Nadmi
- Kraj:Polska
- : Język.:deutsch
- : Utworzony.: 06-10-15
- : Ostatnie Logowanie.: 18-04-25
: Opis.: TAJEMNICA WIECZNEJ MŁODOŚCI URALSKICH PUSTELNIKÓW. Mówią, że na Południowym Uralu istnieją skalne jaskinie, w których ludzie zachowywali młodość do późnych lat życia. Rzeczywiście, w jaskini na wyspie leżącej na jeziorze Turgojak, w obwodzie Czelabińskim, żyła pustelnica Wiera. Zeszła z tego świata w ósmej dziesiątce lat, pozostając kwitnącą, młodą dziewczyną. Jej koleżanka Pelagia, do 101 roku zachowała jasny umysł i niezawodną pamięć. Czy aby nie dlatego, że obie kobiety przez całe życie piły krystaliczną wodę z jeziora? Szukając odpowiedzi na to pytanie, na wyspę przybyli archeolodzy. W trakcie wykopalisk pojawiły się jednak nowe pytania. KTO ZBUDOWAŁ GRANITOWĄ JASKINIĘ? Badania wykazały, że tę jaskinię, przykrytą siedemnastotonową, granitową płytą, zbudowano w IV wieku przed naszą erą. Jak można było tego dokonać nie posiadając dźwigów, wciągarek, bloczków? W jaki sposób ułożono potężny kamienny mur bez wiążącej zaprawy? I czy uprawnione jest nazywanie tamtych ludzi „pierwotnymi”, skoro nawet współcześni architekci mieliby problem z tego typu technologią? Uczeni wysuwali różne fantastyczne wersje ale ostatecznie zatrzymali się na jedynej w miarę rozsądnej. Według niej, budowniczowie mieli początkowo poprzez palenie ogniska zmiękczać skałę znajdującą się pod masywną płytą, potem wygrzebywali popiół i odłamki skalne otrzymując pustą przestrzeń pod przykryciem. Ale jak mogli wpaść na ten pomysł bliscy krewniacy małpy? Jaskinię, według wszelkiego prawdopodobieństwa, wykorzystywano do celów rytualnych. W dzień wiosennej równonocy ostry promień słońca, niczym ostrze noża, padał na wejście do jaskini i sięgał ołtarza na przeciwległej ścianie. W tym momencie zgromadzeni przed świątynią ludzie padali na twarz, dziękując bogom za to, że i tym razem dali im wiosnę, która przyniesie ciepło i urodzaj. Świetlne okienko nad wejściem – uważa Stanisław Grigoriew, archeolog i współpracownik naukowy uralskiego oddziału Rosyjskiej Akademii Nauk – jest takie samo, jak w starym kamiennym grobowcu odkrytym w Irlandii. Nakłady pracy przy wznoszeniu budowli są tak ogromne, że miejscowe plemiona myśliwych i rybaków nie mogły być ich autorami. W takim razie, kto? Pod granitowym stropem odsłania się amfilada pomieszczeń. Ale żeby 6000 lat temu stroić książęce pokoje, trzeba było mieć społeczeństwo podzielone na bogatych i biednych. A tymczasem w szkołach do dzisiaj uczą, że w Europie w tym czasie ludzie chodzili w skórach i żuli surowe mięso mamutów. Julia Wasina, archeolog kierująca Muzeum Narodów i Technologii Uralu, odkryła w 2007 roku na wyspie Wiery ogromne kamienne budowle – megality, a wśród nich pomieszczenia mieszkalne, jeszcze niedokończone w budowie. Znaleziono również kamieniołomy, w których wydobywano materiał budowlany, ze śladami stosowania zaawansowanej technologii kruszenia kamieni. Jest jedyne miejsce na ziemi, gdzie można odtworzyć po kolei proces wznoszenia megalitów. Wasina jest przekonana, że takie budowle mogły pojawić się tylko w tych miejscach, gdzie istniało rzemiosło, nadwyżka towarów oraz wysoki poziom myślenia abstrakcyjnego. Dlatego też nie można wiązać megalitów z przodkami zasiedlających Ural narodów ugrofińskich. NAJSTARSZY PIEC METALURGICZNY W 2009 roku odkryto na wyspie piec do wytopu miedzi z czterometrowym pionowym kominem-kamienną rurą oraz kanałem nawiewowym i paleniskiem. Wiek znaleziska archeolodzy szacują na 5500 lat. Bardzo możliwe, że na Południowym Uralu odkryto najstarszy na naszej planecie piec metalurgiczny. Jezioro Turgojak zawsze było odludne; tylko nieliczni kłusownicy od czasu do czasu zapuszczali się na wyspę Wiery. Obecnie stanowi ona jedną z atrakcji Południowego Uralu, która przyciąga ludzi nie tylko starymi kamiennymi budowlami, ale i historią wiecznie młodej pustelnicy. WIECZNIE MŁODA WIERA Baszkirska piękność Gojak mieszkała na zboczu gór Taganaj. Jednak jej przepiękne oczy były niewidome. „Tylko najczystsza woda z Bajkału może ciebie uleczyć” – przepowiedziała dziewczynie wróżka. I oto pewnego razu chłopak o imieniu Tur, zobaczywszy Gojak zakochał się w niej od pierwszego wejrzenia i wyruszył po cudowną bajkalską wodę. Kiedy dziewczyna przemyła nią oczy, od razu odzyskała wzrok. A krople, które spadły na ziemię, utworzyły jezioro tak samo czyste, jak Bajkał. Nazwano je – Turgojak, co po baszkirsku znaczy „jezioro znajdujące się na wzniesieniu” (turgie-jak-kuł). Niezwykła czystość jeziora nie jest wcale fantazją miejscowych mieszkańców. Jezioro znajduje się w swego rodzaju misie z granitu, który filtruje wodę do tego stopnia, że nie ma w niej ani wodorostów, ani planktonu. Według parametru przejrzystości, woda z Turgojaka zbliżona jest do bajkalskiej, w której widzi się wyraźnie nawet do głębokości 50 m. Pokrewieństwo obu jezior znalazło pewnego razu niewiarygodne potwierdzenie: miejscowi rybacy złowili w Turgojaku omula, który żyje tylko w Bajkale. Skąd wzięła się tam ryba z jeziora odległego o tysiące kilometrów, nikt nie potrafi powiedzieć. A jak trafiła w to miejsce wspomniana pustelnica Wiera? Legenda głosi, że dziewczyna uciekła od swojego ojca, kupca z Jekaterynburga. Ten przegrał w karty do swego siedemdziesięcioletniego kolegi ogromną sumę pieniędzy. Dług miał być anulowany, jeśli Wiera zostanie żoną starca. Ponieważ dziewczyna odmówiła wyjścia za mąż, ojciec wypędził córkę z domu. I tak znalazła ona sobie schronienie na wyspie jeziora. Jak wspominał Walery Ulianow, wiekowy mieszkaniec osiedla Turgojak, do 1981 roku na wyspie mieszkała niejaka Pelagia, która dożyła 101 lat. W młodości była przyjaciółką Wiery. Mieszkała w jaskini, spała na ziemi wyścielonej skórami z łosi, niedźwiedzi i rysi, które jej zwozili myśliwi w podzięce za uleczenie chorób. Przebywała na wyspie ponad 50 lat. Uzdrowicielka-pustelnica umarła na skalnym wzgórzu, w modlitewnej pozie, do końca zachowując młodość. Dopiero po śmierci gwałtownie postarzała się. Co dawało nieustającą młodość Wierze i Pelagii? Najczystsza woda w jeziorze, czy kamienne, pradawne budowle? Uczeni na razie milczą… THE MYSTERY OF ETERNAL YOUTH OF THE URAL HERMITS. They say that there are rock caves in the South Urals where people kept their youth until late in life. Indeed, in a cave on an island on Lake Turgojak, in the Chelyabinsk region, there lived the hermit Viera. She left this world at the age of eight, remaining a thriving young girl. Her friend Pelagia, until 101, kept a clear mind and a reliable memory. Is it not because both women drank the crystal water from the lake all their lives? Archaeologists came to the island looking for an answer to this question. However, new questions arose during the excavations. WHO BUILD THE GRANITE CAVE? Research has shown that this cave, covered with a 17-ton granite slab, was built in the 4th century BC. How could it be done without cranes, winches, pulleys? How was a massive stone wall laid without a binding mortar? And is it legitimate to call those people "primitives", since even modern architects would have a problem with this type of technology? Scientists put forward various fantastic versions, but in the end stopped at the only one that was reasonable. According to her, the builders were initially supposed to soften the rock under the massive slab by burning the fire, then they dug up the ash and rock