Nadmi

• Kraj:Polska
• : Język.:deutsch
• : Utworzony.: 06-10-15
• : Ostatnie Logowanie.: 03-06-25

×

: Kontakt.

: Imię.

: E-mail.

: Wiadomość.

Proszę zamienić znaczniki %d na własne liczby

: Dodaj.

Wiadomość nie może być pusta!

Wiadomość zostanie przetłumaczona po wysłaniu (jeżeli środki są wystarczające)

: Captcha. Kod Ochronny.

Załączniki:

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

Ilość dopuszczalnych plików: 5

JPEG, JPG, PNG, GIF, DOC, PDF, ZIP, RAR, TAR, HTML, SWF, TXT, XLS, DOCX, XLSX : lub : ODT : tylko formaty:.

: Maksymalny rozmiar pliku. 3MB.

: Wyślij Wiadomość.

Colors of wedding dresses and customs concerning brides. Part: 1.

: Opis.: Cześć: 1. Kolory sukni ślubnych i zwyczaje dotyczące panien młodych. Kultura popularna odpowiedziałaby, że biel symbolizuje czystość i niewinność panny młodej. Jednak tradycja noszenia tego koloru nie jest zbyt odległa do naszych czasów, a konkretnie związana jest z królową Wiktorią z Wielkiej Brytanii w roli głównej, w połowie XIX wieku. Czy to z powodu przesądów, wierzeń, symboli władzy i ostentacji, pierwsze wzmianki o sukniach ślubnych odnajdujemy w starożytnej Mezopotamii trzeciego tysiąclecia p.n.e. W ówczesnym społeczeństwie młode kobiety, przyszłe żony, wystawiano na „targu panieńskim”, gdzie czekały na kupno. Aby zostać wybraną, ubierały się w swoje najlepsze ubrania i przygotowywali się pięknymi ozdobami. Plemię Ilirów. Raz w roku w każdym mieście, zbierają wszystkie młode kobiety na tyle duże, by mogły wyjść za mąż i zabierają je wszystkie razem w określone miejsce. Wokół nich utworzył się tłum mężczyzn. Licytator przedstawiał następnie każdą z kobiet po kolei i wystawiał je na sprzedaż. Kiedyś zaczynał od najatrakcyjniejszej dziewczyny, a dopiero potem, gdy osiągnęła dobrą cenę i została kupiona, wybrał najatrakcyjniejszą z tych, które jeszcze pozostały. Sprzedano je jako żony, a nie niewolnice. Wszyscy bogaci Babilonu, którzy pragnęli żony, mocno naciskali na najpiękniejsze dziewczęta, Chińczycy - przestrzegali pewnych zasad, takich jak noszenie na sobie czarnych szat z czerwonym, podwijana była z widoczną białą bielizną. Po dynastii Han druga chińska dynastia cesarska (206 p.n.e. do 220 n.e.) dodawała kolory w zależności od pór roku: czarne w zimie; zielony na wiosnę; czerwony latem i żółty jesienią. W dzisiejszych czasach niektóre suknie ślubne w Chinach są czerwone na znak szczęścia. Majowie. Zwyczaje w zależności od miejsca, do którego się odwołujemy-pisał historyk hiszpański. Niemal uogólniono, że mężczyźni woleli, aby ich kobiety nie były dziewicami na ślubie, ponieważ w ten sposób zapewniały sobie „doświadczenie”, w przeciwnym razie przychodziło ofiarować się im przed ślubem, aby można było być „zepsutym”, w Wenezueli to był ksiądz, który był odpowiedzialny za zapewnienie pomyślności małżeństwa. W Nikaragui, choć często zdarza się, że mężczyźni mają kilka żon, czasami to oni wybierali męża. W kulturach Ameryki prekolumbijskiej panny młode ozdabiały się złotą biżuterią i malowały swoje ciała w rytuale, który prosił Słońce i Księżyc o płodność. Part: 1. Colors of wedding dresses and customs concerning brides. Popular culture would answer that white symbolizes the bride's purity and innocence. However, the tradition of wearing this color is not too distant to our times, and more specifically, it is associated with Queen Victoria of Great Britain in the lead role, in the mid-nineteenth century. Whether it is because of superstition, beliefs, symbols of power, and ostentation, wedding dresses are first mentioned in ancient Mesopotamia of the third millennium B.C.E. In contemporary society, young women, future wives, were exhibited at the "maiden market", where they waited to be bought. To be chosen, they dressed in their best clothes and prepared themselves with beautiful ornaments. Illyrians tribe. Once a year in each city, they get all the young women big enough to get married and take them all together to a specific place. A crowd of men formed around them. The auctioneer then introduced each of the women in turn and put them up for sale. He used to start with the most attractive girl, and only then, when she achieved a good price and was bought, did he choose the most attractive of those who still remained. They were sold as wives, not slaves. All the rich of Babylon who wanted a wife put a lot of pressure on the most beautiful girls, Chinese - they followed certain rules, such as wearing black robes with red, tucked up with visible white underwear. After the Han dynasty, the second Chinese imperial dynasty (206 BC to 220 AD) added colors according to the seasons: black in winter; green in the spring; red in summer and yellow in autumn. Nowadays, some wedding dresses in China are red as a sign of good luck. Mayans. Customs depending on the place we refer to, wrote the Spanish historian. It was almost generalized that the men preferred their women not to be virgins at the wedding, because that way they gave themselves "experience", otherwise it was necessary to offer themselves to them before marriage so that they could be "spoiled", in Venezuela it was a priest, who was responsible for ensuring the well-being of the marriage. In Nicaragua, although men often have several wives, sometimes they chose their husbands. In pre-Columbian cultures, brides adorned themselves with gold jewelry and painted their bodies in a ritual that asked the sun and moon for fertility.

