaszki ofiar przechowywano w tzw. tzompantli. Był to zbiornik otoczony kamiennym murem o wymiarach 52 × 22 × 9,0 m. Zbiorniki tego typu stanowiły swoisty powód dumy Azteków, świadczący o ich wkładzie w ocalenie świata (karmienie bogów). W mieście znajdowało się 7 takich konstrukcji, szacuje się, że największa z nich zawierała około 11 700 czaszek. Na ogół zabijano mężczyzn, jeńców wojennych, wśród czaszek znajdują się nieliczne należące do dzieci.
Pałac Montezumy II był jednym z kilku pałaców znajdujących się w Tenochtitlánie. Zbudowany został na planie kwadratu o boku długości 200 m. Składał się z kilku budynków jedno- i dwupiętrowych. Budynki usytuowano wśród ogrodów. W skład założeń pałacowych wchodziły także dziedzińce oraz ogród zoologiczny.
Tenochtitlán z czasem stał się najbardziej znaczącym miastem regionu. Prowadziły przezeń liczne szlaki handlowe wiodące do Zatoki Meksykańskiej i Oceanu Spokojnego.
Na początku XVI wieku w Tenochtitlán mieszkało ponad 200 tysięcy ludzi, co czyniło je jednym z największych miast świata. Pierwsza próba zdobycia miasta przez hiszpańskiego konkwistadora Hernána Cortésa w 1519 roku zakończyła się niepowodzeniem. Jednak 13 sierpnia 1521 roku, po długich i zaciętych bojach, Hiszpanom i ich indiańskim sojusznikom udało się zająć stolicę Azteków.
Zdobywcy zburzyli dużą część budynków i świątyń (w tym Templo Mayor), a z pozyskanych w ten sposób materiałów zbudowali na ruinach Tenochtitlán nowe miasto – Meksyk.
„Tyle tam było wysokich wież i świątyń, i budowli wznoszących się wprost z wody, a wszystko murowane z kamienia, że niektórzy żołnierze nasi pytali, czy to, co widzimy, nie jest snem” – pisał hiszpański żołnierz i kronikarz o stolicy Azteków, Tenochtitlán. Czy miasto rzeczywiście było tak niezwykłe?
Glif oznaczający Tenochtitlán (il. AztecEmpireEmbassy, CC BY-SA 4.0)
Historia założenia Tenochtitlán przedstawia się w azteckiej tradycji dość prosto. Mexikowie (kwestia nazwy tego ludu jest skomplikowana, na potrzeby tego tekstu przyjmijmy, że Aztekowie i Mexikowie to to samo) podróżowali z mitycznej krainy Aztlán w poszukiwaniu miejsca, w którym mogliby się osiedlić. Po wielu niezbyt przyjemnych przygodach dotarli do niezamieszkanej wyspy na jeziorze Texcoco, gdzie ujrzeli kaktus rosnący na kamieniu. Na kaktusie z kolei siedział orzeł pożerający węża. Ten znak przekonał Mexików, że to właśnie tu powinni założyć swoją stolicę.
Według najczęściej przyjmowanej interpretacji było to w 1325 roku, niektórzy autorzy wspominają także o roku 1345. Tak wygląda legendarna wersja, jednak badania archeologiczne wskazują, że wyspa była zasiedlona jeszcze wcześniej. Według tradycji w 1337 roku część Mexików zdecydowała się na secesję i założyła osadę nazwaną Tlatelolco, która potem stała się centrum handlu dla całej Mezoameryki.
Pierwsze stulecie istnienie Tenochtitlán to powolny rozwój miasta, które było w tym czasie wasalem potężnego Azcapotzalco. Dopiero zawiązanie sojuszu z Texcoco i Tlacopan (w języku nahuatl nazywanego Ēxcān Tlahtōlōyān – Trójprzymierzem) pozwoliło na wyzwolenie się z zależności i czerpanie korzyści z bycia miastem-hegemonem. W 1473 roku Tenochtitlán pokonało bliźniacze Tlatelolco i w ten sposób powstało miasto będące de facto stolicą imperium Azteków.
Czy Tenochtitlán rzeczywiście było tak wielkie?
