Nadmi

• Kraj:Polska
• : Język.:deutsch
• : Utworzony.: 06-10-15
• : Ostatnie Logowanie.: 13-12-25

×

: Kontakt.

: Imię.

: E-mail.

: Wiadomość.

Proszę zamienić znaczniki %d na własne liczby

: Dodaj.

Wiadomość nie może być pusta!

Wiadomość zostanie przetłumaczona po wysłaniu (jeżeli środki są wystarczające)

: Captcha. Kod Ochronny.

Załączniki:

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

: Wybierz: : Edycja. : Usuń.

Ilość dopuszczalnych plików: 5

JPEG, JPG, PNG, GIF, DOC, PDF, ZIP, RAR, TAR, HTML, SWF, TXT, XLS, DOCX, XLSX : lub : ODT : tylko formaty:.

: Maksymalny rozmiar pliku. 3MB.

: Wyślij Wiadomość.

Glifosat jest we wszystkim, co jemy, i powoli uszkadza mózg.

: Opis.: Glifosat jest we wszystkim, co jemy, i powoli uszkadza mózg. Zespół badaczy z Arizona State University ustalił, że kontakt z glifosatem może prowadzić do poważnych uszkodzeń mózgu. Z opisu badań opublikowanych w "Journal of Neuroinflammation" dowiadujemy się, że nawet krótkie narażenie na działanie tej substancji może skutkować symptomami podobnymi do choroby Alzheimera. W Polsce zarejestrowane są 92 środki ochrony roślin zawierające glifosat. Jest to również substancja należąca do grona najczęściej stosowanych na całym świecie. Najnowsze badania na modelach zwierzęcych – myszach – wykazały, że mózg jest bardziej wrażliwy na toksyczne działanie glifosatu, niż wcześniej sądzono. Obecność metabolitu glifosatu, czyli aminofosfonianu metylu, w tkankach mózgowych, wskazuje na potencjalne ryzyko związane z jego stosowaniem. Wśród skutków działania glifosatu wymienia się zmiany neurodegeneracyjne, zaburzenia lękowe, a nawet przedwczesną śmierć. W trakcie badań udało się także ustalić, że objawy nie ustępują nawet po sześciomiesięcznym okresie regeneracji. Naukowcy podkreślają konieczność przeprowadzenia dalszych badań, zwłaszcza w kontekście rosnącej częstotliwości zaburzeń poznawczych wśród starzejącej się populacji, często narażonej na kontakt z tym herbicydem. Szkodliwy dla mózgu glifosat jest praktycznie wszędzie. Glifosat stosowany jest w wielu uprawach. Opryski stosuje się między innymi przy kukurydzy, soi, pszenicy czy burakach cukrowych. Na największą ekspozycję wystawieni są rolnicy stosujący ten środek, jednakże w trakcie uwalniania przenika on do powietrza, gleby i wód powierzchniowych. Jak podają autorzy badania, z glifosatem styczność miała już większość populacji Stanów Zjednoczonych. Chociaż Amerykańska Agencja Ochrony Środowiska uznaje pewne poziomy glifosatu za bezpieczne, obecne badania podważają te standardy. Zwraca się uwagę na możliwość przenikania glifosatu przez barierę krew-mózg, co może wymagać ponownego zbadania jego wpływu na zdrowie. Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem już teraz klasyfikuje go jako substancję "potencjalnie rakotwórczą dla ludzi". Wikipedia: Glifosat. Glifosat – organiczny związek chemiczny z grupy fosfonianów. Jest aktywnym składnikiem niektórych nieselektywnych herbicydów. Hamuje działanie bardzo ważnego dla roślin enzymu syntazy EPSPS (syntaza 5-enolopirogroniano-szikimowo-3-fosforanowa), który jest kluczowym enzymem na szlaku metabolicznym kwasu szikimowego, związanego z biosyntezą aromatycznych aminokwasów (fenyloalaniny, tyrozyny i tryptofanu). Glifosat wprowadziła na rynek firma Monsanto w 1974 roku, jako składnik herbicydu totalnego (nieselektywnego) Roundup; stosowany jest w postaci soli amonowej lub izopropyloamoniowej. W środkach ochrony roślin glifosat występuje zazwyczaj w postaci zmodyfikowanej (soli amonowej, sodowej i innych), środki ochrony roślin zawierają także substancje ułatwiające jego przenikanie przez błony komórkowe. W zestawieniu aktualnym na 24.07.2024 r. występuje 90 środków ochrony roślin zawierających glifosat; niektóre z nich to: Agrosar 360 SL, Avans Premium 360 SL, Glifocyd 360 SL, Klinik 360 SL, Kosmik 360 SL, Taifun 360 SL.

: Data Publikacji.: 08-12-25

Usuwają z jelit złogi i chronią przed rakiem.

