Nadmi

• Kraj:Polska
• : Język.:deutsch
• : Utworzony.: 06-10-15
• : Ostatnie Logowanie.: 01-08-25

×

: Kontakt.

: Imię.

: E-mail.

: Wiadomość.

Proszę zamienić znaczniki %d na własne liczby

: Dodaj.

Wiadomość nie może być pusta!

Wiadomość zostanie przetłumaczona po wysłaniu (jeżeli środki są wystarczające)

: Captcha. Kod Ochronny.

Załączniki:

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

Ilość dopuszczalnych plików: 5

JPEG, JPG, PNG, GIF, DOC, PDF, ZIP, RAR, TAR, HTML, SWF, TXT, XLS, DOCX, XLSX : lub : ODT : tylko formaty:.

: Maksymalny rozmiar pliku. 3MB.

: Wyślij Wiadomość.

Katastrofa tunguska rozpala wyobraźnię fascynatów nauki.

: Opis.: Katastrofa tunguska rozpala wyobraźnię fascynatów nauki. Według najbardziej abstrakcyjnych teorii wybuchu to efekt nieudanego eksperymentu Nikoli Tesli, interwencji UFO lub pojawienia się czarnej dziury. Obecnie nauka przyjmuje, że za zdarzenie, do którego doszło 65 km na północny zachód od miejscowości Wanawara (Kraj Krasnodarski) 30 czerwca 1908 r., najprawdopodobniej odpowiada eksplozja ciała kosmicznego w atmosferze. 30 czerwca 1908 r. o godz. 7.14 wszystkie sejsmografy na Ziemi odnotowały potężny wybuch. Nad rzeką Podkamienna Tunguzka doszło do tajemniczej eksplozji, która powaliła wszystkie drzewa w promieniu ok. 40 km, a widziana była w promieniu 650 km. Jej szacunkowa moc to 30-50 megaton trotylu (to tyle, co najpotężniejsza bomba atomowa — "Car"). Jednak ofiar w ludziach praktycznie nie było, bo obszar ten był niezamieszkały. Pierwsi badacze na miejsce zdarzenia dotarli dopiero 19 lat później. Od 1928 r. ponad czterdzieści ekspedycji badało to miejsce. Jednak nadal informacje na temat zjawiska są dość skąpe. Jak przypomina "Forbes", świadkowie zdarzenia mówili m.in. o nadlatującej kuli ognia oraz o "świecących chmurach". Katastrofę tunguską wywołało UFO? Do dziś wiele kwestii związanych z wydarzeniem sprzed 117 lat pozostaje niejasnych. To dało pożywkę dla wielu bardzo abstrakcyjnych teorii. W 2009 r. rosyjski naukowiec dr Jurij Labvin z Fundacji Zjawiska Przestrzennego Tunguska twierdził, że wybuch był efektem zderzenia statku UFO z potężnym, zmierzającym w kierunku Ziemi meteorytem. Przez to działanie siła wybuchu była znacznie mniejsza. Inna z wersji sugerowała, że zdarzenie było efektem jednego z eksperymentów Nikoli Tesli. Według tej teorii badacz rodem z Bałkanów miał pod koniec czerwca 1908 r. eksperymentować z bezprzewodowym przesyłem prądu elektrycznego. Jednak doświadczenie miało wymknąć się spod kontroli i doprowadzić do katastrofy na Syberii. Ceniony periodyk naukowy "Nature" rozważał teoretycznie jeszcze jedną możliwość. Katastrofa tunguska mogła być spowodowana przez mikroskopijną czarną dziurę przechodzącą przez Ziemię. Teoria ta zakłada, że czarna dziura mogła wejść w atmosferę, wywołać eksplozję i opuścić planetę po drugiej stronie, nie pozostawiając krateru. Z nieba spadł deszcz wapiennych kamieni. Co się wydarzyło w podkrakowskich Jerzmanowicach Jak współczesna nauka tłumaczy katastrofę tunguską? Jednak współczesna nauka inaczej wyjaśnia przyczyny katastrofy. — Pierwsze ekspedycje nie stwierdziły obecności krateru uderzeniowego — powiedział dr Krzysztof Ziołkowski. — Wszystkie tego typu wielkie wydarzenia, których źródłem jest kosmos, zawsze zostawiają jakiś wyraźny ślad na powierzchni Ziemi. Tu go nie zaobserwowano — tłumaczył w rozmowie z Polskim Radiem dr Krzysztof Ziołkowski z Centrum Badań Kosmicznych. Obecnie naukowcy przyjmują dużo mniej fantastyczną hipotezę przebiegu zjawiska. Współczesna nauka tłumaczy katastrofę tunguską głównie jako eksplozję ciała kosmicznego w atmosferze. Najczęściej akceptowana teoria zakłada, że nad Syberią eksplodował meteoryt lub asteroida o średnicy ok. 50–65 m. W innej wersji badacze sugerują kometę, co wyjaśniałoby brak krateru i obecność "białych nocy" nad Europą po katastrofie.

