Nadmi

• Kraj:Polska
• : Język.:deutsch
• : Utworzony.: 06-10-15
• : Ostatnie Logowanie.: 31-05-25

×

: Kontakt.

: Imię.

: E-mail.

: Wiadomość.

Proszę zamienić znaczniki %d na własne liczby

: Dodaj.

Wiadomość nie może być pusta!

Wiadomość zostanie przetłumaczona po wysłaniu (jeżeli środki są wystarczające)

: Captcha. Kod Ochronny.

Załączniki:

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

Ilość dopuszczalnych plików: 5

JPEG, JPG, PNG, GIF, DOC, PDF, ZIP, RAR, TAR, HTML, SWF, TXT, XLS, DOCX, XLSX : lub : ODT : tylko formaty:.

: Maksymalny rozmiar pliku. 3MB.

: Wyślij Wiadomość.

Heinrich Dietel zwany był królem wełny.

: Opis.: Heinrich Dietel zwany był królem wełny. Miasto Sosnowiec wiele mu zawdzięcza ©sosnowiec.luteranie.pl Heinrich Dietel Saksończyk, który zbudował Sosnowiec. Heinrich Dietel pochodził z Greizu w Saksonii, Jego ojciec Heinrich Gottlob był właścicielem przędzalni w Wilkau, Heinrich junior miał więc z góry zaplanowaną ścieżkę kariery. Jako młody człowiek wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie kształcił się w zakresie najnowszych urządzeń stosowanych w przemyśle włókienniczym. Po powrocie praktykował w zakładach w Saksonii, Wirtembergii oraz Czechach. W 1877 roku rozpoczął naukę na Uniwersytecie Technicznym w Dreźnie. W Sosnowcu pojawił się mając 39 lat, przyjechał tu ze świeżo poślubioną żoną Klarą. Oboje trafili do mało ciekawej miejscowości na zachodnich rubieżach Imperium Rosyjskiego, która za sprawą granicznego punktu celnego i niedawno powstałej Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, która miała tu swój dworzec zaczynała się mocno rozwijać. Wybór takiej lokalizacji na uruchomienie, za ojcowski kapitał, własnej inwestycji wydawała się oczywisty. Pogranicze Rosji, Prus i Austro-Węgier, kusiło obietnicą przyszłych zysków. Przynieść je miała przędzalnia wełny czesankowej. Król wełny Początkowo fabryka funkcjonowała jako filia fabryki Dietlów w Wilkau i zatrudniała zaledwie 80 robotników. Wytwarzane produkty były nie najlepszej jakości. Z czasem jednak firma zaczęła się rozwijać, zainwestowano w sprzęt i zaczęto zatrudniać większą ilość pracowników, w efekcie czego zakład odłączył się od saksońskiej fabryki. Wykwalifikowana kadra, pochodziła z Saksonii, jednak później szkolono również ludność z Sosnowca i pobliskich miejscowości, co pozwoliło na szybki wzrost liczb zatrudnionych. Głównym rynkiem zbytu towarów Dietla stała się Rosja. Dwie trzecie produkcji trafiało do Moskwy, a jedna trzecia do Łodzi i Pabianic. Zamówień przybywało, zakład się rozwinął i rozbudował. W 1889 roku Heinrich Dietel znalazł się w czołówce największych producentów przemysłu wełnianego, a wartość jego produkcji szacuje się na 4 miliony ówczesnych rubli. To wtedy zyskał przydomek "króla wełny". W tym czasie w fabryce Dietla pracowało blisko 2 tys. ludzi. Przedsiębiorstwo miało własną bocznice kolejową, a cały kompleks fabryczny posiadał centralne ogrzewanie oraz elektryczne oświetlenie. Dla pracowników, którzy licznie przybyli ze Śląska i Niemiec powstała kolonia mieszkalna. Wszystko zostało zlokalizowane wokoło jednej ulicy, która została nazwana Dietlowską (dzisiaj Żeromskiego) oraz w okolicy dworca kolejowego. Po jednej stronie stanęła fabryka wraz zabudowaniami gospodarczymi, kościołem ewangelickim i dalej Szkołą Realną, natomiast po drugiej stronie powstał park z pałacem i domy pracowników. Plany budowy okazałego pałacu dla rodziny przedsiębiorca zrealizował w 1890 roku. Ostateczny neobarokowy charakter budynek otrzymał w 1900 roku, za sprawą warszawskiego architekta Antoniego Jabłońskiego-Jasieńczyka. Pałac został otoczony romantycznym parkiem, murem, w pobliżu powstała również oranżeria. Do dziś jest jednym z najpiękniejszych przykładów pałaców przemysłowych końca XIX wieku. Ewangelik, który wspierał katolików i prawosławnych Heinrich Dietel był wielkim społecznikiem i osobą zasłużoną dla rozwoju Sosnowca. W 1889 roku ufundował Powszechną Szkołę Aleksandryjską, której ukończenie uprawniało do dalszej nauki w gimnazjum. 5 lat później z jego inicjatywy powstała siedmioklasowa, pierwsza szkoła średnia – Sosnowiecka Szkoła Realna. Miała status placówki rządowej z rosyjskim językiem wykładowym. Szybki wzrost liczby uczniów spowodował, że dotychczasowy budynek stał się niewystarczający. Dlatego też w 1898 roku szkoła otrzymała nowy gmach, zbudowany w stylu włoskiego renesansu, zaprojektowany przez Jabłońskiego-Jasieńczyka.  Obok szkoły powstały mieszkania dla kadry pracowniczej oraz internat. Warto pamiętać, że ta gigantyczna rozbudowa Sosnowca miała miejsce jeszcze przed uzyskaniem praw miejskich w 1902 roku. A te przyznano przy sporym udziale Dietla. Heinrich Dietel choć sam wyznania ewangelickiego, hojnie wspierał wyznawców trzech kościołów. W 1886 roku przeznaczył dla miejscowych luteran jedną z hal fabrycznych, a dwa lata później sfinansował jej rozbudowę, dzięki której powstał kościół parafii ewangelicko-augsburskiej. Dla powstałej w 1901 roku cerkwi św. Wiary, Nadziei i Miłości ufundował 8 dzwonów, z których największy ważył 1000 kg. Przeznaczył też 10 tys. rubli na budowę cerkwi św. Mikołaja, która powstała w 1905 roku. Wsparł także budowę katolickiego kościoła św. Tomasza Apostoła w Sosnowcu-Pogoni oraz kościoła. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Heinrich Dietel zmarł 24 czerwca 1911 roku mając 72 lata. Został pochowany w rodzinnym mauzoleum na cmentarzu ewangelickim w Sosnowcu. Jak donosiła ówczesna prasa w kondukcie pogrzebowym szło blisko 10 tysięcy osób.

