Nadmi

• Kraj:Polska
• : Język.:deutsch
• : Utworzony.: 06-10-15
• : Ostatnie Logowanie.: 07-06-25

×

: Kontakt.

: Imię.

: E-mail.

: Wiadomość.

Proszę zamienić znaczniki %d na własne liczby

: Dodaj.

Wiadomość nie może być pusta!

Wiadomość zostanie przetłumaczona po wysłaniu (jeżeli środki są wystarczające)

: Captcha. Kod Ochronny.

Załączniki:

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

Ilość dopuszczalnych plików: 5

JPEG, JPG, PNG, GIF, DOC, PDF, ZIP, RAR, TAR, HTML, SWF, TXT, XLS, DOCX, XLSX : lub : ODT : tylko formaty:.

: Maksymalny rozmiar pliku. 3MB.

: Wyślij Wiadomość.

Tajemnicza, bardzo skomplikowana konstrukcja i granitowa podstawa znajduje się na dnie szybu w Zawyet El'Aryan.

: Opis.: Starożytny Zawyet El Aryan w Egipcie. Tajemnicza, bardzo skomplikowana konstrukcja i granitowa podstawa znajduje się na dnie szybu w Zawyet El'Aryan. Archeolog Jean-Philip Lauer stoi po prawej stronie. Możesz uzyskać wyobrażenie o wymiarach tego miejsca. Sam nie potrafił wyjaśnić, po co to miejsce. Całość składa się z bardzo rozdrobnionego megalitycznego bloku granitu. Niewątpliwie najbardziej interesująca jest krawędź czegoś, co porównalibyśmy do krawędzi wanny. W polu widzenia mamy w tle masywną pokrywę, która w oczywisty sposób zasłaniała tzw. Wannę.  Wieczko ma wypukłości po bokach, które prawdopodobnie będą po przeciwnej stronie. Pokrywka była prawdopodobnie łatwa w obsłudze. Urządzenie najprawdopodobniej nie będzie kompletne. Istnieje hipoteza, że w sklepieniu można było włożyć coś, co było połączone z wanną i zapewne całość była zakryta. Środkowa piramida ma również wannę wykutą w ziemi z masywną pokrywą, która jest składana. Wanna znajdująca się w najwyższej komnacie Wielkiej Piramidy jest w odróżnieniu od innych tylko trochę mniejsza.  Miejsce zamknięte dla archeologów od lat 60-tych.

: Data Publikacji.: 03-06-25

Jak przebiegała choroba Czarna Śmierć?

: Opis.: Jak przebiegała choroba Czarna Śmierć? (Dżuma) Przejdźmy do medycyny”. Czynnik sprawczy dżumy, dostając się do organizmu człowieka, nie powoduje klinicznych objawów choroby od kilku godzin do 3-6 dni. Choroba zaczyna się nagle wraz ze wzrostem temperatury do 39-40 stopni. Występuje silny ból głowy, zawroty głowy, często nudności i wymioty. Bezsenność przeszkadza pacjentom, pojawiają się halucynacje. Oprócz ogólnych objawów, w postaci dymienicy skórnej, w miejscu penetracji patogenu tworzy się czerwona plama, która zamienia się w krostę ( pęcherzyk) wypełniony krwawo-ropną treścią. Krosta pęka i tworzy się wrzód. Już w pierwszych dniach choroby rozwija się proces zapalny w węzłach chłonnych najbliższych miejsca penetracji drobnoustrojów dżumy, z powstawaniem tzw. -nazywane dymnicami. towarzyszy kaszel, plwocina z krwią, uczucie braku powietrza i ogólny stan ciężki, często kończący się śmiercią chorego. Postać septyczna choroby charakteryzuje się licznymi krwotokami w skórze, błonach śluzowych i różnych narządach. Ta forma jest również trudna. Mogą wpływać na jelita, którym towarzyszy obfita biegunka, czasem z domieszką krwi i śluzu w kale ... ”(Popularna Medyczna Encyklopedia,).     Czarne plamy na ciele, gnijące wrzody na szyi. To plaga. Czy średniowieczna medycyna wiedziała, jak ją leczyć? Ludzie z dżumą byli wykrwawiani. To wcale nie pomogło, a raczej ich zabiło. Po co odbierać siły organizmowi, kiedy wciąż walczy z chorobą w nierównym pojedynku i tylko odpowiednie leczenie może dać wyzdrowienie. W późnym średniowieczu walczył z zarazą wielki Nostradamus, który mówił chorym, że trzeba korzystać z wody źródlanej, przebywać jak najwięcej na świeżym powietrzu i stosować lekarstwa, które sporządził na bazie ziół leczniczych. Nostradamus walczył z zarazą, ale Plaga z 1348 roku zabrała jemu żonę i dwóch synów.  Zaraza nie wybierała między bogatymi a biednymi, między szlachtą a chłopami. Ofiarami Czarnej Śmierci padali królowie, książęta, hrabiowie, baronowie, zwykli ludzie. Wszyscy byli wobec niej równi. Minęły wieki, mało kto wie o epidemii dżumy w średniowieczu, a zaraza: „... jest jedną z wielu chorób, które można wyleczyć”. A co jeśli dżuma to nic innego jak choroba popromienna? A skutki przypisuje się "zwykłej chorobie".

