: Profil użytkownika:

Procedura tłumaczenia na 91 języków została rozpoczęta. Masz wystarczającą ilość środków w wirtualnym portfelu: PULA . Uwaga! Proces tłumaczenia może trwać nawet kilkadziesiąt minut. Automat uzupełnia tylko puste tłumaczenia a omija tłumaczenia wcześniej dokonane. Nieprawidłowy użytkownik. Twój tekst jest właśnie tłumaczony. Twój tekst został już przetłumaczony wcześniej Nieprawidłowy tekst. Nie udało się pobrać ceny tłumaczenia. Niewystarczające środki. Przepraszamy - obecnie system nie działa. Spróbuj ponownie później Tłumaczenie zakończone - odśwież stronę.

Nadmi

Kraj:Polska
: Język.:deutsch
: Utworzony.: 06-10-15
: Ostatnie Logowanie.: 07-06-25

: Wyślij Wiadomość.

: Imię.

: E-mail.

: Wiadomość.

Proszę zamienić znaczniki %d na własne liczby

: Dodaj.

: Captcha. Kod Ochronny.

Załączniki:

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

Ilość dopuszczalnych plików: 5

JPEG, JPG, PNG, GIF, DOC, PDF, ZIP, RAR, TAR, HTML, SWF, TXT, XLS, DOCX, XLSX : lub : ODT : tylko formaty:.

: Maksymalny rozmiar pliku. 3MB.

Nadmi : ogłoszenia.

Historia medycyny zwłok od renesansu do epoki wiktoriańskiej.

