Nadmi

• Kraj:Polska
• : Język.:deutsch
• : Utworzony.: 06-10-15
• : Ostatnie Logowanie.: 11-04-25

×

: Kontakt.

: Imię.

: E-mail.

: Wiadomość.

Proszę zamienić znaczniki %d na własne liczby

: Dodaj.

Wiadomość nie może być pusta!

Wiadomość zostanie przetłumaczona po wysłaniu (jeżeli środki są wystarczające)

: Captcha. Kod Ochronny.

Załączniki:

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

Ilość dopuszczalnych plików: 5

JPEG, JPG, PNG, GIF, DOC, PDF, ZIP, RAR, TAR, HTML, SWF, TXT, XLS, DOCX, XLSX : lub : ODT : tylko formaty:.

: Maksymalny rozmiar pliku. 3MB.

: Wyślij Wiadomość.

Walküren. Der Mythos von Olrun.

: Opis.: Der Mythos von Olrun. In der Geschichte von "Volundarkvid" in Edd geht es um eine ähnliche Geschichte wie bei Brunhilda - Olrun und zwei anderen Walküren (zwei Töchter von König Hlödver), während sie in menschlicher Form die Schwanenfedern abnahmen. Sie wurden von den drei Söhnen des finnischen Königs gestohlen: Slagfiðr, Völund und Egil. Es war Egil, ein berühmter Bogenschütze seiner Zeit, der Olrun heiratete. Mit o Olrun. W opowieści „Volundarkvida” w Eddzie mamy do czynienia z historią podobną jak u Brunhildy – Olrun i dwie inne Walkirie (dwie córki króla Hlödvera) będąc w ludzkiej postaci zdjęły łabędzie pióra. Ukradli je trzej synowie fińskiego króla: Slagfiðr, Völund i Egil. To właśnie Egil, słynny w swoich czasach łucznik, ożenił się z Olrun. Walküren. > Mythos Brunhild. >

: Data Publikacji.: 09-04-25

Walküren. Mythos Brunhild:

: Opis.: Mythos Brunhild: In Friedenszeiten, als es keine Kriege gab, hatten die Walküren nichts zu tun - also verwandelten sie sich in schöne Schwäne und stiegen auf die Erde, zu Sterblichen. Es war einmal so, wie Brunhilda, die schönste der Walken, es tat. Sie beschloss, im irdischen See zu baden, und versteckte sich im Wald. Dort warf sie Federn ab, verwandelte sich in eine Frau und betrat den Pool nackt. Ein vorübergehender König bemerkte sie. Er schlich sich heran und stahl ihre Federn, ohne die sie sich nicht wieder in einen Schwan verwandeln könnte. Indem er ihr sagte, er müsse ihm im Kampf helfen, sonst würde er ihr nicht die Federn geben, zwang er sie, gegen den königlichen Feind zu kämpfen. Als Odin erfuhr, dass Brunhilda ohne seine Erlaubnis gekämpft hatte, war er wütend. Um Brunhilda zu bestrafen, stach er sie mit einem magischen, schläfrigen Dorn. Als sie einschlief, stellte der Gott sie in ein Schloss, um das er riesige Flammen entzündete. Die tapfere Kriegerin namens Sygurd hat Brunhilda gerettet, aber sie hat ihre Macht verloren. Von nun an war sie eine gewöhnliche Frau. Sie sollte für immer in Walhall bleiben, wo sie gefallene Krieger begrüßen und ihnen dienen musste. Mit o Brunhildzie : W czasie pokoju, kiedy nie było wojen, walkirie nie miały co robić – zamieniały się więc w piękne łabędzie i schodziły na ziemię, do śmiertelników. Pewnego razu tak właśnie uczyniła Brunhilda, najpiękniejsza z walkirii. Postanowiła wykąpać się w ziemskim jeziorze, więc skryła się w lesie. Tam zrzuciła pióra, zmieniła się w kobietę i naga weszła do sadzawki. Przechodzący nieopodal król zauważył ją. Podkradł się i ukradł jej pióra, bez których nie mogła na powrót zamienić się w łabędzia. Mówiąc jej, że musi pomóc mu w bitwie, w przeciwnym wypadku nie odda jej piór, wymusił na niej przystąpienie do walki z królewskim wrogiem. Kiedy Odyn dowiedział się, że Brunhilda stanęła do walki bez jego pozwolenia, był wściekły. Aby ukarać Brunhildę, ukłuł ją magicznym, usypiającym cierniem. Kiedy zasnęła, bóg umieścił ją w zamku, wokół którego rozpalił ogromne płomienie. Dzielny wojownik imieniem Sygurd uratował Brunhildę, jednak przez to straciła ona swą moc. Odtąd była już zwykłą kobietą. Miała na zawsze pozostać w Walhalli, gdzie musiała witać poległych wojowników i im służyć. Walküren. >

: Data Publikacji.: 09-04-25

Walküren - übernatürliche weibliche Wesen, mächtige Himmelskrieger.