: Data Publikacji.: 03-06-25

Esseńczycy byli duchową społecznością w Palestynie, która powstała 300 pne.

: Opis.: Esseńczycy byli duchową społecznością w Palestynie, która powstała 300 pne. Niektórzy twierdzą, ze Jezus był Esseńczykiem. Chociaż próbowano ich wymazać ze wszystkich miejsc, odkrycie Zwojów Pisma Świętego znalezionych w Morzu Martwym świadczy o ich wierzeniach. Stały kontakt z Aniołami pozwalał im na dokonywanie niezwykłych czynów, takich jak duchowe uzdrawianie czy wspólna i intensywna praca ze zwierzętami i roślinami. Byli prawdziwymi prekursorami chrześcijaństwa i żyli zarówno w Izraelu, jak i w innych krajach. Na przykład ich „egipscy bracia” byli znani pod nazwą „terapeutów (therapists)”. Esseńczycy ofiarowali całą swoją miłość, całą swoją siłę bliźniemu. Pomagali wszystkim potrzebującym i uczyli swoich rówieśników w wielu dziedzinach, takich jak rolnictwo, uprawa drzew owocowych czy też pomoc chorym. Ale przekazali też swoją wiedzę o prawach natury, astronomii, żywieniu i naukach ezoterycznych. Życie esseńczyków i wszystkie ich czyny można było zrozumieć pod hasłem: Pomagaj – Nauczaj – Uzdrawiaj Aktywny kontakt z Aniołami był jednym z podstawowych celów esseńczyków i mieli konkretny sposób łączenia się z tymi energiami, na początku nowego dnia (w nocy) dołączali do aniołów Ojca Niebieskiego, a rano Matki Ziemskiej, w południe medytowali o POKOJU i w ten sposób udało im się utrzymać równowagę swoich 3 ciał: Myślącego, Czującego i Działającego. Tak zwane komunie z Aniołami, które odbywały codziennie, były sposobem, w jaki musieli prowadzić rodzaj medytacji i jednocześnie modlitwy kontemplacyjnej, która pozwalała im odczuwać we własnym ciele subtelne energie, które nazywali aniołami, w rzeczywistości jako pierwsi użyli terminu „angelologia”, który odnosi się do badania tych energii i ich świadomego wykorzystania. Jego sposób przywoływania, aby stworzyć swoją rzeczywistość, poprzez połączenie umysłu, emocji i ciała, został dosłownie nazwany: „Prawdziwy sposób modlitwy”

: Data Publikacji.: 03-06-25

Sekret idealnego rosołu.