fragments, thus obtaining an empty space under the cover. But how could the close relatives of the monkey come up with this idea? The cave was in all probability used for ritual purposes. On the day of the vernal equinox, a sharp ray of the sun, like a knife's edge, fell over the entrance to the cave and reached the altar on the opposite wall. At that moment, the people gathered in front of the temple fell on their faces, thanking the gods for giving them spring, which would bring warmth and fertility. The light window above the entrance, believes Stanisław Grigoriew, archaeologist and research associate of the Uralic branch of the Russian Academy of Sciences, is the same as in an old stone tomb discovered in Ireland. The amount of work involved in erecting the buildings is so enormous that the local tribes of hunters and fishermen could not be their authors. Who then? Under the granite ceiling, an enfilade of rooms is revealed. But in order to dress up princely rooms 6,000 years ago, it was necessary to have a society divided into rich and poor. Meanwhile, they teach in schools to this day that in Europe at that time people were wearing skins and chewing raw mammoth meat. Julia Wasina, the archaeologist in charge of the Ural Museum of Nations and Technology, discovered in 2007 on the island of Vera huge stone buildings - megaliths, including living quarters, still unfinished under construction. Quarries were also found, where the building material was mined, with traces of the use of advanced technology of crushing stones. There is only one place on earth where the process of erecting megaliths can be recreated one by one. Wasina is convinced that such structures could only appear in places where there was craftsmanship, a surplus of goods, and a high level of abstract thinking. Therefore, megaliths cannot be associated with the ancestors of the Finno-Ugric peoples inhabiting the Urals. THE OLDEST METALLURGICAL OVEN In 2009, a copper smelting furnace was discovered on the island with a four-meter vertical chimney-stone pipe, as well as a supply duct and a firebox. Archaeologists estimate the age of the find at 5500 years. It is very possible that the oldest metallurgical furnace on our planet was discovered in the South Urals. Lake Turgojak has always been secluded; only a few poachers ventured to the island of Vera from time to time. Currently, it is one of the attractions of the South Urals, which attracts people not only with old stone buildings, but also with the history of the eternally young hermit. ETERNALLY YOUNG FAITH The Bashkir beauty Gojak lived on the slope of the Taganay mountains. However, her gorgeous eyes were blind. "Only the purest water from Baikal can heal you" - the fairy predicted the girl. Once upon a time, a boy named Tur, seeing Gojak, fell in love with her at first sight and set off for the wonderful Baikal water. When the girl washed her eyes with it, she immediately regained her sight. And the drops that fell to the ground formed a lake as clear as Lake Baikal. They were called - Turgojak, which in Bashkir means "lake located on a hill" (turgie-jak-kul). The remarkable cleanliness of the lake is not a fantasy of the local inhabitants. The lake is a kind of granite basin that filters the water to the point where there is no seaweed or plankton in it. According to the transparency parameter, the water from Turgojak is similar to the Baikal water, where you can see clearly even up to a depth of 50 m. The relationship of the two lakes once found an incredible confirmation: local fishermen caught an omula in Turgojak, which lives only in Lake Baikal. Where the fish got there from a lake thousands of kilometers away, no one can say. And how did the aforementioned hermit Wiera come to this place? Legend has it that the girl ran away from her father, a merchant from Yekaterinburg. He lost a huge amount of money at cards to his seventy-year-old friend. The debt was to be canceled if Wiera became the old man's wife. Since the girl refused to get married, the father drove his daughter out of the house. And so she found shelter on the island of the lake. As mentioned by Valery Ulianow, an old resident of the Turgojak estate, until 1981 a certain Pelagia lived on the island, who lived to be 101 years old. In her youth, she was a friend of Vera. She lived in a cave, she slept on the ground covered with skins of elk, bears and lynxes, which were brought to her by hunters in gratitude for healing diseases. She stayed on the island for over 50 years. The healer-hermit died on a rocky hill in a prayerful pose, keeping her youth to the very end. Only after her death did she age rapidly. What made Faith and Pelagia unceasingly youthful? The cleanest water in the lake or ancient stone buildings? Scientists are silent for the time being ... DAS GEHEIMNIS DER EWIGEN JUGEND dieser URAL-Eremiten. Man sagt, dass es im Südural Felshöhlen gibt, in denen die Menschen ihre Jugend bis ins hohe Alter bewahrten. Tatsächlich lebte in einer Höhle auf einer Insel im Turgojak-See in der Region Tscheljabinsk der Einsiedler Viera. Sie verließ diese Welt im Alter von acht Jahren und blieb ein blühendes junges Mädchen. Ihre Freundin Pelagia, bis 101, behielt einen klaren Verstand und ein zuverlässiges Gedächtnis. Liegt es nicht daran, dass beide Frauen ihr ganzes Leben lang das kristallklare Wasser aus dem See getrunken haben? Auf der Suche nach einer Antwort auf diese Frage kamen Archäologen auf die Insel. Bei den Ausgrabungen stellten sich jedoch neue Fragen. WER BAUT DIE GRANITHÖHLE? Untersuchungen haben ergeben, dass diese Höhle, die mit einer 17 Tonnen schweren Granitplatte bedeckt ist, im 4. Jahrhundert v. Chr. erbaut wurde. Wie wäre das ohne Kräne, Winden, Umlenkrollen zu schaffen? Wie wurde eine massive Steinmauer ohne bindenden Mörtel verlegt? Und ist es legitim, diese Leute "Primitive" zu nennen, da selbst moderne Architekten mit dieser Art von Technologie ein Problem hätten? Wissenschaftler haben verschiedene fantastische Versionen vorgelegt, aber am Ende blieben sie bei der einzig vernünftigen. Nach ihren Angaben sollten die Bauarbeiter zunächst das Gestein unter der massiven Platte durch Abbrennen des Feuers aufweichen, dann die Asche und die Gesteinsbrocken ausgraben und so einen leeren Raum unter der Abdeckung schaffen. Aber wie konnten die nahen Verwandten des Affen auf diese Idee kommen? Die Höhle wurde aller Wahrscheinlichkeit nach zu rituellen Zwecken genutzt. Am Tag der Frühlings-Tagundnachtgleiche fiel ein scharfer Sonnenstrahl wie eine Messerschneide über den Höhleneingang und erreichte den Altar an der gegenüberliegenden Wand. In diesem Moment fielen die Menschen, die sich vor dem Tempel versammelt hatten, auf ihre Gesichter und dankten den Göttern dafür, dass sie ihnen den Frühling schenkten, der Wärme und Fruchtbarkeit bringen würde. Das helle Fenster über dem Eingang, glaubt Stanisław Grigoriew, Archäologe und wissenschaftlicher Mitarbeiter der uralischen Abteilung der Russischen Akademie der Wissenschaften, ist das gleiche wie in einem alten Steingrab, das in Irland entdeckt wurde. Der Arbeitsaufwand für die Errichtung der Gebäude ist so enorm, dass die einheimischen Jäger- und Fischerstämme nicht ihre Urheber sein können. Wer dann? Unter der Granitdecke offenbart sich eine Enfilade von Räumen. Doch um fürstliche Räume vor 6.000 