Nadmi

• Kraj:Polska
• : Język.:deutsch
• : Utworzony.: 06-10-15
• : Ostatnie Logowanie.: 11-04-25

×

: Kontakt.

: Imię.

: E-mail.

: Wiadomość.

Proszę zamienić znaczniki %d na własne liczby

: Dodaj.

Wiadomość nie może być pusta!

Wiadomość zostanie przetłumaczona po wysłaniu (jeżeli środki są wystarczające)

: Captcha. Kod Ochronny.

Załączniki:

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

Ilość dopuszczalnych plików: 5

JPEG, JPG, PNG, GIF, DOC, PDF, ZIP, RAR, TAR, HTML, SWF, TXT, XLS, DOCX, XLSX : lub : ODT : tylko formaty:.

: Maksymalny rozmiar pliku. 3MB.

: Wyślij Wiadomość.

Lustra rtęciowe produkowano w Europie praktycznie do połowy XIX wieku.

: Opis.: "..Nasze lustro było właściwie tylko ramą bez lustrzanej tafli. Ośmioboczna rama wykonana została z drewna, pokryta folią cynową i obłożona cienkimi lustrzanymi szybkami ze stylizowaną dekoracją floralną rytowaną na awersie oraz formowanymi na gorąco elementami szklanymi w kolorach różowym i żółtym: skręcanymi spiralnie pręcikami, karbowanymi wstęgami i rozetami kwietnymi. Wstęgi z kwiatami, umieszczone w partiach załamania ramy, maskowały połączenia lustrzanych szybek. Nakładane elementy były mocowane do drewnianej ramy śrubami ze szklanymi główkami i łączone cienkimi drucikami. Na rewersie lustrzanych płytek jest widoczna podlewa amalgamatu rtęci i cyny, nadająca im właściwości lustrzane. W wielu miejscach warstwa amalgamatu uległa destrukcji, co widoczne jest na rewersie jako czarne i szare plamki. Metodę podlewania płaskiej tafli szklanej stopem rtęci z cyną lub ołowiem w celu uzyskania efektu lustrzanego wynaleziono w Wenecji w XV stuleciu. Lustra rtęciowe produkowano w Europie praktycznie do połowy XIX wieku. W latach 30. XIX stulecia został wynaleziony nowy sposób uzyskiwania lustrzanej powierzchni przez nakładanie na szkło związków srebra metodą chemiczną. W późniejszym okresie wprowadzono również związki innych białych metali, aluminium i platyny. Warstwa srebra była zabezpieczana przed wilgocią czerwoną minią ołowianą. „Srebrne” lustra miały tafle jaśniejsze niż lustra rtęciowe, odbijały 90% światła, były bardziej trwałe, a ich produkcja nie była tak szkodliwa dla zdrowia, jak przy użyciu amalgamatu rtęci.  W zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu przechowywane jest od 65 lat zwierciadło, którego tajemnice niedawno zostały częściowo wyjaśnione. Przeprowadzone wstępne badania zabytku przed konserwacją ujawniły fragmenty gazet francuskich: z 25 lipca 1801 (10 ͤ Anne 7 Thermidor) oraz z 1889, stanowiących podkład lustrzanych płytek. Na tej podstawie można określić powstanie zwierciadła najwcześniej na koniec 1801 r. Historia Wenecji i Republiki Weneckiej była w tym czasie bardzo burzliwa. W 1797 r. miasto zostało zdobyte przez Napoleona Bonaparte i po zawarciu pokoju w Campo Formio włączone wraz z większością podległych mu terytoriów do Cesarstwa Austriackiego. Po kilku latach, w 1805 roku, Napoleon odebrał Wenecję Austrii, aby zintegrować ją z królestwem Włoch, którego został królem. Po klęsce Napoleona i kongresie wiedeńskim, w roku 1815 miasto zostało ponownie włączone do Cesarstwa Austriackiego i stało się częścią ziem Habsburgów do 1848 roku. Dzięki zachowanym resztkom gazety można przypuszczać, że lustro mogło powstać w Wenecji w końcu 1801 lub po 1805 roku, kiedy miasto należało do Francji i niewątpliwie w tym czasie były w nim dostępne gazety francuskie. Pozostałości gazety z 1889 r. mogą świadczyć o naprawie lustra w końcu XIX w. we Francji. Może w tym czasie lustro znajdowało się już w handlu antykwarycznym. Tafle weneckich zwierciadeł z XVI, XVII i XVIII stuleciu były wytwarzane metodą wydmuchiwania i formowania cylindra ze szkła sodowego najwyższej jakości, bez zanieczyszczeń i pęcherzy. Następnie cylinder rozcinano wzdłuż i po ostygnięciu tafli szlifowano ją i polerowano przez wiele dni. W tych czasach jedynie w Wenecji szklarze osiągnęli takie mistrzostwo w wytapianiu bezbarwnego szkła nazywanego „cristallo”. Przez prawie 200 lat weneckie zwierciadła i szklane naczynia o wymyślnych formach i skomplikowanej technologii wytwarzania nie miały sobie równych w Europie, a Wenecja zazdrośnie strzegła na nie monopolu. Lustra weneckie były bardzo drogie, dlatego w Europie północnej długo posługiwano się lustrami o taflach z polerowanego metalu. Dopiero opracowanie techniki wykonywania tafli lustrzanych znacznych rozmiarów ze szkła lanego w końcu XVII wieku, dokonane przez francuskich technologów szkła przy udziale hutmistrzów z Wenecji w królewskiej hucie szkła w Saint-Gobain odebrało prymat produkcji weneckiej. Był to efekt słynnej Wojny Luster, kiedy to francuski minister finansów Jean-Baptiste Colbert rekrutował i przekupywał mistrzów szkła z wyspy Murano. W XIX stuleciu w pracowniach na Murano nadal powstawały neobarokowe zwierciadła w stylu weneckim z dekoracjami formowanymi na gorąco i następnie montowanymi na lustrzanej ramie oraz zwierciadła w stylu francuskim z lustrzanymi ramami zdobionymi dekoracją szlifowaną i rytowaną. Zwierciadło z kolekcji wrocławskiej należy do typu weneckich luster oktogonalnych w szerokich lustrzanych ramach, wypracowanego w Wenecji w połowie XVII stulecia. Forma ramy wywodzi się z weneckich luster o ośmiobocznych profilowanych ramach drewnianych lub metalowych, zdobionych reliefowymi nakładkami. Obecnie ośmioboczne zwierciadła w lustrzanych ramach z formowanymi na gorąco nakładkami są najbardziej rozpoznawalną formą zwierciadła weneckiego. W pracowniach luster na Murano wytwarza się do dzisiaj metodami tradycyjnymi zwierciadła w tym typie. Elżbieta Gajewska-Prorok, kustosz w Dziale Szkła Muzeum Narodowego we Wrocławiu 8 grudnia 2021

