Nadmi

• Kraj:Polska
• : Język.:deutsch
• : Utworzony.: 06-10-15
• : Ostatnie Logowanie.: 30-07-25

×

: Kontakt.

: Imię.

: E-mail.

: Wiadomość.

Proszę zamienić znaczniki %d na własne liczby

: Dodaj.

Wiadomość nie może być pusta!

Wiadomość zostanie przetłumaczona po wysłaniu (jeżeli środki są wystarczające)

: Captcha. Kod Ochronny.

Załączniki:

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

Ilość dopuszczalnych plików: 5

JPEG, JPG, PNG, GIF, DOC, PDF, ZIP, RAR, TAR, HTML, SWF, TXT, XLS, DOCX, XLSX : lub : ODT : tylko formaty:.

: Maksymalny rozmiar pliku. 3MB.

: Wyślij Wiadomość.

1. Funkcjonowanie i działania lehickich rycerzy herbu Topór w starożytności i w VII wieku, w oparciu o kronikę Zolawy Lamberta z XI wieku

: Opis.: Funkcjonowanie i działania lehickich rycerzy herbu Topór w starożytności i w VII wieku, w oparciu o kronikę Zolawy Lamberta z XI wieku (patrz post 278), czego nie zauważyła do dziś nasza ortodoksyjna historiografia – część 1. II. Starożytność III. Średniowiecze Starożytność oraz wiek VII Topór czyli wódz Secerdus Biorący początek od księcia Negona, z krwi najstarszych królów Sławiano-Gocji, na wiele wieków przed narodzeniem Chrystusa Pana, z której prawdopodobnie wywodzi się ród, który jako rodowym znakiem posługiwał się mężem siedzącym na białym koniu w zbroi i mającym pod kopytami końskimi topór. Po odpędzeniu konia bohater jako pierwszy posługiwał się tylko toporem, od niego też pozostawił swojemu potomstwu na długie wieki imię, które do dnia dzisiejszego kwitnie w rodzie Toporczyków. Zolawa, Kagnimir. Pan Wódz slawoński, następca wodza Topora, założył na ziemi kaliskiej sławetny gród Panigrod (który w języku sławońskim brzmi: miasto Pana) od swojego imienia wraz z Lehem, wielkim założycielem królestwa lehickiego, kiedy przybył on na ten teren. Kagnimir i Zolawa Toporczyk. Dardon Toporczyk z Panigrodu, wnuk bohatera Pana, syn Bojana, żył w roku 615. Po założeniu na Kujawach majątku Dardonowice nazwał go od swojego imienia. Wraz z upływem czasu został on nazwany Dziardonowice, w wyniku niewielkiej zmiany brzmienia. Kagnimir i Zolawa. Krajan Toporczyk z Panigrodu, syn bohatera Dardona, pan na Dardonowicach, żył w roku 651. Od jego imienia jeden obszar przyjął nazwę „Krainy", który urządził on za własne środki, wyrąbawszy lasy i oczyściwszy opuszczone pola oraz wzniósłszy liczne wsie. Pierwszy w Polahii ukazał umiejętność gospodarowania ziemią, której użytkowanie inni przenieśli następnie na północ. Kagnimir i Zolawa. Nehora Toporczyk z Panigrodu, syn bohatera Krajana, pan w Krainie na Dardanowicach i Panigrodzie, żył w roku 690. Jeden spośród liczby dwunastu mężów, którzy pod nazwą wojewodów w czasie interregnum po wygaśnięciu linii wielkiego Leha kierowali ziemiami Polahii. Wspaniały i wojenny mąż został postawiony czele tego obszaru, na którym znajdują się miasta Lemissal , Kalisz i Poznań. Pozostawił ze swoich żon dwóch synów i jedną córkę. Kagnimir i Zolawa. Pamiętajmy, że opisujemy VII wiek gdzie, między innymi: - Nehora, był rycerzem panującym jako jeden z 12 Wojewodów w okresie bezkrólewia (659-694). c.d.n.      2. Funkcjonowanie i działania lehickich rycerzy herbu Topór w VIII wieku w oparciu o kronikę Zolawy Lamberta z XI wieku