Jahren zu schmücken, war eine Gesellschaftsteilung in Arm und Reich notwendig. Inzwischen wird in den Schulen bis heute gelehrt, dass man in Europa damals Felle trug und rohes Mammutfleisch kaute. Julia Wasina, die Archäologin des Ural Museum of Nations and Technology, entdeckte 2007 auf der Insel Vera riesige Steingebäude - Megalithen, darunter auch Wohnräume, die noch unvollendet im Bau sind. Es wurden auch Steinbrüche gefunden, in denen das Baumaterial abgebaut wurde, mit Spuren der Verwendung fortschrittlicher Technologie zum Zerkleinern von Steinen. Es gibt nur einen Ort auf der Erde, an dem der Prozess der Errichtung von Megalithen einzeln nachgebaut werden kann. Wasina ist überzeugt, dass solche Strukturen nur dort entstehen konnten, wo Handwerkskunst, Warenüberschuss und ein hohes Maß an abstraktem Denken herrschten. Daher können Megalithen nicht mit den Vorfahren der finno-ugrischen Völker in Verbindung gebracht werden, die den Ural bewohnen. DER ÄLTESTE METALLURGISCHE OFEN Im Jahr 2009 wurde auf der Insel ein Kupferschmelzofen mit einem vier Meter langen vertikalen Kaminsteinrohr sowie einem Versorgungsschacht und einer Feuerbüchse entdeckt. Archäologen schätzen das Alter des Fundes auf 5500 Jahre. Es ist sehr gut möglich, dass der älteste metallurgische Ofen unseres Planeten im Südural entdeckt wurde. Der Turgojak-See war schon immer abgeschieden; nur wenige Wilderer wagten sich von Zeit zu Zeit auf die Insel Vera. Derzeit ist es eine der Attraktionen des Südurals, die nicht nur mit alten Steingebäuden, sondern auch mit der Geschichte des ewig jungen Einsiedlers lockt. EWIG JUNGER GLAUBE Die baschkirische Schönheit Gojak lebte am Hang des Taganay-Gebirges. Ihre wunderschönen Augen waren jedoch blind. "Nur das reinste Wasser aus dem Baikal kann Sie heilen" - prophezeite die Fee dem Mädchen. Es war einmal ein Junge namens Tur, der Gojak sah, verliebte sich auf den ersten Blick in sie und machte sich auf den Weg zum wunderbaren Baikalwasser. Als sich das Mädchen damit die Augen wusch, erlangte sie sofort ihr Augenlicht zurück. Und die Tropfen, die zu Boden fielen, bildeten einen See so klar wie der Baikalsee. Sie wurden Turgojak genannt, was auf Baschkirisch "See auf einem Hügel" (turgie-jak-kul) bedeutet. Die bemerkenswerte Sauberkeit des Sees ist keine Fantasie der Einheimischen. Der See ist eine Art Granitbecken, das das Wasser so weit filtert, dass es weder Algen noch Plankton enthält. Das Wasser von Turgojak ähnelt nach dem Transparenzparameter dem Baikalwasser, wo man sogar bis zu einer Tiefe von 50 m klar sehen kann. Die Verwandtschaft der beiden Seen fand einst eine unglaubliche Bestätigung: Einheimische Fischer fingen in Turgojak eine Omula, die nur im Baikalsee lebt. Woher die Fische aus einem tausende Kilometer entfernten See kamen, kann niemand sagen. Und wie kam der erwähnte Einsiedler Wiera an diesen Ort? Der Legende nach ist das Mädchen vor ihrem Vater, einem Kaufmann aus Jekaterinburg, davongelaufen. Er verlor beim Kartenspiel eine riesige Menge Geld an seinen siebzigjährigen Freund. Die Schulden sollten erlassen werden, wenn Wiera die Frau des alten Mannes wurde. Da das Mädchen sich weigerte zu heiraten, trieb der Vater seine Tochter aus dem Haus. Und so fand sie auf der Insel des Sees Unterschlupf. Wie Valery Ulianow, ein alter Bewohner des Gutes Turgojak, erwähnte, lebte bis 1981 ein gewisser Pelagia auf der Insel, der 101 Jahre alt wurde. In ihrer Jugend war sie eine Freundin von Vera. Sie lebte in einer Höhle, sie schlief auf dem Boden, bedeckt mit Fellen von Elchen, Bären und Luchsen, die ihr von Jägern als Dank für die Heilung von Krankheiten gebracht wurden. Sie blieb über 50 Jahre auf der Insel. Die Heiler-Einsiedlerin starb auf einem felsigen Hügel in einer betenden Pose und behielt ihre Jugend bis zum Ende. Erst nach ihrem Tod alterte sie schnell. Was machte Faith und Pelagia unaufhörlich jung? Reinstes Wasser im See oder alte Steingebäude? Wissenschaftler schweigen vorerst ... سر الشباب الأبدي من هؤلاء الناسك المسالكين. يقولون أن هناك كهوفًا صخرية في جنوب الأورال حيث احتفظ الناس بشبابهم حتى وقت متأخر من العمر. في الواقع ، في كهف على جزيرة على بحيرة Turgojak ، في منطقة Chelyabinsk ، عاش الناسك فييرا. تركت هذا العالم في الثامنة من عمرها ، وبقيت فتاة صغيرة مزدهرة. حافظت صديقتها بيلاجيا ، حتى 101 سنة ، على عقل صافٍ وذاكرة موثوقة. أليس لأن المرأتين شربتا الماء الكريستالي من البحيرة طوال حياتهما؟ جاء علماء الآثار إلى الجزيرة بحثًا عن إجابة لهذا السؤال. ومع ذلك ، ظهرت أسئلة جديدة أثناء الحفريات. من بنى الكهف الجرانيت؟ أظهرت الأبحاث أن هذا الكهف ، المغطى بقطعة من الجرانيت يبلغ وزنها 17 طنًا ، بني في القرن الرابع قبل الميلاد. كيف يمكن عمل ذلك بدون رافعات وأوناش وبكرات؟ كيف تم وضع جدار حجري ضخم بدون ملاط ملزم؟ وهل من المشروع أن نطلق على هؤلاء الناس "البدائيين" ، لأنه حتى المهندسين المعماريين المعاصرين سيواجهون مشكلة مع هذا النوع من التكنولوجيا؟ طرح العلماء العديد من الإصدارات الرائعة ، لكن في النهاية توقفوا عند الإصدار الوحيد المعقول. وفقًا لها ، كان من المفترض في البداية أن يقوم البناة بتليين الصخور تحت اللوح الضخم عن طريق حرق النار ، ثم حفروا شظايا الرماد والصخور ، وبالتالي الحصول على مساحة فارغة تحت الغطاء. ولكن كيف يمكن لأقارب القرد أن يأتوا بهذه الفكرة؟ تم استخدام الكهف على الأرجح لأغراض الطقوس. في يوم الاعتدال الربيعي ، سقط شعاع حاد من الشمس ، مثل حافة السكين ، على مدخل الكهف ووصل إلى المذبح على الحائط المقابل. في تلك اللحظة اجتمع الناس أمام الهيكل وسقطوا على وجوههم شاكرين الآلهة على منحهم الربيع الذي يجلب لهم الدفء والخصوبة. يعتقد ستانيسواف غريغوريو ، عالم الآثار وباحث مشارك في فرع الأوراليك التابع لأكاديمية العلوم الروسية ، أن النافذة المضيئة فوق المدخل هي نفسها الموجودة في مقبرة حجرية قديمة اكتُشفت في أيرلندا. إن حجم العمل المتضمن في تشييد المباني هائل لدرجة أن القبائل المحلية للصيادين والصيادين لا يمكن أن يكونوا مؤلفيها. من اذا؟ تحت سقف الجرانيت ، تم الكشف عن مجموعة من الغرف. ولكن من أجل تزيين الغرف الأميرية قبل 6000 عام ، كان من الضروري أن يكون هناك مجتمع مقسم إلى غني وفقير. في هذه الأثناء ، يقومون بالتدريس في المدارس حتى يومنا هذا أن الناس في أوروبا في ذلك الوقت كانوا يرتدون الجلود ويمضغون لحم الماموث النيء. اكتشفت جوليا واسينا ، عالمة الآثار المسؤولة عن متحف الأورال للأمم والتكنولوجيا ، في عام 2007 في جزيرة فيرا مباني حجرية ضخمة - مغليث ، بما في ذلك أماكن المعيشة ، لا تزال غير مكتملة قيد الإنشاء. كما تم العثور على محاجر ، حيث تم تعدين مواد البناء ، مع وجود آثار لاستخدام التكنولوجيا المتقدمة في تكسير الحجارة. لا يوجد سوى مكان واحد على وجه الأرض حيث يمكن إعادة إنشاء عملية تشييد المغليث واحدًا تلو الآخر. واسينا مقتنعة بأن مثل هذه الهياكل لا يمكن أن تظهر إلا في الأماكن التي توجد فيها حرفية وفائض من السلع ومستوى عالٍ من التفكير المجرد. لذلك ، لا يمكن ربط المغليث بأسلاف الشعوب الفنلندية الأوغرية التي تقطن جبال الأورال. أقدم فرن معدني في عام 2009 ، تم اكتشاف فرن صهر النحاس في الجزيرة مع أنبوب عمودي بمدخنة بطول أربعة أمتار ، بالإضافة إلى أنبوب إمداد وصندوق نيران. يقدر علماء الآثار عمر الاكتشاف بـ 5500 عام. من المحتمل جدًا أن يكون قد تم اكتشاف أقدم فرن معدني على كوكبنا في جبال الأورال الجنوبية. لطالما كانت بحيرة Turgojak منعزلة ؛ فقط عدد قليل من الصيادين غير المشروعين غامروا بالذهاب إلى جزيرة فيرا من وقت لآخر. حاليًا ، هي واحدة من مناطق الجذب في جبال الأورال الجنوبية ، والتي تجذب الناس ليس فقط بالمباني الحجرية القديمة ، ولكن أيضًا بتاريخ الناسك الشاب الأبدي. إيمان الشباب إلى الأبد عاش جمال الباشكير Gojak على منحدر جبال Taganay. ومع ذلك ، كانت عيونها الرائعة عمياء. "فقط أنقى مياه من بايكال يمكنها أن تشفيك" - تنبأت الجنية بالفتاة. ذات مرة ، وقع صبي يُدعى طور ، عندما رأى غوجاك ، في حبها من النظرة الأولى وانطلق بحثًا عن مياه بايكال الرائعة. عندما غسلت الفتاة عينيها بها ، استعادت بصرها على الفور. وشكلت القطرات التي سقطت على الأرض بحيرة صافية مثل بحيرة بايكال. كانوا يطلق عليهم - Turgojak ، والتي تعني في Bashkir "بحيرة تقع على تل" (turgie-jak-kul). النظافة الرائعة للبحيرة ليست من خيال السكان المحليين. البحيرة هي نوع من أحواض الجرانيت التي تقوم بتصفية المياه لدرجة عدم وجود أعشاب بحرية أو عوالق فيها. وفقًا لمعامل الشفافية ، فإن المياه من Turgojak تشبه مياه Baikal ، حيث يمكنك رؤيتها بوضوح حتى عمق 50 مترًا. وجدت العلاقة بين البحيرتين مرة تأكيدًا لا يصدق: اصطاد الصيادون المحليون أومولا في تورغوجاك ، التي تعيش فقط في بحيرة بايكال. لا أحد يستطيع أن يقول أين وصلت الأسماك إلى هناك من بحيرة تبعد آلاف الكيلومترات. وكيف أتى الناسك السالف الذكر وييرا إلى هذا المكان؟ تقول الأسطورة أن الفتاة هربت من والدها ، وهو تاجر من يكاترينبرج. لقد خسر مبلغًا كبيرًا من المال في بطاقات لصديقه البالغ من العمر سبعين عامًا. كان من المقرر إلغاء الدين إذا أصبحت وييرا زوجة الرجل العجوز. منذ أن رفضت الفتاة الزواج ، أخرج الأب ابنته من المنزل. وهكذا وجدت مأوى في جزيرة البحيرة. كما ذكر فاليري أوليانوف ، وهو مقيم قديم في عزبة Turgojak ، حتى عام 1981 عاش بيلاجيا على الجزيرة ، وعاش حتى 101 سنة. في شبابها ، كانت صديقة لفيرا. عاشت في كهف ، نامت على الأرض مغطاة بجلود الأيائل والدببة والوشق ، التي جلبها لها الصيادون امتنانًا لشفاء الأمراض. مكثت في الجزيرة لأكثر من 50 عامًا. ماتت المعالج الناسك على تل صخري في وضع صلاة ، مما أبقى شبابها حتى النهاية. فقط بعد وفاتها تقدمت في السن بسرعة. ما الذي جعل الإيمان و Pelagia شابين بلا انقطاع؟ أنظف مياه البحيرة أم المباني الحجرية القديمة؟ العلماء صامتون في الوقت الحاضر ... ТАЙНА ВЕЧНОЙ МОЛОДОСТИ этих УРАЛЬСКИХ отшельников. Говорят, что на Южном Урале есть пещеры в скалах, где люди сохраняли свою молодость до глубокой старости. Действительно, в пещере на острове на озере Тургояк Челябинской области жил отшельник Виера. Она покинула этот мир в возрасте восьми лет, оставаясь преуспевающей юной девушкой. Ее подруга Пелагея до 101 года сохраняла ясный ум и надежную память. Не потому ли, что обе женщины всю жизнь пили хрустальную воду из озера? В поисках ответа на этот вопрос на остров прибыли археологи. Однако в ходе раскопок возникли новые вопросы. КТО ПОСТРОИЛ ГРАНИТНУЮ ПЕЩЕРУ? Исследования показали, что эта пещера, покрытая 17-тонной гранитной плитой, была построена в 4 веке до нашей эры. Как это можно было сделать без кранов, лебедок, шкивов? Как уложили массивную каменную стену без связующего раствора? И правомерно ли называть этих людей «примитивами», ведь даже у современных архитекторов возникли бы проблемы с такой техникой? Ученые выдвигали разные фантастические версии, но в итоге остановились на единственной, которая была разумной. По ее словам, строители изначально должны были размягчить породу под массивной плитой путем прожигания костра, затем выкопали пепел и обломки породы, получив таким образом пустое пространство под крышкой. Но как могла прийти в голову эта идея близким родственникам обезьяны? Пещера, по всей вероятности, использовалась для ритуальных целей. В день весеннего равноденствия острый луч солнца, как лезвие ножа, падал над входом в пещеру и достигал алтаря на противоположной стене. В этот момент собравшиеся перед храмом люди падали ниц, благодаря богов за то, что они подарили им весну, которая принесет тепло и плодородие. Световое окно над входом, считает археолог, научный сотрудник Уральского отделения Российской академии наук Станислав Григорьев, такое же, как в старинной каменной гробнице, обнаруженной в Ирландии. Объем работ по возведению построек настолько огромен, что местные племена охотников и рыболовов не могли быть их авторами. Кто тогда? Под гранитным потолком открывается анфилада комнат. Но для того, чтобы нарядить княжеские покои 6000 лет назад, нужно было иметь общество, разделенное на богатых и бедных. Между тем в школах до сих пор учат, что в Европе в то время люди носили шкуры и жевали сырое мясо мамонта. Юлия Васина, археолог, заведующая Уральским музеем народов и техники, обнаружила в 2007 году на острове Вера огромные каменные строения-мегалиты, в том числе жилые помещения, еще незавершенные в стадии строительства. Также были обнаружены каменоломни, где добывался строительный материал, со следами применения передовой технологии дробления камней. Есть только одно место на земле, где процесс возведения мегалитов можно воссоздать один за другим. Васина убежден, что такие сооружения могли появиться только там, где было мастерство, избыток товаров и высокий уровень абстрактного мышления. Поэтому мегалиты нельзя связывать с предками финно-угорских народов, населявших Урал. САМАЯ СТАРАЯ МЕТАЛЛУРГИЧЕСКАЯ ПЕЧЬ В 2009 году на острове была обнаружена медеплавильная печь с четырехметровой вертикальной дымоходно-каменной трубой, а также подводящим коробом и топкой. Археологи оценивают возраст находки в 5500 лет. Очень возможно, что на Южном Урале была обнаружена древнейшая на нашей планете металлургическая печь. Озеро Тургояк всегда было уединенным; лишь несколько браконьеров время от времени заходили на остров Вера. В настоящее время это одна из достопримечательностей Южного Урала, привлекающая людей не только старинными каменными постройками, но и историей вечно юного отшельника. ВЕЧНО МОЛОДАЯ ВЕРА Башкирская красавица Годжак жила на склоне Таганайских гор. Однако ее великолепные глаза были слепы. "Только чистейшая вода Байкала может исцелить тебя", - предсказала фея девочке. Давным-давно мальчик по имени Тур, увидев Годжак, влюбился в нее с первого взгляда и отправился за чудесной байкальской водой. Когда девушка промыла им глаза, к ней сразу же вернулось зрение. А капли, упавшие на землю, образовали озеро прозрачное, как Байкал. Их называли - Тургоджак, что в переводе с башкирского означает «озеро, расположенное на холме» (тургэ-жак-куль). Удивительная чистота озера – не фантазия местных жителей. Озеро представляет собой своего рода гранитный бассейн, который фильтрует воду до такой степени, что в ней нет водорослей или планктона. По параметру прозрачности вода из Тургояка аналогична байкальской воде, где хорошо видно даже до глубины 50 м. Родство двух озер однажды нашло невероятное подтверждение: местные рыбаки выловили в Тургоджаке омулу, которая обитает только в Байкале. Откуда рыба попала сюда из озера за тысячи километров, никто сказать не может. И как же сюда попал вышеупомянутый отшельник Виера? Легенда гласит, что девочка сбежала от своего отца, купца из Екатеринбурга. Он проиграл огромную сумму денег в карты своему семидесятилетнему другу. Долг должен был быть погашен, если Виера станет женой старика. Поскольку девушка отказывалась выходить замуж, отец выгнал дочь из дома. И вот она нашла приют на острове у озера. Как рассказывает старожил имения Тургояк Валерий Ульянов, до 1981 года на острове жила некая Пелагея, которая дожила до 101 года. В молодости она была подругой Веры. Она жила в пещере, спала на земле, покрытой шкурами лосей, медведей и рысей, которых приносили ей охотники в благодарность за исцеление от болезней. Она прожила на острове более 50 лет. Целительница-отшельник умерла на скалистом холме в молитвенной позе, сохранив молодость до самого конца. Только после ее смерти она быстро постарела. Что делало Веру и Пелагею неустанно молодыми? Чистейшая вода в озере или старинные каменные постройки? Ученые пока молчат...
