Nadmi

• Kraj:Polska
• : Język.:deutsch
• : Utworzony.: 06-10-15
• : Ostatnie Logowanie.: 11-04-25

×

: Kontakt.

: Imię.

: E-mail.

: Wiadomość.

Proszę zamienić znaczniki %d na własne liczby

: Dodaj.

Wiadomość nie może być pusta!

Wiadomość zostanie przetłumaczona po wysłaniu (jeżeli środki są wystarczające)

: Captcha. Kod Ochronny.

Załączniki:

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

Ilość dopuszczalnych plików: 5

JPEG, JPG, PNG, GIF, DOC, PDF, ZIP, RAR, TAR, HTML, SWF, TXT, XLS, DOCX, XLSX : lub : ODT : tylko formaty:.

: Maksymalny rozmiar pliku. 3MB.

: Wyślij Wiadomość.

Żyjemy każdą chwilą, korzystając z tej mocy.

: Opis.: Człowiek doświadcza życia, manifestując się w materii w świecie materialnym, aby nauczyć się wykorzystywać swoją boską moc. Żyjemy każdą chwilą, korzystając z tej mocy. Bez tej mocy nie przetrwamy. To ta siła trzyma nas przy życiu. Prawdziwy problem polega na tym, że ta moc jest używana nieświadomie. Nawet jeśli nic nie robimy, doświadczamy bycia człowiekiem, stając się ciałem. Nasza wiara w życie określa sposób, w jaki wykorzystujemy tę moc. Nie ma nic, w co wierzysz, że nie istnieje, ponieważ zdecydowałeś się użyć swojej boskiej mocy w ten sposób. To jest tak ogromna moc, że z tą mocą tworzyłeś całe swoje życie aż do teraz. Nikt nie jest traktowany niesprawiedliwie. Każdy żyje życiem, w które wierzy. Jeśli nie możesz przejąć kontroli nad tą mocą, która została ci dana, jest to twoja odpowiedzialność. Stwórca nikogo nie krzywdzi. Der Mensch erlebt das Leben, indem er sich in der Materie der materiellen Welt manifestiert, um zu lernen, seine göttliche Kraft zu nutzen. Wir leben jeden Moment mit dieser Kraft. Ohne diese Kraft können wir nicht überleben. Es ist diese Kraft, die uns am Leben hält. Das eigentliche Problem besteht darin, dass diese Kraft unbewusst genutzt wird. Auch wenn wir nichts tun, erfahren wir Menschsein, indem wir Fleisch werden. Unser Glaube an das Leben bestimmt, wie wir diese Kraft nutzen. Es gibt nichts, von dem Sie glauben, dass es nicht existiert, weil Sie sich dafür entschieden haben, Ihre göttliche Kraft auf diese Weise zu nutzen. Es ist eine so gewaltige Kraft, dass du bisher dein ganzes Leben mit dieser Kraft erschaffen hast. Niemand wird ungerecht behandelt. Jeder lebt das Leben, an das er glaubt. Wenn Sie die Ihnen gegebene Macht nicht kontrollieren können, liegt es in Ihrer Verantwortung. Der Schöpfer tut niemandem weh.

: Data Publikacji.: 02-04-25

Według Rudolfa Steinera człowiek powstaje w momencie wtajemniczenia, osiągnięcia poznania tego, co astralne.

