Nadmi
23-09-25

0 : Odsłon:


Tenochtitlán [tenoːʧ'titɬaːn] (w języku nahuatl oznacza „Miejsce Owocu Kaktusa” lub „Kaktusowa Skała”) – stolica państwa Azteków, założona około 1325 roku na wyspie pośrodku (oraz na sztucznych pływających wyspach) jeziora Texcoco.

Zbudowano w niej sieć kanałów i groble łączące miasto ze stałym lądem. Poziom wody był regulowany przy pomocy tam. Woda pitna dostarczana była z pobliskich gór przy pomocy akweduktów. Wewnątrz miasta powstały pływające ogrody, pałace i ogromne centrum ceremonialne, otoczone murem o wysokości 2,5 m. Centrum stanowił czworokąt o boku długości około 300 m. Mur zdobiły wizerunki Quetzalcoatla. Najważniejszym obiektem centrum była Templo Mayor – schodkowa piramida z umieszczoną na jej szczycie świątynią z podwójnym sanktuarium (podwójne sanktuaria to zwyczaj Cziczimeków). Jedno z nich było poświęcone Tlalocowi, a drugie Huitzilopochtli. Wewnątrz centrum znajdowała się także świątynia Quetzalcoatla oraz boisko do gry w ullamaliztli (pelotę).

Bogom składano ofiary z ludzi. Czaszki ofiar przechowywano w tzw. tzompantli. Był to zbiornik otoczony kamiennym murem o wymiarach 52 × 22 × 9,0 m. Zbiorniki tego typu stanowiły swoisty powód dumy Azteków, świadczący o ich wkładzie w ocalenie świata (karmienie bogów). W mieście znajdowało się 7 takich konstrukcji, szacuje się, że największa z nich zawierała około 11 700 czaszek. Na ogół zabijano mężczyzn, jeńców wojennych, wśród czaszek znajdują się nieliczne należące do dzieci.

Pałac Montezumy II był jednym z kilku pałaców znajdujących się w Tenochtitlánie. Zbudowany został na planie kwadratu o boku długości 200 m. Składał się z kilku budynków jedno- i dwupiętrowych. Budynki usytuowano wśród ogrodów. W skład założeń pałacowych wchodziły także dziedzińce oraz ogród zoologiczny.

Tenochtitlán z czasem stał się najbardziej znaczącym miastem regionu. Prowadziły przezeń liczne szlaki handlowe wiodące do Zatoki Meksykańskiej i Oceanu Spokojnego.

Na początku XVI wieku w Tenochtitlán mieszkało ponad 200 tysięcy ludzi, co czyniło je jednym z największych miast świata. Pierwsza próba zdobycia miasta przez hiszpańskiego konkwistadora Hernána Cortésa w 1519 roku zakończyła się niepowodzeniem. Jednak 13 sierpnia 1521 roku, po długich i zaciętych bojach, Hiszpanom i ich indiańskim sojusznikom udało się zająć stolicę Azteków.

Zdobywcy zburzyli dużą część budynków i świątyń (w tym Templo Mayor), a z pozyskanych w ten sposób materiałów zbudowali na ruinach Tenochtitlán nowe miasto – Meksyk.


„Tyle tam było wysokich wież i świątyń, i budowli wznoszących się wprost z wody, a wszystko murowane z kamienia, że niektórzy żołnierze nasi pytali, czy to, co widzimy, nie jest snem” – pisał hiszpański żołnierz i kronikarz o stolicy Azteków, Tenochtitlán. Czy miasto rzeczywiście było tak niezwykłe?


Glif oznaczający Tenochtitlán (il. AztecEmpireEmbassy, CC BY-SA 4.0)
Historia założenia Tenochtitlán przedstawia się w azteckiej tradycji dość prosto. Mexikowie (kwestia nazwy tego ludu jest skomplikowana, na potrzeby tego tekstu przyjmijmy, że Aztekowie i Mexikowie to to samo) podróżowali z mitycznej krainy Aztlán w poszukiwaniu miejsca, w którym mogliby się osiedlić. Po wielu niezbyt przyjemnych przygodach dotarli do niezamieszkanej wyspy na jeziorze Texcoco, gdzie ujrzeli kaktus rosnący na kamieniu. Na kaktusie z kolei siedział orzeł pożerający węża. Ten znak przekonał Mexików, że to właśnie tu powinni założyć swoją stolicę.