: Data Publikacji.: 02-04-25
: Opis.: Niewiele napisano o Melchizedeku lub jego królestwie we wnętrzu Ziemi, znanym w Tybecie jako Agharta lub Szambala. Warto zastanowić się nad kilkoma świadectwami spotkań z tym wielkim Bogiem. Poniżej fragment Bestii, ludzi i bogów Ferdynanda Ossendowskiego, opowiadającego historie o Agharti i Królu Ziemi, które zasłyszał podczas podróży po Tybecie w 1920 roku. Stolica Agharti otoczona jest miastami arcykapłanów i naukowców. Przypomina Lhasę, gdzie pałac Dalajlamy, Potala, jest szczytem góry pokrytej klasztorami i świątyniami. Tron Króla Świata jest otoczony przez miliony wcielonych Bogów. To są Święci Panditas. Niektórzy indyjscy bramini i tybetańscy Dalajlamowie podczas mozolnych zmagań na szczyty gór, których nie stąpały żadne inne ludzkie stopy, znaleźli tam wyryte na skałach inskrypcje, ślady stóp na śniegu i ślady kół. Błogi Sakkia Mouni znalazł na szczycie jednej góry kamienne tablice niosące słowa, które rozumiał dopiero na starość, a następnie przeniknął do Królestwa Agharti, skąd przywiózł zachowane w pamięci okruchy świętej nauki. Tam w pałacach z cudownego kryształu mieszkają niewidzialni władcy wszystkich pobożnych ludzi, Król Świata lub Brahytma, który może rozmawiać z Bogiem tak, jak ja rozmawiam z tobą, oraz jego dwaj pomocnicy, Mahytma, znający cele przyszłych wydarzeń, i Mahynga , rządzący przyczynami tych wydarzeń. Przez cały rok Król Świata kieruje pracą Panditów i Gorosów z Agharti. Tylko czasami udaje się do jaskini świątynnej, gdzie w czarnej kamiennej trumnie spoczywa zabalsamowane ciało jego poprzednika. Ta jaskinia jest zawsze ciemna, ale kiedy Król Świata wchodzi do niej, ściany są ogniste, a z wieka trumny pojawiają się języki ognia. Najstarszy Goro stoi przed nim z zakrytą głową i twarzą oraz rękami złożonymi na piersi. www.gnosticmuse.com/melchizedek „On jest Bogiem, który siedzi w centrum, na pępku ziemi i jest tłumaczem religii dla całej ludzkości”. -Platon Melchizedek jest regentem planety Ziemia Każda planeta we wszechświecie ma regenta, władcę, który ucieleśnia świadomość tej planety i zarządza wszystkimi jej różnorodnymi procesami. Ziemia jest pod wieloma względami wyjątkową planetą, rządzoną przez świętego boga znanego jako Melchizedek. Imię Melchizedek oznacza Króla Sprawiedliwości i jest wspomniane w Starym i Nowym Testamencie, gdzie nazywany jest Najwyższym Kapłanem i Królem (Kohen). „I Melchizedek, król Salemu, przyniósł chleb i wino, a on był kapłanem Boga Najwyższego. I pobłogosławił go, mówiąc: „Błogosławiony niech będzie Abram Bogu Najwyższemu, posiadaczowi nieba i ziemi, i niech będzie błogosławiony Bóg Najwyższy, który wydał twych nieprzyjaciół w twoje ręce.” I dał mu dziesięcinę od wszystkich. ” -Rodzaju 14:18-20 Jezus Chrystus jest zidentyfikowany w Psalmie 110 jako „kapłan na wieki według porządku Melchizedeka”. Oznacza to, że Melchizidek jest Istotą, która sprowadziła na ten świat religie Abrahamowe (judaizm, chrześcijaństwo i islam). Little has been written about Melchizedek or his kingdom within the earth, known in Tibet as Agharta or Shambhala. It is worth considering a few testimonies of meetings with this great God. Below is a fragment of the Beast, People and Gods by Ferdinand Ossendowski, telling stories about Agharti and the King of the Earth, which he heard while traveling in Tibet in 1920. The capital of Agharti is surrounded by the cities of high priests and scientists. It is reminiscent of Lhasa, where the Dalai Lama's palace, Potala, is the top of a mountain covered with monasteries and temples. The throne of the King of the World is surrounded by millions of embodied Gods. These are the Saints Panditas. Some Indian Brahmins and Tibetan Dalai Lamas, during their arduous struggle to the tops of mountains where no other human feet could walk, found inscriptions carved on the rocks, footprints in the snow and wheel marks. Blessed Sakkia Mouni found on the top of one mountain stone tablets carrying words that he understood only in old age, and then infiltrated the Kingdom of Agharti, from where he brought the remnants of sacred science preserved in his memory. There in the miraculous crystal palaces reside the invisible rulers of all godly people, the King of the World or Brahytma, who can talk to God as I talk to you, and his two assistants, Mahytma, who knows the purposes of future events, and Mahynga, who rules the causes of these events. . Throughout the year, the King of the World directs the work of the Pandits and Goros of Agharti. Only occasionally does he go to the temple cave, where the embalmed body of his predecessor rests in a black stone coffin. This cave is always dark, but when the King of the World enters it, the walls are fiery, and tongues of fire appear from the lid of the coffin. The oldest, Goro, stands in front of him, head and face covered, hands folded across his chest. www.gnosticmuse.com/melchizedek “He is the God who sits in the center, on the navel of the earth and he is the interpreter of religion to all mankind.” -Plato Melchizedek is the Regent of the Planet Earth Every planet in the universe has a regent, a ruler, who embodies the consciousness of that planet and governs all of its diverse processes. The Earth is a unique planet in many ways, and is governed by the holy god known as Melchizedek. The name Melchizedek means King of Righteousness, and is referenced in the Old and New Testaments, where he is called the High Priest and King (Kohen). “And Melchizedek king of Salem brought out bread and wine: and he was the priest of the most high God. And he blessed him, and said, ‘Blessed be Abram to the most high God, possessor of heaven and earth, And blessed be the most high God, which hath delivered thine enemies into thy hand.’ And he gave him tithe from all.” -Genesis 14:18-20 Jesus Christ is identified in Psalms 110 as “A priest forever in the order of Melchizedek.” This means that Melchizidek is the Being who brought the Abrahamic religions (Judaism, Christianity, and Islam) into this world. لم يُكتب سوى القليل عن ملكيصادق أو مملكته داخل الأرض ، والمعروفة في التبت باسم أغارتا أو شامبالا. يجدر بنا أن نأخذ في الاعتبار بعض الشهادات عن لقاءات مع هذا الإله العظيم. يوجد أدناه جزء من الوحش والناس والآلهة بقلم فرديناند أوسيندوفسكي ، يروي قصصًا عن أغارتي وملك الأرض ، والتي سمعها أثناء سفره في التبت في عام 1920. عاصمة أغارتي محاطة بمدن رؤساء الكهنة والعلماء. إنه يذكرنا بلهاسا ، حيث يوجد قصر الدالاي لاما ، بوتالا ، على قمة جبل مغطى بالأديرة والمعابد. عرش ملك العالم محاط بملايين الآلهة المتجسدين. هؤلاء هم القديسين بانديتاس. وجد بعض البراهمة الهنود والدالاي لاما التبتيين ، أثناء كفاحهم الشاق إلى قمم الجبال حيث لا يمكن لأقدام بشرية أخرى المشي ، نقوشًا منحوتة على الصخور وآثار أقدام في الثلج وعلامات للعجلات. وجد الطوباوي الساقية موني فوق أحد الجبال ألواح حجرية تحمل كلمات لم يفهمها إلا في سن الشيخوخة ، ثم تسلل إلى مملكة أغارتي ، حيث أحضر منها بقايا العلم المقدس المحفوظة في ذاكرته. يوجد في القصور الكريستالية العجائبية الحكام غير المرئيين لكل الأتقياء ، ملك العالم أو براهيتما ، الذين يستطيعون التحدث إلى الله كما أتحدث إليكم ، ومعاونيه ، ماهيتما ، الذي يعرف أغراض الأحداث المستقبلية ، و Mahynga ، الذي يحكم أسباب