Jak wyglądało zatem Tenochtitlán, gdy Hiszpanie ujrzeli je po raz pierwszy, w 1519 roku? Żołnierz i kronikarz Bernal Díaz del Castillo tak pisał nieco później o stolicy Azteków:
Kiedy ujrzeliśmy tyle miast i wiosek pobudowanych na wodzie; inne wielkie miejscowości na lądzie stałym oraz na powierzchni wód ową prostą groblę wiodącą do Meksyku, wpadliśmy w zdumienie. Oświadczyliśmy, że wydaje się to być krajobrazem, o jakim opowiadają księgi Amadisa. Tyle tam było wysokich wież i świątyń, i budowli wznoszących się wprost z wody, a wszystko murowane z kamienia, że niektórzy żołnierze nasi pytali, czy to, co widzimy, nie jest snem. Nie dziwota, że tak się o tym rozpisuję, wiele rzeczy nawet pomniejszając, gdyż nie wiem, jak je wyrazić: widzieliśmy bowiem rzeczy, jakich nigdy nie widziano ani o jakich nigdy nie słyszano.
Czy miasto naprawdę było tak imponujące? Być może trudno w to uwierzyć, ale odpowiedź jest twierdząca. Szacunki dotyczące zaludnienia Tenochtitlán w tym czasie wahają się między 200 a 250 tysięcy osób, przy czym bardziej prawdopodobna jest ta niższa liczba, choć zdarzają się i wyższe szacunki. Nawet dzisiaj byłoby to spore miasto, a w tamtym czasie było jednym z największych na świecie. Dla porównania ówczesny Paryż miał populację około 300 000 osób, Londyn 50 000, a znana konkwistadorom Sewilla – 60 000–70 000. Powierzchnia miasta wynosiła 13,5 km². Również w realiach Mezoameryki Tenochtitlán było miastem zupełnie wyjątkowym. Na przykład Texcoco, ważny ośrodek intelektualny, członek Trójprzymierza i miasto o naprawdę długich tradycjach, liczyło zaledwie około 24 000 mieszkańców.
Ze stałym lądem łączyły Tenochtitlán trzy groble, po jednej wychodzącej na południe, zachód i północ. W centrum miasta znajdował się dzielnica ceremonialna o powierzchni 25 ha, w której wzniesiono liczne świątynie. Największą z nich była Templo Mayor (Wielka Świątynia) – piramida o wysokości około 45 m. Na jej szczycie znajdowały się dwa sanktuaria: jedno poświęcone Huitzilopochtli, który był jednocześnie bóstwem wojny i opiekunem Mexików, i drugie dedykowane Tlalocowi, bogowi deszczu.
Templo Mayor była rozbudowywana w kilku etapach. W trakcie jednego z nich, w 1487 roku, dla uświetnienia uroczystości kapłani mieli złożyć w ofierze 80 000 jeńców. Choć ta liczba jest zapewne mocno przesadzona, to jednak nie ulega wątpliwości, że na szczycie Wielkiej Świątyni przez cały czas jej istnienia zginęły tysiące ludzi.
W ceremonialnej dzielnicy znajdowało się także tzompantli, rodzaj drewnianej platformy, na której umieszczano czaszki złożonych w ofierze jeńców. Według (po raz kolejny: przesadzonej) relacji jednego z konkwistadorów na tzompantli miało się znajdować 136 000 czaszek. Poza tą makabryczną konstrukcją w tej części miasta można było znaleźć także piramidę Tezcatlipoki, boisko do gry w piłkę i szereg mniejszych świątyń i sanktuariów.
Arystokraci i targ
W pobliżu dzielnicy ceremonialnej znajdowały się także pałace kolejnych władców i budynki związane z zarządzaniem ogromnym imperium. To właśnie tutaj składowano część towarów wysyłanych do Tenochtitlán jako trybut z podbitych prowincji, jak i uzbrojenie przeznaczone dla wojowników. Zlokalizowany tutaj gigantyczny pałac Motecuhzomy był zbudowany na planie kwadratu o boku 200 m. W środku zamieszkiwał nie tylko władca, ale także jego słudzy, artyści i urzędnicy, a sam budynek służył jako ośrodek administracji państwa. Motecuhzoma utrzymywał także swego rodzaju zoo i ptaszarnię.