: Data Publikacji.: 16-05-25

Układ okresowy pierwiastków SI. magnes neodymowy i inne.

: Opis.: Układ okresowy pierwiastków SI układ okresowy według standardu SI Magnesy trwałe to nie tylko magnesy Neodymowe, ale również Alnico oraz Smarowo-Kobaltowe. Różnią się nie tylko mocą przyciągania, ale przede wszystkim temperatura w jakiej mogą pracować i nie stracą swoich właściwości magnetycznych. Najsilniejsze magnesy - neodymowe Najsilniejszymi magnesami trwałymi na świecie są magnesy neodymowe (Nd), wykonane są z materiału magnetycznego wykonanego ze stopu neodymu, żelaza i boru tworzącego strukturę Nd2Fe14B. Magnesy neodymowe są uważane za część rodziny magnesów ziem rzadkich, ponieważ ich głównym elementem jest pierwiastek ziem rzadkich, neodym. Pomimo nazwy pierwiastki ziem rzadkich występują stosunkowo obficie w skorupie ziemskiej, jednak rzadko występują w postaci skoncentrowanej i raczej są rozproszone z innymi pierwiastkami. Samar-kobalt to inny rodzaj magnesu ziem rzadkich Magnesy samarowo-kobaltowe (SmCo) zostały opracowane przed magnesami neodymowymi i chociaż nie są tak mocne jak magnesy neodymowe, mają większą odporność na korozję i mogą działać i utrzymywać swoje działanie w wyższych temperaturach. Aby zwiększyć wydajność magnesów neodymowych i samarowo-kobaltowych, dodaje się śladowe ilości dodatkowych pierwiastków ziem rzadkich, takich jak dysproz (Dy) i prazeodym (Pr). Pierwiastki ziem rzadkich w układzie okresowym 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 1 1 H Wodór 1.008 2 He Hel 4.002602 2 3 Li Lit 6.94 4 Be Beryl 9.0121831 5 B Bor 10.81 6 C Węgiel 12.011 7 N Azot 14.007 8 O Tlen 15.999 9 F Fluor 18.998403163 10 Ne Neon 20.1797 3 11 Na Sód 22.98976928 12 Mg Sód 24.305 13 Al Aluminium 26.9815385 14 Si Krzem 28.085 15 P Fosfor 30.973761998 16 S Siarka 32.06 17 Cl Chlor 35.45 18 Ar Argon 39.948 4 19 K Potas 39.0983 20 Ca Wapń 40.078 21 Sc Skand 44.955908 22 Ti Tytan 47.867 23 V Wanad 50.9415 24 Cr Chrom 51.9961 25 Mn Mangan 54.938044 26 Fe Żelazo 55.845 27 Co Kobalt 58.933194 28 Ni Nikiel 58.6934 29 Cu Miedź 63.546 30 Zn Cynk 65.38 31 Ga Gal 69.723 32 Ge German 72.63 33 As Arsen 74.921595 34 Se Selen 78.971 35 Br Brom 79.904 36 Kr Krypton 83.798 5 37 Rb Rubid 85.4678 38 Sr Stront 87.62 39 Y Itr 88.90584 40 Zr Cyrkon 91.224 41 Nb Niob 92.90637 42 Mo Molibden 95.95 43 Tc Technet 98 44 Ru Ruten 101.07 45 Rh Rod 102.90550 46 Pd Paladium 106.42 47 Ag Srebro 107.8682 48 Cd Kadm 112.414 49 In Ind 114.818 50 Sn Tin 118.710 51 