DIANA

• Kraj:Polska
• : Język.:polski
• : Utworzony.: 30-12-17
• : Ostatnie Logowanie.: 16-03-22

×

: Kontakt.

: Imię.

: E-mail.

: Wiadomość.

Proszę zamienić znaczniki %d na własne liczby

: Dodaj.

Wiadomość nie może być pusta!

Wiadomość zostanie przetłumaczona po wysłaniu (jeżeli środki są wystarczające)

: Captcha. Kod Ochronny.

Załączniki:

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

Ilość dopuszczalnych plików: 5

JPEG, JPG, PNG, GIF, DOC, PDF, ZIP, RAR, TAR, HTML, SWF, TXT, XLS, DOCX, XLSX : lub : ODT : tylko formaty:.

: Maksymalny rozmiar pliku. 3MB.

: Wyślij Wiadomość.

การกระจายการแปรรูปและการเก็บรักษาแมกนีเซียมไอออนในร่างกายมนุษย์:121

: Opis.: การกระจายการแปรรูปและการเก็บรักษาแมกนีเซียมไอออนในร่างกายมนุษย์: ในร่างกายมนุษย์ที่มีน้ำหนัก 70 กิโลกรัมมีแมกนีเซียมประมาณ 24 กรัม (ค่านี้แตกต่างกันไปจาก 20 กรัมถึง 35 กรัมขึ้นอยู่กับแหล่งที่มา) ประมาณ 60% ของจำนวนนี้อยู่ในกระดูกกล้ามเนื้อ 29%, 10% ในเนื้อเยื่ออ่อนอื่น ๆ และมีเพียง 1% ในของเหลวในเซลล์ ในสิ่งมีชีวิตของผู้สูงอายุ (มากกว่า 60 ปี) ปริมาณแมกนีเซียมจะลดลงเป็น 60-80% ของเนื้อหาในเนื้อเยื่อของเด็ก ปริมาณแมกนีเซียมที่สูงที่สุดรวมถึงเนื้อเยื่อที่มีกระบวนการเผาผลาญอาหารที่รุนแรงเช่นสมองกล้ามเนื้อ (ประมาณ 9.5 mmol / kg) หัวใจ (ประมาณ 16.5 mmol / kg) ตับและน่าเสียดายที่เนื้อเยื่อมะเร็ง (ประมาณ 8 mmol / kg) . เม็ดเลือดแดงมีแมกนีเซียมมากกว่าสามเท่า (2.4-2.9 mmol / L) มากกว่า plasma (0.8-1.6 mmol / L) กระบวนการทางสรีรวิทยาขึ้นอยู่กับแมกนีเซียมส่วนใหญ่จะถูกกำหนดโดยการปรากฏตัวของรูปแบบการแตกตัวเป็นไอออนขององค์ประกอบภายในเซลล์ เนื่องจากคุณสมบัติของ homeostatic สูงของพลาสมาแมกนีเซียมและองค์ประกอบอื่น ๆ ที่มีอยู่ในความเข้มข้นคงที่พวกเขายังเกี่ยวข้องกับโปรตีนในพลาสมาและสารเคมีอื่น ๆ ที่กำหนดระดับของพวกเขาดังนั้นการกำหนดระดับแมกนีเซียมในพลาสมาไม่น่าเชื่อถือมาก เงื่อนไขทางการแพทย์ในร่างกายมนุษย์มีผลกระทบเพียงเล็กน้อยต่อระดับขององค์ประกอบในพลาสมาในขณะที่พวกเขารบกวนสภาวะสมดุลขององค์ประกอบภายในเซลล์ที่แตกตัวเป็นไอออน การดูดซึมของไอออนแมกนีเซียมส่วนใหญ่เกิดขึ้นใน jejunum และ ileum ที่สภาพแวดล้อมที่เป็นกรดเกิดขึ้น การดูดซึมเกิดขึ้นในสองขั้นตอน: •โดยการขนส่งแบบพาสซีฟตามปรากฏการณ์ของการไล่ระดับสีด้วยไฟฟ้าเคมี •การแพร่กระจายอำนวยความสะดวกโดย TRPM6 (transast receptor potential melastatin) ของโปรตีนพาหะที่อยู่ในเซลล์เยื่อบุผิวในลำไส้ การดูดซึมแมกนีเซียมนั้นขนานกับการดูดซึมน้ำ กระบวนการนี้มีประสิทธิภาพมากขึ้นเมื่อระยะเวลายาวนานขึ้น ระดับการดูดซึมขึ้นอยู่กับระดับของอิออไนเซชันองค์ประกอบความสมดุลของอาหารและสภาวะสมดุลของฮอร์โมน การดูดซึมแมกนีเซียมจะเร็วขึ้นในสภาพแวดล้อมที่เป็นกรดโดยอาหารที่อุดมไปด้วยโปรตีนจากสัตว์ไขมันไม่อิ่มตัววิตามินบี 6 โซเดียมแลคโตสวิตามินดีมีการหลั่งอินซูลินและฮอร์โมนพาราไทรอยด์เข้าสู่กระแสเลือดอย่างเหมาะสม ในทางกลับกันการดูดซึมแมกนีเซียมถูกยับยั้งโดย: alkalization ของสิ่งแวดล้อมโปรตีนบางไขมันกรดไขมันอิ่มตัวที่เกิดสารประกอบที่ไม่ละลายน้ำด้วยแมกนีเซียม, เส้นใยอาหาร, กรดไฟติกที่มีอยู่ในธัญพืช, กรดออกซาลิกที่พบในพืชหลายชนิด แคลเซียม (ผลิตภัณฑ์จากนมพร้อมกัน) แอลกอฮอล์ฟลูออไรด์และฟอสเฟต ควรจำไว้ว่ายาบางชนิดยังยับยั้งการดูดซึมของแมกนีเซียม แมกนีเซียมเป็นองค์ประกอบที่ยากต่อการดูดซับ มีการคำนวณว่ามีการดูดซึมแมกนีเซียมเพียง 30% ที่มนุษย์บริโภคทุกวัน (ซึ่ง 10% ในกลไกการแพร่กระจายแบบพาสซีฟ) ส่วนที่เหลือจะถูกไล่ออกจากโรงเรียนในรูปแบบต่างๆ โรคลำไส้ทุกชนิดตั้งแต่การเจริญไปจนถึงการแพ้ภูมิตัวเองมีผลกระทบโดยตรงต่อกระบวนการนี้ ความเสถียรของระดับแมกนีเซียมในเนื้อเยื่อนั้นไม่เพียง แต่หมายถึงการดูดซึมของลำไส้ที่มีประสิทธิภาพและไม่ถูกรบกวนเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการดูดซับองค์ประกอบที่ถูกต้องในส่วนที่ขึ้นไปของ nephron แมกนีเซียมเป็นไอออนภายในเซลล์ส่วนใหญ่ แมกนีเซียมมากกว่าครึ่งหนึ่งถูกพบในกระดูกประมาณหนึ่งในสี่อยู่ในกล้ามเนื้อและประมาณหนึ่งในสี่นั้นกระจายไปทั่วร่างกายส่วนใหญ่อยู่ในระบบประสาทและอวัยวะที่มีกิจกรรมการเผาผลาญสูงเช่นตับทางเดินอาหารไตต่อมไร้ท่อ แมกนีเซียมสำรองอาจตั้งอยู่ในกระดูกเป็นหลัก อย่างไรก็ตามในปัจจุบันเรามีความรู้เพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับกลไกการขนส่งแมกนีเซียมเข้าสู่เซลล์และรักษาความเข้มข้นที่เพิ่มขึ้นขององค์ประกอบนี้ภายในเซลล์ อย่างไรก็ตามเรารู้ว่าการดูดซึมแมกนีเซียมส่วนใหญ่เกิดจากการแพร่กระจายที่สะดวกและขึ้นอยู่กับกระบวนการเผาผลาญและฮอร์โมนของร่างกาย เป็นที่ทราบกันดีว่าวิตามินบี 6 และดีรวมถึงอินซูลินสามารถเพิ่มปริมาณของแมกนีเซียมในเซลล์ที่ซึ่งอะดรีนาลีนหรือคอร์ติซอลทำงานค่อนข้างตรงกันข้าม การขับถ่ายออก อวัยวะหลักที่กำจัดแมกนีเซียมออกจากร่างกายของเราคือไต องค์ประกอบนี้จะถูกขับออกมาทางลำไส้และเหงื่อ ไตมีหน้าที่ในการกำหนดความเข้มข้นของแมกนีเซียมที่เหมาะสมในพื้นที่นอกเซลล์ http://www.e-manus.pl/

