Nadmi
- Kraj:Polska
- : Język.:deutsch
- : Utworzony.: 06-10-15
- : Ostatnie Logowanie.: 06-06-25
: Opis.: Latające kosmiczne obiekty udokumentowane przez ludzi przeszłych pokoleń. Palazzo Vecchio malowidło religijne Madonna con St.Govannino. 5000 lat mają malowidła z Australii przedstawiające postacie w gwiezdnych promienistych aureolach lub otoczkach. 6000 lat pne mają malowidła postaci w kombinezonach z Północnej Afryki. Летающие космические объекты задокументированы людьми прошлых поколений. Религиозная живопись Палаццо Веккьо Мадонна со св. Гованнино. 5000 лет - это австралийские картины, изображающие фигуры в звездном сияющем ореоле или ореоле. 6000 г. до н.э. есть изображения фигур в комбинезонах из Северной Африки. Fliegende Weltraumobjekte, dokumentiert von Menschen vergangener Generationen. Palazzo Vecchio religiöse Malerei Madonna mit St. Govannino. 5000 Jahre alt sind Gemälde aus Australien, die Figuren in stellarem strahlendem Halo oder Halo darstellen. 6000 v. Chr. hat Gemälde von Figuren in Overalls aus Nordafrika. الأجسام الفضائية الطائرة التي وثقها الناس من الأجيال الماضية. Palazzo Vecchio اللوحة الدينية مادونا تخدع القديس جوفانينو. 5000 سنة هي لوحات من أستراليا تصور شخصيات في شكل هالة أو هالة مشعة نجمية. 6000 قبل الميلاد لديه لوحات لأشكال في وزرة من شمال أفريقيا. Flying space objects documented by people of past generations. Palazzo Vecchio religious painting Madonna con St. Govannino. 5000 years old are paintings from Australia depicting figures in stellar radiant halo or halo. 6000 BC has paintings of figures in overalls from North Africa.
: Data Publikacji.: 07-06-25
: Opis.: Filistyni to Prasłowianie co wykazały ostatnie badanie DNA. Filistyni to Prasłowianie co wykazały ostatnie badanie DNA – Ludy morza Bahr powędrowały do Afryki północnej i Azji po kataklizmie – ochłodzeniu klimatu, który zmusił naszych przodków do przemieszczenia się w cieplejsze regiony kilka tysięcy lat temu. Lechia występuje także w Biblii. Ma już przynajmniej 3000 lat. Księga Sędziów 15:9 „Wtedy Filistyni wyruszyli i rozbili swoje namioty w Judzie, a robiąc wypady, docierali aż do Lechii. (10) Pytali ich mieszkańcy Judy: Dlaczego nas atakujecie? A oni odpowiedzieli: Przyszliśmy, żeby pojmać Samsona i postąpić z nim tak, jak on postąpił z nami. (11) Wtedy około trzech tysięcy mieszkańców Judy udało się do jaskini skalnej w Etam i powiedziało Samsonowi: Czy ty nie wiesz, że Filistyni teraz nami rządzą? Coś ty zrobił? A on odpowiedział: Postąpiłem z nimi tak jak oni ze mną. A oni na to: (12) Przychodzimy, żeby cię związać i oddać w ręce Filistynów. Rzekł im Samson: Przysięgnijcie mi tylko, że nie zamierzacie mnie zabić. (13) Odpowiedzieli mu: Nie, chcemy cię tylko obezwładnić i oddać w ich ręce, ale nie zamierzamy cię zabijać. I związawszy go dwoma nowymi powrozami, wyprowadzili go z jaskini skalnej. (14) Kiedy przybył do Lechii, Filistyni na jego widok zaczęli wznosić radosne okrzyki. Wtedy duch Boga zawładnął nim, a powrozy, którymi był skrępowany, stały się nagle jak spalone włókna lniane i opadły z jego ramion. (15) Znalazłszy szczękę oślą, jeszcze świeżą, chwycił ją i zabił tysiąc mężów. (16) I powiedział Samson: Przebiłem ich oślą szczęką, oślą szczęką zabiłem ich tysiąc. (17) Wypowiedziawszy te słowa, odrzucił oślą szczękę, a miejsce owo nazwano Ramat-Lechi. (18) Kiedy zaczął odczuwać pragnienie, modlił się tak do Boga: Poprzez ręce twojego sługi Ty sam dokonałeś tego dzieła ocalenia. Czyż dopuścisz, żebym teraz skonał z pragnienia albo dostał się w ręce tych nieobrzezańców? (19) I rozwarł Bóg szczelinę, która się znajdowała w skale w Lechii, i wypłynęła z niej woda. Kiedy Samson ugasił pragnienie, ożywił się i nabrał nowych sił. Dlatego nazywa się to źródło: En-Hakkore . Bije ono do dnia dzisiejszego w Lechii. (20) Był Samson sędzią w Izraelu za czasów filistyńskich przez dwadzieścia lat”. Weź Stary Testament i sprawdź sam. Wszystkie antyczne mapy zachodnie pokazują Europe podzieloną między dwa mocarstwa. Cesarstwo Rzymskie i Imperium Lechitów w którego skład wchodziły słowiańskie plemiona: Wandali, Wenetów, Gotów, Polan, Alanów Sarmatów i Scytów. Thietmar-X wiek, Prokosz-X w, Gall – XII w, Helmold – XII w, Cholewa – XIII w, Kadłubek-XIII w, Boguchwał-XIII w, Dzierżwa-XIV w, Jan Długosz-XV w, Kromer-XVI w, Naruszewicz-XVIII i wielu innych zagranicznych kronikarzy antycznych jednoznacznie twierdzi, że LECHIA to antyczna nazwa Polski sprzed chrztu w 966 r. Nazwy Polski (Lechia) używane przez obcych kronikarzy to: perskie-Lachestan, litewskie-Lenkija, tureckie-Lehistan, ormiańskie-Lehastan, węgierskie-Lengyelország. Polaków nazywano wszędzie Lechitami: tureckie Lehce, ruskie Lachy, węgierskie Lengyel, rumuńskie Leah, Ledianin u Serbów. Podobnie jak słowo Laszka (obecnie znane jako laska) oznaczało nic innego jak Polka. Sami Polacy od najdawniejszych czasów nazywali siebie Lechitami. Słowo „Polacy” użyto dopiero po raz pierwszy w XV wieku, wcześniej używano „Polanie” w łacińskiej formie Polani, Poleni, Polonii, które pojawiło się po raz pierwszy na przełomie X i XI wieku w żywocie starszym św. Wojciecha, prawdopodobnie spisanym w Rzymie między 999 a 1001 rokiem. Polonia (Polska) to katolicka/łacińska nazwa naszego kraju. Co ciekawe, że w innych ościennych językach np. czeskie – lech znaczy pan, wielmoża, czyli Polacy (Lechici) zwani byli przez swoich sąsiadów Panami, wolnymi ludźmi, szlachetnie urodzonymi. Starożytna nazwa grecka naszego Państwa to Lachia (kraj Panów/Wybranych). W Sanskrycie Lech oznacza tyle, co: pan, władca, król, pasterz czy bóg. Lechistan to państwo panów lub państwo bogów lub państwo pasterzy. Po persku do dzisiaj słowo Lah oznacza pana, boga i pasterza. Nazwa Lechia jest dobrze udokumentowana przez historyków i mapy. A fakt, że opisywali nas historycy z innych krajów i tworzyli mapy jest nie do podważenia i jasno wskazuje, że Lechia to dawna nazwa Polski, która trwała od ponad 2000 lat lub więcej przed Chrztem 996 r. Kolejne przełomowe odkrycie nauki rozdziera zasłonę kłamstwa wokół słowiańskiej, a więc i polskiej historii. Starożytne inskrypcje z izraelskiego Aszkelonu każą na nowo odczytywać nie tylko oficjalną historię, ale i biblię. Okazało się, że biblijni Filistyni byli Słowianami. Umieli pisać, budować domy i żeglować zanim żydowscy koczownicy opuścili pustynie. Nieoceniony krzewiciel Słowiańszczyzny Czesław Białczyński na swoim blogu upowszechnił kapitalny wpis z renomowanej strony Scientific Research An Academic Publisher. Relacjonuje on odszyfrowanie przez Giancarlo T. Tomezzoliego i Reinhardta S. Steina inskrypcji z ceramiki filistyńskiej wykopanej w południowo izraelskim mieście Aszkelon. Na glinianych zabytkach z około 1200 r. p.n.e. naukowcy znaleźli napis, który odczytali używając słowiańskiego słownictwa. Na tej podstawie wydali sensacyjne oświadczenie: „(…) the Philistines of the ancient Ashkelon, or the Philistines in general, was a Proto-Slavic tribe or people which spoke a non-survived Proto-Slavic language, which settled in the south part of present Israel in the Iron Age, i.e. well before the VII century A.D. generally accepted period of the Slavs arrival in Eastern Europe.” Nauczyciele Narodu Wybranego Do pełnego zrozumienia wagi tego odkrycia warto przypomnieć kim byli Filistyni, o których teraz wiemy, że ich ojczystym językiem był słowiański. Zamieszkiwali w starożytności ziemie południowego wybrzeża Kanaanu położone na zachód od Judei. Zaliczali się oni do tzw. Ludów Morza, które na przełomie XIII i XII w. p.n.e. uderzyły na Egipt. Część z nich osiedliła się na terenie Kanaanu. Od nazwy tego ludu, w hebrajskim brzmieniu – plisztim, pochodzi nazwa Palestyna. Ludność filistyńska, w przeciwieństwie do pustynnych Hebrajczyków, była obeznana z żeglarstwem. W porównaniu z niepiśmiennymi nomadami operowała pismem podobnym do linearnego A, wywodzącego się ze starosłowiańskiego pisma Vinča. Biblia mówi o istnieniu wśród Filistynów zorganizowanej warstwy kapłańskiej, a także wróżbitów. Do czasów Dawida króla żydowskiego, Filistyni byli rządzeni kolegialnie przez zgromadzenie książąt. Później funkcję tę spełniali królowie pięciu głównych miast. Według biblii, zgromadzenie takich władców zwoływał lud. W czasach biblijnych, Filistyni mieli monopol na kucie żelaza. Budowali świątynie, mogące pomieścić do 3 tys. wiernych. Czcili m.in. boginię Isztar/Astarte, której święto – podobnie jak starosłowiańskiej Kostromy / Ostary – wypadało na początek wiosny. Towarzyszył mu kult płodności, której symbolem było jajko. Filistyni, w odróżnieniu od żydowskich i arabskich nomadów, uprawiali ziemię i budowali domy. Konstruowali też pełnomorskie łodzie, o czym Judejczycy nie mieli pojęcia w tamtych czasach. Domostwa filistyńskie miały kształt prostokąta lub kwadratu i posiadały wewnętrzny, zadaszony dziedziniec. Ściany zbudowane były z cegły, a dach wznosił się na drewnianych słupach osadzonych na bazach z nieobrobionego kamienia. W centrum dziedzińca znajdowały się otoczone otynkowanym murem paleniska, nieznane miejscowym, natomiast niezbędne w budownictwie słowiańskim. Filistyni posługiwali się rydwanami bojowymi oraz żelaznym i brązowym uzbrojeniem. Relief z Medinet Habu przedstawia wojownika filistyńskiego uzbrojonego w dwa oszczepy i miecz. Miał hełm z pióropuszem i lekki puklerz. Źródła biblijne wspominają również o filistyńskich łucznikach i jeździe. Goliat, opisywany