Nadmi

• Kraj:Polska
• : Język.:deutsch
• : Utworzony.: 06-10-15
• : Ostatnie Logowanie.: 06-06-25

×

: Kontakt.

: Imię.

: E-mail.

: Wiadomość.

Proszę zamienić znaczniki %d na własne liczby

: Dodaj.

Wiadomość nie może być pusta!

Wiadomość zostanie przetłumaczona po wysłaniu (jeżeli środki są wystarczające)

: Captcha. Kod Ochronny.

Załączniki:

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

Ilość dopuszczalnych plików: 5

JPEG, JPG, PNG, GIF, DOC, PDF, ZIP, RAR, TAR, HTML, SWF, TXT, XLS, DOCX, XLSX : lub : ODT : tylko formaty:.

: Maksymalny rozmiar pliku. 3MB.

: Wyślij Wiadomość.

Rzymianie zapożyczyli panteon bogów greckich.

: Opis.: Rzymianie zapożyczyli panteon bogów greckich. Historia weryfikuje znaczenie religii nie tylko dla rozwoju społeczeństwa, ale także dla jego przetrwania; pod tym względem Rzymianie nie różnili się od innych starożytnych cywilizacji. W początkowych latach Republiki Rzymskiej, zwłaszcza po jej zdobyciu terytorialnym po czterech wojnach macedońskich, kontakt z kulturą grecką - zwłaszcza z religią - odcisnął trwały ślad na rzymskim stylu życia. Wraz z innymi aspektami cywilizacji helleńskiej, Rzymianie przyjęli panteon greckich bogów, chociaż zmienili wiele ich imion. Jednak oprócz tego wachlarza bóstw, nabyli również kilka swoich kultów, a kulty nie zawsze były mile widziane przez władzę, co było koncepcją, która miała się przenieść do Imperium. Kultura helleńska nadeszła i aby zapobiec temu napływowi i jego wpływowi na społeczeństwo, władze rzymskie poczuły potrzebę potwierdzenia swojej moralnej wyższości nad Grekami; w końcu odnieśli zwycięstwo w bitwie z Grecją. Wygląd kultury greckiej był w większości pozytywny. Pod wpływem Greków rzymscy bogowie stali się bardziej ludzcy, wykazując tak różnorodne cechy, jak zazdrość, miłość i nienawiść. Jednak w przeciwieństwie do Grecji, w Rzymie wyrażanie własnej wiary przez jednostkę nie było uważane za tak ważne, jak przestrzeganie rytuału. Aby uniknąć gorliwości religijnej, państwo zażądało ścisłego przestrzegania sztywnego zestawu rytuałów.

: Data Publikacji.: 17-05-25

Samurajowie zwani także bushi to klasa wojowników w Japonii.

: Opis.: Samurajowie zwani także bushi to klasa wojowników w Japonii. Klasa która powstała w X wieku n.e. w Japonii i pełniła służbę wojskową aż do XIX wieku n.e. Elitarni i dobrze wyszkoleni żołnierze, biegli w posługiwaniu się zarówno łukiem, jak i mieczem, byli istotnym elementem średniowiecznych armii Japonii. Samurajowie mogli być przesadnie romantyzowani od XVIII wieku jako uosobienie rycerskości i honoru, ale jest wiele przykładów wykazujących wielką odwagę i lojalność wobec swoich panów, w szczególności popełniających nawet rytualne samobójstwo w przypadku klęski lub śmierci ich pana. Wojny w średniowiecznej Japonii były jednak równie krwawe i bezkompromisowe, jak w każdym innym regionie, a pieniądze były często głównym motywem wielu samurajów do udziału w bitwie. Od XVII wieku n.e. nie jest już potrzebny w celach wojskowych, Rządowy system poboru w Japonii został zakończony w 792 roku n.e., tak więc w następnym okresie Heian (794-1185 n.e.) utworzono prywatne armie w celu ochrony interesów ziemskich (shoen) szlachty, która spędzała większość czasu poza domem. na dworze cesarskim. To był początek samurajów, imię oznaczające `` pomocnika '', podczas gdy czasownik samurau oznacza służyć, więc termin ten był pierwotnie określeniem klasy, a nie zawodu wojskowego, który później zaczął oznaczać. Były też inne klasy wojowników, ale samuraj był jedynym, który kojarzył się ze służbą na dworze cesarskim. Samurajowie byli zatrudniani przez feudałów (daimyo) do obrony swoich terytoriów przed rywalami, do walki z wrogami zidentyfikowanymi przez rząd oraz do walki z wrogimi plemionami i bandytami. Z tego powodu samurajowie mogli mieszkać w koszarach, na zamku lub we własnych prywatnych domach. Gdy samurajowie ostatecznie zorganizowali się w grupy kierowane przez watażków posiadających władzę polityczną, byli w stanie przejąć władzę od słabego dworu cesarskiego w XII wieku ne pod rządami takich watażków jak Minamoto no Yoritomo.

