Nadmi
- Kraj:Polska
- : Język.:deutsch
- : Utworzony.: 06-10-15
- : Ostatnie Logowanie.: 19-04-25
: Opis.: Drzewo tej odmiany dorasta do małej wielkości. Daje owoce bardzo duże, w kształcie gruszki, których skórka jest żółtawo-pomarańczowej barwy. Ich miąższ jest łagodny w smaku i bardzo soczysty oraz aromatyczny. Owoce te charakteryzują się również właściwościami leczniczymi. Dawniej była ona uprawiana ze względu na aromatyczne owoce, powszechnie wykorzystywane do produkcji m.in. miodu pigwowego. Podstawowe informacje: Barwa kwiatów: biała/ biało- różowa Barwa liści: zielone Okres kwitnienia: maj- czerwiec Okres owocowania: październik Stanowisko: słoneczne Wymagania: najlepiej żyzna, przepuszczalna gleba Wysokość: ok. 3m Uprawa i ciekawostki -z owoców pigwy można robić konfitury, nalewki lub dżemy, a także stosowane są do potraw mięsnych. -lubi ciepłe stanowiska i dobrze nasłonecznione. -preferuje żyzną i zasobną glebę, która jest zaopatrzona w próchnicę, lubi również lekko kwaśny odczyn gleby WIĘCEJ INFORMACJI: To kuszące nas aromatycznymi owocami drzewo w naszym kraju dorasta do 2,5 metrów wysokości, w cieplejszych regionach świata natomiast nawet do 8 metrów. Pochodzi z Azji Środkowej i Azji Mniejszej, gdzie już w starożytności istniały duże plantacje. Pigwa bardzo często mylona jest z pigwowcem, są to jednak dwa odrębne gatunki. Pigwa gruszkowa wydaje duże (nawet do 1 kg) gruszkokształtne, cytrynowożółte owoce, o twardym, mało soczystym, cierpkim, ale bardzo aromatycznym miąższu. Ze względu na smak nie nadają się one do bezpośredniego spożycia. Skórka pokryta jest kutnerem, który w miarę ich dojrzewania ulega starciu. Zarówno owoce, jak i liście znajdują zastosowanie w wielu dziedzinach przemysłu: w przetwórstwie, kosmetologii czy medycynie. Pigwa preferuje gleby średnio zwięzłe, próchniczne, zasobne w składniki pokarmowe i ciepłe o lekko kwaśnym odczynie. Najlepiej rośnie na słonecznym i osłoniętym stanowisku. Drzewo jest dość wytrzymałe na mróz, bardziej niż brzoskwinie i niektóre odmiany grusz. PIGWA WIELKOOWOCOWA GRUSZKOWA (Cydonia oblonga) Stan: roślina w pojemniku C-3 Wiek sadzonki: 2 letnia Wysokość: ok. 140-150 cm
: Data Publikacji.: 27-03-25
: Opis.: Morela ZALESZCZYCKA obficie owocuje, mrozoodporna. Prunus Armeniaca L. Morela ZALESZCZYCKA obficie owocuje MROZOODPORNA Stan : roślina kopana - zabezpieczona na czas transportu Podkładka : Ałycza Wiek sadzonki : 2 letnia Wysokość : ok. 150 cm Owocowanie: połowa sierpnia WIĘCEJ INFORMACJI: Drzewo rośnie średnio silnie, tworząc dość szeroką koronę. Jest wytrzymałe na mróz. Plonuje obficie, dając średniej wielkości owoce. Odmiana ta jest samopylna i do pełnego owocowanie, nie wymaga towarzystwa innych odmian moreli. Owoce, dojrzałość zbiorczą osiągają początkiem sierpnia. Od lat bije rekordy popularności wśród działkowiczów i uprawach w przydomowych ogródkach. Owoce: Są jajowate, spłaszczone po bokach, żółtopomarańczowe, z niewielkim ciemnoczerwonym, cętkowanym rumieńcem. Miąższ jest pomarańczowo-żółty, średnio zwięzły, soczysty, aromatyczny i niesamowicie smaczny. Pestka dobrze odchodzi o miąższu.
