Nadmi

• Kraj:Polska
• : Język.:deutsch
• : Utworzony.: 06-10-15
• : Ostatnie Logowanie.: 18-04-25

×

: Kontakt.

: Imię.

: E-mail.

: Wiadomość.

Proszę zamienić znaczniki %d na własne liczby

: Dodaj.

Wiadomość nie może być pusta!

Wiadomość zostanie przetłumaczona po wysłaniu (jeżeli środki są wystarczające)

: Captcha. Kod Ochronny.

Załączniki:

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

Ilość dopuszczalnych plików: 5

JPEG, JPG, PNG, GIF, DOC, PDF, ZIP, RAR, TAR, HTML, SWF, TXT, XLS, DOCX, XLSX : lub : ODT : tylko formaty:.

: Maksymalny rozmiar pliku. 3MB.

: Wyślij Wiadomość.

1952. natychmiastowa próba nuklearna uchwycona przez aparat Rapatronic.

: Opis.: 1952. natychmiastowa próba nuklearna uchwycona przez aparat Rapatronic.  (Rapid Action Electronic) Harolda Edgertona z czasem otwarcia migawki wynoszącym sto milionowych części sekundy. Historical Pix

: Data Publikacji.: 28-03-25

Znanych jest kilka takich generatorów infradźwięków. Technologie infradźwiękowe ery piramid.

: Opis.: Znanych jest kilka takich generatorów infradźwięków. Na przykład w 2011 roku na Kaukazie Północnym stowarzyszenie KOSMOPOISK odkryło i zbadało taką górę. Miejscowi nazywają tę górę STARE MIASTO. Relację na ten temat przedstawił Wadim Czernobrow podczas odczytów Zigla w Moskwie. Rozmiar prostokątnej komory wewnątrz góry, odkrytej przez wyprawę Kosmopoisk, był porównywalny z wielkością rakiety SOYUZ. Do rezonatora prowadzi pionowy prostokątny tunel wykuty w skale. Do podobnych generatorów infradźwięków należą: piramidy VYSOKO (Bośnia), SARA (Mykeny, Grecja), ELB-KURN (Luksor, Egipt). W przypadku braku piramidalnych gór zostały stworzone sztucznie. Piramidy stworzone przez człowieka budowano prawie na całym świecie. Najbardziej znane i opisane to piramidy w Egipcie. Oscylatory zbudowane na sztucznych piramidalnych wzmacniaczach szerokopasmowych są zwykle bardziej zaawansowane niż naturalne. Zawsze budowano je na monolitycznych płaskowyżach (skałach), aby zwiększyć powrót energii fal do ośrodka propagacji. W ich konstrukcji często znajduje się skalny wibrator, który znajduje się w skale pod piramidą. To jest ogromna prostokątna komora. Naturalną częstotliwość wibratora skalnego można łatwo obliczyć. Dlatego znając jego wymiary, zawsze możemy określić częstotliwość nośną generatora piramidalnego. Ponadto wykonano sztuczne generatory piramidalne dla kilku częstotliwości tonalnych. Zwykle jest to 7, 11 lub 13 częstotliwości poddźwiękowych. V. Yashkardin. Technologie infradźwiękowe ery piramid.

: Data Publikacji.: 28-03-25

Rozszerzenie zakresu częstotliwości odbieranej energii. Technologie infradźwiękowe ery piramid.