: Data Publikacji.: 11-11-24

Паҳнкунӣ, коркард ва нигоҳдории ионҳои магний дар бадани инсон:

: Opis.: Паҳнкунӣ, коркард ва нигоҳдории ионҳои магний дар бадани инсон: Дар бадани инсон вазни 70 кг тақрибан 24 г магний мавҷуд аст (вобаста ба манбаъ аз 20 то 35 г фарқ мекунад). Тақрибан 60% ин миқдор дар устухон, 29% дар мушакҳо, 10% дар дигар бофтаҳои мулоим ва танҳо 1% дар моеъҳои дохили ҳуҷайра мебошанд. Дар организмҳои пиронсолон (аз 60 сола) таркиби магний то 60-80% таркиб дар бофтаҳои кӯдакон паст мешавад. Ба миқдори баландтарини магний он бофтаҳои дорои шиддатнокии баландтари равандҳои мубодилаи моддаҳо, ба монанди майна, мушакҳо (тақрибан 9,5 ммоль / кг), дил (тақрибан 16,5 ммоль / кг), ҷигар ва мутаассифона, инчунин бофтаҳои саратон (тақрибан 8 ммоль / кг) дохил мешаванд. . Эритроцитҳо нисбат ба плазма (0,8-1,6 ммоль / л) се маротиба зиёд магний (2.4-2.9 ммоль / л) доранд. Аксар равандҳои физиологии ба магний вобаста вобаста бо мавҷудияти шакли иондошудаи унсури ҳуҷайра дохил мешаванд. Азбаски хосиятҳои баланди гомеостатикии плазма, магний ва дигар унсурҳо дар консентратсияи доимӣ мавҷуданд, онҳо инчунин бо сафедаҳои плазма ва дигар пайвастагиҳои химиявӣ алоқаманданд, ки сатҳи онҳоро муайян мекунанд, аз ин рӯ муайян кардани сатҳи магний дар плазма хеле эътимодбахш аст. Шароитҳои тиббӣ дар бадани инсон ба сатҳи унсурҳои плазма он қадар кам таъсир мерасонанд, дар ҳоле ки онҳо гомеостазияи унсурҳои ҳуҷайраҳои иондошударо хеле халалдор мекунанд. Абсорбсияи ионҳои магний асосан дар jejunum ва ileum рух медиҳад, ки дар он ҷо муҳити кислотаӣ бартарӣ дорад. Ҷаббида дар ду марҳила сурат мегирад: • бо нақлиёти пассив, ки ба падидаи градиенти электрохимиявӣ асос ёфтааст; • паҳншавии протеин бо протеини интиқоли TRPM6 (меластатини муваққатии муваққатӣ), ки дар ҳуҷайраҳои эпителиалии рӯда ҷойгир аст. Абсорбсияи магний ба ҷабби об мувозӣ аст. Ин раванд вақте самарабахштар аст, ки бештар самарабахш аст. Дараҷаи азхудкунӣ мустақиман аз дараҷаи ионизатсияи элементҳо, тавозуни парҳез ва гомеостазҳои гормонӣ вобаста аст. Азхудкунии магний тезтар дар муҳити кислотаӣ бо парҳези протеинҳои ҳайвонот, равғанҳои серғизо, витамини B6, натрий, лактоза, витамини