DIANA

• Kraj:Polska
• : Język.:polski
• : Utworzony.: 30-12-17
• : Ostatnie Logowanie.: 16-03-22

×

: Kontakt.

: Imię.

: E-mail.

: Wiadomość.

Proszę zamienić znaczniki %d na własne liczby

: Dodaj.

Wiadomość nie może być pusta!

Wiadomość zostanie przetłumaczona po wysłaniu (jeżeli środki są wystarczające)

: Captcha. Kod Ochronny.

Załączniki:

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

Ilość dopuszczalnych plików: 5

JPEG, JPG, PNG, GIF, DOC, PDF, ZIP, RAR, TAR, HTML, SWF, TXT, XLS, DOCX, XLSX : lub : ODT : tylko formaty:.

: Maksymalny rozmiar pliku. 3MB.

: Wyślij Wiadomość.

Distribuado, prilaborado kaj stokado de magnezio jonoj en la homa korpo:

: Opis.: Distribuado, prilaborado kaj stokado de magnezio jonoj en la homa korpo: En homa korpo pezanta 70 kg estas ĉirkaŭ 24 g magnezio (tiu valoro varias de 20 g ĝis 35 g, laŭ la fonto). Ĉirkaŭ 60% de ĉi tiu kvanto estas en osto, 29% en muskolo, 10% en aliaj molaj histoj kaj nur 1% en intracelaj fluidoj. En la organismoj de maljunuloj (pli ol 60-jaraj) la enhavo en magnezio reduktiĝas al 60-80% de la enhavo en la histoj de infanoj. La plej alta enhavo en magnezio inkluzivas histojn kun la plej alta intenseco de metabolaj procezoj, kiel cerbo, muskoloj (ĉirkaŭ 9,5 mmol / kg), koro (ĉirkaŭ 16,5 mmol / kg), hepato kaj bedaŭrinde ankaŭ kancera histo (ĉirkaŭ 8 mmol / kg) . Eritrocitoj enhavas trioble pli da magnezio (2,4-2,9 mmol / L) ol plasmo (0,8-1,6 mmol / L). La plej multaj fiziologiaj procezoj de magnezio estas determinitaj de la ĉeesto de la ionizita formo de la elemento intracelulare. Pro la altaj homeostataj proprietoj de plasmo, magnezio kaj aliaj elementoj estas en ĝi konstante koncentrita, ili ankaŭ estas asociitaj kun plasmaj proteinoj kaj aliaj kemiaj komponaĵoj, kiuj determinas ilian nivelon, do la determino de magnezio-niveloj en plasmo estas tre nefidinda. Kuracaj kondiĉoj en la homa korpo malmulte efikas sur la niveloj de elementoj en plasmo, dum ili multe malhelpas la homeostazon de intracelulare jonigitaj elementoj. Absorcio de magnezio jonoj okazas ĉefe en la jejuno kaj ileono kie regas la acida medio. Absorbado okazas en du stadioj: • per pasiva transporto, bazita sur la fenomeno de elektrokemia gradiento; • disvastigo faciligita de la TRPM6-transporta proteino (transira ricevilo potenciala melastatino) lokita en intestaj epitelaj ĉeloj. Magnezio-absorbado estas paralela al akva absorbo. Ĉi tiu