W prestiżowym centrum swoje rezydencje miało również wielu arystokratów. Oczywiście domy azteckich możnych były zdecydowanie większe i bardziej okazałe niż te należące do pospólstwa. Przede wszystkim liczyły znacznie więcej komnat, w ich środku znajdowało się patio, a niekiedy zdarzało się, że miały dwa piętra. Rozmach wynikał z konieczności ostentacyjnego demonstrowania swojego prestiżu, dlatego potrzebne były również pokoje dla służby, kuchnie, jadalnie, osobne salony dla kobiet i mężczyzn itd. Żeby łatwiej było uzmysłowić sobie okazałość tych rezydencji, wspomnę tylko, że podczas konkwisty cała wyprawa dowodzona przez Cortésa, licząca ponad 400 żołnierzy, kwaterowała w jednym tylko pałacu, należącym wcześniej do Axacayatla, jednego z azteckich władców.
W trakcie zwiedzania Tenochtitlán duże wrażenie wywarł na Hiszpanach wielki targ w Tlatelolco. Tak pisał na jego temat Cortés do Karola I:
Jest w tym mieście wiele placów, gdzie odbywają się stałe targi i kwitnie handel. Na jednym z nich, otoczonym wokół podcieniami i dwakroć większym niż plac w Salamance, dzień w dzień przebywa ponad sześćdziesiąt tysięcy kupujących i sprzedających.
Dalej Cortés dość szczegółowo wymienia towary, które można znaleźć na targu, a następnie podsumowuje:
Jednym słowem handluje się tu wszystkim, co tylko w kraju istnieje. A poza wymienionymi rzeczami jest tego jeszcze tyle i w takiej rozmaitość, że resztę muszę pominąć, żeby uniknąć dłużyzn, ale i dlatego, iż nie wszystkie towary utkwiły mi w pamięci, wielu zaś nie umiałbym nawet nazwać. Każdy rodzaj towaru sprzedawany jest w osobnym rzędzie straganów i baczy się pilnie, żeby nie mieszać go z innymi.
Codzienne życie w Tenochtitlán
No dobrze, tyle już było świątyniach, targach i arystokracji, a jak to było być przeciętnym mieszkańcem Tenochtitlán? Poza pałacowym i ceremonialnym centrum miasto dzieliło się na cztery dzielnice: Cuepopan, Teopan, Moyotlan i Atzacoalco. Te dzielnice z kolei dzieliły się na mniejsze jednostki nazwane calpulli, które były centrum życia lokalnej społeczności. W każdym znajdowała się szkoła kształcąca chłopców nazywana telpochcalli, świątynie bóstwa opiekuńczego i budynek administracyjny. Szacuje się, że całe Tenochtitlán liczyło sobie około 80 calpulli. Niektóre z nich składały się z rodzin zajmujących się określonym rodzajem rzemiosła, np. złotnictwem, przez co można je porównać do średniowiecznych gildii działających w Europie.
Tunel wodociągowy dochodzący do Templo Mayor (fot. Öskr Rck, CC BY-SA 3.0)
Prości mieszkańcy Tenochtitlán zamieszkiwali na ogół w jedno- lub dwuizbowych domach zbudowanych z suszonej cegły adobe, z dachami pokrytymi słomą. Powierzchnia pojedynczego domostwa wynosiła na ogół między 30 a 40 m², choć najmniejsze mierzyły zaledwie 10 m². Niekiedy kilka domów budowano obok siebie wokół wspólnego patio. Wielkość domostwa zależała oczywiście od zamożności jego mieszkańców. Wyspecjalizowani rzemieślnicy pracujący dla władcy (jak wspomniani złotnicy) mogli liczyć na wyższy komfort życia niż zwykli rolnicy.
Dla członków pospólstwa istniała możliwość awansu społecznego i dołączenia do szeregów arystokracji. Warunkiem były zasługi na polu bitwy, a konkretnie schwytanie odpowiednio dużej liczby wrogów, którzy potem mogli być złożeni w ofierze. Zdaniem większości badaczy Motecuhzoma II (władca, który zginął podczas konkwisty) zabronił nadawania plebejuszem tego specjalnego statusu. Odtąd przywilejami mieli się cieszyć tylko arystokraci z urodzenia.