Według najczęściej przyjmowanej interpretacji było to w 1325 roku, niektórzy autorzy wspominają także o roku 1345. Tak wygląda legendarna wersja, jednak badania archeologiczne wskazują, że wyspa była zasiedlona jeszcze wcześniej. Według tradycji w 1337 roku część Mexików zdecydowała się na secesję i założyła osadę nazwaną Tlatelolco, która potem stała się centrum handlu dla całej Mezoameryki.

Pierwsze stulecie istnienie Tenochtitlán to powolny rozwój miasta, które było w tym czasie wasalem potężnego Azcapotzalco. Dopiero zawiązanie sojuszu z Texcoco i Tlacopan (w języku nahuatl nazywanego Ēxcān Tlahtōlōyān – Trójprzymierzem) pozwoliło na wyzwolenie się z zależności i czerpanie korzyści z bycia miastem-hegemonem. W 1473 roku Tenochtitlán pokonało bliźniacze Tlatelolco i w ten sposób powstało miasto będące de facto stolicą imperium Azteków.

Czy Tenochtitlán rzeczywiście było tak wielkie?
Jak wyglądało zatem Tenochtitlán, gdy Hiszpanie ujrzeli je po raz pierwszy, w 1519 roku? Żołnierz i kronikarz Bernal Díaz del Castillo tak pisał nieco później o stolicy Azteków:

Kiedy ujrzeliśmy tyle miast i wiosek pobudowanych na wodzie; inne wielkie miejscowości na lądzie stałym oraz na powierzchni wód ową prostą groblę wiodącą do Meksyku, wpadliśmy w zdumienie. Oświadczyliśmy, że wydaje się to być krajobrazem, o jakim opowiadają księgi Amadisa. Tyle tam było wysokich wież i świątyń, i budowli wznoszących się wprost z wody, a wszystko murowane z kamienia, że niektórzy żołnierze nasi pytali, czy to, co widzimy, nie jest snem. Nie dziwota, że tak się o tym rozpisuję, wiele rzeczy nawet pomniejszając, gdyż nie wiem, jak je wyrazić: widzieliśmy bowiem rzeczy, jakich nigdy nie widziano ani o jakich nigdy nie słyszano.

Czy miasto naprawdę było tak imponujące? Być może trudno w to uwierzyć, ale odpowiedź jest twierdząca. Szacunki dotyczące zaludnienia Tenochtitlán w tym czasie wahają się między 200 a 250 tysięcy osób, przy czym bardziej prawdopodobna jest ta niższa liczba, choć zdarzają się i wyższe szacunki. Nawet dzisiaj byłoby to spore miasto, a w tamtym czasie było jednym z największych na świecie. Dla porównania ówczesny Paryż miał populację około 300 000 osób, Londyn 50 000, a znana konkwistadorom Sewilla – 60 000–70 000. Powierzchnia miasta wynosiła 13,5 km². Również w realiach Mezoameryki Tenochtitlán było miastem zupełnie wyjątkowym. Na przykład Texcoco, ważny ośrodek intelektualny, członek Trójprzymierza i miasto o naprawdę długich tradycjach, liczyło zaledwie około 24 000 mieszkańców.

Ze stałym lądem łączyły Tenochtitlán trzy groble, po jednej wychodzącej na południe, zachód i północ. W centrum miasta znajdował się dzielnica ceremonialna o powierzchni 25 ha, w której wzniesiono liczne świątynie. Największą z nich była Templo Mayor (Wielka Świątynia) – piramida o wysokości około 45 m. Na jej szczycie znajdowały się dwa sanktuaria: jedno poświęcone Huitzilopochtli, który był jednocześnie bóstwem wojny i opiekunem Mexików, i drugie dedykowane Tlalocowi, bogowi deszczu.