Sb Antymon 121.760 52 Te Tellur 127.60 53 I Jod 126.90447 54 Xe Ksenon 131.293 6 55 Cs Cez 132.90545196 56 Ba Bar 137.327 72 Hf Hafn 178.486 73 Ta Tantal 180.94788 74 W Tantal 183.84 75 Re Ren 186.207 76 Os Osm 190.23 77 Ir Iridium 192.217 78 Pt Platyna 195.084 79 Au Złoto 196.966569 80 Hg Rtęć 200.59 81 Tl Tal 204.38 82 Pb Lead 207.2 83 Bi Bizmut 208.98040 84 Po Polon 209 85 At Astatine 210 86 Rn Radon 222 7 87 Fr Francium 223 88 Ra Rad 226 104 Rf Rutherfordium 267 105 Db Dubnium 268 106 Sg Seaborgium 269 107 Bh Bohr 270 108 Hs Has 270 109 Mt Meitnerium 278 110 Ds Darmstadtium 281 111 Rg Roentgenium 282 112 Cn Copernicium 285 113 Nh Nihonium 286 114 Fl Flewer 289 115 Mc Moskow 290 116 Lv Liwermor 293 117 Ts Tensen 294 118 Og Oganeson 294 8 57 La Lantan 138.90547 58 Ce Cer 140.116 59 Pr Prazeodym 140.90766 60 Nd Neodym 144.242 61 Pm Promethium 145 62 Sm Samar 150.36 63 Eu Europ 151.964 64 Gd Gadolin 157.25 65 Tb Terb 158.92535 66 Dy Dysproz 162.500 67 Ho Holmium 164.93033 68 Er Erb 167.259 69 Tm Erb 168.93422 70 Yb Iterb 173.045 71 Lu Lutet 174.9668 9 89 Ac Aktyn 227 90 Th Tor 232.0377 91 Pa Protaktyn 231.03588 92 U Uran 238.02891 93 Np Neptun 237 94 Pu Pluton 244 95 Am Ameryk 243 96 Cm Curium 247 97 Bk Berkelium 247 98 Cf Kaliforn 251 99 Es Einsteinium 252 100 Fm Fermium 257 101 Md Mendelevium 258 102 No Nobelium 259 103 Lr Lawrencium 266 Związek neodymu, Nd2Fe14B, został po raz pierwszy odkryty w 1982 roku przez General Motors i Sumitomo Special Metals. Odkąd zostały wprowadzone po raz pierwszy, mocniejsze gatunki magnesów neodymowych stały się dostępne na rynku, ponieważ techniki produkcji stały się bardziej zaawansowane. Najmocniejszym obecnie dostępnym gatunkiem jest N55, chociaż nie jest on jeszcze szeroko stosowany. Bardziej powszechne są stopnie N42 i N52. Elektromagnesy, które wykorzystują prądy elektryczne do wytwarzania pól magnetycznych, mogą być wielokrotnie silniejsze niż magnesy trwałe, jednak do wytworzenia pola magnetycznego potrzebują znacznego prądu elektrycznego. Magnesy neodymowe są tak silne ze względu na ich wysoką odporność na rozmagnesowanie (koercję) oraz wysoki poziom nasycenia magnetycznego, który pozwala im generować duże pola magnetyczne. Siła magnesu jest reprezentowana przez jego maksymalną wartość iloczynu energii (BHmax), która jest mierzona w Mega Gauss-Oersteds (MGOe). Maksymalny iloczyn energii jest iloczynem remanencji (Br) i koercji (Hc) i reprezentuje pole pod wykresem drugiej ćwiartki pętli histerezy.