هذه الأحداث.. طوال العام ، يدير ملك العالم أعمال البانديت وجوروس من أغارتي. يذهب من حين لآخر فقط إلى كهف المعبد ، حيث يرقد الجسد المحنط لسلفه في تابوت من الحجر الأسود. هذا الكهف مظلم دائمًا ، ولكن عندما يدخله ملك العالم ، تكون الجدران متوهجة ، وتظهر ألسنة من نار من غطاء التابوت. يقف غورو الأكبر سنًا أمامه مغطى رأسه ووجهه ويداه مطويتان على صدره. www.gnosticmuse.com/melchizedek "إنه الإله الجالس في الوسط ، على سرة الأرض وهو مفسر الدين لجميع البشر." أفلاطون ملكي صادق هو وصي كوكب الأرض لكل كوكب في الكون وصي ، حاكم ، يجسد وعي ذلك الكوكب ويحكم جميع عملياته المتنوعة. الأرض كوكب فريد من نوعه من نواحٍ عديدة ، ويحكمها الإله المقدس المعروف باسم ملكيصادق. اسم ملكي صادق يعني ملك البر ، ويشار إليه في العهدين القديم والجديد ، حيث يُدعى رئيس الكهنة والملك (كوهين). وأخرج ملكيصادق ملك ساليم خبزا وخمرا وكان كاهن الله العلي. وباركه وقال: مبارك أبرام لله العلي صاحب السماء والأرض ، ومبارك الله العلي الذي دفع أعداءك إلى يدك. وأعطاه العشور من الجميع. " - تكوين 14: 18-20 يُعرف يسوع المسيح في مزمور 110 بأنه "كاهن إلى الأبد على رتبة ملكي صادق." وهذا يعني أن ملكيزيدك هو الكائن الذي أدخل الديانات الإبراهيمية (اليهودية والمسيحية والإسلام) إلى هذا العالم. Über Melchisedek oder sein Königreich auf der Erde, das in Tibet als Agharta oder Shambhala bekannt ist, ist wenig geschrieben worden. Es lohnt sich, einige Zeugnisse von Begegnungen mit diesem großen Gott zu betrachten. Unten ist ein Fragment des Tieres, Menschen und Götter von Ferdinand Ossendowski, das Geschichten über Agharti und den König der Erde erzählt, die er 1920 auf seiner Reise durch Tibet hörte. Die Hauptstadt Agharti ist umgeben von den Städten der Hohepriester und Wissenschaftler. Es erinnert an Lhasa, wo der Palast des Dalai Lama, Potala, die Spitze eines Berges ist, der mit Klöstern und Tempeln bedeckt ist. Der Thron des Königs der Welt ist von Millionen verkörperter Götter umgeben. Dies sind die Heiligen Panditas. Einige indische Brahmanen und tibetische Dalai Lamas fanden während ihres mühsamen Kampfes zu den Gipfeln der Berge, wo kein anderer menschlicher Fuß gehen konnte, Inschriften in die Felsen, Fußabdrücke im Schnee und Radspuren. Der selige Sakkia Mouni fand auf der Spitze eines Berges Steintafeln mit Worten, die er nur im Alter verstand, und infiltrierte dann das Königreich Agharti, von wo aus er die Überreste der heiligen Wissenschaft brachte, die in seinem Gedächtnis bewahrt wurden. Dort in den wundersamen Kristallpalästen residieren die unsichtbaren Herrscher aller gottesfürchtigen Menschen, der König der Welt oder Brahytma, der mit Gott sprechen kann, wie ich mit dir rede, und seine beiden Assistenten, Mahytma, der die Absichten zukünftiger Ereignisse kennt, und Mahynga, der die Ursachen dieser Ereignisse regiert. . Das ganze Jahr über leitet der König der Welt die Arbeit der Pandits und Goros von Agharti. Nur gelegentlich geht er in die Tempelhöhle, wo der einbalsamierte Leichnam seines Vorgängers in einem schwarzen Steinsarg ruht. Diese Höhle ist immer dunkel, aber wenn der König der Welt sie betritt, brennen die Wände und Feuerzungen erscheinen aus dem Sargdeckel. Der Älteste, Goro, steht vor ihm, Kopf und Gesicht bedeckt, die Hände vor der Brust gefaltet. www.gnosticmuse.com/melchizedek „Er ist der Gott, der im Zentrum sitzt, auf dem Nabel der Erde, und er ist der Ausleger der Religion für die ganze Menschheit.“ -Plato Melchisedek ist der Regent des Planeten Erde Jeder Planet im Universum hat einen Regenten, einen Herrscher, der das Bewusstsein dieses Planeten verkörpert und alle seine vielfältigen Prozesse regelt. Die Erde ist in vielerlei Hinsicht ein einzigartiger Planet und wird von dem heiligen Gott Melchisedek regiert. Der Name Melchisedek bedeutet König der Gerechtigkeit und wird im Alten und Neuen Testament erwähnt, wo er Hohepriester und König (Kohen) genannt wird. „Und Melchisedek, der König von Salem, brachte Brot und Wein hervor; und er war der Priester des Höchsten Gottes. Und er segnete ihn und sprach: „Gesegnet sei Abram dem höchsten Gott, der Himmel und Erde besitzt, und gesegnet sei der höchste Gott, der deine Feinde in deine Hand gegeben hat.“ Und er gab ihm den Zehnten von allen. ” -Genesis 14:18-20 Jesus Christus wird in Psalm 110 als „ein Priester für immer in der Ordnung Melchisedeks“ bezeichnet. Dies bedeutet, dass Melchizidek das Wesen ist, das die abrahamitischen Religionen (Judentum, Christentum und Islam) in diese Welt gebracht hat. Мало что написано о Мелхиседеке или его царстве внутри земли, известном в Тибете как Агарта или Шамбала. Стоит рассмотреть несколько свидетельств встреч с этим великим Богом. Ниже приведен фрагмент книги Фердинанда Оссендовски «Зверь, люди и боги», рассказывающей истории об Агарти и Царе Земли, которые он услышал во время путешествия по Тибету в 1920 году. Столица Агарти окружена городами первосвященников и ученых. Это напоминает Лхасу, где дворец Далай-ламы, Потала, является вершиной горы, покрытой монастырями и храмами. Трон Царя Мира окружен миллионами воплощенных Богов. Это Святые Пандиты. Некоторые индийские брахманы и тибетские далай-ламы во время упорной борьбы на вершины гор, где не могла пройти никакая другая человеческая нога, находили высеченные на скалах надписи, следы на снегу и следы от колес. Блаженный Саккиа Муни нашел на вершине одной горы каменные таблички со словами, понятными ему только в старости, а затем проник в царство Агарти, откуда принес сохранившиеся в его памяти остатки священной науки. Там в чудесных хрустальных дворцах обитают невидимые правители всех благочестивых людей, Царь Мира или Брахитма, который может говорить с Богом, как я говорю с вами, и два его помощника, Махитма, знающий цели будущих событий, и Махинга, который управляет причинами этих событий. В течение всего года Царь Мира руководит работой Пандитов и Горо Агарти. Лишь изредка он заходит в храмовую пещеру, где в черном каменном гробу покоится забальзамированное тело его предшественника. В этой пещере всегда темно, но когда в нее входит Царь Мира, стены огненные, а из крышки гроба появляются языки огня. Самый старший, Горо, стоит перед ним, голова и лицо закрыты, руки скрещены на груди. www.gnosticmuse.com/melchizedek «Он — Бог, который сидит в центре, на пупе земли, и он — толкователь религии для всего человечества». -Платон Мелхиседек — регент планеты Земля У каждой планеты во вселенной есть регент, правитель, который воплощает в себе сознание этой планеты и управляет всеми ее разнообразными процессами. Земля — уникальная планета во многих отношениях, и ею управляет святой бог, известный как Мелхиседек. Имя Мелхиседек означает Царь Праведности и упоминается в Ветхом и Новом Заветах, где он назван Первосвященником и Царем (Коэн). «И Мелхиседек, царь Салимский, вынес хлеб и вино; он был священник Бога Всевышнего. И он благословил его и сказал: «Благословен Аврам пред Всевышним Богом, обладателем неба и земли, и благословен Всевышний Бог, Который предал врагов твоих в руки твои», и дал ему десятину от всего. ” -Бытие 14:18-20 Иисус Христос назван в 110-м псалме «священником вовек по чину Мелхиседека». Это означает, что Мелхизидек — это Существо, принесшее в этот мир авраамические религии (иудаизм, христианство и ислам).