: Opis.: Rozszerzenie zakresu częstotliwości odbieranej energii. Kamera pokazana na obrazku 1 jest w odbiorniku dźwięku wykutym w dużej skale. Trzystopniowy odbiornik został wyrzeźbiony z dużego, samotnego kamienia. Ponadto był w kamieniu jak w kokonie. Ponadto zwróć uwagę, że wewnętrzna komora nie pasuje do wielkości samej konstrukcji. W porównaniu z nim wygląda na bardzo uproszczoną i nie nadaje się do pochówku. W górnej części kamery widzimy wielokanałowe wycięcie, które służy do rozszerzenia zakresu częstotliwości odbiornika. Takie elementy ekspansji częstotliwości można zaobserwować w wielu budynkach w różnych częściach świata. Tutaj widać, że w krypcie domosów nie ma zamku, ponieważ anteny kamertonu nie mogą być ze sobą połączone. Archeolodzy twierdzą, że budowniczowie nie znali jeszcze kamiennego zamku! Jak więc zbudowali idealną podziemną kopułę ??? Rozszerzenie zasięgu odbieranego sygnału następuje dzięki stosowi kamertonów umieszczonych jeden na drugim. Ponadto kamertony w tym stosie mają różne rozmiary, co umożliwia odbiór różnych częstotliwości. Oczywiście, jeśli zewrze się pręty kamertonu, ten system nie zadziała. Wyznaczanie konstrukcji prętowo-prętowych w gruncie: Zgodnie ze wskazanymi cechami można wyróżnić struktury rezonansowe wnękowe w archeologii: - obecność studni kontrolnych; - obecność podłużnych nisz w ścianach; - obecność schodkowych występów i szczelin; - obecność rezonatorów prętowych; - obecność elementów wolumetrycznych i ogniskujących. Zródło:V. Yashkardin. Rezonatory kamienne w archeoakustyce. Analiza działania konstrukcji prętowo-wnękowych

: Data Publikacji.: 28-03-25

Według Rudolfa Steinera człowiek powstaje w momencie wtajemniczenia, osiągnięcia poznania tego, co astralne.