procezo pli efikas kiam ĝia daŭro estas pli longa. La grado de absorción dependas rekte de la grado de jonigo de elementoj, dieta ekvilibro kaj hormona homeostazo. Absorcio de magnezio estas pli rapida en acida medio, kun dieto riĉa je bestaj proteinoj, nesaturitaj grasoj, vitamino B6, natrio, laktozo, vitamino D, kun taŭga sekrecio de insulino kaj paratiroida hormono en la sangon. Siavice, magnezio-absorbado estas malhelpita de: alkaligo de la medio, iuj proteinoj, iuj grasoj, saturitaj grasaj acidoj formantaj nesolveblajn komponaĵojn kun magnezio, manĝaĵaj fibroj, fitika acido enhavita en cerealoj, oksalika acido trovebla en multaj plantoj (rubarbo, spinaco, sorbo), eksceso kalcio (tial la samtempaj laktaĵoj), alkoholo, fluoridoj kaj fosfatoj. Oni devas memori, ke iuj drogoj ankaŭ inhibicias absorbadon de magnezio. Magnezio estas ĝenerale elemento malfacile akirebla. Oni kalkulis, ke nur ĉirkaŭ 30% de magnezio konsumita de homoj ĉiutage estas sorbita (el kiuj 10% en la mekanismo de pasiva disvastigo). La resto restas forpelita de diversaj manieroj. Ĉiuj specoj de intestaj malsanoj de proliferativo al autoinmune havas rektan efikon al ĉi tiu procezo. La stabileco de magnezio-niveloj en histoj determinas ne nur efikan kaj netuŝitan intestan absorbon, sed ankaŭ la ĝustan reabsorcion de la elemento en la ascenda parto de la nefrono. Magnezio estas ĉefe intracelula jono. Pli ol duono de magnezio troviĝas en ostoj, ĉirkaŭ kvarono estas en la muskoloj, kaj ĉirkaŭ kvarono estas distribuita tra la korpo, ĉefe en la nerva sistemo kaj organoj kun alta metabola aktiveco, kiel la hepato, la digesta vojo, renoj, endokrinaj glandoj. La rezervo de magnezio probable situas ĉefe en la ostoj. Nuntempe ni havas malmultajn sciojn pri la mekanismoj transporti magnezion en la ĉelon kaj konservi pliigitan koncentriĝon de ĉi tiu elemento intracelulare. Tamen ni scias, ke magnezio estas plejparte pro faciligita disvastigo kaj dependas de multaj metabolaj kaj hormonaj procezoj de la korpo. Estas sciate, ke vitaminoj B6 kaj D kaj insulino kapablas pliigi la enhavon de intracelula magnezio, kie adrenalino aŭ kortisolo funkcias tute male. excreción La ĉefaj organoj, kiuj forigas magnezion el nia korpo, estas la renoj. Malgrandaj kvantoj de ĉi tiu elemento ankaŭ eltiriĝas tra la intestoj kaj ankaŭ per ŝvito. La renoj respondecas pri la taŭga koncentriĝo de magnezio en la eksterĉela spaco. http://www.e-manus.pl/