: Data Publikacji.: 26-07-25

2. Funkcjonowanie i działania lehickich rycerzy herbu Topór w VIII wieku w oparciu o kronikę Zolawy Lamberta z XI wieku

: Opis.: Funkcjonowanie i działania lehickich rycerzy herbu Topór w VIII wieku w oparciu o kronikę Zolawy Lamberta z XI wieku (patrz post 278), czego nie zauważyła do dziś nasza ortodoksyjna historiografia – ciąg dalszy, część 2. III. Średniowiecze Wiek VIII Daszka Toporczyk albo Darzysława, rodzona młodsza siostra bohatera Rykusa, żyła w roku 710. Kobieta o przepięknej urodzie, z którego powodu dostąpiła zaszczytu, że została przyjęta w poczet żon wielkiego króla Polahii Kraka, założyciela grodu Krakowa od swojego imienia. Wydała na świat ową przesławną Wendę, królową Polahii, która to dziewica, po pokonaniu Niemców, triumfując razem z wodzem Rythogarem, niezadowolona, że otrzymała nieprzychylne ofiary, złożywszy bogom samą siebie w ofierze, rzuciła się do Wisły. Rykus Toporczyk, syn bohatera Nehory, pan na Dziardonowicach itd., zmarły w roku 724, niewsławiony żadnym innym czynem poza tym, że założył od swojego imienia gród Ryki i wzniósł drewnianą wieś, gdzie utrzymywał na własny koszt kolonistów. Zolawa. Panluka Toporczyk z Panigrodu, syn wojewody Nehory, pan w Krainie na Dziardonowicach, Rykach itd., żył w roku 726. Naśladując swojego dziada Krajana w sprawach gospodarowania ziemią i dobrego zarządzania, otrzymawszy od wówczas najwyższego księcia pewien majątek na pograniczu, założoną tam kolonię postanowił nazwać od swojego imienia Palukami. Przez długi czas dziedzicami byli w niej on sam i pochodzące od niego potomostwo. Pozostawił dwóch synów i dwie córki. Kagnimir, Zolawa. Marpiza Toporczyk z Panigrodu, rodzona siostra królowej Lukny, lecz z innej matki. Dziewczyna mężna ponad niewieści stan, zebrawszy bowiem oddział liczący tysiąc dziewic, poprowadziła je na te ziemie slawońskie (gdy straszliwe podówczas toczyli boje Windowie, to jest Sorabowie i Obodryci, z Niemco-Hebetami), gdzie dokazawszy wielu czynów chwały wojennej, zginęła wreszcie w roku 730 w bitwie owa sławetna Amazonka. Zolawa, Kagnimir. Dydwin Poswid ze Starzyna, rodzony brat bohatera Swierarda. Zginął w wojnie przeciwko Rytogarowi, księciu Saksonii, w obronie dziewictwa i czci polskiej Amazonki, księżniczki Wendy, podczas triumfu jej samej w roku 732. Zolawa. Lukna Z Panigrodu, rodzona siostra Labisyna, żyła w roku 756. Jedna z żon Leskona I, czyli Premislawa, króla Polahii, na której cześć małżonek postarał się wznieść od jej imienia gród Lucynia, który został później podarowany Starzonowi I z Panigrodu, rodzonemu bratu królowej. Od niego wraz z upływem czasu używali tytułu jego potomkowie, którzy dziedziczyli w Palukach i Panigrodzie. Zolawa, Kagnimir. Labisyn Toporczyk z Panigrodu, syn bohatera Panluki, jeden z dwunastu wojewodów, którzy objęli z kolei panowanie nad Lehitami po wygaśnięciu potomstwa wielkiego Leha, pan na Rykach itd., żył w roku 758. Nazywany synem łabędzia z uwagi na nadmierną biel włosów i piękno bladej twarzy (łabus bowiem to tyle, co po slawońsku łabędź). Mąż prześwietny pod względem odwagi i chwały wojennej, założyciel grodu Labissyn od swojego imienia. Starzon I Toporczyk z Panigrodu, starszy syn bohatera Panluki, żył w roku 766, pan w Krainie, Palukach i na założonym od swojego imienia Starzyniu. Pochodzący od niego synowie, zmieniwszy prastary wyraz, przyjęli zmianę nazwy na Toporczyków Starzów, to jest najstarszych w królestwie Polahii. Pozostawił trzech synów, w których zawiera się początek trzech linii tego rodu, dwaj zaś pozostali byli bezpłodni. Zolawa, Kagnimir. Gotan I Starzon z Panigrodu i Starzyn, czwarty syn bohatera Starżona I, pan na Labisynie, żył w roku 790. Najsłynniejszy bohater podczas wojen z Roksolanami za czasów Premislawa I, króla Polahii, skąd powróciwszy szczęśliwie, wzniósł wieś w pewnym majątku udostępnionym mu przez króla, nazwanym od swojego imienia Gotanowem. Założył też kolonię dzięki środkom zdobytym dopiero co na wojnie. Kagnimir, Zolawa. Otton Starżon z Panigrodu i Starzyn, piąty syn bohatera Starżona I, pan na Palukach i Kraince, żył w roku 798. Po przyjęciu w wyniku podziału majątku dziedziczył w nim po dobrowolnym zrzeczeniu się go przez najstarszego wiekiem brata w roku 793. Pamiętajmy, że opisujemy VIII wiek gdzie, między innymi: - Daszka, o wielkiej urodzie, została przyjęta w poczet żon króla   Kraka I, któremu urodziła córkę Wandę, przyszłą królową Lehii, - Marpiza, zorganizowała pod swoim przywództwem oddział   1000 dziewic Amazonek walczących z Niemcami na Pomorzu, - Lukna, była królową, żoną króla Przemysława I, - Labisyn, był rycerzem panującym jako jeden z 12 Wojewodów w   okresie bezkrólewia (740-760). (c.d.n.) JB 3. Funkcjonowanie i działania lehickich rycerzy herbu Topór w IX wieku, w oparciu o kronikę Zolawy Lamberta z XI wieku