Templo Mayor była rozbudowywana w kilku etapach. W trakcie jednego z nich, w 1487 roku, dla uświetnienia uroczystości kapłani mieli złożyć w ofierze 80 000 jeńców. Choć ta liczba jest zapewne mocno przesadzona, to jednak nie ulega wątpliwości, że na szczycie Wielkiej Świątyni przez cały czas jej istnienia zginęły tysiące ludzi.

W ceremonialnej dzielnicy znajdowało się także tzompantli, rodzaj drewnianej platformy, na której umieszczano czaszki złożonych w ofierze jeńców. Według (po raz kolejny: przesadzonej) relacji jednego z konkwistadorów na tzompantli miało się znajdować 136 000 czaszek. Poza tą makabryczną konstrukcją w tej części miasta można było znaleźć także piramidę Tezcatlipoki, boisko do gry w piłkę i szereg mniejszych świątyń i sanktuariów.

Arystokraci i targ
W pobliżu dzielnicy ceremonialnej znajdowały się także pałace kolejnych władców i budynki związane z zarządzaniem ogromnym imperium. To właśnie tutaj składowano część towarów wysyłanych do Tenochtitlán jako trybut z podbitych prowincji, jak i uzbrojenie przeznaczone dla wojowników. Zlokalizowany tutaj gigantyczny pałac Motecuhzomy był zbudowany na planie kwadratu o boku 200 m. W środku zamieszkiwał nie tylko władca, ale także jego słudzy, artyści i urzędnicy, a sam budynek służył jako ośrodek administracji państwa. Motecuhzoma utrzymywał także swego rodzaju zoo i ptaszarnię.

W prestiżowym centrum swoje rezydencje miało również wielu arystokratów. Oczywiście domy azteckich możnych były zdecydowanie większe i bardziej okazałe niż te należące do pospólstwa. Przede wszystkim liczyły znacznie więcej komnat, w ich środku znajdowało się patio, a niekiedy zdarzało się, że miały dwa piętra. Rozmach wynikał z konieczności ostentacyjnego demonstrowania swojego prestiżu, dlatego potrzebne były również pokoje dla służby, kuchnie, jadalnie, osobne salony dla kobiet i mężczyzn itd. Żeby łatwiej było uzmysłowić sobie okazałość tych rezydencji, wspomnę tylko, że podczas konkwisty cała wyprawa dowodzona przez Cortésa, licząca ponad 400 żołnierzy, kwaterowała w jednym tylko pałacu, należącym wcześniej do Axacayatla, jednego z azteckich władców.
W trakcie zwiedzania Tenochtitlán duże wrażenie wywarł na Hiszpanach wielki targ w Tlatelolco. Tak pisał na jego temat Cortés do Karola I:

Jest w tym mieście wiele placów, gdzie odbywają się stałe targi i kwitnie handel. Na jednym z nich, otoczonym wokół podcieniami i dwakroć większym niż plac w Salamance, dzień w dzień przebywa ponad sześćdziesiąt tysięcy kupujących i sprzedających.

Dalej Cortés dość szczegółowo wymienia towary, które można znaleźć na targu, a następnie podsumowuje:

Jednym słowem handluje się tu wszystkim, co tylko w kraju istnieje. A poza wymienionymi rzeczami jest tego jeszcze tyle i w takiej rozmaitość, że resztę muszę pominąć, żeby uniknąć dłużyzn, ale i dlatego, iż nie wszystkie towary utkwiły mi w pamięci, wielu zaś nie umiałbym nawet nazwać. Każdy rodzaj towaru sprzedawany jest w osobnym rzędzie straganów i baczy się pilnie, żeby nie mieszać go z innymi.