: Opis.: Według Rudolfa Steinera człowiek powstaje w momencie wtajemniczenia, osiągnięcia poznania tego, co astralne. Dopóki doświadczenie nie wykracza poza sferę zjawisk fizycznych, byt ludzki jest niemożliwy.  Stąd zasadniczym postulatem epistemologicznym i etycznym antropozofii jest właśnie uczynienie się adeptem wiedzy tajemnej. Dopiero wówczas możliwe jest odpowiednie poznanie, a wraz z nim odpowiednie działanie. Trudno jednak wykazać zasadność takiego stanowiska w kategoriach naukowych; jest to raczej kwestia unikalnych założeń, doktryn wiary. Istota rozumująca może zrealizować swoje przeznaczenie stania się czysto ludzką za sprawą swojej wewnętrznej władzy – myślenia. Myślenie to jedyna metoda antropozofii, narzędzie i kierunek ewolucji jednostki społecznej. Indywidualizujące się myślenie, wzrost jego napięcia i natężenia, jego charakter kontemplacyjny i obiektywizujący, manifestujący się przez zaangażowanie w myśleniu prowadzi do wtajemniczenia, do zrealizowania jakości ludzkiej. By jednak zgodzić się z tą częścią teorii Steinera potrzebujemy przyjąć a prori to, że sam osiągnął coś tą drogą. Gdy zaczynamy myśleć w sposób odpowiadający „wiecznej prawdzie” i „wiecznemu pięknu” (terminy używane przez Steinera), dochodzi do pogrążania się w poznaniu tajemnym. Wieczna prawda i wieczne piękno są istotą każdej prawdy i każdego piękna, przez co magnetycznie oddziałują poprzez każdą prawdę i każde piękno. Steiner dużo miejsca poświęcał rozwojowi nauk i sztuk. Jednakże nie na tym kończy się antropozofia. Prawdziwy sukces polega na eksploracji „światów wyższych”, poznanie odpowiedzi na pytania „skąd przychodzę?”, „czym jestem?”, „dokąd zmierzam?”. Dopiero tym, którzy osiągnęli tę wiedzę antropozofia daje prawo nazywać się ludźmi. Tutaj Steiner wymienia kilka członów osobowości ludzkiej więcej, niż uczeni i artyści: ciało eteryczne, ciało astralne, jaźń czuciowa, jaźń myśląca oraz jaźń świadoma. Dopiero poznanie całego procesu powstawania osobowości, trwania i zanikania czyni z jednostki społecznej jednostkę ludzką. Ciało eteryczne: sobowtór energetyczny, „duch” ciała fizycznego, narzędzie życiowe sfery fizycznej, bez której powłoka fizyczna uległaby rozpadowi. Ciało astralne: narzędzie egzystencji tuż po śmierci fizycznej. Ten, kto poznaje swoje ciało astralne osiąga kontakt ze zmarłymi, żyjącymi w astralnym świecie. Jaźń czuciowa, jaźń myśląca i jaźń świadoma: narzędzia, które przeżywają śmierć ciała astralnego, i pozwalają na świadome istnienie w „świecie duchów”, jak go nazywa Steiner. Reinkarnacja: prawo cyklicznego tworzenia nowych ciał: astralnego, eterycznego i fizycznego oraz zstępowania w nie jaźni na czas egzystencji aż do momentu oświecenia, gdy reinkarnacja nie jest potrzebna. Pomimo wielu możliwości przeżyć w różnych światach ostateczną dyscypliną antropozofii jest duchowość. W duchowości człowiek przeżywa to, co wieczne, doświadcza boskości, która raz na zawsze zbawia go i wyzwala. Jest to przeżycie Wyższego Ja, które kładzie kres egoizmowi. W chwili tego przeżycia człowiek staje się jak Chrystus, a właściwie jednostka społeczna staje się jednostką ludzką. Życie duchowe jest wewnętrznym aspektem wtajemniczenia; tak, jak na zewnętrznych poziomach człowiek przechodzi proces wtajemniczenia w światy coraz bardziej duchowe, wewnątrz osiąga stan czysto duchowy. Dlatego też ewolucja ludzka to raczej rozwój duchowy, niż materialny, a natura zmian antropozoficznych jest duchowa, nie-cielesna.  