Kamień Południa, Baalbek, Liban
~Gdy konwencjonalna mądrość jest nieuzasadnioną głupotą~
Na niewielkim obszarze w Libanie znajdują się trzy obiekty, które należą do najważniejszych obiektów na naszej planecie. To znaczenie nie wynika z ich użycia, ponieważ są bezużyteczne, ale z powodu ich pochodzenia… i rozmiaru.
W płaskim świecie dwuwymiarowego myślenia historyków establishmentu obiekty te robią wrażenie, ale nie są znaczące, ponieważ przypisują im super uproszczone, bezmyślnie płytkie wyjaśnienie. Nie rozumieją, że muszą przemyśleć swoje założenia i przejść od prostego świata Warcabów do świata Szachów o znacznej złożoności.
Nigdy wcześniej tego nie robiono, ponieważ proste odpowiedzi zadowalają prostą perspektywę i pozwalają śmiało pozostać w zamkniętym w murach małym duchu czasu, w którym nie istnieje nic nadzwyczajnego i niewytłumaczalnego. Zawsze miło jest, gdy masz za sobą imprimatur ugruntowanej władzy, myśleć i pisać w sposób autorytatywny, co z konieczności obejmuje udzielanie odpowiedzi…nawet jeśli ich nie ma.
Tak więc znacznie bliższe zbadanie tematu może prowadzić do wniosku, który jest w ostrej sprzeczności z tym, co dogmatycznie proponują konwencjonalni myśliciele. Nie należy tego uważać za środek odstraszający lub zniechęcający do szukania odpowiedzi na pytania, o których nawet nie pomyślą. W tej ekspozycji będą więc zadawane pytania i przedstawione fakty, a niektóre odpowiedzi uzyskamy… przez indukcję logiczną. Zaczynajmy.
Na tym nieznacznym obszarze opadającym w dół, nierównym terenie złożonym z wypukłości piasku, żwiru i wapienia znajdują się trzy super-megabloki, niepodobne do żadnych innych na Ziemi (oprócz ich odpowiedników oddalonych o zaledwie kilometr, które są ich odpowiednikami). Te inne bloki są częścią wielkiego muru oporowego platformy, która z czasem stała się podstawą kompleksu superświątynnego większego niż jakikolwiek inny w Imperium Rzymskim… i na całym świecie.
Co zainspirowało Rzymian do zbudowania takiego kompleksu tak daleko od Rzymu? To musiały być niewiarygodne, kolosalne bloki, z których składa się ściana, które ważą około 2 000 000 funtów. każdy, a są trzy z nich, a także wiele innych pod nimi, które ważą około połowę mniej, a inne około 3/4 ich rozmiaru i wagi gdzie indziej.
Rzymianie wiedzieli, że nie ma innego takiego miejsca na całym znanym świecie i nie mieli pojęcia, kto zbudował tę platformę, dlaczego, kiedy i jak. Więc naturalnie ze wszystkich miejsc na Ziemi, gdzie mogli wierzyć, że kiedyś bogowie byli aktywni, to było to. Więc to była ich inspiracja i wykonali najlepsze i największe prace budowlane, jakie kiedykolwiek widziano, z wyjątkiem kolosalnych starożytnych egipskich świątyń i kompleksów grobowych.
Ale nie chodzi tu o bloki, które znajdują się w kompleksie świątynnym Baalbek, ale o te, które nie są. To właśnie te bloki wymykają się wyjaśnieniom, ponieważ fakty na ich temat nie pasują do żadnej konwencjonalnej teorii. To właśnie te fakty należy rozpoznać i rozważyć, więc zróbmy to.
Liczba niewytłumaczalnych cech i problemów wyjaśnienia nie jest mała, więc aby znaleźć odpowiedzi, musimy je porównać z faktami, które znamy. Robiąc to, będziemy odnosić się do nich indywidualnie jako anomalie… czynniki, które nie są zgodne z konwencjonalnie znaną rzeczywistością lub które przedstawiają błędy logiczne, których nie można wyjaśnić.
Anomalia 1.
Pierwszą rzeczą, na którą zwraca się uwagę widząc najsłynniejszy i najbardziej widoczny blok (kamień Południa) jest jego ogromny rozmiar. Wraz z jego rozmiarem idzie jego waga, a waga ta stanowi nie do pokonania problem przy szukaniu wyjaśnień. Przedstawiono wyjaśnienia, ale nie uwzględniają one realiów. Ta rzeczywistość wiąże się z ograniczeniami technologii w prehistorycznej przeszłości, jak również dzisiaj. Te ograniczenia można przesłonić tak, jakby nie istniały i były, ale mimo wszystko istnieją i ograniczają możliwe wyjaśnienia tylko do tych, które były możliwe.
Szydercy prezentują teorie, które udają, że nie musimy brać pod uwagę takich ograniczeń, ale jest to tylko ćwiczenie z zakładania przepasek na oczy. Dzięki temu nie muszą liczyć się z faktem, że bloki o takich rozmiarach i wadze nigdy nie są wydobywane nigdzie na świecie i nigdy nie były z powodu bardzo realnych ograniczeń technologii… i potrzeb.
Takie bloki mogły pełnić tylko jedną użyteczną funkcję, a mianowicie pełnić funkcję bloków fundamentowych pod dużą tamę. Poza tym do niczego nie są potrzebne, więc dlaczego jakikolwiek inżynier miałby żądać produkcji takich potworów? Ponieważ nie ma odpowiedzi na to pytanie, pozostajemy do rozważenia możliwości poza konwencjonalnymi. To prowadzi nas do podejrzeń, że zostały wyprodukowane, ponieważ ich produkcja nie była tak trudna, jak mogłoby się wydawać. To prowadzi nas do ważnego punktu, jakim jest kwestia tego, co było możliwe dla technologii naziemnej i siły roboczej, a co nie.