: Data Publikacji.: 15-05-25

Natura inspiruje. Robot, który na bieżąco tworzy swoje komponenty.

: Opis.: Naukowcy z Uniwersytetu w Tartu stworzyli robota, który potrafi tworzyć własne komponenty na wzór pajęczych sieci. Maszyna na bieżąco odtwarza swoje elementy przy pomocy polimeru o wyjątkowych właściwościach. 20250314 AD. Badacze z Uniwersytetu w Tartu w Estonii stworzyli robota, który ma zdolność do samodzielnego konstruowania swoich elementów w czasie rzeczywistym. Działa to na podobnej zasadzie, jak pająki, które budują swoje sieci. Jak wynika z badań opublikowanych w czasopiśmie npj Robotics, robot ten korzysta z unikalnego podgrzewanego polimeru, który szybko zastyga, umożliwiając tworzenie narzędzi i części ciała na życzenie. Innowacyjne zastosowania robota Tradycyjne roboty mają stałe komponenty, które są zazwyczaj produkowane w fabrykach. Ten nowoczesny robot może sam tworzyć własne struktury, co otwiera nowe możliwości w robotyce. Polimer, który wykorzystuje, jest w stanie szybko przekształcić się w solidne włókna, które mogą przyczepiać się do różnych powierzchni. Podczas testów robot zbudował most nad przepaścią w symulowanym obszarze katastrofy, wypełnionym ostrymi odłamkami szkła i miękkimi materiałami. Stworzone przez robota ścieżki były na tyle wytrzymałe, że mogły utrzymać mały samochodzik. Robot może okazać się przydatny w budownictwie i ratownictwie Robot może również tworzyć narzędzia, takie jak chwytak do podnoszenia kwiatów, który dzięki swojej precyzyjności nie uszkadza roślin. Dzięki temu może wykonywać zadania, które byłyby trudne dla tradycyjnych robotycznych chwytaków, które bywają niedelikatne i toporne. Estoński wynalazek potrafi także przyczepiać się do trudnych powierzchni, takich jak śliskie teflonowe, oleiste gąbki czy woskowane liście. To osiągnięcie może okazać się przydatne w ratownictwie, umożliwiając szybkie i bezpieczne poruszanie się po niebezpiecznych terenach. Marie Vihmar, główna autorka badania, podkreśla, że w swoich projektach twórcy czerpali inspirację z przyrody. To właśnie pająki zainspirowały naukowców, jednak w swoich rozwiązaniach unikali bezpośredniego naśladowania rozwiązań jakimi posługują się te zwierzęta. - powiedziała Marie Vihmar, główna autorka badania. To osiągnięcie stanowi istotny krok w rozwoju robotyki. Coraz bardziej realna wydaje się wizja robota zdolnego do dynamicznego przystosowywania się do zmieniających warunków. Łącząc elementy inspirowane naturą z zaawansowaną inżynierią, naukowcy dążą do stworzenia robotów zdolnych do natychmiastowej transformacji zarówno siebie, jak i swojego otoczenia.

: Data Publikacji.: 15-05-25

Broń atomowa na świecie. Zobacz, które państwa posiadają najwięcej głowic jądrowych.