przez Biblię wojownik filistyński, miał być uzbrojony w ciężką włócznię o żelaznym grocie, wykonany z brązu zakrzywiony nóż, hełm, pancerz łuskowy i nagolenniki z tego samego metalu, a także tarczę. Skąd ich ród? Chociaż Filistyni nie pochodzili z Bliskiego Wschodu, to na terenie obecnego państwa Izrael byli wcześniej od przodków dzisiejszych Żydów. Filistyni przybili do południowych brzegów Morza Śródziemnego w fali Ludów Morza. Odkrycie Tomezzoliego i Steina potwierdza ostatecznie teorię, która określa te plemiona jako słowiańskie. Na blogu kryształowywszechswiat.blogspot.de już w czerwcu pojawił się wpis analizujący reliefy z Medinet Habu pod tym kątem. Autor tej analizy zauważył: „Zastanawiające jest to, że „polscy” historycy ignorują te zależności kompletnie, posuwając się nawet do kłamstw na temat rozprzestrzenienia technik metalurgicznych w Europie i z uporem maniaka sugerując prymat bliskowschodniej „kolebki cywilizacyjnej”. Logicznie wywodząc, należy umiejscowić kolebkę Ludów Morza tam, gdzie kolebka Słowian. W basenie Dunaju, skąd cywilizacja rozeszła się we wszystkie strony Euroazji. Wcześniej zaczęła rozwijać się na ziemiach dzisiejszej Polski, Niemiec, Czech, Słowacji i Ukrainy. Następnie opanowała północne Włochy i południowe Bałkany, z których nad Nil i Kanaan było już blisko. źródła: https://rudaweb.pl/ http://www.wiz.pl/8,248.html The Philistines are Proto-Slavs, as the last DNA test showed. The Philistines are Proto-Slavs, as recent DNA research has shown - the Bahr Sea Peoples traveled to North Africa and Asia after the cataclysm - cooling of the climate that forced our ancestors to move to warmer regions several thousand years ago. Lechia also appears in the Bible. He is at least 3,000 years old. Judges 15: 9 “Then the Philistines went out and pitched their tents in Judah, and making trips as far as Lechia. (10) The people of Judah asked them: Why are you attacking us? And they said, We have come to arrest Samson, and to do with him as he dealt with us. (11) Then about three thousand people of Judah went to the rock cave in Etam and said to Samson: Do you not know that the Philistines now rule us? What have you done? And he said, I dealt with them as they did with me. And they said, (12) We are coming to bind you and hand you over to the Philistines. Samson said to them, Swear only to me that you are not going to kill me. (13) They answered him: No, we only want to overpower you and hand you over to them, but we are not going to kill you. And having tied him with two new ropes, they led him out of the rock cave. (14) When he came to Lechia, the Philistines began shouting cheers at the sight of him. Then the spirit of God took over him, and the ropes with which he was bound suddenly became like burnt linen fibers and fell from his shoulders. (15) Finding a donkey's jaw, still fresh, he seized it and killed a thousand men. (16) And Samson said: I pierced them with the jaw of a donkey, with the jaw of a donkey I killed a thousand of them. (17) After he spoke these words, he threw back the donkey's jaw, and the place was called Ramat-Lechi. (18) When he began to feel thirsty, he prayed to God like this: Through the hands of your servant, you yourself have accomplished this work of salvation. Will you allow me now to perish of thirst or fall into the hands of these uncircumcised people? (19) And God opened a crack that was in the rock of Lechia, and water gushed out of it. When Samson quenched his thirst, he revived and gained new strength. Therefore it is called the source: En-Hakkore . It still beats in Lechia today. (20) Samson was a judge in Israel in the time of the Philistines for twenty years. " Take the Old Testament and check it out for yourself. All ancient western maps show Europe divided between the two powers. The Roman Empire and the Empire of Lechites, which included the Slavic tribes: Vandals, Venets, Goths, Polans, Alans, Sarmatians and Scythians. Thietmar-10th century, Prokosz-10th century, Gall - 12th century, Helmold - 12th century, Cholewa - 13th century, Kadłubek-13th century, Boguchwał-13th century, Dzierżwa-14th century, Jan Długosz-15th century, Kromer-16th century , Naruszewicz-XVIII and many other foreign ancient chroniclers unequivocally claim that LECHIA is the ancient name of Poland before baptism in 966. The names of Poland (Lechia) used by foreign chroniclers are: Persian-Lachestan, Lithuanian-Lenkija, Turkish-Lehistan, Armenian-Lehastan, Hungarian-Lengyelország. Poles were everywhere called Lechites: Turkish Lehce, Ruthenian Lachy, Hungarian Lengyel, Romanian Leah, Ledianin the Serbs. Like the word Laszka (now known as a cane), it meant nothing but a Pole. Poles themselves have called themselves Lechites from the earliest times. The word "Poles" was used for the first time in the 15th century, earlier it was used "Polanie" in the Latin form Polani, Poleni, Polonia, which appeared for the first time at the turn of the 10th and 11th centuries in the life of St. Adalbert, probably written in Rome between 999 and 1001. Polska (Polska) is the Catholic / Latin name of our country. Interestingly, in other neighboring languages, for example Czech - Lech means pan, noble, i.e. Poles (Lechici) were called by their neighbors Lords, free people, nobly born. The ancient Greek name of our State is Lachia (land of Lords / Elect). In Sanskrit, Lech means the same as: lord, ruler, king, shepherd or god. Lechistan is the state of lords or the state of gods or the state of shepherds. In Persian, to this day, the word Lah means lord, god and shepherd. The name of Lechia is well documented by historians and maps. And the fact that historians from other countries have described us and created maps is irrefutable and clearly indicates that Lechia is the old name of Poland, which lasted over 2,000 years or more before the Baptism of 996. Another groundbreaking discovery of science tears the veil of lies around Slavic, and therefore Polish, history. Ancient inscriptions from Israel's Ashkelon make it necessary to reread not only official history but also the Bible. It turned out that the biblical Philistines were Slavs. They could write, build houses, and sail before the Jewish nomads left the desert. Czesław Białczyński, an invaluable promoter of the Slavic region, published on his blog a great entry from the renowned Scientific Research An Academic Publisher website. He reports the decryption by Giancarlo T. Tomezzoli and Reinhardt S. Stein of the inscriptions from ceramics Philistines excavated in the southern Israeli city of Ashkelon. On clay monuments from around 1200 BC scientists found an inscription that they read using Slavic vocabulary. On this basis, they issued a sensational statement: "(...) the Philistines of the ancient Ashkelon, or the Philistines in general, was a Proto-Slavic tribe or people which spoke a non-survived Proto-Slavic language, which settled in the south part of present Israel in the Iron Age, ie well before the VII century A.D. generally accepted period of the Slavs arrival in Eastern Europe. " Chosen Nation Teachers To fully understand the importance of this discovery, it is worth recalling who the Philistines were, about whom we now know that their mother tongue was Slavic. In antiquity, they inhabited the southern coast of Canaan, west of Judea. They belonged to the so-called Sea peoples who at the turn of the thirteenth and twelfth centuries B.C.E. hit Egypt. Some of them settled in the territory of Canaan. The name Palestine comes from the name of this people, in the Hebrew word Plisztim. The Philistine people, unlike the desert Hebrews, were familiar with sailing. Compared to the illiterate nomads, she used a script similar to Linear A, derived from the Old Slavic script Vinča. The Bible speaks of an organized class of priests and diviners among the Philistines. Until the time of King David of the Jews, the Philistines were governed collectively by the assembly of princes. Later, this function was performed by the kings of five major cities. According to the Bible, the assembly of such rulers was called by the people. In biblical times, the Philistines had a monopoly on forging iron. They built temples that could accommodate up to 3 thousand. faithful. They worshiped, among others goddię Isztar / Astarte, whose feast - similarly to the old Slavic Kostroma / Ostara - fell at the beginning of spring. It was accompanied by the cult of fertility, the symbol of which was an egg. The Philistines, unlike the Jewish and Arab nomads, tilled the land and built houses. They also built seagoing boats that the Judeans had no idea of at the time. Philistine houses were rectangular or square in shape with an internal, covered courtyard. The walls were made of brick, and the roof was raised on wooden pillars set on bases of unworked stone. In the center of the courtyard there were hearths surrounded by plastered walls, unknown to the locals, but indispensable in Slavic construction. The Philistines used war chariots and armaments of iron and bronze. The relief from Medinet Habu depicts a Philistine warrior armed with two spears and a sword. He wore a plume helmet and a light buckler. Bible sources also mention Philistine archers and horsemen. The Goliath, described in the Bible as a Philistine warrior, was to be armed with a heavy spear with