Jeśli technologia naziemna nie była w stanie wyprodukować i przenieść takich bloków, to musimy uznać, że technologia pozaziemna została zastosowana i zdolna do funkcjonowania poza ograniczeniami technologii i technik naziemnych z tamtych czasów.
Tylko to wyjaśniałoby, w jaki sposób dokonano takiego wyboru rozmiaru, przy założeniu, że wysiłek wymagany w przypadku zaawansowanej technologii był znacznie mniejszy niż w przypadku znanej technologii.
Budowniczowie nie wybierają najtrudniejszego procesu, aby osiągnąć cel, ale najprostszego. Więc jeśli wysiłek był dość rutynowy dla zaawansowanej technologii, to wybór produkcji bloków o takiej wielkości nie byłby nadzwyczajnym wyborem. Ale założenie, że wyboru dokonali naziemni inżynierowie, którzy musieli pracować w ramach ograniczeń swojej technologii, jest założeniem, że wysiłek wcale nie był problemem nie do pokonania. W tym miejscu konwencjonalne wyjaśnienie się rozpada… wielkie czasy.

Mam na myśli wydobycie takich bloków, a także ich transport i to, jak niemożliwe było to dla prehistorycznej technologii. Kamieniarze nie mieli wtedy elektronarzędzi. Żadnych gigantycznych, mocnych przenośnych pił, kilofów ani dłut wykonanych z hartowanej, kutej matrycowo stali chromowej, tytanowej i wanadowej. Brak osadzonego ziarna diamentowego. Jedyne, co mieli, to miedź i jej stopy. A piły do płyt byłyby niemożliwe ze względu na rozmiar, a także fakt, że taki proces szlifuje miedź nawet szybciej niż twardy kamień, który próbuje się „przeciąć” (poprzez mielenie piasku kwarcytowego w rowku).
Takie dłuta i kilofy są bezwartościowe w walce z twardym kamieniem, a ich zaostrzone końcówki stępią się natychmiast po uderzeniu w twardą skałę. Nawet żelazo jest zbyt miękkie na taką twardość i też się tępi, ale w wolniejszym tempie. Pozostaje więc bez wyjaśnienia, w jaki sposób taki kamień mógł zostać „wydobyty”.
Wydobywanie polega na odłupaniu bloków ze ściany skalnej. Wiązało się to z wykuciem linii wgłębień do wstawiania drewnianych klinów, które zostały mocno wbite, a następnie nasączone wrzącą wodą, co spowodowało ich rozszerzenie, tworząc ciśnienie rozszczepiające. Ale to ma swoje ograniczenia i to one uniemożliwiają takie podejście.
Po pierwsze, ich metale nie mogły przebić się przez twardy kamień w celu wykonania niezbędnych nacięć. Po drugie, drewno nie jest jak rozszerzający się metal czy lód. Jest kruszony i może wywierać nacisk tylko w granicach wytrzymałości komórkowej. Wbijanie drewnianych klinów w otwory w twardym kamieniu wywrze tylko określoną wartość ciśnienia rozprężania, powyżej którego nie będzie wywierany żaden dalszy nacisk, ponieważ drewno nie jest gęstą, stałą substancją… z wyjątkiem wyjątkowo twardego i gęstego drewna, takiego jak drewno tekowe i żelazne.
Są tak gęste i ciężkie, że toną w wodzie jak skały. Ale takie lasy nie były dostępne, a poza tym nie pęcznieją pod wpływem wody, ponieważ ich struktura jest zbyt gęsta, aby umożliwić jej penetrację.
Niektórzy sugerują, że mogli użyć dłut kamiennych wykonanych z jeszcze twardszego kamienia niż „skała kamieniołomu”, z zaostrzonymi krawędziami jak kamienne siekiery, ale takie narzędzia z ostrymi krawędziami są z kamienia, który ma charakter krzemionkowy, co oznacza, że ich podstawowy skład jest składa się z jakiejś formy krzemionki.
Krzemionka, która wytwarza szkło, krzemień i obsydian, może być niezwykle ostra i przez tysiące lat służyła jako świetne ostrze tnące, ale podobnie jak szkło jest również krucha i nie może być używana jako narzędzie do uderzania.
Inni mogą sugerować, że twardszy rodzaj kamienia, taki jak dioryt, był używany do wybijania otworów w twardym podłożu skalnym w celu rozłupania, ale jakie narzędzia posłużyłyby do ukształtowania diorytu w zaostrzoną krawędź dłuta? Nawet jeśli takie dłuta zostały stworzone przez uderzanie kamieniem o kamień, ich ukształtowana krawędź nie pozostanie ostra poza kilkoma uderzeniami. Zbyt duża siła skoncentrowana na zbyt małej powierzchni. To powoduje pękanie.
Nie było więc możliwości wykucia otworów potrzebnych do wbijania nieistniejących stalowych klinów do rozłupywania twardego kamienia z nieistniejącej ściany skalnej. Ale nawet z tak super twardymi dłutami i klinami zadanie nie udałoby się osiągnąć tego, co widać, ponieważ bloki są za grube… za szerokie, za wysokie i za długie. Nigdy nie podjęto próby wydobycia na taką skalę (a tym bardziej osiągnięto), ponieważ z góry wiadomo było, że byłoby to daremne (bez ogromnego sprzętu energetycznego lub materiałów wybuchowych).
Ale rzeczywista sytuacja jest jeszcze gorsza, ponieważ wymóg wydobycia wiązałby się nie tylko z odłupaniem masy kamienia od ściany skalnej, ale również wiązałby się z koniecznością jednoczesnego odłupania jej na zamierzonym poziomie głębokości, poziomo… aby uwolnij zamierzone dno.
Cóż, jedna niemożliwość jest wystarczająco zła, ale dwie to za dużo. Koncepcyjnie można to zrobić do pewnego nieokreślonego limitu, ale rozmiar tych bloków znacznie przekracza wszelkie takie ograniczenia! Jest tak daleko poza tym, że nawet nie można sobie wyobrazić sugerowania tego jako możliwości. Nie trzeba dodawać, że nigdy nie zostało zrobione i nigdy nie zostanie zrobione.