: Data Publikacji.: 11-11-24

Distribution, forarbejdning og opbevaring af magnesiumioner i den menneskelige krop:

: Opis.: Distribution, forarbejdning og opbevaring af magnesiumioner i den menneskelige krop: I en menneskelig krop, der vejer 70 kg, er der ca. 24 g magnesium (denne værdi varierer fra 20 g til 35 g, afhængigt af kilden). Cirka 60% af denne mængde er i knogler, 29% i muskler, 10% i andre bløde væv og kun 1% i intracellulære væsker. Hos ældres organismer (over 60 år) reduceres indholdet af magnesium til 60-80% af indholdet i væv hos børn. Det højeste magnesiumindhold inkluderer væv med den højeste intensitet af metabolismeprocesser, såsom hjerne, muskler (ca. 9,5 mmol / kg), hjerte (ca. 16,5 mmol / kg), lever og, desværre, også kræftvæv (ca. 8 mmol / kg) . Erythrocytter indeholder tre gange mere magnesium (2,4-2,9 mmol / l) end plasma (0,8-1,6 mmol / l). De fleste magnesiumafhængige fysiologiske processer bestemmes af tilstedeværelsen af den ioniserede form af elementet intracellulært. På grund af de høje homeostatiske egenskaber ved plasma, magnesium og andre elementer er til stede i det i en konstant koncentration, er de også forbundet med plasmaproteiner og andre kemiske forbindelser, som bestemmer deres niveau, så bestemmelsen af magnesiumniveauer i plasma er meget upålidelig. Medicinske tilstande i den menneskelige krop har ringe indflydelse på niveauerne af elementer i plasma, mens de i høj grad forstyrrer homeostasen af intracellulært ioniserede elementer. Absorption af magnesiumioner forekommer hovedsageligt i jejunum og ileum, hvor det sure miljø hersker. Absorption forekommer i to faser: • ved passiv transport, baseret på fænomenet elektrokemisk gradient; • diffusion letter af TRPM6 (transient receptorpotentiale melastatin) bærerprotein placeret i tarmepitelceller. Magnesiumabsorption er parallel med vandabsorption. Denne proces er mere effektiv, når dens varighed er længere. Absorptionsgraden er direkte afhængig af graden af elementionisering, diætbalance og hormonel homeostase. Magnesiumabsorption er hurtigere i et surt miljø med en diæt rig på dyre proteiner, umættet fedt, vitamin B6, natrium, laktose, vitamin D med korrekt udskillelse af insulin og parathyreoideahormon i blodet. Til gengæld hæmmes magnesiumabsorption ved: alkalisering af miljøet, nogle proteiner, nogle fedtstoffer, mættede fedtsyrer, der danner uopløselige forbindelser med magnesium, fødevarefibre, fytinsyre indeholdt i korn, oxalsyre findes i mange planter (rabarber, spinat, sorrel), overskydende kalk (dermed de samtidige mejeriprodukter), alkohol, fluorider og fosfater. Det skal huskes, at nogle lægemidler også hæmmer absorptionen af magnesium. Magnesium er generelt et element, der er vanskeligt at absorbere. Det er blevet beregnet, at kun ca. 30% af det magnesium, der konsumeres af mennesker, absorberes dagligt (heraf 10% i mekanismen for passiv diffusion). Resten forbliver bortvist på forskellige måder. Alle former for tarmsygdomme fra proliferativ til autoimmun har en direkte indflydelse på denne proces. Stabiliteten af magnesiumniveauer i væv bestemmer ikke kun effektiv og uforstyrret intestinal absorption, men også den korrekte reabsorption af elementet i den stigende del af nefronen. Magnesium er en hovedsageligt intracellulær ion. Mere end halvdelen af magnesium findes i knogler, ca. en fjerdedel er i musklerne, og cirka en fjerdedel er fordelt over hele kroppen, hovedsageligt i nervesystemet og organer med høj metabolisk aktivitet, såsom leveren, fordøjelseskanalen, nyrer, endokrine kirtler. Magnesiumreserven er sandsynligvis primært placeret i knoglerne. På nuværende tidspunkt har vi imidlertid lidt viden om mekanismerne til at transportere magnesium ind i cellen og opretholde en øget koncentration af dette element intracellulært. Vi ved imidlertid, at magnesiumabsorption stort set skyldes lettere diffusion og afhænger af mange metaboliske og hormonelle processer i kroppen. Det er kendt, at vitaminer B6 og D såvel som insulin er i stand til at øge indholdet af intracellulært magnesium, hvor adrenalin eller cortisol virker tværtimod. udskillelse Det vigtigste organ, der eliminerer magnesium fra vores krop, er nyrerne. Små mængder af dette element udskilles også gennem tarmen og også med sved. Nyrerne er ansvarlige for den rette koncentration af magnesium i det ekstracellulære rum. http://www.e-manus.pl/