: Data Publikacji.: 27-03-25
: Opis.: Grusza CUKRÓWKA - stara poszukiwana odmiana GRUSZA CUKRÓWKA Stan: roślina kopana- zabezpieczona na czas transportu Podkładka: Grusza Kaukaska Wiek sadzonki: 2 letnia Wysokość: ok. 150 cm Owocowanie : sierpień WIĘCEJ INFORMACJI: Cukrówka to stara odmiana gruszy letniej, pochodzenia Rosyjskiego. Owoce średniej wielkości około 90 - 110 g, pękate, ogonek krótki. Skórka cytrynowa, niekiedy od strony nasłonecznionej pokryta delikatnym, czerwonym rumieńcem. Miąższ kremowy, masłowy, soczysty, lekko aromatyczny, słodki i bardzo smaczny. Owoce dojrzewają w pierwszej połowie sierpnia. Zapylacze: Bonkreta Williamsa, Komisówka, Król Sobieski, Klapsa. Grusza powinna zajmować w ogrodzie miejsce jasne, słoneczne, osłonięte od wiatru. Podstawą pielęgnacji jest jej przycinanie wiosną, które nie może być zbyt mocne. Sadząc gruszę w ogrodzie, prócz odpowiedniego miejsca powinniśmy pamiętać także, by jej gleba była przepuszczalna, żyzna, lekko kwaśna.
: Data Publikacji.: 27-03-25
: Opis.: Dieta przeciwgrzybicza – zasady, produkty zalecane i zakazane oraz przepisy Kandydoza inaczej drożdżyca to najczęstszy rodzaj grzybicy, której przyczyną jest nadmierny rozrost grzyba pleśniowego z rodzaju drożdżowców – Candida albicans. Obecność tego grzyba w naszym organizmie jest stanem normalnym, jednak podczas stosowania złej diety, grzyb może się rozmnażać powodując dolegliwości. Szczególnie dotyczy to osób z osłabionym układem odpornościowym. W zdrowym układzie trawiennym występują pożyteczne bakterie naturalnej flory jelitowej, które umożliwiają wchłanianie składników pokarmowych. Candida działa przeciwnie, hamując prawidłową asymilację składników odżywczych. Kandydoza najczęściej dotyczy układu pokarmowego. Może się jednak zdarzyć, że grzyb przedostaje się do narządów płciowych, krwi i innych tkanek ciała. Nie istnieje jedna uniwersalna dieta dla wszystkich osób leczących się z powodu infekcji grzybiczej. Zakres jej stosowania powinno się zawsze dobierać indywidualnie, chociażby ze względu na liczne odmienności występujące u chorych w trawieniu poszczególnych składników pokarmowych. Dlatego jej kaloryczność czy zawartość białka powinny być dobrane do wieku, wagi, wzrostu osoby oraz stopnia rozwoju choroby. Właściwie stosowana dieta przeciwgrzybicza jest w stanie wyleczyć nas z choroby bez stosowania lekoterapii. Jednak musi być ona odpowiednio przeprowadzona. Poza zaleceniami żywieniowymi konieczne jest wzmocnienie odporności, aby infekcja nie powróciła. Można w tym celu stosować pierwiastki jak selen i cynk, czy inne naturalne terapeutyki np. czosnek czy wyciąg z pestek cytrusów, olejek z oregano. Dodatkowo konieczna jest detoksykacja organizmu z toksyn i trujących metabolitów grzyba. W tym celu można wspomagać organizm naturalnymi preparatami z mikro alg np. chlorella czy spirulina oraz odpowiednich ziół. Czas stosowania diety jest bardzo indywidualny i zależy od ilości namnożonych grzybów w organizmie. Czasem do wyleczenia objawów wystarczy kilka miesięcy. W cięższych przypadkach dieta może trwać nawet ponad rok. Długość leczenia zależy także od obszaru zaatakowanego przez grzyba tzn. czy dotyczy danego narządu, układu czy ma postać ogólnoustrojową. Natomiast nawet po wyleczeniu objawów zarodniki grzybów mogą krążyć w krwioobiegu 2–3 lata. Z tego powodu zaleca się dietę profilaktyczną z małą zawartością cukru lub okresowo raz do roku dietę oczyszczającą organizm. Dieta przeciwgrzybicza może być stosowana przez wszystkich chorych włącznie z małymi dziećmi i kobietami w ciąży. Jednak wtedy jej zalecenia ulegają modyfikacjom stając się bardziej indywidualne. Grzybica – objawy Osoby z grzybicą mogą odczuwać przewlekłe zmęczenie, ciężkość, senność, rozdrażnienie, zaburzenia koncentracji wynikające z nadmiaru śluzu w organizmie. Dodatkowo doskwiera im nieświeży oddech, biały nalot na języku, metaliczny posmak w ustach, ochota na pokarmy słodkie i pieczywo, częste przeziębienia, podatność na inne grzybice np. stóp. Ze strony układu pokarmowego