: Opis.: Według Rudolfa Steinera człowiek powstaje w momencie wtajemniczenia, osiągnięcia poznania tego, co astralne. Dopóki doświadczenie nie wykracza poza sferę zjawisk fizycznych, byt ludzki jest niemożliwy.  Stąd zasadniczym postulatem epistemologicznym i etycznym antropozofii jest właśnie uczynienie się adeptem wiedzy tajemnej. Dopiero wówczas możliwe jest odpowiednie poznanie, a wraz z nim odpowiednie działanie. Trudno jednak wykazać zasadność takiego stanowiska w kategoriach naukowych; jest to raczej kwestia unikalnych założeń, doktryn wiary. Istota rozumująca może zrealizować swoje przeznaczenie stania się czysto ludzką za sprawą swojej wewnętrznej władzy – myślenia. Myślenie to jedyna metoda antropozofii, narzędzie i kierunek ewolucji jednostki społecznej. Indywidualizujące się myślenie, wzrost jego napięcia i natężenia, jego charakter kontemplacyjny i obiektywizujący, manifestujący się przez zaangażowanie w myśleniu prowadzi do wtajemniczenia, do zrealizowania jakości ludzkiej. By jednak zgodzić się z tą częścią teorii Steinera potrzebujemy przyjąć a prori to, że sam osiągnął coś tą drogą. Gdy zaczynamy myśleć w sposób odpowiadający „wiecznej prawdzie” i „wiecznemu pięknu” (terminy używane przez Steinera), dochodzi do pogrążania się w poznaniu tajemnym. Wieczna prawda i wieczne piękno są istotą każdej prawdy i każdego piękna, przez co magnetycznie oddziałują poprzez każdą prawdę i każde piękno. Steiner dużo miejsca poświęcał rozwojowi nauk i sztuk. Jednakże nie na tym kończy się antropozofia. Prawdziwy sukces polega na eksploracji „światów wyższych”, poznanie odpowiedzi na pytania „skąd przychodzę?”, „czym jestem?”, „dokąd zmierzam?”. Dopiero tym, którzy osiągnęli tę wiedzę antropozofia daje prawo nazywać się ludźmi. Tutaj Steiner wymienia kilka członów osobowości ludzkiej więcej, niż uczeni i artyści: ciało eteryczne, ciało astralne, jaźń czuciowa, jaźń myśląca oraz jaźń świadoma. Dopiero poznanie całego procesu powstawania osobowości, trwania i zanikania czyni z jednostki społecznej jednostkę ludzką. Ciało eteryczne: sobowtór energetyczny, „duch” ciała fizycznego, narzędzie życiowe sfery fizycznej, bez której powłoka fizyczna uległaby rozpadowi. Ciało astralne: narzędzie egzystencji tuż po śmierci fizycznej. Ten, kto poznaje swoje ciało astralne osiąga kontakt ze zmarłymi, żyjącymi w astralnym świecie. Jaźń czuciowa, jaźń myśląca i jaźń świadoma: narzędzia, które przeżywają śmierć ciała astralnego, i pozwalają na świadome istnienie w „świecie duchów”, jak go nazywa Steiner. Reinkarnacja: prawo cyklicznego tworzenia nowych ciał: astralnego, eterycznego i fizycznego oraz zstępowania w nie jaźni na czas egzystencji aż do momentu oświecenia, gdy reinkarnacja nie jest potrzebna. Pomimo wielu możliwości przeżyć w różnych światach ostateczną dyscypliną antropozofii jest duchowość. W duchowości człowiek przeżywa to, co wieczne, doświadcza boskości, która raz na zawsze zbawia go i wyzwala. Jest to przeżycie Wyższego Ja, które