Poza pospólstwem i arystokracją istniała jeszcze swego rodzaju klasa średnia, którą stanowili kupcy nazywani w języku nahuatl pochteca. O ile źródłem dochodów i prestiżu dla warstw wyższych była przede wszystkim praca podległych im chłopów, to dla pochteca najważniejszy był handel. Rozwój tej grupy społecznej zbiegł się z dynamiczną ekspansją wymiany towarowej w późnym okresie postklasycznym, kiedy sieci kupieckie oplotły całą Mezoamerykę.
Jak każde wielkie miasto, Tenochtitlán miało także swoją mroczną stronę. Bernardino de Sahagún wspomina w dziesiątej księdze swojego dzieła o nieco mniej chwalebnych profesjach, takich jak złodzieje czy prostytutki. Zaskakująco dużo uwagi poświęcił tym ostatnim, m.in. przytoczył mowę matki, która napomina swoją córkę, by ta nie używała za dużo makijażu, bo może ją to sprowadzić na złą drogę. Prostytutki miały być powszechnym widokiem na ulicach miasta, kiedy przechadzały się w poszukiwaniu klientów. Kronikarz wspomina też o istnieniu sutenerów, choć nie o zorganizowanych domach publicznych.
Tenochtitlán i inne miasta wokół jeziora Texcoco (il. Madman2001, CC BY-SA 3.0)
Tenochtitlán prawdopodobnie było najbardziej kosmopolitycznym z miast Mezoameryki. Ogromny targ przyciągał kupców, a centrum władzy – dyplomatów. Część miast-trybutariuszy opłacała swoje zobowiązania w żywności, dzięki czemu mieszkańcy stolicy byli mniej narażeni na głód. Mimo to w latach 1450–1454, kiedy susza zniszczyła zbiory, niektórzy Mexikowie zmuszeniu byli sprzedawać swoje dzieci w zamian za pożywienie.
Wody jeziora otaczające miasto zawierały zbyt dużo soli, więc aby zapewnić dostawy wody pitnej, Aztekowie skonstruowali akwedukt dostarczający słodką wodę ze źródeł na wzgórzu Cahpultepec. O ile członkowie najznamienitszych rodów arystokratycznych mogli liczyć na doprowadzenie wody bezpośrednio do ich pałaców, to większości mieszkańców nieznane były takie luksusy. Musieli oni kupować wodę na rynku lub od sprzedawców, którzy rozwozili ją po całym mieście przy pomocy łodzi.
Życie na wodzie
Ogólnie zarządzanie zasobami wodnymi wychodziło mieszkańcom Tenochtitlán całkiem nieźle. Aby zyskać przestrzeń pod uprawy, konstruowali platformy nazywane chinampas. Budowano je w następujący sposób: na położonych w pobliżu jeziora terenach bagiennych kopano rowy odwadniające, następnie między tymi rowami wytyczano długie prostokątne działki, których brzegi zabezpieczano przy pomocy palików i drzew dobrze znoszących dużą wilgotność podłoża. Tak przygotowane poletka były bardzo żyzne (błoto i gnijące szczątki organiczne zdecydowanie pomagały) i dobrze nawodnione. Rozwój chinampas przypadł na XIV–XVI wiek, co koreluje ze wzrostem liczby ludności w Dolinie Meksyku. Do najważniejszych roślin uprawianych na tego rodzaju działkach należały kukurydza, fasola, chili i pomidory.
Bliskość jeziora pozwalała także na urozmaicenie diety o ryby, ptactwo wodne, a także larwy, szarańczę i rozmaite żyjątka wodne. Oczywiście była także druga strona tego medalu: Tenochtitlán było regularnie zagrożone przez powodzie. Problem ten udało się rozwiązać dzięki zbudowaniu w połowie XV wieku tamy oddzielającej zachodnią część zbiornika.
Rozwój miasta powodował, że często trzeba było niejako konstruować działki pod budowę kolejnych domów, wydzierając je jezioru. W rezultacie Tenochtitlán było istną plątaniną ulic, kanałów i mostów, którą porównać można tylko do Wenecji. Taka sytuacja miała też swoje zalety, np. wszelkie towary można było łatwo dostarczać przy pomocy łodzi. Było to niezwykle istotne, jeśli weźmiemy pod uwagę, że Aztekowie nie znali żadnych jucznych zwierząt. Z drugiej jednak strony sieć kanałów wymagała znacznych nakładów na jej konserwację.