: Opis.: Sekret idealnego rosołu. Będzie smaczny jak nigdy dotąd. Rosół to tradycyjne polskie danie, które ląduje na naszych stołach w niemal każdą niedzielę. Jest zdrowy, pożywny i świetnie smakuje. Nie wszystkie panie i panowie domu wiedzą jednak, jak poprawnie go ugotować. Zanim zabierzemy się za to zadanie, warto się dowiedzieć, co składa się na idealny rosół. Ugotowanie smacznego i klarownego rosołu to spora sztuka. Wymaga bowiem wiedzy o konkretnych składnikach. Każda osoba ma własny, sprawdzony przepis na idealny rosół. W każdym z nich można znaleźć trafne, przydatne triki na podkręcenie smaku tej uwielbianej przez Polaków zupy. Mięso i warzywa do rosołu. Jakie wybrać? Podstawą każdego rosołu jest mięso. Smaczna zupa powinna być przyrządzona z kilku rodzajów drobiu oraz wołowiny. Podczas gotowania warto wykorzystać wołowe kości szpikowe. Dodadzą one do rosołu wielu składników odżywczych. Zupie nie zaszkodzi także dodatek cielęciny czy skrawków dziczyzny. Im więcej dobrego jakościowo mięsa dodamy do wywaru, tym więcej zyska smaku. Niewiele osób wie, że rosół nabierze jeszcze głębszego smaku i lepszej klarowności, jeśli mięso używane do gotowania bulionu opieczemy wcześniej w piekarniku. Temu procesowi możemy poddać również włoszczyznę. Krótkie, intensywne pieczenie wydobędzie z warzyw wiele aromatu. Warto wiedzieć też, kiedy dodać ją do zupy. Najlepiej zrobić to mniej więcej w połowie połowie gotowania. Zdążą zmięknąć, nadać wywarowi doskonały smak i zachowają wartości odżywcze. W sklepach znaleźć można gotowe zestawy włoszczyzny do rosołu. Mimo tego warzywa na rosół lepiej jest kupować oddzielnie. Wtedy będziemy mogli je dokładnie obejrzeć i wybrać najlepsze sztuki. W zestawie do gotowania rosołu nie może zabraknąć marchewki, korzenia pietruszki, pora oraz kawałka selera. Rosół jest za tłusty? Zrób tę prostą rzecz Gotowanie tak wielu rodzajów mięs i warzyw wpływa na to, jak tłusta będzie zupa. Jeśli na jej powierzchni zebrało się zbyt wiele tłuszczu, można część usunąć za pomocą łyżki lub drewnianej warzechy. Najłatwiej zrobić to, gdy rosół już ostygnie i zostanie schłodzony w lodówce. Jeśli nie macie czasu, wrzućcie do zupy kostkę lodu. Tłuszcz zbierze się wokół niej, a wam pozostanie wyłowienie ją z garnka. Dla osób gotujących rosół wiele problemów sprawiają szumowiny zbierające się w zupie. Jest to nic innego jak ścięte drobiny białka ze składników. Zawierają nieco zanieczyszczeń, ale po dłuższym gotowaniu nie mogą nam zaszkodzić. Przeszkadzają za to w jedzeniu zupy. Można się ich w łatwy sposób pozbyć, używając do tego łyżkę szumówkę, wyławiającą białko z rosołu. Szumowiny nie muszą być jednak odławianie. W niektórych przepisach poleca się zostawienie ich w zupie, ponieważ zawierają cenny dla ludzkiego organizmu kolagen. Strzępki białka same opadną na dno garnka, gdy poziom płynu w rosole będziemy uzupełniać zimną wodą podczas gotowania. Warto pamiętać, aby pozostawić zupę na wolnym ogniu, bez przykrycia. Przepis na idealny rosół Do sporego garnka włóżcie dwa udka z kurczaka i kawałek wołowiny rosołowej, a następnie zalejcie mięso zimną wodą. Dodajcie niezbędne przyprawy: ziele angielskie, pieprz ziarnisty i liście laurowe. Całość gotujcie przez około godzinę. Po upływie tego czasu wrzućcie do bulionu opaloną cebulę i pora. W wodzie powinna znaleźć się także włoszczyzna. To także czas na posolenie zupy. W trakcie gotowania zbierajcie regularnie szumowiny, jeśli nie chcecie podawać ich na talerzu. Zupę trzymajcie na ogniu jeszcze przez dwie godziny, uzupełniając wrzątkiem wodę, która odparowała podczas gotowania. Na koniec spróbujcie bulionu i w razie konieczności doprawcie solą oraz pieprzem. Gotowy rosół podajcie z domowym makaronem, pietruszką i marchewką pokrojoną w kostkę.

: Data Publikacji.: 03-06-25