: Opis.: Aresnał nuklearny na świecie Najnowsze dane, dotyczące roku 2022, prezentuje Federacja Amerykańskich Naukowców (FAS). W sumie bronią nuklearną dysponuje 9 państw. FAS podaje, że największą liczbę głowic atomowych w swoich zapasach ma Federacja Rosyjska – jest ich 5977. Drugie miejsce zajmują Stany Zjednoczone. Amerykanie posiadają w swoim atomowym arsenale 5428 głowic. Ponadto, w ramach programu Nuclear Sharing NATO, około 100 głowic (dane są szacunkowe) zostało rozmieszczone przez USA w krajach sojuszniczych. Są to: Belgia, Holandia, Niemcy, Turcja oraz Włochy. Kolejnym mocarstwem nuklearnym, mającym jednak znacznie mniejszą liczbę pocisków są Chiny. Pekin dysponuje 350 głowicami, jednak, według wielu ekspertów, planuje zwiększenie swoich zasobów. W dalszej kolejności znajdują się dwa państwa NATO. Francja posiada 290 głowic, z kolei Wielka Brytania – 225 sztuk. Poniżej dwustu głowic atomowych mają dwa państwa, które ze sobą skonfliktowane. Chodzi o Indie (160 sztuk) oraz Pakistan (165), dwie dawne kolonie brytyjskie, które toczą spór o region Kaszmir. W przypadku ostatnich dwóch mocarstw nuklearnych dane są jedynie szacunkowe. Choć nigdy nie zostało to oficjalnie potwierdzone, tajemnicą poliszynela jest fakt, że najprawdopodobniej około 90 głowic atomowych posiada w swoim arsenale Izrael. Z kolei swoich ambicji w kwestii broni jądrowej nigdy nie ukrywała Korea Północna. Reżim, na którego czele stoi Kim Dzong Un regularnie przeprowadza próby rakietowe, dokonano także próbnych eksplozji atomowych. Szacuje się, że Pjongjang dysponuje około 20 głowicami. Ile głowic posiadają mocarstwa nuklearne? Rosja – 5977 USA – 5428 (w tym około 100 w krajach NATO w ramach Nuclear Sharing) Chiny – 350 Francja – 290 Wielka Brytania – 225 Pakistan – 165 Indie – 160 Izrael – 90 Korea Północna – 20 Strategiczna broń jądrowa W dyskusjach na temat broni atomowej często pojawia się podział na strategiczną oraz taktyczną. Czym one się różnią? Określenie to dotyczy najbardziej niszczycielskich głowic atomowych, zdolnych do unicestwienia całych miast. Ich cele nie znajdują się zazwyczaj w strefie działań zbrojnych, ale mają na celu sparaliżowanie przeciwnika, przez zniszczenie krytycznej infrastruktury. Głowice strategiczne przenoszone na dużą odległość za pomocą międzykontynentalnych pocisków balistycznych (ICBM) lub bombowców strategicznych. Jest to tak zwana nuklearna triada, czyli główne trzy sposoby potencjalnego użycia strategicznych głowic: wystrzelenie międzykontynentalnego pocisku z silosu na lądzie wystrzelenie takiego pocisku z okrętu podwodnego zrzucenie bomby z bombowca strategicznego Przykładem tego typu głowicy jest używana przez Stany Zjednoczone W87, której siła eksplozji (równoważnik trotylowy) wynosi od 300 do 475 kiloton, czyli odpowiada wybuchowi tylu tysięcy ton trotylu. Z kolei amerykańska bomba B83 jest znacznie potężniejsza, bo wskaźnik ten w jej przypadku wynosi aż 1,5 megatony (czyli miliona ton TNT). Dla porównania, zrzucona na Hiroszimę bomba atomowa „Little Boy” miała siłę „jedynie” ok. 15 kiloton. Japońskie miasto Hiroszima, które obchodzi we wtorek 74. rocznicę pierwszego w historii ataku nuklearnego, wezwało Japonię do podpisania traktatu ONZ o zakazie broni atomowej. Taktyczna broń jądrowa Od początku rosyjskiej inwazji na Ukrainę wielokrotnie padały groźby oraz ostrzeżenia przed możliwością użycia przez Rosję taktycznej broni atomowej. Chodzi o ładunki o niższym