: Data Publikacji.: 09-05-25

Moloch, a Canaanite deity associated in biblical sources with the practice of child sacrifice.

: Opis.: Moloch, kananejskie bóstwo kojarzone w źródłach biblijnych z praktyką składania ofiar z dzieci. Nazwa wywodzi się z połączenia spółgłosek hebrajskiego melech („król”) z samogłoskami boszet („wstyd”), często używanej w Starym Testamencie jako alternatywna nazwa popularnego boga Baala („Pan”) . W Biblii Hebrajskiej Moloch przedstawiany jest jako obce bóstwo, które czasami bezprawnie zajmowało miejsce w kulcie Izraela w wyniku synkretycznej polityki pewnych odstępczych królów. Prawa dane Mojżeszowi przez Boga wyraźnie zabraniały Żydom czynienia tego, co zrobiono w Egipcie lub Kanaanie. „Nie dasz żadnego ze swoich dzieci, aby poświęcić je w ogniu Molochowi, a w ten sposób zbezcześcisz imię Boga twego” (Księga Kapłańska 18:21). Jednak podobno pod wpływem Asyryjczyków królowie tacy jak Achaz (2 Król. 16:3) i Manasses (2 Król. 21:6) czcili Molocha na wzgórzu Tofet, poza murami Jerozolimy. Miejsce to rozkwitło za panowania syna Manassesa, króla Amona, ale zostało zniszczone za panowania reformatora Jozjasza. „I zbezcześcił Tofet, który jest w dolinie synów Hinnoma. „Encyklopedia Britannica” Moloch, a Canaanite deity associated in biblical sources with the practice of child sacrifice. The name derives from the combination of the consonants of the Hebrew melech ("king") with the vowels of bosheth ("shame"), often used in the Old Testament as an alternative name for the popular god Baal ("Lord"). In the Hebrew Bible, Moloch is portrayed as a foreign deity who sometimes illegally took a place in Israel's worship as a result of the syncretic policies of certain apostate kings. The laws given to Moses by God expressly forbade the Jews to do what was done in Egypt or Canaan. "You will not give any of your children to consecrate them in fire to Moloch, and thus you will defile the name of your God" (Leviticus 18:21). However, allegedly under the influence of the Assyrians, kings such as Ahaz (2 Kings 16: 3) and Manasseh (2 Kings 21: 6) worshiped Moloch on the hill of Tofeth, outside the walls of Jerusalem. The site flourished during the reign of Manasseh's son, King Amun, but was destroyed during the reign of the reformer Josiah. “And he desecrated Tofet which is in the valley of the sons of Hinnom. "Encyclopedia Britannica"

: Data Publikacji.: 09-05-25

Starożytna, megalityczna technologia na Minorce.