an iron spear, a bronze curved knife, a helmet, scale armor and greaves of the same metal, and a shield. Where did their lineage come from? Although the Philistines were not from the Middle East, they were in the territory of the present-day state of Israel before the ancestors of today's Jews. The Philistines sailed to the southern shores of the Mediterranean in the wave of the Sea Peoples. The discovery of Tomezzoli and Stein finally confirms the theory that describes these tribes as Slavic. In June, an entry analyzing the reliefs from Medinet Habu from this point of view appeared on the blog krywistowszechswiat.blogspot.de. The author of this analysis noted: "It is puzzling that" Polish "historians ignore these dependencies completely, even going so far as to lie about the spread of metallurgical techniques in Europe and with the stubbornness of a maniac suggesting the primacy of the Middle Eastern" cradle of civilization ". Logically, it is necessary to locate the cradle of the Sea Peoples where the cradle of the Slavs is. In the Danube Basin, from where civilization spread to all sides of Eurasia. Earlier, it began to develop in the territories of today's Poland, Germany, the Czech Republic, Slovakia and Ukraine. Then it conquered northern Italy and the southern Balkans, of which the Nile and Canaan were close. sources: https://rudaweb.pl/ http://www.wiz.pl/8,248.html. الفلسطينيون هم من السلاف البدائيين ، كما أظهر اختبار الحمض النووي الأخير. الفلسطينيون هم من السلاف البدائيين ، كما أظهرت أبحاث الحمض النووي الحديثة - سافر شعوب بحر البحر إلى شمال إفريقيا وآسيا بعد الكارثة - تبريد المناخ الذي أجبر أسلافنا على الانتقال إلى مناطق أكثر دفئًا منذ عدة آلاف من السنين. يظهر Lechia أيضًا في الكتاب المقدس. يبلغ من العمر 3000 عام على الأقل. قضاة 15: 9 ثم خرج الفلسطينيون ونزلوا في يهوذا ونزلوا رحلاتهم إلى ليشيا. (10) وسألهم أهل يهوذا: لماذا تهاجموننا؟ فقالوا جئنا لنقبض على شمشون ونفعل به كما كلمنا. (11) ثم ذهب نحو ثلاثة آلاف شخص من يهوذا إلى الكهف الصخري في عيتام وقالوا لشمشون: أما تعلم أن الفلسطينيين الآن يحكموننا؟ ماذا فعلت؟ فقال: عاملتهم كما فعلوا معي. فقالوا (12) نحن قادمون لنوثقك ونسلمك للفلسطينيين. فقال لهم شمشون احلفوا لي فقط انكم لن تقتلوني. (13) أجابوه: لا ، نريد فقط أن نتغلب عليك ونسلمك لهم ، لكننا لن نقتلك. ووثقوه بحبلين جديدين وأخرجوه خارج الكهف الصخري. (14) عندما أتى إلى ليشيا ، بدأ الفلسطينيون يهتفون عند رؤيته. ثم استولت عليه روح الله ، وأصبحت الحبال التي ربط بها فجأة مثل ألياف كتان محترقة وسقطت من كتفيه. (15) فوجد فك حمار وهو ما يزال طازجًا ، استولى عليه وقتل ألف رجل. (16) فقال شمشون: طعنتهم بفكي حمار ، ففك حمار قتلت ألفًا منهم. (17) وبعد أن نطق بهذه الكلمات ، رمى فك الحمار إلى الوراء ، فدعى المكان رمات ليتشي. (18) عندما بدأ يشعر بالعطش ، صلى إلى الله هكذا: من خلال يدي عبدك ، أنجزت أنت بنفسك عمل الخلاص هذا. هل تسمح لي الآن أن أفني من العطش أو الوقوع في أيدي هؤلاء الأشخاص غير المختونين؟ (19) وفتح الله صدعًا كان في صخرة ليشيا ، فاندفع منه الماء. عندما أروي شمشون عطشه ، عاش واكتسب قوة جديدة. لذلك يطلق على المصدر: En-Hakkore . لا يزال يدق في ليتشيا اليوم. (20) كان شمشون قاضيًا في إسرائيل في زمن الفلسطينيين لمدة عشرين عامًا. خذ العهد القديم وتحقق منه بنفسك. تُظهر جميع الخرائط الغربية القديمة أن أوروبا مقسمة بين القوتين. الإمبراطورية الرومانية وإمبراطورية Lechites ، والتي تضمنت القبائل السلافية: الفاندال ، والبندقية ، والقوط ، والبولان ، والآلان ، والسارماتيون ، والسكيثيون. ثيتمار - القرن العاشر ، بروكوس - القرن العاشر ، غال - القرن الثاني عشر ، هيلمولد - القرن الثاني عشر ، تشوليوا - القرن الثالث عشر ، كادوبيك - القرن الثالث عشر ، بوغوشوا - القرن الثالث عشر ، دزيروا - القرن الرابع عشر ، يناير دوغوش - القرن الخامس عشر ، كرومر - القرن السادس عشر ، Naruszewicz-XVIII والعديد من المؤرخين القدامى الأجانب الآخرين يدعون بشكل لا لبس فيه أن LECHIA هو الاسم القديم لبولندا قبل المعمودية في عام 966. أسماء بولندا (ليتشيا) التي استخدمها المؤرخون الأجانب هي: الفارسية-لاشستان ، الليتوانية-لينكيجا ، التركية-ليهستان ، الأرمينية-ليهاستان ، المجرية-لينجيلورسزاج. كان يُطلق على البولنديين في كل مكان Lechites: Lehce التركية ، Ruthenian Lachy ، الهنغارية Lengyel ، الرومانية Leah ، Ledianin الصرب. مثل كلمة Laszka (المعروفة الآن باسم قصب السكر) ، فهي لا تعني شيئًا سوى القطب. أطلق البولنديون أنفسهم على أنفسهم اسم Lechites منذ العصور القديمة. تم استخدام كلمة "Poles" لأول مرة في القرن الخامس عشر ، وفي وقت سابق كانت تستخدم "Polanie" في الشكل اللاتيني Polani و Poleni و Polonia ، والتي ظهرت لأول مرة في مطلع القرنين العاشر والحادي عشر في حياة سانت. Adalbert ، ربما كتب في روما بين عامي 999 و 1001. Polska (Polska) هو الاسم الكاثوليكي / اللاتيني لبلدنا. ومن المثير للاهتمام ، في اللغات المجاورة الأخرى ، على سبيل المثال التشيكية - Lech تعني عموم ، نبيل ، أي أن جيرانهم (Lechici) كانوا يطلقون على البولنديين (Lechici) ، اللوردات ، الأشخاص الأحرار ، المولودون بشكل نبيل. الاسم اليوناني القديم لدولتنا هو Lachia (أرض اللوردات / المنتخبين). في اللغة السنسكريتية ، تعني ليخ نفس معنى: السيد ، الحاكم ، الملك ، الراعي أو الإله. ليشستان هي دولة الأسياد أو دولة الآلهة أو دولة الرعاة. في الفارسية ، حتى يومنا هذا ، تعني كلمة لاه اللورد والإله والراعي. تم توثيق اسم ليتشيا جيدًا من قبل المؤرخين والخرائط. وحقيقة أن المؤرخين من البلدان الأخرى قد وصفونا وخلقوا خرائط لا يمكن دحضها ويشير بوضوح إلى أن ليتشيا هو الاسم القديم لبولندا ، والذي استمر لأكثر من 2000 عام أو أكثر قبل معمودية 996. اكتشاف آخر رائد للعلم يمزق حجاب الأكاذيب حول التاريخ السلافي ، وبالتالي البولندي. النقوش القديمة من عسقلان في إسرائيل تجعل من الضروري إعادة قراءة ليس فقط التاريخ الرسمي ولكن أيضًا الكتاب المقدس. اتضح أن الفلسطينيين في الكتاب المقدس كانوا سلاف. يمكنهم الكتابة وبناء المنازل والإبحار قبل أن يغادر البدو اليهود الصحراء. نشر تشيسلاو بياوتشينسكي ، وهو مروج لا يقدر بثمن للمنطقة السلافية ، على مدونته إدخالًا رائعًا من موقع ويب ناشر أكاديمي البحث العلمي الشهير. أفاد بفك التشفير من قبل جيانكارلو تي توميزولي ورينهاردت س. شتاين للنقوش من الخزف حفرت فلسطيني في مدينة عسقلان جنوب إسرائيل. على الآثار الطينية من حوالي 1200 قبل الميلاد وجد العلماء نقشًا قرأوه باستخدام المفردات السلافية. على هذا الأساس ، أصدروا بيانًا مثيرًا: "(...) كان الفلسطينيون في عسقلان القديمة ، أو الفلستيين عمومًا ، قبيلة أو شعبًا سلافيًا بدائيًا يتحدثون لغة بروتوسلافية غير باقية ، واستقروا في الجزء الجنوبي من إسرائيل الحالية في العصر الحديدي ، أي قبل القرن السابع الميلادي بوقت طويل. الفترة المقبولة عمومًا لوصول السلاف إلى أوروبا الشرقية ". مدرسو الأمة المختارة لفهم أهمية هذا الاكتشاف بشكل كامل ، يجدر بنا أن نتذكر من هم الفلسطينيون ، الذين نعرف الآن أن لغتهم الأم كانت السلافية. في العصور القديمة ، كانوا يسكنون الساحل الجنوبي لكنعان ، غرب يهودا. كانوا ينتمون إلى ما يسمى ب شعوب البحر الذين في مطلع القرنين الثالث عشر والثاني عشر قبل الميلاد. ضرب مصر. استقر بعضهم في أراضي كنعان. يأتي اسم فلسطين من اسم هذا الشعب ، في الكلمة العبرية Plisztim. كان الفلسطينيون ، على عكس العبرانيين في الصحراء ، مألوفين للإبحار. بالمقارنة مع البدو الأميين ، استخدمت نصًا مشابهًا للخطي A ، مشتق من النص السلافي القديم Vinča. يتحدث الكتاب المقدس عن فئة منظمة من الكهنة والعرافين بين الفلسطينيين. حتى زمن الملك داود لليهود ، كان الفلسطينيون يحكمون جماعيًا من قبل مجلس الأمراء. في وقت لاحق ، تم تنفيذ هذه الوظيفة من قبل ملوك خمس مدن رئيسية. وفقًا للكتاب المقدس ، دعا الشعب جماعة هؤلاء الحكام. في العصور التوراتية ، احتكر الفلسطينيون تزوير الحديد. قاموا ببناء المعابد التي يمكن أن تستوعب ما يصل إلى 3 آلاف. مخلص. عبدوا ، من بين أمور أخرى goddi Isztar / Astarte ، الذي سقط عيده - على غرار السلافية القديمة كوستروما / أوستارا - في بداية الربيع. كانت مصحوبة بعبادة الخصوبة التي كان رمزها البيضة. على عكس البدو اليهود والعرب ، كان الفلسطينيون يحرثون الأرض ويبنون البيوت. قاموا أيضًا ببناء قوارب بحرية لم يكن لدى يهودا أي فكرة عنها في ذلك الوقت. كانت بيوت الفلسطينيين مستطيلة الشكل أو مربعة الشكل وبها فناء داخلي مغطى. كانت الجدران من الآجر والسقف مرتفع على أعمدة خشبية مثبتة على قواعد من الحجر غير المشغول. في وسط الفناء كانت هناك مداخن محاطة بجدران مغطاة بالجبس ، غير معروفة للسكان المحليين ، لكنها لا غنى عنها في البناء السلافي. استخدم الفلسطينيون عربات حربية وأسلحة من حديد ونحاس. يصور الإغاثة من مدينة هابو محاربًا فلسطينيًا مسلحًا برمحين وسيف. كان يرتدي خوذة عمودية وجرافة خفيفة. تذكر مصادر الكتاب المقدس أيضًا الرماة والفرسان الفلسطينيين. كان من المفترض أن يكون جالوت ، الموصوف في الكتاب المقدس بأنه محارب فلسطيني ، مسلحًا بحربة ثقيلة بحربة حديدية ، وسكين منحني من البرونز ، وخوذة ، ودرع من نفس المعدن ، ودرع. من أين أتت نسبهم؟ على الرغم من أن الفلسطينيين لم يكونوا من الشرق الأوسط ، إلا أنهم كانوا في أراضي دولة إسرائيل الحالية قبل أسلاف يهود اليوم. أبحر الفلسطينيون إلى الشواطئ الجنوبية للبحر الأبيض المتوسط في موجة شعوب البحر. يؤكد اكتشاف توميزولي وستاين أخيرًا النظرية التي تصف هذه القبائل بأنها سلافية. في يونيو ، ظهر إدخال يحلل النقوش من Medinet Habu من وجهة النظر هذه على مدونة krywistowszechswiat.blogspot.de. لاحظ مؤلف هذا التحليل: "من المحير أن يتجاهل المؤرخون" البولنديون "هذه التبعيات تمامًا ، حتى أنهم ذهبوا إلى حد الكذب بشأن انتشار تقنيات التعدين في أوروبا ومع عناد مجنون يشير إلى أسبقية الشرق الأوسط " مهد الحضارة ". منطقيا ، من الضروري تحديد موقع مهد شعوب البحر حيث يوجد مهد السلاف. في حوض الدانوب ، حيث انتشرت الحضارة إلى جميع جوانب أوراسيا. في وقت سابق ، بدأت تتطور في أراضي بولندا وألمانيا وجمهورية التشيك وسلوفاكيا وأوكرانيا اليوم. ثم غزت شمال إيطاليا وجنوب البلقان ، التي كان النيل وكنعان قريبين منها. المصادر: https://rudaweb.pl/ http://www.wiz.pl/8،248.html. Die Philister sind Protoslawen, wie der letzte DNA-Test zeigte. Die Philister sind Protoslawen, wie jüngste DNA-Forschungen gezeigt haben - die Bahrseevölker reisten nach der Katastrophe nach Nordafrika und Asien - die Abkühlung des Klimas, die unsere Vorfahren vor mehreren tausend Jahren zwang, in wärmere Regionen zu ziehen. Lechia kommt auch in der Bibel vor. Er ist mindestens 3.000 Jahre alt. Richter 15: 9 „Da zogen die Philister aus und schlugen ihre Zelte in Juda auf und machten Ausflüge bis nach Lechia. (10) Die Leute von Juda fragten sie: Warum greifst du uns an? Und sie sagten: Wir sind gekommen, Simson zu verhaften und mit ihm zu tun, was er mit uns getan hat. (11) Da gingen ungefähr dreitausend Leute von Juda zu der Felsenhöhle in Etam und sprachen zu Simson: Weißt du nicht, dass die Philister uns jetzt regieren? Was hast du getan? Und er sagte, ich gehe mit ihnen um, wie sie es mit mir gemacht haben. Und sie sagten: (12) Wir kommen, um dich zu binden und den Philistern auszuliefern. Simson sagte zu ihnen: Schwört mir nur, dass ihr mich nicht töten werdet. (13) Sie antworteten ihm: Nein, wir wollen dich nur überwältigen und ihnen ausliefern, aber wir werden dich nicht töten. Und nachdem sie ihn mit zwei neuen Seilen festgebunden hatten, führten sie ihn aus der Felsenhöhle. (14) Als er nach Lechia kam, begannen die Philister bei seinem Anblick zu jubeln. Da überkam ihn der Geist Gottes, und die Stricke, mit denen er gefesselt war, wurden plötzlich wie verbrannte Leinenfasern und fielen von seinen Schultern. (15) Als er einen noch frischen Kiefer eines Esels fand, packte er ihn und tötete tausend Männer. (16) Und Simson sprach: Ich habe sie mit dem Kinn eines Esels durchbohrt, mit dem Kinn eines Esels habe ich tausend von ihnen getötet. (17) Nachdem er diese Worte gesprochen hatte, warf er den Kiefer des Esels zurück, und der Ort wurde Ramat-Lechi genannt. (18) Als er Durst verspürte, betete er so zu Gott: Durch die Hände deines Dieners hast du selbst dieses Heilswerk vollbracht. Willst du mich jetzt verdursten oder in die Hände dieser Unbeschnittenen fallen? (19) Und Gott öffnete einen Riss im Felsen von Lechia, und Wasser sprudelte heraus. Als Simson seinen Durst löschte, erholte er sich und gewann neue Kraft. Daher wird es die Quelle genannt: En-Hakkore . In Lechia schlägt es heute noch. (20) Simson war zwanzig Jahre lang Richter in Israel zur Zeit der Philister. Nehmen Sie das Alte Testament und überzeugen Sie sich selbst. Alle alten westlichen Karten zeigen Europa, das zwischen den beiden Mächten geteilt ist. Das Römische Reich und das Reich der Lechiten, das die slawischen Stämme umfasste: Vandalen, Venezianer, Goten, Polaner, Alanen, Sarmaten und Skythen. Thietmar-10. Jahrhundert, Prokosz-10. Jahrhundert, Gall - 12. Jahrhundert, Helmold - 12. Jahrhundert, Cholewa - 13. Jahrhundert, Kadłubek 13. Jahrhundert, Boguchwał 13. Jahrhundert, Dzierżwa 14. Jahrhundert, Jan Długosz 15. Jahrhundert, Kromer 16. Jahrhundert , Naruszewicz-XVIII und viele andere ausländische antike Chronisten behaupten unmissverständlich, dass LECHIA der antike Name Polens vor der Taufe im Jahr 966 ist. Die von ausländischen Chronisten verwendeten Namen Polens (Lechia) sind: Persisch-Lachestan, Litauisch-Lenkija, Türkisch-Lehistan, Armenisch-Lehastan, Ungarisch-Lengyelország. Überall wurden Polen Lechiten genannt: türkische Lehce, ruthenische Lachy, ungarische Lengyel, rumänische Leah, Ledianin bei den Serben. Wie das Wort Laszka (jetzt bekannt als Stock) bedeutete es nichts als Pole. Die Polen selbst haben sich seit frühester Zeit Lechiten genannt. Das Wort "Polen" wurde zum ersten Mal im 15. Jahrhundert verwendet, früher wurde es "Polanie" in der lateinischen Form Polani, Poleni, Polonia verwendet, die erstmals um die Wende des 10 Leben des hl. Adalbert, vermutlich zwischen 999 und 1001 in Rom geschrieben. Polska (Polska) ist der katholische / lateinische Name unseres Landes. Interessanterweise in anderen Nachbarsprachen, zum Beispiel Tschechisch - Lech bedeutet pan, edel, d.h. Polen (Lechici) wurden von ihren Nachbarn Herren, freies Volk, edel geboren. Der altgriechische Name unseres Staates ist Lachia (Land der Herren / Auserwählten). Im Sanskrit bedeutet Lech dasselbe wie: Herr, Herrscher, König, Hirte oder Gott. Lechistan ist der Staat der Herren oder der Staat der Götter oder der Staat der Hirten. Im Persischen bedeutet das Wort Lah bis heute Herr, Gott und Hirte. Der Name von Lechia ist von Historikern und Karten gut dokumentiert. Und die Tatsache, dass Historiker aus anderen Ländern uns beschrieben und Karten erstellt haben, ist unwiderlegbar und weist eindeutig darauf hin, dass Lechia der alte Name Polens ist, der vor der Taufe von 996 über 2.000 Jahre oder länger bestand. Eine weitere bahnbrechende Entdeckung der Wissenschaft reißt den Schleier der Lügen um die slawische und damit polnische Geschichte. Alte Inschriften aus dem israelischen Ashkelon machen es notwendig, nicht nur die offizielle Geschichte, sondern auch die Bibel erneut zu lesen. Es stellte sich heraus, dass die biblischen Philister Slawen waren. Sie konnten schreiben, Häuser bauen und segeln, bevor die jüdischen Nomaden die Wüste verließen. Czesław Białczyński, ein unschätzbarer Förderer der slawischen Region, hat in seinem Blog einen großartigen Eintrag von der renommierten Website Scientific Research An Academic Publisher veröffentlicht. Er berichtet über die Entschlüsselung der Inschriften aus Keramik durch Giancarlo T. Tomezzoli und Reinhardt S. Stein Philister grub in der südisraelischen Stadt Ashkelon. Auf Tondenkmälern um 1200 v. Chr. Wissenschaftler fanden eine Inschrift, die sie mit slawischem Vokabular lasen. Auf dieser Grundlage gaben sie eine sensationelle Erklärung ab: "(...) die Philister des alten Ashkelon oder die Philister im Allgemeinen waren ein protoslawischer Stamm oder ein Volk, das eine nicht überlebte protoslawische Sprache sprach, die sich niederließ im südlichen Teil des heutigen Israel in der Eisenzeit, dh weit vor dem 7. Jahrhundert n. Chr. allgemein anerkannter Zeitraum der Ankunft der Slawen in Osteuropa. " Lehrer der Auserwählten Nation Um die Bedeutung dieser Entdeckung vollständig zu verstehen, lohnt es sich, sich daran zu erinnern, wer die Philister waren, von denen wir heute wissen, dass ihre Muttersprache Slawisch war. In der Antike bewohnten sie die Südküste Kanaans westlich von Judäa. Sie gehörten zu den sogenannten Seevölker, die an der Wende vom 13. zum 12. Jahrhundert v. u. Z. Ägypten getroffen. Einige von ihnen ließen sich im Gebiet Kanaans nieder. Der Name Palästina kommt vom Namen dieses Volkes, im hebräischen Wort Plisztim. Das Volk der Philister war im Gegensatz zu den Wüstenhebräern mit dem Segeln vertraut. Im Vergleich zu den analphabetischen Nomaden verwendete sie eine dem Linear A ähnliche Schrift, die von der altslawischen Schrift Vinča abgeleitet ist. Die Bibel spricht von einer organisierten Klasse von Priestern und Wahrsagern unter den Philistern. Bis zur Zeit des Judenkönigs David wurden die Philister kollektiv von der Fürstenversammlung regiert. Später wurde diese Funktion von den Königen von fünf großen Städten ausgeübt. Nach der Bibel wurde die Versammlung solcher Herrscher vom Volk einberufen. In biblischer Zeit hatten die Philister ein Monopol auf das Schmieden von Eisen. Sie bauten Tempel, die bis zu 3000 aufnehmen konnten. treu. Sie beteten unter anderem an Goddię Isztar / Astarte, dessen Fest - ähnlich dem altslawischen Kostroma / Ostara - zu Beginn des Frühlings fiel. Es wurde vom Fruchtbarkeitskult begleitet, dessen Symbol ein Ei war. Im Gegensatz zu den jüdischen und arabischen Nomaden bestellten die Philister das Land und bauten Häuser. Sie bauten auch Seeschiffe, von denen die Judäer zu dieser Zeit keine Ahnung hatten. Die Häuser der Philister hatten eine rechteckige oder quadratische Form mit einem überdachten Innenhof. Die Wände bestanden aus Ziegeln und das Dach wurde auf Holzpfeilern auf einem Sockel aus unbearbeitetem Stein errichtet. In der Mitte des Hofes befanden sich Herde, die von verputzten Mauern umgeben waren, den Einheimischen unbekannt, aber im slawischen Bauwesen unverzichtbar. Die Philister verwendeten Kriegswagen und Waffen aus Eisen und Bronze. Das Relief aus Medinet Habu zeigt einen Krieger der Philister, der mit zwei Speeren und einem Schwert bewaffnet ist. Er trug einen Federhelm und ein leichtes Schild. Bibelquellen erwähnen auch Bogenschützen und Reiter der Philister. Der Goliath, in der Bibel als Krieger der Philister beschrieben, sollte mit einem schweren Speer mit einem eisernen Speer, einem bronzenen gebogenen Messer, einem Helm, Schuppenpanzer und Beinschienen aus dem gleichen Metall und einem Schild bewaffnet sein. Woher stammt ihre Abstammung? Obwohl die Philister nicht aus dem Nahen Osten stammten, befanden sie sich vor den Vorfahren der heutigen Juden auf dem Gebiet des heutigen Staates Israel. Die Philister segelten in der Welle der Seevölker bis an die Südküste des Mittelmeers. Die Entdeckung von Tomezzoli und Stein bestätigt schließlich die Theorie, die diese Stämme als slawisch bezeichnet. Im Juni erschien auf dem Blog krywistowszechswiat.blogspot.de ein Beitrag, der die Reliefs von Medinet Habu unter diesem Gesichtspunkt analysiert. Der Autor dieser Analyse bemerkte: "Es ist rätselhaft, dass" polnische "Historiker diese Abhängigkeiten vollständig ignorieren und sogar so weit gehen, über die Verbreitung metallurgischer Techniken in Europa und mit der Sturheit eines Wahnsinnigen zu lügen, die den Vorrang des Nahen Ostens suggerieren." " Wiege