D ва бо секретсияи дурусти инсулин ва гормонҳои паратироид ба хун ворид мешавад. Дар навбати худ, азхудкунии магний монеа мешавад: алкализатсия кардани муҳити зист, баъзе сафедаҳо, баъзе равғанҳо, кислотҳои серравгани чарб, ки пайвастагиҳои ҳалнашаванда бо магний, нахҳои ғизоӣ, кислотаи фитикии дар ғалладон мавҷудбуда, кислотаи оксалит дар бисёр растаниҳо (рубарб, спанак, гӯшмоҳӣ), аз ҳад зиёд калсий (аз ин рӯ маҳсулоти ширии яквақта), спирт, фторидҳо ва фосфатҳо. Дар хотир бояд дошт, ки баъзе доруҳо инчунин ҷабби магнийро бозмедоранд. Магний одатан унсурест, ки онро ҷаббидан душвор аст. Ҳисоб карда шудааст, ки ҳамарӯза тақрибан 30% магнийе, ки одамон истеъмол мекунанд, ғарқ мешавад (аз он 10% дар механизми диффузион). Боқимонда бо роҳҳои гуногун хориҷ карда мешаванд. Ҳамаи намудҳои бемориҳои рӯда аз пролифератив то аутоиммун ба ин раванд таъсири мустақим доранд. Устувории сатҳи магний дар бофтаҳо на танҳо азхудкунии самаранок ва вайроннашавандаи рӯда, балки реабсорбсияи дурусти элементро дар қисми болоравии нефрон муайян мекунад. Магний як иони дохили ҳуҷайра аст. Бештар аз нисфи магний дар устухонҳо мавҷуд аст, тақрибан чоряки онҳо дар мушакҳо мебошанд ва тақрибан чоряки онҳо дар тамоми бадан, асосан дар системаи асаб ва узвҳои дорои фаъолияти баланди мубодилаи моддаҳо, ба монанди ҷигар, ҳозима, гурдаҳо, ғадудҳои эндокринӣ тақсим карда мешаванд. Захираи магний эҳтимолан дар устухонҳо ҷойгир аст. Аммо, дар айни замон мо дар бораи механизмҳои интиқоли магний ба ҳуҷайра ва нигоҳ доштани баландшавии консентратсияи ин унсур дар дохили ҳуҷра кам медонем. Бо вуҷуди ин, мо медонем, ки азхудкунии магний асосан аз сабаби паҳншавии мусоид вобаста аст ва аз бисёр равандҳои метаболикӣ ва гормоналии бадан вобаста аст. Маълум аст, ки витаминҳои B6 ва D ва инсулин метавонанд таркиби магний дар дохили ҳуҷайра дошта бошанд, ки дар он адреналин ё кортизол баръакс кор мекунанд. ихрољи Мақомоти асосӣ, ки магнийро аз бадани мо хориҷ мекунад, гурдаҳо мебошанд. Маблағҳои ками ин элемент тавассути рӯдаҳо ва инчунин бо арақ хориҷ карда мешаванд. Гурдаҳо барои ҷамъшавии дурусти магний дар фазои берун аз ҳуҷайра масъуланд. http://www.e-manus.pl/