niż strategiczne, ale nadal wysokim równoważniku trotylowym. Zadaniem tego typu pocisków lub bomb jest niszczenie celów militarnych, na przykład dużych zgrupowań wojsk. Do ich użycia wykorzystywane są pociski znacznie krótszego zasięgu, jak również mobilne wyrzutnie i samoloty bojowe. Według szacunków, Rosja posiada około 2000 taktycznych głowic atomowych. W przypadku USA takimi pociskami są te rozmieszczone w państwach sojuszniczych i przyjmuje się, że jest ich około 100. Najpotężniejsza broń jądrowa Upamiętniony 1 marca wybuch bomby termojądrowej na atolu Bikini z 1954 roku był elementem amerykańskiej operacji „Castle” mającej na celu testy potężnej broni atomowej. Nazwana „Shrimp” („Krewetka”) bomba, zdetonowana wówczas, miała siłę aż 15 megaton. Eksplozja spowodowała ogromny opad radioaktywny, wiele osób musiano ewakuować na wiele lat z pobliskich wysp i atoli. Mimo to, doszło do wielu przypadków choroby popromiennej. Relacje mówią o dzieciach, które widząc opadające na ziemię białe płatki, zaczęły je łapać, myśląc, że to śnieg. Rosja wzmacnia atomowy szantaż. Informacje o wyjściu w morze okrętu podwodnego Biełgorod zdolnego do przenoszenia atomowej torpedy Posejdon zaalarmowały zachodnią opinię publiczną. Czy są faktycznie p... To jednak nic w porównaniu z rosyjską produkcją znaną jako „Car-bomba”, która wybuchła nad archipelagiem Nowej Ziemi na Oceanie Arktycznym 30 października 1961 roku. Według różnych szacunków, jej równoważnik trotylowy wynosił od 50 do 58 megaton. W wyniku eksplozji, która miała być odczuwalna aż na Alasce, kilka pobliskich skalistych wysepek po prostu wyparowało. „Car-bomba” była w zasadzie jedynie demonstracją siły oraz służyła celom badawczym. Jej ogromne rozmiary (masa wynosiła ok. 27 ton) czyniła ją bezużyteczną do celów militarnych. Czy świat musi bać się broni jądrowej? Szantaż nuklearny coraz częściej pojawia się w międzynarodowym dyskursie. Władimir Putin już zaczął grozić światu "użyciem wszelkich środków" w ramach prowadzonych działań, w tym również użyciem broni jądrowej. Wszystko po to, aby bronić Rosji przed rzekomym zagrożeniem ze strony świata zachodniego. Pomimo tego, iż mogłoby to wywołać katastrofalne skutki nie tylko dla Europy, ale i dla świata, nie wydaje się to niemożliwe. Świat wciąż pamięta, co bomby atomowe zrobiły w Japonii. Pamięć o przeszłości nie oznacza jednak, że broń nuklearna nie zostanie użyta ponownie. Zagrożenie wzrosło w ostatnich dniach, kiedy prezydent Federacji Rosyjskiej ogłosił "częściową" mobilizację. Armia ukraińska prowadzi skuteczną kontrofensywę, co spotyka się z irytacją Władimira Putina. Należy pamiętać, że broń atomowa jest jednym z elementów rosyjskiego arsenału, i nie wiadomo, czy Putin nie zdecyduje się na jej użycie w obliczu ponoszonych na Ukrainie strat. Konsekwencje użycia broni atomowej byłyby odczuwalne dla całego świata. Aktualnie szacuje się, że pomimo jasnego konsensusu iż wojna z użyciem broni atomowej jest nie do wygrania, to takie państwa jak Rosja, Chiny, Pakistan, Indie, Korea Północna i Wielka Brytania wciąż zwiększają jej arsenał. Zasoby te mogą stanowić pewnego rodzaju zabezpieczenie na przyszłość. Ale czy broń jądrowa, rozwijanie bomby atomowej mogą być rozpatrywane w kategoriach bezpieczeństwa? Jeśli któreś z państw użyje broni nuklearnej, czeka nas katastrofa. Aktualnie głowic atomowych na świecie jest tak dużo, iż każde miasto może zostać obrócone w pył.

: Data Publikacji.: 15-05-25