: Opis.: Starożytna, megalityczna technologia na Minorce.  Tajemnicze filary Torralba d'en Salort w kształcie litery T. Eksploracja najlepiej zachowanego sanktuarium Taula i wież Taliotic na Minorce. Ogromne filary w kształcie litery T są podobne do tych w Göbekli Tepe, ale są znacznie starsze, datowane na późną epokę brązu, około 1200 pne. Uważa się, że przedstawiają byka, ale podobieństwa do starożytnej Turcji są zdumiewające, ponieważ znajduje się również w owalu megalitów, są wyrównane astronomicznie, zawierają ściany cyklopowe i mają skomplikowane rzeźby, a także oszałamiające byki z brązu odkryte w tym miejscu . Na miejscu znajdują się również jaskinie hypogeum, kamieniołom i pozostałości rzymskie, a także wieże typu nuragicznego zwane „Taliotami”, identyczne z konstrukcjami megalitycznymi na Sardynii. Ancient megalithic technology in Menorca. The mysterious T-shaped pillars of Torralba d'en Salort. Explore the best-preserved Taula Sanctuary and Taliotic Towers in Menorca. The huge T-shaped pillars are similar to those at Göbekli Tepe but are much older, dating back to the Late Bronze Age, around 1200 BC. It is believed to depict a bull, but the similarities to Ancient Turkey are astounding as it is also found in the megalithic oval, is astronomically aligned, contains cyclopean walls and has intricate carvings as well as stunning bronze bulls discovered at the site. There are also hypogeum caves, a quarry and Roman remains, as well as nuragic towers called "Taliotami", identical to the megalithic structures in Sardinia.