: Data Publikacji.: 26-07-25

3. Funkcjonowanie i działania lehickich rycerzy herbu Topór w IX wieku, w oparciu o kronikę Zolawy Lamberta z XI wieku

: Opis.: Funkcjonowanie i działania lehickich rycerzy herbu Topór w IX wieku, w oparciu o kronikę Zolawy Lamberta z XI wieku (patrz post 278), czego nie zauważyła do dziś nasza ortodoksyjna historiografia – ciąg dalszy, część 3. III. Średniowiecze Wiek IX Czekarus Starzon z Panigrodu, pierworodny syn bohatera Starżona I. pan na Starzyniu, Labissynie, Rykach itd. oraz na Czekarzowicach (założonych od jego imienia na ziemi sandomierskiej), żył w roku 800. Najbardziej wojowniczy i sławny bohater za Leskona III, króla Polahii, który to pierwszy założył dla swojej rodziny gniazdo na ziemi sandomierskiej i rozszerzył Starzów-Toporczyków, z których powstało wiele linii. Danoborz I Starzon z Panigrodu i Starzyna, drugi syn bohatera Starżona I, pan w Krainie, na Palukach, Dziardanowicach itd., żył w roku 800. Mąż wybitnego ducha i rady, założyciel potężnego grodu Danabor od swojego imienia oraz protoplasta linii Starżów w Krainie i w Palukach. Kagnimir, Zolawa. Poswid Starzon z Panigrodu i Starzyna, rodzony brat Danoborza I, żył w roku 810. Bohater o wybitnym umyśle i prześwietny wojownik w wojnie o Pomorze za Leskona III Wśród jego on była Miloslawa, córka Piasta kruszwickiego (mającego wówczas siedemdziesiąt cztery lata), ażeby więc z tego powodu uczynić dla swojego potomstwa rozróżnienie pomiędzy braćmi, zamieniła koło od wozu na rodowy topór i dała początek herbowi Poswidar. Założyła również gród o nazwie Poswidów na ziemi lublińskiej, nad skalistym brzegiem Wisły. Zolawa. Tynekus Starzon z Panigrodu i Czekarzewic, najmłodszy brat Tarłona I, żył w roku 830. Kiedy przeprawiał się na ziemię krakowską, poruszony pięknem tego obszaru założył gród na wysuniętym cyplu nad brzegiem Wisły i nazwał go od swojego imienia Tyneg . Kagnimir, Zolawa. Ossolinus Starzon z Panigrodu i Czekarzewic, rodzony młodszy brat bohatera Tynecha, żył w roku 835. Odważny i wielkoduszny bohater, który podążając za przykładem brata, założył na ziemi sandomierskiej, na rozległej równinie powyżej jezior, gród wykonany z białego kamienia. Starzon II Ze Starzyna, najstarszy syn Poswida, żył w roku 835. Przesławny z uwagi na radę i zręczność! Wśród jego żon była Malina, córka Popiela I, księcia Polanii, zrodzona z Gronosławy, która oddana wbrew swojej płci łowom, drażniąc raz nieostrożnie wściekłego niedźwiedzia, została przez niego najpierw poraniona, następnie zaś pozbawiona życia. Kagnimir, Zolawa. Swierard Poswid, rodzony brat Starżona II. Mąż wojowniczy, lecz nazbyt odważny! Zginął, pozbawiony życia w pojedynku z jakimś Mszczojem. Kagnimir, Zolawa. Tarłon I Starzon z Panigrodu, najmłodszy syn bohatera Czekara, pan na Starzyniu, Tenczynie, Czekarzewicach, Książu i założonej przez siebie twierdzy i wsi Tarlow, żył w roku 841. Mąż wielce dostojny i znany z celności rady, który pozostawił dwóch synów ze swoich zon, których wedle rodzimego obyczaju miał dziewięć. Kagnimir. Pregina Starzonka z Panigrodu, żyła w roku 850, dziedziczka ojcowizny. Najsławniejsza