Nadmi
- Kraj:Polska
- : Język.:deutsch
- : Utworzony.: 06-10-15
- : Ostatnie Logowanie.: 27-09-25
: Opis.: Polski, Lechicki, Książę Siemiomysł. Urodzony zapewne w pocz. X w. syn Lestka. Książę polański. Panował od ok. 930 do ok. 960 r. Prawdopodobnie poszerzył jeszcze granice państwa Polan zagarniając być może - ziemię lubuską, co doprowadziło do konfliktu z państwem niemieckim. Przypuszczalnie opanował także Pomorze Gdańskie. Zmarł ok. roku 960. Polnicher, Lechischer, Prinz Siemiomysł. Geboren wahrscheinlich in den frühen 10. Jahrhundert Sohn von Lestek. Prinz von Polanski. Er regierte von etwa 930 bis etwa 960. Vermutlich hat er die Grenzen des Polan-Staates noch weiter ausgeweitet, indem er vielleicht das Land Lubuskie eroberte, was zu einem Konflikt mit dem deutschen Staat führte. Vermutlich übernahm es auch Danzig Pommern. Er starb um 960. Польский, Лечицкий, князь Семиомысл. Родился, наверное, в начале 10 век сын Лестека. Князь Поланский. Он правил примерно с 930 по 960 годы. Вероятно, он еще больше расширил границы государства Полян, захватив, возможно, Любушскую землю, что привело к конфликту с немецким государством. Предположительно, он также захватил Гданьскую Померанию. Он умер около 960 года. Polish, Lechicki, Prince Siemiomysł. Born probably in the early 10th century son of Lestek. Prince of Polański. He ruled from around 930 to around 960. He probably widened the borders of the Polan state even more by seizing, perhaps, the Lubuskie land, which led to a conflict with the German state. Presumably, it also took over Gdańsk Pomerania. He died around 960. polskie pochodzenie. Niestety, to delikatna sprawa. Najogólniej mówiąc nie wiadomo nic dokładnego o „korzeniach”. Nie wiemy skąd przywędrowali nasi przodkowie, ani kiedy przywędrowali. Nie wiemy nawet kim byli . Budzi to namiętne spory wśród historyków i archeologów. Mniej więcej uzgodniono w końcu , że jesteśmy potomkami ludu indoeuropejskiego, który przywędrował do Europy w pierwszym tysiącleciu p.n.e. Osiadł pierwotnie gdzieś między Wisłą a Dnieprem. Lud ten posiadał własny język, ale nie znał pisma. Tak więc nasza historia jest nam z naszych własnych źródeł nieznana prawie do Chrztu Polski. Są oczywiście wykopaliska, wzmianki w kronikach u sąsiadów, którzy wcześniej przyswoili sobie umiejętność uwieczniania własnych dziejów. Trochę zapisał historyk gocki Jordanes. Trochę jest w kronikach rzymskich, ale bardzo ogólnie o terenach, które obecnie zamieszkujemy. Dane te pochodzą zapewne od ówczesnych kupców, którzy przywędrowali na nasz tereny. Na scenie dziejowej Słowianie pojawiają się dopiero w VI w. Wiemy o trzech ludach słowiańskich – Wenedach, Antach i Sklawinach. Wenedowie zajmują ziemie leżące na południowych wybrzeżach Bałtyku i dorzeczu Wisły. Wędrówkę i osadnictwo plemion słowiańskich opisuje XII wieczna Kronika Nestora . Potem plemiona zaczynają się między sobą mieszać. Włosi naszli bowiem słowian naddunajskich i gnębiąc ich częściowo wyparli nad Wisłę. One to właśnie po wymieszaniu z Wenedami stanowią zalążek Polski . Sami siebie nazywali Lachami, Polanami lub Mazowszanami. Kronika wspomina też o jakimś sposobie pisania nazywając je słowiańskim. Również Gall Anonim benedyktyński zakonnik opisuje nieco późniejsze już czasy zasiedlania ziem nadbałtyckich. Polish roots. Unfortunately, this is a delicate matter. Generally speaking, nothing specific about the "roots" is known. We don't know where our ancestors came from or when they came from. We don't even know who they were. This arouses passionate disputes among historians and archaeologists. It was finally more or less agreed that we are descendants of the Indo-European people who came to Europe in the first millennium B.C. Originally he settled somewhere between the Vistula and the Dnieper. The people had their own language but did not know the scriptures. So our history is unknown to us from our own sources almost until the Baptism of Poland. There are, of course, excavations, mentions in the chronicles of neighbors who previously acquired the ability to perpetuate their own history. The Gothic historian Jordanes wrote a bit. There is a bit in the Roman chronicles, but very generally about the areas we currently inhabit. These data probably come from the then merchants who came to our area. The Slavs did not appear on the historical scene until the 6th