: Opis.: Według książki Richarda Sugga z Uniwersytetu w Durham „Mummie, kanibale i wampiry. Historia medycyny zwłok od renesansu do epoki wiktoriańskiej ”, do XVIII wieku praktyka jedzenia ludzkiego mięsa była szeroko rozpowszechniona w społeczeństwie europejskim. To prawda, że robiono to wyłącznie w celach medycznych i było to głównie przywilejem monarchów i najwyższej arystokracji. Tak więc wiadomo na pewno ze źródeł historycznych, że król Karol II z Anglii w 1685 r. i jego siostrzenica królowa Maria II w 1698 r. zjedli zawartość ludzkiej czaszki. Oboje w tym czasie byli bliscy śmierci i mieli nadzieję, że lek pomoże im przedłużyć życie (co niestety nie wyszło). O czaszkę nie było trudno: Irlandia zajmowała się importem tego „egzotycznego” produktu. Skąd pochodził towar? Najczęściej były to czaszki rozstrzelanych przestępców lub żołnierzy, którzy zginęli na polach bitew. „Importerzy” nie wahali się odkopać grobów. Używano tłuszczu, mięsa, kości, krwi i skóry zmarłych. Używali nawet zmiażdżonych mumii, których prochy z rozkazu monarchów i przedstawicieli najwyższej arystokracji sprowadzano bezpośrednio z Egiptu. Guzy mózgu były stosowane jako lekarstwo na krwawienia z nosa. Słowem, możni tego świata potępili kanibalizm, który był praktykowany na przykład wśród Indian amerykańskich. Jednak jeśli chodzi o zdrowie, nie wahali się skosztować ludzkiego mięsa. Jeśli król Jakub I zabronił używania zwłok do celów medycznych, to jego syn Karol I zachęcał do tworzenia leków, a wnuk Karol II próbował nawet opracować własne „leki ze zwłok”. Za sześć tysięcy funtów (w tym czasie - dużo pieniędzy!) kupił przepis na lekarstwo z zawartości ludzkiej czaszki, a on sam z przyjemnością eksperymentował nad tworzeniem takich leków w specjalnie wyposażonym osobistym laboratorium w tym celu ... nazwa "królewskie krople", niejednokrotnie z powodzeniem stosowane w leczeniu padaczki, drgawek i bólów głowy. Nie wiadomo, na ile skuteczne było takie „leczenie”, ale stosowanie ludzkiego mięsa, które często połykano, choć w formie zgniecionej, nikogo w tamtych czasach nie szokowało. Takie frykasy były oczywiście mniej dostępne dla zwykłych ludzi niż dla królów ... Magazyn: Sekrety XX wieku №39, październik 2013 Согласно книге Ричарда Сагга из Даремского университета «Мумии, каннибалы и вампиры. История трупной медицины от Возрождения до Викторианской эпохи », до 18 века практика употребления в пищу человеческого мяса была широко распространена в европейском обществе. Правда, делалось это исключительно в медицинских целях, и в основном это было прерогативой монархов и высшей аристократии. Итак, из исторических источников достоверно известно, что король Англии Карл II в 1685 году и его племянница королева Мария II в 1698 году съели содержимое человеческого черепа. В то время они оба были при смерти и надеялись, что препарат поможет им продлить жизнь (что, к сожалению, не сработало). Получить череп оказалось несложно: Ирландия импортировала этот «экзотический» продукт. Откуда товар? Чаще всего это были черепа казненных преступников или солдат, погибших на полях сражений. «Импортеры» не постеснялись раскапывать могилы. Использовались жир, мясо, кости, кровь и кожа мертвых. Они даже использовали измельченные мумии, прах которых по приказу монархов и представителей высшей аристократии привозили прямо из Египта. Опухоли головного мозга использовались как средство от кровотечений из носа. Одним словом, сильные мира сего осудили каннибализм, который практиковался, например, среди