naśladowczyni Amazonek! Założyła gród Preginę od swojego imienia. Tencza Starżona z Panigrodu, rodzona młodsza siostra Preginy Starżonidy, żyła w roku 865, pani na Tyńcu i Preginie, fundatorka od swojego imienia grodu Tenczyna na tejże Preginii, gdzie bawiąc bardzo często, pozostawiona sama sobie przez siostrę zajmowała się, wedle obyczaju ludu, wróżbami tudzież sztukami magicznymi, częściowo zaś polowaniem. Zolawa. Ozor Poswid ze Starzyna, żył około roku 865, założyciel majątku Ozorów. Wziąwszy sobie żonę w Czechach, po porwaniu jej stamtąd na ojczystą ziemię z klejnotami ukrytymi w szprychach wozu. Stał się autorem i niezmiennego biegu rodu, i jego znaku. Zolawa. Kunaw Poswid ze Starzyna, pan na Kunawie, grodzie wzniesionym od swojego imienia około roku 870. Mąż bez wątpienia godnej podziwu odwagi, który dusił gołymi rękoma choćby najsilniejszego niedźwiedzia lub dzika. Zolawa. Rozboriusz Poswid ze Starzyna, około 878 roku potężny wódz wojska Ziemowita, księcia polskiego, przeciwko buntującym się Rusom, dzięki którego zręczności zostali oni również zmiażdżeni. Jako nagrodę za zasługi przyjął za żonę córkę samego księcia o imieniu Lubochna. Zolawa. Medow Starzon z Panigrodu, bohater, starszy syn Tartona I, pan na Starzyniu. Tenczynie, Preginie, Tarlowie, Ossolinie, Czekarzewicach, Książu, Tyńcu i majątku Miedzwiedz, założonym od swojego imienia. Głównodowodzący wojsk pod wielkim Piastem Koszyszko> w wojnie z Prutenami , mąż silny i odważny, dlatego nazwany został w młodości przez rodziców niedźwiedziem, zmarł w roku 883. Kagnimir, Zolawa Nagowiusz lub Nawoj Starzon z Panigrodu, młodszy rodzony brat bohatera Medowa, pan na Pilicy, Tyńcu, Książu, Książnicach itd. (które następnie przekazał starszemu bratu), żył w roku 887. Niezwykle wojowniczy i wielkoduszny Za panowania w Polanii Piasta i Ziemowita, przez których częstokroć mianowany był głównodowodzącym wojsk podczas wojny, założył na obszarze pod- górskim gród i wieś Nawojowię od swojego imienia. Kagnimir, Zolawa. Pamiętajmy, że opisujemy IX wiek gdzie, między innymi: - Czekarus, był wojowniczym i sławnym rycerzem za króla   Leskona III (Leh IX Waleczny), - Tynekus, założył gród nad brzegiem Wisły zwany Tyneg (Tyniec), - Ossolinus, założył na ziemi sandomierskiej gród wykonany z   białego kamienia, - Starzon II, miał żonę córkę Popiela I, oddanej łowom i zabitej   przez niedźwiedzia, - Świerad, by wojowniczy i zginął w pojedynku, - Tarłon I, był dostojnym panem, świetnym doradcą i posiadał 9   żon, - Ozor, porwał żonę w Bohemii wraz z klejnotami ukrytymi w   szprychach wozu, - Kunaw, odważny i silny, dusił gołymi rękoma niedźwiedzia lub   dzika, - Rozboriusz, był wojewodą wojsk króla Ziemowita przeciwko   Rusom i w nagrodę za zwycięstwa otrzymał za żonę jego córkę   Lubochnę, - Medow, był wojewodą wojsk wielkiego Piasta (Koszyszko), w   wojnie z Prutenami (Prusami), zwany za swą siłę i odwagę   niedźwiedziem, - Nagowiusz lub Nawoj, był wojewodą wojsk za panowania Piasta   (Koszyszko) i Ziemowita. (c.d.n.) JB 4. Funkcjonowanie i działania lehickich rycerzy herbu Topór w X wieku, w oparciu o kronikę Zolawy Lamberta z XI wieku