Codzienne życie w Tenochtitlán
No dobrze, tyle już było świątyniach, targach i arystokracji, a jak to było być przeciętnym mieszkańcem Tenochtitlán? Poza pałacowym i ceremonialnym centrum miasto dzieliło się na cztery dzielnice: Cuepopan, Teopan, Moyotlan i Atzacoalco. Te dzielnice z kolei dzieliły się na mniejsze jednostki nazwane calpulli, które były centrum życia lokalnej społeczności. W każdym znajdowała się szkoła kształcąca chłopców nazywana telpochcalli, świątynie bóstwa opiekuńczego i budynek administracyjny. Szacuje się, że całe Tenochtitlán liczyło sobie około 80 calpulli. Niektóre z nich składały się z rodzin zajmujących się określonym rodzajem rzemiosła, np. złotnictwem, przez co można je porównać do średniowiecznych gildii działających w Europie.


Tunel wodociągowy dochodzący do Templo Mayor (fot. Öskr Rck, CC BY-SA 3.0)
Prości mieszkańcy Tenochtitlán zamieszkiwali na ogół w jedno- lub dwuizbowych domach zbudowanych z suszonej cegły adobe, z dachami pokrytymi słomą. Powierzchnia pojedynczego domostwa wynosiła na ogół między 30 a 40 m², choć najmniejsze mierzyły zaledwie 10 m². Niekiedy kilka domów budowano obok siebie wokół wspólnego patio. Wielkość domostwa zależała oczywiście od zamożności jego mieszkańców. Wyspecjalizowani rzemieślnicy pracujący dla władcy (jak wspomniani złotnicy) mogli liczyć na wyższy komfort życia niż zwykli rolnicy.

Dla członków pospólstwa istniała możliwość awansu społecznego i dołączenia do szeregów arystokracji. Warunkiem były zasługi na polu bitwy, a konkretnie schwytanie odpowiednio dużej liczby wrogów, którzy potem mogli być złożeni w ofierze. Zdaniem większości badaczy Motecuhzoma II (władca, który zginął podczas konkwisty) zabronił nadawania plebejuszem tego specjalnego statusu. Odtąd przywilejami mieli się cieszyć tylko arystokraci z urodzenia.

Poza pospólstwem i arystokracją istniała jeszcze swego rodzaju klasa średnia, którą stanowili kupcy nazywani w języku nahuatl pochteca. O ile źródłem dochodów i prestiżu dla warstw wyższych była przede wszystkim praca podległych im chłopów, to dla pochteca najważniejszy był handel. Rozwój tej grupy społecznej zbiegł się z dynamiczną ekspansją wymiany towarowej w późnym okresie postklasycznym, kiedy sieci kupieckie oplotły całą Mezoamerykę.

Jak każde wielkie miasto, Tenochtitlán miało także swoją mroczną stronę. Bernardino de Sahagún wspomina w dziesiątej księdze swojego dzieła o nieco mniej chwalebnych profesjach, takich jak złodzieje czy prostytutki. Zaskakująco dużo uwagi poświęcił tym ostatnim, m.in. przytoczył mowę matki, która napomina swoją córkę, by ta nie używała za dużo makijażu, bo może ją to sprowadzić na złą drogę. Prostytutki miały być powszechnym widokiem na ulicach miasta, kiedy przechadzały się w poszukiwaniu klientów. Kronikarz wspomina też o istnieniu sutenerów, choć nie o zorganizowanych domach publicznych.


Tenochtitlán i inne miasta wokół jeziora Texcoco (il. Madman2001, CC BY-SA 3.0)
Tenochtitlán prawdopodobnie było najbardziej kosmopolitycznym z miast Mezoameryki. Ogromny targ przyciągał kupców, a centrum władzy – dyplomatów. Część miast-trybutariuszy opłacała swoje zobowiązania w żywności, dzięki czemu mieszkańcy stolicy byli mniej narażeni na głód. Mimo to w latach 1450–1454, kiedy susza zniszczyła zbiory, niektórzy Mexikowie zmuszeniu byli sprzedawać swoje dzieci w zamian za pożywienie.