Anomalia 2
Oprócz ogromnych rozmiarów bloku, inną rzeczą, która wyróżnia się, jest niewytłumaczalny kąt, pod jakim jest pochylony. Przeszukaj cały świat, a nie znajdziesz kamieniołomu, w którym bloki nie są cięte pod kątem prostym do ziemi. Wiercenie wykonywane w ciasnej linii głębokich otworów jest zawsze pionowe, a siły wywierane na odłupywanie bloków ze ściany skalnej są również kierowane prosto w dół, a nie pod niewytłumaczalnym kątem. Jaka jest więc historia ze stromym kątem, pod którym stoi blok? Nie tak wydobywa się kamień, więc nie ma innego wyjaśnienia niż to, które przedstawiłem (które znajduje się w mojej poprzedniej ekspozycji).
Anomalia 3
W przeciwieństwie do niewytłumaczalnego „niedokończonego obelisku” Asuanu w Egipcie, masywny blok nie ma skały magmowej. Jak to możliwe, jeśli był w trakcie wydobywania go ze skały macierzystej przez kopanie wokół niego rowów? Tam siedzi z końcem wystającym otwarcie w powietrze, bez śladu wydobycia go z nieistniejącego podłoża skalnego. Nie da się tego wytłumaczyć żadną konwencjonalną teorią z dwóch powodów.
Po pierwsze, gdyby okoliczne skały macierzyste zostały wydobyte jakieś 5000 lat temu, to z pewnością w ciągu tych wszystkich upływających lat zaistniałoby zapotrzebowanie na trochę więcej wydobytego kamienia i pochodziłoby to z wydobycia bloków z dużego bloku który po prostu tam siedział, czekając na użycie. Ale za jakieś 5000 lat to się nigdy nie zdarzyło. Czemu?

Powiedziałbym, że z dwóch powodów: do czasów rzymskich nie istniały żadne narzędzia zdolne do tego, a zbyt duży szacunek (i podziw) odczuwano dla tego, kto był odpowiedzialny za produkcję bloków o takich rozmiarach mamuta. Nie chciałbyś stawiać się na ich celowniku. Ale jego odpowiednik po drugiej stronie ulicy (siedzący w gruzach i śmieciach) został „wydobyty” przez krótki czas, a potem nigdy więcej. To był naprawdę zły kształt (jak za duży) i zbyt trudny do wygodnego wydobycia, więc było za dużo pracy, a wyniki nie były wystarczająco satysfakcjonujące, aby uzasadnić wysiłek.