century. We know about three Slavic peoples - the Wends, Antach and Sklawiny. The Weneds occupy the lands located on the southern shores of the Baltic Sea and the Vistula basin. The migration and settlement of Slavic tribes is described in the 12th century Chronicle of Nestor. Then the tribes begin to mix with each other. The Italians came across the Danube Slavs and, oppressing them, partially drove them to the Vistula River. It is them that, when mixed with Wends, constitute the nucleus of Poland. They called themselves Lachy, Polany or Mazowsze. The chronicle also mentions some way of writing, calling it Slavic. Gall Anonim Benedictine monk also describes a bit later times of the settlement of the Baltic lands. Польские корни. К сожалению, это деликатный вопрос. О «корнях» вообще ничего конкретного не известно. Мы не знаем, откуда и когда произошли наши предки. Мы даже не знаем, кем они были. Это вызывает жаркие споры среди историков и археологов. В конце концов было более или менее согласовано, что мы - потомки индоевропейцев, пришедших в Европу в первом тысячелетии до нашей эры. Первоначально он поселился где-то между Вислой и Днепром. У людей был свой язык, но они не знали Священных Писаний. Таким образом, наша история неизвестна нам из наших собственных источников почти до Крещения Польши. Есть, конечно, раскопки, упоминания в летописях соседей, которые ранее приобрели способность увековечивать собственную историю. Немного написал готский историк Иордан. Немногое есть в римских хрониках, но в основном о тех областях, которые мы сейчас населяем. Эти данные, вероятно, исходят от тогдашних купцов, которые приезжали в наши края. Славяне не появлялись на исторической арене до VI века, известно о трех славянских народах - венедах, антах и склавинах. Венеды занимают земли, расположенные на южных берегах Балтийского моря и бассейна Вислы. Переселение и расселение славянских племен описано в Хрониках Нестора XII века. Затем племена начинают смешиваться друг с другом. Итальянцы наткнулись на дунайских славян и, притесняя их, частично вытеснили к реке Висла. Именно они вместе с венедами составляют ядро Польши. Они называли себя Lachy, Polany или Mazowszany. В летописи также упоминается какой-то способ письма, называя его славянским. Галл Аноним Бенедиктинский монах описывает и несколько более поздние времена заселения балтийских земель. Polnische Wurzeln. Leider ist dies eine heikle Angelegenheit. Über die „Wurzeln“ ist im Allgemeinen nichts Konkretes bekannt. Wir wissen nicht, woher unsere Vorfahren kamen oder wann sie kamen. Wir wissen nicht einmal, wer sie waren. Dies führt zu leidenschaftlichen Auseinandersetzungen unter Historikern und Archäologen. Schließlich war man sich mehr oder weniger einig, dass wir Nachkommen des indoeuropäischen Volkes sind, das im ersten Jahrtausend v. Chr. nach Europa kam. Ursprünglich ließ er sich irgendwo zwischen Weichsel und Dnjepr nieder. Die Leute hatten ihre eigene Sprache, kannten aber die heiligen Schriften nicht. Unsere Geschichte ist uns also fast bis zur Taufe Polens aus eigenen Quellen unbekannt. Es gibt natürlich Ausgrabungen, Erwähnungen in den Chroniken von Nachbarn, die zuvor die Fähigkeit erworben haben, ihre eigene Geschichte zu verewigen. Der Gothic-Historiker Jordanes hat ein bisschen geschrieben. In den römischen Chroniken steht ein wenig, aber ganz allgemein über die Gebiete, die wir derzeit bewohnen. Diese Daten stammen wahrscheinlich von den damaligen Händlern, die in unsere Gegend kamen. Slawen traten erst im 6. Jh. auf der historischen Bühne auf.Wir kennen drei slawische Völker - die Wenden, Antach und Sklawiny. Die Weneds besetzen die Ländereien am Südufer der Ostsee und des Weichselbeckens. Die Migration und Ansiedlung slawischer Stämme wird in der Nestor-Chronik aus dem 12. Jahrhundert beschrieben. Dann beginnen sich die Stämme miteinander zu vermischen. Die Italiener stießen auf die Donauslawen und trieben sie, indem sie sie unterdrückten, teilweise an die Weichsel. Sie sind es, die zusammen mit Wenden den Kern Polens bilden. Sie nannten sich Lachy, Polany oder Mazowszany. Die Chronik erwähnt auch eine Schreibweise und nennt sie slawisch. Gall Anonim Benediktinermönch schildert auch etwas spätere Zeiten der Besiedlung des Baltikums.
: Data Publikacji.: 28-09-25
: Opis.: Kolejny filar w jednej ze świątyń w Indiach.