: Data Publikacji.: 26-07-25

4. Funkcjonowanie i działania lehickich rycerzy herbu Topór w X wieku, w oparciu o kronikę Zolawy Lamberta z XI wieku

: Opis.: Funkcjonowanie i działania lehickich rycerzy herbu Topór w X wieku, w oparciu o kronikę Zolawy Lamberta z XI wieku (patrz post 278), czego nie zauważyła do dziś nasza ortodoksyjna historiografia – ciąg dalszy, część 4. III. Średniowiecze Zwracam uwagę, że kronika Zolawy potwierdza funkcjonowanie piastuna (zarządcy dworu), u królów sarmacko-lehickich. Tutaj piastunem na dworze Mieczysława II Stratega (957-999), był Domorad rycerz lehicki herbu Topór. Podobnie wcześniej Koszyszko herbu Kroy był piastunem na dworze króla Leha IX Walecznego (800-824). To kronikarze kościelni wykreowali na siłę z lehickiego rycerza piastuna - Piasta (chociaż takie imię nie istniało) i dalej dynastię piastowską, żeby tylko uniknąć nazwy lehickiego rycerza piastuna Koszyszko i przekształcić go w prostego kołodzieja czy oracza oraz odciąć tym samym lub unicestwić, panowanie starożytnej dynastii sarmacko-lehickiej ! Wiek X Subin Starzon z Panigrodu, pan na Nawojowiu itd., zmarł w roku 912. Mąż najlepszej rady, wzniósł od swojego imienia Subin. Kagnimir, Zolawa. Smilus Starzon z Panigrodu, syn bohatera Medowa, pan na Starzyniu, Przeginii, Tarłowie, Ossolinie, Czekarzowie, Książu, Miedzwiedzu. Tyńcu, Rykach, Granowie, Labisynie, Lukni, Wścieklicach i Smilinie, założonym od swojego imienia, zmarł w roku 916. Sławny chwą czynów w różnych wojnach za książąt Leskona IV i Ziemomysła. Mojmir Starzon z Panigrodu i Tarłowa, mąż o niesłychanej zaciętości i odwadze, który chociaż przez wzgląd na dawną wiarę nie chciał nawrócić się ku Bogu, nigdy jednak nie miał zamiaru odstąpić od ojczyzny i wierności księciu Mieczysławowi, żyjąc zawsze w jego otoczeniu, wreszcie padł w sławnym boju w 968 roku pod grodem Czerwin, podczas wojny ruskiej z Włodzimierzem. Kagnimir, Zolawa. Ortyz Żył w roku 946 za książąt polańskich Leskona i Ziemomysła, niezwykle odważny wódz podczas wojny, wzniósł od swojego imienia Czorsztyn. Tessinus Starżon, żył w roku 946, przeniósł się na Śląsk, gdzie założył gród Cieszyn. Łona Córka Subina, nazywana z uwagi na piękność Luną, żona Zemeforta, rycerza herbu Jastrząb. Starżon III lub Janusz Z Panigrodu, pan na Pabianicach, Masłomiętach, Pilczycy, Książnicach, Łagowie. Mąż bardzo już podatny na wiarę Chrystusa, który w roku 965, za czasów księcia Mieczysława, jako pierwszy z tego rodu ochrzczony wraz z bratem i kilkoma swoimi krewnymi przyjął imię Janusz. Zbudowane zaś przez niego gród i wieś wzięły nazwę Januszewo. Ludek Ozoria ze Starzyna, wnuk czy raczej prawnuk bohatera Ozora, pan na Poswidowie, Ozorowie, Kunawie itd., który w roku 965 został ochrzczony wraz z dwoma braćmi, tylomaż siostrami i córką. Był niezwykle użyteczny dla Ziemomysła, następnie dla Mieczysława, jego syna, pierwszego chrześcijańskiego księcia w Poanii, i często był dopuszczany do głosu (rady). Zmarł w wieku pięciu lat, zawsze wytrwały w wierze, pochowany w Gnieźnie w roku 967. Kagnimir, Zolawa. Samosław Z Panigrodu, tak był zatwardziały w dawnej wierze, że słuchając poleceń Mieczysława, wolał porzucić penaty, niż obmyty świętą