: Data Publikacji.: 03-04-25

Wieloniciowy szablon DNA, który obejmuje i wykracza poza naszą fizyczną podwójną helisę.

: Opis.: 12 PASEK DNA, WZÓR: Wieloniciowy szablon DNA, który obejmuje i wykracza poza naszą fizyczną podwójną helisę. Najczęściej wymieniany wydaje się być szablon 12-niciowy. Jak dotąd konsultacja z inteligentną przestrzenią, eterem, źródłem, polem akaszy i tym podobnymi, sugeruje, że 12-wątkowy szablon jest legalną informacją – ale wymaga pewnego wyjaśnienia. Dolores Cannon jest jednym ze śledczych, która natknęła się na te informacje podczas sesji regresji z klientem (szczegóły w Trzech falach ochotników), który spontanicznie zaczął mówić o tym, jak pierwotnie zaprojektowano ludzi z 12-niciowym szablonem (który został następnie zamknięty przez projektantów z wyższych wymiarów, ponieważ nie rozwijaliśmy się w zrównoważony sposób). Oryginalny ludzki odcisk genetyczny zaprojektowany do manifestacji 12 ciągów DNA, które umożliwiłyby międzywymiarowe podróże i egzystencję bez niszczenia formy biologicznej, musi zostać naprawiony, zbudowany lub aktywowany. Oryginalne anielskie ludzkie 12 nici DNA nazywa się DNA Diamentowego Słońca. Oryginalny prototyp Oraphim dla anielskich ludzi, który został stworzony przez Założycieli, ma 24 nici DNA i jest nazywany DNA Podwójnego Diamentowego Ciała Słońca. Dalej istnieje linia rasy 48 Strand DNA Founder zwana DNA Emerald Sun. Ważne jest, aby mieć świadomość, że programy rehabilitacji DNA w celu osiągnięcia Wniebowstąpienia zawsze otrzymują wsparcie, ponieważ upadłe istoty, takie jak Hybrydowe Upadłe Anioły Annunaki, mogą zdecydować się na usunięcie zniekształceń DNA i szyfrowanie alfabetu komórkowego, które działają w systemie Metatronicznym i przeciw odwrócenia życia. Niesamowita ilość zasobów i wysiłków została podjęta przez Guardian Host, pomagają upadłym i degradującym liniom DNA w rehabilitacji ich genetyki poprzez programy rehabilitacji i regeneracji.

: Data Publikacji.: 03-04-25

Giganci uderzeni ruinami świątyni. Przez Giulio Romano ok. 1500s z „Upadku gigantów”.

: Opis.: Giganci uderzeni ruinami świątyni. Przez Giulio Romano ok. 1500s z „Upadku gigantów”.

: Data Publikacji.: 03-04-25

Obraz uważany jest za najstarszą fotografię w historii Iraku podczas odkrycia wejścia do pałacu asyryjskiego króla Sargona II w 1840 roku.

: Opis.: 1. Cytadela króla Sargona II w Chorsabadzie, 1933-1934, Irak. 2. Obraz uważany jest za najstarszą fotografię w historii Iraku podczas odkrycia wejścia do pałacu asyryjskiego króla Sargona II w 1840 roku.   Pałac ten został odkryty przez brytyjskiego asyriologa i badacza Austina Henry'ego Layarda.

: Data Publikacji.: 03-04-25