Oczywiście, że zmiany w światach subtelnych, leżących bliżej istoty rzeczywistości, wpłyną na świat niższy, i vice versa (tak rozwija się świat, na zasadzie wibracji), to jednak nie materia, a duch stanowi istotę każdego Ja. Cała nadzieja pozytywnych zmian w świecie leży w uduchawianiu się człowieka. Lecz uczeń wiedzy tajemnej musi zdawać sobie sprawę już na początku drogi o swojej duchowej tożsamości i z tego, że powraca do ojczyzny ducha. .... Ludzkość w ogóle uśpiła fakt, że upadłe duchy, wyrzucone ze światów duchowych, stały się intensywnie aktywne na Ziemi. Przejawiało się to głównie w ludzkim myśleniu i postrzeganiu otaczającego świata. Upadek w taką destrukcyjną drzemkę miałby być naznaczony wiekiem materializmu i centralizacji władzy, podczas którego wpływy ‘duchów ciemności’ inspirowałyby ludzi do obmyślania nowych technologii i nowych środków ucisku. Steiner komentuje: Powiedziałem wam, że duchy ciemności zainspirują swoich ludzkich gospodarzy, w których będą mieszkać, do znalezienia szczepionki, która wyprze z dusz ludzi wszelkie skłonności do duchowości, kiedy są jeszcze bardzo młodzi, a stanie się to w okrężny sposób poprzez żywe ciało. W przyszłości dzieci będą szczepione substancją, którą z pewnością będzie można wyprodukować, i która je uodporni, aby nie rozwijały głupich skłonności związanych z życiem duchowym – “głupich” w oczach materialistów… w końcu zostanie znaleziony sposób na zaszczepienie ciał tak, że owe ciała nie pozwolą rozwinąć się skłonnościom do idei duchowych i przez całe życie ludzie będą wierzyć tylko w świat fizyczny, który odbierają zmysłami. Ludzie są teraz szczepieni przeciwko konsumpcji, i w ten sam sposób będą szczepieni przeciwko wszelkim skłonnościom do duchowości. To jest tylko po to, aby dać wam szczególnie uderzający przykład wielu rzeczy, które nadejdą w bliskiej i bardziej odległej przyszłości w tej dziedzinie – celem jest wprowadzenie zamętu w impulsy, które chcą spłynąć na ziemię. ~ Rudolf Steiner Poprzednie zdjęcie które wstawiłem to był Jeremy Irons, pewien aktor, ale bardzo podobny do tego mistyka, ale to nie był on, zmieniłem zdjęcie na właściwe. Okultystyczny porządek planet jest zgodny ze starożytnym geocentrycznym systemem Ptolemeusza. Rudolf Steiner (ur. 27 lutego 1861 w Kraljevacu, zm. 30 marca 1925 w Dornach) – austriacki okultysta, filozof, mistyk, ezoteryk, badacz spuścizny Goethego, jasnowidz, twórca antropozofii. Steiner zyskał początkowy rozgłos jako krytyk literacki i filozof kultury. Na początku XX wieku założył ruch duchowy, antropozofię, jako ezoteryczną filozofię wyrastającą z europejskiego transcendentalizmu i teozofii. Według Rudolfa Steinera człowiek powstaje w momencie wtajemniczenia, osiągnięcia poznania tego, co astralne. Dopóki doświadczenie nie wykracza poza sferę zjawisk fizycznych, byt ludzki jest niemożliwy. Stąd zasadniczym postulatem epistemologicznym i etycznym antropozofii jest właśnie uczynienie się adeptem wiedzy tajemnej. Dopiero wówczas możliwe jest odpowiednie poznanie, a wraz z nim odpowiednie działanie. Trudno jednak wykazać zasadność takiego stanowiska w kategoriach naukowych; jest to raczej kwestia unikalnych założeń, doktryn wiary. Istota rozumująca może zrealizować swoje przeznaczenie stania się czysto ludzką za sprawą swojej wewnętrznej władzy – myślenia. Myślenie to jedyna metoda antropozofii, narzędzie i kierunek ewolucji jednostki społecznej. Indywidualizujące się myślenie, wzrost jego napięcia i natężenia, jego charakter kontemplacyjny i obiektywizujący, manifestujący się przez zaangażowanie w myśleniu prowadzi do wtajemniczenia, do zrealizowania jakości ludzkiej. By jednak zgodzić się z tą częścią teorii Steinera potrzebujemy przyjąć a prori to, że sam osiągnął coś tą drogą. Gdy zaczynamy myśleć w sposób odpowiadający „wiecznej prawdzie” i „wiecznemu pięknu” (terminy używane przez Steinera), dochodzi do pogrążania się w poznaniu tajemnym. Wieczna prawda i wieczne piękno są istotą każdej prawdy i każdego piękna, przez co magnetycznie oddziałują poprzez każdą prawdę i każde piękno. Steiner dużo miejsca poświęcał rozwojowi nauk i sztuk. Jednakże nie na tym kończy się antropozofia. Prawdziwy sukces polega na eksploracji „światów wyższych”, poznanie odpowiedzi na pytania „skąd przychodzę?”, „czym jestem?”, „dokąd zmierzam?”