: Data Publikacji.: 09-05-25

STEWART SWERDLOW – PROJEKT MONTAUK NIE ZOSTAŁ NIGDY ZAMKNIĘTY

: Opis.: STEWART SWERDLOW – PROJEKT MONTAUK NIE ZOSTAŁ NIGDY ZAMKNIĘTY TECHNOLOGIE TAJNYCH PROJEKTÓW WOJSKOWYCH – ”KRZESŁO MONTOUK”, ”PHOENIX III” Chyba nikt racjonalnie oceniający rozwój sytuacji na świecie nie powie, że najbardziej zaawansowane technologie prezentowane przez media głównego nurtu wyznaczają próg rozwoju ludzkiej cywilizacji. Już dziś elitarna część społeczeństwa żyje w realiach wykraczających nawet poza najśmielsze science-fiction… Oczywiste jest to, że tajnych projektów badawczych prowadzonych na całym świecie jest mnóstwo. Jednak najbardziej wiarygodne (jak do tej pory) informacje przedstawili Al Bielek i Preston Nichols. Nieżyjący już Bielek ujawnił sporo szokujących faktów na temat projektów: „Montauk” oraz „Phoenix III”. Urządzenia rozwinięte w ich ramach, całkowicie zmieniły sposób postrzegania naszej rzeczywistości przez opracowujących je naukowców. Jakie to technologie? W latach 50-tych XX wieku opracowano technologię czujników fal elektromagnetycznych, które są w stanie wyświetlić myśli danego człowieka. Była to w zasadzie maszyna służąca do odczytu ludzkich myśli. Działała ona na zasadzie precyzyjnego wychwytywania pasma fal elektromagnetycznych emitowanych przez mózg ludzki i przetwarzania ich na sygnały, które następnie przenoszone były w formie cyfrowej na ekran komputera. Dodatkowo miała ona zdolność czytania pola astralnego, w którym zapisywana jest każda myśl jaką człowiek ma w głowie. Pole astralne jest niczym innym jak subtelną falą elektromagnetyczną, którą można w rzeczywistości podpatrywać, jeśli dysponuje się odpowiednią technologią (lub wrodzonymi zdolnościami). I tu pojawia się tzw. „Krzesło Montauk”. Po dziś dzień nie jest jasne w jaki sposób technologia ta została opracowana lub zdobyta. „Krzesło Montauk” było otoczone zestawem 3 cewek, które tworzyły wokół niego kształt piramidy. Kolejne zestawy cewek umieszczone były pod podstawą piramidy oraz ponad jej wierzchołkiem. Kompletne urządzenie wyposażone było w nadajniki, odbiorniki, stabilizatory oraz komputer Cray 1 przetwarzający sygnały elektromagnetyczne na cyfrowy język komputera, który mógł być zamieniony na zrozumiałe formy tekstowe, dźwiękowe lub obrazy. Według Prestona Nicholsa „Krzesło Montauk” osiągnęło pełną funkcjonalność na początku 1976 roku. I tu uwaga! Po serii testów, ostatecznie pod koniec 1977 roku, uzyskano niezakłócone niczym manifestowanie litych obiektów przy pomocy tego urządzenia! Niejaki Duncan Cameron był głównym medium zajmującym się tymi sprawami. Duncan albo ktoś inny posiadający zdolności parapsychiczne, siadał na „krześle Montauk”, wizualizował sobie coś w swojej świadomości, a gdzieś w bazie ten wizualizowany obiekt materializował się fizycznie w trzech wymiarach, nie jako holograficzna projekcja, ale namacalny trójwymiarowy obiekt, który można uderzyć i zepsuć, np. stół albo krzesło. Był to pierwszy przypadek, jaki znamy w ludzkiej historii, kiedy maszyna została użyta do stworzenia fizycznej materii z ludzkiej świadomości – z ludzkiego umysłu. Cokolwiek zdołał on sobie wyobrazić to nadajnik, przy dostarczeniu odpowiedniej mocy, był w stanie stworzyć siatkę trójwymiarową, na której następnie „drukował się” lity obiekt. Potrafił wizualizować dany obiekt na terenie całej bazy w zadanym punkcie w przestrzeni. Czasami udawało mu się pozostawić obiekt na stałe, a czasami trwał on tak długo, jak dostarczana była moc do nadajnika. Obejmowało to nawet całe budynki, które potrafił manifestować w bazie wojskowej. Późniejsze doświadczenia potwierdziły, że obiekty można było manifestować nawet w innych miastach. Konsekwencją tej technologii była także możliwość narzucania komuś myśli innych ludzi. Odbywało się to w taki sposób, że Duncan Cameron spotykał osobę docelową, bez jej zgody koncentrował się na niej i w 99% przypadków dana osoba zaczynała przejmować myśli Duncana. Dodatkowo potrafił on rozszerzyć swój umysł, wejść w umysł innej osoby i zmusić ją do tego, by zrobiła coś, czego nie zrobiłaby w normalnych warunkach. Przy użyciu Duncana oraz „Krzesła Montauk” naukowcy byli w stanie załadować dowolną informację, programy lub polecenia w umysły docelowych ludzi. Do 1978 roku stworzono pełne procedury kontroli umysłu i zostały one rozesłane do agencji wywiadowczych tak, by były użyte w jakichś praktycznych celach. Z zeznań Prestona Nicholsa wynika, że 12 sierpnia 1983 roku doszło do pewnego dziwnego wydarzenia. Wtedy to niewielka grupa naukowców wraz z Nicholsem stworzyła pewien program – „wypadek losowy”, który mógł aktywować tylko Duncan Cameron. Ktoś podszedł do Duncana, siedzącego na „Krześle Montauk” w transie i powiedział: „Nadszedł czas!”