Nadmi

• Kraj:Polska
• : Język.:deutsch
• : Utworzony.: 06-10-15
• : Ostatnie Logowanie.: 03-06-25

×

: Kontakt.

: Imię.

: E-mail.

: Wiadomość.

Proszę zamienić znaczniki %d na własne liczby

: Dodaj.

Wiadomość nie może być pusta!

Wiadomość zostanie przetłumaczona po wysłaniu (jeżeli środki są wystarczające)

: Captcha. Kod Ochronny.

Załączniki:

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

Ilość dopuszczalnych plików: 5

JPEG, JPG, PNG, GIF, DOC, PDF, ZIP, RAR, TAR, HTML, SWF, TXT, XLS, DOCX, XLSX : lub : ODT : tylko formaty:.

: Maksymalny rozmiar pliku. 3MB.

: Wyślij Wiadomość.

Ziele długowieczności to gynostemma pentaphyllum - nazywana także pięciolistnym żeń-szeniem.

: Opis.: Obniża ciśnienie, chroni przed udarem, pomaga na wrzody i bolące stawy. Pochodzące z Azji "ziele długowieczności" potrafi jeszcze więcej. Warto je więc korzystać z jego dobroczynnego wpływu na co dzień i posadzić je teraz w swoim ogrodzie lub na działce. Pięciolistny żeń-szeń Ziele długowieczności to gynostemma pentaphyllum - nazywana także pięciolistnym żeń-szeniem. Ta niezwykła roślina jest od wieków stosowana w chińskiej medycynie. Nic dziwnego, bo jej pozytywny wpływ na zdrowie jest wszechstronny. Choć pochodzi z Azji, gynostemma pentaphyllum z powodzeniem może być też uprawiana w Polsce (w zimie trzeba ją tylko zabezpieczyć przed niską temperaturą). Dlaczego warto ją mieć w swoim ogrodzie? To bogate źródło witamin z grupy B, a także witaminy A, C, D i E. Ma także wiele cennych minerałów: magnez, fosfor, żelazo, cynk, mangan, selen, wapń i potas. Zawiera również glikozydy, w dodatku jest ich kilka razy więcej niż w popularnym żeń-szeniu. Roślina zawiera także flawonoidy, sterole, polisacharydy i wiele aminokwasów. Na serce, wątrobę i nerki W tradycyjnej medycynie chińskiej jest stosowana od wieków. Warto się tym zainspirować, bo wpływ na zdrowie ma niebagatelny. Działa pozytywnie na serce i układ krwionośny. Obniża ciśnienie i poziom cholesterolu, przez co chroni przed zawałem i udarem mózgu. Na tym jednak nie koniec. Roślina ma też wpływ na układ oddechowy, nerki i wątrobę. Pomaga też obniżyć poziom cukru we krwi (tę właściwość wykorzystuje się przy leczeniu cukrzycy). Roślina ma działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwnowotworowe. To doskonały środek w walce ze stresem i zmęczeniem. Pomaga pozbyć się napięć, utrzymać równowagę emocjonalną i wzmacnia odporność organizmu. Wspomaga także leczenie dny moczanowej, wrzodów żołądka i zapalenia stawów. Kto powinien uważać na "ziele długowieczności"? "Ziele długowieczności" można dostać m.in. w formie kapsułek, ale najbardziej popularne i najtańsze są suszone liście, z których możemy przygotować napar. Wystarczy wsypać do szklanki ok. 5 gramów suszonych liści i zalać je wrzątkiem. Parzenie powinno trwać od 5 do 30 minut. Dla optymalnych efektów, taki napar pije się 2-3 razy dziennie. Warto pamiętać, by przed rozpoczęciem kuracji ziołowej konsultować się z lekarzem lub farmaceutą.  Chodzi o wykluczenie niebezpiecznych skutków ubocznych. Dotyczą one przede wszystkim osób, które zażywają leki. "Ziela długowieczności" nie powinny stosować osoby, które zażywają leki przeciwzakrzepowe, na nadciśnienie oraz uspokajające, ponieważ może ono wchodzić w interakcje i wzmacniać działanie leków. Nie powinny go także przyjmować kobiety w ciąży oraz karmiące piersią.

: Data Publikacji.: 12-05-25

"Szyszkówka świerkowa" (łac. "Strobilurus esculentus", ang. "Sprucecone cap").