kładzie kres egoizmowi. W chwili tego przeżycia człowiek staje się jak Chrystus, a właściwie jednostka społeczna staje się jednostką ludzką. Życie duchowe jest wewnętrznym aspektem wtajemniczenia; tak, jak na zewnętrznych poziomach człowiek przechodzi proces wtajemniczenia w światy coraz bardziej duchowe, wewnątrz osiąga stan czysto duchowy. Dlatego też ewolucja ludzka to raczej rozwój duchowy, niż materialny, a natura zmian antropozoficznych jest duchowa, nie-cielesna.  Oczywiście, że zmiany w światach subtelnych, leżących bliżej istoty rzeczywistości, wpłyną na świat niższy, i vice versa (tak rozwija się świat, na zasadzie wibracji), to jednak nie materia, a duch stanowi istotę każdego Ja. Cała nadzieja pozytywnych zmian w świecie leży w uduchawianiu się człowieka. Lecz uczeń wiedzy tajemnej musi zdawać sobie sprawę już na początku drogi o swojej duchowej tożsamości i z tego, że powraca do ojczyzny ducha. .... Ludzkość w ogóle uśpiła fakt, że upadłe duchy, wyrzucone ze światów duchowych, stały się intensywnie aktywne na Ziemi. Przejawiało się to głównie w ludzkim myśleniu i postrzeganiu otaczającego świata. Upadek w taką destrukcyjną drzemkę miałby być naznaczony wiekiem materializmu i centralizacji władzy, podczas którego wpływy ‘duchów ciemności’ inspirowałyby ludzi do obmyślania nowych technologii i nowych środków ucisku. Steiner komentuje: Powiedziałem wam, że duchy ciemności zainspirują swoich ludzkich gospodarzy, w których będą mieszkać, do znalezienia szczepionki, która wyprze z dusz ludzi wszelkie skłonności do duchowości, kiedy są jeszcze bardzo młodzi, a stanie się to w okrężny sposób poprzez żywe ciało. W przyszłości dzieci będą szczepione substancją, którą z pewnością będzie można wyprodukować, i która je uodporni, aby nie rozwijały głupich skłonności związanych z życiem duchowym – “głupich” w oczach materialistów… w końcu zostanie znaleziony sposób na zaszczepienie ciał tak, że owe ciała nie pozwolą rozwinąć się skłonnościom do idei duchowych i przez całe życie ludzie będą wierzyć tylko w świat fizyczny, który odbierają zmysłami. Ludzie są teraz szczepieni przeciwko konsumpcji, i w ten sam sposób będą szczepieni przeciwko wszelkim skłonnościom do duchowości. To jest tylko po to, aby dać wam szczególnie uderzający przykład wielu rzeczy, które nadejdą w bliskiej i bardziej odległej przyszłości w tej dziedzinie – celem jest wprowadzenie zamętu w impulsy, które chcą spłynąć na ziemię. ~ Rudolf Steiner Poprzednie zdjęcie które wstawiłem to był Jeremy Irons, pewien aktor, ale bardzo podobny do tego mistyka, ale to nie był on, zmieniłem zdjęcie na właściwe. Okultystyczny porządek planet jest zgodny ze starożytnym geocentrycznym systemem Ptolemeusza. Rudolf Steiner (ur. 27 lutego 1861 w Kraljevacu, zm. 30 marca 1925 w Dornach) – austriacki okultysta, filozof, mistyk, ezoteryk, badacz spuścizny Goethego, jasnowidz, twórca antropozofii. Steiner zyskał początkowy rozgłos jako krytyk literacki i filozof kultury. Na początku