Można by się zastanawiać, jaka siła na Ziemi mogła powstrzymać jakąkolwiek grupę ludzi, którzy posiadali tak zaawansowaną technologię, zdolną do wydobywania kamienia na tak olbrzymią skalę? Nie wiemy, ale wiemy, że zatrzymał się… nagle, tak jak zatrzymał się na masywnej platformie oddalonej o kilometr, i tak jak w Asuanie, kiedy niedokończony obelisk, prawie gotowy, został porzucony wraz ze swoim mniejszym towarzyszem w ignorowanym obszarze kamieniołomu. Istoty o takich zdolnościach, z tak zaawansowaną technologią, mogły zostać powstrzymane tylko przez istoty z jeszcze potężniejszą technologią. Ta możliwość jest prawdopodobnie raczej prawdopodobieństwem niż fantazją, ponieważ nic innego nie ma sensu.
A ci, którzy połknęli konwencjonalny „fakt”, że niedokończony obelisk został porzucony z powodu pęknięcia powstałego w pewnym momencie przez jakąś nieznaną siłę, muszą wyjaśnić, dlaczego ten mniejszy, który był w idealnym stanie, również został porzucony… na 5000 lat ! Dlaczego dynastyczni Egipcjanie nie dokończyli „wydobycia” go i nie wydobyli? Konwencjonalna odpowiedź musi brzmieć, że te dwa obeliski były ostatnimi, jakie kiedykolwiek wydobyto, ale prawda jest taka, że były one pierwszymi, jakie kiedykolwiek wydobywano, a wszystkie inne zostały zainspirowane i na ich cześć.

Więc dokładną odpowiedzią na pytanie, dlaczego zostawili to w ziemi, jest to, że nie mogli go wydobyć, ponieważ nie mieli technologii zdolnej do tego. Mieli tysiące lat, które minęły, ale nigdy nie opracowali takiej technologii… lub zostawili ją tam, gdzie ją znaleźli, ponieważ byli przekonani z poczuciem strachu i podziwu, że oboje byli dziełem nieznanych bogów… którymi byli… prawdopodobnie dawno temu Egipcjanie utworzyli kraj i naród wzdłuż Nilu.

Anomalia 4

Gdyby cała „skała podstawowa” została „wydobyta” z okolic pochyłego Kamienia Południa, to uniemożliwiłoby to jego wydobycie, ponieważ jedynym sposobem na oderwanie go od dobrze podciętego dna byłoby użycie gigantycznych klinów i kolosalne dźwignie, aby podważyć go na bok, gdy zostanie wystarczająco podcięty, a tym samym odskoczy, jeśli zostanie uwolniony z podłoża skalnego. Jednak ktoś musi wystąpić naprzód i wyjaśnić, jak byłoby to możliwe, gdyby nie było podłoża skalnego przynajmniej z jednej strony. Oczywiście byłoby to niemożliwe, więc dlaczego miałby zostać wykopany, jak się zakłada, a potem zlikwidowano jedyny sposób na jego uwolnienie? Proszę wyjaśnić logikę tego. Cóż, nie ma żadnych, a jednak bajki o establishmentu i tak są przedstawiane z całym autorytetem akademickim, jaki mogą zdobyć. Żałosne.

Ponadto, jeśli całe rzekome twarde podłoże skalne, które go otaczało, zostało później wydobyte przez późniejszych mieszkańców, to dlaczego nie wydobyli również dużego bloku, tak jak przypuszczali, że mogli wydobywać kamień otaczający? Dlaczego pozostaje nietknięty przez prawdopodobnie 5000 lat lub dłużej? To ogromna liczba pokoleń, aby po prostu zostawić to w spokoju, gdy twardy kamień prawdopodobnie był pożądany do budowy. Ale nie możesz zrobić tego, czego nie mogą zrobić twoje narzędzia.

Anomalia 5
Prawdę o Kamieniu Południa odkrywa się, zaglądając pod niego. Widoczna jest linia oddzielająca ją od stwardniałego, sprasowanego żwiru, na którym siedzi. Ta linia, wraz z skończoną płaskością dna, pokazuje, że nie jest przymocowana do żadnego podłoża skalnego, ale po prostu leży na ziemi, gdzie się znajdowała. Fakt ten niszczy całą narrację o tym, że był w trakcie wydobywania w miejscu, w którym się znajduje.
Jeśli ktoś chce wierzyć, że został wydobyty, a nie był dziełem procesu wylewania warstwy betonu kamiennego do gigantycznej formy, aż uwarstwiona masa dotarła do szczytu, to należy wskazać miejsce wykopu, że wyszło z. Pokaż kamieniołom, w którym wydobyto WSZYSTKIE megabloki i bloki świątynne Baalbek. Ten dowód zakończyłby tę dyskusję.
Ale nikt nie może tego zrobić, ponieważ taki kamieniołom nie istnieje. Ten fakt prowadzi tylko do jednego wniosku dla każdego zdolnego do logicznej indukcji, a mianowicie, że WSZYSTKI materiał budowlany w Baalbek (poczynając od misternej, wyszukanej architektonicznej ozdoby otaczającej świątynie na górze) został odlany w formach. Wszystko! Nic nie wydobywano. Nic nie zostało oderwane od podłoża skalnego. Wszystkie kształty i formy zostały wykonane z odtworzonego betonu „geopolerowego” odlewanego w formach, podobnie jak robienie cegieł, ale na znacznie większą skalę. To nowe twierdzenie można szybko zestrzelić, po prostu pokazując obszar, w którym z kamieniołomu wydobyto kilkadziesiąt megabloków i setki pomniejszych bloków i filarów.