der Zivilisation ". Logischerweise ist es notwendig, die Wiege der Seevölker dort zu platzieren, wo die Wiege der Slawen steht. Im Donaubecken, von wo aus sich die Zivilisation auf alle Seiten Eurasiens ausbreitete. Früher begann es sich in den Gebieten des heutigen Polen, Deutschlands, Tschechiens, der Slowakei und der Ukraine zu entwickeln. Dann eroberte es Norditalien und den südlichen Balkan, wovon der Nil und Kanaan nahe lagen. Quellen: https://rudaweb.pl/ http://www.wiz.pl/8.248.html. Филистимляне - протославяне, как показал последний анализ ДНК. Филистимляне - протославяне, как показали недавние исследования ДНК - народы моря Бахр отправились в Северную Африку и Азию после катаклизма - похолодание климата, которое заставило наших предков переселиться в более теплые регионы несколько тысяч лет назад. Лехия также появляется в Библии. Ему не менее 3000 лет. Судей 15: 9 «И вышли Филистимляне, и расположились шатры в Иудее, и сделали путь до Лехии. (10) Народ Иудеи спросил их: зачем вы нападаете на нас? Они сказали: мы пришли арестовать Самсона и поступить с ним так, как он поступил с нами. (11) И пошло около трех тысяч человек из Иудеи к пещере в скале в Этаме и сказали Самсону: разве ты не знаешь, что Филистимляне теперь правят нами? Что вы наделали? Он сказал: я поступил с ними, как они со мной. Они сказали: (12) Мы идем связать вас и отдать вас Филистимлянам. Самсон сказал им: поклянитесь только мне, что вы не убьете меня. (13) Они ответили ему: Нет, мы только хотим одолеть тебя и передать им, но мы не собираемся тебя убивать. И, связав его двумя новыми веревками, вывели его из пещеры в скале. (14) Когда он пришел в Лехию, Филистимляне стали кричать при виде его. Тогда дух Бога овладел им, и веревки, которыми он был связан, внезапно стали подобны обожженным льняным волокнам и упали с его плеч. (15) Обнаружив челюсть осла, еще свежую, он схватил ее и убил тысячу человек. (16) И сказал Самсон: Я пронзил их челюстью осла, челюстью осла я убил тысячу из них. (17) Сказав эти слова, он откинул ослиную челюсть, и это место назвали Рамат-Лечи. (18) Когда он начал чувствовать жажду, он молился Богу так: Руками твоего слуги ты сам совершил это дело спасения. Вы позволите мне теперь погибнуть от жажды или попасть в руки этих необрезанных людей? (19) И открыл Бог трещину в скале Лехии, и из нее хлынула вода. Когда Самсон утолил жажду, он ожил и приобрел новые силы. Поэтому его называют источником: Эн-Хаккоре . Это все еще бьется в Лехии сегодня. (20) Самсон был судьей в Израиле при Филистимлянах двадцать лет. Возьмите Ветхий Завет и убедитесь в этом сами. На всех древних западных картах Европа разделена между двумя державами. Римская Империя и Империя Лехитов, в которую входили славянские племена: вандалы, венцы, готы, поляны, аланы, сарматы и скифы. Титмар - 10 век, Прокош - 10 век, Галл - 12 век, Гельмольд - 12 век, Холева - 13 век, Кадлубек - 13 век, Богухвал - 13 век, Дзерова - 14 век, Ян Длугош - 15 век, Кремер - 16 век , Нарушевич-XVIII и многие другие зарубежные древние летописцы недвусмысленно заявляют, что ЛЕХИЯ - это древнее название Польши до крещения в 966 году. Имена Польши (Лехия), используемые зарубежными летописцами: Персидское-Лахестан, Литовское-Ленкийское, Турецкое-Лехистанское, Армянское-Легастанское, Венгерское-Ленгелоршаг. Поляков повсюду называли лехитами: турецкий Лехче, русинский Лахи, венгерский Ленгьель, румынский Лия, ледянин сербами. Как и слово Laszka (теперь известное как трость), оно означало не что иное, как поляк. Сами поляки издревле называли себя лехитами. Слово «поляки» впервые было употреблено в 15 веке, ранее оно употреблялось «полание» в латинской форме Polani, Poleni, Polonia, впервые появившейся на рубеже X и XI веков. жизнь св. Адальберт, вероятно, написанный в Риме между 999 и 1001 годами. Polska (Польша) - католическое / латинское название нашей страны. Интересно, что в других соседних языках, например чешском - Lech означает пан, благородный, т.е. поляки (Lechici) назывались своими соседями лордами, свободными людьми, знатно рожденными. Древнегреческое название нашего государства - Лахия (земля лордов / избранных). На санскрите Лех означает то же, что и господин, правитель, царь, пастырь или бог. Лехистан - это государство господ, или государство богов, или государство пастырей. По сей день на персидском языке слово Ла означает господин, бог и пастырь. Название Лехия хорошо задокументировано историками и картами. И тот факт, что историки из других стран описали нас и создали карты, неопровержим и ясно указывает на то, что Лехия - это старое название Польши, которое существовало более 2000 лет или более до Крещения 996 года. Еще одно революционное открытие науки срывает пелену лжи вокруг славянской, а значит и польской истории. Древние надписи из израильского Ашкелона заставляют перечитывать не только официальную историю, но и Библию. Оказалось, что библейские филистимляне были славянами. Они могли писать, строить дома и плавать до того, как еврейские кочевники покинули пустыню. Чеслав Бялчиньский, бесценный пропагандист славянского региона, опубликовал в своем блоге отличную запись с известного веб-сайта издательства Scientific Research An Academic Publisher. Он сообщает о расшифровке надписей на керамике Джанкарло Т. Томеццоли и Рейнхардтом С. Штейном. Филистимляне раскопали город Ашкелон на юге Израиля. На глиняных памятниках примерно 1200 г. до н.э. ученые нашли надпись, которую они читали, используя славянскую лексику. На этом основании они сделали сенсационное заявление: «(...) филистимляне древнего Ашкелона, или филистимляне в целом, были протославянским племенем или народом, который говорил на несуществующем протославянском языке, который поселился в в южной части нынешнего Израиля в железном веке, т.е. задолго до VII века н.э. общепринятый период прихода славян в Восточную Европу ». Учителя избранной нации Чтобы полностью понять важность этого открытия, стоит вспомнить, кем были филистимляне, о которых мы теперь знаем, что их родным языком был славянский. В древности они населяли южное побережье Ханаана, к западу от Иудеи. Они принадлежали к так называемым Морские народы, которые на рубеже XIII и XII веков до н. Э. ударил по Египту. Некоторые из них поселились на территории Ханаана. Название Палестина происходит от названия этого народа на иврите Плистим. Филистимляне, в отличие от евреев пустыни, знали мореплавание. По сравнению с неграмотными кочевниками, она использовала письменность, аналогичную линейному письму А, производному от старославянского письма Винча. Библия говорит об организованном классе священников и прорицателей среди филистимлян. До времен иудейского царя Давида филистимлянами коллективно управляло собрание князей. Позже эту функцию выполняли короли пяти крупных городов. Согласно Библии, собрание таких правителей созвалось народом. В библейские времена филистимляне имели монополию на ковку железа. Они построили храмы, вмещавшие до 3 тысяч человек. верный. Они поклонялись, среди прочего goddię Isztar / Astarte, праздник которой, как и в старославянской Костроме / Остаре, приходился на начало весны. Его сопровождал культ плодородия, символом которого было яйцо. Филистимляне, в отличие от еврейских и арабских кочевников, возделывали землю и строили дома. Они также построили морские лодки, о которых иудеи не знали в то время. Филистимские дома были прямоугольной или квадратной формы с внутренним крытым двором. Стены были кирпичные, а крыша возводилась на деревянных столбах, поставленных на основание из необработанного камня. В центре двора стояли очаги, окруженные оштукатуренными стенами, неизвестными местным жителям, но незаменимыми в славянском строительстве. Филистимляне использовали боевые колесницы и вооружение из железа и бронзы. Рельеф из Мединет Хабу изображает воина-филистимлян, вооруженного двумя копьями и мечом. На нем был шлем с плюмажем и легкий баклер. В библейских источниках также упоминаются филистимские лучники и всадники. Голиаф, описанный в Библии как воин-филистимлян, должен был быть вооружен тяжелым копьем с железным копьем, бронзовым изогнутым ножом, шлемом, чешуйчатыми доспехами и наголенниками из того же металла, а также щитом. Откуда взялась их родословная? Хотя филистимляне были не с Ближнего Востока, они находились на территории современного государства Израиль еще до предков сегодняшних евреев. Филистимляне приплыли к южным берегам Средиземного моря на волне народов моря. Открытие Томеццоли и Штейна окончательно подтверждает теорию, описывающую эти племена как славянские. В июне в блоге krywistowszechswiat.blogspot.de появилась запись, анализирующая рельефы из Мединет Хабу с этой точки зрения. Автор этого анализа отмечает: «Вызывает недоумение, что« польские »историки полностью игнорируют эти зависимости, даже заходя так далеко, что лгут о распространении металлургических технологий в Европе и с упорством маньяка, предполагающим первенство Ближнего Востока. «колыбель цивилизации». Логично, что колыбель народов моря необходимо разместить там, где находится колыбель славян. В бассейне Дуная, откуда цивилизация распространилась на все стороны Евразии. Ранее он начал развиваться на территориях сегодняшних Польши, Германии, Чехии, Словакии и Украины. Затем он покорил северную Италию и южные Балканы, к которым были близки Нил и Ханаан. источники: https://rudaweb.pl/ http://www.wiz.pl/8,248.html.
