Eksperymenty  na temat Końca Świata prowadzi NASA a nikt o tym nie wie
Koniec Świata 3797 rok Nostradamus przepowiedział: 

Chociaż końca świata nie widać nigdzie, nigdy nie jest za późno na przygotowania, prawda? Tak myśli pierwszy oficer obrony planetarnej NASA, Lindley Johnson. Johnson od dłuższego czasu przygotowuje się do powstania planety Armaggedeon i od 2003 roku pomaga NASA w opracowaniu odpowiedniej technologii do tego zadania. Przeczytaj dalej, aby zobaczyć, dlaczego nikt nie wie o eksperymencie NASA «koniec świata».



Podczas gdy większość ludzi martwi się o swoje codzienne problemy, Lindley Johnson martwi się o koniec świata. Jego osobistą misją jest ochrona planety przed potencjalnymi zagrożeniami z kosmosu. Dlatego też Johnson przewodzi zespołowi naukowców NASA w badaniu modelu zagłady Nowego Jorku na wypadek, gdyby cokolwiek stało się z Wielkim Jabłkiem. Po ponad dwudziestoletniej służbie w Siłach Powietrznych Johnson miał umiejętności i doświadczenie, aby dołączyć do ligi niezwykłych astronautów w NASA.

Jako premier agencji kosmicznej Planetary Defense Officer, Johnson wykorzystuje analizy do określenia trajektorii hipotetycznych skał kosmicznych pędzących w kierunku Ziemi. Pomimo faktu, że większość meteorytów podróżujących w kierunku Ziemi jest stosunkowo niewielka, zawsze istnieje możliwość większego zagrożenia. Na szczęście naukowcy spekulowali, że gdyby gigantyczna asteroida kiedykolwiek zaczęła troszczyć się o Ziemię, to najprawdopodobniej wylądowałaby w centrum oceanu. Johnson nie jest jednak zadowolony ze zwykłego szczęścia, które uchroni nas przed potencjalnym unicestwieniem. Na szczęście mamy NASA i Lindley Johnson po naszej stronie!

Rakieta Człowiek

Od lat załoga Lindleya w NASA ciężko pracuje nad teoretycznymi scenariuszami dotyczącymi ogromnych asteroid uderzających w obszary metropolitalne naszej planety. Mimo, że między wydarzeniami międzygalaktycznymi zwykle mija ponad tysiąc lat, Johnson przygotowuje swój zespół do gotowości w każdej chwili. Oczywiście NASA nie widzi chęci wyburzenia Nowego Jorku przez nieuczciwy krater. Agencja kosmiczna po prostu chce wiedzieć, jak duże byłyby zniszczenia, gdyby taka katastrofa miała się wydarzyć.

Tymczasem Johnson i jego koledzy nieustannie przeprowadzają wirtualne symulacje, aby zademonstrować, gdzie dokładnie uderzyłaby asteroida, gdyby uderzyła w Ziemię. Choć uniknięcie kolizji kosmicznej w pewnym momencie może być niemożliwe, Ziemia ma wiele technologii, które pomogą jej zapobiec potencjalnemu światowemu kryzysowi. Ponadto NASA ma teraz znacznie większą siłę nabywczą po swojej stronie. W rzeczywistości, Lindley i jego zespół otrzymali ogromną dotację z Kongresu na zwiększenie ich finansowania w 2015 roku. Teraz, Johnson’s planetary defense squad miał 50 milionów dolarów rocznie do gry zamiast tylko 5 milionów dolarów rocznie.

Poleć mnie na księżyc
Lindley Johnson nadal przewodzi zespołowi kosmicznemu w walce z zagrożeniami międzyplanetarnymi, wykorzystując dane naukowe i najnowsze technologie. NASA nie podała tego do wiadomości publicznej, ale podobno zarejestrowała ponad 2000 asteroid, które mogą potencjalnie zaszkodzić naszemu systemowi planetarnemu. Ponieważ wysadzenie w powietrze asteroidy humongotycznej może być zbyt trudne, Lindley musi znaleźć rozwiązanie zatwierdzone przez NASA.

Jak dotąd jednym z najlepszych sposobów zapobiegania apokalipsie zagłady jest zmiana kierunku zbliżania się androida przy użyciu impaktorów kinetycznych. Jako bezzałogowy statek kosmiczny, impaktory kinetyczne mogłyby hipotetycznie wystrzelić na androida bardzo szybko, powodując jego przekierowanie z dala od Ziemi. Choć Lindley nie sądzi, że lądowanie na uderzającej asteroidzie jest szczególnie dobrym pomysłem na wypadek, gdyby cokolwiek się wydarzyło, NASA nadal rozważa tę strategię jako inną opcję. W międzyczasie NASA zwiększyła swoją kolekcję teleskopów orbitalnych, aby być po bezpiecznej stronie.

Teoria Strzałek. >