Wody jeziora otaczające miasto zawierały zbyt dużo soli, więc aby zapewnić dostawy wody pitnej, Aztekowie skonstruowali akwedukt dostarczający słodką wodę ze źródeł na wzgórzu Cahpultepec. O ile członkowie najznamienitszych rodów arystokratycznych mogli liczyć na doprowadzenie wody bezpośrednio do ich pałaców, to większości mieszkańców nieznane były takie luksusy. Musieli oni kupować wodę na rynku lub od sprzedawców, którzy rozwozili ją po całym mieście przy pomocy łodzi.

Życie na wodzie
Ogólnie zarządzanie zasobami wodnymi wychodziło mieszkańcom Tenochtitlán całkiem nieźle. Aby zyskać przestrzeń pod uprawy, konstruowali platformy nazywane chinampas. Budowano je w następujący sposób: na położonych w pobliżu jeziora terenach bagiennych kopano rowy odwadniające, następnie między tymi rowami wytyczano długie prostokątne działki, których brzegi zabezpieczano przy pomocy palików i drzew dobrze znoszących dużą wilgotność podłoża. Tak przygotowane poletka były bardzo żyzne (błoto i gnijące szczątki organiczne zdecydowanie pomagały) i dobrze nawodnione. Rozwój chinampas przypadł na XIV–XVI wiek, co koreluje ze wzrostem liczby ludności w Dolinie Meksyku. Do najważniejszych roślin uprawianych na tego rodzaju działkach należały kukurydza, fasola, chili i pomidory.

Bliskość jeziora pozwalała także na urozmaicenie diety o ryby, ptactwo wodne, a także larwy, szarańczę i rozmaite żyjątka wodne. Oczywiście była także druga strona tego medalu: Tenochtitlán było regularnie zagrożone przez powodzie. Problem ten udało się rozwiązać dzięki zbudowaniu w połowie XV wieku tamy oddzielającej zachodnią część zbiornika.

Rozwój miasta powodował, że często trzeba było niejako konstruować działki pod budowę kolejnych domów, wydzierając je jezioru. W rezultacie Tenochtitlán było istną plątaniną ulic, kanałów i mostów, którą porównać można tylko do Wenecji. Taka sytuacja miała też swoje zalety, np. wszelkie towary można było łatwo dostarczać przy pomocy łodzi. Było to niezwykle istotne, jeśli weźmiemy pod uwagę, że Aztekowie nie znali żadnych jucznych zwierząt. Z drugiej jednak strony sieć kanałów wymagała znacznych nakładów na jej konserwację.

Miasto dalej kwitnie
Co stało się z Tenochtitlán? W ostatniej fazie konkwisty miasto zostało zniszczone niemal w całości podczas kilkumiesięcznego oblężenia. Oblężenie trwało kilka miesięcy, mimo że siły oblegających liczyły blisko 1000 Hiszpanów dysponujących artylerią i flotą, a także 70 000 miejscowych sojuszników, co świadczy o znakomitym położeniu strategicznym azteckiej stolicy.
Ostatecznie miasto upadło 13 sierpnia 1521 roku. Duża część jego mieszkańców zginęła w walkach, umarła z głodu, na ospę lub została zamordowana przez zwycięzców. Ci, którzy przeżyli, zmuszeni byli pracować przy odbudowie, teraz już kolonialnej stolicy. Tam, gdzie kiedyś wznosiło się Tenochtitlán, dziś znajduje się miasto Meksyk. Nawet centralny plac – Zócalo – leży tam, gdzie kiedyś Aztekowie odprawiali swoje ceremonie religijne.


: Wyślij Wiadomość.