: Data Publikacji.: 31-07-25

Manul (Otocolobus manul) to kot zamieszkujący tereny stepowe i górskie Azji Środkowej.

: Opis.: Manul (Otocolobus manul) to wydawałoby się niepozorny kot zamieszkujący tereny stepowe i górskie Azji Środkowej.  Słynie z mistrzowskiego kamuflażu – wyczuwając zagrożenie, zatrzymuje się w bezruchu i wtapia w otocznie, nie będąc praktycznie odróżnialnym od kamienia. Ten skryty mieszkaniec odległych krajów, dzielący skalisty dach świata z panterą śnieżną, zyskał światową sławę… w erze Internetu. Co wyróżnia manula? Manula trudno pomylić z jakimkolwiek innym przedstawicielem rodziny kotów. Jego głowa jest szeroka, z niskim czołem i nieco płaskim pyszczkiem przypominającym odrobinę klasycznego kota perskiego. Uszy manula są malutkie, szeroko rozstawione i osadzone bardzo nisko po bokach głowy. Jego futro jest bardzo długie i gęste, a krótkie kończyny zakończone są szerokimi łapami wyposażonymi w futrzane „kapcie” chroniące zwierzę zarówno przed parzącym piaskiem w ciągu lata, jak i śniegiem czy zmrożonym gruntem zimą. W końcu manul żyje na wymagających terenach, takich jak mongolskie i kazachskie stepy czy Himalaje! Swój wiecznie zniesmaczony lub zaskoczony wyraz twarzy manul zawdzięcza płaskiemu pyszczkowi z krótkim noskiem, ale także temu, że w przeciwieństwie do większości małych kotów jego źrenice zwężają się do małych kółek, jak u lwów czy tygrysów, a nie do szparek, jak u kota domowego. Trudno o bardziej memicznego kota niż manul, przypominający internetową kocią gwiazdę, Grumpy Cata. Manul autentycznie bawi i fascynuje – tak, że chociażby na pokazach filmu „Duch śniegów” na podstawie książki Sylvaina Tessona, który poszukiwał w górach pantery śnieżnej, to właśnie pojawienie się manula wyglądającego zza skały z wymowną miną wywoływało w kinach salwy śmiechu. Sława polskich manuli Polacy mają ważny powód, aby dobrze znać manula – manul Magellan z poznańskiego zoo to prawdziwa sława medialna. W 2020 r. zorganizował sobie brawurową ucieczkę z wybiegu, forsując siatkę ogradzającą wolierę. Szukano go przez kilka dni, a w końcu znaleziono w okolicach Jeziora Maltańskiego. W 2023 r. Magellan wygrał konkurs na najpiękniejszego manula świata organizowany przez profil Daily Mantle na portalu X.  Na naszego manula oddano łącznie ponad 130 tys. głosów. W tym roku Polskę reprezentowała w konkursie Mania, matka Magellana, jednak z niewyjaśnionych do końca przyczyn i ku oburzeniu internautów została zdyskwalifikowana przez finałem. Do sprawy odnieśli się nawet przedstawiciele naszej sceny politycznej, zgodnie (!) zapewniając, że dla nich, jak i dla głosujących, to Mania pozostała zwyciężczynią. Być może manule powinny wkroczyć do polityki, aby w parlamencie zapanowała zgoda? Gdzie żyją manule? Manul zamieszkuje stepy, niezadrzewione płaskowyże oraz tereny górskie centralnej Azji, od Iranu po wschodni Kazachstan, Mongolię, południową Syberię oraz pokaźną część Chin (głównie Xinjiang, Tybet, Chiny północne i centralne). Choć mapa występowania manuli wydaje się być obszerna, trzeba pamiętać, że ich zasięg ma charakter wyspowy. Najwięcej manuli żyje w Mongolii oraz na sąsiadujących z nią terenach Rosji i Chin. Spore populacje tych kotów występują ponadto we wschodnim Kazachstanie i Kirgistanie oraz w północnym Afganistanie. Skupiska manuli w Pakistanie, Iranie i w północnych Indiach są znacznie bardziej przerzedzone, a najmniej liczne są populacje z Turkmenistanu i Azerbejdżanu. Wiemy