: Data Publikacji.: 11-11-24

Distribution, bearbetning och lagring av magnesiumjoner i människokroppen:

: Opis.: Distribution, bearbetning och lagring av magnesiumjoner i människokroppen: I en mänsklig kropp som väger 70 kg finns det cirka 24 g magnesium (detta värde varierar från 20 g till 35 g, beroende på källa). Cirka 60% av denna mängd är i ben, 29% i muskler, 10% i andra mjuka vävnader och endast 1% i intracellulära vätskor. Hos äldre organismer (över 60 år) reduceras magnesiuminnehållet till 60-80% av innehållet i barnvävnader. Det högsta magnesiuminnehållet inkluderar vävnader med den högsta intensiteten av metabolismprocesser, såsom hjärnan, muskler (ca 9,5 mmol / kg), hjärta (cirka 16,5 mmol / kg), lever och, tyvärr, även cancervävnad (cirka 8 mmol / kg) . Erytrocyter innehåller tre gånger mer magnesium (2,4-2,9 mmol / L) än plasma (0,8-1,6 mmol / L). De flesta magnesiumberoende fysiologiska processer bestäms av närvaron av den joniserade formen av elementet intracellulärt. På grund av de höga homeostatiska egenskaperna hos plasma, magnesium och andra element finns i den i en konstant koncentration, är de också associerade med plasmaproteiner och andra kemiska föreningar som bestämmer deras nivå, så bestämningen av magnesiumnivåer i plasma är mycket opålitlig. Medicinska tillstånd i människokroppen har liten effekt på nivåerna av element i plasma, medan de i hög grad stör hemostasen hos intracellulärt joniserade element. Absorption av magnesiumjoner sker huvudsakligen i jejunum och ileum där den sura miljön råder. Absorption sker i två steg: • med passiv transport, baserat på fenomenet elektrokemisk gradient; • diffusion underlättad av TRPM6 (transient receptor potential melastatin) bärarprotein lokaliserat i tarmepitelceller. Magnesiumabsorption är parallell med vattenabsorptionen. Denna process är mer effektiv när dess längd är längre. Absorptionsgraden är direkt beroende av graden av elementjonisering, dietbalans och hormonell homeostas. Absorption av magnesium sker snabbare i en sur miljö, med en kost rik på animaliska proteiner, omättade fetter, vitamin B6, natrium, laktos, vitamin D, med korrekt utsöndring av insulin och parathyreoideahormon i blodet. I sin tur hämmas magnesiumabsorptionen av: alkalisering av miljön, vissa proteiner, vissa fetter, mättade fettsyror som bildar olösliga föreningar med magnesium, matfibrer, fytinsyra som finns i spannmål, oxalsyra som finns i många växter (rabarber, spenat, sorrel), överskott kalcium (därav samtidiga mejeriprodukter), alkohol, fluorider och fosfater. Det bör komma ihåg att vissa läkemedel också hämmar absorptionen av magnesium. Magnesium är i allmänhet ett element som är svårt att ta upp. Det har beräknats att endast cirka 30% av det magnesium som konsumeras av människor absorberas dagligen (varav 10% i mekanismen för passiv diffusion). Resten förblir utvisade på olika sätt. Alla typer av tarmsjukdomar från proliferativ till autoimmun har en direkt inverkan på denna process. Stabiliteten hos magnesiumnivåer i vävnader bestämmer inte bara effektiv och ostörd tarmabsorption, utan också rätt reabsorption av elementet i den stigande delen av nefronen. Magnesium är en huvudsakligen intracellulär jon. Mer än hälften av magnesium finns i ben, ungefär en fjärdedel är i musklerna, och cirka en fjärdedel distribueras i kroppen, främst i nervsystemet och organ med hög metabolisk aktivitet, såsom levern, matsmältningskanalen, njurarna, endokrina körtlarna. Magnesiumreserven finns antagligen främst i benen. För närvarande har vi emellertid liten kunskap om mekanismerna för att transportera magnesium in i cellen och upprätthålla en ökad koncentration av detta element intracellulärt. Vi vet emellertid att magnesiumabsorption till stor del beror på underlättad diffusion och beror på många metaboliska och hormonella processer i kroppen. Det är känt att vitamin B6 och D såväl som insulin kan öka halten intracellulärt magnesium, där adrenalin eller kortisol fungerar tvärtom. utsöndring Det huvudsakliga organet som eliminerar magnesium från vår kropp är njurarna. Små mängder av detta element utsöndras också genom tarmen och även med svett. Njurarna ansvarar för korrekt koncentration av magnesium i det extracellulära utrymmet. http://www.e-manus.pl/