: Data Publikacji.: 17-05-25

Termin Kabała odnosi się konkretnie do formy żydowskiego mistycyzmu, która rozpowszechnił się w średniowieczu.

: Opis.: Termin Kabała odnosi się konkretnie do formy żydowskiego mistycyzmu, która rozpowszechnił się w średniowieczu. Jednak w ostatnich dziesięcioleciach stał się zasadniczo ogólnym terminem dla całej żydowskiej myśli mistycznej. Dosłownie oznaczające „to, co otrzymane”, Kabała zawiera szereg ezoterycznych tradycji sięgających czasów biblijnych i nadal jest bardzo żywa. Porusza takie tematy, jak stworzenie świata, natura Boga, ekstatyczne doświadczenie mistyczne, nadchodząca era mesjańska i natura życia pozagrobowego. Ostatecznie Kabała reprezentuje żydowską formę tego, do czego dążą wszystkie mistyczne tradycje; bezpośrednie i intymne poznanie boskości na poziomie wyższym niż intelekt. Chociaż Kabała była zasadniczo ezoteryczną tradycją, była popularna i szeroko praktykowana aż do zarania ery nowożytnej, chociaż nałożono ograniczenia na wiek i względną pobożność wtajemniczonych. Obejmowała starożytne talmudyczne eksploracje tematów biblijnych, opowieści o ekstatycznych zstąpieniu na tron Boży, rozległe mity o stworzeniu świata, intensywny zapał mesjański oraz formy pietystycznego rytuału i praktyki, które dały początek ruchom, które nadal wpływają na dzisiejszy judaizm. W następstwie haskali, czyli żydowskiego oświecenia, wielu Żydów zaczęło uważać Kabałę za co najwyżej wstydliwą relikwię z bardziej łatwowiernych czasów i spotkała się z wielką niesławą wśród nowo świeckich Żydów w Europie. Jednak ostatnio Kabała doświadczyła ogromnego odrodzenia, z szeroko rozpowszechnionym świeckim i religijnym zainteresowaniem, a niektóre szkoły docierają do nie-Żydów w bezprecedensowy sposób. „Kabała reprezentuje żydowską formę tego, do czego dążą wszystkie mistyczne tradycje; bezpośrednią i intymną wiedzę o boskości na poziomie wyższym niż intelekt”.

: Data Publikacji.: 17-05-25

Zobaczcie dzieła w obrazach starożytnego Egiptu, poczynając od pierwszego i przechodząc w kierunku bardziej współczesnych.