XX wieku założył ruch duchowy, antropozofię, jako ezoteryczną filozofię wyrastającą z europejskiego transcendentalizmu i teozofii. Według Rudolfa Steinera człowiek powstaje w momencie wtajemniczenia, osiągnięcia poznania tego, co astralne. Dopóki doświadczenie nie wykracza poza sferę zjawisk fizycznych, byt ludzki jest niemożliwy. Stąd zasadniczym postulatem epistemologicznym i etycznym antropozofii jest właśnie uczynienie się adeptem wiedzy tajemnej. Dopiero wówczas możliwe jest odpowiednie poznanie, a wraz z nim odpowiednie działanie. Trudno jednak wykazać zasadność takiego stanowiska w kategoriach naukowych; jest to raczej kwestia unikalnych założeń, doktryn wiary. Istota rozumująca może zrealizować swoje przeznaczenie stania się czysto ludzką za sprawą swojej wewnętrznej władzy – myślenia. Myślenie to jedyna metoda antropozofii, narzędzie i kierunek ewolucji jednostki społecznej. Indywidualizujące się myślenie, wzrost jego napięcia i natężenia, jego charakter kontemplacyjny i obiektywizujący, manifestujący się przez zaangażowanie w myśleniu prowadzi do wtajemniczenia, do zrealizowania jakości ludzkiej. By jednak zgodzić się z tą częścią teorii Steinera potrzebujemy przyjąć a prori to, że sam osiągnął coś tą drogą. Gdy zaczynamy myśleć w sposób odpowiadający „wiecznej prawdzie” i „wiecznemu pięknu” (terminy używane przez Steinera), dochodzi do pogrążania się w poznaniu tajemnym. Wieczna prawda i wieczne piękno są istotą każdej prawdy i każdego piękna, przez co magnetycznie oddziałują poprzez każdą prawdę i każde piękno. Steiner dużo miejsca poświęcał rozwojowi nauk i sztuk. Jednakże nie na tym kończy się antropozofia. Prawdziwy sukces polega na eksploracji „światów wyższych”, poznanie odpowiedzi na pytania „skąd przychodzę?”, „czym jestem?”, „dokąd zmierzam?”. Dopiero tym, którzy osiągnęli tę wiedzę antropozofia daje prawo nazywać się ludźmi. Tutaj Steiner wymienia kilka członów osobowości ludzkiej więcej, niż uczeni i artyści: ciało eteryczne, ciało astralne, jaźń czuciowa, jaźń myśląca oraz jaźń świadoma. Dopiero poznanie całego procesu powstawania osobowości, trwania i zanikania czyni z jednostki społecznej jednostkę ludzką. Ciało eteryczne: sobowtór energetyczny, „duch” ciała fizycznego, narzędzie życiowe sfery fizycznej, bez której powłoka fizyczna uległaby rozpadowi. Ciało astralne: narzędzie egzystencji tuż po śmierci fizycznej. Ten, kto poznaje swoje ciało astralne osiąga kontakt ze zmarłymi, żyjącymi w astralnym świecie. Jaźń czuciowa, jaźń myśląca i jaźń świadoma: narzędzia, które przeżywają śmierć ciała astralnego, i pozwalają na świadome istnienie w „świecie duchów”, jak go nazywa Steiner. Reinkarnacja: prawo cyklicznego tworzenia nowych ciał: astralnego, eterycznego i fizycznego oraz zstępowania w nie jaźni na czas egzystencji aż do momentu oświecenia, gdy reinkarnacja nie jest potrzebna. Pomimo wielu możliwości przeżyć w różnych światach ostateczną dyscypliną antropozofii jest duchowość. W duchowości człowiek