Przetłumacz ten tekst na 91 języków
Procedura tłumaczenia na 91 języków została rozpoczęta. Masz wystarczającą ilość środków w wirtualnym portfelu: PULA . Uwaga! Proces tłumaczenia może trwać nawet kilkadziesiąt minut. Automat uzupełnia tylko puste tłumaczenia a omija tłumaczenia wcześniej dokonane. Nieprawidłowy użytkownik. Twój tekst jest właśnie tłumaczony. Twój tekst został już przetłumaczony wcześniej Nieprawidłowy tekst. Nie udało się pobrać ceny tłumaczenia. Niewystarczające środki. Przepraszamy - obecnie system nie działa. Spróbuj ponownie później Proszę się najpierw zalogować. Tłumaczenie zakończone - odśwież stronę.

: Podobne ogłoszenia.

BARBER SUPPLY. Firma. Akcesoria do golenia.

Jeżeli zajrzałeś na tę stronę to prawdopodobnie znaczy, że ciekawi Cię kim jesteśmy i dlaczego prowadzimy nasz sklep. Barbersupply.pl to sklep prowadzony przez prawdziwych pasjonatów klasycznej i ponadczasowej męskiej pielęgnacji. Uważamy, że współczesny…

ಮಾನವ ದೇಹದಲ್ಲಿ ಮೆಗ್ನೀಸಿಯಮ್ ಅಯಾನುಗಳ ವಿತರಣೆ, ಸಂಸ್ಕರಣೆ ಮತ್ತು ಸಂಗ್ರಹಣೆ:12

ಮಾನವ ದೇಹದಲ್ಲಿ ಮೆಗ್ನೀಸಿಯಮ್ ಅಯಾನುಗಳ ವಿತರಣೆ, ಸಂಸ್ಕರಣೆ ಮತ್ತು ಸಂಗ್ರಹಣೆ: 70 ಕೆಜಿ ತೂಕದ ಮಾನವ ದೇಹದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 24 ಗ್ರಾಂ ಮೆಗ್ನೀಸಿಯಮ್ ಇರುತ್ತದೆ (ಈ ಮೌಲ್ಯವು ಮೂಲವನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿ 20 ಗ್ರಾಂ ನಿಂದ 35 ಗ್ರಾಂ ವರೆಗೆ ಬದಲಾಗುತ್ತದೆ). ಈ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 60% ಮೂಳೆಯಲ್ಲಿ, 29% ಸ್ನಾಯು,…

UFO w Gdyni w 1959 roku. Kosmici w porcie i na plaży, czy zwykły meteoryt? Oto historia polskiego Roswell.

Gdynia, styczeń 1959 roku. Nad portowym miastem pojawia się tajemniczy obiekt, który z impetem spada do basenu portowego. Jedni w tym zdarzeniu widzą zwykłą katastrofę, inni zjawisko nadprzyrodzone. Kilka dni później pojawiają się doniesienia o dziwnym…

Misja Hera to część eksperymentów związanych z obroną planetarną Ziemi.

Sonda Hera, która zbada planetoidę Dimorphos, została wystrzelona w poniedziałek 7 października przez rakietę SpaceX Falcon 9 z Przylądka Canaveral na Florydzie – poinformowała Europejska Agencja Kosmiczna (ESA). W 2022 r. trajektoria tego obiektu została…

מה יקרה לגופך אם תתחיל לאכול דבש מדי יום לפני השינה? טריגליצרידים: דבש: טריפטופן: 12:

מה יקרה לגופך אם תתחיל לאכול דבש מדי יום לפני השינה? טריגליצרידים: דבש: טריפטופן: רובנו מודעים לכך שאפשר להשתמש בדבש למאבק בהצטננות כמו גם בלחות של עורנו, אך לדבש יש תכונות מדהימות רבות אחרות שמעולם לא שמעתם עליהן. שילוב זה עם אוכל זה טעים ובריא, אך כל…

HLFcz. Producent. Mezi spínače do automobilů, které vyrábíme, patří například spínače překlápěcí.

Provedení tlačítkových spínačů je buď plastové (do interiéru automobilů) nebo kovové (spínače zpátečky a podobně). Naše spínače do automobilů jsou vyráběny zejména pro starší vozy ŠKODA - od modelu Š 105 po FAVORIT a FORMAN a dále pro traktory ZETOR,…

Pogańskie pochodzenie „WATYKANU”.

Pogańskie pochodzenie „WATYKANU”. Słowo „Watykan” nie pochodzi z łaciny ani z greki i nie ma nic wspólnego z Biblią. Jego nazwa, podobnie jak wiele tradycji chrześcijańskich, ma pogańskie pochodzenie. Na wieki przed założeniem Rzymu przez Romulusa i…

Môžu byť ľudia s krvnou skupinou AB0 náchylnejší na koronavírusovú infekciu SARS-CoV-2?

Môžu byť ľudia s krvnou skupinou AB0 náchylnejší na koronavírusovú infekciu SARS-CoV-2? Vedci a lekári z Wuhan a Shenzhen naznačujú, že krvná skupina do určitej miery určuje riziko infekcie SARS-CoV-2 a priebeh choroby. Je indikované, že pacienti s…

Histologia. Nabłonek prosty i wielowarstwowy. Biologia.

Histologia cz.1 :) Nabłonki to grupa tkanek zwierzęcych, która najwcześniej pojawiła się w toku ewolucji. Pierwsze tego typu grupy komórek spotykamy już u gąbek. Pojawia się ona także jako pierwsza w ciągu ontogenezy (rozwoju osobniczego) dając początek…

Perfekte klere vir 'n spesiale geleentheid:

Perfekte klere vir 'n spesiale geleentheid: Elkeen van ons het dit gedoen: 'n troue is opdaag, doop, 'n soort seremonie, ons moet behoorlik aantrek, maar daar is natuurlik niks te doen nie. Ons gaan na die winkel, ons koop wat is en nie wat ons wil hê…

Jaskinia Tygrysa w Udayagiri Cave Complex, Orissa, Indie:

Jaskinia Tygrysa w Udayagiri Cave Complex, Orissa, Indie: Zwykła mała świątynia jaskiniowa z otworem w kształcie paszczy tygrysa. 100 pne - 100 ne

12: ผิวของเส้นเลือดฝอย: การดูแลผิวหน้าและเครื่องสำอางสำหรับผิวของเส้นเลือดฝอย

ผิวของเส้นเลือดฝอย: การดูแลผิวหน้าและเครื่องสำอางสำหรับผิวของเส้นเลือดฝอย เส้นเลือดฝอยมีแนวโน้มที่จะแตกเส้นเลือดซึ่งทำให้พวกเขากลายเป็นสีแดง…

Gdy istota przystosowuje się do nowego środowiska, mgła na szkle stopniowo zniknie.

Gdy tylko człowiek w chwili śmierci zerwie swoje połączenie z fizycznym organizmem, nie jest w pełni przystosowany do zupełnie innej rzeczywistości. Zostaje wciągnięty w środowisko wibracyjne odpowiednie dla wibracyjnego poziomu jego pola świadomości…

Fotografia przybyła do Indii w 1840 roku, rok po wynalezieniu (1839) w Europie.

Fotografia przybyła do Indii w 1840 roku, rok po wynalezieniu (1839) w Europie. Jednak warunki upału, kurzu i jasnego światła były główną przeszkodą, faktem jest, że kilku pomocników fotograficznych opracowalo ja lokalnie. Jedną z takich innowacji był…

KBDELTA. Company. Steel, thermoplastics, springs, valve internals.

PASSION AND EXPERIENCE MAKES ALL THE DIFFERENCE FOR A COMPRESSOR PARTS MANUFACTURER As a compressor parts manufacturer we pride ourselves on having 100% interchangeable OEM and aftermarket products. Our in-house injection molding machines, exclusive…

mRNA-1273: Coronavirus-entstof gereed vir kliniese toetsing:

mRNA-1273: Coronavirus-entstof gereed vir kliniese toetsing:   Coronavirus-entstof gereed vir kliniese toetsing Die biotegnologie-onderneming Moderna, van Cambridge, Mass., Het aangekondig dat die entstof, mRNA-1273, vir die vinnig verspreide…