Nie można tego zrobić, ponieważ taki kamieniołom nie istnieje i nigdy nie istniał. Jedynym kamieniołomem jest ten, w którym się znajdują, ale ten ogromny bałagan ziemi to cały kamienny gruz i piasek na nierównym terenie, który znajduje się poniżej wyższego poziomu gruntu nad nim. Może służyć jako kamieniołom żwiru i bez wątpienia służy, ale nie kamieniołom skalny, ponieważ rzeczywiste podłoże z twardego kamienia jest zbyt głębokie, aby można go było dosięgnąć.

W pobliżu znajdują się obszary, w których wystaje miękkie wapienne podłoże skalne, i zostały one przetworzone w celu utworzenia komór, być może do pochówków, ale ten wapień jest słaby i łatwo ulega erozji pod wpływem czasu i pogody, więc nie jest to ta sama struktura, co same gigantyczne bloki, które są raczej nieprzepuszczalne na wietrzenie ze względu na ich twardość.
Powstały jako beton kamienny z mieszanki cementu z kamienia naturalnego (proszku i piasku) oraz „geopolimerowych” spoiw chemicznych, zmieszanych z kruszywem łamanej skały wapiennej z wypełnionego nim kamieniołomu, tworząc zlepek podobny do betonu, który jest wykonane w podobny sposób.
Naturalny wapień jest w porównaniu z nim miękki i słaby, ale większość lub większość pobliskiej skały to pogmatwany rezultat lawiny połamanych skał, kamyków, piasku i błota.
Jeśli ich lokalizacja znajdowała się w prawdziwym kamieniołomie ogromnych bloków kamiennych, jak można je było przetransportować, skoro ważą za dużo jak na jakąkolwiek naziemną formę przenośnego transportu, io wiele więcej w prehistorycznej przeszłości?

Anomalia 6 Dowód rzucania
Na szczycie Kamienia Południa znajduje się podniesiona sekcja rozciągająca się w dół od najwyższego końca mniej więcej w połowie drogi do środka górnej powierzchni. Ma krawędź o grubości kilku cali. Nic nie może wyjaśnić takiej anomalii, z wyjątkiem tego, że była to wewnętrzna krawędź wylewu betonu na wyższy koniec. Gdyby blok został cudownie wydobyty, taka warstwa nie istniałaby. Góra byłaby płaska. Boki są bardzo płaskie, dlaczego więc blat nie jest w takim samym stanie? Nawet spód jest płaski. Ale top ma jeszcze więcej dowodów na rzucanie.

Wzdłuż górnej krawędzi z jednej strony znajduje się grzbiet, który wznosi się kilka cali nad powierzchnię. Ponownie, nic nie może tego wyjaśnić, z wyjątkiem chlapania mokrego betonu o ścianę formy, a część z niego przylega do ściany na tyle, aby zapobiec osiadaniu betonu do poziomu. Żadna praca piłą ani dłutem nie pozostawiłaby takiego grzbietu.
Ponadto w pobliżu dolnego końca znajdują się obszary, które mogły powstać tylko w wyniku upadku przedmiotów lub skał na mokrą powierzchnię. Nie były również produkowane żadną metodą piłowania ani dłutowania. Nikt nie może wskazać żadnego motywu, dla którego ktoś kiedykolwiek wykuł te wgłębienia w jakimś momencie historii. Zatem casting jest jedynym rozsądnym wyjaśnieniem.

Do tego dochodzi kwestia tego, jak pierwotnie ukształtowana była powierzchnia gruntu nad blokiem i jak wkopanie się w nią w jakiś sposób skutkowało niewytłumaczalnym kątem, pod jakim jest ustawiony. Wydobywanie bloków nie obejmuje wykańczania poziomej powierzchni tam, gdzie znajduje się poziom gruntu, ale jedynie odłupywanie sekcji kamienia, z wyrównaniem górnej i dolnej części. Widzimy jednak płaską górną powierzchnię zamiast naturalnego nieregularnego kształtu oryginalnej powierzchni gruntu. Czemu? Musimy wziąć pod uwagę, że płaska powierzchnia jest powszechnym wynikiem wylewania betonu, który jest wystarczająco cienki, aby samopoziomujący, lejący się.

Anomalia 7
W 2014 roku, podczas usuwania ziemi otaczającej dolny koniec Kamienia Południa, odkryli poniżej i z boku najcięższy znany blok na Ziemi,być może 1600 ton. Tuż za środkiem dolnej górnej krawędzi brakuje obszaru w kształcie litery „V”. Ten obszar brakującego kamienia rozciąga się w dół na około 18 cali, zatrzymując się na powierzchni, która wydaje się być nienaturalnie płaska, a linia na tej powierzchni rozciąga się do pobliskiego rogu i wokół niego.

W naturalnym podłożu wapiennym warstwy mogą być niczym niezwykłym, tak jak w przypadku piaskowca, ale tak nie jest w przypadku tego bloku, ponieważ 18-centymetrowa wysokość tej brakującej przestrzeni nie jest jednorodnym wapieniem, ale jest wyraźnie zlepkiem łamanej skały, jak w przypadku kruszywa używany do produkcji betonu. Oznacza to, że blok został wyprodukowany przez wylanie warstw o grubości około 18 cali, aż do osiągnięcia pożądanej wysokości, co jest niezwykle niezwykłe, ponieważ jest około trzy razy wyższy od człowieka. "Kto tak robi?" Kto chce, potrzebuje lub robi blok o tak gigantycznych rozmiarach? Jego zastosowanie jest niewyobrażalne na obszarze, gdzie nigdy nie miał miejsca ogromny projekt zapory.