też, że manule żyją w górach Bhutanu i Nepalu, ale nie znamy ich liczebności. Po raz pierwszy pokazały się w tych krajach na kadrach z kamer-pułapek dopiero w 2012 r. Jak wygląda manul stepowy? Długość ciała (tułowia wraz z głową) manula wynosi od 46 do 53 cm (samice) i 54–57 cm (samce). Długość ogona wynosi 21–31 cm, a wysokość w kłębie – 23–29 cm. Manule ważą 2,5–5,3 kg. Są to więc raczej niewielkie koty, ale optycznie wydają się większe niż w rzeczywistości za sprawą gęstego, warstwowego futra. Ubarwienie manuli może być dość urozmaicone, ale zawsze składa się przede wszystkim z dwóch podstawowych barw – szarości i brązu wpadającego w rudy, w różnych proporcjach. Brzuch i kończyny tego kota są jaśniejsze, zwykle ciemnozłociste. Bogato owłosiony ogon okalają cztery czarne pierścienie i jest on czarno zakończony. Często włosy okrywowe manuli mają białe końcówki, dzięki czemu cała szata sprawia wrażenie srebrzystej. Charakterystyczne czoło manula ozdobione jest drobnymi, czarnymi plamkami, a przez bokobrody biegną ukośne, czarne pręgi (dwie po każdej stronie). Mistrz kamuflażu i udawania kamienia Ulubionym środowiskiem manula są miejsca niezadrzewione, ale za to bogate w różnego typu kryjówki. Kot ten kocha tereny skaliste. Jego kolorystyka jest tam ogromnym atutem. Nieruchomiejąc, manul upodabnia się do skał, dzięki czemu staje się niewidzialny zarówno dla swoich ofiar, jak i dla potencjalnych źródeł zagrożenia. Manul opanował kamuflaż do perfekcji – można na niego patrzeć i mimo to go nie widzieć (nawet w ogrodzie zoologicznym). Idealne terytorium manula posiada także rozmaite nierówności terenu, za którymi można się schować: pagórki, wąwozy, doliny porośnięte roślinnością. Mile widziane są trawy i krzewy. Drapieżnik ten nie bytuje w lasach, ale nie lubi także pustych, otwartych przestrzeni. Bez kryjówek czuje się niepewnie. Nawet gdy musi przemierzyć odcinek otwartego terenu między jedną kryjówką a drugą, często instynktownie pokonuje tę trasę na ugiętych łapach, i to jak najprędzej. Gdy natomiast manul poczuje się obserwowany – nie ucieka, ale zamiera w bezruchu. Ugina łapy, stara się przylgnąć do podłoża i wtopić się w otoczenie. Wbrew pozorom jest to generalnie skuteczna strategia. Jak wspomniał rosyjski zoolog, A. A. Sludski: „To niesamowite, jak tak duże zwierzę może w jednej chwili stać się niewidzialne”. Manul stepowy w domu? Niestety strategia przetrwania manula – kamuflaż zamiast ucieczki – sprawiła, że dość często jest on zabierany ze swego naturalnego środowiska przez ludzi, którzy trzymają go potem w domu jak kotka. Kocięta dają się dość łatwo oswoić. Należy pamiętać jednak, że manul to dzikie zwierzę, i do tego umieszczone w Czerwonej Księdze IUCN w kategorii „bliskich zagrożenia”. Manula nie można legalnie trzymać w domu. Wywożenie go z ojczystych krajów bez odpowiedniego zezwolenia jest niezgodne z prawem.  Co więcej, nawet przy dobrych intencjach „domowa opieka” mogłaby manulowi tylko zaszkodzić.  Kot ten czuje się dobrze w określonych warunkach środowiskowych – chodzi tu zarówno o ukształtowanie terenu, jak i klimat. Co więcej, w naszych szerokościach geograficznych łatwo łapie choroby wirusowe i pasożytnicze, w tym toksoplazmozę, którą przechodzi bardzo ciężko. Jeśli chcesz podziwiać piękno manula – odwiedź go w ogrodzie zoologicznym. Wytęż wzrok i spróbuj zobaczyć, czy jeden z „kamieni” znajdujących się na wybiegu to przypadkiem nie właśnie ten stepowy Grumpy Cat.