występują wzdęcia, bóle brzucha, biegunki czy zaparcia, śluz w stolcu. Intensywność objawów zależy od ilości namnożonego mikroogranizmu grzyba. Kandydoza narządów płciowych manifestuje się zapaleniem pochwy, prostaty, świądem odbytu. Grzybica – przyczyny Główną przyczyna rozrostu Candidy jest niewłaściwa dieta. Grzyb odżywia się pokarmami słodkimi bogatymi w cukier, a także zbyt słonymi, zimnymi, zjełczałymi. Spożywanie nadmiernej ilości produktów surowych dodatkowo osłabia trawienie co może się manifestować biegunkami. Inną przyczyną są złożone wieloskładnikowe posiłki. Powodują one utrudnione trawienie, fermentację, do której przebiegu używane są drożdże – candida. Również antybiotykoterapia osłabia trawienie i umożliwia wzrost grzybów, usuwając jednocześnie pozytywną florę bakteryjną hamującą rozrost Candidy. Dieta przeciwgrzybicza – zasady Należy zmniejszyć ilość węglowodanów głównie prostych w diecie, ponieważ są one pożywką dla Candidy. W przypadku grzybic zastosowanie znajduje dieta rozdzielna lub nie łączenie zbyt dużej ilości produktów w jednym posiłku np. posiłek węglowodanowy lub białkowo-tłuszczowy. Nie wolno łączyć białka z węglowodanami, z wyjątkiem surowych albo gotowany warzyw. Węglowodany można spożywać wyłącznie z surowymi i gotowanymi warzywami. Tłuszcze można dodawać do białek i warzyw oraz w niewielkiej ilości do węglowodanów, ale należy pamiętać, że wydłużają czas trawienia. Powinniśmy się starać nie pić płynów przed jedzeniem, w trakcie i zaraz po posiłku – wypite płyny powodują rozcieńczanie soków trawiennych. Niezbędnym elementem kuracji przeciwgrzybiczej jest wprowadzenie do diety nienasyconych kwasów tłuszczowych, gdyż zawarte w nich kwasy tłuszczowe omega-3 mają silne własności przeciwzapalne. Zaleca się spożywać nieoczyszczony olej z siemienia lnianego lub oliwę z oliwek z I tłoczenia na zimno, 2–3 łyżki stołowe w ciągu dnia. Dobrze sprawdza się także olej z nasion wiesiołka i tran. Ważne jest zadbanie o florę jelitową, odpowiednią suplementacją lub naturalnymi produktami kiszonymi. Jednak w umiarkowanych ilościach, aby nie doprowadzić do procesów fermentacyjnych. Dieta przeciwgrzybicza – produkty Podczas leczenia grzybicy konieczne jest wyeliminowanie z diety cukru, alkoholu, mleka, drożdży (pieczywa na drożdżach) niektórych produktów fermentowanych, kawy, gotowych produktów, np. ketchup, gumy do żucia, ograniczenie białego pieczywa. Słodziki i owoce: należy unikać substancji słodzących jak cukier, melasa, syrop klonowy, miód. Dopuszczalne jest słodzenie stewią, a także niektóre słodkie owoce jak: jagody, granaty, cytrusy, jabłka. Ksylitol (cukier brzozowy) również w umiarkowanej ilości ma działanie hamujący rozrost grzybów. Białka zwierzęce: Wskazane są ryby, drób, jajka. Ograniczyć należy nabiał i mięso czerwone, gdyż wzmagają one procesy fermentacyjne. Produkty kiszone: Zalecane jest spożywanie surowej kapusty kiszonej najlepiej z czosnkiem. Pomaga naturalnie odbudować florę bakteryjną jelit. Innymi dozwolonymi produktami są miso i sos sojowy. Oleje i orzechy: Najbardziej wskazane są nasiona lnu i olej lniany tłoczony na zimno oraz oliwa. Pozostałe orzechy i oleje należy stosować w umiarkowanych ilościach, ponieważ większość sprzedawanych orzechów jest zjełczała. Przed spożyciem warto prażyć je na suchej patelni, aby usunąć zarodniki pleśni i innych grzybów. Doskonałym remedium jest olej kokosowy zawierający kwas kaprylowy o działaniu grzybobójczym. Dodatkowo stabilny w obróbce termicznej nadaje się do smażenia i gotowania. Innym pomocnym produktem w walce z grzybicą jest czosnek. Posiada silne właściwości przeciw wirusowe i grzybobójcze. Zalecane jest pół ząbka dwa razy dziennie przed posiłkiem. Dla osób źle tolerujących surowy czosnek można go np. upiec w piekarniku. Wysoce korzystne jest także stosowanie olejku z oregano. Wyciąg z tej rośliny niszczy komórki grzyba a dodatkowo ma szerokie działanie przeciwpasożytnicze. e-manus.pl
: Data Publikacji.: 26-03-25
© Web Powered by Open Classifieds 2009 - 2025