: Opis.: Walküren - übernatürliche weibliche Wesen, mächtige Himmelskrieger. Die die in der nordischen Mythologie auftauchen. Normalerweise dargestellt als schöne Kriegermädchen, die geflügelte Pferde mit Speeren und Schilden reiten. Die Walküren sind schöne, junge und jungfräuliche Frauen, die in Form von Kriegern und manchmal dämonischen Webern oder Schwänen auftreten. Entsprechend ihres Status wurden sie als angemessene Krieger gekleidet und stiegen mit wilden Pferden auf das Schlachtfeld herab. Ihr Attribut als Weber waren ziemlich ungewöhnliche Webstühle, bei denen menschliche Köpfe die Funktion von Gewichten, Bijaderschwertern und Schilfpfeilen ausübten, während der Faden durch menschlichen Darm ersetzt wurde. In einer späteren Tradition, die dämonische Krieger mit Odin verband, sollten sie Ehalherjerri-Kriegern in Walhalia dienen, die täglich kämpften, Honig einschenken und Wildschweineintopf servierten. Darüber hinaus jedoch bestimmten die Valkyries das Schicksal der Kämpfer und sendeten den Tod, dieses Leben, Niederlage ist Sieg. Sie waren die Gefährten und Wächter der Krieger, sie halfen ihnen, Ruhm zu erlangen, was jedoch unwiderruflich mit dem Tod verbunden war. Sie erschienen normalerweise dem Helden und gaben ihm die Wahl - sei es ein langes Leben, aber durchschnittlich oder kurz, aber herrlich. Sie versprachen Hilfe in Schlachten. Alphabetische Liste der Walküren: Valkyries: Brunhilda Gondula Gudrej Gunn Herfjoturr Hildre Hladgunnr Hlokk Hřištěm Nebel Olrun rota Sigrdrifa Sigrun Skagull Skeggjald Skuld Svafa Thrud Madziga Der Mythos von Sigdrif. > Mythos Brunhild: > Der Mythos von Olrun. >

: Data Publikacji.: 08-04-25

Sumer. Brama Isztar. Wykopaliska wokół bramy.

: Opis.: Wykopaliska wokół Bramy Isztar, 1938 rok. Brama w Babilonie, wzniesiona za panowania króla Nabuchodonozora II i poświęcona była bogini Isztar. Była ona północną bramą miasta, otwierającą tzw. drogę procesyjną, która ciągnęła się aż do E-sagili – świątyni boga Marduka. Obiekt tworzyły w zasadzie dwie bramy połączone przejściem, czyli był to tzw. obiekt bramny, składający się z czterech wież na planie kwadratu, zwieńczonych krenelażem, który zresztą był również na murach łączących wieże. Taka konstrukcja miała swoje konkretne, obronne cele i wynikała m.in. z techniki obrony przejścia umieszczonego w dwóch rzędach murów obronnych, w których odrębne bramy połączono dla skuteczniejszej obrony przed napastnikami. Poza tym pozwalało to lepiej kontrolować przybyszów przechodzących przez bramę. Brama Isztar oblicowana była glazurowaną cegłą w kolorze niebieskim. Na tym tle, widoczne jako dekoracja, rozmieszczone były wyobrażenia 575 zwierząt, które symbolizowały poszczególne bóstwa: węże-smoki – Marduka, byki – Adada i lwy – Isztar. Te reliefowe wyobrażenia zwierząt, które były wymodelowanymi cegłami glazurowanymi, miały określone barwy (żółte, zielone, białe i czerwone) i obramowane były pasami rozetek, które ciągnęły się także na dole murów oraz zdobiły sklepione przejścia. Same drzwi bramy i sklepienie były wykonane z drzewa cedrowego. Najstarsza część bramy, znajdująca się na samym dole, i która z czasem została zakryta przez podnoszący się poziom drogi, wykonana była ze zwykłej cegły palonej. Wskazuje to na etapy budowy bramy: najpierw cegła palona, później cegła emaliowana, a następnie cegła emaliowana reliefowa. Odtworzona z niezliczonych odłamków i zrekonstruowana ponownie w Berlinie w muzeum, udostępniona dla wszystkich zwiedzających dzięki cierpliwej, długotrwałej pracy archeologów.

: Data Publikacji.: 07-04-25