przeżywa to, co wieczne, doświadcza boskości, która raz na zawsze zbawia go i wyzwala. Jest to przeżycie Wyższego Ja, które kładzie kres egoizmowi. W chwili tego przeżycia człowiek staje się jak Chrystus, a właściwie jednostka społeczna staje się jednostką ludzką. Życie duchowe jest wewnętrznym aspektem wtajemniczenia; tak, jak na zewnętrznych poziomach człowiek przechodzi proces wtajemniczenia w światy coraz bardziej duchowe, wewnątrz osiąga stan czysto duchowy. Dlatego też ewolucja ludzka to raczej rozwój duchowy, niż materialny, a natura zmian antropozoficznych jest duchowa, nie-cielesna. Oczywiście, że zmiany w światach subtelnych, leżących bliżej istoty rzeczywistości, wpłyną na świat niższy, i vice versa (tak rozwija się świat, na zasadzie wibracji), to jednak nie materia, a duch stanowi istotę każdego Ja. Cała nadzieja pozytywnych zmian w świecie leży w uduchawianiu się człowieka. Lecz uczeń wiedzy tajemnej musi zdawać sobie sprawę już na początku drogi o swojej duchowej tożsamości i z tego, że powraca do ojczyzny ducha. Według angielskiego psychiatry Anthony’ego Storra Steiner był człowiekiem o wzniosłych ideałach i dużej inteligencji, stał się źródłem inspiracji dla wielu osób. Jednak jego wizja wszechświata i historia kosmosu, zaprzeczająca odkryciom współczesnej fizyki, nie była poparta żadnymi dowodami. Przypominała raczej fikcję naukową. Był przekonany, że jego własne siły „percepcji duchowej” ujawniają prawdy o wszechświecie niedostępne nauce. Jego niezachwiana pewność, że „wie” – charakterystyczna dla guru – zjednywała mu uczniów i czyniła możliwym przyjęcie nauk antrpozofii jako filozofii życia. Chociaż system wierzeń Steinera jest niewiarygodny, to jego osiągnięcia w sferze czysto ludzkiej są znaczące i trwałe. Dzieła tablica pamiątkowa wmurowana w ścianę pałacu w Kobierzycach w 75. rocznicę prowadzonego tu przez Steinera w 1924 kursu upraw biodynamicznych Rudolf Steiner oprócz 20 książek opublikował liczne artykuły i inne pisma, wygłosił tysiące wykładów w kraju i zagranicą. Ważniejsze jego prace to: Wahrheit und Wissenschaft, 1892 Philosophie der Freiheit, 1894 Rätsel der Philosophie, 1900 Das Christentum als mystische Tatsache, 1902 Jak osiągnąć poznanie wyższych światów? (niem. Wie erlangt man Erkenntnisse der höheren Welten), 1904–1905 Theosophie, 1904 Die Geheimwissenschaft, 1909 (zawiera zasady antropozofii) Das Johannesevangelium, 1909 Vier Mysteriendramen, 1910-1913 Wendepunkte des Geistelebens, 1911 Wege zu einem neuen Baustil, 1914 Vom Menschenrätsel, 1916 Von Seelenrätseln, 1917 Aufruf an das Deutsche Volk, 1919 Die Kernpunkte der sozialen Frage, 1919 Allgemeine Menschenkunde als Grundlage der Pädagogik, 1919 Geisteswissenschaft und Medizin, 1920 Westliche und östliche Weltgegensätzlichkeit, 1922 Über das Wesen der Bienen, 1923 Mein Lebensgang, 1924 Eurythmie als sichtbare Sprache, 1924 Das Initiatenbewußtsein, 1924 Rudolf Steiner, Tajne stowarzyszenia i „Oszustwo Ahrimańskie”. Ostatnie tajemnice Axis.