. W tej chwili Duncan zamanifestował przy pomocy „Krzesła Montauk” ze swojej podświadomości straszliwą bestię. Nadajnik przedstawił ją jako owłosionego potwora, który był ogromny, wygłodzony i wściekły. Nie pojawiła się ona gdzieś w strefie zero, ale w bazie pośród ludzi. Pożerała wszystko co nadawało się do pożarcia i niszczyła wszystko co napotkała na swojej drodze. Kilku różnych ludzi widziało ją, ale każdy z nich opisywał ją w inny sposób. Mierzyła ona sobie od 3 do 10 metrów wzrostu w zależności od tego kto opowiadał tę historię. W ramach tych projektów odbywano także mnóstwo podróży w czasie w celu wyszukiwania różnych (przyjaznych oraz wrogich) środowisk. Ludzie podróżujący przez ten portal opisywali go jako spiralny tunel, który był rozjaśniony aż do samego ujścia. W chwili, gdy wchodzili w niego, tunel samoczynnie wciągał ich, następnie przyspieszali, a potem tunel czasowy „wypluwał” ich w miejscu docelowym. Miejsce, do którego można było przenosić ludzi, mogło ponoć znajdować się w dowolny miejscu w naszym Wszechświecie. Preston Nichols opisuje, że to właśnie wtedy zaczęto bardzo intensywnie bawić się zmienianiem przeszłości i wybieganiem w przyszłość. Al Bielek twierdził, że fabuła filmu pt. „Końcowe odliczanie” (w Polsce znanego pod tytułem „Jeszcze raz Pearl Harbor”), mówi o autentycznych wydarzeniach: Ten film jest rzekomo fikcyjny, a wymigali się z tego, rzec by można, przedstawiając to jako wybryk natury. Natura nie angażuje się w wybryki tego rodzaju, z tego co wiemy, nigdy. Ja miałem informację, że odbyła się prawdziwa próba, mieli na pokładzie sprzęt, to było na „Nimitzu”, który jako pierwszy został tak wyposażony i cofnęli się do przeszłości na mocy jednoznacznych rozkazów, do dnia przed Pearl Harbor, z intencją, ktokolwiek wydał te rozkazy, żeby lotnictwo z „Nimitza” unicestwiło nacierającą japońską flotę przed atakiem i zapobiegło atakowi, tym samym zmieniając historię. Jak pokazano to w filmie, jeden z przebywających tam cywilnych obserwatorów wykłócał się z kapitanem i mówił: „Czy chce pan bawić się w Boga i zmienić całą historię?” Mówił: „Jeżeli tak, nie wie pan, ilu ludzi będzie żyło, którzy inaczej mogliby zginąć podczas ataku – i może pan zmienić całą strukturę, jaka była, naszej historii – i potencjalny wynik wojny.” W każdym razie, jak przedstawiono to w filmie, kapitan rozpoczął atak, ale potem – na filmie – fenomen naturalny nadciągnął nad nich i atak odwołano. W rzeczywistości, jak rozumiem, kapitan się przestraszył i odwołał atak, ściągnął samoloty, a potem zawrócił okręt do bieżącego czasu. Wydarzenia i technologie, o których opowiadali Al Bielek i Preston Nichols miały miejsce w latach 70-tych i na początku lat 80-tych. Jeżeli te projekty są kontynuowane (a zapewne są), to poziom ich zaawansowania dzisiaj jest znacznie wyższy! Skoro więc takie rzeczy były możliwe blisko 50 lat temu, to co jest możliwe dziś…?! STEWART SWERDLOW - THE MONTAUK PROJECT HAS NEVER BEEN CLOSED TECHNOLOGIES OF SECRET MILITARY PROJECTS - "MONTOUK CHAIR", "PHOENIX III" No one rationally assessing the development of the situation in the world will say that the most advanced technologies presented by the mainstream media set the threshold for the development of human civilization. Already today, the elite part of society lives in a reality that goes beyond even the wildest science fiction ... It is obvious that there are plenty of secret research projects conducted all over the world. However, the most reliable (so far) information was provided by Al Bielek and Preston Nichols. The late Bielek revealed a lot of shocking facts about the projects: "Montauk" and "Phoenix III". The devices developed within them have completely changed the way scientists developing them perceive our reality. What are these technologies? In the 1950s, the technology of electromagnetic wave sensors was developed, which is able to display the thoughts of a given person. It was basically a machine for reading human thoughts. It worked by precisely capturing the electromagnetic wave band emitted by the human brain and converting them into signals, which were then transferred in digital form to a computer screen. In addition, she had the ability to read the astral field in which every thought that a person has in his head is recorded. The astral field is nothing but a subtle electromagnetic wave that can actually be peeked at if one has the appropriate technology (or innate ability). And here comes the so-called "Montauk Chair". To this day, it is not clear how this technology was developed or acquired. The "Montauk Chair" was surrounded by a set of 3 coils that formed a pyramidal shape around it. The next sets of coils were placed under the base of the pyramid and above its top. The complete device was equipped with transmitters, receivers, stabilizers and a Cray 1 computer converting electromagnetic signals into a digital computer language that could be converted into intelligible text, sound or images. According to Preston Nichols, the "Montauk Chair" was fully operational in early 1976. And attention here! After a series of tests, finally at the end of 1977, uninterrupted manifestation of solid objects was achieved with this device! A man named