: Data Publikacji.: 07-06-25
: Opis.: Wojny atomowe starożytności według Mahabharaty. Oto przykładowy fragment pochodzący z Mahabharaty, opisujący walkę: Jeden pocisk wybuchł z całą potęgą świata. Rozżarzony słup dymu i ognia, tak oślepiający jak dziesięć tysięcy słońc, uniósł się w całej swej wspaniałości . Przedstawiona tutaj nieznana broń jest też określana mianem żelaznego pioruna. Zamienił on w popiół całą rasę Andhaka i Vrishni. Ich ciała zostały całkowicie spalone, uniemożliwiając nawet identyfikację poległych. Ich paznokcie i włosy wypadały, wyroby garncarskie pękały bez widocznego powodu, a wszystkie ptaki zbielały. Po kilku godzinach całe pożywienie zostało zatrute . By uciec przed tym ogniem, żołnierze rzucali się do rzek i strumieni, aby obmyć siebie i swój ekwipunek. Następstwa działania tego potężnego oręża opisane zostały w następujący sposób: Rozpoczęła się wichura . Wyglądało to, jakby słońce się obróciło. Świat, spieczony ogniem, wydawał się być w gorączce. Słonie i inne zwierzęta lądowe, palone energią tej broni, w popłochu uciekały . Nawet wody były tak gorące, że przebywające w nich stworzenia zaczęły płonąć . Żołnierze przeciwnika upadali jak drzewa w szalejącym ogniu. Ogromne słonie bojowe palone siłą tej broni padały na ziemię, przerażająco rycząc z bólu. Inne, palone ogniem, biegały na wszystkie strony, jakby znajdowały się w środku płonącego lasu. Także rumaki i pojazdy spalone energią tej broni wyglądały jak drzewa płonące w pożarze. Co więcej, w księdze zatytułowanej Karna Parwa, będącej ósmą księgą Mahabharaty, zamieszczono nawet wymiary tajemniczej broni: Śmiercionośna strzała mierzy trzy łokcie i sześć stóp i jest obdarzona mocą pioruna Indry. Posiadała ona moc niszczenia wszystkich żyjących stworzeń. Mahabharata zawiera w sumie około 230 strof poświęconych opisowi budowy rakiet i pojazdów latających (wimany), biorących udział w wojnie. O wimanach czytamy, co następuje: W wyniku działania sił utajonych w rtęci, które uruchamiają wir napędowy powietrza, człowiek znajdujący się wewnątrz może podróżować w przestworzach . Wimana za pomocą rtęci jest w stanie wytwarzać moc pioruna . Jeśli jej żelazny silnik o odpowiednio połączonych częściach zostanie napełniony rtęcią, a do jego górnej części doprowadzony zostanie żar, zaczyna on z rykiem lwa zwiększać moc i natychmiast wzlatuje w niebo, stając się perłą nieboskłonu. W księdze szesnastej Mahabharaty, zatytułowanej Mausala Parwa (Księga Buław), możemy znaleźć fragment wskazujący na to, że w końcu ówcześni ludzie uświadomili sobie, że broń stosowana podczas wojny bogów jest zbyt niebezpieczna dla całego świata. Podjęto więc decyzję o jej zniszczeniu: Czując wielką udrękę, król nakazał zniszczyć Żelazny Piorun na drobny proch. Wezwał ludzi , aby wrzucili ten proch do morza. Istnieje jeszcze inne wyjaśnienie fenomenu tektytów. Атомные войны древности согласно Махабхарате. Вот пример отрывка из Махабхараты, описывающего бой: Одна ракета взорвалась со всей мощью мира. Сияющий столб дыма и огня, ослепительный, как десять тысяч солнц, поднялся во всем своем великолепии . Представленное здесь неизвестное оружие также известно как железная молния. Он обратил в пепел всю расу Андхаки и Вришни. Их тела были полностью сожжены, поэтому невозможно было даже опознать погибших. У них выпали ногти и волосы, их керамика сломалась без видимой причины, и все птицы побелели. Через несколько часов вся еда была отравлена . Чтобы избежать этого пожара, солдаты бросились к рекам и ручьям, чтобы вымыть себя и свое снаряжение. Последствия использования этого мощного оружия описываются следующим образом: Началась буря . Это было так, как если бы солнце повернулось. Иссушенный огнем мир казался в лихорадке. Слоны и другие наземные животные, обожженные энергией этого оружия, в панике бежали . Даже вода была настолько горячей, что существа в ней начали гореть . Солдаты врага падали, как деревья, в бушующем огне. Огромные боевые слоны, обожженные силой этого оружия, упали на землю, ужасно крича от боли. Остальные, обожженные огнем, разбежались во все стороны, как будто посреди горящего леса. Кроме того, кони и транспортные средства, сожженные энергией этого оружия, выглядели как деревья, горящие в огне. Более того, в книге под названием Карна Парва, восьмой книге Махабхараты, даже указаны размеры загадочного оружия: Смертельная стрела имеет размер три локтя и шесть футов и наделена силой Индры. У него была сила уничтожить все живые существа. Махабхарата содержит в общей сложности около 230 строф, описывающих строительство ракет и летательных аппаратов (виманов), участвовавших в войне. Мы читаем о виманах следующее: В результате скрытых сил в ртути, которые запускают воздушный винт, человек внутри может путешествовать по небу . Используя ртуть, Wimana может генерировать энергию молнии . Если его железный двигатель с правильно соединенными частями заполнен ртутью и тепло подводится к его верхней части, он начинает увеличивать свою мощность с рыком льва и сразу же поднимается в небо, становясь жемчужиной мира. небо. В шестнадцатой книге Махабхараты, озаглавленной «Маушала Парва» («Книга жезлов»), мы можем найти отрывок, указывающий на то, что наконец люди того времени осознали, что оружие, используемое в войне богов, было слишком опасным для всего мира. Поэтому было принято решение его уничтожить: Испытывая великие мучения, царь приказал разрушить Iron Lightning до мелкого порошка. Он призвал людей бросить порох в море. Die Atomkriege der Antike nach dem Mahabharata. Hier ist ein Beispiel für einen Auszug aus dem Mahabharata, der den Kampf beschreibt: Eine Rakete explodierte mit der ganzen Kraft der Welt. Eine glühende Rauch- und Feuersäule, blendend wie zehntausend Sonnen, erhob sich in all ihrer Pracht . Die hier vorgestellte unbekannte Waffe wird auch als eiserner Blitz bezeichnet. Er verwandelte das gesamte Volk von Andhaka und Vrishni in Asche. Ihre Körper waren vollständig verbrannt, sodass es unmöglich war, die Gefallenen zu identifizieren. Ihre Nägel und Haare fielen aus, ihre Keramik zerbrach ohne ersichtlichen Grund und alle Vögel wurden weiß. Nach ein paar Stunden waren alle Speisen vergiftet . Um diesem Feuer zu entkommen, eilten Soldaten zu Flüssen und Bächen, um sich und ihre Ausrüstung zu waschen. Die Folgen des Einsatzes dieser mächtigen Waffe werden wie folgt beschrieben: Der Sturm begann . Es war, als hätte sich die Sonne gedreht. Die vom Feuer ausgedörrte Welt schien im Fieber zu sein. Elefanten und andere Landtiere, die von der Energie dieser Waffe verbrannt wurden, flohen in Panik . Sogar das Wasser war so heiß, dass die Kreaturen darin zu brennen begannen . Die feindlichen Soldaten fielen wie Bäume in ein rasendes Feuer. Riesige Kampfelefanten, die von der Wucht dieser Waffe verbrannt wurden, fielen zu Boden und kreischten vor Schmerzen. Andere liefen, vom Feuer verbrannt, in alle Richtungen wie mitten in einem brennenden Wald. Außerdem sahen die von der Energie dieser Waffe verbrannten Rosse und Fahrzeuge aus wie Bäume, die in einem Feuer brannten. Darüber hinaus sind in dem Buch namens Karna Parva, dem achten Buch des Mahabharata, sogar die Dimensionen der mysteriösen Waffe aufgeführt: Der tödliche Pfeil misst drei Ellen und sechs Fuß (ungefähr 320 Zentimeter) und ist mit Indras Blitzkraft ausgestattet. Es hatte die Macht, alle Lebewesen zu zerstören. Das Mahabharata enthält insgesamt etwa 230 Strophen, die den Bau von Raketen und Flugfahrzeugen (Vimans) beschreiben, die am Krieg beteiligt waren. Wir lesen folgendes über Vimans: Durch die latenten Kräfte im Quecksilber, die den Luftpropeller in Gang setzen, kann eine Person im Inneren durch den Himmel reisen . Mit Quecksilber kann Wimana Blitzenergie erzeugen . Wenn sein eiserner Motor mit richtig verbundenen Teilen mit Quecksilber gefüllt ist und Wärme in seinen oberen Teil gebracht wird, beginnt er mit dem Brüllen eines Löwen seine Kraft zu steigern und steigt sofort in den Himmel auf und wird zur Perle der Himmel. Im sechzehnten Buch des Mahabharata mit dem Titel Mausala Parwa (Buch der Zauberstäbe) finden wir eine Passage, die darauf hinweist, dass die Menschen dieser Zeit endlich erkannten, dass die im Krieg der Götter verwendeten Waffen für die ganze Welt zu gefährlich waren. Also wurde beschlossen, es zu zerstören: Der König fühlte große Qualen und befahl, Iron Lightning zu einem feinen Pulver zu zerstören. Er rief die Leute auf, das Schießpulver ins Meer zu werfen. الحروب الذرية في العصور القديمة حسب ماهابهاراتا. فيما يلي مثال لمقتطف من Mahabharata يصف القتال: انفجر صاروخ واحد بكل قوة العالم. عمود متوهج من الدخان والنار ، كأنه يتألق بعشرة آلاف شمس ، يرتفع بكل بهائه . يُعرف السلاح المجهول المعروض هنا أيضًا باسم صاعقة البرق الحديدي. لقد حول كل جنس Andhaka و Vrishni إلى رماد. احترقت جثثهم بالكامل ، مما جعل من المستحيل حتى التعرف على من سقطوا. تساقطت أظافرهم وشعرهم ، وانكسر فخارهم دون سبب واضح ، وتحولت جميع الطيور إلى اللون الأبيض. بعد بضع ساعات ، تسمم كل الطعام . للهروب من هذا الحريق ، هرع الجنود إلى الأنهار والجداول لغسل أنفسهم ومعداتهم. وصفت نتائج تشغيل هذا السلاح القوي على النحو التالي: بدأت العاصفة . كان الأمر كما لو أن الشمس قد تحولت. بدا العالم ، الذي جفّته النيران ، وكأنه في حمى. هربت الأفيال والحيوانات البرية الأخرى ، التي أحرقت بطاقة هذا السلاح ، في ذعر . حتى المياه كانت شديدة السخونة لدرجة أن الكائنات التي بداخلها بدأت تحترق . سقط جنود العدو كالأشجار في نيران مستعرة. سقطت أفيال المعركة الضخمة ، التي أحرقتها قوة هذا السلاح ، على الأرض وهي تصرخ مرعبًا من الألم. آخرون ، احترقتهم النيران ، ركضوا في جميع الاتجاهات كما لو كانوا في وسط غابة مشتعلة. كذلك ، بدت الجياد والمركبات التي أحرقتها طاقة هذا