: Data Publikacji.: 30-07-25

2025 PGE plan energetyki w Polsce.

: Opis.: Zgodnie z nową strategią PGE na inwestycje we wszystkie segmenty zamierza przeznaczyć 235 mld zł, z czego 150 mld zł chce ulokować w polskim przemyśle, w tym także związanym z offshore, powiedział prezes Dariusz Marzec. Spis treści Morskie farmy wiatrowe mają charakter długoterminowy PGE i technologie jądrowe Nowa strategia spółki - Jeżeli chodzi o tzw. local content to my patrzymy poprzez pryzmat wszystkich naszych segmentów i projektów inwestycyjnych. Zależy nam, aby ten udział firm lokalnych w naszych inwestycjach był jak największy. Z drugiej strony musimy pamiętać, że dla poszczególnych segmentów ten udział będzie się różnił - powiedział Strefie Biznesu prezes Dariusz Marzec. W przypadku projektów związanych z morskimi turbinami wiatrowymi udział krajowych firm jest jeszcze niewielki ale widzimy że nasz rynek dostawców buduje swoje kompetencje - Jest to technologia zdominowana przez dwóch głównych dostawców zagranicznych i do tej pory w Polsce ona nie występowała. Jednak nie znaczy to, że w tym łańcuchu dostaw w offshore nie pojawią się pierwsi krajowi producenci. To jest właściwie kwestia czasu, kiedy polskie firmy wejdą mocniej w ten segment wraz ze wzrostem liczby tych projektów, które będą realizowane. Poza tym mamy projekty dotyczące tradycyjnej energetyki, gdzie ten udział polskich firm jest przeważający - wyjaśnił wiceprezes Maciej Górski. Morskie farmy wiatrowe mają charakter długoterminowy Przedstawiciele PGE zwrócili uwagę, że morskie farmy wiatrowe (offshore) mają charakter długoterminowy i tak należy do nich podejść zarówno od strony inwestycyjnej, jak i późniejszego ustalania taryf dla odbiorców końcowych. Popłynie pierwszy prąd z polskiego Bałtyku. Padła konkretna data PGE Polska Grupa Energetyczna włącza się w transformację energetyczną, która oznacza także bezpieczeństwo dla polskiej gospodarki i stawia w pierwszej kolejności na realizację ogromnych morskich farm ... Marek Knitter Według Macieja Górskiego spółka nie miała żadnego problemu z pozyskaniem finansowania pod pierwszą farmę, czyli Balitca 2 o mocy 1,5 GW, która zostanie uruchomiona w 2027 roku. - Polska wydaje się pod tym względem bardzo atrakcyjna, bo nie tylko nasza spółka realizuje obecnie farmy wiatrowe na morzu. Z drugiej strony tych projektów offshore obecnie jest mniej realizowanych na świecie niż jeszcze jakiś czas temu – dodał wiceprezes Górski. PGE i technologie jądrowe - Technologia jądrowa przeżywa renesans w zakresie zarówno małego, jak i dużego atomu. Nie możemy jako duży gracz tej technologii ignorować. Musimy analizować, czy ta technologia może mieć miejsce w naszym miksie - powiedział prezes Dariusz Marzec. Jednocześnie prezes zwrócił uwagę, że teraz spółka chce przeprowadzić analizy pod lokalizację drugiej elektrowni jądrowej w Bełchatowie i w Koninie, aby z chwilą, kiedy rząd podejmie taką decyzję spółka była gotowa wskazać dokładne lokalizację w których realizacja inwestycji jądrowej jest od strony warunków sejsmicznych, hydrologicznych itd. technicznie możliwa. W przypadku tzw. SMR-ów spółka również chce trzymać rękę na pulsie. - Nie możemy ignorować SMR-ów, które w ciągu kilku lat mogą wejść na rynek. Powinniśmy wykonać pracę i to przeanalizować i właśnie pod tym kątem chcemy przeanalizować lokalizację w Turowie – dodał prezes Marzec. Jego zdaniem przyszłość energetyki w Polsce będzie wymagała elastycznego podejścia, a jednocześnie stabilnego wsparcia ze strony źródeł konwencjonalnych jak np. elektrowni gazowo-parowych. Nowa strategia spółki 12 czerwca PGE Polska Grupa Energetyczna ogłosiła przyjęcie nowej strategii na lata do 2035 roku, której głównym celem jest zapewnienie bezpiecznej przyszłości energetycznej. Strategia ta została opracowana w odpowiedzi na dynamiczne zmiany rynkowe, niepewność otoczenia oraz konieczność odpowiedzialnej transformacji sektora energetycznego. Oparta jest na trzech kluczowych filarach: bezpieczeństwie energetycznym, wzroście konkurencyjności gospodarki oraz tworzeniu wartości dla akcjonariuszy. PGE Polska Grupa Energetyczna S.A. ogłosiła przyjęcie nowej strategii na lata do 2035 roku, której głównym celem jest zapewnienie bezpiecznej przyszłości energetycznej. Eryk Kołodziejek Grupa PGE wytwarza 41 proc. produkcji netto energii elektrycznej w Polsce, a jej udział w rynku ciepła wynosi 18 proc. Spółka jest notowana na GPW od 2009 r.; wchodzi w skład indeksu WIG20. Głównym akcjonariuszem spółki jest Skarb Państwa.

