Nadmi

• Kraj:Polska
• : Język.:deutsch
• : Utworzony.: 06-10-15
• : Ostatnie Logowanie.: 06-06-25

×

: Kontakt.

: Imię.

: E-mail.

: Wiadomość.

Proszę zamienić znaczniki %d na własne liczby

: Dodaj.

Wiadomość nie może być pusta!

Wiadomość zostanie przetłumaczona po wysłaniu (jeżeli środki są wystarczające)

: Captcha. Kod Ochronny.

Załączniki:

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

Ilość dopuszczalnych plików: 5

JPEG, JPG, PNG, GIF, DOC, PDF, ZIP, RAR, TAR, HTML, SWF, TXT, XLS, DOCX, XLSX : lub : ODT : tylko formaty:.

: Maksymalny rozmiar pliku. 3MB.

: Wyślij Wiadomość.

Tajemnica wydłużonych czaszek z Paracas.

: Opis.: Tajemnica wydłużonych czaszek z Paracas. W latach dwudziestych peruwiański archeolog Julio Tello odkrył szereg grobowców w Paracas w Peru. Zawartość grobowca zaskoczyła specjalistów, gdy z grobów wydobyto niezliczone wydłużone czaszki. Od tego czasu w regionie znaleziono więcej wydłużonych czaszek, co rodzi liczne pytania dotyczące tych tajemniczych ludzi. Od ponad pięciu lat eksperci tacy jak Brien Foerster próbują rozwiązać zagadkę wydłużonych czaszek. Chociaż poczyniono znaczne postępy w zrozumieniu tego, podróż była bardzo trudna. Po niezliczonych studiach i badaniach zaczęliśmy odkrywać więcej o tych tajemniczych czaszkach. Niektóre analizy DNA wykazały, że wydłużenie obecne w czaszce Paracas nie było wynikiem sztucznej deformacji czaszki, ale raczej genetyki. Niektóre czaszki z Paracas mają objętość czaszki do 25% większą i 60% cięższą niż zwykłe czaszki ludzkie. Chociaż sztuczna deformacja głowy może zmienić kształt czaszki, nie może zmienić jej objętości. Ale to nie wszystko, badania przeprowadzone na enigmatycznych wydłużonych czaszkach wykazały, że nie pochodziły one z tego regionu, wyemigrowały z Eurazji ponad 2500 lat temu. The secret of the elongated skulls of Paracas. In the 1920s, Peruvian archaeologist Julio Tello discovered a number of tombs in Paracas, Peru. The contents of the tomb surprised the specialists when countless elongated skulls were excavated from the tombs. Since then, more elongated skulls have been found in the region, raising numerous questions about these mysterious people. For over five years, experts like Brien Foerster have been trying to solve the mystery of elongated skulls. Although considerable progress has been made in understanding this, the journey has been very difficult. After countless studies and research, we began to discover more about these mysterious skulls. Some DNA analyzes showed that the elongation present in the Paracas skull was not the result of an artificial deformation of the skull, but rather genetics. Some Paracas skulls have a skull volume up to 25% larger and 60% heavier than regular human skulls. Although artificial deformation of the head can change the shape of the skull, it cannot alter its volume. But that's not all, studies on enigmatic elongated skulls have shown that they did not come from this region, they emigrated from Eurasia more than 2,500 years ago. Секрет удлиненных черепов Паракаса. В 1920-х годах перуанский археолог Хулио Тельо обнаружил несколько гробниц в Паракасе, Перу. Содержимое гробницы удивило специалистов, когда из гробниц были извлечены бесчисленные удлиненные черепа. С тех пор в этом регионе были обнаружены более удлиненные черепа, что вызывает множество вопросов об этих загадочных людях. Более пяти лет такие эксперты, как Брайен Ферстер, пытались разгадать загадку удлиненных черепов. Хотя в понимании этого был достигнут значительный прогресс, путь оказался очень трудным. После бесчисленных исследований и исследований мы начали узнавать больше об этих загадочных черепах. Некоторые анализы ДНК показали, что удлинение, присутствующее в черепе Паракас, было результатом не искусственной деформации черепа, а, скорее, генетики. Некоторые черепа паракасов имеют объем черепа на 25% больше и на 60% тяжелее, чем обычные человеческие черепа. Хотя искусственная деформация головы может изменить форму черепа, она не может изменить его объем. Но это еще не все, исследования загадочных удлиненных черепов показали, что они пришли не из этого региона, а эмигрировали из Евразии более 2500 лет назад. Das Geheimnis der länglichen Schädel von Paracas. In den 1920er Jahren entdeckte der peruanische Archäologe Julio Tello eine Reihe von Gräbern in Paracas, Peru. Der Inhalt des Grabes überraschte die Spezialisten, als unzählige längliche Schädel aus den Gräbern ausgegraben wurden. Seitdem wurden in der Region weitere längliche Schädel gefunden, die zahlreiche Fragen zu diesen mysteriösen Menschen aufwerfen. Seit über fünf Jahren versuchen Experten wie Brien Foerster, das Rätsel der länglichen Schädel zu lösen. Obwohl beim Verständnis beträchtliche Fortschritte erzielt wurden, war die Reise sehr schwierig. Nach unzähligen Studien und Recherchen begannen wir, mehr über diese mysteriösen Schädel zu erfahren. Einige DNA-Analysen zeigten, dass die im Paracas-Schädel vorhandene Dehnung nicht auf eine künstliche Verformung des Schädels zurückzuführen ist, sondern auf Genetik. Einige Paracas-Schädel haben ein bis zu 25% größeres und 60% schwereres Schädelvolumen als normale menschliche Schädel. Eine künstliche Verformung des Kopfes kann zwar die Form des Schädels verändern, aber nicht sein Volumen. Aber das ist noch nicht alles, Studien an rätselhaften länglichen Schädeln haben gezeigt, dass sie nicht aus dieser Region stammen, sondern vor mehr als 2.500 Jahren aus Eurasien ausgewandert sind.