: Data Publikacji.: 28-09-25
: Opis.: Rosyjska sonda kosmiczna uchwyciła coś, co wydaje się być miastem pełnym świateł po drugiej stronie Księżyca. Fałsz czy prawda-wybor nalezy do Ciebie. Zdjecie:Chileufo A Russian space probe has captured what appears to be a city full of lights on the far side of the moon. False or true-the choice is yours. Photo: Chileufo Российский космический зонд заснял город, залитый огнями, на обратной стороне Луны. Ложь или правда - выбор за вами. Фотография: Chileufo Eine russische Raumsonde hat auf der anderen Seite des Mondes eine Stadt voller Lichter eingefangen. Falsch oder wahr – Sie haben die Wahl. Foto: Chileufo
: Data Publikacji.: 28-09-25
: Opis.: Poziom wiedzy astronomicznej starożytnych Hindusów można również ocenić na podstawie licznych wzmianek w Wedach. Na przykład praktyki religijne były związane z fazami księżyca i jego pozycją na ekliptyce. Oprócz Słońca i Księżyca Hindusi wedyjscy znali wszystkie pięć planet widocznych gołym okiem, wiedzieli, jak poruszać się po rozgwieżdżonym niebie, łączyli gwiazdy w konstelacje (nakshatry). Pełne ich wykazy są podane w Czarnej Jajurwedzie i Atharwawedzie, a nazwy pozostają praktycznie niezmienione przez wiele stuleci. Starożytny indyjski system nakszatr odpowiada tym, które znajdują się we wszystkich współczesnych katalogach gwiazd. Ponadto Rig Veda obliczyła prędkość światła z maksymalną dokładnością. Oto tekst z Rigwedy: „Z głębokim szacunkiem wielbię słońce, które pokonuje dystans jojina za pół nimeszy”. Yojana to miara długości, nimesha to jednostka czasu. Jeśli przełożysz yojinas i nimeshi na nowoczesny system obliczeń, uzyskasz prędkość światła 300 000 km/s. Der astronomische Kenntnisstand der alten Hindus lässt sich auch an den zahlreichen Erwähnungen in den Veden ablesen. Religiöse Praktiken bezogen sich beispielsweise auf die Mondphasen und seine Position auf der Ekliptik. Außer der Sonne und dem Mond kannten die vedischen Hindus alle fünf mit bloßem Auge sichtbaren Planeten, sie wussten, wie man den Sternenhimmel navigiert, sie kombinierten die Sterne zu Konstellationen (Nakshatras). Vollständige Listen werden in Black Jajurveda und Atharwaweda gegeben, und die Namen bleiben für viele Jahrhunderte praktisch unverändert. Das altindische Nakshatra-System entspricht dem in allen modernen Sternenkatalogen. Außerdem berechnete Rig Veda die Lichtgeschwindigkeit mit höchster Genauigkeit. Hier ist der Text aus dem Rigveda: "Mit tiefem Respekt verehre ich die Sonne, während sie die Jojin-Distanz in einer halben Nimesha zurücklegt." Yojana ist ein Längenmaß, Nimesha ist eine Zeiteinheit. Übersetzt man Yojinas und Nimeshi in ein modernes Rechensystem, kommt man auf eine Lichtgeschwindigkeit von 300.000 km/s. Об уровне астрономических знаний древних индусов также можно судить по многочисленным упоминаниям в Ведах. Например, религиозные обычаи были связаны с фазами луны и ее положением на эклиптике. Помимо Солнца и Луны, ведические индуисты знали все пять планет, видимых невооруженным глазом, они умели ориентироваться в звездном небе, они объединяли звезды в созвездия (накшатры). Полные списки даны в Black Jajurveda и Atharwaweda, и имена остаются практически неизменными на протяжении многих веков. Древнеиндийская система накшатр соответствует тем, которые можно найти во всех современных звездных каталогах. Кроме того, Ригведа с максимальной точностью рассчитала скорость света. Вот текст из Ригведы: «С глубоким уважением я поклоняюсь солнцу, которое проходит расстояние джоджин за половину нимеши». Йоджана - это мера длины, нимеша - это единица времени. Если вы переведете йодзинас и нимэси в современную вычислительную систему, вы получите скорость света 300 000 км / с. The level of astronomical knowledge of the ancient Hindus can also be judged from the numerous mentions in the Vedas. For example, religious practices were related to the phases of the moon and its position on the ecliptic. In addition to the Sun and the Moon, the Vedic Hindus knew all five planets visible to the naked eye, they knew how to navigate the starry sky, they combined the stars into constellations (nakshatras). Full lists are given in Black Jajurveda and Atharwaweda, and the names remain virtually unchanged for many centuries. The ancient Indian system of nakshatras corresponds to those found in all modern star catalogs. In addition, Rig Veda calculated the speed of light with maximum accuracy. Here is the text from the Rigveda: "With deep respect I worship the sun as it travels the jojin distance in half a nimesha." Yojana is a measure of length, nimesha is a unit of time. If you translate yojinas and nimeshi into a modern computing system, you get a speed of light of 300,000 km / s.
: Data Publikacji.: 27-09-25
© Web Powered by Open Classifieds 2009 - 2025