: Data Publikacji.: 01-04-25
: Opis.: Cuda starożytnej technologii. W połowie XIII wieku słynny angielski filozof, przyrodnik i franciszkanin Roger Bacon w swoim „Przesłaniu o tajemnych działaniach sztuki i natury oraz znikomości magii” napisał, że w starożytności powstało wiele niesamowitych urządzeń technicznych, informacje, które przetrwał do jego czasów. Wśród tych urządzeń Bacon nazwał „duże statki bez wioślarzy, które przepływały przez rzeki i morza, kontrolowane przez jedną osobę i z większą prędkością, niż gdyby były wypełnione wioślarzami”; „Wozy poruszające się bez zwierząt pociągowych z niewyobrażalną prędkością”; „Przyrządy do lotu: tak, aby osoba siedziała pośrodku maszyny, obracając wynalazek”; „Narzędzie, za pomocą którego jedna osoba może siłą pociągnąć tysiąc osób wbrew ich woli”; „Mosty nad rzekami bez podpór lub jakiegokolwiek podparcia”. Roger Bacon opisuje między innymi „mały instrument, który podnosił i obniżał niewyobrażalne ciężary. Za pomocą instrumentu o wysokości trzech palców i tej samej szerokości, człowiek mógł uratować siebie i swoich bliskich przed niebezpieczeństwem uwięzienia a także wstać i upaść.” Uwaga: Bacon mówi o tym instrumencie tak, jakby widział go na własne oczy lub miał do czynienia z jego dokładnym opisem! Gdzie i w jakich okolicznościach franciszkanin miał okazję zapoznać się z opisem starożytnego dziedzictwa technologicznego, niestety nie wiemy. Wiadomo jednak, że w różnych częściach naszej planety można znaleźć ślady stosowania wysokich technologii, zakorzenionych w starożytności. Encyklopedia Britanica Чудеса древней техники. В середине тринадцатого века знаменитый английский философ, естествоиспытатель и францисканец Роджер Бэкон в своем «Послании о тайных действиях искусства и природы и о ничтожности магии» писал, что в древности было создано множество удивительных технических устройств, информация, дошедшая до его времен. Среди этих устройств Бэкон называл «большие суда без гребцов, проходившие по рекам и морям, управляемые одним человеком и с большей скоростью, чем если бы они были заполнены гребцами»; «Повозки, передвигающиеся без тягловых животных с невообразимой скоростью»; «Летные приборы: так, чтобы человек сидел в центре машины, вращающей изобретение»; «Инструмент, с помощью которого один человек может насильно вытащить тысячу против своей воли»; «Мосты через реки без опор и вообще без опор». Среди прочего Роджер Бэкон описывает «небольшой инструмент, который поднимал и опускал невообразимые тяжести. С помощью инструмента в три пальца высотой и такой же ширины человек мог спасти себя и своих близких от опасности заточения, а также встать и упасть». Примечание: Бэкон говорит об этом инструменте так, как будто видел его своими глазами или имел дело с его точным описанием! К сожалению, мы не знаем, где и при каких обстоятельствах монах-францисканец имел возможность прочитать описание древнего технологического наследия. Однако известно, что в различных уголках нашей планеты можно найти следы использования высоких технологий, уходящие корнями в глубокую древность. Британская энциклопедия The wonders of ancient technology. In the middle of the thirteenth century, the famous English philosopher, naturalist and Franciscan, Roger Bacon, in his "Message about the secret activities of art and nature and the insignificance of magic" wrote that in ancient times many amazing technical devices were created, information that survived to his times. Among these devices, Bacon called "large vessels without rowers that passed through rivers and seas, controlled by one person and at greater speed than if they were filled with rowers"; "Carts that move without draft animals at unimaginable speeds"; "Flight instruments: so that a person is seated in the center of the machine rotating the invention"; "A tool by which one person can forcefully pull a thousand against their will"; "Bridges over rivers without supports or any support whatsoever." Among other things, Roger Bacon describes “a small instrument that lifted and lowered unimaginable weights. By means of an instrument three fingers high and the same width, a man could save himself and his relatives from the danger of imprisonment and also get up and fall. " Note: Bacon talks about this instrument as if he had seen it with his own eyes or had dealt with its exact description! Unfortunately, we do not know where and under what circumstances the Franciscan friar had the opportunity to read the description of the ancient technological heritage. It is known, however, that in various parts of our planet you can find traces of the use of high technologies, rooted in antiquity. Britanic Encyclopedia Die Wunder der alten Technik. Mitte des 13. Jahrhunderts schrieb der berühmte englische Philosoph, Naturforscher und Franziskaner Roger Bacon in seiner "Botschaft über die geheimen Aktivitäten von Kunst und Natur und die Bedeutungslosigkeit der Magie", dass in der Antike viele erstaunliche technische Geräte geschaffen wurden, Informationen, die seine Zeit überdauert haben. Unter diesen Geräten nannte Bacon "große Schiffe ohne Ruderer, die durch Flüsse und Meere fuhren, von einer Person gesteuert und mit größerer Geschwindigkeit, als wenn sie mit Ruderern gefüllt wären"; „Karren, die sich ohne Zugtiere mit unvorstellbarer Geschwindigkeit bewegen“; "Fluginstrumente: damit eine Person in der Mitte der Maschine sitzt, die die Erfindung dreht"; "Ein Werkzeug, mit dem eine Person tausend gegen ihren Willen mit Gewalt ziehen kann"; "Brücken über Flüsse ohne Stützen oder sonstige Stützen." Roger Bacon beschreibt unter anderem „ein kleines Instrument, das unvorstellbare Gewichte hebt und senkt. Mittels eines drei Finger hohen und gleich breiten Instruments könnte ein Mann sich und seine Angehörigen vor der Gefahr der Gefangenschaft retten und auch aufstehen und fallen. Hinweis: Bacon spricht über dieses Instrument, als ob er es mit eigenen Augen gesehen oder sich mit seiner genauen Beschreibung beschäftigt hätte! Leider wissen wir nicht, wo und unter welchen Umständen der Franziskanermönch Gelegenheit hatte, die Beschreibung des antiken technischen Erbes zu lesen. Es ist jedoch bekannt, dass Sie in verschiedenen Teilen unseres Planeten Spuren des Einsatzes von Hochtechnologien finden können, die in der Antike verwurzelt sind. Britanische Enzyklopädie عجائب التكنولوجيا القديمة. في منتصف القرن الثالث عشر ، كتب الفيلسوف الإنجليزي الشهير وعالم الطبيعة والفرنسيسكان روجر بيكون في "رسالته حول الأنشطة السرية للفن والطبيعة وعدم أهمية السحر" أنه في العصور القديمة تم إنشاء العديد من الأجهزة التقنية المذهلة ، المعلومات التي نجت من عصره. من بين هذه الأجهزة ، يُطلق على لحم الخنزير المقدد تسمية "السفن الكبيرة التي لا تحتوي على مجدفين والتي تمر عبر الأنهار والبحار ، ويسيطر عليها شخص واحد وبسرعة أكبر مما لو كانت ممتلئة بالمجدفين" ؛ "عربات تتحرك بدون حيوانات الجر بسرعات لا يمكن تصورها" ؛ "أدوات الطيران: بحيث يجلس الشخص في وسط الآلة التي تدور حول الاختراع" ؛ "أداة يمكن بواسطتها لشخص واحد أن يسحب بقوة ألف شخص ضد إرادته" ؛ "الجسور فوق الأنهار بدون دعم أو دعم من أي نوع". من بين أمور أخرى ، يصف روجر بيكون "آلة صغيرة ترفع وخفض أوزانًا لا يمكن تصورها. وبواسطة آلة يبلغ ارتفاعها ثلاثة أصابع وبنفس العرض ، يمكن للرجل أن ينقذ نفسه وأقاربه من خطر السجن وكذلك النهوض والسقوط ". ملحوظة: يتحدث بيكون عن هذه الآلة وكأنه رآها بأم عينيه أو تعامل مع وصفها الدقيق! لسوء الحظ ، لا نعرف أين وتحت أي ظروف أتيحت الفرصة للراهب الفرنسيسكاني لقراءة وصف التراث التكنولوجي القديم. ومع ذلك ، فمن المعروف أنه في أجزاء مختلفة من كوكبنا يمكنك العثور على آثار لاستخدام التقنيات العالية ، المتجذرة في العصور القديمة. الموسوعة البريطانية