американских индейцев. Однако что касается здоровья, они не постеснялись попробовать человеческое мясо. Если король Джеймс I запретил использовать трупы в медицинских целях, его сын Карл I поощрял создание лекарств, а его внук Карл II даже пытался разработать свои собственные «лекарства для трупов». За шесть тысяч фунтов (по тем временам - большие деньги!) Он купил рецепт лекарства из содержимого человеческого черепа, а сам с удовольствием экспериментировал по созданию таких препаратов в специально оборудованной личной лаборатории для с этой целью ... название «королевские капли», не раз успешно использовавшееся при лечении эпилепсии, припадков и головных болей. Насколько эффективным было это «лечение», неизвестно, но использование человеческого мяса, которое часто глотали, хотя и в раздавленном виде, в то время никого не шокировало. Такие лакомства, конечно, были менее доступны обычным людям, чем королям ... Журнал: Тайны ХХ века №39, октябрь 2013 г. Laut einem Buch von Richard Sugg von der Durham University, „Mummies, Cannibals, and Vampires. Die Geschichte der Leichenmedizin von der Renaissance bis zur viktorianischen Ära “ bis ins 18. Jahrhundert war der Verzehr von Menschenfleisch in der europäischen Gesellschaft weit verbreitet. Dies geschah zwar ausschließlich zu medizinischen Zwecken, und es war hauptsächlich das Vorrecht der Monarchen und der höchsten Aristokratie. So ist aus historischen Quellen sicher bekannt, dass König Karl II. von England 1685 und seine Nichte Königin Maria II. 1698 den Inhalt des menschlichen Schädels aßen. Sie waren zu diesem Zeitpunkt beide dem Tode nahe und hofften, dass das Medikament ihnen helfen würde, ihr Leben zu verlängern (was leider nicht geklappt hat). Der Schädel war nicht schwer zu bekommen: Irland importierte dieses "exotische" Produkt. Woher kam die Ware? Meistens waren es die Schädel von hingerichteten Kriminellen oder Soldaten, die auf den Schlachtfeldern starben. Die "Importeure" zögerten nicht, die Gräber auszuheben. Es wurden Fett, Fleisch, Knochen, Blut und Haut der Toten verwendet. Sie verwendeten sogar zerkleinerte Mumien, deren Asche im Auftrag von Monarchen und Vertretern der höchsten Aristokratie direkt aus Ägypten gebracht wurde. Als Heilmittel gegen Nasenbluten werden Hirntumore eingesetzt. Mit einem Wort, die Mächtigen dieser Welt verurteilten den Kannibalismus, der beispielsweise unter den Indianern praktiziert wurde. Bezüglich der Gesundheit zögerten sie jedoch nicht, Menschenfleisch zu probieren. Wenn König Jakob I. die Verwendung der Leichen für medizinische Zwecke verbot, förderte sein Sohn Karl I. die Herstellung von Medikamenten und sein Enkel Karl II. versuchte sogar, seine eigenen "Leichenmedikamente" zu entwickeln. Für sechstausend Pfund (damals - viel Geld!) kaufte er ein Rezept für ein Medikament aus dem Inhalt eines menschlichen Schädels und experimentierte selbst gerne mit der Herstellung solcher Medikamente in einem speziell ausgestatteten persönlichen Labor für drugs zu diesem Zweck ... der Name "Royal Drops", mehr als einmal erfolgreich bei der Behandlung von Epilepsie, Krampfanfällen und Kopfschmerzen eingesetzt. Wie effektiv diese "Behandlung" war, ist unbekannt, aber die Verwendung von Menschenfleisch, das häufig, wenn auch in zerquetschter Form, geschluckt wurde, schockierte damals niemanden. Solche Delikatessen waren natürlich für gewöhnliche Menschen weniger zugänglich als für Könige ... Magazin: Geheimnisse des 20. Jahrhunderts №39, Oktober 2013