Miasto dalej kwitnie
Co stało się z Tenochtitlán? W ostatniej fazie konkwisty miasto zostało zniszczone niemal w całości podczas kilkumiesięcznego oblężenia. Oblężenie trwało kilka miesięcy, mimo że siły oblegających liczyły blisko 1000 Hiszpanów dysponujących artylerią i flotą, a także 70 000 miejscowych sojuszników, co świadczy o znakomitym położeniu strategicznym azteckiej stolicy.
Ostatecznie miasto upadło 13 sierpnia 1521 roku. Duża część jego mieszkańców zginęła w walkach, umarła z głodu, na ospę lub została zamordowana przez zwycięzców. Ci, którzy przeżyli, zmuszeni byli pracować przy odbudowie, teraz już kolonialnej stolicy. Tam, gdzie kiedyś wznosiło się Tenochtitlán, dziś znajduje się miasto Meksyk. Nawet centralny plac – Zócalo – leży tam, gdzie kiedyś Aztekowie odprawiali swoje ceremonie religijne.
: Wyślij Wiadomość.
Przetłumacz ten tekst na 91 języków
: Podobne ogłoszenia.
OXFORDSPORT. Producent. Plecaki szkolne, turystyczne.
Firma Oxford Sport powstała w 1988 roku. Produkujemy różnego rodzaju plecaki, torby, teczki, pokrowce na sprzęt sportowy jak również mundurki szkolne. Nasze wyroby wietnie prezentują się jako gadżety reklamowe, można na nich umiecić np. firmowe logo…
PROCESSSYSTEMS. Company. Needle valves, metal parts, metal valves.
Process Systems has been at the forefront of the process control industry within Australia and the Pacific region since it was founded in Australia in 1989. Since then it has continued with one goal in mind; to give the best service possible to our…
Jenis pembersih vakum rumah tangga.
Jenis pembersih vakum rumah tangga. Penyedot debu adalah salah satu peralatan yang paling dibutuhkan di setiap rumah. Terlepas dari apakah kita hidup di studio atau di rumah keluarga tunggal yang besar, sulit membayangkan hidup tanpanya. Jenis penyedot…
I czego konkretnie goje nie rozumieją w tej sztuce wojowania?
I czego konkretnie goje nie rozumieją w tej sztuce wojowania? Aż mi się przypomniała sprawa zbombardowania rumuńskiego zagłębia naftowego w Besarabii ( w 2giej wojnie światowej przez długie miesiące/lata pompowało dla 3ciej rzeszy tak bardzo potrzebne i…
Jak odświeżyć sedes, żeby wyglądał jak w hotelu?
Czysta toaleta to wizytówka każdego domu. Jednak, aby zachować ją w idealnym stanie, trzeba poświęcić chwilę czasu na dokładne sprzątanie. Jak odświeżyć sedes, żeby wyglądał jak w hotelu? Warto sięgnąć po dwa przedmioty kuchenne, które poradzą sobie z…
Francuski inżynier Etienne Bunau-Varilla trzyma rowerzystę Marcela Bertheta na „Velo Torpille” Bunau-Varilli (Torpedo Bike).
1913. Francuski inżynier Etienne Bunau-Varilla trzyma rowerzystę Marcela Bertheta na „Velo Torpille” Bunau-Varilli (Torpedo Bike). Na torze Vel' d'Hiv w Paryżu, Berthet ustanowił rekord świata na tym rowerze, pokonując 5 km w 5 minut i 39,3 sekundy.
10000: រាវនៃស្នាមជ្រីវជ្រួញលើផ្ទៃមុខនិងប្លាស្មាសម្បូរទៅដោយផ្លាស្មា។
រាវនៃស្នាមជ្រីវជ្រួញលើផ្ទៃមុខនិងប្លាស្មាសម្បូរទៅដោយផ្លាស្មា។ វិធីមួយដែលមានប្រសិទ្ធភាពបំផុតនិងក្នុងពេលតែមួយវិធីដែលមានសុវត្ថិភាពបំផុតក្នុងការកាត់បន្ថយឬបំបាត់ស្នាមជ្រីវជ្រួញទាំងស្រុងគឺការព្យាបាលដោយប្លាស្មាដែលសំបូរទៅដោយប្លាស្មា។…
Wrak statku o wartości 17 miliardów dolarów znaleziony na dnie morskim u wybrzeży Kolumbii.