Duncan Cameron was the main medium dealing with these matters. Duncan, or someone else with psychic abilities, sat on the "Montauk chair", visualized something in his consciousness, and somewhere in the base this visualized object physically materialized in three dimensions, not as a holographic projection, but a tangible three-dimensional object that could be hit and to spoil it, e.g. a table or a chair. This was the first time we know in human history that a machine was used to create physical matter from human consciousness - from the human mind. Whatever he could imagine, the transmitter, with the appropriate power, was able to create a three-dimensional grid on which a solid object was then "printed". He was able to visualize a given object throughout the base at a given point in space. Sometimes it managed to leave the object permanently, and sometimes it lasted as long as the power was supplied to the transmitter. It even included entire buildings that he was able to manifest on a military base. Later experiences confirmed that the objects could even be displayed in other cities. A consequence of this technology was also the possibility of imposing on someone else's thoughts. This was done in such a way that Duncan Cameron would meet the target person, concentrate on him without their consent, and in 99% of the cases the person began to take over Duncan's thoughts. Additionally, he was able to expand his mind, enter another person's mind, and make them do something they would not normally do. Using Duncan and the "Montauk Chair", scientists were able to load any information, programs or commands into the minds of the target people. By 1978, full mind control procedures had been established and distributed to intelligence agencies to be used for some practical purpose. According to Preston Nichols, a strange event took place on August 12, 1983. It was then that a small group of scientists, along with Nichols, created a certain program - a "random accident" that could only be activated by Duncan Cameron. Someone walked over to Duncan sitting in the "Montauk Chair" in a trance and said, "It's time!" At that moment Duncan manifested the terrible beast from his subconscious with the "Montauk Chair". The transmitter introduced her as a hairy monster that was huge, starved and furious. It did not appear somewhere in the ground zero, but at the base among the people. It devoured everything that could be devoured and destroyed everything she encountered on her way. Several different people saw her, but each described her differently. She was between 3 and 10 meters tall, depending on who was telling the story. These projects also took a lot of time travel to search for different (friendly and hostile) environments. People traveling through this portal described it as a spiral tunnel that was brightened up to the mouth. The moment they entered it, the tunnel automatically pulled them in, then they accelerated, and then the time tunnel "spat out" them at their destination. A place where people could be moved could be anywhere in our universe. Preston Nichols describes that it was then that they began to play very intensively with changing the past and looking into the future. Al Bielek claimed that the plot of the film The "Final Countdown" (known in Poland as "Pearl Harbor Again") tells of real events: This movie is allegedly fictional, and they got out of it, one might say, by portraying it as a freak of nature. Nature never gets involved in antics of this kind, as far as we know, never. I had information that there was a real test, they had equipment on board, it was on the "Nimitz", which was the first to be so equipped, and they went back to the past by unambiguous orders, to the day before Pearl Harbor, with the intention of whoever issued these orders that the air force from "Nimitz" annihilate the advancing Japanese fleet before attacking and prevent an attack, thereby changing history. As shown in the film, one of the civilian observers there argued with the captain and said, "Do you want to play God and change the whole story?" He said, "If so, you don't know how many people will be alive who might otherwise have died in an attack - and you can change the whole structure as it was, our history - and the potential outcome of the war." Anyway, as depicted in the movie, the captain started the attack, but then - in the movie - a natural phenomenon came over them and the attack was called off. In fact, as I understand it, the captain got scared and called off the attack, pulled the planes and then turned the ship back to the current time. The events and technologies Al Bielek and Preston Nichols talked about took place in the 1970s and early 1980s. If these projects are continued (and they probably are), their level of advancement is much higher today! So if such things were possible nearly 50 years ago, what is possible today ... ?! źródło: Globalna Świadomość:

: Data Publikacji.: 09-05-25