: Data Publikacji.: 29-07-25

Ryż może zawierać spore ilości arsenu.

: Opis.: Ryż może zawierać spore ilości arsenu. © - / 123RF Ryż to jeden z podstawowych składników diety na całym świecie, ale niewielu z nas zdaje sobie sprawę, że może zawierać szkodliwy arsen. Choć w Unii Europejskiej obowiązują normy regulujące jego dopuszczalne stężenie, warto wiedzieć, jak przygotowywać ryż, aby zminimalizować ryzyko związane z obecnością tego pierwiastka. Naukowcy z University of Sheffield opracowali prostą metodę gotowania, która pozwala znacząco obniżyć zawartość arsenu w ryżu. Ryż to popularny składnik diety, ale nie jest wolny od wad. Jak przestrzegają naukowcy, ziarna ryżu charakteryzuje się wysoką zawartością arsenu nieorganicznego, który stanowi nawet 90 proc. całkowitej zawartości tego pierwiastka w produkcie. I to właśnie forma nieorganiczna arsenu jest najbardziej toksyczna dla ludzi i zwierząt. Z danych naukowych wynika, że jego zawartość w surowym ryżu wynosi od 0,1 do 0,4 mg/kg suchej masy. Są to wartości znacząco wyższe w porównaniu z innymi zbożami, takimi jak pszenica czy jęczmień, gdzie zawartość arsenu całkowitego waha się od 0,03 do 0,08 mg/kg. W niektórych gatunkach zbóż arsen jest wręcz niewykrywalny. Co ciekawe, zawartość arsenu w ryżu zależy od rodzaju gleby, na której jest uprawiany, a także od gatunku i postaci ryżu. Na przykład ryż brązowy zawiera więcej arsenu nieorganicznego niż biały, a szczególnie wysokie stężenie tego pierwiastka występuje w otrębach ryżowych – nawet 10-20 razy więcej niż w pełnym ziarnie. Jak gotować ryż, by zmniejszyć zawartość arsenu? Naukowcy z University of Sheffield opublikowali w czasopiśmie "Science of the Total Environment” wyniki badań, które mogą być przełomowe dla miłośników ryżu. Opracowali oni prostą metodę gotowania, która pozwala znacząco zredukować zawartość arsenu w ryżu, przy jednoczesnym zachowaniu jego wartości odżywczych. Jak to zrobić?  Oto instrukcja krok po kroku: Aby zmniejszyć zawartość arsenu w ryżu, należy go płukać przed gotowaniem, moczyć przez około 20 minut przed ugotowaniem, a następnie gotować w dużej ilości wody (proporcja około 1:5, czyli 5 szklanek wody na 1 szklankę ryżu) przez około 5 minut, a następnie odlać wodę i kontynuować gotowanie w świeżej wodzie, aż ryż wchłonie całą wodę. Szczegółowy sposób postępowania: 1. Płukanie: Dokładnie przepłucz ryż zimną wodą przed gotowaniem, nawet kilkukrotnie, aby usunąć zanieczyszczenia i część arsenu, który znajduje się w łusce. 