: Opis.: Strata czasu na bzdury. Nasze dzieci zamiast się rozwijać uwsteczniają się. Przeczytajcie proszę !!!!!!!!!! Prawdziwe wydarzenia z przeszłości są bezpiecznie ukryte w lochach skarbców Watykanu, no sferycznych kronik Akashy i innych protokołów syjonistycznych, a obojętni badacze mają możliwość manipulowania fragmentami informacji, które docierają do nich przez wieki, bez żadnej gwarancji, że nie są sfałszowane, a wciąż ogromna warstwa nowoczesnego materiału ekspedycyjnego, a w pyłach archiwalnych nadal śpią prawdziwe karty historii Ojciec historii Herodot , Nicola z Petersburga Diodorus z Sycylii, Strabo, Abd al-Latif to ci starożytni historycy, którzy podobno jako pierwsi zaczęli opisywać życie i zabytki starożytnego Egiptu,ale kto może być pewien, że są to prawdziwi ludzie, a nie potajemne nazwy oficerów wszelkiego rodzaju jezuickich rozkazów? Ich badania są jednym, wielkim oszustwem Zobaczcie dzieła w obrazach starożytnego Egiptu, poczynając od pierwszego i przechodząc w kierunku bardziej współczesnych.  Głównym wątkiem naszej historii jest to, że prawie wszystkie obrazy piramid w Egipcie wykonane przed końcem XVIII wieku różnią się radykalnie od obecnego oryginału, a od końca XVIII wieku i bliżej nas praktycznie wszystko jest takie jakie teraz widzimy !!! Nie więcej, nie mniej więcej, setki lat malowali w ten sam sposób, ale pod koniec XVIII wieku wszystko zmienione, magicznie kąty między twarzami piramid i podstawą stały się znacznie mniej ostre, elementy wystroju zniknęły, zniknęły główne wejścia i pojawiły się otwory al-Mamun i wszelkiego rodzaju podkłady . Najwyraźniej historia piramid i innych podobnych im trwa ponad 200-300 lat, ale jedynym pytaniem jest, jakie były piramidy ??? I możliwe, że te piramidy, które są teraz, są sarkofagami dla niektórych bardziej starożytnych budowli piramidalnych, które nie zostały całkowicie zniszczone przez powodzie, trzęsienia ziemi i inne Mahabharaty, ale w kolejności: Najstarszym znanym obrazem Egiptu, jest „mozaika nilowa”, znajdująca się w Palestrinie pod Rzymem, przedstawiająca sceny z życia codziennego, nawiasem mówiąc, nie ma na niej piramid, chociaż oczywiście to nic nie znaczy, przypuszczalnie jest to pierwszy wiek pne. e., ale ciekawe jest to, że jest pełne napisów w języku rosyjskim (etruskim) !!! Bez łaciny, hieratyki i demotyków. Jest to szczególnie widoczne w cudownej nazwie miasta Crocodilopolis ;))   Najwcześniejsze przedstawienie piramid na płaskowyżu w Gizie pochodzi z około 1100 roku ne znajdujące się na jednej z kopuł Bazyliki San Marco w Wenecji i piramidy wyglądają zupełnie inaczej niż teraz, ale są bardzo podobne do piramidy Cestius w Rzymie. Spójrzmy także na stare, starożytne mapy Kairu: tak przy okazji, w jaki sposób liczba mnoga piramid była na płaskowyżu? Kształt ostrosłupowych piramid nie zmienia się: W 1615 wszystko jest takie samo, zwracamy uwagę na to, gdzie patrzy Sfinks, a dokładniej, patrzy na Północ, w przeciwieństwie do obecnego Wschodu !!! Sfinksy sa takze na ilustracjiw liczbie mnogiej. Było ich tam wiele.  A obraz piramid na jeziorze Karun (jezioro Meridowo)? Z których nic nie zostało, przynajmniej na powierzchni, choć niedawno znaleziono pod wodą bloki bazaltowe, i co ciekawe, w tym samym czasie Herodot opisal piramidy i labirynt, który jest w pobliżu:  -Postanowili więc zostawić wspólny pomnik, a decydując się na to, wznieśli labirynt nieco wyżej niż jezioro Meridov w pobliżu tak zwanego miasta krokodyli. Widziałem ten labirynt: nie da się go opisać. Wszakże gdyby wszystkie mury i wielkie budowle wzniesione przez Hellenów zostały zmontowane, to ogólnie rzecz biorąc, okazałoby się, że spędzili mniej pracy i pieniędzy niż sam labirynt. Tymczasem świątynie są bardzo niezwykłe. Oczywiście piramidy są ogromnymi budowlami, a każda z nich jest największą wartością wielu połączonych dzieł , choć są one również świetne. Jednak labirynt przekracza nawet tej piramidy. Ma dwanaście dziedzińców z bramami, jedna przy drugiej, z sześcioma skierowanymi na północ i sześcioma skierowanymi na południe, przylegającymi do siebie. Na zewnątrz wokół nich jest jedna ściana.  Wewnątrz tej ściany znajdują się komory dwóch rodzajów: niektóre pod ziemią, inne nad ziemią, liczba 3000, a mianowicie 1500 każdej z nich. Sam musiałem przejść przez podwyższone komnaty i zbadać je, i mówię o nich jako naoczny świadek. Wiem o podziemnych komnatach tylko z opowieści: egipscy nadzorcy nigdy nie chcieli ich pokazywać, mówiąc, że są groby królów, którzy wznieśli ten labirynt, a także groby świętych krokodyli. Dlatego mówię o dolnych komnatach tylko przez pogłoski. Górne komory, które musiałem zobaczyć, przewyższają dzieła ludzkich rąk. Przejścia przez komnaty i kręte korytarze prowadzą przez dziedzińce, będąc bardzo zagubionymi, wywołują uczucie niekończącego się zdumienia: z dziedzińców przechodzisz do komnat, od komór do galerii z kolumnadami, potem znowu do komnat, a stamtąd znowu na podwórza. Wszędzie kamienne dachy, a także ściany, a ściany te są pokryte wieloma płaskorzeźbami. Każdy dziedziniec jest otoczony kolumnami starannie dopasowanych kawałków białego kamienia. A na rogu labiryntu wzniesiono piramidę o wysokości 40 orgii z wyrytymi na niej ogromnymi postaciami. Podziemne przejście prowadzi do piramidy. Bez względu na to, jak niezwykły jest ten labirynt, jego wielkość, tak zwane Jezioro Meridowo, na brzegu którego stoi, jest jeszcze bardziej zaskakujące. Obwód tego jeziora południka wynosi 3600 etapów, czyli 60 schematów, tj. równa długości całego wybrzeża Egiptu. Długość jeziora rozciąga się z północy na południe, a w najgłębszym miejscu głębokość 50 orgii. A fakt, że jest to dzieło ludzkich rąk i jest wykopane sztucznie, jest wyraźnie widoczne. Prawie na środku jeziora znajdują się dwie piramidy unoszące 50 orgii nad wodę; ta sama głębokość i ich podwodna część. Obok każdej piramidy znajduje się kolosalna kamienna statua siedząca na tronie ..

: Data Publikacji.: 17-05-25