: Data Publikacji.: 29-05-25

Prezenty uszy.

: Opis.: Prezenty uszy. 1. Przedstawienia uszu na stelach były powszechne w Nowym Królestwie Egiptu. Uszy rzeźbiono także na zewnętrznych ścianach ważnych świątyń. Zwykli ludzie szeptali do nich swoje modlitwy i tęsknoty, czując, że ich ukochani bogowie pochylają się, by usłyszeć każde słowo. Zwłaszcza w okresie Ramessidów pobożność osobista również opierała się na poczuciu niepewność w obliczu nieprzewidywalnego świata. 2. Osobiste połączenie Przeznaczenia człowieka w dużym stopniu zależało od boskiej woli. W ten sposób zaoferowano modlitwy zarówno prosząc o szczególne łaski, jak i – jeśli zostaną udzielone – o wyrażenie wdzięczności bogu. Ich pytania i modlitwy pokazują nam, że mieszkańcy Medyny jako jednostki, być może w uścisku straszliwego strachu lub wyznania swojej winy, błagając o przebaczenie lub błagając o pomoc i ochronę lub z sercem pełnym miłości i wdzięczności, a przede wszystkim z wiarą, że ich bogowie wysłuchają ich i pomogą. 3. Stele Villagers ustawiają stele i posągi z osobistymi wiadomościami do bogów. Większość stel ma charakter wotywny i pogrzebowy. Są one ozdobione scenami, w których osoba składa ofiary bóstwu lub grupie bóstw lub po prostu w akcie czczenia boga lub bogini, o którą proszono. Ohren geschenke. 1. Darstellungen von Ohren auf Stelen waren im Neuen Königreich Ägypten üblich. Auch an den Außenwänden wichtiger Tempel wurden Ohren geschnitzt. Gewöhnliche Menschen flüsterten ihnen ihre Gebete und Sehnsüchte zu und spürten, wie sich ihre geliebten Götter niederbeugten, um jedes Wort zu hören. Die persönliche Frömmigkeit basierte vor allem in der Ramessidenzeit auch auf einem Gefühl der Unsicherheit angesichts einer unberechenbaren Welt. 2. Die persönliche Verbindung des Menschen zum Schicksal hing stark vom göttlichen Willen ab. Auf diese Weise wurden Gebete gesprochen, die sowohl um besondere Gefälligkeiten baten als auch, wenn sie gewährt wurden, Gott danken. Ihre Fragen und Gebete zeigen uns, dass die Menschen von Medina als Individuen, vielleicht im Griff einer schrecklichen Angst oder eines Schuldbekenntnisses, um Vergebung oder um Hilfe und Schutz bitten, oder mit einem Herzen voller Liebe und Dankbarkeit und vor allem mit glauben, dass ihre Götter auf sie hören und ihnen helfen. 3. Stelen der Dorfbewohner stellen Stelen und Statuen mit persönlichen Botschaften an die Götter auf. Die meisten Stelen sind Votiv- und Begräbnisstelen. Sie sind mit Szenen geschmückt, in denen eine Person einer Gottheit oder einer Gruppe von Gottheiten Opfergaben darbringt oder einfach einen Gott oder eine Göttin verehrt, um die es gebeten wurde. Уши подарки. 