Mozaika ceramiczna avenue

: Nazwa: Mozaika : Model nr.: : Typ: Mozaika kamienna szklana ceramiczna metalowa : Czas dostawy: 96 h : Pakowanie: Sprzedawana na sztuki. Pakiet do 30 kg lub paleta do 200 kg : Waga: 1,5 kg : Materiał: : Pochodzenie: Polska . Europa : Dostępność:…

5 неабходных прэпаратаў для сыходу за пазногцямі:

5 неабходных прэпаратаў для сыходу за пазногцямі: Сыход за пазногцямі - адзін з найважнейшых элементаў у інтарэсах нашага прыгожага і дагледжанага выгляду. Элегантныя пазногці шмат кажуць пра мужчыну, яны таксама сведчаць пра яго культуру і…

Energetyczny przepis z cukrem na biedę:

Energetyczny przepis z cukrem na biedę: Prostym zaklęciem na szybkie pieniądze i pozbycie się biedy oraz potrzeb, jakie stawia przed nami codzienność, jest zaklęcie z cukru i cytryny. Do tego potrzebne będą: cała cytryna, biały cukier, zielona świeca i…

Przywódcy rzymscy organizowali igrzyska dla rozrywki miejscowej ludności.

Przywódcy rzymscy organizowali igrzyska dla rozrywki miejscowej ludności. Zapisano, że przed walkami gladiatorów w tłum rzucano chleb. Zasycając głód jedzenia i głód rozrywki, rzymscy namiestnicy i cesarze wykorzystywali igrzyska do uspokojenia ludności.…

Domowe kremy do pielęgnacji dłoni.

Domowe kremy do pielęgnacji dłoni. Domowe kosmetyki niedrogie, proste i skuteczne produkty. Krem nawilżający do suchych dłoni. Roztopione masło, miód, wywar z dziurawca i wywar z ziół w równych częściach (łyżkę każdego ziela oddzielnie zalać 100 ml (pół…

‘Monster’ planet just discovered that was thought IMPOSSIBLE to exist!

‘Monster’ planet just discovered that was thought IMPOSSIBLE to exist! Wednesday, November 01, 2017 A giant planet – the existence of which previously thought extremely unlikely – discovered around a small star by an international collaboration of…

Ukryte kody dla telefonów z systemem Android, które mogą Ci się przydać.

Ukryte kody dla telefonów z systemem Android, które mogą Ci się przydać. Autor: Piotr Paszelke Nieznane, ukryte kody na telefon z Androidem są niezwykle pomocne. Niestety, mało kto ma świadomość tego, że one istnieją, a szkoda. Można ich używać,…

Poznaj Tirę, najrzadszą zebrę świata.

Poznaj Tirę, najrzadszą zebrę świata. To zdjęcie nakręcono w ciągu 48 godzin od pojawienia się jej po raz pierwszy w historii Masai Mara. Mówi się, że ten tygodniowy źrebak urodził się z melanizmem, chorobą genetyczną zmieniającą kolor skóry. Jego sierść…

גרבי גברים: כוחם של עיצובים וצבעים: נוחות מעל לכל:

גרבי גברים: כוחם של עיצובים וצבעים: נוחות מעל לכל: פעם אחת, גרבי גברים היו חייבים להיות מוסתרים מתחת למכנסיים או בלתי נראים כמעט. כיום, התפיסה של חלק זה בארון הבגדים השתנתה לחלוטין - מעצבים מקדמים גרבי גברים צבעוניים על המדרכות, וכותבי טרנדים מציגים…

Syryjski student Sader Issa, który przygotowuje się do zawodu dentysty, był wychowywany przez tatę, który ma zespół Downa.

Syryjski student Sader Issa, który przygotowuje się do zawodu dentysty, był wychowywany przez tatę, który ma zespół Downa. Ten stan nie oznacza, że w dzieciństwie Saderowi brakowało w jakikolwiek sposób miłości, wsparcia i wskazówek. Jego tata, Jad,…