2. Moczenie (opcjonalne, ale zalecane): Namocz ryż przez około 20 minut przed gotowaniem. Moczenie ułatwia pęcznienie ziaren i usuwa znaczną część arsenu (nawet 98%). 3. Gotowanie w dużej ilości wody: Wsyp ryż do dużej ilości wrzącej wody (co najmniej 5 razy więcej wody niż ryżu, np. 5 szklanek wody na 1 szklankę ryżu). 4. Pierwszy etap gotowania: Gotuj ryż przez około 5 minut we wrzącej wodzie, następnie odlej całą wodę. 5. Gotowanie do wchłonięcia wody: Zalej ryż świeżą wodą i gotuj na małym ogniu, aż ryż wchłonie całą wodę. Dodatkowe wskazówki: Wybór ryżu: Ryż brązowy i inne odmiany zawierają więcej arsenu niż biały ryż, ponieważ arsen kumuluje się w łusce, która jest obecna w tych odmianach. Unikaj gotowania w nadmiarze wody, a następnie odlewania jej: Chociaż gotowanie w dużej ilości wody pomaga usunąć arsen, pamiętaj, że pozbywasz się również cennych witamin i minerałów. Metoda gotowania z wymianą wody jest bardziej skuteczna w redukcji arsenu. Według badaczy, ta metoda pozwala usunąć ponad 70 proc. arsenu w przypadku ryżu białego i około 50 proc. w przypadku ryżu brązowego. Dr Manoj Menon, główny autor badania, podkreśla, że taki sposób gotowania jest szczególnie rekomendowany dla małych dzieci, które są bardziej wrażliwe na działanie toksycznych substancji. Arsen to pierwiastek półmetaliczny, który naturalnie występuje w środowisku. Do organizmu ludzkiego dostaje się głównie przez wodę, żywność oraz wdychanie powietrza, szczególnie w regionach o wysokim stopniu uprzemysłowienia. Arsen nieorganiczny jest silnie trujący i ma zdolność kumulowania się w organizmie. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) klasyfikuje go jako silny kancerogen, czyli substancję mogącą przyczyniać się do rozwoju nowotworów. Naukowcy zauważyli wyraźną korelację między ekspozycją na wysokie stężenia arsenu a ryzykiem rozwoju raka, choć mechanizmy tego procesu nie są jeszcze w pełni poznane. Dlatego warto skorzystać z odkrycia naukowców i tak gotować ryż, by był porcją zdrowia na talerzu, a nie siedliskiem trucizny.

: Data Publikacji.: 25-07-25