1. Изображения ушей на стелах были обычным явлением в Новом царстве Египта. Уши также были вырезаны на внешних стенах важных храмов. Обычные люди шептали им свои молитвы и желания, чувствуя, как их возлюбленные боги наклоняются, чтобы услышать каждое слово. В частности, в период Рамессидов личное благочестие также основывалось на чувстве незащищенности перед лицом непредсказуемого мира. 2. Личная связь человека с Судьбой во многом зависела от божественной воли. Таким образом, возносились молитвы, как с просьбой об особой милости, так и с выражением благодарности Богу в случае их удовлетворения. Их вопросы и молитвы показывают нам, что люди Медины как личности, возможно, охваченные ужасным страхом или признанием вины, молящие о прощении или молящиеся о помощи и защите, или с сердцем, полным любви и благодарности, и, прежде всего, с вера в то, что их боги послушают их и помогут. 3. Стелы сельских жителей устанавливают стелы и статуи с личными посланиями к богам. Большинство стел являются вотивно-погребальными. Они украшены сценами, в которых человек делает подношения божеству или группе божеств, или просто совершает акт поклонения богу или богине, о которых просили. Ears gifts. 1. Representations of ears on stelae were common in the New Kingdom of Egypt. Ears were also carved on the outer walls of important temples. Ordinary people whispered their prayers and longings to them, feeling their beloved gods bend down to hear every word. Particularly during the Ramessid period, personal piety was also based on a feeling of insecurity in the face of an unpredictable world. 2. Man's personal connection to Destiny depended greatly on divine will. In this way, prayers were offered, both asking for special favors and, if given, expressing gratitude to God. Their questions and prayers show us that the people of Medina as individuals, perhaps in the grip of terrible fear or confession of their guilt, begging for forgiveness or begging for help and protection, or with a heart full of love and gratitude, and above all with faith that their gods they will listen to them and help. 3. Steles of Villagers set up steles and statues with personal messages to the gods. Most of the steles are votive and funeral. They are decorated with scenes in which a person makes offerings to a deity or group of deities, or simply in the act of worshiping a god or goddess who has been asked for.

: Data Publikacji.: 29-05-25

Posąg wykonany z czarnego granitu Asuanu, przedstawiający boga Horusa.

: Opis.: Posąg wykonany z czarnego granitu Asuanu, przedstawiający boga Horusa. Horus był potężnym bogiem nieba i obrońcą rodziny królewskiej. Był synem Izydy i Ozyrysa. Ten ptolemejski pomnik w „Edfu” został zbudowany na miejscu starszej, mniejszej świątyni. A statue made of Aswan black granite, depicting the god Horus. Horus was the mighty god of heaven and the protector of the royal family. He was the son of Isis and Osiris. This Ptolemaic monument in Edfu was built on the site of an older, smaller temple. Статуя из черного асуанского гранита, изображающая бога Гора. Гор был могущественным богом неба и защитником королевской семьи. Он был сыном Исиды и Осириса. Этот памятник Птолемея в Эдфу был построен на месте более старого, меньшего храма. Eine Statue aus schwarzem Assuan-Granit, die den Gott Horus darstellt. Horus war der mächtige Himmelsgott und der Beschützer der königlichen Familie. Er war der Sohn von Isis und Osiris. Dieses ptolemäische Denkmal in Edfu wurde an der Stelle eines älteren, kleineren Tempels errichtet.