: Opis.: Po okresie świąt wielu z nas może czuć się ciężko. Tłuste potrawy, a także godziny spędzone za stołem sprzyjają powstawaniu zaparć. Zanim jednak sięgniemy po tabletkę, warto wypróbować naturalnych metod na usunięcie złogów z jelit. Te cztery produkty więkoszość z nas ma w swojej kuchni. Włącz do diety i pozbądź się zaparć Brytyjski chirurg dr Karan Rangarajan wskazuje cztery konkretne produkty, które mogą pomóc w walce z zaparciami, poprawić zdrowie jelit, a nawet zmniejszyć ryzyko raka jelita grubego. Jeśli masz dość słuchania rad o zwiększaniu ilości błonnika w diecie, dr Rangarajan ma dla ciebie nową propozycję. Kiwi Pierwszym na liście jest kiwi – owoc bogaty w witaminę C i niskokaloryczny. Badania wykazały, że kiwi jest tak samo skuteczne jak łuski psyllium (babki płesznik) i suszone śliwki w łagodzeniu objawów wzdęć i zaparć. Owoc ten jest szczególnie bogaty w rozpuszczalny błonnik, który zmiękcza masy kałowe i zwiększa częstotliwość wypróżnień. Kawa Dla wielu kawa to codzienny rytuał, ale niewielu zna jej korzyści dla zdrowia jelit. Kawa zawiera rozpuszczalne włókna i polifenole, które działają jak prebiotyki, odżywiając korzystne bakterie jelitowe. Ponadto może poprawiać motorykę jelit, co przynosi ulgę w zaparciach. Badania sugerują również, że kawa wspiera zdrowie wątroby i zmniejsza ryzyko stłuszczenia oraz marskości wątroby. Jogurt Ostatni na liście jest jogurt, ulubiony produkt gastroenterologów. Wybieraj jogurty zawierające żywe kultury bakterii, takie jak Lactobacillus i Bifidobacterium, które zwiększają ilość korzystnych mikroorganizmów w jelitach. Jogurt może łagodzić objawy zespołu jelita drażliwego (IBS) i poprawiać trawienie laktozy u osób z nietolerancją. Orzechy chronią przed rakiem Jeśli lubisz przekąski, zastąp słone chipsy garścią mieszanych orzechów, takich jak migdały, orzechy włoskie i pistacje. Dostarczają one różnorodnych prebiotycznych włókien, wspierając różnorodność mikroflory jelitowej. Dr Rangarajan dodaje, że regularne spożywanie 20-30 gramów orzechów dziennie może również zmniejszyć ryzyko raka jelita grubego. Potencjał antyrakowy mają także produkty zbożowe bogate w błonnik, który ułatwia usuwanie toksyn z jelit oraz owoce jagodowe. Te, podobnie jak inne owoce oraz warzywa, są źródłem polifenoli o silnym działaniu antyzapalnym. DIETA 6

: Data Publikacji.: 07-12-25

Kto był odpowiedzialny za śmierć Rasputina, samozwańczego uzdrowiciela z carskiego dworu?