السلاح مثل الأشجار المشتعلة في النار. علاوة على ذلك ، في كتاب يسمى كارنا بارفا ، الكتاب الثامن لماهابهاراتا ، تم سرد أبعاد السلاح الغامض: يقيس السهم القاتل ثلاثة أذرع وستة أقدام ويتمتع بقوة البرق لإندرا. كان لديها القدرة على تدمير جميع الكائنات الحية. يحتوي Mahabharata على ما مجموعه حوالي 230 مقطعًا يصف بناء الصواريخ والمركبات الطائرة (vimans) المشاركة في الحرب. نقرأ ما يلي عن vimans: نتيجة للقوى الكامنة في الزئبق ، والتي تبدأ المروحة الهوائية ، يمكن لأي شخص بالداخل السفر عبر السماء . باستخدام الزئبق ، Wimana قادر على توليد طاقة البرق . إذا امتلأ محركه الحديدي بأجزاء متصلة بشكل صحيح بالزئبق وتم جلب الحرارة إلى الجزء العلوي منه ، فإنه يبدأ في زيادة قوته بزئير الأسد ويصعد على الفور إلى السماء ، ليصبح لؤلؤة سماء. في الكتاب السادس عشر لماهابهاراتا ، بعنوان Mausala Parwa (كتاب الصولجانات) ، يمكننا أن نجد مقطعًا يشير إلى أن الناس في ذلك الوقت أدركوا أخيرًا أن الأسلحة المستخدمة في حرب الآلهة كانت خطيرة جدًا على العالم بأسره. لذلك تم اتخاذ قرار بتدميرها: وشعر الملك بعذاب شديد ، فأمر بتدمير البرق الحديدي وتحويله إلى مسحوق ناعم. دعا الناس إلى إلقاء البارود في البحر. The atomic wars of antiquity according to the Mahabharata. Here is an example of an excerpt from the Mahabharata describing the fight: One missile exploded with all the power of the world. A glowing pillar of smoke and fire, as dazzling as ten thousand suns, rose in all its splendor . The unknown weapon presented here is also known as the iron lightning bolt. He turned the entire race of Andhaka and Vrishni to ashes. Their bodies were completely burned, making it impossible to even identify the fallen. Their nails and hair fell out, their pottery broke for no apparent reason, and all the birds turned white. After a few hours, all the food was poisoned . To escape this fire, soldiers rushed to rivers and streams to wash themselves and their equipment. The consequences of the operation of this powerful weapon are described as follows: The storm started . It was as if the sun had turned. The world, parched by fire, seemed to be in fever. Elephants and other land animals, burned with the energy of this weapon, fled in panic . Even the waters were so hot that the creatures in it began to burn . The enemy soldiers fell like trees in a raging fire. Huge battle elephants, burned by the force of this weapon, fell to the ground, screaming terrifyingly in pain. Others, burned by fire, ran in all directions as if in the middle of a burning forest. Also, the steeds and vehicles burned by the energy of this weapon looked like trees burning in a fire. Moreover, in the book called Karna Parva, the eighth book of the Mahabharata, the dimensions of the mysterious weapon are even listed: The lethal arrow measures three cubits and six feet and is endowed with Indra's lightning power. It had the power to destroy all living creatures. The Mahabharata contains a total of about 230 stanzas describing the construction of rockets and flying vehicles (vimans) involved in the war. We read the following about vimans: As a result of the latent forces in mercury, which start the air propeller, a person inside can travel through the skies . Using mercury, Wimana is able to generate lightning power . If its iron engine with properly connected parts is filled with mercury and heat is brought to its upper part, it begins to increase its power with the roar of a lion and immediately ascends into the sky, becoming the pearl of the sky. In the sixteenth book of the Mahabharata, entitled Mausala Parwa (Book of Wands), we can find a passage indicating that at last the people of that time realized that the weapons used in the war of the gods were too dangerous for the whole world. So a decision was made to destroy it: Feeling great torment, the king ordered to destroy Iron Lightning to a fine powder. He called on the people to throw the gunpowder into the sea.
: Data Publikacji.: 07-06-25
: Opis.: Wojny atomowe starożytności to temat niezwykle kontrowersyjny i wprawiający w zdumienie wielu współczesnych badaczy historii. Nawet doświadczeni zwolennicy kontaktów z obcymi, jak Erich von Däniken, byli zakłopotani, odkrywając kolejne dowody. Chociażby te znalezione w starożytnym mieście Mohendżo-Daro w Indiach – stopione kamienie i naczynia. Sposób zniszczenia tych artefaktów jest identyczny z efektem, jaki wywołałby współczesny wybuch jądrowy. To jednak nie wszystko. Na całym świecie odnajdujemy pozostałości potężnych cywilizacji, których poziom rozwoju wydaje się, przynajmniej w niektórych dziedzinach, wyższy od naszego. Część badaczy przeszłości doszła do wniosku, że przed obecną cywilizacją techniczną istniała już inna, która została zniszczona w wyniku wojny nuklearnej. Wiele starożytnych przekazów, mitów, świętych ksiąg, a także wykopalisk i zagadkowych odkryć, sugeruje wyraźnie, że przed wieloma wiekami na Ziemi istniała zaawansowana cywilizacja. Mahabharata Jednym w przykładów takich starożytnych zapisków jest „Mahabharata”. Oficjalnie jest to jeden z dwóch głównych hinduistycznych poematów epickich (obok Ramajany), należący do głównych dzieł literatury indyjskiej. Epos ten jest najdłuższym utworem literackim na świecie i liczy sobie 200 tysięcy wersów. Tematem przewodnim utworu jest historia starożytnych Indii. Należy też zaznaczyć, że w jego skład wchodzi także jedno z najważniejszych dzieł hinduizmu – Bhagawadgita. W treści Mahabharaty znajdujemy szczegółowe opisy eksplozji potężnych ognistych kul, które wywoływały ogromne burze i wichury. Wielu badaczy sugeruje, że może tutaj chodzić o broń atomową. Ludzie dotknięci skutkami takich wybuchów wykazywali objawy klasycznej choroby popromiennej. Wśród tychże objawów były wymioty, osłabienie, wypadające włosy i śmierć. Dodatkową ciekawostką są zalecenia starożytnych autorów, mające pomóc ludziom w ochronie przed śmiercią. I tak, starożytny tekst radzi usunąć z powierzchni ciała wszystkie metalowe przedmioty oraz zanurzyć się w rzece. Jest to najprostsza forma dekontaminacji, jaką można zastosować. Zresztą jest wykorzystywana także w dzisiejszych czasach. Mahabharata przedstawia historię wojny Kurukszetra, toczonej przez klany Kaurawów i Pandawów. Najważniejsza z bitew tej wojny miała miejsce gdzieś w pobliżu Delhi. W eposie szeroko opisane zostało uzbrojenie wykorzystywane podczas działań wojennych. W jego skład wchodziły chociażby pojazdy przedstawiane jako podniebne rydwany (tzw. wimany), wyposażone w potężną broń i zdolne do zadziwiających manewrów. Aswatthaman przywołał broń Agneya, której nie mogą się przeciwstawić nawet bogowie .Słup światła skrzący się niczym ogień, choć bez dymu, wypełniała wściekłość. Wszystkich, którzy znaleźli się w jego zasięgu, ogarnął mrok . Ciała wielkich słoni bojowych, spalone przez broń, leżały porozrzucane. To tylko jeden przykład, a jest ich o wiele więcej. Mahabharata przedstawia bardzo wiele działań wojennych, w których brali udział bogowie, półbogowie i ludzie. Opisywane są działania artyleryjskie (agneyastra), gazy obezwładniające (mohanastra), wspomniane wyżej samoloty bojowe (wimany), a także urządzenia takie jak radary, rakiety czy głowice nuklearne. Istnieje jeszcze inne wyjaśnienie fenomenu tektytów. The atomic wars of antiquity is an extremely controversial topic that amazes many contemporary researchers of history. Even experienced alien supporters like Erich von Däniken were perplexed to discover more evidence. For example, those found in the ancient city of Mohenjo-Daro in India - melted stones and vessels. The method of destroying these artifacts is identical to the effect that a modern nuclear explosion would have. But that's not all. All over the world, we find remnants of powerful civilizations whose levels of development seem, at least in some areas, to be higher than ours. Some researchers of the past have come to the conclusion that before the present technical civilization, there was another one that was destroyed by a nuclear war. Many ancient traditions, myths, sacred books, as well as excavations and mysterious discoveries clearly suggest that there was an advanced civilization on Earth many centuries ago. Mahabharata One example of such ancient records is the "Mahabharata". Officially, it is one of the two major Hindu epic poems (along with the Ramayana) and is one of the major works of Indian literature. This epic is the longest literary work in the world, with 200,000 verses. The theme of the piece is the history of ancient India. It should also be noted that it also includes one of the most important works of Hinduism - the Bhagavad Gita. In the content of the Mahabharata, we find detailed descriptions of the explosions of powerful fireballs that caused huge storms and storms. Many researchers suggest that it may be nuclear weapons. People affected by such outbreaks showed symptoms of classical radiation sickness. These symptoms included vomiting, weakness, hair loss, and death. An additional curiosity are the recommendations of ancient authors to help people protect against death. Thus, an ancient text advises to remove all metal objects from the surface of the body and plunge into the river. It is the simplest form of decontamination that can be used. Anyway, it is also used nowadays. The Mahabharata tells the story of the Kuruksetra War fought by the Kaurava and Pandava clans. The most important of the battles of this war took place somewhere near Delhi. The epic describes extensively the weapons used during the warfare. It included, for example, vehicles depicted as sky chariots (the so-called wimans), equipped with powerful weapons and capable of astonishing maneuvers. Aswatthaman summoned Agney's