: Data Publikacji.: 29-05-25

Dlaczego musimy kopać tak głęboko, aby odkryć starożytne ruiny?

: Opis.: Dlaczego musimy kopać tak głęboko, aby odkryć starożytne ruiny? Zostały pochowane przede wszystkim dlatego, że poziom gruntu starożytnych miast miał tendencję do stałego podnoszenia się. Osiedla stale sprowadzały żywność i materiały budowlane dla ludności, ale pozbywanie się odpadów i śmieci było znacznie niższym priorytetem. Nowe domy wznoszono na ruinach starych, ponieważ wywożenie gruzu było pracochłonne i znacznie łatwiej było go po prostu rozłożyć i zbudować prosto na górze. Rzeki okresowo zalewały i nakładały warstwę mułu, podczas gdy w suchych regionach wiatr nieustannie wiał w piasku i kurzu. (Sfinks został zakopany po głowę w piasku, dopóki archeolodzy nie wykopali go ponownie w 1817 roku.) Kiedy starożytne miasta zostały całkowicie opuszczone, nasiona roślin szybko zapuściły korzenie i utworzyły więcej masy z CO2, które pobierały z powietrza. Ich korzenie ustabilizowały glebę utworzoną z gnijącej materii roślinnej, a warstwy stopniowo narastały. Luis Villazon Warum müssen wir so tief graben, um antike Ruinen zu entdecken? Sie wurden in erster Linie begraben, weil die Bodenniveaus der antiken Städte dazu neigten, stetig zu steigen. Die Siedlungen brachten der Bevölkerung ständig Nahrung und Baumaterial, aber die Beseitigung von Müll und Müll hatte eine viel geringere Priorität. Auf den Trümmern der alten wurden neue Häuser gebaut, weil die Trümmerbeseitigung arbeitsintensiv war und es viel einfacher war, sie einfach zu zerlegen und direkt darauf aufzubauen. Flüsse überschwemmten regelmäßig und legten eine Schlammschicht ab, während in trockenen Regionen der Wind ständig Sand und Staub einwehte. (Die Sphinx wurde Kopf an Kopf im Sand vergraben, bis Archäologen sie 1817 wieder ausgruben.) Als die antiken Städte vollständig aufgegeben wurden, wurzelten die Samen der Pflanzen schnell und bildeten mehr Masse aus dem CO2, das sie aus der Luft aufgenommen hatten. Ihre Wurzeln stabilisierten den Boden aus verrottendem Pflanzenmaterial und die Schichten wuchsen nach und nach. Luis Villazon Почему мы должны копать так глубоко, чтобы обнаружить древние руины? Они были похоронены в первую очередь потому, что уровни земли в древних городах имели тенденцию неуклонно повышаться. Поселки постоянно доставляли населению продукты питания и строительные материалы, но избавление от мусора и мусора было гораздо менее приоритетной задачей. Новые дома были построены на развалинах старых, потому что удаление обломков было трудоемким и было намного проще просто разложить их и построить прямо на вершине. Реки периодически затапливались и откладывали слой ила, а в засушливых районах ветер постоянно дул песком и пылью. (Сфинкса зарыли в песок лицом к лицу, пока археологи не откопали его снова в 1817 году.) Когда древние города были полностью заброшены, семена растений быстро пустили корни и образовали большую массу из углекислого газа, который они поглощали из воздуха. Их корни стабилизировали почву из гниющего растительного материала, и слои постепенно росли. Луис Вильясон Why do we have to dig so deep to discover ancient ruins? They were buried primarily because the ground levels of ancient cities tended to rise steadily. Settlements constantly brought in food and building materials for the population, but getting rid of waste and rubbish was a much lower priority. New houses were built over the ruins of the old ones because the rubble removal was labor intensive and it was much easier to just decompose it and build it straight up on top. Rivers periodically flooded and deposited a layer of silt, while in arid regions the wind constantly blew in sand and dust. (The sphinx was buried head-to-head in the sand until archaeologists dug it up again in 1817.) When the ancient cities were completely abandoned, the seeds of the plants took root quickly and formed more mass from the CO2 they took up from the air. Their roots stabilized the soil made of rotting plant matter, and the layers gradually grew. Luis Villazon

: Data Publikacji.: 29-05-25