Anomalia 8

Dno tego dolnego bloku jest tak głęboko pod powierzchnią, że nie próbowano pod nim wykopów, aby sprawdzić, czy jest on przymocowany do ziemi, czy nie. Przestrzeń, która została wykopana obok niego, aby odsłonić jej pełną wysokość, kształtują coraz głębsze poziomy tarasów, których ściany złożone są z ułożonych jeden na drugim kamieni polnych.
Było to konieczne, ponieważ na zewnątrz nie ma skały, która mogłaby zostać wyrzeźbiona w poziomach tarasu. Musiały być budowane od podstaw, aby luźny żwir powyżej nie zapełniał wykopanej wnęki obok. Jest więc dużo żwiru i skał, ale nie ma skały.

Ściany tarasów zbudowane z kamienia polnego są wszędzie, ale nie ma ani jednego wykutego w skale.
Bez równoległej ściany nie ma możliwości użycia klinów do oderwania jej od podłoża skalnego (tak jak w przypadku górnego bloku), a mówiąc o tym, dlaczego jakikolwiek mistrz kamieniołomu miałby zlecać wykopanie tak głębokiego bloku, gdy ktoś siedzi tuż nad nim a obok? Czy nie musiałby być usuwany z drogi, aby poradzić sobie z wykopaniem i usunięciem „największego bloku świata” pod nim? Skoro można było go usunąć z „kamieniołomu”, to dlaczego nie było? Byłoby to przeszkodą w wykopaniu dolnego bloku, gdyby dolny blok faktycznie był tam wydobywany, a tak nie było.

Anomalia 9

Gdyby WSZYSTKIE megabloki kompleksu świątynnego pochodziły z kamieniołomu żwiru, to istniałby wyćwiczony i udoskonalony system transportu, ale to, czego ten system nie obejmowałby, to wykończenie powierzchni bloków, gdy znajdowały się one jeszcze w „kamieniołomie” i nadal przymocowany do podłoża skalnego! Nie zostałoby to zrobione, zwłaszcza spłaszczenie dolnej powierzchni, ponieważ każdy poważny błąd w transporcie mógł spowodować, że bloczek wtoczyłby się do rowu, skąd nie można go było wyciągnąć, lub, co gorsza, może pęknąć na pół, ponieważ się podobno składał się z tego słabego, gównianego wapienia znalezionego w kamieniołomie.
Co by dało całe to wyrównanie powierzchni, gdyby blok pękł na dwie części? Oczywiście jedynym rozsądnym rozwiązaniem byłoby rozpoczęcie prac wykończeniowych dopiero po dotarciu na plac budowy.

Anomalia 10

Ponieważ świątynie kompleksu można z całą pewnością przypisać Rzymianom, mądrzy znawcy kwakademii podjęli się przypisania Rzymianom supermegalitycznej kamieniarki, wiecie… dla wygody. Ale dwa plus dwa, których nikt nie obliczył, to to, że jeśli to prawda, to Rzymianie mieli setki lat na ukończenie ruchu ostatnich trzech bloków do kompleksu, ale tego nie zrobili. CZEMU???

Nie mają odpowiedzi, ponieważ żadna odpowiedź nie jest możliwa, ponieważ nie ma to sensu. Chcą, aby wszyscy uwierzyli w ich udawany scenariusz, w którym Rzymianie mieli nieograniczoną sprawność i możliwości, a zatem byli w pełni zdolni do przenoszenia (i wydobywania) kamienia o tak gigantycznych rozmiarach, a jednak w obliczu pytania, dlaczego tak się stało. t zrobić to, ponieważ byli tacy kompetentni w takim zadaniu, -ich logika się rozpada, bo nie ma odpowiedzi.
Prawdziwą odpowiedzią jest oczywiście to, że nie zrobili tego, ponieważ nie mogli. Nie mieli technologii ani mocy, a dziś nie można tego zrobić, biorąc pod uwagę tę samą niezmienioną lokalizację.

Anomalia 11: Transport

Do transportu dowolnego dużego przedmiotu z kamienia potrzebne były sanie, lub jak mówią niektórzy: „sanie”. Ciężkich przedmiotów nie można ciągnąć po ziemi, ponieważ tarcie jest zbyt silne, więc musiały zostać podniesione na drewniane sanki, które musiały ślizgać się po nasmarowanych drewnianych belkach. Działa to tylko do momentu, w którym siła robocza i moc nie są już w stanie podnieść lub przechylić absurdalnie ciężkiego ciężaru.

Waga bloków Baalbek znacznie przekracza ten limit. Nic nie mogło ich podnieść ani nie można ich było podeprzeć na jednym końcu, ponieważ nie istniało nic, co mogłoby to osiągnąć. Żaden asortyment żurawi nie mógł nawet zbliżyć się do podniesienia końca nawet o cal.