weapon that even the gods could not resist ... A pillar of light sparkling like fire, though without smoke, was filled with rage. Everyone who came within its range was enveloped in darkness . The bodies of great war elephants, burned by weapons, lay scattered. This is just one example, and there are many more. The Mahabharata depicts a great many hostilities involving gods, demigods and people. Artillery operations (agneyastra), incapacitating gases (mohanastra), the above-mentioned combat aircraft (vimans), as well as devices such as radars, missiles and nuclear warheads are described. الحروب الذرية في العصور القديمة هي موضوع مثير للجدل للغاية يدهش العديد من الباحثين المعاصرين في التاريخ. حتى أن المؤيدين الفضائيين المتمرسين مثل إريك فون دانكن كانوا في حيرة من أمرهم لاكتشاف المزيد من الأدلة. على سبيل المثال ، تلك الموجودة في مدينة موهينجو دارو القديمة في الهند - أحجار وأواني ذائبة. طريقة تدمير هذه القطع الأثرية مطابقة للتأثير الذي قد يحدثه انفجار نووي حديث. لكن هذا ليس كل شيء. في جميع أنحاء العالم ، نجد بقايا حضارات قوية يبدو أن مستويات تطورها ، على الأقل في بعض المناطق ، أعلى من مستوياتنا. توصل بعض الباحثين في الماضي إلى استنتاج مفاده أنه قبل الحضارة التقنية الحالية ، كانت هناك حضارة أخرى دمرتها حرب نووية. تشير العديد من التقاليد القديمة والأساطير والكتب المقدسة وكذلك الحفريات والاكتشافات الغامضة بوضوح إلى وجود حضارة متقدمة على الأرض منذ عدة قرون. ماهابهاراتا أحد الأمثلة على هذه السجلات القديمة هو "ماهابهاراتا". رسميًا ، هي واحدة من قصيدتين هندوسيتين رئيسيتين (جنبًا إلى جنب مع رامايانا) وهي واحدة من الأعمال الرئيسية في الأدب الهندي. هذه الملحمة هي أطول عمل أدبي في العالم ، وتضم 200000 بيت. موضوع القطعة هو تاريخ الهند القديمة. وتجدر الإشارة أيضًا إلى أنها تضم أيضًا أحد أهم أعمال الهندوسية - Bhagavad Gita. في محتوى ماهابهاراتا ، نجد وصفًا تفصيليًا لانفجارات الكرات النارية القوية التي تسببت في عواصف وعواصف ضخمة. يقترح العديد من الباحثين أنه قد يكون أسلحة نووية. أظهر الأشخاص المصابون بمثل هذه الفاشيات أعراض داء الإشعاع الكلاسيكي. وشملت هذه الأعراض القيء والضعف وتساقط الشعر والموت. فضول إضافي هو توصيات المؤلفين القدامى لمساعدة الناس على الحماية من الموت. وهكذا ، ينصح نص قديم بإزالة جميع الأشياء المعدنية من على سطح الجسم والغطس في النهر. إنه أبسط أشكال إزالة التلوث التي يمكن استخدامها. على أي حال ، يتم استخدامه أيضًا في الوقت الحاضر. يحكي فيلم Mahabharata قصة حرب Kuruksetra التي خاضتها عشائر Kaurava و Pandava. وقعت أهم معارك هذه الحرب في مكان ما بالقرب من دلهي. تصف الملحمة على نطاق واسع الأسلحة المستخدمة خلال الحرب. شملت ، على سبيل المثال ، المركبات التي تم تصويرها على أنها عربات السماء (ما يسمى wimans) ، المجهزة بأسلحة قوية وقادرة على مناورات مذهلة. استدعى Aswatthaman سلاح Agney حتى أن الآلهة لم تستطع المقاومة ... عمود من الضوء يتلألأ مثل النار ، على الرغم من عدم وجود دخان ، كان مليئًا بالغضب. كل من جاء في نطاقها كان يلفه الظلام . تناثرت جثث فيلة الحرب العظيمة ، محترقة بالأسلحة. هذا مجرد مثال واحد وهناك الكثير. يصور ماهابهاراتا عددًا كبيرًا من الأعمال العدائية التي تشمل الآلهة وأنصاف الآلهة والناس. وصفت عمليات المدفعية (agneyastra) ، والغازات المسببة للعجز (mohanastra) ، والطائرات المقاتلة المذكورة أعلاه (vimans) ، وكذلك الأجهزة مثل الرادارات والصواريخ والرؤوس الحربية النووية. Die Atomkriege der Antike sind ein äußerst umstrittenes Thema, das viele zeitgenössische Geschichtsforscher in Erstaunen versetzt. Selbst erfahrene Alien-Anhänger wie Erich von Däniken waren verblüfft, weitere Beweise zu entdecken. Zum Beispiel diejenigen, die in der antiken Stadt Mohenjo-Daro in Indien gefunden wurden - geschmolzene Steine und Gefäße. Die Methode zur Zerstörung dieser Artefakte ist identisch mit der Wirkung, die eine moderne Nuklearexplosion haben würde. Aber das ist nicht alles. Überall auf der Welt finden wir Überreste mächtiger Zivilisationen, deren Entwicklungsstand zumindest in einigen Bereichen höher zu sein scheint als wir. Einige Forscher der Vergangenheit sind zu dem Schluss gekommen, dass es vor der heutigen technischen Zivilisation eine andere gab, die durch einen Atomkrieg zerstört wurde. Viele alte Traditionen, Mythen, heilige Bücher sowie Ausgrabungen und mysteriöse Entdeckungen weisen eindeutig darauf hin, dass es vor vielen Jahrhunderten eine fortgeschrittene Zivilisation auf der Erde gab. Mahabharata Ein Beispiel für solche alten Aufzeichnungen ist das "Mahabharata". Offiziell ist es (neben dem Ramayana) eines der beiden großen hinduistischen Epos und eines der Hauptwerke der indischen Literatur. Dieses Epos ist mit 200.000 Versen das längste literarische Werk der Welt. Das Thema des Stückes ist die Geschichte des alten Indiens. Es sollte auch beachtet werden, dass es auch eines der wichtigsten Werke des Hinduismus enthält - die Bhagavad Gita. Im Inhalt des Mahabharata finden wir detaillierte Beschreibungen der Explosionen mächtiger Feuerbälle, die riesige Stürme und Stürme verursachten. Viele Forscher vermuten, dass es sich um Atomwaffen handeln könnte. Menschen, die von solchen Ausbrüchen betroffen waren, zeigten Symptome der klassischen Strahlenkrankheit. Zu diesen Symptomen gehörten Erbrechen, Schwäche, Haarausfall und Tod. Eine weitere Kuriosität sind die Empfehlungen antiker Autoren, die den Menschen helfen, sich vor dem Tod zu schützen. So rät ein alter Text dazu, alle Metallgegenstände von der Körperoberfläche zu entfernen und in den Fluss zu tauchen. Es ist die einfachste Form der Dekontamination, die verwendet werden kann. Jedenfalls wird es heute auch verwendet. Das Mahabharata erzählt die Geschichte des Kuruksetra-Krieges, der von den Kaurava- und Pandava-Clans geführt wurde. Die wichtigsten Schlachten dieses Krieges fanden irgendwo in der Nähe von Delhi statt. Das Epos beschreibt ausführlich die Waffen, die während der Kriegsführung verwendet wurden. Darunter waren zum Beispiel als Himmelswagen dargestellte Fahrzeuge (die sogenannten Wimans), die mit mächtigen Waffen ausgestattet und zu erstaunlichen Manövern fähig waren. Aswatthaman beschwor Agneys Waffe, der selbst die Götter nicht widerstehen konnten ... Eine Lichtsäule, die wie Feuer funkelte, jedoch ohne Rauch, war voller Wut. Jeder, der in seine Reichweite kam, war in Dunkelheit gehüllt . Die Leichen großer Kriegselefanten lagen verstreut, von Waffen verbrannt. Dies ist nur ein Beispiel, und es gibt noch viele mehr. Das Mahabharata zeigt viele Feindseligkeiten zwischen Göttern, Halbgöttern und Menschen. Artillerieoperationen (agneyastra), handlungsunfähig machende Gase (mohanastra), die oben erwähnten Kampfflugzeuge (vimans) sowie Geräte wie Radare, Raketen und nukleare Sprengköpfe werden beschrieben. Атомные войны древности - чрезвычайно противоречивая тема, поражающая многих современных исследователей истории. Даже опытные сторонники инопланетян, такие как Эрих фон Деникен, были озадачены, обнаружив новые доказательства. Например, найденные в древнем городе Мохенджо-Даро в Индии - расплавленные камни и сосуды. Метод уничтожения этих артефактов идентичен эффекту современного ядерного взрыва. Но это не все. По всему миру мы находим остатки могущественных цивилизаций, уровень развития которых кажется, по крайней мере в некоторых областях, выше нашего. Некоторые исследователи прошлого пришли к выводу, что до нынешней технической цивилизации существовала еще одна, разрушенная ядерной войной. Многие древние традиции, мифы, священные книги, а также раскопки и загадочные открытия ясно указывают на то, что много веков назад на Земле существовала развитая цивилизация. Махабхарата Одним из примеров таких древних записей является «Махабхарата». Официально это одна из двух главных индуистских эпических поэм (наряду с Рамаяной) и одно из главных произведений индийской литературы. Этот эпос - самое длинное литературное произведение в мире, насчитывающее 200 000 стихов. Тема произведения - история Древней Индии. Также следует отметить, что в него также входит одно из важнейших произведений индуизма - Бхагавад-гита. В содержании «Махабхараты» мы находим подробные описания взрывов мощных огненных шаров, вызвавших огромные бури и бури. Многие исследователи предполагают, что это может быть ядерное оружие. У людей, пострадавших от таких вспышек, наблюдались симптомы классической лучевой болезни. Эти симптомы включали рвоту, слабость, выпадение волос и смерть. Дополнительное любопытство вызывают рекомендации античных авторов, помогающие людям защититься от смерти. Так, древний текст советует снять с поверхности тела все металлические предметы и окунуться в реку. Это простейшая форма дезактивации, которую можно использовать. Во всяком случае, он используется и сейчас. Махабхарата рассказывает историю войны на Курукшетре, в которой сражались кланы Кауравов и Пандавов. Самое важное сражение этой войны произошло где-то под Дели. В эпосе подробно рассказывается об оружии, которое использовалось во время войны. Сюда входили, например, средства передвижения, изображаемые в виде небесных колесниц (так называемые виманы), оснащенные мощным оружием и способные совершать удивительные маневры. Асваттхаман призвал оружие Агни, которому не могли сопротивляться даже боги ... Столб света, искрящийся, как огонь, хотя и без дыма, был наполнен яростью. Каждый, кто попадал в его зону действия, был окутан тьмой . Тела огромных боевых слонов, обожженные оружием, лежали разбросанными. Это всего лишь один пример, и есть еще много других. Махабхарата изображает множество враждебных действий с участием богов, полубогов и людей. Описываются артиллерийские операции (агнейастра), выводящие из строя газы (моханастра), упомянутые выше боевые самолеты (виманы), а также такие устройства, как радары, ракеты и ядерные боеголовки.
: Data Publikacji.: 06-06-25
© Web Powered by Open Classifieds 2009 - 2025