Wrak statku o wartości 17 miliardów dolarów znaleziony na dnie morskim u wybrzeży Kolumbii. Lokalizacja: Wybrzeże Kolumbii Rok odkrycia: 2015 Szacunkowa wartość: 17 mld dolarów. To jeden z najcenniejszych wraków na świecie. Odkryty u wybrzeży Kolumbii…
Il-bronkite hija ħafna drabi marda virali, komuni ħafna tas-sistema respiratorja.
Il-bronkite hija ħafna drabi marda virali, komuni ħafna tas-sistema respiratorja. Id-diviżjoni bażika hija organizzata madwar it-tul tal-marda. Hemm diskors ta 'infjammazzjoni akuta, subakuta u kronika. It-tul ta 'l-infjammazzjoni akuta huwa ta' mhux…
10個跡象表明您正在約會一個感情上不可用的傢伙:
10個跡象表明您正在約會一個感情上不可用的傢伙: 我們所有人都在尋找永遠無條件愛我們的人,不是嗎?即使相愛和被愛的前景會讓您感覺到肚子上的蝴蝶,您也必須確保自己不會受傷。談戀愛時,受到傷害的最簡單方法是與一個感情上無法與之相處的人在一起。 您未來的幸福掌握在您的手中。 我為什麼單身?許多單身女性都會問自己一個問題。但是,對於那些想要讓男人感覺良好,堅持並緊緊抓住你的男人的女人,現在就停止你正在做的事情並傾聽。 當涉及約會建議時,女性需要停止等待無法獲得的男性!…
Czy czujesz obecność Istot Światła w swoim domu?
Czy czujesz obecność Istot Światła w swoim domu? Oto kilka znaków, które mogą na to wskazywać: 1- KULA ŚWIATŁA: Jeśli widzisz kule na zdjęciach rodzinnych lub nawet gołym okiem w domu, mogą to być oznaki obecności świetlistych istot w pobliżu. 2- PIÓRA W…
Jesteśmy programowani na upragnioną przyszłość, na z góry ustaloną ścieżkę.
Jesteśmy programowani na upragnioną przyszłość, na z góry ustaloną ścieżkę. Nie tak, jaką jaką pragniemy ale taką jaką pragnie klasa rządząca. Im bardziej ludzie są ślepo zaznajomieni z zamierzonym rezultatem, tym szybciej i łatwiej zostanie on przyjęty,…
122 ára dama. Hyaluron sem uppspretta æsku? Draumurinn um eilífa æsku er gamall: elixir æsku?
122 ára dama. Hyaluron sem uppspretta æsku? Draumurinn um eilífa æsku er gamall: elixir æsku? Hvort sem það er blóð eða aðrar kjarni fer ekkert í hausinn til að hætta að eldast. Reyndar, það eru nú þýðir að verulega hægja á lífsklukkunni. Um það bil…
MIKPOL. Producent. Opakowania z kartonu. Opakowania z tektury falistej.
Mikopol to firma z wieloletnim doświadczeniem w zakresie druku offsetowego oraz produkcji opakowań z kartonu i tektury. Rzetelna praca poparta specjalistyczną wiedzą oraz bogaty park maszynowy, pozwalają osiągnąć rezultaty na najwyższym światowym…
Plastic Injection Molds. Green Vitality Industry Co.,Ltd
Good day! This is Jill from HASCO&DME Green Vitality Industry company which engaged in: 1) Die Casting Molds. 2) Plastic Injection Molds . 3) Structure Design . 4) Prototype Tooling. 5) New Product Development . Your 3D/2D drawing or samples will be…
PANDA GARBARNIA. Producent. Skóry.