Można by sugerować, że mogli podciąć grunt pod nim na tyle głęboko, aby umożliwić wstawienie pod nim sań… być może aż do środka bloku. Ale to stanowi kolejny problem nie do pokonania.

To podcięcie skutkowałoby przeniesieniem całego tego niepodpartego ciężaru na obszar wciąż spoczywający na ziemi, co skutkowałoby ogromnym naciskiem na podłoże i późniejszym poziomem tarcia, którego nie można było pokonać ciągnąc go linami i siłą mięśni. Pozostaje tylko użycie gigantycznych dźwigni lub łomów.
Dobrze służą do podnoszenia bardzo ciężkich przedmiotów częściowo z ziemi, ale nawet nie byłyby brane pod uwagę w przypadku takich ciężarów, ponieważ żadna dźwignia o wymaganej wielkości nie była możliwa ani nie do opanowania. Ważyłby za dużo i byłby za duży. Musiałyby być co najmniej dwa razy dłuższe od bloków i obsługiwane przez mężczyzn przynajmniej tak wysokich, jak bloki są długie. Więc jeśli nie znajdziemy szkieletów o długości około 60 stóp, możemy wykluczyć użycie dźwigni do podnoszenia bloków na gigantyczne sanki.

Anomalia 12

Jedynym materiałem, z którego można było zrobić sanki lub rolki do kłód, było drewno. W Libanie istniały słynne libańskie cedry olbrzymie, więc chociaż drewno było dostępne, drewno o wielkiej wytrzymałości nie było dostępne.
Cedr jest miękkim drewnem, podobnym do sosny, ale tylko bardzo twarde drewno oparłoby się sile miażdżącej tak ogromnych ciężarów jak te bloki. Tak więc nawet gdyby pod blok można było włożyć sanki lub kilka rolek do kłód, szybko zostałyby one ściśnięte i prawdopodobnie zmiażdżone, ponieważ nie miałyby odpowiedniej gęstości i twardości, aby wytrzymać tak duży nacisk.

Pewnego dnia w pobliżu miejsca, w którym mieszkam, jedna lub więcej ogromnych sekwoi i/lub drzew cedrowych spadło na autostradę, powodując bałagan w ruchu. Są tak ogromne, a ich waga jest tak wielka, że gdy uderzą w ziemię, eksplodują. Rozbijają się.

Nie mają one wytrzymałości strukturalnej, aby wytrzymać falę uderzeniową ciśnienia wywieranego na uderzenie. Muszą jedynie oprzeć się naturalnemu ciężarowi pionowego nacisku z dużych wysokości, który naciska w dół. Więc ich siła leży w osi pionowej, a nie poziomej. Stąd duży ciężar umieszczony na ich szerokości spowodowałby ich pęknięcie.

Ale nawet gdyby mogli unieść ciężar, żaden człowiek nie byłby w stanie sobie z nimi poradzić, ponieważ ważyłyby za dużo, ponieważ musiałyby być ogromne. Toczenie ich w dół zbocza do rzeki w celu transportu w dół rzeki byłoby dziecinnie proste w porównaniu z przenoszeniem gigantycznych rolek z tyłu bloku do przodu. Musiałyby mieć jard lub metr grubości.
Ale kilka z nich nie byłoby odpowiednich. Cały spód musiałby być wyłożony ogromnymi balami, ponieważ cały ciężar jest umieszczony tylko na górnej krawędzi bali, która stykałaby się z blokiem, wraz z dolnym grzbietem, który stykałby się z ziemią. Te dwa paski przejmowałyby całe ciśnienie zgniatania iw rezultacie uległyby ściśnięciu, gdyby nie było tak wielu, jak to możliwe, aby podzielić obciążenie.

Anomalia 13

Oprócz fizyki dźwigania ogromnego ciężaru, istnieje mechaniczna niemożność użycia rolek w sposób, w jaki ludzie to sobie wyobrażają. Jest to problem nie do pokonania ze względu na brak precyzyjnej powierzchni, po której mogłyby się toczyć. Aby niewielkie upadki i wzniesienia nie pozwoliły idealnie jednolitym balom stracić kontaktu z klockiem, podłoże musiałoby być całkowicie płaskie, a bale byłyby idealnie okrągłe i miały identyczną średnicę.

Ze względu na wymaganą małą prędkość ruchu megabloku, gdy tylko walec kłody traci kontakt, przestaje się poruszać, w wyniku czego ten znajdujący się za nim wpada na niego. Zatrzymanie tylko jednej kłody spowodowałoby zakleszczenie bali, które wytworzyłoby tak duży opór, że nie mogliby go pokonać ludzie z linami. Taka sytuacja byłaby nie do naprawienia, zwłaszcza gdyby zagłębienie w powierzchni pozwoliło na utratę kontaktu dwóch lub więcej bloków.

Pozostaje więc tylko sanie jako możliwą alternatywę. Ale to cierpi z powodu niemożności umieszczenia bloku na saniach, a następnie próby podniesienia go w górę pod stromym kątem bloku południowego. Za duży ciężar i za duże tarcie.

