Nadmi

• Kraj:Polska
• : Język.:deutsch
• : Utworzony.: 06-10-15
• : Ostatnie Logowanie.: 02-06-25

×

: Kontakt.

: Imię.

: E-mail.

: Wiadomość.

Proszę zamienić znaczniki %d na własne liczby

: Dodaj.

Wiadomość nie może być pusta!

Wiadomość zostanie przetłumaczona po wysłaniu (jeżeli środki są wystarczające)

: Captcha. Kod Ochronny.

Załączniki:

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

Ilość dopuszczalnych plików: 5

JPEG, JPG, PNG, GIF, DOC, PDF, ZIP, RAR, TAR, HTML, SWF, TXT, XLS, DOCX, XLSX : lub : ODT : tylko formaty:.

: Maksymalny rozmiar pliku. 3MB.

: Wyślij Wiadomość.

The Alberino Analysis - Black Eyed Kids

: Opis.: The Alberino Analysis - Black Eyed Kids Friday, February 19, 2016 Black-eyed children or black-eyed kids are an urban legend of supposed paranormal creatures that resemble children between the ages of 6 and 16, with pale skin and black eyes, who are reportedly seen hitchhiking or panhandling, or are encountered on doorsteps of residential homes. Is it just an urban legend or is it real? In the following video Timothy Alberino analyzes the Black Eyed Kids phenomenon sweeping the globe. GHmGbP8zbvM Analiza Alberino - Dzieci o czarnych oczach Piątek, 19 lutego 2016 r Czarnookie dzieci lub czarnookie małolaty to miejska legenda o rzekomych stworzeniach paranormalnych, które przypominają dzieci w wieku od 6 do 16, o bladej skórze i czarnych oczach, które według doniesień widuje się autostopem lub żebrakami albo można je spotkać na progu domu domów mieszkalnych. Czy to tylko miejska legenda, czy może dzieje się to naprawdę? W poniższym filmie Timothy Alberino analizuje zjawisko Black Eyed Kids rozprzestrzeniające się po całym świecie.