: Data Publikacji.: 02-04-25

Okultystyczny porządek planet jest zgodny ze starożytnym geocentrycznym systemem Ptolemeusza.

: Opis.: Okultystyczny porządek planet jest zgodny ze starożytnym geocentrycznym systemem Ptolemeusza. Porządek, w którym planety Merkury i Wenus są odwrócone w kolejności w porównaniu z dzisiejszymi reprezentacjami według systemu heliocentrycznego : Tzn: Księżyc - Merkury - Wenus - Słońce - Mars - Jowisz - Saturn Okultystyczny porządek planet stanowi podstawę tak zwanej serii chaldejskiej, która jest nadal używana jako podstawa porządku naszych dni powszednich. Rudolf Steiner kilkakrotnie zwracał uwagę, że kolejność Merkurego i Wenus została zamieniona i że zostało to zrobione celowo przez średniowiecznych okultystów ze względu na zachowanie tajemnicy. Prawdę mówiąc, ezoterycznie Merkury powinien być zawsze określany jako gwiazda poranna (gr. Phosphoros, „nosiciel światła”, „niosący światło”; . W tym sensie, opierając się na stwierdzeniach Nowego Testamentu w Ap 22:16 EU i 2 P 1:19 EU, sam Chrystus został nazwany gwiazdą poranną. „Ja, Jezus, posłałem mojego anioła jako świadka w sprawach dotyczących kościołów. Jestem korzeniem i plemieniem Dawida, świecącą gwiazdą poranną”. – Objawienie 22:16 W tym celu ukuto powiedzenie „Christus verus Lucifer”, które później nie było już rozumiane: „W pierwszych czasach chrześcijaństwa istniało takie powiedzenie, które brzmiało: „Christus verus Lucyfer”, Chrystus jest prawdziwym niosącym światło - ponieważ Lucyfer znaczy niosący światło. Dlaczego Chrystusa nazywa się prawdziwym niosącym światło? Ponieważ teraz przez niego zostało usprawiedliwione to, co przedtem było nieusprawiedliwione. Tak więc to, co Lucyfer chciał dać ludzkości w oczekiwaniu, że tak powiem, gdy była jeszcze niedojrzała, została przyniesiona ludzkości przez prawdziwego Nosiciela Światła, przez Jezusa Chrystusa. Przyniósł impuls do niezależności, ale i duchową miłość, która łączy to, co niezwiązane więzami krwi. Dzięki niemu nadeszła epoka, w której ludzkość dojrzała do tego, co Lucyfer chciał wcześniej urzeczywistnić. To powiedzenie: „Christus verus Lucyfer” nie było już później rozumiane. Tylko ten, kto właściwie to rozumie, poznaje pierwsze nauki chrześcijaństwa.” -Rudolf Steiner Według Rudolfa Steinera człowiek powstaje w momencie wtajemniczenia, osiągnięcia poznania tego, co astralne. https://www.waldorfschule-bielefeld.de/ rudolf steiner schule bielefeld Die okkulte Ordnung der Planeten steht im Einklang mit dem antiken geozentrischen System des Ptolemäus. Die Reihenfolge der Planeten Merkur und Venus ist im Vergleich zu heutigen Darstellungen nach dem heliozentrischen System vertauscht: Das heißt: Mond – Merkur – Venus – Sonne – Mars – Jupiter – Saturn Die okkulte Ordnung der Planeten bildet die Grundlage der sogenannten chaldäischen Reihe, die noch heute als Grundlage für die Ordnung unserer Wochentage verwendet wird. Rudolf Steiner wies mehrmals darauf hin, dass die Reihenfolge von Merkur und Venus vertauscht worden sei, und dass dies von mittelalterlichen Okkultisten aus Geheimhaltungsgründen absichtlich getan worden sei. Tatsächlich sollte Merkur esoterisch immer als Morgenstern bezeichnet werden (griechisch: Phosphoros, „Lichtträger“, „Lichtträger“; in diesem Sinne angelehnt an die neutestamentlichen Aussagen in Offenbarung 22,16 EU und 2 Pet. 1:19 EU, Christus selbst wurde der Morgenstern genannt. „Ich, Jesus, habe meinen Engel als Zeugen für die Kirchen gesandt. Ich bin die Wurzel und der Stamm Davids, des leuchtenden Morgensterns. – Offenbarung 22:16 Zu diesem Zweck wurde der Ausspruch „Christus verus Luzifer“ geprägt, der später nicht mehr verstanden wurde: „In den frühen Tagen des Christentums gab es ein Sprichwort, das lautete: ‚Christus verus Lucifer‘, Christus ist der wahre Lichtträger – denn Luzifer bedeutet Lichtträger.“ Warum wird Christus der wahre Lichtträger genannt? Denn durch ihn ist nun gerechtfertigt, was vorher ungerechtfertigt war. Was also Luzifer der Menschheit sozusagen im Vorgriff schenken wollte, als sie noch unreif war, wurde der Menschheit durch den wahren Lichtträger, durch Jesus Christus, gebracht. Es brachte einen Impuls zur Unabhängigkeit, aber auch eine spirituelle Liebe, die verbindet, was nicht durch Blut verbunden ist. Dank ihm ist eine Ära angebrochen, in der die Menschheit zu dem gereift ist, was Luzifer früher verwirklichen wollte. Dieser Ausspruch „Christus verus Luzifer“ wurde nicht mehr verstanden. Nur wer dies richtig versteht, kennt die ersten Lehren des Christentums.“ -Rudolf Steiner

: Data Publikacji.: 01-04-25

Drzewianie - plemię słowiańskie.