Anomalia 14

Załóżmy, że jeden taki klocek został jakoś umieszczony na saniach lub zestawie rolek. Co wtedy? Jak gleba może wytrzymać taki ciężar i pozostać idealnie płaska, zakładając, że od początku była płaska? Cóż, nie mogło. Mechanizm transportowy zapadałby się w glebę, więc potrzebne byłoby bardzo grube i mocne podłoże.
Załóżmy dalej, że taka droga została przygotowana z dużych grubych bloków kamiennych, a mechanizm transportowy nie uległ zgnieceniu, nie stracił kształtu ani nie rozpadł się. Wtedy musielibyśmy wyliczyć, jak tak duży ciężar można podciągnąć pod górę (poczynając od wyciągania pod górę z „kamieniołomu”).

Podczas jazdy do przodu na równym podłożu z dobrym smarowaniem ruch jest całkowicie możliwy, ale gdy zmienia się kąt, zmienia się również potrzebna siła, w znacznym stopniu.,,

Z każdym wzrostem stopnia pochylenia moc potrzebna do wytworzenia ruchu do przodu znacznie wzrasta, nawet z rolkami. Jeśli kiedykolwiek zdarzyło Ci się ręcznie pchać średnio ciężki samochód na równym podłożu, wiesz, że nie jest to łatwe, ale ręczne pchanie samochodu pod górę jest w rzeczywistości niemożliwe. Tak więc potrzebna byłaby większa siła do przodu niż samo ciągnięcie sań po płaskim terenie.

Następnie istnieje większa zdolność potrzebna do zapobiegania niekontrolowanemu ruchowi bloku na rolkach w dół. Jak byś mógł zahamować przednią bezwładność takiego ciężaru? Nic takiego nie jest możliwe do pomyślnego zrobienia. Dlatego poruszanie się po czymkolwiek innym niż płaska powierzchnia nigdy nie byłoby możliwe ani usiłowane. Należy założyć, że nigdy nie zbudowano tak płaskiego koryta drogi o wystarczającej twardości, ponieważ teren pomiędzy punktem początkowym a docelowym byłby bardzo mało prawdopodobny i płaski na całej odległości.

A gdyby taka jezdnia została zbudowana, to nadal byłaby w użyciu, a przynajmniej dziś widoczna ze względu na wielkość bloków wymaganych do jej budowy. Byłoby to również niemożliwe w przypadku bali rolkowych, ponieważ musiałyby zostać przesunięte na boki po wyjściu z tyłu, a następnie zwinięte do przodu i przesunięte z powrotem do wyrównania z czołem bloku. Ale jak mogły w ogóle zostać przesunięte do przodu, jeśli droga nie byłaby dwa razy szersza od kłód lub więcej?
Otóż nie ma tak szerokiej, grubej jezdni, a to dlatego, że nigdy nie została zbudowana ani potrzebna, bo bloki nie były robione w tzw. .
Jeśli tak, to jak stamtąd dotarli do tzw. kamieniołomu? Na to pytanie odpowiada moja poprzednia ekspozycja zatytułowana: Prawda o Baalbek zmienia wszystko.
https://sciencetheory.wordpress.com/2021/09/24/the-truth-about-baalbek-changes-everything/

Anomalia 15

Po drugiej stronie autostrady od słynnego miejsca znajduje się nieokreślone pustkowie, na którym siedzi towarzysz południowego kamienia (lub kamienia kobiety w ciąży). Jako jeden z najbardziej znaczących obiektów na Ziemi, zaszczycony jest otaczaniem go porzuconymi odpadami… (- prawdopodobnie nielegalne wysypisko), a przynajmniej tak było przez długi czas.
Nie jest też ewidentnie przymocowany do ziemi, ponieważ wydaje się, że spoczywa na wierzchu gruzu, ale nie możemy być tego pewni, ponieważ nie podjęto żadnej próby, o której wiem, aby oczyścić ten obszar i wykonać jakieś wykopaliska badawcze pod spodem to.

Gdyby temat został nawet poruszony przez autorytety, napotkaliby zagadkę, że nie byliby pewni, czy to dobry pomysł, z powodu tego, co może odsłonić. Gdyby okazało się, że blok nie był przymocowany do ziemi, pojawiałyby się pytania typu „dlaczego nie przyniesiono go do kompleksu świątynnego, skoro był gotowy do drogi”? Dlaczego po prostu siedział tam przez jakieś 5000 lat i żadna władza rządząca nigdy nie przeniosła go do kompleksu świątynnego, tak jak podobno byli w pełni zdolni to zrobić??? Ponadto, jeśli nie jest przytwierdzony do podłoża, to do jakiego podłoża był pierwotnie przymocowany? Gdzie był „wydobyty”? Jak został przeniesiony? Dlaczego został tam, gdzie jest?

„Władze” wolą pozostawiać takie pytania bez zadawania, ponieważ z pewnością nie mają odpowiedzi, podobnie jak nikt inny.


autor: Adrien Nash 26 listopada 2021 - zredagowany 29 grudnia 2021