: Data Publikacji.: 03-06-25

Historia medycyny zwłok od renesansu do epoki wiktoriańskiej.

: Data Publikacji.: 03-06-25

Świątynia Abu Simbel na głębokim południu Egiptu, Abu Simbel, Assuan.

: Opis.: Wszystko zaczęło się w 1244 r. p.n.e., kiedy Ramzes Wielki nakazał upamiętnić swoje dziedzictwo i uczcić wielu bogów słońca i jego żony Nefertiti, budując to, co jest dziś znane jako Świątynia Abu Simbel na głębokim południu Egiptu, gdzie pozostała przez następne tysiące lat do czasu, gdy świątynia będzie musiała zostać przeniesiona, zanim zostanie zniszczona przez nagły wzrost poziomu wody w Nilu z powodu błędu człowieka, jaki jest znany jako Wysoka Tama Asuańska. W połowie lat pięćdziesiątych rząd egipski postanowił zbudować tamę w mieście Asuan w nadziei na kontrolowanie powodzi na Nilu i wytwarzanie energii elektrycznej, która doprowadziła do podniesienia się poziomu wody w jeziorze Nasser i zatopienia wokół niego bezcennych zabytków, takich jak Świątynia Abu Simbel. W 1959 r. rząd egipski wysyła prośbę do UNESCO o pomoc w uratowaniu Abu Simbel, a w 1960 r. świat pokazał swoje prawdziwe oblicze, gdy rozpoczęła się międzynarodowa zbiórka funduszy na akcję ratunkową i pojawiła się szwedzka firma o nazwie „Vattenbyggnadsbyrån”. ze złożoną sprawą, w jaki sposób można ocalić świątynie. Świątynia została wyrzeźbiona w klifie, więc zostały kawalki oderwane, a następnie pocięte na bloki za pomocą pił elektrycznych, każdy blok waży od 20 do 30 ton, a następnie przeniesiony w inne miejsce i złożony jak gra w logo za pomocą wywierconych otworów, prętów wzmacniających w sztuczny klif przypominający oryginał na platformie z cementu i stali i otoczony sztuczną kamienną górą. Operacja ta trwała cztery lata w latach 1964-1968 i kosztowała 300 milionów dolarów według dzisiejszej wartości. Nowe miejsce miało 65 m wysokości i 200 m dalej w głąb lądu i zostało dokładnie zrekonstruowane, aby oświetlać promieniami słonecznymi sanktuaria bogów słońca, takich jak Amon-Re i Re-Horakhty w lutym i październiku, w określonych godzinach na wiosnę i jesienią. Alles begann 1244 v. Chr., als Ramses der Große befahl, seines Erbes zu gedenken und die vielen Sonnengötter und seine Frau Nofretete zu ehren, indem er im tiefen Süden Ägyptens den heutigen Abu Simbel-Tempel baute, wo er für die nächsten Jahrtausende, bis der Tempel verlegt werden muss, bevor er durch den plötzlichen Anstieg des Nilwasserspiegels aufgrund menschlicher Fehler, bekannt als Assuan-Staudamm, zerstört wird. Mitte der 1950er Jahre beschloss die ägyptische Regierung, in der Stadt Assuan einen Damm zu bauen, in der Hoffnung, die Überschwemmungen des Nils zu kontrollieren und Strom zu erzeugen, der dazu führte, dass der Wasserspiegel des Nassersees ansteigte und unschätzbare Monumente um ihn herum untertauchten, wie die Abu Simbel-Tempel. 1959 schickte die ägyptische Regierung eine Bitte an die UNESCO, Abu Simbel zu retten, und 1960 zeigte die Welt ihr wahres Gesicht, als eine internationale Spendenkampagne begann und ein schwedisches Unternehmen namens "Vattenbyggnadsbyrån" entstand. mit der komplexen Frage, wie Tempel gerettet werden können. Der Tempel wurde in die Klippe gehauen, so dass die Teile abgerissen und dann mit elektrischen Sägen in Blöcke geschnitten wurden, jeder Block wiegt 20-30 Tonnen, dann an einen anderen Ort gebracht und wie ein Logo-Spiel mit gebohrten Löchern, Verstärkungsstangen in einem künstlichen . zusammengebaut originalgetreue Klippe auf einer Beton- und Stahlplattform und umgeben von einem Kunststeinberg. Diese Operation dauerte vier Jahre von 1964 bis 1968 und kostete nach heutigem Wert 300 Millionen Dollar. Der neue Standort war 65 Meter hoch und 200 Meter weiter landeinwärts und wurde sorgfältig rekonstruiert, um die Heiligtümer der Sonnengötter wie Amon-Re und Re-Horakhta im Februar und Oktober zu bestimmten Zeiten im Frühjahr und Herbst mit Sonnenlicht zu beleuchten. Все началось в 1244 г. до н.э., когда Рамзес Великий приказал увековечить свое наследие и почтить память многих богов солнца и его жену Нефертити, построив то, что сегодня известно как Храм Абу-Симбел на глубоком юге Египта, где он оставался для следующие тысячи лет до того, как храм придется перенести, прежде чем он будет разрушен из-за внезапного повышения уровня воды в Ниле из-за человеческой ошибки, известной как Асуанская плотина. В середине 1950-х годов египетское правительство решило построить плотину в городе Асуан в надежде контролировать разлив Нила и производить электричество, которое привело к повышению уровня воды в озере Насер и погружению бесценных памятников вокруг него, таких как Абу Храм Симбел. В 1959 году правительство Египта обратилось в ЮНЕСКО с просьбой помочь спасти Абу-Симбел, а в 1960 году мир показал свое истинное лицо, когда началась международная кампания по сбору средств и появилась шведская компания «Vattenbyggnadsbyrån». со сложным вопросом о том, как можно спасти храмы. Храм был высечен в скале, поэтому куски были оторваны, а затем разрезаны на блоки с помощью электрических пил, каждый блок весит 20-30 тонн, затем перенесен в другое место и собран, как игра с логотипом, с просверленными отверстиями, арматурными стержнями в искусственной Утес, напоминающий оригинал на цементно-стальной платформе и окруженный искусственной каменной горой. Эта операция длилась четыре года с 1964 по 1968 год и стоила 300 миллионов долларов по сегодняшней стоимости. Новое место было 65 метров в высоту и 200 метров дальше вглубь суши, и было тщательно реконструировано, чтобы освещать святилища солнечных богов, таких как Амон-Ре и Ре-Хорахта, солнечным светом в феврале и октябре, в определенные часы весной и осенью.