wodą wyznawać Chrystusa. Gdy więc zmarnotrawiwszy swoje dobra przeniósł się na Pomorze, zginął tam na wojnie w roku 965. Nedam Ozoria ze Starzyna, najmłodszy brat Domorada. Mąż hojny, który po przyjęciu prawdziwej wiary w roku 965 uznany za chwiejnego i knującego przeciwko księciu, opuściwszy ojczyznę w otoczeniu kilku setek konnych, sprzymierzeńców tegoż sprzysiężenia, udał się do zachodnich Polanów i tam zginął w walce. Po jego śmierci książę przydzielił pozostawione dobra do własnej domeny, następnie zaś przywrócił rodzinie. Kagnimir, Zolawa. Wojmir Starzon z Panigrodu i Tarłowa, w roku 940 zakończył życie w starości. Domorad Ozoria ze Starzyna, zarządca dworu księcia Mieczysława, człowiek prawy w przyjętej niedawno wierze chrześcijańskiej, który zginął w roku 968 podczas wojny przeciwko Rusom. Zaklika I Z Panigrodu i Tarłowa, pan na Nawojowiu, Szubinie, Czorsztynie itd., zmarł w roku 970. Mąż oddany polowaniu i gospodarstwu, założył od swojego imienia gród Zakliczyn na podgórskim obszarze Biessów, potocznie zwanym Podgórze. Kagnimir, Zolawa. Walgierz Starzon z Panigrodu, nazywany inaczej Wdaly, to jest udatny, młodszy syn bohatera Smili, pan na Preginii, Tenczynie, Tyńcu, Czekarzewicach, Tarlowie itd., zmarł w roku 975. Bohater wysławiany wielce w dziejach lehickich, który zwiedził niemal wszystkie kraje w Europie. Był mężem Heligundy, córki jakiegoś władyki spośród królów Galii, w sprawie której miał ostre zatargi z księciem Wislimirem z rodu Popiela, swoim krewnym. Zolawa, Kagnimir. Zbilud I Starzon z Panigrodu i Smilina, najmłodszy syn Smila, nazywany innym imieniem Saul, które przyjął od świętego źródła, bohater sławny chwałą wojenną. Zolawa. Trowin Ozoria ze Starzyna, syn bohatera Ludka, pan na Poswidowie, waleczny podczas wojny podjętej przeciwko Rusom i Czechom, zmarły w roku 995 w niedołężnej starości. Za radą ojca umieścił na polu proporca rodowego krzyż i korzystał z herbu z tym znakiem. Jego żoną była Donislawa, córka bohatera Dobrosza z Góry herbu Skuba, która żyła dwadzieścia pięć lat, zmarła w roku 1035. Pamiętajmy, że opisujemy X wiek gdzie, między innymi: - Smilus, był sławny czynami w wojnach za Leskona IV (Leha Dzielnego) i Ziemomysła, - Mojmir, wyznawał starą wiarę, ale był wierny Mieczysławowi, padł w boju w 968 roku w wojnie ruskiej, - Ortyz, wzniósł Czorsztyn, - Tessinus, założył gród Cieszyn, - Ludek, doradzał Ziemomysłowi i Mieczysławowi, - Samosław, odrzucił religię chrześcijańską i stracił dobra oraz przeniósł się na Pomorze, gdzie zginął na wojnie, - Nedam, sprzeciwił się Mieczysławowi i nowej wierze w 965 roku i opuścił kraj konno na czele kilkuset sprzymierzeńców, zginął w walce, - Domorad, był zarządcą dworu (piastunem), u Mieczysława, - Zaklika I, był oddany polowaniu i gospodarstwu, założył gród Zakliczyn, - Walgierz zwany Wdały, wysławiany w dziejach lehickich, mąż Heligundy, córki władyki z Galii, miał o nią zatargi z księciem Wyślimirem z rodu Popiela, - Trowin, waleczny podczas wojen z Rusami i Czechami, miał żonę, która zmarła mając 25 lat. (c.dn.) JB 5. Funkcjonowanie i działania lehickich rycerzy herbu Topór w XI wieku, w oparciu o kronikę Zolawy Lamberta z XI wieku

: Data Publikacji.: 26-07-25