: Opis.: "Szyszkówka świerkowa" (łac. "Strobilurus esculentus", ang. "Sprucecone cap"). Gatunek jadalny, wiosenny, pospolity. Mamy idealny czas na ten grzybek. Nóż, a raczej nożyczki, kosz i w drogę! Smak jest ok, grzybowy, zapach słaby ale łagodny, miły co odróżnia go od potencjalnie podobnych, niejadalnych, choćby Grzybówki wiosennej (która pachnie brzydko!, amoniakiem) . Owocniki dzisiejszej szyszkówki można przyrządzać na różne sposoby, ale najlepiej (jakby brutalnie to nie zabrzmiało) je dusić, smażyć. Idealny na zapiekanki czy pizzę. Zbiera i spożywa się zwykle tylko kapelusze gdyż trzony są zbyt elastyczne, twardawe. Jego środowiskiem naturalnym są lasy świerkowe, gdzie podłoże jest nieco wilgotne i obficie obsypane szyszkami.  Szyszkówka świerkowa rośnie na szyszkach (tak wiem, można się domyśleć), często zagrzebanych w ziemi, na ich resztkach, często tak zagrzebanych, że na pierwszy rzut oka wygląda jakby ten gatunek rósł bezpośrednio na ziemi. Występuję od marca do czerwca a przy sprzyjających warunkach potrafi pojawić się także jeszcze w okolicach października, listopada. Inna polska nazwa tego gatunku to Pieniążek szyszkowy. Udanych zbiorów!

: Data Publikacji.: 12-05-25

"Czarka austriacka" (łac. "Sarcoscypha austriaca", ang. "Scarlet Elfcup").

: Opis.: "Czarka austriacka" (łac. "Sarcoscypha austriaca", ang. "Scarlet Elfcup").  Gatunek jadalny, sporadyczny, wiosenny. Mamy idealną porę na czarki. Nic tylko kosz i w las!  Gatunek ten lubi lasy liściaste, łęgi w dolinach rzek, potoków, miejsca podmokłe, wilgotne, próchnicze. Wyrasta na gałęziach drzew liściastych, głównie olszowych, wierzbowych, topolowych i kilku innych. Jej intensywny, żywo-czerwony kolor nie pozwoli Wam jej przeoczyć. Występuje od lutego (a nawet wcześniej) do maja włącznie, ale to właśnie marzec jest jej miesiącem! Poniżej kilka świeżutkich zdjęć z moich lasów.  Czarkę austriacką można maltretować na wiele sposobów - dusić, marynować czy jeść na surowo, osobiście polecam jako dodatek na pizzę  Grzybek ten pomylić możecie z innymi, jadalnymi czerwonymi czarkami, ale to musielibyście mieć trochę szczęścia bo inne czareczki są bardzo rzadkie

: Data Publikacji.: 11-05-25

Te wiosenne grzyby można zbierać już teraz. Uważaj, łatwo pomylić je z trującym gatunkiem.