: Opis.: Kto był odpowiedzialny za śmierć Rasputina, samozwańczego uzdrowiciela z carskiego dworu? Spisek narodził się wewnątrz samej rodziny carskiej oraz wśród doradców cara. Ale czy aby na pewno tylko oni byli za to odpowiedzialni? Spisek Grigorij Jefimowicz Rasputin był przez jednych kochany, przez innych zaś szczerze znienawidzony. Wzbudzał strach i odrazę, a zarazem uwielbienie. Jego wpływy na carskim dworze stały się w końcu niemal nieograniczone. Zwłaszcza po rozpoczęciu pierwszej wojny światowej, kiedy car Mikołaj II Romanow zajęty był innymi sprawami, niż dworskie intrygi i polityka wewnętrzna państwa. Osoba Rasputina otoczona była nimbem tajemniczości. Niewiele wiadomo było o jego pochodzeniu. Do dziś nie wiadomo dokładnie, jakim zrządzeniem losu zwykły niewykształcony chłop uzyskał tak wielki wpływ na carską rodzinę. Nic dziwnego zatem, że Rasputinowi przypisywano kontakty z ciemnymi mocami. Zamach, który ostatecznie pozbawił go życia, nie był pierwszym. Rasputina próbowano zlikwidować już wcześniej, obwiniając go za wszystkie nieszczęścia, jakich w ostatnim czasie doświadczała Rosja. Pod koniec grudnia 1916 roku grupa arystokratów zawiązała kolejny spisek przeciwko Rasputinowi. Na jego czele stanął książę Feliks Jusupow, spadkobierca jednej z najbogatszych rodzin w Rosji i absolwent Oxfordu. Poza tym w kulisy zamachu wtajemniczeni zostali, jak pisał na naszych łamach Grzegorz Janiszewski: „Wielki Książe Dymitr Pawłowicz – półsierota wychowywany na carskim dworze i traktowany przez Mikołaja i Aleksandrę jak własny syn i poważny pretendent do tronu w związku z chorobą Aleksego Władimir Puryszkiewicz – pochodzący z Besarabii deputowany do Dumy, założyciel i jeden z najaktywniejszych działaczy Czarnej Sotni”. (G. Janiszewski, „Cyjanek, pałka, kula z Webleya? Czy Rasputina zabili Anglicy?”). Zamach miał miejsce w nocy z 29 na 30 grudnia 1916 roku. Rasputin został wówczas zaproszony do pałacu Jusupowa, gdzie miał uleczyć z bólów głowy Irinę Aleksandrownę, żonę Feliksa. Na miejscu przygotowano już talerz z ciastkami zatrutymi cyjankiem. Obok czekało wino, także zaprawione trucizną. Rasputin zjadł podobno sporo ciasteczek i popił wszystko trzema szklankami wina. Wtedy – jak planowano – miał już nie żyć. Niestety – nieco chwiejnym krokiem Rasputin wstał tylko od stołu i zaczął kierować się do wyjścia. Jusupow nie wiedział, co robić. Wyjął wówczas pistolet i strzelił Rasputinowi w pierś. Ten padł. Kiedy po chwili do pomieszczenia wpadli pozostali zamachowcy, wszyscy byli pewni, że Rasputin nie żyje. Mylili się, gdyż ten po chwili otworzył oczy, podniósł się i krzycząc wybiegł na dwór. Za Rasputinem ruszył Puryszkiewicz, który strzelał do niego na oślep trafiając w plecy i głowę. Wtedy Rasputin zwalił się na ziemię. Dla pewności zaczęto jeszcze okładać go pałką. Kiedy przez kilka chwil Rasputin się już nie ruszał, jego ciało związano i wrzucono do samochodu. Puryszkiewicz, Łazowert i Suchotin zwłoki Rasputina zawieźli na Most Piotrowski i zrzucili je do przerębla na Małej Newie. Zwłoki wkrótce znaleziono. Niektórzy twierdzą, że Rasputin w chwili wrzucenia do rzeki nadal żył, o czym ma świadczyć to, że w jego płucach znajdowała się woda. Pogrzeb Rasputina odbył się w Carskim Siole, wzięła w nim udział rodzina carska. Zabójcy Rasputina zostali szybko wykryci. Car zamierzał początkowo surowo ich ukarać, ale został przekonany, aby tego nie robić. Zamachowcom nakazano jedynie opuścić Petersburg.

: Data Publikacji.: 05-12-25

Cukiernik: Unią Europejską rządzą cztery siły.