: Data Publikacji.: 03-06-25

Archeolodzy ujawnili, dlaczego starożytna cywilizacja Pueblo, rdzennych mieszkańców Ameryki Północnej, zniknęła.

: Opis.: Archeolodzy ujawnili, dlaczego starożytna cywilizacja Pueblo, rdzennych mieszkańców Ameryki Północnej, których rozwinięta kultura istniała w IX-XII wieku naszej ery, zniknęła. Badacze prześledzili, jak społeczeństwo pueblo zmieniło się przed 1400 r., analizując słoje drzew na pozostałościach drewnianych belek. Wiadomo, że w ciągu 800 lat historii Indianie doświadczyli kilku rozkwitów i upadków, które zbiegają się z okresami zmian klimatycznych, którym towarzyszą susze. Wydaje się jednak, że rolnicy z Pueblo byli w stanie wytrzymać długotrwałe susze, więc spadek plonów był najprawdopodobniej spowodowany czymś innym. Okazało się, że okresy szczytu budowy pokrywały się z okresami sprzyjającymi uprawie zbóż, jednocześnie te czasy średnio nie odbiegały w warunkach klimatycznych od okresów schyłkowych. Choć kultura szybko odradzała się po upadku, za każdym razem działo się to wolniej, czemu towarzyszył wzrost przemocy. Badacze podejrzewają, że powoli narastające napięcia (nierówność majątkowa, niesprawiedliwość rasowa i niepokoje) osłabiały spójność społeczną, a dalsza susza pogarszała sytuację. Powtórzono to w 700, 900 i 1140 ne. Pod koniec XIII wieku połączenie suszy i konfliktów spowodowało opuszczenie regionu przez Pueblo. Zdaniem naukowców spójne społeczeństwa mogą wyjść z kryzysu klimatycznego, ale wszelkie konflikty społeczne temu uniemożliwiają. Niepokojące jest to, że ludzkość stoi obecnie w obliczu wielu wyzwań, w tym podziałów politycznych i rasowych, więc zmiany klimatyczne w wyniku globalnego ocieplenia mogą być katastrofalne dla globalnej społeczności. Science Alert Археологи выяснили, почему исчезла древняя цивилизация пуэбло, коренных жителей Северной Америки, развитая культура которых существовала в IX-XII веках нашей эры. Исследователи проследили, как изменилось общество пуэбло до 1400 года, проанализировав годичные кольца деревьев на остатках деревянных балок. Известно, что за более чем 800-летнюю историю индейцы пережили несколько периодов расцвета и падений, которые совпадают с периодами изменения климата, сопровождавшегося засухами. Однако похоже, что фермеры пуэбло смогли выдержать длительные засухи, поэтому снижение урожайности, скорее всего, было связано с чем-то другим. Оказалось, что периоды пика строительства совпадали с периодами, благоприятными для возделывания зерновых, в то же время эти времена в среднем по климатическим условиям не отличались от периодов спада. В то время как культура восстанавливалась быстро после своего краха, с каждым разом это происходило медленнее, с нарастанием насилия. Исследователи подозревают, что медленно растущая напряженность (неравенство в богатстве, расовая несправедливость и беспорядки) ослабила социальную сплоченность, а продолжающаяся засуха усугубила ситуацию. Это повторялось в 700, 900 и 1140 годах нашей эры. В конце 13 века засуха и конфликт заставили пуэбло покинуть этот регион. По мнению ученых, сплоченные общества могут выйти из климатического кризиса, но все социальные конфликты предотвращают его. К сожалению, сегодня человечество сталкивается со многими проблемами, включая политические и расовые разногласия, поэтому изменение климата в результате глобального потепления может иметь катастрофические последствия для мирового сообщества. Уведомление о науке Archäologen haben enthüllt, warum die alte Pueblo-Zivilisation, die Ureinwohner Nordamerikas, deren entwickelte Kultur im 9.-12. Jahrhundert n. Chr. existierte, verschwunden ist. Forscher haben den Wandel der Pueblo-Gesellschaft vor 1400 nachvollzogen, indem sie Baumringe auf den Überresten von Holzbalken analysierten. Es ist bekannt, dass die Indianer in ihrer über 800-jährigen Geschichte mehrere Blütezeiten und Niedergänge erlebt haben, die mit Perioden des Klimawandels einhergehen, die von Dürren begleitet wurden. Es scheint jedoch, dass die Pueblo-Bauern länger anhaltende Dürren aushalten konnten, sodass der Ertragsrückgang höchstwahrscheinlich auf etwas anderes zurückzuführen war. Es stellte sich heraus, dass die Zeiten der Bauhöhe mit den für den Getreideanbau günstigen Zeiten zusammenfielen, während sich diese Zeiten im Durchschnitt in den klimatischen Bedingungen nicht von den Zeiten des Rückgangs unterschieden. Während sich die Kultur nach ihrem Zusammenbruch schnell erholte, verlief sie jedes Mal langsamer, mit zunehmender Gewalt. Forscher vermuten, dass langsam zunehmende Spannungen (Vermögensungleichheit, Rassenungerechtigkeit und Unruhen) den sozialen Zusammenhalt schwächten und dass die anhaltende Dürre die Situation verschlimmerte. Dies wurde 700, 900 und 1140 n. Chr. wiederholt. Ende des 13. Jahrhunderts führten Dürre und Konflikte dazu, dass die Pueblos die Region verließen. Laut Wissenschaftlern können aus der Klimakrise zusammenhängende Gesellschaften entstehen, aber alle gesellschaftlichen Konflikte verhindern sie. Beunruhigenderweise steht die Menschheit heute vor vielen Herausforderungen, einschließlich politischer und rassischer Spaltungen, so dass der Klimawandel als Folge der globalen Erwärmung katastrophal für die Weltgemeinschaft sein könnte. Wissenschaftsalarm

: Data Publikacji.: 03-06-25