: Data Publikacji.: 12-05-25

THE RARE EARTH HYPOTHESIS

: Opis.: THE RARE EARTH HYPOTHESIS As it turns out, solar systems with planets like Jupiter are fairly uncommon in the galaxy. This fact, coupled with Jupiter’s protective role in our own solar system, lends credence to what scientists call “the rare Earth hypothesis.” One of the big mysteries in astronomy and astrobiology is how devoid of life the universe apparently is. Noting the many billions of stars similar to the sun, the probability of Earth-like planets orbiting those stars, and the probability of intelligent life to develop on those planets, physicist Enrico Fermi first asked the question “Where is everybody?” This would later become known as the Fermi paradox. This paradox was put more formally by Frank Drake in the Drake equation, which lays out a statistical basis for estimating the number of intelligent civilizations in the Milky Way. His original estimates stated that there were between 1,000 and 100,000,000 civilizations in the galaxy. As we learned more about the universe, scientists have managed to narrow this number down. Current estimates put humanity’s chance of being totally alone in the galaxy at 39 percent. Part of why this is the case is because of Jupiter. Only about 1 in 1,000 stars are both similar to the sun and have a Jupiter-like planet with a relatively stable orbit in the outer rings of the solar system. When a Jupiter-like planet’s orbit is a bit more eccentric than ours is, gradually the gas giant’s orbit starts to bend towards its star. On its way, the planet rips apart any material that would have otherwise eventually formed into a planet like Earth. When they get close to their star, they become “hot” Jupiters. In solar systems with hot Jupiters, Earth-like planets are exceedingly rare. And for those solar systems where a potentially habitable, Earth-like planet does exist don’t have the benefit we have from our Jupiter. In effect, we’re protected by a giant, gaseous catcher’s mitt; when asteroids and comets go hurtling through our solar system, Jupiter catches them before they wipe us out. Jak Jowisz chroni Ziemię przed kometami i asteroidami? HIPOTEZA ZIEM RZADKICH Jak się okazuje, układy słoneczne z planetami takimi jak Jowisz są dość rzadkie w galaktyce. Fakt ten, w połączeniu z ochronną rolą Jowisza w naszym Układzie Słonecznym, uwiarygodnia to, co naukowcy nazywają „hipotezą Ziemi rzadkiej”. Jedną z największych tajemnic astronomii i astrobiologii jest to, jak najwyraźniej wszechświat jest pozbawiony życia. Zwracając uwagę na wiele miliardów gwiazd podobnych do Słońca, prawdopodobieństwo, że wokół tych gwiazd krążą planety podobne do Ziemi oraz prawdopodobieństwo rozwinięcia się na nich inteligentnego życia, fizyk Enrico Fermi najpierw zadał pytanie „Gdzie są wszyscy?” Później stało się to znane jako paradoks Fermiego. Paradoks ten został sformułowany bardziej formalnie przez Franka Drake'a w równaniu Drake'a, które stanowi statystyczną podstawę do szacowania liczby inteligentnych cywilizacji w Drodze Mlecznej. Jego oryginalne szacunki wskazywały, że w galaktyce było od 1 000 do 100 000 000 cywilizacji. W miarę jak dowiadywaliśmy się więcej o wszechświecie, naukowcom udało się zawęzić tę liczbę. Aktualne szacunki szacują, że szansa ludzkości na pozostanie całkowicie samotną w galaktyce wynosi 39 procent. Częściową przyczyną takiego stanu rzeczy jest Jowisz. Tylko około 1 na 1000 gwiazd jest podobnych do Słońca i posiada planetę podobną do Jowisza, o stosunkowo stabilnej orbicie w zewnętrznych pierścieniach Układu Słonecznego. Kiedy orbita planety podobnej do Jowisza jest nieco bardziej ekscentryczna niż nasza, orbita gazowego olbrzyma zaczyna stopniowo zaginać się w kierunku swojej gwiazdy. Po drodze planeta rozrywa wszelki materiał, który w przeciwnym razie uformowałby się w planetę taką jak Ziemia. Kiedy zbliżają się do swojej gwiazdy, stają się „gorącymi” Jowiszami. W układach słonecznych z gorącymi Jowiszami planety podobne do Ziemi występują niezwykle rzadko. A w przypadku układów słonecznych, w których istnieje potencjalnie nadająca się do zamieszkania planeta podobna do Ziemi, nie ma takich korzyści, jakie zapewnia nasz Jowisz. W efekcie chroni nas gigantyczna, gazowa rękawica łapacza; Kiedy asteroidy i komety przelatują przez nasz Układ Słoneczny, Jowisz łapie je, zanim nas zniszczą.

: Data Publikacji.: 12-05-25

Jedna z najdziwniejszych tajemnic Mezopotamii.

: Opis.: Jedna z najdziwniejszych tajemnic Mezopotamii. gliniana tabliczka datowana na drugie tysiąclecie p.n.e. ze Świątyni Grzechu w Al-Khafaji, na której poznajemy najstarszą historię bitwy pomiędzy siłami dobra, reprezentowanej przez wojownika z koroną boskości na głowie, gdy walczy z szatanem, który pojawił się z jednym okiem i aureolą otaczającą jego głowę. Promieniami mogą być promienie słońca lub znak płomienia ognia. Dobro zwyciężyło zło w końcu po tym, jak wojownik zabił szatana swoim mieczem. Jednookie stworzenie nie jest częstym elementem sztuki starożytnej Mezopotamii, ale widzimy to wyraźnie na tym obrazie. To samo złe jednookie stworzenie pojawiało się także w wielu starożytnych cywilizacjach i widzimy echo tego złego jednookiego stworzenia także w religiach! Obraz znajduje się w Muzeum Instytutu Orientalnego w Chicago

: Data Publikacji.: 12-05-25

Pasażerowi nic się nie stało.

: Opis.: Trzy miliony woltów uderzyło w samochód w Westinghouse Electric Corporation w Pittsburghu w ramach „testu pioruna” . Lata 40 XX wieku. Pasażerowi nic się nie stało.

: Data Publikacji.: 12-05-25