: Data Publikacji.: 11-11-24

Kugawa, kukonza ndi kusunga ma ioni a magnesium m'thupi la munthu:

: Opis.: Kugawa, kukonza ndi kusunga ma ioni a magnesium m'thupi la munthu: Mu thupi la munthu lolemera 70 kg muli pafupifupi 24 g ya magnesium (mtengo wake umasiyana 20 g mpaka 35 g, kutengera gwero). Pafupifupi 60% ya kuchuluka kumeneku kumakhala m'mafupa, 29% mu minofu, 10% m'minyewa yina yofewa komanso 1% yokha mumadzi amkati mwa intracellular. Mu michere ya okalamba (zaka zopitilira 60), zomwe zimapezeka mu magnesium zimachepetsedwa kukhala 60-80% yazinthu zomwe zili mu minofu ya ana. Mitundu yayikulu kwambiri ya magnesium imaphatikizapo minofu yokhala ndi mphamvu yayikulu kwambiri ya kagayidwe, monga bongo, minofu (pafupifupi 9.5 mmol / kg), mtima (pafupifupi 16.5 mmol / kg), chiwindi ndipo, mwatsoka, ndimankhwala am khansa (pafupifupi 8 mmol / kg) . Erythrocyte imakhala ndi magnesium yowonjezereka katatu (2.4-2.9 mmol / L) kuposa plasma (0.8-1.6 mmol / L). Njira zambiri zodalira za magnesium zimatsimikiziridwa ndi kukhalapo kwa mawonekedwe a ionized a element intracellularly. Chifukwa cha kuchuluka kwambiri kwa homeostatic ya plasma, magnesium ndi zinthu zina zimapezekamo nthawi zonse, zimagwirizananso ndi mapuloteni a plasma ndi mankhwala ena omwe amatsimikiza kuchuluka kwawo, kotero kutsimikiza kwa milingo ya magnesium mu plasma ndikosadalirika kwambiri. Matenda azachipatala m'thupi la munthu samakhudzanso kuchuluka kwa zinthu za m'magazi, pomwe zimasokoneza kwambiri homeostasis ya intracellularly ionised zvinhu. Mafuta a michere ya magnesium amapezeka makamaka mu jejunum ndi ileum momwe chilengedwe cha acidic chimakhala. Mafuta amapezeka m'magawo awiri: • pongoyendetsa basi, kutengera zozizwitsa zamagetsi zamagetsi; • kulowetsedwa komwe kumathandizira ndi protein ya transPor6 ya transpor6 (yapang'onopang'ono ya melastatin) yomwe ili m'matumbo a epithelial cell. Mayamwidwe a Magnesium amafanana ndi mayamwidwe amadzi. Njirayi imagwira bwino ntchito nthawi yayitali. Mlingo wa mayamwidwe umadalira mwachindunji kuchuluka kwa ionization wa chinthu, kuchuluka kwa zakudya ndi mahomoni a homeostasis. Kuthiridwa kwa Magnesium kumachitika mwachangu m'malo okhala acidic, ndikudya kwambiri m'mapuloteni a nyama, mafuta osakwaniritsidwa, vitamini B6, sodium, lactose, vitamini D, ndikulowa koyenera kwa insulin ndi mahomoni a parathyroid m'magazi. Kenako, kuyamwa kwa magnesium kumalepheretsa: alkalization wa chilengedwe, mapuloteni ena, mafuta ena, mafuta ochulukirapo omwe amapanga zinthu zosakwanira ndi magnesium, ulusi wa chakudya, phytic acid wopezeka mumbewu, oxalic acid wopezeka muzomera zambiri (rhubarb, sipinachi, sorelo), owonjezera calcium (chifukwa cha munthawi yomweyo mkaka), mowa, fluorides ndi phosphates. Tiyenera kukumbukira kuti mankhwalawa amalepheretsanso kuyamwa kwa magnesium. Magnesium nthawi zambiri imakhala chinthu chomwe chimavuta kuyamwa. Kuwerengedwa kuti pafupifupi 30% ya magnesium yomwe imadyedwa ndi anthu tsiku lililonse (yomwe 10% mumayendedwe a infivation infusions). Ena onse amathamangitsidwa m'malo osiyanasiyana. Mitundu yonse yamatumbo am'mimba kuchokera pakuwonjezereka kupita ku autoimmune imakhudza mwachindunji njirayi. Kukhazikika kwa milingo ya magnesium mu minofu sikumangogwira ntchito bwino komanso kusasokoneza matumbo, komanso kudziwikanso koyenera kwa chinthucho pakukwera kwa nephron. Magnesium ndimagulu ion othandiza kwambiri. Oposa theka la magnesium amapezeka m'mafupa, pafupifupi kotala imakhala m'matumbo, ndipo kotala limagawidwa thupi lonse, makamaka mu mantha amthupi ndi ziwalo zokhala ndi zochitika zazikulu monga chiwindi, kugaya chakudya, impso, endocrine. Malo osungirako mafuta a magnesium mwina amapezeka makamaka m'mafupa. Pakadali pano, sitikudziwa zambiri za njira zoyendetsera magnesium mu cell ndikusunga kuchuluka kwa zinthuzo mwachidwi. Komabe, tikudziwa kuti kuyamwa kwa magnesium kumachitika makamaka chifukwa cha kuyendetsedwera ndipo zimadalira njira zambiri za kagayidwe ka thupi ndi mahomoni. Amadziwika kuti mavitamini B6 ndi D komanso insulin amatha kuwonjezera zomwe zili mu intracellular magnesium, pomwe adrenaline kapena cortisol amagwira ntchito mosiyana kwambiri. excretion Chiwalo chachikulu chomwe chimachotsa magnesium m'thupi lathu ndi impso. Zinthu zazing'onozi zimapangidwanso kudzera m'matumbo komanso ndi thukuta. Impso ndi zomwe zimayambitsa kuphatikizidwa kwa magnesium m'malo achilendo. http://www.e-manus.pl/

: Data Publikacji.: 11-11-24

Distribuce, zpracování a skladování iontů hořčíku v lidském těle:

: Opis.: Distribuce, zpracování a skladování iontů hořčíku v lidském těle: V lidském těle o hmotnosti 70 kg je asi 24 g hořčíku (tato hodnota se pohybuje od 20 g do 35 g, v závislosti na zdroji). Asi 60% z tohoto množství je v kosti, 29% ve svalu, 10% v jiných měkkých tkáních a pouze 1% v intracelulárních tekutinách. U organismů starších (nad 60 let) je obsah hořčíku snížen na 60–80% obsahu v tkáních dětí. Nejvyšší obsah hořčíku zahrnuje tkáně s nejvyšší intenzitou metabolických procesů, jako je mozek, svaly (asi 9,5 mmol / kg), srdce (asi 16,5 mmol / kg), játra a bohužel také rakovina (asi 8 mmol / kg) , Erytrocyty obsahují třikrát více hořčíku (2,4 až 2,9 mmol / l) než plazma (0,8 až 1,6 mmol / l). Většina fyziologických procesů závislých na hořčíku je stanovena přítomností ionizované formy prvku intracelulárně. Vzhledem k vysokým homeostatickým vlastnostem plazmy, hořčíku a dalších prvků jsou v něm přítomny při konstantní koncentraci, jsou také spojeny s plazmatickými proteiny a dalšími chemickými sloučeninami, které určují jejich hladinu, takže stanovení hladin hořčíku v plazmě je velmi nespolehlivé. Zdravotní stav v lidském těle má malý vliv na hladiny prvků v plazmě, zatímco výrazně narušují homeostázi intracelulárně ionizovaných prvků. K absorpci iontů hořčíku dochází hlavně v jejunu a ileu, kde převládá kyselé prostředí. K absorpci dochází ve dvou fázích: • pasivní dopravou, založenou na jevu elektrochemického gradientu; • difúze usnadněná nosným proteinem TRPM6 (přechodný receptorový potenciální melastatin) umístěný ve střevních epiteliálních buňkách. Absorpce hořčíku je paralelní s absorpcí vody. Tento proces je efektivnější, pokud je jeho trvání delší. Stupeň absorpce je přímo závislý na stupni ionizace prvků, rovnováze stravy a hormonální homeostáze. Absorpce hořčíku je v kyselém prostředí rychlejší, se stravou bohatou na živočišné bílkoviny, nenasycené tuky, vitamín B6, sodík, laktózu, vitamín D, se správnou sekrecí inzulínu a parathormonu do krve. Absorpce hořčíku je naopak inhibována: alkalizací prostředí, některými bílkovinami, některými tuky, nasycenými mastnými kyselinami vytvářejícími nerozpustné sloučeniny s hořčíkem, potravinovými vlákny, kyselinou fytovou obsaženou v obilovinách, kyselinou šťavelovou v mnoha rostlinách (rebarbora, špenát, šťovík), nadbytkem vápník (tedy souběžné mléčné výrobky), alkohol, fluoridy a fosfáty. Je třeba si uvědomit, že některá léčiva také inhibují absorpci hořčíku. Hořčík je obecně prvek, který je obtížné absorbovat. Bylo vypočteno, že pouze asi 30% hořčíku spotřebovaného lidmi je absorbováno denně (z toho 10% v mechanismu pasivní difúze). Zbytek zůstává vyhnán různými způsoby. Na tento proces mají přímý vliv všechny druhy střevních onemocnění od proliferativní po autoimunitní. Stabilita hladin hořčíku v tkáních určuje nejen účinnou a nenarušenou absorpci střeva, ale také správnou reabsorpci prvku ve vzestupné části nefronu. Hořčík je převážně intracelulární iont. Více než polovina hořčíku se nachází v kostech, asi čtvrtina je ve svalech a asi čtvrtina je distribuována v celém těle, hlavně v nervovém systému a orgánech s vysokou metabolickou aktivitou, jako jsou játra, zažívací trakt, ledviny, endokrinní žlázy. Zásoba hořčíku se pravděpodobně nachází především v kostech. V současné době však máme jen málo znalostí o mechanismech transportu hořčíku do buňky a udržování zvýšené koncentrace tohoto prvku uvnitř buněk. Víme však, že absorpce hořčíku je do značné míry způsobena usnadněnou difúzí a závisí na mnoha metabolických a hormonálních procesech v těle. Je známo, že vitaminy B6 a D, stejně jako inzulín, jsou schopny zvýšit obsah intracelulárního hořčíku, kde adrenalin nebo kortizol působí přesně naopak. vyměšování Hlavním orgánem, který vylučuje hořčík z našeho těla, jsou ledviny. Malá množství tohoto prvku jsou také vylučována střevy a také potem. Ledviny jsou zodpovědné za správnou koncentraci hořčíku v extracelulárním prostoru. http://www.e-manus.pl/

: Data Publikacji.: 11-11-24