: Data Publikacji.: 11-11-24

මිනිස් සිරුරේ මැග්නීසියම් අයන බෙදා හැරීම, සැකසීම සහ ගබඩා කිරීම:12

: Opis.: මිනිස් සිරුරේ මැග්නීසියම් අයන බෙදා හැරීම, සැකසීම සහ ගබඩා කිරීම: කිලෝග්‍රෑම් 70 ක් බරැති මිනිස් සිරුරක මැග්නීසියම් ග්‍රෑම් 24 ක් පමණ ඇත (මෙම අගය ප්‍රභවය අනුව ග්‍රෑම් 20 සිට ග්‍රෑම් 35 දක්වා වෙනස් වේ). මෙම ප්‍රමාණයෙන් 60% ක් පමණ අස්ථිවලද, 29% මාංශ පේශිවලද, 10% වෙනත් මෘදු පටක වලද, අන්තර් සෛලීය තරලවල 1% ක්ද වේ. වැඩිහිටියන්ගේ ජීවීන් තුළ (අවුරුදු 60 ට වැඩි) මැග්නීසියම් අන්තර්ගතය දරුවන්ගේ පටක වල අන්තර්ගතයෙන් 60-80% දක්වා අඩු වේ. ඉහළම මැග්නීසියම් අන්තර්ගතයට මොළය, මාංශ පේශි (9.5 mmol / kg පමණ), හදවත (16.5 mmol / kg පමණ), අක්මාව සහ අවාසනාවකට මෙන් පිළිකා පටක (8 mmol / kg පමණ) වැනි පරිවෘත්තීය ක්‍රියාවලීන්හි ඉහළම තීව්‍රතාව සහිත පටක ඇතුළත් වේ. . එරිත්රෝසයිට් වල ප්ලාස්මා (0.8-1.6 mmol / L) ට වඩා තුන් ගුණයකින් මැග්නීසියම් (2.4-2.9 mmol / L) අඩංගු වේ. බොහෝ මැග්නීසියම් මත යැපෙන භෞතික විද්‍යාත්මක ක්‍රියාවලීන් තීරණය වන්නේ අන්තර් සෛලීයව මූලද්‍රව්‍යයේ අයනීකෘත ස්වරූපය පැවතීමෙනි. ප්ලාස්මා, මැග්නීසියම් සහ අනෙකුත් මූලද්‍රව්‍යවල ඉහළ හෝමියොස්ටැටික් ගුණාංග නිසා එහි නිරන්තර සාන්ද්‍රණයක පවතින බැවින් ඒවා ප්ලාස්මා ප්‍රෝටීන හා ඒවායේ මට්ටම තීරණය කරන වෙනත් රසායනික සංයෝග සමඟ සම්බන්ධ වේ, එබැවින් ප්ලාස්මා හි මැග්නීසියම් මට්ටම තීරණය කිරීම ඉතා විශ්වාස කළ නොහැකි ය. මිනිස් සිරුරේ වෛද්‍ය තත්වයන් ප්ලාස්මා හි මූලද්‍රව්‍ය මට්ටම් කෙරෙහි එතරම් බලපෑමක් නොකරන අතර අන්තර් සෛලීය අයනීකෘත මූලද්‍රව්‍යයන්ගේ හෝමියස්ටැසිස් බෙහෙවින් කඩාකප්පල් කරයි. මැග්නීසියම් අයන අවශෝෂණය කිරීම ප්‍රධාන වශයෙන් ආම්ලික පරිසරය පවතින ජෙජුනම් සහ ඉලියම් වල සිදු වේ. අවශෝෂණය අදියර දෙකකින් සිදු වේ: Elect විද්‍යුත් රසායනික ශ්‍රේණියේ සංසිද්ධිය මත පදනම්ව උදාසීන ප්‍රවාහනය මගින්; Intest බඩවැල් එපිටිලියල් සෛල තුළ පිහිටා ඇති TRPM6 වාහක ප්‍රෝටීන (අස්ථිර ප්‍රතිග්‍රාහක විභව මෙලස්ටැටින්) මගින් විසරණය පහසු කර ඇත. මැග්නීසියම් අවශෝෂණය ජල අවශෝෂණයට සමාන්තර වේ. මෙම ක්‍රියාවලිය එහි කාලසීමාව වැඩි වූ විට වඩාත් කාර්යක්ෂම වේ. අවශෝෂණ උපාධිය සෘජුවම රඳා පවතින්නේ මූලද්‍රව්‍ය අයනීකරණය, ආහාර සමතුලිතතාවය සහ හෝමෝන හෝමියස්ටැසිස් ප්‍රමාණය මතය. මැග්නීසියම් අවශෝෂණය ආම්ලික පරිසරයක වේගවත් වන අතර සත්ව ප්‍රෝටීන, අසංතෘප්ත මේද, විටමින් බී 6, සෝඩියම්, ලැක්ටෝස්, විටමින් ඩී, ඉන්සියුලින් සහ පැරතිරොයිඩ් හෝමෝනය රුධිරයට නිසි ලෙස ස්‍රාවය කිරීමත් සමඟ ආහාර වේලක් ඇත. අනෙක් අතට, මැග්නීසියම් අවශෝෂණය වළක්වනු ලැබේ: පරිසරය ක්ෂාරීකරණය කිරීම, සමහර ප්‍රෝටීන, සමහර මේද, මැග්නීසියම් සමඟ දිය නොවන සංයෝග සාදන සංතෘප්ත මේද අම්ල, ආහාර තන්තු, ධාන්ය වර්ගවල අඩංගු ෆයිටික් අම්ලය, බොහෝ ශාකවල ඇති ඔක්සලික් අම්ලය (රුබාබ්, නිවිති, සෝරල්), අතිරික්තය කැල්සියම් (එම නිසා එකවර කිරි නිෂ්පාදන), ඇල්කොහොල්, ෆ්ලෝරයිඩ් සහ පොස්පේට්. සමහර drugs ෂධ මැග්නීසියම් අවශෝෂණය කිරීම ද වළක්වන බව මතක තබා ගත යුතුය. මැග්නීසියම් සාමාන්‍යයෙන් අවශෝෂණය කර ගැනීමට අපහසු මූලද්‍රව්‍යයකි. මිනිසුන් විසින් දිනපතා පරිභෝජනය කරන මැග්නීසියම් වලින් 30% ක් පමණක් අවශෝෂණය කර ඇති බව ගණනය කර ඇත (එයින් 10% ක් නිෂ්ක්‍රීය විසරණය කිරීමේ යාන්ත්‍රණයේ). ඉතිරි අය විවිධාකාරයෙන් නෙරපා හරිනු ලැබේ. ප්‍රගුණනය සිට ස්වයං ප්‍රතිශක්තිකරණය දක්වා වූ සියලුම වර්ගයේ බඩවැල් රෝග මෙම ක්‍රියාවලියට සෘජුවම බලපායි. පටක වල මැග්නීසියම් මට්ටම්වල ස්ථායිතාව තීරණය කරනුයේ කාර්යක්ෂම හා බාධා රහිත බඩවැල් අවශෝෂණය පමණක් නොව, නෙෆ්රොන්හි නඟින කොටසෙහි මූලද්රව්යයේ නිවැරදි ප්රතිඅපෝෂණය ද වේ. මැග්නීසියම් ප්‍රධාන වශයෙන් අන්තර් සෛල අයන වේ. මැග්නීසියම් වලින් අඩකට වඩා අස්ථි වලද, හතරෙන් එකක් පමණ මාංශ පේශිවලද, හතරෙන් එකක් පමණ ශරීරය පුරා බෙදා හරිනු ලැබේ. ප්‍රධාන වශයෙන් ස්නායු පද්ධතිය හා ඉහළ පරිවෘත්තීය ක්‍රියාකාරිත්වයක් ඇති අවයව, අක්මාව, ආහාර ජීර්ණ පද්ධතිය, වකුගඩු, අන්තරාසර්ග ග්‍රන්ථි ය. මැග්නීසියම් රක්ෂිතය බොහෝ විට අස්ථිවල පිහිටා ඇත. කෙසේවෙතත්, මැග්නීසියම් සෛලයට ප්‍රවාහනය කිරීමේ යාන්ත්‍රණයන් පිළිබඳව සහ අන්තර් සෛලීයව මෙම මූලද්‍රව්‍යයේ සාන්ද්‍රණය වැඩි කිරීම පිළිබඳ වර්තමානයේ අපට එතරම් දැනුමක් නැත. කෙසේ වෙතත්, මැග්නීසියම් අවශෝෂණය බොහෝ දුරට පහසුකම් සපයන විසරණය නිසා සිදුවන බව අපි දනිමු. එය ශරීරයේ බොහෝ පරිවෘත්තීය හා හෝමෝන ක්‍රියාවලීන් මත රඳා පවතී. විටමින් බී 6 සහ ඩී මෙන්ම ඉන්සියුලින් ද අන්තර් සෛලීය මැග්නීසියම් අන්තර්ගතය වැඩි කිරීමට සමත් වන අතර ඇඩ්‍රිනලින් හෝ කෝටිසෝල් ඊට ප්‍රතිවිරුද්ධව ක්‍රියා කරයි. excretion අපගේ ශරීරයෙන් මැග්නීසියම් ඉවත් කරන ප්‍රධාන ඉන්ද්‍රිය වන්නේ වකුගඩු ය. මෙම මූලද්රව්යයේ කුඩා ප්රමාණයන් බඩවැල් හරහා මෙන්ම දහඩියෙන්ද බැහැර කරයි. බාහිර සෛල අවකාශයේ මැග්නීසියම් නිසි සාන්ද්‍රණය සඳහා වකුගඩු වගකිව යුතුය. http://www.e-manus.pl/

: Data Publikacji.: 11-11-24