. Dopiero tym, którzy osiągnęli tę wiedzę antropozofia daje prawo nazywać się ludźmi. Tutaj Steiner wymienia kilka członów osobowości ludzkiej więcej, niż uczeni i artyści: ciało eteryczne, ciało astralne, jaźń czuciowa, jaźń myśląca oraz jaźń świadoma. Dopiero poznanie całego procesu powstawania osobowości, trwania i zanikania czyni z jednostki społecznej jednostkę ludzką. Ciało eteryczne: sobowtór energetyczny, „duch” ciała fizycznego, narzędzie życiowe sfery fizycznej, bez której powłoka fizyczna uległaby rozpadowi. Ciało astralne: narzędzie egzystencji tuż po śmierci fizycznej. Ten, kto poznaje swoje ciało astralne osiąga kontakt ze zmarłymi, żyjącymi w astralnym świecie. Jaźń czuciowa, jaźń myśląca i jaźń świadoma: narzędzia, które przeżywają śmierć ciała astralnego, i pozwalają na świadome istnienie w „świecie duchów”, jak go nazywa Steiner. Reinkarnacja: prawo cyklicznego tworzenia nowych ciał: astralnego, eterycznego i fizycznego oraz zstępowania w nie jaźni na czas egzystencji aż do momentu oświecenia, gdy reinkarnacja nie jest potrzebna. Pomimo wielu możliwości przeżyć w różnych światach ostateczną dyscypliną antropozofii jest duchowość. W duchowości człowiek przeżywa to, co wieczne, doświadcza boskości, która raz na zawsze zbawia go i wyzwala. Jest to przeżycie Wyższego Ja, które kładzie kres egoizmowi. W chwili tego przeżycia człowiek staje się jak Chrystus, a właściwie jednostka społeczna staje się jednostką ludzką. Życie duchowe jest wewnętrznym aspektem wtajemniczenia; tak, jak na zewnętrznych poziomach człowiek przechodzi proces wtajemniczenia w światy coraz bardziej duchowe, wewnątrz osiąga stan czysto duchowy. Dlatego też ewolucja ludzka to raczej rozwój duchowy, niż materialny, a natura zmian antropozoficznych jest duchowa, nie-cielesna. Oczywiście, że zmiany w światach subtelnych, leżących bliżej istoty rzeczywistości, wpłyną na świat niższy, i vice versa (tak rozwija się świat, na zasadzie wibracji), to jednak nie materia, a duch stanowi istotę każdego Ja. Cała nadzieja pozytywnych zmian w świecie leży w uduchawianiu się człowieka. Lecz uczeń wiedzy tajemnej musi zdawać sobie sprawę już na początku drogi o swojej duchowej tożsamości i z tego, że powraca do ojczyzny ducha. Według angielskiego psychiatry Anthony’ego Storra Steiner był człowiekiem o wzniosłych ideałach i dużej inteligencji, stał się źródłem inspiracji dla wielu osób. Jednak jego wizja wszechświata i historia kosmosu, zaprzeczająca odkryciom współczesnej fizyki, nie była poparta żadnymi dowodami. Przypominała raczej fikcję naukową. Był przekonany, że jego własne siły „percepcji duchowej” ujawniają prawdy o wszechświecie niedostępne nauce. Jego niezachwiana pewność, że „wie” – charakterystyczna dla guru – zjednywała mu uczniów i czyniła możliwym przyjęcie nauk antrpozofii jako filozofii życia. Chociaż system wierzeń Steinera jest niewiarygodny, to jego osiągnięcia w sferze czysto ludzkiej są znaczące i trwałe. Dzieła tablica pamiątkowa wmurowana w ścianę pałacu w Kobierzycach w 75. rocznicę prowadzonego tu przez Steinera w 1924 kursu upraw biodynamicznych Rudolf Steiner oprócz 20 książek opublikował liczne artykuły i inne pisma, wygłosił tysiące wykładów w kraju i zagranicą. Ważniejsze jego prace to: Wahrheit und Wissenschaft, 1892 Philosophie der Freiheit, 1894 Rätsel der Philosophie, 1900 Das Christentum als mystische Tatsache, 1902 Jak osiągnąć poznanie wyższych światów? (niem. Wie erlangt man Erkenntnisse der höheren Welten), 1904–1905 Theosophie, 1904 Die Geheimwissenschaft, 1909 (zawiera zasady antropozofii) Das Johannesevangelium, 1909 Vier Mysteriendramen, 1910-1913 Wendepunkte des Geistelebens, 1911 Wege zu einem neuen Baustil, 1914 Vom Menschenrätsel, 1916 Von Seelenrätseln, 1917 Aufruf an das Deutsche Volk, 1919 Die Kernpunkte der sozialen Frage, 1919 Allgemeine Menschenkunde als Grundlage der Pädagogik, 1919 Geisteswissenschaft und Medizin, 1920 Westliche und östliche Weltgegensätzlichkeit, 1922 Über das Wesen der Bienen, 1923 Mein Lebensgang, 1924 Eurythmie als sichtbare Sprache, 1924 Das Initiatenbewußtsein, 1924

: Data Publikacji.: 28-03-25