Nasz zakład należy do grona najlepszych w branży, dzięki nowoczesnemu parku maszyn, najnowocześniejszym technologiom, doświadczeniu i wykwalifikowanej kadrze. Produkcja skór oparta jest na środkach renomowanych firm oraz surowcach pochodzenia…
حصہ 2: متغیرات ان کی تشریح کے ذریعہ تمام رقم اشاروں کے ساتھ:
حصہ 2: متغیرات ان کی تشریح کے ذریعہ تمام رقم اشاروں کے ساتھ: بہت ساری دینی نصوص اور روحانی فلسفے یہ بتاتے ہیں کہ ایک منظم منصوبہ بندی ہمارے مقررہ وقت اور مقام پر اور مخصوص والدین پر حکمرانی کرتی ہے۔ اور اس وجہ سے ہم جن تاریخوں پر پیدا ہوئے ہیں وہ کوئی…
Płytki podłogowe: gres szkliwiony
: Nazwa: Płytki podłogowe: : Model nr.: : Typ: nie polerowana : Czas dostawy: 96 h : Pakowanie: Pakiet do 30 kg lub paleta do 200 kg : Waga: 23 kg : Materiał: : Pochodzenie: Polska . Europa : Dostępność: detalicznie. natomiast hurt tylko po umówieniu :…
Attyla, zwany też Biczem Bożym – władca Hunów (Węgry).
Attyla, zwany też Biczem Bożym – władca Hunów (Węgry). W latach 445–453. Razem ze swoim bratem Bledą stworzył imperium, które sięgało od Danii po Bałkany i od Renu aż do Morza Kaspijskiego. Jeden z dzielnych przywódców ,który sprzeciwił się chrześcijanom…
SSAB. Firma. Spawanie stali. Materiały do spawania.
O SSAB SSAB to wysoko wyspecjalizowany koncern hutniczy o globalnym zasięgu. O jego rozwoju decydują bliskie relacje z klientami. SSAB zajmuje się rozwojem stali o wysokiej wytrzymałości i świadczy usługi zapewniające większą wydajność i zrównoważenie.…
Artificial Intelligence out of control: It can kill us without firing a single shot!
Artificial Intelligence out of control: It can kill us without firing a single shot! Wednesday, July 12, 2023 "I know not with what weapons World War III will be fought, but World War IV will be fought with sticks and stones". Quote: Albert Einstein.…
JOHNSON. Company. Brake systems. Car parts. Replacement of car parts. Brakes.
INTRODUCTION Johnson designs and manufactures a range of products in house including hydraulic, pneumatic, spring-set or manually applied caliper disc brakes and brake systems for use on hoists, conveyors, propulsion systems and other rotating equipment.…
5621AVA। Asta C सेलुलर कायाकल्प। अनुहारको सीरम। गर्दन र अनुहारको लागि क्रीम। संवेदनशील छालाका लागि क्रीम।
Asta C सेलुलर कायाकल्प। सूचि कोड / सूचकांक: 5621AVA। श्रेणी: Asta सी, प्रसाधन सामाग्री कार्य antyoksydacja, exfoliation, उठाने, hydration, कायाकल्प, रंग को सुधार, चौरसाई आवेदन सीरम कास्मेटिकको प्रकार जेल सीरम क्षमता 30 मिलीलीटर / 1 fl.oz। प्राकृतिक…
CARAMELLA-MODA. Producent. Moda damska.
CaramellaModa to dynamicznie rozwijająca się firma, produkująca odzież damską . Naszym wyznacznikiem jest styl „sportowa elegancja" w którym każda kobieta poczuję się atrakcyjnie, wyjątkowo a zarazem bardzo stylowo. W swoich projektach staramy się łączyć…
Fizarana 2: Archangels amin'ny alàlan'ny fandikana azy miaraka amin'ny famantarana Zodiak rehetra:
Fizarana 2: Archangels amin'ny alàlan'ny fandikana azy miaraka amin'ny famantarana Zodiak rehetra: Betsaka ny soratra ara-pivavahana sy filozofia ara-panahy maro manome soso-kevitra fa ny drafitra milamina dia mifehy ny fahaterahantsika amin'ny fotoana…
7 Mga Pag-text nga Kinaiya nga Senyales Usa ka Toxic nga Relasyon:
7 Mga Pag-text nga Kinaiya nga Senyales Usa ka Toxic nga Relasyon: Mga Bato sa Pag-text sa Toxic sa mga magtiayon nga adunay pula nga mga bandila sa relasyon: Padayon nimo nga gisusi ang imong smartphone matag usa ka segundo ingon ang imong mga higala…