: Opis.: Kto pod pretekstem "walki o klimat" forsuje w UE Zielony Ład? – Eurokraci są tylko kukiełkami. Rządzą cztery siły – mówi Tomasz Cukiernik. Punktem wyjścia do rozmowy była książka "Sabotaż klimatyczny. Jak transformacja energetyczna rujnuje nasze życie" Tomasza Cukiernika. Zielony Ład Autor publikacji przypomniał, że Zielony Ład Unii Europejskiej to seria regulacji prawnych już wdrożonych lub przygotowywanych do zdrożenia. Ich finalnym celem jest tzw. neutralność klimatyczna Europy do 2050 roku. Jest to bardzo daleko idące ingerencja polityków i urzędników w gospodarki państw członkowskich. Na Zielony Ład składają się m.in.: tzw. transformacja energetyczna, dyrektywa budynkowa EPBD, tzw. zrównoważony transport (narzucenie pojazdów elektrycznych i zakazanie spalinowych), tzw. zrównoważone rolnictwo czy tzw. przywrócenie bioróżnorodności. "Walka o klimat" to pretekst Rozmówcy pochylili się nad zasadniczym zagadnieniem – kto i po co to robi? Warzecha zaznaczył, że pyta o rzeczywiste powody nie o oficjalnie podawaną ludziom motywację, którą wyraził przykładowo Rafał Trzaskowski na Campus Polska 2023 r. twierdząc, że "jeżeli ktoś nie rozumie tego, że Ziemia się pali, to go to kompletnie dyskwalifikuje do tego, żeby był politykiem". Cukiernik potwierdził, że propaganda o "walce o klimat" stanowi jedynie pretekst i ma na celu przekonanie społeczeństw, żeby zgodziły się na zbiednienie i doprowadzenie znacznej części ludzi do ubóstwa. Jak tłumaczył, władze państw Europy zachodniej chcą być niezależne od paliw kopalnych, ponieważ ich nie mają, ale akurat Polska dysponuje węglem i nie powinna się tego atutu pozbywać. – Kraje naszej części Europy mają niewielki wpływ na kształt Zielonego Ładu, decydują o nim kraje poważne i chodzi tu o ich interes. Ta rewolucja energetyczna – to nie jest żadna transformacja – ma spowodować, że węgla, gazu, ropy naftowej nie będzie się importowało prawie wcale. Wszystko ma być na energię elektryczną, która ma pochodzić z odnawialnych źródeł energii – powiedział Cukiernik. Ponadto UE chce wymusić na firmach, żeby zajęły się technologiami związanymi z tzw. odnawialnymi źródłami energii, tłumaczył, zauważając, że już na tym etapie wiadomo, że to się nie udaje. Np. panele fotowoltaiczne miałby być wytwarzane w Europie, a w zdecydowanej większości są sprowadzane z Chin. To samo dotyczy samochodów elektrycznych. Eurokraci są tylko kukiełkami Kto zatem stoi za Zielonym Ładem? Cukiernik powiedział, że pisał o tym w swojej poprzedniej książce "Dwadzieścia lat w Unii. Bilans członkostwa". Otóż wyjaśnienie w jego ocenie sprowadza się do odpowiedzi na pytanie – kto rządzi Unią Europejską. – Oficjalnie eurokraci rządzą UE, ale tak naprawdę oni są tylko kukiełkami. Tylko naiwni wierzą w to, żeby oni rządzą naprawdę. Mamy w UE lobbystów, którzy wykonują swoje zadania niektórym się udaje, niektórym nie, ale cały czas coś tam robią. To jest co najmniej kilkadziesiąt tysięcy osób, jak nie kilkaset tysięcy. Pytanie zasadnicze jest jednak, kto stoi za tymi lobbystami – podkreślił. Cukiernik: Unią Europejską rządzą cztery siły. – W poprzedniej książce wymieniam cztery siły, które moim zdaniem rządzą Unią Europejską – powiedział Cukiernik. Są to: koncerny międzynarodowe, finansjera międzynarodowa, służby specjalne poważnych krajów członkowskich oraz służby specjalne niektórych państw spoza UE. Rzecz polega na tym, kto za pomocą lobbystów jest w stanie przeforsować jak najwięcej swoich interesów, zaznaczył. Wikipedia: https://pl.wikipedia.org/wiki/Unia_Europejska Unia Europejska, UE (ang. European Union, EU) – gospodarczo-polityczny związek 27 demokratycznych państw europejskich. Unia powstała 1 listopada 1993 roku na mocy podpisanego 7 lutego 1992 traktatu z Maastricht – jako efekt wieloletniego procesu integracji politycznej, gospodarczej i społecznej. Korzenie współczesnej integracji europejskiej sięgają okresu powojennego i ograniczały się do 6 państw zachodnioeuropejskich. Państwa te tworzyły wiele form i mechanizmów współpracy, powoływały organizacje, instytucje i organy, których celem było wzmocnienie jedności między nimi. W 1993 nadrzędną wobec wszystkich poprzednich organizacji została Unia Europejska, sama otrzymując nieznaną wcześniej hybrydową formułę sui generis. Unia Europejska jako organizacja międzynarodowa (w międzynarodowoprawnym tego słowa znaczeniu) funkcjonuje od 1 grudnia 2009. Równocześnie zastąpiła ona kilka form współpracy, w tym m.in. Wspólnotę Europejską. Proces integracji wykracza poza ściśle określone ramy geograficzne Europy. W określeniu europejskości Unii naczelną rolę odgrywają czynniki historyczne i kulturowe oraz wspólna tożsamość i identyfikacja z wartościami demokratycznymi. Uważa się, że UE funkcjonuje na zasadach wywodzących się z filozofii i demokracji greckiej, prawa rzymskiego i tradycji chrześcijańskiej. Początkiem powojennej integracji europejskiej było powstanie w 1952 Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali. W 1958 została utworzona Europejska Wspólnota Gospodarcza i to jej bezpośrednią następczynią jest Unia Europejska. Od czasu wejścia w życie traktatu lizbońskiego, tj. 1 grudnia 2009, podstawę prawną funkcjonowania stanowią Traktat o Unii Europejskiej (znany także jako traktat z Maastricht) oraz Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Integralną część Traktatów stanowią tabele ekwiwalencyjne, protokoły i wyjaśnienia. Duże znaczenie dla unijnego porządku prawnego ma też Karta praw podstawowych UE. Prawem wiążącym są również umowy międzynarodowe z państwami trzecimi (w tym układy stowarzyszeniowe), których stroną były Europejska Wspólnota Gospodarcza i Unia Europejska przed 2009 r. Dokończeniem acquis Unii są akty prawa wtórnego powstałe w oparciu o Traktaty i umowy międzynarodowe.

: Data Publikacji.: 04-12-25