: Data Publikacji.: 01-04-25
: Opis.: Makosh, Mokosz słowiańska bogini Makosh jest znana i lubiana jak żadna inna. To jest Bogini Losu i Magii, która jest właścicielem wątków losów mężczyzn i kobiet, ludzi i Bogów. Ze względu na wielki wpływ na dobrobyt ludzi, kult Bogini Makosz mieszał się z kultem Bogini Matki Ziemi Ser, także dawczyni dobrodziejstw. Ale Makosh jest dawcą błogosławieństw w wielkim sensie dla całej linii przodków, a Matka Ser Ziemi jest bardziej „przyziemnym” dobrobytem na określony czas. W mitologii nie ma wzmianki o tym, że Bóg Rod, który stworzył naszą Światy, Bogów, kiedykolwiek stworzył Boginię Makosh. Ta cisza może wskazywać, że Bogini Makosh jest siłą pochodzącą z zewnątrz. Pierwsze zdjecie: Boginii Mokosz Drugie: Matka Ziemi Ser Makosh, Mokosz slovanská bohyně Makosh je známá a milovaná jako žádná jiná. Toto je bohyně osudu a magie, která vlastní vlákna osudu mužů a žen, mužů a bohů. Kvůli svému velkému dopadu na lidské blaho byl kult bohyně Makosz smíchán s kultem bohyně Matky Země Ser, rovněž dobrodince. Ale Makosh je dárcem požehnání ve skvělém smyslu celé rodové linii a pozemský sýr je po určitou dobu „přízemnější“ prosperita. V mytologii není žádná zmínka o tom, že bůh Rod, který stvořil naše světy, bohy, kdy stvořil bohyni Makosh. Toto ticho může naznačovat, že bohyně Makosh je vnější síla. První foto: Bohyně Mokosz Za druhé: Matka Země, Sýr Макошь, Макошь славянская богиня Макошь известна и любима как никто другой. Это Богиня Судьбы и Магии, владеющая нитями судеб мужчин и женщин, мужчин и Богов. Из-за большого влияния на благосостояние людей культ Богини Макош был смешан с культом Богини Матери-Земли Сер, также благодетельницы. Но Макошь в большом смысле дает благословение всей родовой линии, а Сыр-Мать-Земля - это более «приземленное» процветание на определенный период времени. В мифологии нет упоминания о том, что Бог Род, сотворивший наши Миры, Боги, когда-либо создавал Богиню Макошь. Это молчание может указывать на то, что Богиня Макошь является внешней силой. Первое фото: Богиня Макошь Второй: Мать-Земля, Сыр ماكوش ، موكوش الإلهة السلافية ماكوش معروفة ومحبوبة لا مثيل لها. هذه هي إلهة القدر والسحر التي تمتلك خيوط مصير الرجال والنساء والرجال والآلهة. نظرًا لتأثيرها الكبير على رفاهية الإنسان ، اختلطت عبادة الإلهة ماكوز بعبادة إلهة أم الأرض سير ، وهي أيضًا فاعلة خير. لكن ماكوش هو مانح نعمة إلى حد كبير لسلالة الأجداد بأكملها ، وجبن أم الأرض هو أكثر ازدهارًا "واقعيًا" لفترة معينة من الزمن. لا يوجد ذكر في الأساطير أن الله رود ، الذي خلق عوالمنا ، الآلهة ، خلق الآلهة ماكوش. قد يشير هذا الصمت إلى أن الإلهة ماكوش قوة خارجية. الصورة الأولى: آلهة موكوس الثاني: أم الأرض ، جبن Makosh, Mokosz die slawische Göttin Makosh ist bekannt und geliebt wie keine andere. Dies ist die Göttin des Schicksals und der Magie, die die Fäden des Schicksals von Männern und Frauen, Männern und Göttern besitzt. Aufgrund seiner großen Bedeutung für das menschliche Wohlergehen wurde der Kult der Göttin Makosz mit dem Kult der Göttin der Mutter Erde Ser, ebenfalls einer Wohltäterin, vermischt. Aber Makosh ist in einem großen Sinne ein Segensgeber für die gesamte Ahnenlinie, und der Erdmutterkäse ist für eine gewisse Zeit ein "bodenständigerer" Wohlstand. Es gibt keine Erwähnung in der Mythologie, dass Gott Rod, der unsere Welten, die Götter, erschaffen hat, jemals die Göttin Makosh erschaffen hat. Dieses Schweigen kann darauf hinweisen, dass die Göttin Makosh eine äußere Kraft ist. Erstes Foto: Göttin Mokosz Zweitens: Mutter der Erde, Käse Makosh, Mokosz the Slavic goddess Makosh is known and loved like no other. This is the Goddess of Fate and Magic who owns the threads of the fate of men and women, men and Gods. Due to its great impact on human welfare, the cult of Goddess Makosz was mixed with the cult of the Goddess of Mother Earth Ser, also a benefactor. But Makosh is a blessing giver in a great sense to the entire ancestral lineage, and the Earth Mother Cheese is a more "down-to-earth" prosperity for a certain period of time. There is no mention in mythology that God Rod, who created our Worlds, the Gods, ever created the Goddess Makosh. This silence may indicate that Goddess Makosh is an external force. First photo: Goddess Mokosz Second: Mother of the Earth, Cheese Makošas, Mokošas slavų deivė Makosh žinoma ir mylima kaip niekas kitas. Tai likimo ir magijos deivė, kuriai priklauso vyrų ir moterų, vyrų ir dievų likimo gijos. Dėl didelio poveikio žmonių gerovei deivės Makosz kultas buvo sumaišytas su Motinos Žemės Ser kultu, taip pat geradariu. Tačiau Makosh yra palaiminimo davėjas didžiąja prasme visai protėvių giminei, o Žemės motinos sūris tam tikram laikotarpiui yra labiau „žemiška“ gerovė. Mitologijoje neminima, kad Dievas Rodas, sukūręs mūsų pasaulius, dievus, kada nors sukūrė deivę Makosh. Ši tyla gali reikšti, kad deivė Makosh yra išorinė jėga. Pirmoji nuotrauka: deivė Mokosz Antra: Žemės motina, sūris Макош, Мокош слов'янську богиню Макошь знають і люблять як ніхто іншу. Це Богиня долі і магії, якій належать нитки долі чоловіків і жінок, чоловіків і богів. Через великий вплив на добробут людей культ богині Макоші змішався з культом Богині Матері-Землі Сер, також благодійниці. Але Макош є благословенням у великому сенсі всьому родові предків, а Сир-Мати-Земля є більш «приземленим» процвітанням протягом певного періоду часу. У міфології не згадується, що Бог Род, який створив наші Світи, Боги, коли-небудь створив Богиню Макош. Це мовчання може свідчити про те, що богиня Макош є зовнішньою силою. Перша фотографія: Богиня Мокош Друге: Мати-Земля, Сир Макош, Мокош словенска богиња Макош позната је и вољена као нико. Ово је Богиња судбине и магије која поседује нити судбине мушкараца и жена, мушкараца и богова. Због великог утицаја на људско благостање, култ богиње Макош помешан је са култом богиње мајке Земље Сер, такође добротворке. Али Макош је у великом смислу благослов за целу лозу предака, а сир Мајке Земље је „приземнији“ просперитет током одређеног временског периода. У митологији се не помиње да је Бог Род, који је створио наше Светове, Богове, икада створио Богињу Макош. Ова тишина може указивати на то да је богиња Макош спољна сила. Прва фотографија: Богиња Мокош Друго: Мајка Земље, Сир Makosh, Mokosz slovanská bohyňa Makosh je známa a milovaná ako žiadna iná. Toto je bohyňa osudu a mágie, ktorá vlastní vlákna osudu mužov a žien, mužov a bohov. Kvôli svojmu veľkému vplyvu na ľudské blaho sa kult bohyne Makosz zmiešal s kultom bohyne Matky Zeme Ser, tiež dobrodinca. Makosh je však darcom požehnania vo veľkom zmysle pre celú rodovú líniu a syr Matka Zem je na určité časové obdobie „prízemnejší“ blahobyt. V mytológii nie je žiadna zmienka o tom, že Boh Rod, ktorý stvoril naše Svety, Bohovia, niekedy stvoril bohyňu Makosh. Toto ticho môže naznačovať, že bohyňa Makosh je vonkajšia sila. Prvá fotografia: Bohyňa Mokosz Po druhé: Matka Zeme, Syr
: Data Publikacji.: 01-04-25
© Web Powered by Open Classifieds 2009 - 2025