: Opis.: Drzewianie - plemię słowiańskie. Jednym z najdalej wysuniętych na zachód plemion słowiańskich było plemię Drzewian, które przekroczyło Łabę w ciągu VII wieku i osiedliło się w okolicach dzisiejszych miast Luneburg i Uelzen. Początkowo byli częścią Związku obodryckiego, lecz na początku IX wieku pokojowo (dzięki czemu uniknęli ludobójstwa) podporządkowali się Karolowi Wielkiemu i przeszli pod rządy Franków. Drzewianie nigdy nie stanowili tam większości i zamieszkiwali obok skupisk Germanów. Teren, który zajęli charakteryzowały bagna i gleby gorszej jakości oraz roślinność stepowo-leśna. Po dziś dzień tereny niegdyś zajmowane przez Drzewian zwane są w Niemczech Wendeland czyli Kraj Wenedów, którzy tak nazywali Słowian. Trudno dostępne tereny powodowały, że poszczególne grupy Drzewian zamieszkiwały w izolacji rzadko się kontaktując. Czynnik ten miał niewątpliwie wpływ na wykształcenie się kilku dialektów w obrębie tej grupy. Ich głównym zajęciem było trudne rolnictwo na nieurodzajnych glebach, pasterstwo, bartnictwo, ciesielstwo i uprawa lnu. Zamieszkiwanie mało atrakcyjnych terenów miało swoje wady i zalety. Do wad należało to, że pozostali biedną ludnością wiejską o skromnej kulturze, przekazując tradycję ludu w formie ustnej pod postacią pieśni i opowiadań. Zaletą było to, że w przeciwieństwie do swych pobratymców z sąsiedniej Meklemburgii, którzy zostali zasymilowani do XVI wieku zachowali swą mowę i odrębność aż do polowy XVIII wieku, stanowiąc słowiańską wyspę w germańskim morzu. https://wiaraprzyrodzona.wordpress.com/.../drzewianie/ Drzewier – ein slawischer Stamm. Einer der westlichsten slawischen Stämme war der Stamm der Drzewier, die im Laufe des 7. Jahrhunderts die Elbe überquerten und sich in der Nähe der heutigen Städte Lüneburg und Uelzen niederließen. Ursprünglich gehörten sie zum Bund der Obodriten, doch zu Beginn des 9. Jahrhunderts unterwarfen sie sich friedlich (wodurch sie einen Völkermord verhinderten) Karl dem Großen und gerieten unter die Herrschaft der Franken. Die Drzewier stellten dort nie die Mehrheit und lebten neben Gruppen von Deutschen. Das von ihnen bewohnte Gebiet war geprägt von Sümpfen und Böden schlechterer Qualität sowie Steppen- und Waldvegetation. Bis heute werden die einst von den Drzewiern besetzten Gebiete in Deutschland Wendeland genannt, also das Land der Wenden, die die Slawen so nannten. Aufgrund der schwer zugänglichen Gebiete lebten einzelne Gruppen von Drzewiern isoliert und hatten kaum Kontakt zueinander. Dieser Faktor hatte zweifellos einen Einfluss auf die Entwicklung mehrerer Dialekte innerhalb dieser Gruppe. Ihre Hauptbeschäftigung war die schwierige Landwirtschaft auf unfruchtbaren Böden, Hirtenarbeit, Bienenzucht, Tischlerei und Flachsanbau. Das Leben in unattraktiven Gegenden hatte seine Vor- und Nachteile. Die Nachteile bestanden darin, dass sie eine arme Landbevölkerung mit einer bescheidenen Kultur blieben und die Tradition des Volkes mündlich in Form von Liedern und Geschichten weitergaben. Der Vorteil bestand darin, dass sie im Gegensatz zu ihren bis zum 16. Jahrhundert assimilierten Verwandten aus dem benachbarten Mecklenburg ihre Sprache und Eigenart bis zur Mitte des 18. Jahrhunderts behielten und eine slawische Insel in einem germanischen Meer darstellten. https://wiaraprzyrodona.wordpress.com/.../drzewianie/

: Data Publikacji.: 01-04-25