: Opis.: Te wiosenne grzyby można zbierać już teraz. Uważaj, łatwo pomylić je z trującym gatunkiem.  Wiadomo, że szczyt sezonu przypada na okres od sierpnia do października, lecz już teraz szczęściarze mogą wrócić z lasu z pełnym koszykiem. Udając się na spacer, trzeba jednak bardzo uważać, bo choć w kwietniu i maju natura obdarza nas wieloma jadalnymi grzybami, niektóre łatwo można pomylić z trującymi gatunkami. Grzyby w kwietniu nieraz mogą zaskoczyć nas swoją obfitością. W polskich lasach znajdziemy teraz kilka jadalnych gatunków, które warto wykorzystać w kuchni. Jednak zanim włożymy je do koszyka, musimy upewnić się, czy aby na pewno nie pomyliliśmy ich z trującym okazem. Aby zmniejszyć ryzyko zatrucia, wyjaśniamy, na jakie wiosenne grzyby najczęściej możemy natknąć się podczas spaceru. Natomiast z myślą o tych zbieraczach, którzy nie mogą doczekać się sezonu na szlachetne borowiki czy koźlarze, przypominamy terminy zbioru najszlachetniejszych grzybów. Na jakie gatunki grzybów w kwietniu możemy natknąć się w Polsce? Różnorodność leśnych darów natury, którymi wiosną możemy delektować się w kuchni, może robić wrażenie. Czarka szkarłatna - To zimowo-wiosenny grzyb, który występuje od grudnia do końca maja. W leśnym runie wyróżnia się wyglądem na tle innych gatunków. Jego kapelusz jest purpurowy i kształtem przypomina niewielki pucharek. Nie jest bardzo popularny, jednak możemy się na niego natknąć na obszarach górskich i podgórskich, w pobliżu wierzb, olszy czy klonów. Spożywane na surowo przypominają ponoć rzodkiewki. Pieczarki polne - Występuje od kwietnia do października na leśnych polanach. W dojrzałym stadium wyróżnia ją jasny rozpostarty i wypukły kapelusz z drobnymi łuskami o brązowym zabarwieniu. Okrywająca skórka, bez trudu odrywa się od miąższu. Zbierając młode okazy pieczarki polnej trzeba uważać. Jej kapelusz jest nieco zamknięty i półkolisty, przez co może przypominać trującego muchomora jadowitego. Gęśnica wiosenna - Jest uznawana za jeden z najsmaczniejszych grzybów jadalnych w kwietniu, choć nie wszystkim odpowiada jej charakterystyczny mdły zapach, który często kojarzy się z ogórkiem Możemy zbierać ją do końca czerwca w pobliżu łąk, trawiastych zboczy, pastwisk i na obrzeżach lasów. Gęśnica wiosenna ma kremowo-białe zabarwienie i jest matowa, a jej okrągły i dość gruby trzon przypomina trzon borowika. Szyszkówka świerkowa - Występuje od maja do czerwca lub września w pobliżu szyszek świerka. Powinna mieć półkolisty i wypukły kapelusz o średnicy od 5 do 30 mm i jasnobrązowe zabarwienie. Jej blaszki są wąsko przyrośnięte, początkowo białe, a następnie szarawe. Jest uznawana za jadalną, jednak zanim wrzucimy ją na patelnię, upewnijmy się, że nie jest to szyszkówka gorzkawa. Ta z reguły ma ciemniejszy kapelusz, a jej blaszki mogą mieć bardziej błękitny odcień.   Czernidłak kołpakowaty - W lesie w kwietniu natkniemy się także na czernidłaka kołpakowatego. Spotkamy go również w parkach i na łąkach, w pobliżu dróg, a nawet w naszych ogrodach. Ten grzyb wyróżnia biały kapelusz, który ciemnieje w miarę upływu czasu. U młodych okazów jest on jajkowaty, a blaszki są białe. Delikatny smak czernidłaka kołpakowatego zachęca do jego spożycia. Jednak, zanim się na to zdecydujemy, sprawdźmy, czy to nie trujący czernidłak pospolity. .     Smardze a piestrzenica kasztanowata, czyli jakich grzybów nie zbierać. Są trujące! Jest jeszcze jeden wyjątkowo apetyczny wiosenny grzyb, którym możemy delektować się od kwietnia do końca maja. Mowa tutaj o charakterystycznym dla tej pory roku beżowym lub bladożółtym smardzu o chropowatej powierzchni, przy którego zbiorach i obróbce trzeba zachować wzmożoną czujność i to nie tylko dlatego, że niektóre odmiany są objęte ochroną. Owocniki smardzy są jadalne wyłącznie po obróbce termicznej. Grzyby te znajdziemy na polanach w polskich lasach liścistych i iglastych. Spotkamy je między innymi w pobliżu topoli. Niestety początkujący grzybiarze mogą mieć problem z odróżnieniem tego gatunku od trującej piestrzenicy kasztanowatej, która dawniej była uznawana za jadalną. Niestety na przestrzeni lat przyczyniła się do wielu groźnych zatruć, przez co zaczęto postrzegać ją jako niebezpieczną. Oba grzyby mają pofałdowane główki, jednak w przypadku piestrzenicy są one bardziej widoczne, a jej zabarwienie jest ciemniejsze.     Kiedy na grzyby po borowiki czy koźlarze? Szlachetne gatunki zbierzesz już niedługo Nie jest tajemnicą, że najlepszy termin dla grzybiarzy przypada późnym latem i jesienią, od sierpnia do października. To właśnie wtedy z uwagi na wilgoć i sprzyjającą temperaturę, możemy zebrać pełne koszyki najszlachetniejszych gatunków. Przypomnijmy więc, kiedy konkretnie możemy zbierać najpopularniejsze grzyby w Polsce. Borowiki - Sezon na te smaczne grzyby trwa od lipca do listopada, jednak warto wypatrywać ich już w drugiej połowie czerwca. Kurki - Te popularne grzyby w Polsce również występują od czerwca do listopada. Najwięcej zbierzemy ich w okresie od sierpnia do października. Kanie - Zbieramy je od czerwca do listopada. Największy wysyp grzybów przypada na wrzesień i październik. Koźlarze - Zagoszczą u nas w lipcu i pozostaną w naszych lasach mniej więcej do końca października. Maślaki - Warto się za nimi rozglądać od czerwca do listopada, a na największe bogactwo tych grzybów w polskich lasach możemy liczyć we wrześniu lub październiku. Opieńki - To jesienne grzyby, natkniemy się w lesie od września do listopada. Na najlepsze zbiory możemy liczyć w październiku. Podgrzybki - Pojawią się już na początku czerwca i będziemy mogli cieszyć się nimi aż do listopada. Rydze - Ten czerwonawy gatunek występuje w polskich lasach w szczycie sezonu - od sierpnia do listopada.     Wiosenne grzyby są smaczne. Co można z nich przyrządzić? Wiosenne grzyby w kuchni sprawdzą się jako dodatek do sosów i jajek - w postaci omletu czy jajecznicy. Możemy również wykorzystać je do przygotowania zapiekanki lub tarty, a także aromatycznej zupy grzybowej albo pasztetu. Warto zrobić z nich farsz do pierogów albo podawać jako główny składnik przystawki (np. smardze w śmietanie). Niezależnie od wyboru, pamiętajmy, że bezpieczeństwo ma kluczowe znaczenie, jeżeli chodzi o zbieranie i spożywanie grzybów. Atlasy grzybów mogą pomóc nam odróżnić trujące gatunki od jadalnych, jednak żadna aplikacja nie jest nieomylna. Nie wkładajmy więc danego okazu do koszyka, gdy nie mamy stu procentowej pewności co jego pochodzenia.

: Data Publikacji.: 11-05-25